Kenmerken van de bruiloft tijdens de zwangerschap

De huwelijksceremonie is een groot sacrament en schenkt een nieuwe familiale zegen aan de unie. Veel paren die een officieel huwelijk zijn aangegaan, gaan in de kerk trouwen. Er zijn ook situaties waarin de bruid deze ceremonie passeert en zich in een interessante positie bevindt.

Onwetende mensen geloven dat het onmogelijk is om te trouwen tijdens de zwangerschap, omdat het kind werd verwekt zonder officiële huwelijksregistratie. En als het nieuwe leven ontstond toen de ouders al wettige man en vrouw waren, dan blijven ze beweren dat intieme communicatie een zonde is, en het is niet de moeite waard om het in het openbaar tentoon te stellen, vooral om naar de kerk te gaan en deel te nemen aan een riten.

In feite wordt een zwangere vrouw al als gezegend beschouwd, als een nieuwe man in haar baarmoeder geboren zou kunnen worden. Daarom is het niet de moeite waard om aandacht te schenken aan de meningen van anderen. Een vertegenwoordiger van een kerk zal de huwelijksbeslissing van de echtgenoten onverwijld goedkeuren als de vrouw zich in een interessante positie bevindt.

Het is beter om de bruiloft zo snel mogelijk te benoemen, als het tegen die tijd mogelijk is om je er goed op voor te bereiden. Het is de moeite waard om te onthouden dat het met de tijd moeilijk wordt voor een zwangere vrouw om nog een keer uit te gaan, en nog meer om lange tijd te blijven (de huwelijksceremonie duurt minstens 60 minuten). Daarom zal de definitieve datum voor de bruiloft zijn wanneer de vrouw zich goed voelt en de kracht vindt om de huwelijksceremonie te houden volgens alle canones van de orthodoxe kerk. Dit betekent dat, afgezien van de verordening zelf, de echtgenoten zullen moeten deelnemen aan de Goddelijke Liturgie, die maximaal 4 uur kan duren.

Je kunt en moet trouwen als beide echtgenoten die een formele unie zijn aangegaan (met een huwelijksakte) echte gelovigen zijn, wederzijds respect voor elkaar tonen en beide willen trouwen.

Inherent vereiste: voordat je de rite uitvoert, moet je bekennen en gemeenschap nemen, en dan een driedaags vasten observeren. Maar voor zwangere vrouwen is de laatste vereiste geannuleerd, omdat ze goed moeten eten, zodat de baby alle stoffen krijgt die hij nodig heeft.

Biechten is verplicht voor iedereen die wil trouwen. Sommige mensen schamen zich om de priester enkele verhalen uit hun leven te vertellen, maar een vertegenwoordiger van de kerk zal altijd aandachtig luisteren naar de persoon die wordt beleden en de juiste woorden vinden om hem te ondersteunen en zijn toekomstig leven te inspireren volgens de wet van God. Daarna kun je de communie volgen.

In een aantal organisatorische momenten bespreken vertegenwoordigers van de kerk hoeveel mensen aanwezig zullen zijn bij de huwelijksceremonie, de exacte datum en tijd van het houden ervan. Terwijl ze wacht op de vervulling van het avondmaal, moet een vrouw tot de moeder van God bidden dat de bruiloft op tijd en volgens alle kerkregels wordt gehouden.

De vraag of een huwelijksceremonie gehouden moet worden, wanneer het gezin verwacht wordt om bij te vullen, elk paar beslist zelfstandig. Er zijn geen canonieke verboden om het avondmaal tijdens de zwangerschap uit te voeren. Moderne jonge mensen in het algemeen registreren relaties vaak pas nadat ze op de hoogte zijn van het imminente uiterlijk van de baby of wanneer het kind al is geboren.Daarom is de bruiloft tijdens de zwangerschap nu heel gewoon.

Gelovige partners willen meestal trouwen. Als een van de echtgenoten een vertegenwoordiger van een ander geloof is, maar oprecht wenst te trouwen, zal de priester de knik geven om de ceremonie uit te voeren. In dit geval zal een niet-christen bidden voor het welzijn van zijn zielsverwant. Zo'n familie, in termen van kerkelijke canons, is ook volwaardig.

Je kunt geen huwelijksceremonie houden als een van de echtgenoten tegen is. Huwelijk onder dwang, onder druk van de tweede helft, ouders, die hulde brengen aan mode, zijn niet toegestaan. Zowel mannen als vrouwen moeten alleen akkoord gaan met een bruiloft op basis van hun persoonlijke vrijwillige motieven. De priester zal tijdens een voorlopig gesprek over de vrije wil vragen. Je kunt ook niet trouwen als je het voor je wilt. Er zijn dagen dat er geen huwelijksceremonies worden gehouden. Deze omvatten: vasten, kerstavond grote vakantie, woensdag en vrijdag (vasten dagen), kersttijd.

De huwelijksceremonie is niet toegestaan:

• vertegenwoordigers van andere overtuigingen;
• personen die hun huwelijk niet officieel hebben geregistreerd (uitzondering - de officiële registratie is gepland de volgende dag na het huwelijkssacrament);
• ongelovigen;
• familieleden;
• minderjarigen;
• mensen die in een onopgelost huwelijk zijn;
• ongedoopte;
• mensen trouwen, vierde en volgende keren;
• mensen met psychische stoornissen.

De aanpak van alle kerkelijke sacramenten (inclusief de huwelijksceremonie) moet zo serieus en verantwoordelijk mogelijk zijn. Voorbereiden op de bruiloft, onder voorwaarden, verdeeld in twee fasen.

De eerste fase is organisatorisch. Deze omvatten: de benoeming van de datum van de bruiloft, de keuze van kleding voor de ceremonie, Aankoop van alle noodzakelijke attributen:

• trouwringen (gouden mannelijke en zilveren vrouwen, trouwringen kunnen ook worden gebruikt, maar de priester moet ze vóór de ceremonie heiligen);
• kaarsen;
• de ikoon van de Heiland en de Moeder van God;
• twee sneeuwwitte handdoeken.

Echtgenoten moeten op hun lichaam kruisen.

Tweede fase van voorbereiding - interne zelfverbetering. In dit stadium wordt aangenomen dat beide echtgenoten vóór het huwelijk zullen gaan biechten en dan zullen deelnemen. Bij de biecht moet iedereen de priester vertellen over zijn zonden voor de Heiland en geliefden, oprecht berouw tonen. Voordat je het avondmaal neemt, moet je het vasten observeren (voor zover mogelijk) en de gebeden lezen.

Huwelijksceremonie in de orthodoxe kerk, conditioneel, is verdeeld in twee fasen: de inleiding en de actie zelf.

De inleidende fase impliceert de verloving van de echtgenoten als bevestiging van wederzijdse beloften. De verloving wordt uitgevoerd na de goddelijke liturgie. De betekenis van deze actie: de echtgenoot neemt zijn partner van de Heer. Dus zodra de priester het paar naar de kerk bracht, wordt aangenomen dat hun nieuwe leven samen volgens de goddelijke wetten is begonnen. Hierna zegent de minister van de kerk het paar drie keer (beurtelings). Die worden op hun beurt gedoopt en krijgen vervolgens brandende kaarsen van de vader.Zo'n attribuut heeft verschillende symbolische betekenissen: een symbool van pure liefde, kuisheid, Gods genade.

De priester loopt met een wierookvat en leest een gebed voor degenen die verloofd zijn: over zegening voor het nageslacht en goede daden doen, over de uitvoering van petities met betrekking tot de redding van de ziel. Op dit moment buigen allen die in de kerk zijn hun hoofd. Vervolgens legt de priester afwisselend de echtgenoten op de ringen en verdeelt ze driemaal met de vlag van het kruis. Vervolgens wisselen de man en vrouw deze attributen drie keer uit (het symbool van de meest heilige drie-eenheid). De priester leest een gebed uit omdat hij het kroonde paar een zegen heeft gegeven en hen een beschermengel heeft gestuurd die hen zal beschermen en begeleiden op het rechte pad in een nieuw schoon leven. De eerste fase van de bruiloft is hier compleet.

Het tweede deel van de bruiloft begint wanneer de jongeren in het midden van de kerk staan ​​met kaarsen in hun handen. De priester zingt met het wierookvat en het koor zingt Psalm nr. 127. Pasgetrouwden staan ​​op de handdoek en beantwoorden de vragen van de priester, gerelateerd aan de vrijwillige uitdrukking van het ritueel en het gebrek aan beloftes over het huwelijk, gegeven aan derden. De priester daagt op de jonge (op zijn beurt) het kruis met de hulp van kronen. Daarna kust de bruidegom op zijn jurk het beeld van de Heiland, en de bruid in zijn - het beeld van de moeder van God. De kronen worden op de hoofden van de echtgenoten geplaatst. De priester leest driemaal het gebed en zegent de nieuwe familie. Vervolgens wordt een passage uit het Johannesevangelie gelezen over de nieuw gevormde unie, een gebed om harmonie in wederzijdse relaties, eerlijkheid ten opzichte van elkaar en leven volgens kerkelijke geboden.

Vervolgens lezen alle aanwezigen samen met de jongeren het gebed "Onze Vader" (u zou uit het hoofd moeten weten). De priester brengt de beker met Cahors, zegent haar. De eerste man drinkt wijn, hij doet het drie keer. Vervolgens worden soortgelijke acties herhaald door de echtgenoot. De priester neemt de juiste handen van de jongen, bedekt ze met de stop en steekt er een handpalm overheen, wat de overdracht van de vrouw van de kerk naar de man symboliseert. Drie keer de jonge passeren rond de lessenaar - een symbool van een gemeenschappelijke bestemming voor twee.

De kronen worden van de jongen verwijderd. Een kerkvertegenwoordiger feliciteert echtgenoten. Gebeden worden gelezen, naar hen geluisterd, echtgenoten buigen hun hoofd. Toen de priester het lezen afsloot, als een symbool van de geboorte van een nieuw christelijk gezin, geven de echtgenoten elkaar een korte zoen. Aan het einde van de bruiloft worden jonge mensen naar de koninklijke poorten gebracht, waar iedereen hun pictogram moet kussen (de echtgenoot is de Verlosser, de bruid is de moeder van God) en dan veranderen. Vervolgens kust het paar het kruis, gebracht door de vertegenwoordiger van de kerk, en ontvangt voor het leven twee iconen, die worden beschouwd als de belangrijkste familie amuletten.

Over de vraag of je zwanger kunt worden, zie de volgende video.