Kan ik trouwen zonder een huwelijk te registreren in de burgerlijke stand?

Bruiloft is een zeer belangrijke en serieuze stap. De eerste vermelding van de huwelijksceremonie verwijst naar de I in n. e. Dit sacrament werd canoniek gefixeerd door IV in AD.

Het huwelijk verenigt voor eens en voor altijd een man en een vrouw, voegt hun zielen samen en vormt een "kleine kerk". Het hele verdere lot van de harten in liefde is gezegend, wordt een vruchtbare grond voor de geboorte en opvoeding van kinderen.

De ceremonie wordt slechts eenmaal gehouden (er zijn zeldzame uitzonderingen), dus deze stap moet opzettelijk en vrijwillig zijn.

Alvorens de ceremonie zelf uit te voeren, is het noodzakelijk om een ​​grondige voorbereiding te ondergaan die bestaat uit de volgende punten:

• speciale voorhuwelijkse activiteiten bijwonen;
• gebeden lezen;
• voedsel beperking;
• bekentenis;
• deelname aan de eucharistie.

Voor het uitvoeren van de huwelijksceremonie zijn er verschillende verboden. In het bijzonder kan de ceremonie niet worden uitgevoerd tussen verwanten tot stadium IV: neven en nichten, achterneven, stiefbroers, peetvaders, peetouders en peetouders. Je kunt niet meer dan 3 keer trouwen, niet gedoopt zijn, vertegenwoordigers van verschillende godsdiensten en zonder ouderlijke zegen. Je kunt getuigen niet ongedoopt laten deelnemen.

De kerk keurt het huwelijk van echtgenoten niet goed, als het leeftijdsverschil tussen hen meer dan 15 jaar is. Zulke huwelijken worden als zwak beschouwd en kunnen snel desintegreren.

Ga meteen trouwen na de officiële ceremonie. Deze procedure kan zowel op volwassen als op oudere leeftijd worden uitgevoerd. Voor de laatste categorie personen zal de ceremonie enigszins worden verminderd, omdat ze niet langer hoeven te bidden voor een bevalling.

Na het gesprek kan de priester jonge koppels aanraden om de huwelijksceremonie uit te stellen, als hij voelt dat ze spiritueel nog niet klaar zijn voor deze stap.

Je kunt een huwelijksceremonie alleen vol vertrouwen uitvoeren in je soulmate. Als deze ceremonie echt belangrijk is voor jonge mensen, moet je niet snel opschieten om het te houden. Na een tijdje samen, zal het mogelijk zijn om de sterkte van het huwelijk op een verstandige manier te beoordelen en vervolgens beslissen over de noodzaak van een bruiloft. Aan de andere kant adviseert de kerk om de bruiloft niet te lang uit te stellen na de officiële ceremonie in het kadaster.

Jonge stellen die hun vakbond officieel hebben geregistreerd in het kadaster, hebben een belangrijke stap gezet, die de ernst van hun intenties aangeeft. Dit kan niet gezegd worden van personen die in een burgerlijk huwelijk leven, niet ondersteund door officiële documenten.

De kerk respecteert de staatswetten en ziet het leven in een ongeregistreerd huwelijk als een zonde. Zulke paren hebben niet het recht om peetouders te worden, omdat hun leven doordrongen is van een gebrek aan spiritualiteit en losbandigheid, wat betekent dat ze niet in staat zullen zijn om de juiste spirituele en morele vorming van een peetzoon uit te voeren. Evenals mensen die in een niet-geregistreerd huwelijk leven, is het verboden om gemeenschap te houden voordat ze zich bekeren van hun levensoriëntaties en ze te herzien.

Alle verontschuldigingen van jonge mensen dat het officiële huwelijk een formaliteit is, suggereren de predikant dat de beslissing om met de jonge te trouwen heel lichtzinnig is.Een ander argument dat de jongeren, volgens hen, erg op elkaar gesteld zijn, maar nog geen geld hebben gespaard voor de bruiloft, wekt ook geen vertrouwen in de beslissing van het paar om de ceremonie te houden. In dit geval zal de priester altijd vragen naar de middelen waarvoor de jongeren kinderen gaan opvoeden, hun huizen uitrusten, als ze niet eens 350 roebel kunnen besparen om een ​​officiële ceremonie te houden in een informele omgeving.

Er zijn uitzonderingen op de regels van de huwelijksceremonie na de officiële ceremonie. Maar dit is een serieuze zaak, omdat het niet alleen door een specifieke priester, maar ook door de diocesane bisschop op individuele basis wordt beschouwd. Een dergelijke toestemming voor de bruiloft zonder documenten van het kadaster kan hem alleen geven.

Er zijn drie groepen redenen voor uitzonderingen op de pre-officiële huwelijksceremonie.

1. Beide evenementen worden dezelfde dag gehouden. Als u de priester een ontvangstbewijs van de burgerlijke stand laat zien met de datum en het tijdstip van registratie, kan hij eerst toestemming krijgen om te trouwen en vervolgens een officiële huwelijksakte van een overheidsinstantie ontvangen.
2. Als er redenen zijn die de gezondheid en het leven van een van de toekomstige echtgenoten bedreigen. Ernstige operaties, service op "hotspots" worden als dergelijke redenen beschouwd.
3. Gehoorzaamheid van de kerk en vele jaren van regelmatige aanwezigheid bij de diensten van beide jonggehuwden. In dit geval kan de abt overtuigd worden van de oprechte houding van het paar en de verantwoordelijkheid nemen voor hun spirituele unie.

Ondanks het feit dat de kerk staatswetten eert, wordt aangenomen dat zonder een huwelijksceremonie na de officiële ceremonie, de bond niet compleet kan worden genoemd.

Aan het begin van de twintigste eeuw, meer precies vóór de revolutie, was er geen scheiding tussen de staat en de kerk, daarom had de vakbond die bijeen was binnen de muren van een orthodoxe kerk rechtskracht. Tijdens Sovjet-tijden was het taboe om kerkceremonies te houden. Vandaag kunt u pas trouwen nadat de officiële getuige van de nieuwe vakbond in het kadaster is gearriveerd.

Kerkmensen observeren staatswetten en classificeren hun naleving als een van de deugden. Een huwelijk zonder officieel document wijst niet op de ernst van de bedoelingen van beide echtgenoten, aangezien deze rite door hen eenvoudig kan worden gezien als een naleving van de familietraditie of als een stap waarin een echtgenoot vertrouwen heeft in zijn beslissing, en de tweede twijfelt nog steeds.

Koppels die lange tijd in ongeregistreerde huwelijken hebben gewoond, kunnen niet hopen een bruiloft rond standaardregels te houden. Integendeel, ze zullen een aantal andere kerkelijke procedures (bekering, gemeenschap) moeten ondergaan om te kunnen trouwen.

De kerk erkent als officieel alleen de vakbond die is geregistreerd bij de burgerlijke stand. Het delen van kinderen, het huishouden en het leven zonder documentair bewijs wordt gezien als ontucht - een van de dodelijke zonden.

De kerk keurt het niet goed in een burgerlijk huwelijk te leven, in de veronderstelling dat de echtgenoten in dit geval niet verantwoordelijk zijn voor elkaar, geen verplichtingen hebben, elkaar niet vertrouwen en onoprecht van liefde houden, en liefde is de basis van het christendom. Bovendien wordt de terughoudendheid om relaties te formaliseren door de kerk beschouwd als een veronachtzaming van kerkelijke beginselen en seculiere wetten.

Als er niettemin dwingende redenen zijn om de echtgenoten te dwingen een spiritueel huwelijk te sluiten vóór de officiële, moet u oprecht met de plaatselijke predikant spreken en als hij deze argumenten voldoende acht, kan de huwelijksceremonie worden gehouden.

Om een ​​paar te laten trouwen, moet je een behoorlijk lange weg gaan. Ten eerste moet het paar naar de kerk komen voor een gesprek.Met deze procedure kunt u alle vragen van organisatorische aard begrijpen, evenals de antwoorden op vragen over gezinsrelaties kennen vanuit een religieus oogpunt.

Als onderdeel van het gesprek wordt een aantal verplichte vragen gesteld over de vraag of de jongeren een officieel document van het kadaster hebben of dat ze alleen nog de knoop doorhakken. Als het paar alleen wil trouwen, maar niet in het paspoort wil stempelen, kan de priester het als een onverantwoordelijkheid beschouwen om een ​​nieuw gezin te stichten. Als de jonge mensen willen trouwen op dezelfde dag als de registratie, zal een kerkvertegenwoordiger hen zegenen in het heilige sacrament.

Jonggehuwden zullen oprecht moeten antwoorden of ze allebei willen trouwen en of ze dit onder dwang doen. Als uit het gesprek blijkt dat een van de echtgenoten niet wil trouwen, maar alleen naar de kerk komt vanwege de wens van de tweede helft, zal het sacrament worden geweigerd.

De abt kan de jongere wat meer persoonlijke vragen stellen:

• Zijn ze van plan om kinderen te krijgen?
• of zij hen zullen verhogen en verhogen overeenkomstig het woord van God;
• hoe ze echtscheiding, verraad ervaren;
• wat was hun relatie in een vorig huwelijk (als er al een was) en waarom de vakbond uit elkaar ging.

Natuurlijk worden al deze vragen door de priester gesteld, niet uit nietszeggende nieuwsgierigheid, hij moet vertrouwen hebben in de bewuste beslissing van de pasgehuwden om een ​​huwelijksceremonie te houden. Op hun beurt kunnen jongeren ook vragen stellen aan de vertegenwoordiger van de kerk om bepaalde punten te verduidelijken. Meestal is dit te wijten aan vragen over de inhoud van de ceremonie, de hoeveelheid tijd die nodig is om het vast te houden, wat te dragen, of het mogelijk is om te fotograferen en de ceremonie op video te schieten.

Na de benoeming van het aantal en de tijd van de bruiloft is het noodzakelijk om alle attributen voor te bereiden:

• officieel certificaat van de burgerlijke stand;
• ring;
• kaarsen;
• tic;
• grote witte handdoek;
• iconen van de Verlosser en Onze-Lieve-Vrouw;
• handdoek.

Kort voor de huwelijksceremonie moeten jonge mensen vasthouden, bekennen en gemeenschap nemen om een ​​geestelijk huwelijk aan te gaan, nadat ze alle kwaad hebben opgeruimd. Een dag voor het avondmaal moet men niet eten, roken, sterke drank drinken, seksuele relaties hebben.

Het beeld van de bruid bij de huwelijksceremonie moet bescheiden zijn. Een lange witte jurk van een eenvoudige snit, sjaal of sluier, comfortabele schoenen, geen make-up.

De bruiloft zelf is verdeeld in 2 fasen: de verloving en de ceremonie. Eerder werden deze etappes op verschillende dagen gehouden, maar vandaag zijn ze deel van dezelfde ceremonie geworden. Ten eerste vallen de pasgehuwden op hun plaats. Op een speciaal gerecht brengt de priester trouwringen. De priester steekt de gekookte kaarsen aan en staat voor de kleintjes.

Echtgenoten moeten driemaal ringen wisselen. Na deze rite - alleen doen. De priester, die de kroon van de bruidegom in zijn handen houdt, overschaduwt de laatste met de vlag van het kruis, waarna de bruidegom het beeld van de Heiland op zijn kroon moet kussen. Een kroon wordt op het hoofd geplaatst. Dezelfde procedure wordt uitgevoerd met de bruid, alleen in het beeld op de kroon van de bruid - de Maagd.

Kronen gedurende de ceremonie hielden getuigen. Hoewel deze heilige attributen van de longen, handen snel gevoelloos.

De priester presenteert een beker jonge wijn, toegewijd met de vlag van het kruis. De bruid en bruidegom proeven het driemaal om de beurt. De bruidegom neemt de eerste drank. De gemeenschappelijke beker is een symbool van één bestemming.

De priester neemt de echtgenoten bij de armen en verbindt ze, driemaal passeren ze rond de lessenaar. Nadat de jongsten de koninklijke poorten hebben bereikt, stoppen de jongeren: de bruidegom kust het beeld van Jezus Christus, zijn echtgenote - OLVrouw, dan de jonge plaats van verandering. Dan kust één voor één het kruis, uitgerekt door de priester. Jongeren krijgen de iconen van Jezus Christus en de Maagd, die boven het bed moeten worden opgehangen.

De priester spreekt vele jaren uit voor de jongeren. Van harte gefeliciteerd.

Na het einde van de ceremonie ontvangen de echtgenoten een kerkelijk certificaat. Dit document is niet juridisch bindend.

De verbintenis van de getrouwde wordt bepaald door de Heer God zelf, daarom falen de pogingen van buitenstaanders om het huwelijk te vernietigen, en de mensen zelf zullen worden onderworpen aan een reeks mislukkingen van het leven.

Kijk of je kunt trouwen zonder een huwelijk bij de registratiekantoor te registreren in de volgende video.