Suede: beschrijving, types, gebruik en verzorging

Suede is een van de meest populaire materialen en wordt veel gebruikt in de lichte industrie en meubelproductie. Vanwege de hoge prestaties en het aantrekkelijke uiterlijk van suede-producten verliezen ze hun populariteit in de loop der jaren niet.

Sinds de oudheid, is het verbergen van huiden van huisdieren en wilde dieren beschouwd als een van de belangrijkste ambachten van de volkeren van het noorden. Vanaf de middeleeuwen hebben meesters gedrenkt in hertenhuiden met speciale composities en dierlijke vetten, waarna ze kleding en schoenen naaiden. De verwerkingstechnologie van de huiden in een enigszins aangepaste vorm heeft onze dagen bereikt, en het materiaal dat verkregen is als resultaat van de dressing is suede genoemd. Tegenwoordig wordt de impregnering van de huiden uitgevoerd op moderne apparatuur met vis, zeehonden en botvet, alsook plantaardige en niet-olieachtige oliën. Als resultaat van het bruinen verkrijgt de huid een dunne en zachte textuur en wordt zeer duurzaam en elastisch. Het materiaal voelt prettig aan, is aan beide zijden van het oppervlak wollig en staat bekend om zijn fluwelen en nobele uiterlijk.

Gezien de natuurlijke oorsprong van grondstoffen zijn dingen gemaakt van natuurlijk suède vrij duur. Daarom heeft de mensheid dankzij de moderne technologie geleerd om materiaal te produceren dat perfect imiteert op natuurlijk suède. Kunstmatig canvas dat visueel vrijwel niet te onderscheiden is van het prototype en zeer slijtvast is, bestand is tegen uitrekken en schuren, zacht en aangenaam aanvoelt en veel goedkoper is dan natuurlijk materiaal.

Vandaag zijn er twee soorten suède.

Voor de vervaardiging van suède gebruikte zeem, geiten-, antilope- en schapenhuid, en als de impregnerende compositie gebruikt om vet of walvis te verzegelen met toevoeging van plantaardige, hoef- of lijnolie. Na het aanbrengen van de oplossingen op het oppervlak reageren vetten en oliën met de huidvezels, oxideren en bevorderen suède. Om het uiterlijk van haarigheid te versnellen, worden de grondstoffen vooraf gedrenkt in formaldehyde-oplossing en na vetverwerking worden ze in speciale machines geplaatst, zogenaamde slijpmachines. Hierin wordt het materiaal onderworpen aan continue mechanische spanning gedurende 3-5 uur, waarna het wordt afgezet in stapels en opgewarmd. Het proces wordt herhaald totdat de doeken een geelbruine tint worden.

Vervolgens wordt het materiaal grondig gewassen met een speciale oplossing en vervolgens in een droger geplaatst. Dit wordt gedaan om het afgewerkte suède te ontvetten voordat het naar de schilderij wordt gestuurd. Vers gemaakt natuurlijk suède heeft een niet-uniforme lichtbruine kleur met de aanwezigheid van lichte en donkere vlekken en is daarom onderhevig aan verplichte kleuring. Aan het einde van een volledige behandelingscyclus houdt suede op om water door te laten en verkrijgt het hoge waterafstotende eigenschappen.

De voordelen van natuurlijk suède zijn het hoge, presentabele uiterlijk., uitstekende weerstand tegen slijtage en een lange levensduur van suede-producten. Bovendien accumuleert het materiaal geen statische elektriciteit en pas het geen water toe. Onder de nadelen zijn de kosten en het morele en ethische aspect te hoog, als gevolg van moderne trends in het gebruik van milieuvriendelijke technologieën en de afwijzing van het gebruik van dierlijke hulpbronnen om aan menselijke behoeften te voldoen.

De productie van kunstsuede is op twee manieren gemaakt. De eerste is om een ​​polymeercoating op de gebreide basis aan te brengen gevolgd door laserslijpen, die de stapel vormt. Katoen, wol en synthetische materialen worden gebruikt als de stoffen basis.De optimale verhouding van kunstmatige en natuurlijke vezels in de stof is 25% katoen en 75% polyester.

Om het wollige deel met het weefselsubstraat te verbinden, wordt een speciale PVA-lijm gebruikt of wordt een zelfklevend polymeer gebruikt. In sommige gevallen wordt de lamineringstechnologie gebruikt voor hechtsterkte, waarna het onmogelijk wordt om de schimmige laag van het substraat te scheiden. Nadat de suede-structuur is gevormd, wordt het materiaal onderworpen aan Teflon-behandeling, waardoor het weefsel hoge vuilafstotende en vochtwerende eigenschappen verwerft. Als, als een experiment, een beetje water wordt gegoten op het weefsel, dan zal het zich verzamelen in grote druppels en zal het zonder te worden opgenomen van het oppervlak van het materiaal afrollen.

De tweede productiemethode bestaat uit fluffing microfiber met het verkrijgen van een zacht en gelijkmatig wollig oppervlak. Het heipaalvormingsproces wordt uitgevoerd op een speciale borsteluitrusting met behulp van microfiber vezelsplitsingstechnieken om kleine vezels te vormen. Dit suède wordt geweven en verschilt van de vorige hogere sterkte en weerstand tegen vervorming en uitrekken.

De voordelen van kunstsuede, dat ook wel eco-suede wordt genoemd, zijn hoge sterkte, duurzaamheid, textuur en uniformiteit van kleuren, onpretentieuze zorg en ventilatievermogen. Bovendien is het materiaal aangenaam aanvoelend en is het niet gevoelig voor het verschijnen van kreuken, de vorming van scheuren en schaafwonden. Onder de minnen is er een speciaal merk van witte en grijze producten, het risico van schade aan het weefsel met de klauwen van huisdieren en lage weerstand tegen het wassen van niet-geweven suède. Voor gelijmde producten met een stoffen basis, wordt stomerij of verwerking met ammoniak aanbevolen.

Voordat we de verschillen in suède van textiel en breisels beschrijven, is het noodzakelijk om te begrijpen wat het verschil is tussen kunstmatige en natuurlijke materialen. Het belangrijkste onderscheidende kenmerk van kunstsuede is de afwezigheid van een dutje aan de tweede zijde, die het bij nader onderzoek gemakkelijk maakt om het te onderscheiden van natuurlijk. Bovendien is een laag leer duidelijk zichtbaar op de snit van natuurlijk suède, terwijl de stoffen basis duidelijk zichtbaar is op de kunsthuid. De geur van materialen is ook anders, en als het natuurlijke weefsel een aanhoudende geur van leer heeft, is het afwezig in kunstmatige weefsels. U kunt de stof en de textuur ervan onderscheiden. Natuurlijk suède heeft dus een speciale zachtheid en een niet-uniforme kleur, zelfs na het verven, en kunstmatige doeken zijn perfect uniform en ruwer om aan te raken.

Als u de achterkant van het materiaal niet kunt inspecteren en er twijfels bestaan ​​over de natuurlijkheid ervan, dan is het aan te raden het product een tijdje in handen te houden: het kunstmatige suède verandert de temperatuur niet en blijft koel, terwijl het natuurlijke suède snel opwarmt. Als u bovendien uw vinger op de stapel natuurlijk materiaal houdt, veranderen de villi hun positie en wordt het pad donkerder, terwijl op het kunstmatige canvas alles ongewijzigd blijft. Een ander verschil tussen natuurlijk en kunstmatig materiaal is het feit dat bij het naaien van kleding en schoenen gemaakt van natuurlijk suede, de randen van de stof niet worden verwerkt, terwijl de kunstmatige banen overlock nodig hebben. Het is mogelijk om materialen te onderscheiden door reactie op water. Natuurlijk suède absorbeert onmiddellijk vocht en wordt donkerder, terwijl het water uit kunstmatig materiaal rolt en geen nat spoor achterlaat.

Het belangrijkste verschil tussen suède en andere soorten synthetische en natuurlijke stoffen is universaliteit. Het materiaal is evengoed geschikt voor kleding en schoenen, waardoor het toepassingsgebied aanzienlijk wordt uitgebreid en u ensembles kunt aanvullen met lederwaren en opvallende accessoires. Natuurlijk suède wordt vaak verward met nubuck.Het belangrijkste verschil tussen deze materialen is de grondstof voor hun productie. Gebruik voor nubuck de huid van grotere dieren, zoals koeien, elanden en herten, en gebruik voor suede polijsttechnologie met schurende materialen.

Dit proces wordt chroombehandeling of bruining genoemd. Bovendien is de suèdepaal veel dikker en hoger dan die van de nubuck en heeft deze een zachtere structuur om aan te raken. Nubuck wordt vaak onderworpen aan oliën, wat de waterdichte eigenschappen van de stof verbetert, wat op zijn beurt het materiaal een beetje ruw en grof maakt. De functionele eigenschappen van nubuck zijn aanzienlijk lager dan de werkeigenschappen van suede. Dus, schoenen gemaakt van nubuck, worden snel nat en vuil. En als suède schoenen nat kunnen zijn tijdens het reinigen, is alleen stomerij toegestaan ​​voor nubuck.

Het bereik van natuurlijke en kunstmatige suède is breed genoeg. Het materiaal wordt actief gebruikt voor kleding en schoenen, meubelstoffering en voor de vervaardiging van handschoenen, tassen en sieraden.

Suède wordt gebruikt voor het naaien van jassen, jassen, jassen, rokken en jassen. Voor het afstemmen van bovenkleding is de ideale optie een jasje van suède met een katoenen of gebreide basis. Vaak wordt de nadruk gelegd op het verbeteren van de decoratieve eigenschappen van de stof. Suede kleding past mooi op het lichaam, past goed op de figuur en ziet er heel degelijk uit. Bij het kopen van een suede ding is het beter om producten van lichte kleuren te kiezen. Dit komt door het feit dat op blauwe of zwarte kleding kleine haren, haren en draden veel meer opvallen dan op beige, zand of roze modellen.

Wanneer zelfkleren beter is om een ​​kunstweefsel met een gebreide basis te kiezen. Dergelijk suède, in tegenstelling tot het materiaal met een basis van katoen, is gemakkelijker te naaien en te draperen, waardoor het goed geschikt is voor het naaien van blouses en rokken. Maar voor de productie van pakken en jassen, is het integendeel beter om alleen de katoenen versie te kopen. Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat bij het aanbrengen van details van dik suède op het materiaal er gaten zijn van naalden en pennen, in verband waarmee naalden voor naaien zo dun mogelijk en scherper moeten worden gekozen.

Suède schoenen gaan al jarenlang niet uit de mode. Door de veelzijdigheid en het presentabele uiterlijk zijn schoenen gemaakt van dergelijk materiaal perfect te combineren met bijna elke garderobe. In suède schoenen of laarzen, benen blijven altijd droog en bevriezen niet. De stof combineert met succes het vermogen om vocht te ventileren en af ​​te weren, vanwege wat vaak wordt gebruikt voor het naaien van sportschoenen. Voor de productie van dergelijke modellen gebruikt de huid van grote dieren, die is toegenomen kracht en duurzaamheid.

Suède lederwaren zijn altijd op het hoogtepunt van populariteit. Het materiaal is ideaal voor het naaien van tassen, handschoenen, riemen en portefeuilles, daarnaast kun je altijd elegante sieraden kopen in de vorm van een armband of hanger.

Voor obtyagivaniya maken banken en stoelen in de meubelindustrie vaak gebruik van kunstsuede, gemaakt van microfiber. Dit komt door de hoge prestaties van het materiaal, zoals slijtvastheid, de mogelijkheid om de oorspronkelijke kleur te behouden en het gemak van reiniging. Bovendien is het materiaal niet gevoelig voor rollen en is het verkrijgbaar in een breed kleurenpalet.

Dun geperforeerd suede wordt veel gebruikt als een veeg- en polijstmateriaal en wordt gebruikt voor de verzorging van het oppervlak van optische lenzen, LCD-monitoren en plasmatelevisies. Suède stof heeft een lange levensduur en verliest zijn werkkwaliteiten nog lang niet. Bovendien absorbeert de stof water perfect, laat geen witachtige vlekken achter en droogt snel.Hierdoor kan materiaal worden gebruikt voor autoruiten, koplampen, binnen en buiten.

Vanwege het vermogen van het materiaal om te ademen, heeft suede brede toepassing gevonden bij de vervaardiging van orthopedische inlegzolen en gespecialiseerde schoenen. Voor deze doeleinden wordt een speciaal type technisch suede gebruikt, waarvan de werkkwaliteiten duidelijk zijn gedefinieerd in de normen van GOST 3717-84. Schapen-, geiten- en rendierhuiden, die worden gekenmerkt door een kort dutje en donkerbruine niet-markerende kleur, worden vaak gebruikt als grondstof.

Bij de vervaardiging van natuurlijk suède wordt vaak varkenssplit gebruikt. In tegenstelling tot runderhuiden, geeft het suede van lage kwaliteit, dat wordt gebruikt voor het naaien van werkhandschoenen, schorten, omhulsels voor verschillende apparatuur en technische uitrusting.

Elke suède is behoorlijk veeleisend in de verzorging, dus als je er producten van koopt, moet je enkele punten in overweging nemen. Suède kleding gemaakt van microvezel en natuurlijk linnen kan dus gemakkelijk worden gewassen en zelfs in warm zeepwater worden gedrenkt, maar de temperatuur van het water mag de 40 graden niet overschrijden. Na het wassen, wordt het product aangeraden om een ​​beetje met een absorberende doek af te drogen en aan de hanger te hangen. Suède kleding is ten strengste verboden. Tijdens het drogen is het van tijd tot tijd nodig om de doek met een handdoek af te drogen, anders kunnen er zich veel vlekjes op het oppervlak voordoen, die moeilijk te verwijderen zijn zonder herhaaldelijk wassen. Het strijken van een suède rok of stretch-coat is niet nodig. Het materiaal is niet gevoelig voor rimpels en blauwe plekken en herstelt de oorspronkelijke vorm perfect.

Naast het wassen, is het noodzakelijk om regelmatig een stomerij van dingen uit te voeren. Om dit te doen, kunt u een rubberen borstel gebruiken, deze in één richting van de stapel verplaatsen. Vers geplante vervuilde plekken hoeven in geen geval te proberen te schrobben. In dergelijke gevallen moet u wachten tot de vlek volledig is gedroogd, schud dan het gedroogde vuil met een elastische borstel en maak het schoon met een spons van siliconen. Om vettige voedselvlekken te verwijderen, giet de verontreinigde plaats met talkpoeder en laat gedurende drie uur staan. Schud het poeder vervolgens voorzichtig af met een borstel en borstel het product met een rubberen borstel. Als er geen talk is, kunt u zetmeel verdund met ammoniak gebruiken om de consistentie van pap te behouden. In het geval van onvolledige verwijdering van de vlek, meng water met ammoniak in een verhouding van 4: 1 en vlek de vlek.

Het is noodzakelijk om de borstel na lange opslag, over de stoom en kam het met een harde tandenborstel. Als de vlekken vers genoeg zijn en u nog geen tijd hebt gehad om het materiaal te betreden, kunt u proberen ze te verwijderen met een wattenstaafje gedrenkt in een sopje. Om de oplossing in plaats van zeep te bereiden, is het beter om shampoo te gebruiken, in een hoeveelheid van 20 g per liter water. Na het verwerken van de vlekken met een dergelijke samenstelling, is het noodzakelijk om het schuim op te vangen en het te reinigen gebied snel af te drogen met een droge handdoek. Een dergelijke reiniging moet zeer snel worden uitgevoerd, zodat het materiaal geen tijd heeft om nat te worden.

Het wordt afgeraden om suède producten weg te drogen van verwarmingsapparaten en direct zonlicht. Bruine dingen worden goed schoongemaakt met koffiedik en licht en wit - magere melk en soda, verdund in een verhouding van 0,5 eetl. l. frisdrank voor een half glas melk. Kledingkleuren worden vernieuwd met behulp van suède spuitverf. Het gebruik van vlekkenverwijderaars en acetonhoudende stoffen is ten strengste verboden. Ongecompliceerde vlekken kunnen worden verwijderd met een gewone zachte gum.

Bij het verzorgen van schoenen en tassen moet u een spons gebruiken die is gedrenkt in een sopje, terwijl sterke bevochtiging van het product wordt vermeden. Na verwerking wordt het artikel gedroogd. en vervolgens gekamd met een harde borstel. In de winter kunnen zoutvlekken van reagentia worden verwijderd met 5% azijnzuuroplossing.Om dit te doen, is het noodzakelijk om een ​​zachte doek in de oplossing te bevochtigen en de vlekken voorzichtig af te wassen, waarbij u meer aandacht besteedt aan de randen van de vlek. Veel problemen kunnen echter worden voorkomen als de nieuwe suèdeschoenen worden behandeld met fluorkoolstof- of siliconenwater en vuilafstotende impregnering.

Zorg voor meubels bestaat uit het regelmatig wassen van afneembare hoezen. Microvezel wordt in de regel gebruikt voor de vervaardiging ervan, dus ze worden goed gewassen. Als de bekleding niet wordt verwijderd, wordt het reinigen van vlekken en andere verontreinigingen uitgevoerd volgens een van de hierboven beschreven methoden. De enige voorwaarde voor het reinigen van een niet-verwijderbare bekleding is om deze zo nat mogelijk te houden, vanwege het risico van binnendringend vocht en gerelateerde problemen. Bij het kopen van meubels met suède bekleding, moet er rekening mee worden gehouden dat de hoogte en dichtheid van de stapel een sterk effect hebben op de slijtvastheid en de complexiteit van de zorg. Producten met een kort dutje hebben dus betere prestaties en verdienen de meeste voorkeur als bekleding voor regelmatig gebruik. Als de suèdebank al een paar jaar bestaat en het al vettig begint te worden, kan een speciale borstel met een gecombineerd ontwerp met de aanwezigheid van metalen en rubberen elementen of een gewone gum helpen om de situatie te corrigeren. Wat de dagelijkse verzorging betreft, moeten dergelijke meubels regelmatig worden schoongemaakt, gereinigd met droog zout en periodiek worden gekamd met een zachte borstel.

Hoe je op de juiste manier voor suede kunt zorgen, zie de volgende video.