Jagdterrier: soorten, regels van inhoud en de keuze van bijnamen

De meeste terriërrassen werden in het Verenigd Koninkrijk gefokt als jachthonden, maar inmiddels zijn ze meestal in huisdieren en schattige metgezellen veranderd. De yagdterrier onderscheidt zich van deze lijst door de meeste basiskwaliteiten - het komt uit Duitsland en is nog steeds een fervent jager, die in de meeste gevallen niet wordt aanbevolen om in een stadsappartement te worden geïnstalleerd.

De vorige eeuw, toen de meeste moderne terriërrassen verschenen, werden nieuwe hondenrassen vaak in bepaalde omstandigheden afgeleid - ze hebben geen bepaalde "grondlegger" die zich zou bezighouden met hoogwaardige fokkerij, van generatie op generatie, met als doel bepaalde eigenschappen van het dier te verbeteren.

Toen waren gewone mensen, die een hond nodig hadden om het gebied te jagen of te beschermen tegen knaagdieren, op zoek naar puppy's die het probleem konden oplossen. De Duitse Jagd Terrier is in dit opzicht anders dan de meeste van zijn familieleden - hij is een fabrieksras, dat wil zeggen dat hij zinvol is gemaakt, al begrijpend wat er uiteindelijk zou moeten gebeuren.

Jagdterrier is een oudere fox terrier die is verbeterd door het toevoegen van onzuiverheden van andere jachtrassen. Tegen die tijd werd Fox al tientallen jaren beschouwd als een topjachthond - het werd massaal gebruikt door Europese jagers, aangezien een dergelijke assistent niet alleen van onschatbare waarde bleek te zijn bij gevechten in het hol, maar ook bij het nastreven van een prooi als hazen of zelfs hoefdieren.

Tegelijkertijd werd de hond vanuit esthetisch oogpunt zeer gewaardeerd - hij had een mooie uitstraling en werd daarom een ​​frequente bezoeker van verschillende hondententoonstellingen. Deze veelzijdigheid zette de maker van de Duitse jachtterriërt grotendeels aan tot het creëren van een nieuw ras.

Walter Zangenberg richtte ook vossterridders op, maar de favoriete hobby van de man was jagen, en hij besloot zich te concentreren op de vechtkwaliteiten van de hond. Jagers hebben herhaaldelijk opgemerkt dat zwart en bruin individuen, sterk lijkend op de klassieke Old English terrier en niet als knap beschouwd, in gevechtsomstandigheden zichzelf veel beter toonden.

In 1923 kochten de Duitsers speciaal "defecte" puppy's - hun moeder was bijna zwart, omdat een andere fokker hem kinderen voor een cent gaf. Het broed bestond uit twee vrouwtjes en twee mannetjes, die Tsangenberg kruiste met andere vos-terriers die in kleur werden weggegooid en prachtige eigenschappen in het jachtproces vertoonden.

Vreemd genoeg in de opkomst van een nieuw ras hielp het nazisme aan populariteit winnen - zijn ideologie ging niet zo goed samen met het feit dat er iets goeds in het buitenland kon worden geproduceerd, omdat veel andere Duitse fokkers zich bij de ontwikkeling van hun eigen jachtras voegden,wat heel anders zou zijn dan de buitenlandse. Al in 1926 organiseerde Zangenberg

Duitse Jagdterrier Club, en formuleerde ook het hoofdprincipe van het nieuwe ras: geen tentoonstellingen, het belangrijkste - de maximale bruikbaarheid voor jachtgebruik. De nieuwe organisatie trok de beroemde cynoloog Herbert Lackner aan, en het jaar daarop werd een review gehouden, waaraan 22 honden deelnamen.

De jagdterriers van vandaag zijn echter heel anders dan die uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Het feit is dat de genenpool aanvankelijk zeer beperkt was - er waren slechts vier gemeenschappelijke voorouders, dus na een paar jaar was er een risico dat het nieuwe ras gewoon zou degenereren als gevolg van incest. Om een ​​dergelijke ontwikkeling van gebeurtenissen te voorkomen, werden Old English Terriers, evenals velshes, praktisch uit Engeland ontslagen.

In 1934 verscheen de eerste officiële standaard waarin vrijwel niets over het uiterlijk werd gezegd - het had de hond eenvoudigweg niet moeten beletten zijn werk te doen. Tegelijkertijd waren er veel "professionele" vereisten - de hond moet fysiek fit zijn, het vermogen en de wens hebben om vol vertrouwen het pad te volgen en luid te blaffen bij het detecteren van prooien, de afwezigheid van angst voor water of een gevecht in een kleine ruimte.

Al in de jaren 40 werd de creatie van een nieuw ras eindelijk voltooid en voor die tijd werden de afstrelende terriërs beschouwd als de meest agressieve richting van de bewoners van de holen.

Na de Tweede Wereldoorlog was Duitsland verdeeld, dus de ontwikkeling van het ras ging op twee verschillende manieren. In de DDR zijn er zeer weinig vertegenwoordigers van het ras en de nadruk lag op een eenvoudige toename van de populatie gedurende een lange tijd, vandaar dat de Duitse Jagd Terrier bijna uitstierf. Bovendien was het land geen lid van de International Canine Federation (ICF) en daarom gingen vertegenwoordigers van de Bondsrepubliek Duitsland naar de tentoonstellingen, waar er veel meer van zulke honden waren en de fokkerij met succes werd voortgezet.

De ICF erkende het ras in 1954, maar de Engelse en Amerikaanse kennelclubs van de game-master waren niet opgenomen in de officiële lijsten - het bescheiden voorkomen beïnvloedde. Deze honden, ondanks het ontbreken van een officiële status, kwamen nog steeds naar de Verenigde Staten, maar ze waren hier nooit populair - lokale jagers gebruikten de hulp van honden van lokale rassen. In de USSR kwamen dieren uit het begin van de jaren 1970 en slaagden erin zich daar te vestigen.

Het belangrijkste kenmerk van de jagdterière is dat het puur jaagt, en geen tentoonstellingshond - het ziet er niet aantrekkelijk uit voor diegenen die esthetiek zoeken voor esthetiek, maar is een voorbeeld van functionaliteit.

De volwassen hond onderscheidt zich door een relatief klein, maar stevig gebreid lichaam - het is ideaal voor het doordringen van gaten en het aangaan van dodelijke gevechten. De grootte van de hond is bescheiden, maar duidelijk gestandaardiseerd: de hoogte is 33-40 cm, terwijl de lichaamsomtrek 10-12 cm meer moet zijn dan de schofthoogte.

Er is geen ander hondenras in de wereld waar een vergelijkbaar deel zou worden vastgesteld, maar in dit geval is het van fundamenteel belang: een nog krachtiger dier zal niet manoeuvreerbaar zijn onder holle omstandigheden en een kleiner borstvolume zal onvoldoende zijn voor een goed uithoudingsvermogen en een luide stem.

De kop van het dier heeft een langwerpige vorm en lijkt op een puntige wig, het belangrijkste deel ervan is krachtige kaken met een sterke grip en een uitgesproken kin. De beet is schaars en zeer dicht, het is vaak onmogelijk om los te komen van de greep van zo'n hond.De ogen van de yagdteriere zijn klein en verborgen vrij diep in de schedeldoos, terwijl zelfs bij het uiterlijk van het dier gezien kan worden dat het nergens bang voor is en zeer resoluut is opgezet.

Deskundigen wijzen erop dat vlak voor een botsing met de vijand, wordt de blik helemaal een "slang" - er is niets in behalve koude en genadeloosheid. De oren hebben de vorm van een Latijnse letter "V", ze hangen losjes neer en worden enigszins naar het voorhoofd afgebogen.

Het hoofd is bevestigd aan het lichaam met een krachtige, maar relatief korte nek, die in een sterke rug stroomt. De staart, zoals het een normale hond betaamt, houdt het dier recht of licht verhoogd - deze eigenschap maakt het gemakkelijker voor de eigenaar om een ​​huisdier uit het gat te halen. Lichaamsondersteuning zijn ovale poten op volumineuze pads met een harde consistentie.

Vertegenwoordigers van het ras zijn onderverdeeld in twee soorten - glad en hardharig, hoewel obstakels voor hun paring met elkaar meestal niet worden verwacht. Bovendien waarderen veel jagers vooral de tussenversie van de vacht. Ongeacht de soort waartoe een individu behoort, het haar onderscheidt zich altijd door de hoge dichtheid en de grove textuur, het past stevig in het lichaam van de hond en wordt gecombineerd met een dikke en warme ondervacht.

De eigenaardigheid van haren is dat noch vuil noch sneeuw aan hen kleeft, en zelfs zij hebben geen enkele vorm van verzorging nodig, hoewel ze hun vierpotige eigenaar opwarmen in overeenstemming met de beste verwachtingen. Voor een echte gamemaster, de belangrijkste vereiste voor de maximale bruikbaarheid van de kenmerken, is het belangrijk om het lichaam volledig met haar te bedekken - de maag en het binnenoppervlak van de dijen moeten ook worden beschermd. Wat betreft de kleur, wordt er gedomineerd door een combinatie van zwart en donkerbruin met tan, het is mogelijk grijs of de aanwezigheid van een "masker".

Jagdterrier werd opgevat als een typische bullebak, wat een zeer nuttige eigenschap is voor een gravende jachthond. Het beest voor deze hond is de veroorzaker van precies dezelfde onbegrensde agressie, in een woedeaanval snelt het dier naar de aanval, zelfs op de vijand, wat, naar het schijnt, hem met één maat kan verpletteren. Hond brutaal en het minst van alles is nadenken over hoe je uitstapt met minimale verliezen - hij zal niet terugdeinzen voor de zijne, omdat dergelijke huisdieren gemakkelijk ernstig gewond kunnen raken of zelfs kunnen sterven tijdens de jacht.

Het is dwaas om van een huisdier met dergelijke kenmerken te verwachten dat het slaafs of extreem gehoorzaam zal zijn. Onder de omstandigheden van een hol moet de hond voortdurend zijn onafhankelijkheid en vastberadenheid tonen., hij is nergens bang voor en compromitteert niet, en al deze kenmerken vertalen zich onvermijdelijk in het dagelijks leven. Om het in de taal van de psychologie te stellen, dit is een zeer sterke persoonlijkheid, en als je zo'n puppy mee naar huis neemt, moet je je voorbereiden op het feit dat de opvoeding zo vroeg mogelijk moet beginnen.

Een yagdterrier toont vaak buitensporige autonomie, daarom mag het geen slappe kost worden gegeven - een eigenaar die de situatie onder controle wil hebben, moet constant streng zijn. Er moet een onderscheid worden gemaakt tussen strengheid en wreedheid - de tweede is volkomen ongepast, vooral omdat dergelijke dieren er beter aan doen om niet opnieuw te provoceren.

Als je een hond verstandig behandelt, zal hij zeker aan je gehecht raken, maar het zal alleen bekende mensen welkom heten. Dit is niet de hond die gelukkig iemand ontmoet. In de meeste gevallen staat de hond volkomen onverschillig tegenover vreemden, maar kan agressie en aanval tonen, want op drukke plaatsen moet je hem van dichterbij bekijken.

De eigenaar van de jagdter is altijd alleen - de hond kan normaal communiceren met de rest van het huishouden, maar zal ze niet gehoorzamen. Vertegenwoordigers van het ras verschillen in tolerantie voor de aanwezigheid van levende wezens, ze gaan vaak vreedzaam naast elkaar samen met andere huisdieren, maar het is niet uitgesloten dat het dier een echte oorlog voor je kat regelt. Om dit probleem op te lossen is uiterst moeilijk - als je je herinnert, gaat de viervoetige jager bij het achtervolgen van prooien altijd tot het einde en zal ze haar niet missen.

Met aangeboren uithoudingsvermogen en aanpassingsvermogen aan significante fysieke inspanning, zou het dwaas zijn om de game-dugger in gevangenschap te houden - hij zal tenminste verdrietig zijn en zich niet gelukkig voelen. Om deze reden wordt de hond, zelfs als deze als waakhond wordt gebruikt, nooit geketend. Straatonderhoud op het perceel is best mogelijk, maar alleen in aanwezigheid van een ruime kennel en dezelfde volière.

Tijdens het kweekproces hebben de makers van het ras de nadruk vooral gelegd om de verzorging van dieren tot het uiterste te vereenvoudigen en te minimaliseren. Het is niet voor niets dat de yagdterrier nog niet is erkend als een apart ras, hetzij in de VS of in het VK - qua uiterlijk lijkt het een bastaard, en een onwetende persoon herkent geen rasechte hond in hem, maar er is meer zorg voor nodig dan een huisdier. voor pretentieloze straat vierbenig.

Tegelijkertijd adviseren experts nog steeds ten minste één keer per week hardhaar te kammen. - het is noodzakelijk, zowel voor elementaire nauwkeurigheid, als opdat in de opgehoopte vervuilingsbacteriën niet begonnen werd.

Dieren met een significant uithoudingsvermogen hebben meestal regelmatig gebruik van hun vaardigheden nodig, en de yagdter terrier is de hond die houdt van lange wandelingen en ze echt nodig heeft. Ervaren hondenfokkers geven aan dat vertegenwoordigers van het ras minstens een uur lopen, en hoe vaker u dit doet, hoe beter het welzijn van uw huisdier.

In het huishouden is de wandelbehoefte van het huisdier gedeeltelijk genivelleerd, op voorwaarde dat het niet is bevestigd en niet is afgesloten in de volière - daarom wordt er gezegd dat het dier kan niet aan een ketting worden gehouden. Wat betreft het appartement, het is een moeilijke vraag: aan de ene kant zal zo'n vriend van een persoon hier niet in staat zijn om rond te lopen en zich beperkt voelen, aan de andere kant kan een intensieve manier van lopen langs de straat waarschijnlijk het probleem oplossen.

Jagdterrier wordt immuniteit toegekend op het niveau van honden die het meest resistent zijn tegen verschillende infecties, maar het is noodzakelijk om rekening te houden met de omstandigheden waarin de eigenaar ervan leeft. Als een iets pijnlijker hond voortdurend wordt verzorgd en gecontroleerd, dan wordt een hond van een dergelijk ras overgenomen door diegenen die geen extra problemen nodig hebben, en de roem van de "niet-vulbare" gezondheid van het huisdier leidt tot het feit dat zijn toestand in het algemeen tot het toeval leidt. Tegelijkertijd leeft het dier vaak op straat, en zelfs als dat niet het geval is, moet het regelmatig lang lopen, zodat het gemakkelijk infecties of parasieten in de tuin kan opvangen.

Om de situatie niet tot het uiterste te brengen en geen onnodige problemen op te lossen, is het zinvol om bepaalde preventieve maatregelen te nemen - dat is wanneer de hond echt onsterfelijk wordt. Alle vereiste vaccinaties moeten op tijd worden gegeven. (het is beter om hun lijst te raadplegen met een dierenarts die de specifieke kenmerken van de regio kent), bovendien moet er regelmatig een behandeling van de wol van parasieten worden uitgevoerd. Helminten bestrijden vaak de jagdterrier omdat antihelmintica altijd in hun voedsel aanwezig moeten zijn.

Er is ook een bepaald gevaar voor de gezondheid dat wordt veroorzaakt door vuil, dat tijdens het wandelen in de frisse lucht en met name het graven van gaten, verstopt kan raken op de meest onverwachte plaatsen. De oren en ogen van de afdeling worden regelmatig geïnspecteerd, vandaar met behulp van een vochtige doek, moet u eventuele vreemde voorwerpen verwijderen. In het geval van afwijkingen moet u niet hopen dat de hond kogelvrije immuniteit heeft - neem contact op met uw dierenarts.

Een eigenaardige indicator van de juistheid van de inhoud van de hagedis is de conditie van de klauwen. Als de hond voldoende loopt, zullen ze zichzelf op die lengte slijten, wat het dier niet bijzonder hindert en de vloerbedekking niet schaadt. Als de klauwen teruggroeien, moeten ze worden bijgesneden. Dit is niet alleen handig voor de esthetiek en het behoud van het interieur, maar ook voor de hond zelf, die ze belemmeren om normaal te bewegen.

Enerzijds is de jagdterterriër bescheiden in alles, inclusief voedsel, anderzijds moet de jachthond altijd fit en volledig alert zijn en daarom is de eigenaar zelf geïnteresseerd in het voeren van zijn huisdier met de hoogst mogelijke kwaliteit. Zoals in het geval van vertegenwoordigers van andere rassen, Je kunt het dieet van het beest uit zowel in de fabriek gemaakte droge feeds als uit zelfgekozen producten verzinnen.

Bij droogvoer is alles duidelijk - hier gelden dezelfde aanbevelingen voor alle honden. Hoe hoger de klasse van het product, hoe beter, en hoewel premium en super-premium veel geld kosten, is het niet de moeite waard om te besparen op de gezondheid van een hond die het leven riskeert in een gevecht met wilde dieren. Deskundigen wijzen erop dat gecertificeerde producten niet alleen volledig veilig zijn voor het huisdier, maar ook alle noodzakelijke vitaminen en mineralen bevatten. Tegelijkertijd bevat droog voedsel praktisch geen water, wat betekent dat het dier voor zijn volledige spijsvertering constant toegang moet hebben tot drinkwater.

Als u besluit om de diensten van fabrieksfabrikanten te weigeren en klaar bent om zelfstandig een dieet voor uw hond te bereiden, houd er dan rekening mee dat alle producten vers moeten zijn. Een hond mag het voedsel van gisteren niet krijgen - wees bereid om het elke keer opnieuw te koken. De lijst met toegestane en noodzakelijke ingrediënten moet de volgende producten bevatten.

• vlees. Deze component is van fundamenteel belang voor elke predator, maar ook voor de game terrier, omdat dit eiwitten zijn die verantwoordelijk zijn voor het opbouwen van spieren. Het is het vlees dat de hond sterk maakt en in staat is om elke vijand in melee te verslaan. Tegelijkertijd is het spijsverteringssysteem van de hond niet altijd klaar om overmatig vet voedsel te verteren, daarom is varkensvlees of lam ongewenst. Het is beter om je te concentreren op kip, rundvlees en kalkoen.

• afval. In principe kunnen ze worden beschouwd als een ander type vlees - het is lekker, en nuttig en relatief goedkoop. Harten en longen, magen en nieren van een koe of vogel zullen precies goed zijn.

• Zure zuivelproducten. Verse melk kan niet aan volwassenen worden gegeven zoals de meeste andere honden, omdat volwassen dieren lactose niet kunnen afbreken. Tegelijkertijd bevat melk veel nuttige componenten, die ook voorkomen in yoghurt, kefir, ryazhenka en magere kwark, maar lactose is er niet meer.

• Granen. Jagdterrier verwijst terecht naar het aantal van de meest actieve en mobiele honden. Voor een gezond persoon is constante beweging de norm en een indicator voor een normale gezondheid, en dit vereist een grote hoeveelheid koolhydraten. De bron van dergelijke producten kan dezelfde producten zijn die voor deze doeleinden worden gebruikt als de man - boekweit en havermout, gierst en rijst.

• Groenten. Voor een goede gezondheid en een goed metabolisme heeft een hond een complex van vitaminen en mineralen nodig, en zijn primaire bron is groenten.Decoratieve honden krijgen vaak fruit, maar de jagdterrier kan alles krijgen wat ze nodig hebben, van eenvoudig voedsel - courgettes en bieten, wortels en kool, en ook groenen. Dit alles kan zowel rauw als gekookt worden gegeven.

Zoals bij de overgrote meerderheid van rassen, yagdteriera verboden om voedsel van de menselijke tafel te voeden - Het spijsverteringsstelsel van de hond is fundamenteel anders en zal zo'n uitdaging niet aankunnen. Zoet, pittig, pittig en vet voedsel, evenals gerookt vlees en gebak, zullen volledig overbodig zijn in het menu. Voed uw huisdier als ongepaste producten, u riskeert een dag of twee te worden achtergelaten zonder een trouwe assistent in de jacht.

De manier om het dier te voeden, hangt af van het levensstadium waarin het zich bevindt. Baby's consumeren dus heel weinig voedsel per keer, maar ze moeten minstens vier keer per dag worden gevoerd. In de meeste gevallen heeft een volwassen persoon genoeg maaltijden per dag, maar er moeten uitzonderingen worden gemaakt voor zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven - hun lichaam heeft meer energie en voedingsstoffen nodig, omdat ze drie maaltijden per dag hebben. In het laatste geval bevelen deskundigen ook aan om tafelvitamines, die in een veterinaire apotheek worden verkocht, apart op te nemen.

Net als veel andere hondenrassen, begrijpen de hagedishonden niet wanneer het nodig is om te stoppen met eten - het roofdier kan niet zeker zijn dat de volgende prooi snel zal zijn, omdat het tot op het bot eet, terwijl het mogelijk is. In het wild zou het de hond nauwelijks schaden, maar thuis tevreden zou een enthousiaste eigenaar het dier gemakkelijk kunnen voeden met de toestand van een dik en onhandelbaar karkas, waarmee het geen zin meer zou hebben om te jagen.

De dosering van voedsel wordt meestal met het oog berekend, maar onthoud dat in de winter moeten personen die in open verblijven wonen hun portie vergroten - het is mogelijk om de kou te bestrijden alleen ten koste van extra calorieën. Ervaren hondenfokkers geven aan dat het in de aanwezigheid van zuivere sneeuw in plaats van water beter is om het te geven.

De eigenzinnige jagdteriera moet vanaf de eerste dag van zijn verblijf in het huis worden getraind, anders beschouwt hij zichzelf als de meester van de positie van zichzelf. Bepaalde gedragsregels voor een nieuw familielid moeten nog worden uitgedacht voordat hij in het huis verschijnt, aangezien vertegenwoordigers van dit ras het respect verliezen voor een onlogische persoon die zijn opvattingen drastisch kan veranderen.

Om dezelfde reden moet de vereiste om de regels na te leven permanent en verplicht zijn, concessies zijn onaanvaardbaar. Ben het eens met alle huishoudens dat iedereen zal reageren op een bepaald gedrag van de hond in hetzelfde type - dan zal de training veel sneller gaan.

Hardheid en doorzettingsvermogen voor de eigenaar van de lagger terrier zijn verplichte eigenschappenanders zal een compromisloze hond het niet als voldoende gezag beschouwen. Het is onaanvaardbaar om autoriteit te verkrijgen met behulp van fysieke kracht, zelfs als het u lijkt dat de hond uw bevelen in het algemeen niet wil uitvoeren.

Door lijfstraffen van een puppy toe te staan ​​of door herhaaldelijk onrecht aan te tonen, loop je het risico tegen een reactie aan te lopen wanneer deze opgroeit, Maar zo'n vijand is buitengewoon ernstig en gevaarlijk.

Bepaalde verschijnselen van agressie, die soms voorkomen in een onvoorbereide jagdterière, zijn in de samenleving totaal niet relevant, daarom is het belangrijk om de socialisatie van de baby tijdig op te nemen - zonder dit zul je voortdurend problemen met hem hebben in de stad.Het is noodzakelijk om te proberen een normale reactie op vreemden en andere dieren bij een puppy te ontwikkelen - het moet geen prooi of vijanden zien bij iedereen in de buurt. U kunt uw huisdier aan dergelijke regels gewennen. vanaf de leeftijd van drie maanden.

Goed getrainde jagdterrier wordt niet alleen een vriend, maar ook een echte beschermer van het hele gezin, hij kan effectief een privéhuishouding bewaken en een wanhopige assistent zijn voor zijn meester-jager. Om de training succesvol te laten zijn en zonder onherstelbare fouten, is het echter beter om een ​​dergelijke taak toe te vertrouwen aan de expert in uw vakgebied. Een professional weet hoe hij een opzettelijke en agressieve hond ondergeschikt moet maken aan zijn autoriteit, zonder zijn psyche te breken en een onnodige verbittering voor de hele wereld te ontwikkelen.

Jagdterrier is een felle jager die geen overmatigheid of het streven naar een stijlvolle look heeft. Om dezelfde reden is de bijnaam voor hem zo gekozen dat hij de harde essentie van de jacht overbrengt. Voor jongens wordt meestal gekozen voor buitenlandse namen, toponiemen of afgeleiden van vreemde woorden die een bepaald kenmerk aanduiden, waarbij de waardigheid van de hond wordt geprezen. Gezien de Duitse oorsprong van het ras, krijgen honden vaak de juiste bijnamen - ze klinken organisch Hans, Helmut en Dietrich.

Voor meisjes zijn Duitse namen niet gekozen - theoretisch, Greta, maar ze worden verschillende buitenlandse namen uit andere talen genoemd. De naam is heel helder storm - het geeft volledig de essentie weer van de aard van de jachthond en zijn rusteloosheid. Ongebruikelijk en oorspronkelijk heet lieveling Armor. Selecteer van de overgebleven populaire opties Troy, Bagheera en Vesta.

Bekijk de onderstaande video voor de kenmerken van het Jagdteriere-ras.