Soorten terrieren

Terriers over de hele wereld staan ​​bekend als een universeel ras. Sommige soorten van deze honden onderscheiden zich door unieke jachtkwaliteiten, andere dienen als uitstekende wachters of metgezellen, en weer anderen zijn extreem populair vanwege hun ongewone uiterlijk. In dit artikel leer je over veel voorkomende soorten terriers, evenals de uiterlijke kenmerken van deze honden.

Alle moderne soorten terriers kan worden onderverdeeld in twee factoren:

• type wol;
• land van herkomst.

Er moet onmiddellijk worden gezegd dat de overgrote meerderheid van terriers gefokt in het Verenigd Koninkrijk een harde vacht hebben die geen specifieke zorg vereist. Terriers over de hele wereld worden gekenmerkt als universele soorten honden in relatie tot alle uiterlijke kenmerken. De meeste terriërs hebben echter geen kaal hoofdsnit nodig om de nette uitstraling van de wol van de draadhareneterriers, de welshterriërs of de Tsjechische terriers te behouden, ze moeten ten minste om de zes maanden de trimprocedures bijwonen.

• Soepele en kortharige variëteiten: Engelse toy-terrier, boston-terrier, Braziliaanse terrier, Manchester Terrier, Staffordshire-bulterriër.

• Kortharige rassen: Australian Terrier, Border Terrier, Norwich Terrier, Norflock Terrier.

• Huisdieren met wol-krullen en draadsoorten: Lakeland Terrier, Kerry Blue Terrier, Wire Fox Terrier.

• Langharige: Australian Silky Terrier, Tibetan Terrier, Skye Terrier.

• haarloze: Amerikaanse haarloze terriër

Veel fokkers geloven dat Engeland altijd het ware thuisland van alle terriers zal blijven. Het was op het grondgebied van deze staat dat het meest actieve werk werd uitgevoerd op het fokken van deze hondenrassen. Na verloop van tijd zijn de terriers echter enorm populair geworden, wat leidde tot hun verspreiding in Europa en de Verenigde Staten. Deze honden werden actief gebruikt bij het fokken en creëren van vele moderne rassen, en daarom zijn hun afstammelingen tegenwoordig overal ter wereld te vinden. De classificatie van terriers op basis van hun plaats van herkomst wordt hieronder beschreven (sommige van de rassen worden in twee landen vermeld, omdat ze in beide gebieden actief gescheiden waren).

• Modern Engeland. Hier werden de volgende soorten terriers gemaakt of afgeleid: Yorkshire, Jack Russell en Parson Russell, Airedale Terrier, Fox Terrier, Norwich Terrier, Bull Terrier, Engelse Toy Terrier, Border Terrier, Welsh Terrier (Wales), Dandy Dinmont Terrier, Lakeland , Manchester, Norfolk Terrier, Sealyham Terrier (Wales), Staffordshire Bull Terrier.

• Schotland. Onder de beroemdste lokale honden zijn de Scottish Terrier (of Scotch Terrier), West Highland White Terrier, Border Terrier (gefokt in het Verenigd Koninkrijk), Dandy Dinmont Terrier, Cairn Terrier, Skye Terrier.

• Ierland. Naaste familieleden van de eerste Engelse terriers: glen-of-imaal-terrier, curry blue terrier.

• Duitsland. Slechts één soort is populair - jagdterrier (of Duitse jachtterriër).

• Amerika. Volgers van terriers uit Engeland: American Pit Bull Terrier, American Staffordshire Terrier, American Naked Terrier, "Boston."

• Australië. De volgende rassen zijn hier bekend: de Australische en de Australische Silky Terrier.

• Tsjechische Republiek Het enige officiële ras is de Tsjechische terriër.

• China. Tibetaanse Terrier.

• Brazilië. Slechts een populaire soort is de Braziliaanse terriër.

• Japan. De Japanse Terrier is een uiterst zeldzaam en duur hondenras.

Tot op heden heeft het ICF maar liefst 32 volwassen hondenrassen met bepaalde kenmerken van standaard en gedrag goedgekeurd. Ongeveer 20 van deze rassen werden in Engeland en Schotland gemaakt., 4 rassen werden gefokt in Ierland, de overblijvende soorten werden op basis van hen gemaakt. Dit lijkt misschien ongelooflijk, maar zelfs zulke verschillende rassen als de toy terriër en de bulterriër bezitten alleen familieleden.

Over de hele wereld staan ​​terriers bekend om hun sterke, slanke en gespierde buitenkant. Deze honden bezitten opmerkelijke werkkwaliteiten en worden daarom vaak gebruikt als bewakers en assistenten bij de jacht.

Het ras kreeg zijn naam van het Latijnse woord "terra" - land. Een interessant feit: aanvankelijk noemden terriers absoluut alle honden, die dankzij hun kleine formaat, sterke kaakkist en scherpe geest pelsdieren konden opsporen en ondergronds konden bestrijden (met vossen, dassen of wasberen). Naast de jachtactiviteit toonden terriers zich uitstekend in het bewaken van huizen, kuddes klein vee en het rooten.

Onder de variëteiten van terriers zijn er vertegenwoordigers van zowel kleine als middelgrote grote rassen.

Sommige fokkers noemen deze honden "terriërkoningen", deze naam werd gevormd vanwege de grootte van deze honden - ze worden beschouwd als de meest massieve en hoog onder de terriers. Individuele individuen van dit ras kunnen bij de schoft tot 61 centimeter groeien en tot 30 kg wegen. Het vaderland van dit ras is de Eyre Valley in Yorkshire. (Verenigd Koninkrijk). Het oorspronkelijke doel van het fokken van Airedale Terriers was om een ​​winterhond en gespierd hondenras te creëren voor de jacht op in het water levende zoogdieren.

Deze honden onderscheiden zich van hun familieleden door uitstekende sport- en werkkwaliteiten, waardoor ze actief werden gebruikt tijdens de vijandelijkheden van de Eerste Wereldoorlog. Deze honden leverden berichten tussen staven en negeerden zelfs de meest wrede veldslagen met machinegeweervuren en bombardementen.

Ervaren fokkers beschouwen vertegenwoordigers van dit ras intelligent, kalm en opgewekt in bekwame handen. Naast de opmerkelijke vaardigheden van oriëntatie in elke plaats, hebben de moderne individuen van dit ras een vriendelijk en uitgebalanceerd karakter, wat hen tot ideale metgezellen maakt.

Met betrekking tot de buitenkant doen deze honden erg denken aan de beroemde Fox Terriers: een kleine gekrulde vacht, middelgrote oren met verlaagde punten, een karakteristieke baard met een snor, evenals een kleine en rechtopstaande, licht gebogen staart; met één uitzondering - alleen de bruine kleur is te vinden aan de buitenkant van deze honden: rode zones op de ledematen, borst en gezicht en zwarte lichaam.

Nogal een populaire variëteit van terriers in Engeland. Voor een tijd werd het eigendom van deze honden als elite beschouwd - elke zichzelf respecterende professor aan Engelse universiteiten moest een raszuivere bull terrier hebben.Aanvankelijk werden deze honden alleen gefokt voor vechtactiviteiten - een krachtige buitenkant en sterke kaken maakten hen benijdenswaardige concurrenten onder andere hondenrassen. Na verloop van tijd is de mode voor het bestrijden van mijnen voorbij en toen werd de standaard van deze honden aangepast aan de moderne behoeften van fokkers. Honden zijn slanker, evenwichtiger en speelser geworden.

Deze honden hebben een uniek uiterlijk, wat zich uit in de speciale structuur van de eivormige snuit met een brede neus en een volledige afwezigheid van de voet. (uitgesproken overgang van het voorhoofd naar het gezicht van de hond). De bouw van deze honden is ongelooflijk sterk en gespierde, sterke ledematen, zijn parallel aan elkaar. In verhouding tot de vacht behoren deze honden tot de groep met gladde vachten. Bull terriers groeien op de schoften tot 35,5 centimeter (volgens de eisen van de standaard), en wat betreft het gewicht, deze standaard beperkt de bull terriers niet. De belangrijkste voorwaarde is dat het lichaam van de hond er harmonieus uitziet.

Ondanks zulke indrukwekkende afmetingen en vechtstatistieken, onderscheiden moderne bull terriers in de juiste handen zich door een extreem speels, opgewekt en gevoelig karakter. Dit zijn zeer toegewijde honden, klaar om absoluut alle leden van hun familie tot de laatste adem te beschermen.

Een ander ras gefokt in het Verenigd Koninkrijk. Met betrekking tot andere rassen, de Staffordshire - een vrij jong ras - werden ze pas in het midden van de XIXe eeuw gefokt. Aanvankelijk werd hun potentieel uitsluitend gebruikt in de jacht op groot wild - beren, elanden en zelfs stieren, maar in de toekomst werden deze honden steeds meer gebruikt in vechtactiviteiten. Met de afname van de populariteit van hondengevechten, werd de standaard van deze honden enigszins gecorrigeerd, wat leidde tot het creëren van individuen die heel geschikt waren om thuis te houden.

Deze honden hebben een zeer krachtige en sterke wil buitenkant, die wordt gekenmerkt door opmerkelijk ontwikkelde groepen van alle spieren., een brede en grote kop op een kleine, sterke nek, rechte en ver uit elkaar geplaatste ledematen, evenals een extreem korte vachtlaag zonder ondervacht. Wat de kleuren betreft, kunnen deze honden rood, zwart, wit en zelfs blauw zijn (er zijn ook officiële tweekleurige kleuren). De grootte van deze honden kan moeilijk heel groot worden genoemd: ze groeien meestal niet meer dan 40,5 centimeter en krijgen zelden meer dan 17 kg.

Helaas beschouwen veel onervaren fokkers Staffordshires ten onrechte als een agressief en onevenwichtig ras - dit stereotype werd gevormd op basis van het rijke historische verleden van deze honden, evenals hun angstaanjagende uiterlijk. In goede en ervaren handen gedragen deze honden zich als echte kinderen: ze houden ervan om te rennen, voor de gek te houden en in de frisse lucht te dartelen.

Dit ras, maar ook slank-haired fox terriers, werd voor het eerst gefokt in het Verenigd Koninkrijk voor het jagen op pelsdieren. Deze honden verschilden van de rest van hun familie met uithoudingsvermogen, evenals de mogelijkheid om hoge snelheden te ontwikkelen voor het nastreven van wild in de moerassige gebieden. Bovendien kunnen deze honden, vanwege de unieke plaatsing van het spronggewricht, erg hoog springen, waardoor het makkelijker is om op sommige dieren te jagen.

De buitenkant van deze honden is vergelijkbaar met de buitenkant van een Airedale Terrier. Ze kunnen tot 39 centimeter hoog worden, het optimale gewicht voor honden is 8 kg. De buitenkant van de Fox kan nauwelijks gespierd worden genoemd - hij is vrij slank en atletisch.Een onderscheidend kenmerk van deze honden is een rechthoekig gezicht, bedekt met een lange baard en snor, evenals stekelige, half hangende oren. De poten van deze honden zijn erg sterk en recht. In draadharige fox terriers wordt de wollen laag gepresenteerd in de vorm van ondervacht en harde en draadwerende haren, in kleur is deze meestal tweekleurig of driekleurig (zwart en wit of zwart en wit met rode vlekken).

Zoals tijdens het fokken, Fox Terriërs blijven geweldige metgezellen met een evenwichtig, vriendelijk en rustig karakter.. Ondanks het feit dat deze honden als ongelooflijk intelligent en snel worden beschouwd, zijn ze in staat om een ​​hoge mate van ongehoorzaamheid te tonen in training en training, wat de meeste fokkers ergert. Deze huisdieren hebben een speciale benadering van training nodig, waarbij elke uiting van eigenzinnigheid en toegeeflijkheid bij de wortel wordt gestopt.

Dit hondenras is een klassieke vertegenwoordiger van vechtrassen - pitbulls hebben een extreem krachtige spierlichaam, dodelijke kaken, een brede borst en zeer sterke, wijd uit elkaar staande ledematen. Deze honden werden speciaal gefokt voor deelname aan hondengevechten, maar na verloop van tijd heeft de rasstandaard enkele veranderingen ondergaan.

De buitenkant van de American Pit Bull Terrier wordt gekenmerkt door een krachtig en gespierd lichaam, een groot wigvormig hoofd en een brede schedel die uitsteekt in korte, rechtopstaande oren. Pitbulls hebben een zeer korte vacht van een zacht type (volledig zonder ondervacht) - daarom kunnen ze niet buiten worden gehouden. Als we hun grootte schatten, groeiden de grootste mannetjes van Amerikaanse pitbullterriers tot 49 centimeter bij de schoft en bereikten ze tot 30 kilo.

Tegenwoordig wordt dit ras van terriër niet erkend door de Internationale Cynologische Federatie en is het ook verboden voor privé fokken in de meeste Europese landen. Desondanks worden deze honden in veel andere landen, bijvoorbeeld in Amerika en Rusland, vaak als diensthonden gebruikt - ze laten zich perfect zien in de wetshandhaving bij het vasthouden van bijzonder gevaarlijke criminelen. Bovendien pitbulls hebben een uniek reukvermogen waarmee ze met succes narcotische of explosieve stoffen kunnen detecteren.

Onder deze onervaren publiek, is ook een gevestigde mening gevormd over deze honden als over bloeddorstige en woeste dieren die niemand op hun weg sparen en haast zonder waarschuwing naar een voorbijganger. Deze honden hebben echt een ervaren eigenaar nodig, maar met betrekking tot hem en zijn familie zullen ze nooit agressief en wispelturig zijn.

Onder moderne soorten terriers, komt het vaker voor dat kleine en dwerg hondenrassen. Met de meest populaire en levendige van hen kun je hieronder vinden.

Deze honden worden beschouwd als een van de meest populaire decoratieve rassen ter wereld. Allemaal dankzij de geringe lengte en het gewicht van deze honden: tot 20 centimeter en 3 kilogram. Ondanks hun populariteit, heeft de Yorkshire een zeer korte, zij het rijke geschiedenis - ze werden gefokt in Engeland aan het einde van de 19e eeuw en slaagden erin om hun weg naar de markt te banen voor de meest wenselijke en populaire decoratieve huisdieren in slechts 100 jaar. Tegenwoordig zijn deze honden ideaal voor gezinnen met kinderen, ouderen of andere huisdieren. Door de kleine afmetingen van deze huisdieren kunnen ze zelfs in het kleinste appartement worden bewaard, en het goedaardige en speelse karakter maakt ze deel uit van het plezier voor kinderen.

Kenmerken van de buitenkant van deze kleine honden: een klein hoofd en een korte afgevlakte snuit, bedekt met een dikke wollen bedekking van een baard, wenkbrauwen en jukbeenderen, een klein en gevoelig lichaam, lichtgewicht botten, zelfs een rug, als ledematen. In verhouding tot de grootte van het hoofd, hebben deze honden vrij grote rechtopstaande oren.

De belangrijkste trots van deze huisdieren is hun zachte, elegante en zijden wol. In natuurlijke vorm moet de vacht van deze honden zo lang zijn dat hij in de ledematen valt. Veel fokkers snijden deze baby's echter voor esthetische doeleinden, wat ook hun bewegingsvrijheid enorm vergemakkelijkt en volledige speelruimte biedt. Het belangrijkste voordeel van de vacht van deze honden is dat het qua structuur vergelijkbaar is met dat van mensenhaar, wat deze huisdieren hypoallergeen maakt. De kleur van de Yorkshire is ook vrij ongebruikelijk: het hoofd en de snuit, evenals de ledematen zijn bedekt met bruin en rood haar, en het lichaam zelf, samen met de staart, is blauw en grijs.

Dit zijn ongelooflijk kwetsbare, actieve en nieuwsgierige kinderen die geïnteresseerd zijn in alles wat er rond gebeurt. In hun baasjes houden deze honden niet van zielen en, hoewel ze zich soms hardnekkig en wispelturig gedragen, blijven ze altijd trouw en betrouwbaar. Anders dan grotere honden leven Yorkshire-individuen veel langer - in zeldzame gevallen tot 17 jaar.

Er wordt aangenomen dat de geboorteplaats van deze honden de Verenigde Staten is, zoals aangegeven door de naam van het ras, afgeleid van de stad met dezelfde naam. Net als in het geval van de Yorkshire Terrier, verscheen deze hond onlangs - aan het begin van de 19e eeuw. Veel individuen van vechthonden werden de initiator van het ras. Dit leidde tot de creatie van een uniek uiterlijk: de Boston Terriers worden gekenmerkt door een muilkorf in vechtstijl (zoals typische buldoggen), maar een slanke en atletische bouwkenmerk van elke terriër.

In Boston Terriers is een brede snuit van het vierkante type, op het hoofd is het voorhoofd goed uitgedrukt met de voet. De oren zijn klein, maar wijd en erg hoog. Kaken zijn krachtig, maar niet bijzonder breed. De poten van deze honden zijn groot en massief, net als de poten zelf. De vacht is kort en glad zonder ondervacht - dit betekent dat deze honden niet in een kooi in open lucht of op straat kunnen worden gehouden. De kleuren in Boston zijn overwegend tweekleurig, meestal zwart-wit of zwart-bruin exemplaren te vinden, maar vertegenwoordigers van tijgerkleuring komen soms tegen. Bostons groeien zelden boven de 30 centimeter bij de schoft of krijgen meer dan 10 kg gewicht.

Tegenwoordig worden Boston Terriers beschouwd als een van de meest populaire rassen in Amerika. In 1979 werd "Boston" zelfs officieel erkend als een symbool van een van de Amerikaanse staten (Massachusetts).

In goede omstandigheden en met de juiste voeding, deze honden leven stilletjes tot 16 jaar.

Het wordt beschouwd als een van de meest populaire variëteiten van honden in Schotland. Net als veel andere soorten terriers, werden deze honden oorspronkelijk gebruikt bij de jacht. De eerste vermeldingen van deze dieren verschenen in de zestiende eeuw - voordat ze satellieten waren van alleen edele grootvaders, maar met de verspreiding van het ras werden ze actief gebruikt als metgezellen en helpers in het huishouden.

Volgens de norm scotch terriers groeien niet meer dan 28 centimeter hoog en worden niet zwaarder dan 10,5 kilogram. Uiterlijk lijken deze honden op Riesenschnauzer-puppy's, maar in dit geval bevindt zich een dicht en voldoende sterk lichaam op zeer korte ledematen met grote benen. De kop van de whisky is vrij groot, maar evenredig met het lichaam, de ogen zijn ovaal, klein van formaat, de oren zijn ook niet bijzonder groot - van een driehoekig en staand type.Een onderscheidend kenmerk van het ras is precies het harde haar, dat de kenmerkende baard en snor op het gezicht vormt, evenals expressieve en prachtige wenkbrauwen boven de ogen. Vanwege de kleine lengte van de ledematen, wordt de vacht van deze honden op de grond neergelaten.

Ondanks hun alledaagse afmetingen houden Schotse terriërs gewoon van entertainment, deze honden zijn ongelooflijk actief, houden van spelletjes en hints van de eigenaar.

Vertegenwoordigers van dit ras worden soms ook Noorse terriërs genoemd, wat fundamenteel verkeerd is.

Aan het begin van de XIXe eeuw in Engeland was er een groot probleem met ratten, die niet alleen graan en bedorven voedsel stal, maar ook gevaarlijke ziekten bij vee droegen. Ondanks talrijke pesterijen, bleven deze dieren actief hun bevolking in het VK ontwikkelen, wat was de reden voor het maken van speciale rassen van hondenratten. Eén van zulke rassen werd precies Norwich-terriër. Kleine groei, jachtgewoonten en krachtige kaken speelden een rol - al snel begonnen deze honden in bijna elk huis te worden geliquideerd. Ze konden vakkundig in zelfs de kleinste gaten klimmen en omgaan met kwaadaardig ongedierte. Naast de jacht op ratten, dienden Norwich terriers als uitstekende metgezellen voor vissers en jagers.

De standaard van dit ras is nogal primitief voor alle dwergsoorten: strak, hoewel niet groot gebouwd, lichaam en nek bedekt met ontwikkelde spieren. De vacht is uitzonderlijk hard, de kleur is rood, goud of tarwe.

Terriers onderscheiden zich door een ongelooflijke verscheidenheid aan kleuren en vachtkleuren.

• Monochromatische. Dit omvat de effen kleuren van zwart (Tibetaans), goud (Japans, Australisch en Lakeland), grijs en blauw (Kerry Blue Terrier), wit (Bedlington, Cairn Terrier) schaduw.
• Bicolor. Deze omvatten zwartharige en zwartharige terriërrassen door het hele lichaam (Jagdterrier, Manchester Terrier, Welchterrier, English Toy Terrier). Hier zijn ook de volgende variaties van tweekleurige kleuren: zwart en wit ("Boston"), wit-bruin (Braziliaanse terriër), grijs-wit (dandy-dinmont terriër).
• Driekleurige of driekleurige kleuren. Deze omvatten terriërrassen met drie tinten in kleur: de Australische zijdeachtige terriër (grijze, rode en witte tinten), draadharige en kortharige fox-terriers (rode, witte, zwarte tinten).

Over de kenmerken van het Russische toyterriërras, zie onderstaande video.