Toy Terrier: rasbeschrijving, opleiding en training, inhoud

Russian toy terriër is een miniatuur decoratief hondenras en verliest in de loop van de jaren niet aan populariteit. Stoute en grappige huisdieren doen uitstekend werk met de rol van een soulvolle metgezel en loyale vriend, en, indien nodig, dan een onverschrokken verdediger.

Het verhaal over de opkomst van de Russische toy terriër is geworteld in de jaren 50 van de vorige eeuw, toen Russische fokkers een nieuw decoratief ras begonnen te creëren. Engelse kortharige speelgoedterriers werden aangetrokken als ouders.die als uitstekende rattenvangers in hun thuisland werden beschouwd en in het midden van de 19e eeuw naar het tsaristische Rusland werden gebracht.

De honden hielden van de Russische adel en werden al snel de personificatie van rijkdom en positie in de samenleving. Door de gebeurtenissen van 1917 verloren de Engelse speelgoedterriërs, net als alle bourgeois, echter hun relevantie en werden ze scherp bekritiseerd door het Sovjet-systeem. Na verloop van tijd verloor het ras de zuiverheid van bloed, en de honden die 30 jaar later werden gestart in de fokkerij, leken slechts op afstand op hun raszuivere voorouders.

Tijdens de kruising van geselecteerde individuen werden extreem gladharige puppy's geboren.en pas op 12 oktober 1958 werd de eerste langharige baby geboren uit een paar kortharige speelgoedterriers, Johnny en Dezi. Vanwege het niet-standaard wollen omhulsel, werd de pup afgewezen en het zou voor iedereen onbekend zijn gebleven als het toevallig niet in de handen viel van de toonaangevende specialist van de Moscow Toy Terrier-afdeling Zharova EF langharige speelgoedterriers.

Een interessant feit is dat langharige vertegenwoordigers van het ras, die tot 1966 in het algemeen tot de categorie van de experimentele rasgroep behoorden, veel eerder dan hun "ouders" met kortharige herkenning en registratie ontvangen. En aan het einde van 1966 was Zharova in staat om de goedkeuring van een standaard voor haar huisdieren, de langoest Toyriër van Moskou, te bereiken. De volledige vorming van de Russische honden van beide soorten als een onafhankelijk ras werd voltooid in 1969 en aan het einde van het jaar werden meer dan 300 honden met stamboom geregistreerd.

In de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw waren de kosten van puppy's van een Russische toy terriër vrij betaalbaar. In dit opzicht werden gepensioneerden vaak eigenaren van honden die het dier alleen voor de ziel namen en absoluut niet geïnteresseerd waren in de fokkerij. Bovendien stroomden na de val van het IJzeren Gordijn vertegenwoordigers van andere miniatuurrotsen Rusland binnen en was de Russische toy terriër praktisch verloren. Het ras was al gedwongen door ouderwetse buitenlandse concurrenten, dus de eigenaren van het resterende vee stopten met het bezoeken van de tentoonstellingen.

Aan het einde van de jaren 80 begon Zharova echter, samen met andere enthousiastelingen, Russische Toya te doen herleven. Het was heel moeilijk om dit te doen, omdat het voormalige raszuivere vee oud was geworden en hun nakomelingen behoorden tot andere clubs. Maar stap voor stap, letterlijk van een schone lei, kon het ras nog steeds worden hersteld en al in 1996 werd de National Breed Club "Russian Toy Terrier" in de hoofdstad geopend. Het jaar daarop organiseerde de club de First All-Russian Breed Exhibition, die grote belangstelling van hondenfokkers wekte en veel aandacht trok voor het ras.

Officiële erkenning van het FCI-ras heeft slechts 21.02.2006 ontvangen.toen de vergadering van de Tribale Commissie het besluit om de officiële norm nr. 352 toe te kennen goedkeurde, werden op verzoek van de Federatie beide variëteiten - de Russische langharige en de Russische kortharige speelgoedterriers - samengevoegd tot één ras en kregen ze de gebruikelijke naam - de Russische speelgoedterriër. Aanvankelijk had het ras echter de status "tijdelijk erkend" en had het niet het recht om belangrijke internationale titels te claimen. Permanente toestemming werd pas in 2017 afgegeven, waardoor de Russische gozers samen met andere rassen zich konden kwalificeren voor wereld- en Europees kampioenschappen.

Russische toy terriër, die in het dagelijks leven vaak "toychik" wordt genoemd, is een kleine, elegante en zeer actieve hond. Volwassenen worden gekenmerkt door magere spieren, dunne botten en slecht uitgedrukt seksueel dimorfisme, dat alleen zichtbaar is in het gedrag van dieren.

• De kop van het speelgoed is rond, de overgang tussen de snuit en het prominente voorhoofd komt goed tot uitdrukking. Occipitale klonten met supraorbital bogen zijn zwak zichtbaar.
• De snuit heeft een puntige vorm met dunne wangen en is in overeenstemming met de standaard 1/3 van de lengte van het hoofd. Kleine en zeer scherpe tanden zijn gesloten in een regelmatige schaargebit, de kaken zijn licht, met dunne lippen die er strak op aansluiten.
• Grote ronde ogen staan ​​ver uit elkaar en zijn volgens de standaard altijd donkerbruin.
• Neus klein, gepigmenteerd in kleur of zwarte kleur.
• De rechtopstaande oren hebben een driehoekige vorm, hoog aangezet, vrij groot in verhouding tot het hoofd.
• De hals is lang, sierlijk gebogen, zeer hoog aangezet.
• De borst is niet erg breed, heeft een ovale vorm en is enigszins verdiept.
• Buik opgetrokken, uitgesproken onderbuik afwezig.
• De rug valt merkbaar in de staart en onderscheidt zich door een goed gemarkeerde schoft.
• De staart wordt meestal bijgesneden, maar natuurlijke lengte is ook toegestaan.
• De benen zijn recht, dun en lang. Poten zijn gebogen, ovaal, vingers stevig gesloten.
• De bewegingen zijn vrij en hebben er alle vertrouwen in dat het in combinatie met miniatuurgroottes er erg harmonieus uitziet.

Wat betreft wol dan Er zijn twee soorten Russische speelgoedterriers - slank en langharig. Bij honden van het eerste type is de vacht kort, past nauw op het lichaam en heeft geen ondervacht. De vertegenwoordigers van het tweede type lichaam zijn bedekt met recht of licht golvend haar van 3-5 cm lang. Ondanks de voldoende lengte van het haar, zijn de natuurlijke contouren van het lichaam niet verborgen. Het haar op het hoofd en de voorkant van de benen is vrij kort, ondanks het feit dat er lijnen op de rug van de ledematen zijn. De poten zijn ook bedekt met lang haar, dat de klauwen volledig verbergt.

De kleur van Russische speelgoedterriers is zwart en bruin, blauw, paars, rood (goud), met of zonder een zwarte of bruine patina. Diskwalificatiefuncties omvatten witte, zwarte en zwartgekleurde kleuren, evenals de aanwezigheid van witte vlekken, een grote kleur en grootte. Naast niet-standaard kleuren, kan een toy terriër worden afgewezen voor een zeldzame vacht en kale plekken voor kortharige soorten, voor te lang of krullend haar in een langharige variëteit, en ook als de pup is hangoor, kortbenig of heeft een overbeet.

De kenmerken van de Russische toy terriër zullen echter onvolledig zijn als de voor- en nadelen van het ras niet in aanmerking worden genomen. Dus, de voordelen van deze kleine en aantrekkelijke honden zijn mobiliteit, energie, goede aard, vrolijke instelling, onopvallendheid, gehoorzaamheid en gebrek aan agressiviteit.

Onder de minnen kan excessieve "praatlust" worden verstaan, die vaak een oprechte verontwaardiging van de buren op de veranda, kwetsbaarheid voor warmte en koude, koppigheid, vraatzucht en eigenwijsheid bij mannen veroorzaakt. Bovendien deze zijn erg fragiel en vereisen een zorgvuldige behandeling, vooral met betrekking tot hun relatie met kinderen. Daarom, als er een klein kind in het huis is, is het beter om naar een ander, sterker ras te kijken en niet om de puppy aan gevaar bloot te stellen door communicatie met het kind.

Het grootste verschil tussen dwerghonden van andere kleine rassen is hun lengte en gewicht. Bijvoorbeeld, Mannetjes van de Russische toy-terriër van beide soorten groeien slechts tot 28 cm, en teven tot 25. Het gewicht van dieren varieert van 2 tot 3 kg en is afhankelijk van het geslacht en de leeftijd van het huisdier. Als de groei van een volwassen persoon niet langer is dan 20 cm, en het gewicht minder is dan 1 kg 800 g, dan wordt zo'n hond beschouwd als een mini-toy terriër, en worden "micro-puppy's" vaak gevonden in nesten van ouders van standaardmaten.

Kleine huisdieren fungeren vaak als handhond en zijn een soort decoratie en een indicator van de hoge sociale status van hun eigenaar. Volgens professionele fokkers is het echter ongewenst om niet alleen minigans, maar ook dwerghonden voor dergelijke doeleinden te gebruiken. Dit komt door de genetisch opgenomen mobiliteit en activiteit van het speelgoed en hun behoefte aan constante beweging en spelletjes.

Russische speelgoedterriers, inclusief mini-speelgoedterriers, worden actief tot 4-5 maanden oud. Bij het bereiken van deze leeftijd houdt versnelde groei op en krijgt het dier geleidelijk aan spiermassa. Opgemerkt moet worden dat tijdens de intensieve lichamelijke ontwikkeling van de puppy, zijn hersenactiviteit zich ook actief ontwikkelt. Als gevolg hiervan is een baby van 4 maanden niet inferieur aan een volwassen hond in de geestelijke ontwikkeling.

Hierbij moet echter worden opgemerkt dat deze gegevens nogal gemiddeld zijn, omdat niet alleen de genetica, maar ook de huisvestingsomstandigheden, voeding en verzorging de groei van puppy's beïnvloeden. Daarom moeten deze punten aandachtig worden besteed en vooral om de aanwezigheid van eiwitrijke voedingsmiddelen in het huisdierenmenu te controleren. Bovendien kan overmatige lichaamsbeweging, evenals een sedentair tijdverdrijf, de vorming van botweefsel schaden en tot ziekten van het bewegingsapparaat leiden.

Russische speelgoedterriers zijn overdreven speelse en energieke honden die goed overweg kunnen met andere huisdieren en mensen. echter vanwege de labiele psyche en blootstelling aan stress wordt het niet aanbevolen om dergelijke dieren naar rumoerige plaatsen te brengen. Om dezelfde reden mag het Russische speelgoed niet worden bewaard in een huis waar lawaaierige en lawaaierige kinderen wonen, anders blaft de hond veel en blijft hij in een staat van constante stress, wat uiteindelijk zijn geestelijke gezondheid negatief zal beïnvloeden.

Naast activiteit en speelsheid is een onderscheidend kenmerk van dit personage volledige afhankelijkheid en overdreven gehechtheid aan de eigenaar. Er zijn gevallen waarin de speelgoedterriërs, die niet in staat waren de scheiding van hun eigenaars te verdragen, in een ernstige depressie vielen, ziek werden en stierven. Het is ook onmogelijk om niet te zeggen over de moed en onbevreesdheid van deze kleine honden.Vaak zie je situaties waarin een kleine verdediger zich dreigend voor enorme honden werpt. Dit gedrag is echter vaak volkomen onredelijk en de oorlogvoerende begint te pesten en zonder hem.

Met betrekking tot de relatie tot vreemden, de Russische die zich met hen gedraagt ​​erg op hun hoede en kijkt naar de reactie van de eigenaar. Als hij kalm en welwillend tegenover een vreemdeling staat, zal de hond zich op dezelfde manier met hem gedragen. Hij komt snel in contact met de gasten die naar het huis zijn gekomen, laat zich strijken en oppakken. In de adolescentie is ze niet vies van het kauwen op meubelpoten en schoenen, wat gecompliceerd is door de miniatuurgrootte en het vermogen om de meest ontoegankelijke hoeken van het appartement binnen te dringen. Om materiële schade te voorkomen, moet de bewegingsvrijheid van de puppy daarom worden beperkt tot één ruimte, waaruit het wenselijk is om alle onnodig te verwijderen.

Een ander kenmerk van Toya is om gedurende het hele leven activiteit te behouden. Vaak zie je een huisdier oudere jaren, onvermoeibaar hardlopen voor een stok of bal. Met het oog op het jachtverleden van de directe voorouders - Engelse speelgoedterriërs - is de hond niet vies van het achtervolgen van de naburige katten en vogels. Op zulke momenten is de hond zo dol op de jacht, dat hij zijn meester niet ziet of hoort.

Er moet ook worden gewezen op de hoge beschermende en beschermende eigenschappen van het speelgoed, maar door de miniatuurafmetingen kunnen ze niet volledig worden gerealiseerd. Bijvoorbeeld, bij het aanschouwen van gevaar stijgt die borst op tot verdediging van de eigenaar en rent onbevreesd naar de overtreder. Van buiten ziet zo'n zicht er heel grappig uit, maar de wens van de hond om de meester te redden is zo oprecht dat de overtreders soms zijn druk niet weerstaan ​​en met pensioen gaan.

Het is beter om een ​​puppy van een Russische toy terriër in de kinderkamer of van gerenommeerde fokkers te kopen, omdat het kopen van "uit handen" niet kan garanderen dat het huisdier volledig voldoet aan de raskwaliteiten. Dergelijke toi hebben vaak gedragsafwijkingen die zich uiten in overmatige lafheid of, omgekeerd, in ongerechtvaardigde agressiviteit. Bovendien Wanneer u een toy terriër in een pedigree kwekerij koopt, kunt u altijd kennis maken met de ouders van de puppy, de geschiedenis van hun ziektes bekijken en hun gedrag bekijken.. Een ander voordeel van een dergelijke aankoop is de aanwezigheid van een puppykaart en een veterinair paspoort met tekens over kalendervaccinaties.

Wat betreft de leeftijd van de baby, dan Het wordt niet aanbevolen om pups te kopen die nog geen 2 maanden zijn gewordenen de beste optie zou zijn om een ​​huisdier van 3-4 maanden oud te kopen. Op deze leeftijd zijn afwijkingen aan de buitenkant al duidelijk zichtbaar, dus het risico om tegen een "nep" aan te lopen is veel minder. Het wordt ook aanbevolen om een ​​puppy te kiezen in een mono-stamboom kennel, want in een multi-ras is er een kans om een ​​ruiming te krijgen.

Wat betreft de kosten van speelgoedterriers, kunnen we het volgende zeggen: de prijs voor een puppy van een huisdierenklasse begint bij 20.000 roebel, een bridsklasse begint bij 30.000 roebel en een showklasse begint bij 40.000 roebel (2019-gegevens). Houd er rekening mee dat puppy's van ongeplande paringen die geen documenten hebben 70-80% goedkoper zijn dan honden met documenten, en eigenaren van elite-genen met ouders-medaillewinnaars, integendeel, 20% duurder zijn dan de gemiddelde kosten. De kleur van de kleintje heeft ook invloed op de uiteindelijke kosten: Chocolade en blauwe puppy's zijn veel duurder dan kinderen van zwarte kleur.

De Russische toy terriër is uitsluitend een huishond en moet in warmte en comfort leven.Wanneer je een puppy koopt, moet je voor zijn bed zorgen en hem een ​​zacht en comfortabel bed met lage zijkanten aanschaffen. Laat een puppy 'voor de nacht' uit de buurt blijven van verwarmingstoestellen en tocht. Het is raadzaam om het huisdier op een afgelegen plek te plaatsen waar hij kan ontspannen en tegelijkertijd geen belemmering vormt voor familieleden die rond het appartement lopen. Kleine puppy's moeten speelgoed krijgen waarmee ze lange uren kunnen doorbrengen met wachten op een wandeling. Toi houdt heel veel van hun speelgoed en zelfs als ze ouder zijn, spelen ze met plezier met ze.

Russisch dat actieve wandelingen nodig heeft, dus speciale aandacht moet besteed worden aan fysieke inspanning. Door in een levensstijl te veranderen, kan overgewicht worden voorkomen, waar de meeste speelgoedmensen last van hebben, en zal uw huisdier de gedurende de dag opgebouwde energie kunnen bespatten. Honden houden ervan om zonder een riem rond te rennen, maar ze kunnen alleen worden vrijgelaten in het geval van een vast vertrouwen in hun vriendelijkheid. Als een hond voortdurend wordt gepest op honden, wordt het niet aangeraden om het los te maken van een riem op openbare plaatsen. Wanneer ze een wandeling maken bij koud weer, moeten ze kleren dragen, aangezien honden geen kou verdragen en snel verkouden worden.

Tijdens de wandeling is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat het speelgoedterriër niets van de grond in de mond sleept, omdat veel baby's deze gewoonte hebben. In dergelijke gevallen, goed opgeleide huisdierentraining en in extreme gevallen - een snuit. Het is erg belangrijk om dit niet van een hoogte te laten springen en verschillende obstakels te overwinnen: De hond heeft zeer fragiele botten en kan gewond raken bij elke onvoorzichtige beweging. Zodra de pup in het huis verschijnt, moet hem onmiddellijk worden geleerd om zich te ontspannen in absorberende luiers of in een bakje. In de toekomst zal deze gewoonte de noodzaak voor wandelingen bij koud weer elimineren en de orde in het appartement helpen handhaven.

Wat de verzorging van de Russische toyoma betreft, het is vrij eenvoudig en bevat verschillende verplichte procedures.

• De kortharige toertjes worden wekelijks gewreven met een rubberen want, terwijl de langharige katten elke dag worden bekrast.
• Het wordt aanbevolen om elke 2 weken ruige honden te wassen, korthaar - één keer per maand.
• Het knippen van de klauwen moet ongeveer een keer in de twee maanden gebeuren. Het is niet de moeite waard te hopen dat de hond ze zelf achtervolgt: ze hebben heel weinig gewicht, dus zelfs het lopen op het asfalt lost het probleem niet op.
• Oren moeten tijdens het baden met katoen worden bedekt en eenmaal per maand worden afgeveegd met een antiseptische oplossing. Bij langharige personen is het noodzakelijk om de staat van het haar in de oren te controleren, en wanneer het sterk wordt, snijd het voorzichtig bij. Bovendien moeten de oren dagelijks worden geïnspecteerd op infectie en zelfs met kleine afscheidingen het dier onmiddellijk aan de dierenarts laten zien.
• De ogen van de toy terriër hebben ook dagelijkse inspectie en verwijdering van de gedroogde afvoer nodig.
• Het wordt aanbevolen om uw tanden eenmaal per week te poetsen met behulp van hondenpasta en een miniatuurborstel.
• Als het dier niet deelneemt aan de voortplanting, dan is het mogelijk het huisdier te castreren of steriliseren. Deze procedure wordt uitgevoerd op verzoek van de eigenaar of om medische redenen bij 6-12 maanden bij mannen en bij vrouwen - vóór de eerste oestrus, maar niet eerder dan 5 maanden oud.

Je kunt de Russische tomaten voeren met zowel natuurlijke voeding als kant-en-klaar voedsel. De laatste manier van voederen wordt als de meest geprefereerde optie beschouwd, omdat het niet de voorbereiding vereist van een uitgebalanceerd menu en het aanvullende gebruik van vitamine-minerale complexen. Alle componenten in de feed worden geselecteerd, rekening houdend met hun compatibiliteit en in de hoeveelheden die nodig zijn voor het huisdier.

Als wordt besloten om ze te voeden met natuurlijke producten, moet het menu worden ontwikkeld waarbij rekening wordt gehouden met het feit dat 40% van het totale aandeel mager vlees (rundvlees of kip) of bijproducten moet zijn. De resterende 60% moet op granen (40%) en groenten (20%) vallen. Een paar keer per week moet je ook vetarme kefir, ryazhenka en kwark aanbieden, evenals gekookte zeevis met geselecteerde botten, seizoensfruit en eigeel. Bovendien, wanneer een natuurlijke manier van voeden moet het dier een extra vitamine en minerale supplementen worden gegeven. Bij elke voedingsmethode moet u vrije toegang hebben tot het lezen van drinkwater.

Verboden voedingsmiddelen, die in geen geval Russische toya kunnen worden gevoerd, zijn snoep, vet, gekruid en gefrituurd voedsel, evenals augurken en gebakken gebak. Wat betreft het aantal voedingen worden puppy's tot 3 maanden 5-6 keer per dag gevoerd, met 4 maanden worden ze overgebracht naar 4 maaltijden per dag, met 6 maanden - 3 maaltijden per dag, met een jaar - 2 maaltijden per dag. In ieder geval is het onmogelijk om dit over te eten, omdat het ras een hoge gevoeligheid heeft voor obesitas. In dit opzicht moet u de hond niet van de tafel lokken en voedsel achterlaten op toegankelijke plaatsen. Zo krijgen puppy's gedurende 1-3 maanden 50-70 g vloeibare melkpap, voor baby's 3-6 maanden - 100-150 g zijn nog steeds vloeibaar voedsel en van 6 tot 12 maanden - 250-300 g vast voedsel. Voor personen ouder dan één jaar mag het gewicht van de portie niet meer bedragen dan 500 g.

De Russische toy terriër is een zeer intelligente en intelligente hond en kan goed worden opgeleid. Huisdieren begrijpen de betekenis van veel woorden perfect, dus er zijn geen problemen met het uitvoeren van opdrachten. Zelfs beginners die zo'n ervaring niet hebben, kunnen een beetje toya trainen. De enige voorwaarde voor het opvoeden van een hond is regelmaat en trainingsvolgorde. Deze eis is te wijten aan het feit dat onervaren eigenaren vaak verward worden door de fragiele lichaamsbouw en het charmante uiterlijk van het huisdier, omdat ze in plaats van zo vroeg mogelijk te beginnen met opvoeden, de hond te veel beginnen te geven.

Dientengevolge voelt ze snel toegeeflijkheid en straffeloosheid en zit ze letterlijk in de nek van haar meester. De hond begint in de letterlijke zin van het woord woedeaanvallen op te rollen en kalmeert niet totdat hij het gewenste heeft ontvangen. Dergelijke huisdieren dragen vaak eten van de tafel, blaffen luid, eisen snacks, tonen agressie en slapen waar ze maar willen, ook in het bed van de eigenaar.

Verwend en hamovitny hond zal helemaal niet worden gecorrigeerd en door de jaren heen wordt het alleen maar meer koppig en wispelturig. Daarom moet je niet verder gaan met deze schattige honden, en vanaf de eerste minuut van het uiterlijk van de baby in het huis, zou je hem meteen moeten opvoeden. De training van Russische toya wordt uitgevoerd volgens het klassieke schema, met behulp van een systeem van beloningen en straffen. Een strikte stem en schreeuw moet als een censuur worden gebruikt. In geen geval kun je een huisdier slaan en schoppen.

De algemene loop van de hondentraining is niet nodig, maar de hond moet de basiscommando's kennen. Je moet beginnen met trainen in 3 maanden, dat wil zeggen, onmiddellijk, zodra het dier went aan zijn naam en eigenaar. Daarnaast is het nodig om toya zo snel mogelijk te socialiseren, vooral met betrekking tot overdreven verwaande mannen.

De eigenaren spreken zeer positief over hun huisdieren en houden heel veel van hen. Allemaal als een opmerking over de goede mentale vermogens van honden en de aanwezigheid van hoge intelligentie. Toy Terriers begrijpen hun baasjes vaak in één oogopslag en proberen op alle mogelijke manieren te plezieren en te behagen. Alleen exemplarische honden gedragen zich echter op deze manier, wiens eigenaren zorgden voor hun opvoeding in de tijd.

Maar klachten over het gedrag van het speelgoed zijn ook niet ongebruikelijk. Op verschillende "honden" -fora zijn er vaak beoordelingen over de streken en de eigenzinnigheid van kleine huisdieren. Er is een slechte gewoonte van honden om in bed naar de eigenaar te komen en zeer hardnekkig wanneer ze proberen een hond naar de plaats te sturen. Velen klagen over het luide en vaak onredelijke blaffen van kleine toi, wat bij de geboorte in het gezin van het kind grote ongemakken veroorzaakt. Positieve feedback over honden is echter veel meer. De gastheren zijn dol op hun loyale en betrouwbare vrienden en zullen geen Russische toya ruilen voor een ander ras.

Over dit hondenras, zie de volgende video.