De geschiedenis van de oorsprong van het ras Yorkshire Terrier

De Yorkshire Terrier is misschien wel de meest voorkomende hond van alle binnen- en decoratieve rassen. Deze baby's hebben het vermogen om harten te veroveren met ongelooflijke snelheid. Geraakt uiterlijk, zachte vacht en vurig, actieve instelling kan niet onverschillig laten.

De geschiedenis van York is geworteld in het verleden en is gehuld in talloze speculatie en aannames, die vaak zeer dubbelzinnig zijn. De vorming van het ras vond plaats gedurende verschillende eeuwen, de eerste voorouders werden beschouwd als Old English Terriers, die er heel anders uitzagen. Er was een ras in Noord-Engeland, meer precies, in Schotland, in de graafschappen van Yorkshire en Lancashire in de XVIII - XIX eeuw.

De patriarchen van het ras verschilden van moderne honden met significantere parameters, woog ongeveer 5-7 kg. De grijsblauwe getijdenwol had geen speciale lengte en dichtheid, het lichaam was langgerekt en de oren waren half rechtopstaand.

In die tijd was het jagen op gewone mensen verboden in Engeland en om gevallen van stroperij te voorkomen, werd een wet aangenomen die de boeren verbood grote honden te houden. Bovendien was het voor een middelgrote hond noodzakelijk om een ​​speciale vergunning van de lokale autoriteiten te verkrijgen. De aristocraten geloofden dat de armen met de kleine honden niet konden jagen. Om de maat van de hond te bepalen is een speciale meetlus uitgevonden. De diameter was ongeveer 17 cm, en als het dier in deze lus kon kruipen, mocht de boer het houden.

Mede door deze wet in Engeland zijn er een groot aantal kleine hondenrassen. De stamvaders van de huidige Yorkies bewaakten de huizen en velden van de boeren van knaagdieren, dienden als gids tijdens uitstapjes. Vaardige en beweeglijke kleine dieren baanden zich gemakkelijk een weg door de nauwe gaten van muizen en ratten en vingen ze op. Zulke vermogens werden geëvalueerd en omwille van het vermaak organiseerden de boeren verschillende competities, waarvan de essentie was in de uitroeiing van knaagdieren voor een bepaalde tijd. Honden, die in zulke gevechten winnen, zeer vereerd en bewaakt.

Het was toen dat een kleine hond genaamd de Waterside Terrier, met een gewicht van 3-6 kg met een hoogte van 27 cm, met een langere wollen jas van grijze kleur met een blauwe tint werd opgemerkt in de geschiedenis van het ras. Het feit dat het werkelijke bestaan ​​van deze dieren bevestigt, wordt beschouwd als een gedocumenteerd artikel in de krant over de Waterside Terrier Polly - de winnaar van alleen dergelijke wedstrijden en de eigenaar John Richardson.

Een van de eerste fokkers in York wordt beschouwd als een zekere meneer Spink, die een mannelijke Australische terriër uit Australië heeft meegenomen. In die tijd was een man genaamd Punch de winnaar van 13 shows in zijn thuisland. Als gevolg van het kruisen van Punch met Waterside Terrier-vrouwtjes, heeft Spink nageslacht gefokt, dat zich onderscheidde door zijn kleine formaat, zachte wollen overtrek en prachtige kleur.

Een van zijn nakomelingen was Huddersfield Ben, die later de 'vader' van het ras New York werd. Met de geboorte van de industriële revolutie, begonnen boeren uit naburige en afgelegen dorpen op zoek naar werk te convergeren in het district Yorkshire. Samen met hen verschenen en hun huisdieren - kleine whiskyterriërs. Deze honden hadden in totaal vergelijkbare kenmerken, hoewel ze enigszins van uiterlijk verschilden omdat ze van verschillende plaatsen waren. Ze waren bekend onder verschillende namen, afhankelijk van de habitat, hoewel ze werden verenigd door de bekende - Scotch Terrier.

In de geschiedenis van Yorkshire terriers Maltese schoothondjes worden ook gepromoot als mogelijke grootouders. In de oude fokregisters kunt u informatie vinden die de kwaliteit van wol, de structuur en de lengte van de vertegenwoordigers van York in combinatie met Maltese schoothondjes heeft verbeterd. Als een reden voor dit feit, hebben yorkies met lichte wol de beste eigenschappen van wol.

De man bezat een langwerpig lichaam, koperen bronskleur van de snuit en ledematen. Kitty's oren waren los en haar jas was blauw. Hun nakomelingen werden gebruikt voor de verdere ontwikkeling van het ras. In 1873 werd de Kennel Club opgericht, waarvan de leden stambomen registreerden, rassen beschreven. Clydesdale-en paisley-terriers kunnen ook worden beschouwd als potentiële verwanten van de huidige Yorkies, hoewel ze door de Club niet als onafhankelijke rassen werden geclassificeerd.

Hun selectie stopte al snel en nu bestaan ​​dergelijke soorten niet meer. Als resultaat van lang werk aan de vorming van het ras verschenen terriers met een zachte, gladde vacht, naast voldoende lengte. Kleur had ze een blauwachtig blauw met bruinbruine, goudachtige tinten. In de fokkerij en ontwikkeling van het ras voornamelijk betrokken werknemers en wevers. Een nieuw type hond met een miniatuurformaat en een schattige blik kreeg bliksemsnel erkenning in verschillende cirkels, waardoor andere soorten terriërs werden verdrongen.

Het jaar 1886 is significant door het feit dat de Yorkies officieel werden aanvaard in de Kennel Club en ingeschreven in het stamboek. Tegelijkertijd keurden ze de rasstandaard voor fokkers en fokkers goed. Kenners van York creëerden in 1898 de Yorkshire Terrier Club. In de chronologie van York is een speciale plaats gereserveerd voor een hond genaamd Huddersfield Ben. Hij wordt de voorouder van het ras genoemd.

Meesteres van het dier Joan Foster uit Yorkshire was lid van de jury van de Kennel Club en een beroemde fokker. Voor zijn korte leven ontving de legendarische hond 74 prijzen op verschillende tentoonstellingen en werd hij de vader van talrijke kampioenen. Hij stierf op zevenjarige leeftijd onder de wielen van een taxi, waardoor een tamelijk numeriek nageslacht werd geboren.

Ben werd officieel erkend door de Yorkshire-zonen van Huddersfield: Mozart, die de tentoonstelling in 1870 won, werd de eerste vertegenwoordiger van het nieuwe ras genoemd en Ted werd zes jaar lang beschouwd als het beste exemplaar van Yorkshire. Hij had de volgende kenmerken: korte rug, gewicht 5 pond, hoogte 9 inch.

De vorming van de aard van Yorks duurde meerdere eeuwen, omdat elke generatie een bijdrage leverde aan de mijt. Ondanks het kleine formaat, honden zijn dapper en moedig. Dergelijke eigenschappen zijn inherent aan het ras sinds het ontstaan, omdat kleine jagers altijd dapper zijn geweest. Alleen een hond met dergelijke capaciteiten kan in een nauw gat rennen of knaagdieren onvermoeibaar doden, zelfs als ze dezelfde grootte hebben als de jager zelf. Yorkers zijn energiek en rusteloos, ze kunnen zonder een pauze om de bal heen rennen of actieve spelletjes spelen met kinderen.

York wordt echter gekenmerkt door terughoudendheid, verrassende intelligentie en loyaliteit aan de eigenaar. Vanwege zijn actieve aard, De Yorkshire Terrier heeft lange wandelingen, actief tijdverdrijf en training nodig.

Yorks zijn erg gevoelig voor de stemming van de eigenaar en als aan deze functie buitengewone mentale vermogens toevoegen, is de beste manipulator moeilijk te vinden. Daarom zijn consistentie en doorzettingsvermogen noodzakelijk bij de opvoeding;

De vertegenwoordiger van York kwam pas in 1972 naar ons land.De puppy werd cadeau gedaan aan de ballerina Olga Lepeshinskaya. Hij zorgde voor opschudding in de maatschappij en sindsdien hebben rijke mensen miniatuurhonden uit het buitenland meegebracht voor enorm veel geld. Pas in 1992 in Mytishchi creëerde een kwekerij, die tribal Yorkshire uit verschillende landen bracht. Tegenwoordig zijn er een groot aantal fokkers van dit ongewone ras. Iedereen kan dit verbazingwekkende miniatuurwezen kopen en een echte vriend krijgen.

Over de Yorkshire Terrier-ras, zie de video hieronder.