Yorkshire Terriers: rasstandaarden, karakter, variëteiten en inhoud

De Yorkshire Terrier heeft geen speciale presentatie nodig - het is een van de meest populaire honden in de hele wereld, en tussen de decoratieve rassen, misschien zelfs de meest populaire. Ondanks het feit dat dergelijke honden overal worden gefokt en zich in de top van de meest herkenbare rassen bevinden, kunnen zelfs de eigenaren niet altijd alle vragen over hun huisdieren beantwoorden. Als je alleen maar denkt om zo'n beest te beginnen, moet je eerst begrijpen wat het is en hoe je er goed voor kunt zorgen.

Ondanks de prachtige aantrekkelijkheid van zo'n hond, heeft de Yorkshirez een zeer indirecte relatie met de oudheid en mooie dames - het leek relatief laat. Bovendien zijn veel onderzoekers geneigd te geloven dat York een "proletarische" oorsprong heeft: zijn voorloper is vermoedelijk de Waterside Terriër - een typische boerhond die tevreden moest zijn in grootte om luid te blaffen, te jagen en knaagdieren te achtervolgen, maar niet voldoende om significante gevolgen te hebben schade aan de velden van nobele mensen.

Waterside was de vraag in de XVIII-XIX eeuw op het grondgebied van de provincie Yorkshire, die in Noord-Engeland - daar en in naburig Lancashire, de voorouders van het geliefde ras verschenen. Er is een versie die een ander ras, dat al enkele eeuwen populair is - Maltees (Maltees), heeft deelgenomen aan het vormgeven van de moderne uitstraling van het Yorkshire-volk.

Men gaat ervan uit dat de industrialisatie, die begon in de tweede helft van de 18e eeuw, ook een rol speelde in de fokkerij van de Yorkshire terriers. Toen begonnen de arbeiders uit het aangrenzende Schotland massaal in Yorkshire aan te komen, en met hen de variëteiten van de Schotse Terriër. Sommige van deze soorten zijn nooit erkend als een apart ras en zijn tot nu toe verloren, maar ze worden wel gecrediteerd voor een bepaald deel in het fokken van moderne Yorkshire-mensen.

De laatste waarschijnlijke voorouder van het betreffende ras is de Manchester Terrier. In het begin was het niet opmerkelijk, maar na verloop van tijd wisten de fokkers individuen met meer zachtheid en zachtheid van langer haar te krijgen. In deze vorm kon Manchester ook deelnemen aan de creatie van een nieuwe, bijzonder aantrekkelijke hybride.

In Yorkshire, op dat moment, werden veel weverijen geopend, en het was hun werknemers die goed begrepen wat perfecte wol kon zijn en begonnen aan het fokken van een toekomstig nieuw ras. Aanvankelijk had de hond een lang, zijdeachtig haar van een kleur die enigszins ongebruikelijk was in onze tijd - het had een blauwachtige staaltint en was verblind door goudbruine kleur.

Die honden waren iets langer en groter dan de huidige - hun normale gewicht was 6-7 kilogram. Het nieuwe ras bleek zoveel beter te zijn dan het bestaande dat in de loop van tientallen jaren zijn voorouders of collega's uit de huizen van de Britten heeft verdreven. In 1886 erkende de Kennel Club, de toonaangevende Britse hondenorganisatie, de Yorkshire officieel als een nieuw hondenras en in 1898 werd de eerste club opgericht.

Benieuwd dat deze honden kwamen al vroeg naar het buitenland en al in 1878 erkende de American Kennel Club dit ras - eerder dan thuis.. Hoewel in de tweede helft van de negentiende eeuw nieuwe honden enorm populair waren, werd de eerste helft van de vorige eeuw een periode van rust voor hen. In de media werden ze bijna niet genoemd en in hetzelfde Engeland werd het fokboek jaarlijks aangevuld met slechts 250 nieuwe personen.

Na de Tweede Wereldoorlog begon de populariteit te herleven - in hetzelfde land in 1949 verschenen ongeveer duizend nieuwe volbloedhonden en in 1960 meer dan vierduizend. In dezelfde periode begon de opkomst in de Verenigde Staten, en tegen het midden van de jaren 2000 waren de Yorkshire-bevolking het op één na populairste ras in het land, kwantitatief de tweede alleen voor Labradors. In Rusland verschenen de Yorkies vrij laat - men gelooft dat het eerste exemplaar in 1971 werd geïmporteerd en toebehoorde aan de ballerina Olga Lepeshinskaya.

Vóór de ineenstorting van de USSR waren slechts een paar exemplaren van de Yorkshire-bevolking in het land aanwezig, alleen in grote steden. De eerste kwekerij in het land werd in 1991 in de regio Mytischi in Moskou gesticht. Eerstelingen hier eerst uit Spanje en Engeland en even later uit Frankrijk. Tot op heden zijn ongeveer 75 kinderdagverblijven officieel geregistreerd in Rusland, maar slechts een op de vijf bevindt zich buiten Moskou en de regio Moskou.

Volgens de standaard is het ras Yorkshire Terrier een van de kleinste ter wereld - het maximale gewicht van een volwassen persoon mag niet groter zijn dan 3,2 kilogram, maar de kleinste lengte of het laagste gewicht wordt helemaal niet gespecificeerd. Het officiële kenmerk schrijft wol van grote lengte voor, strikt recht en neervallend in uniforme strengen. De scheiding verloopt over de gehele lengte van het lichaam, van het puntje van de neus tot het uiteinde van de staart. Ondanks zijn bescheiden formaat, de hond ziet er erg aristocratisch uit - dit komt door de trotse en zelfverzekerde houding.

In tegenstelling tot veel andere honden hebben de mensen in Yorkshire geen ondervacht. Dit betekent dat ze enerzijds niet werpen, anderzijds - ze zijn vrij gemakkelijk in te vriezen bij koud weer. Yorkies wollen jas wordt vaak vergeleken met menselijk haar - in die zin dat het continu groeit, en individuele haren uitvallen voornamelijk met een intense blootstelling eraan.

Ongeacht of het een jongen of een meisje is, de hond is versierd met prachtige roodbruine wol met een speciale gouden tint die op het hoofd groeit - zelfs individuele grijze of zwarte haren zijn hier niet toegestaan. Zo'n kleur strekt zich niet langer uit tot in de nek - vanaf de cervicale heuvel en voordat de staart begint, wordt de standaard beschouwd als een diepe blauwachtige staaltint, die in de meeste gevallen niet in het oog springt, omdat de hond op deze plaats meestal vrij kort wordt gesneden. Daarentegen zijn vlekken van kleuren als brons, geelbruin en andere donkere soorten volledig overbodig.

De ledematen worden gekenmerkt door dezelfde kleur als voor de snuit, maar hier zijn de wortels donkerder bij de wortels, en als ze zich van het lichaam verwijderen, lichten hun uiteinden op. Deze kleur is alleen toegestaan ​​in het deel van de ledematen dat zich onder de knieën bevindt, boven de wol is blauwachtig staal, zoals op het lichaam. De dekking is van dezelfde schaduw op de staart, en hier onderscheidt het zich door grotere duisternis, die dichter bij het einde komt.

De Yorkshire Terrier is niet zozeer een huisdier, maar een nieuw familielid, omdat hij zichzelf identificeert als de eigenaar van het huis. Zo'n beest, ondanks zijn bescheiden formaat, verschilt door toegenomen opgewektheid, hij houdt van heen en weer rennen, heeft uithoudingsvermogen en een uitstekende reactie. Tegelijkertijd houdt de hond heel veel van zijn baasjes en is hij klaar voor alles voor hem - in het bijzonder heeft hij inherente wanhopige moed, die hem in staat stelt om zijn mensen en thuis te beschermen, zelfs in het gezicht van een merkbaar superieure vijand.

Al een gang van vertegenwoordigers van dit ras zegt veel over de aard van dergelijke honden - ze zijn niet bang voor het milieu, ze voelen zich altijd zelfverzekerde eigenaars van de situatie, verwachten geen enkel gevaar, of behandelen het met een duidelijke minachting.

Trek het huisdier van de lijn - en hij zal enthousiast de omgeving verkennen om te begrijpen waar hij is gevallen. Tegelijkertijd kan een onbekend geluid, vooral luid en met een onbegrijpelijke bron van oorsprong, de hond in een stupor brengen - het is gewaagd, maar niet zonder het instinct van zelfbehoud, daarom weet ze niet hoe ze zich moet gedragen. Bovendien York beweert alleen dat hij volledig onafhankelijk is - in feite probeert hij tijdens een wandeling zijn meester niet uit het oog te verliezen, en als hij plotseling verdwaalt, begint de hond merkbaar nerveus te worden.

De Yorkshire Terrier is schattig, niet alleen buiten - hij gedraagt ​​zich zo schattig als hij eruit ziet. Het beste is om zijn humeur te beschrijven met het woord "welwillend", omdat gewoonlijk yorkies geen vijandigheid zoeken bij het huishouden en als er al andere dieren in het huis zijn die niet vijandig tegenover de nieuwkomer staan, zal de hond geen conflict met hen veroorzaken.

Wat betreft de relatie met iemand anders, dan wordt dit kenmerk geacht te zijn opgevoed - ze zeggen, het hangt allemaal af van het specifieke individu en wat ze gewend zijn. De liefste en vriendelijkste Yorkshire als hij een vreemdeling ontmoet, kan plotseling de vaardigheden van een waakhond vertonen en een echt gemopper opwekken. Anderen zijn fundamenteel vriendelijk tegenover iedereen en zullen graag nieuwe kennissen maken met zowel mensen als dieren.

De ontwikkeling van een Yorkshire vanaf de geboorte tot een volwaardige volwassene wordt meestal ongeveer een jaar uitgesteld, en ervaren eigenaren adviseren meestal om tijdens deze periode maximale aandacht te besteden aan de verzorging van een puppy, aangezien de fouten die in dit stadium zijn gemaakt niet kunnen worden gecorrigeerd. In dit geval is de ontwikkeling van de baby ongelijk. Op de leeftijd van één maand lijkt York onevenredig lang en met een te groot hoofd lijken de benen te kort en hangen de oren ongewoon.

Pas bij een leeftijd van 6 weken krijgt een kleine hond een volledige set melktanden en na 3 maanden verschijnt er een kenmerk dat kenmerkend is voor een volwassene - de oren komen op en nemen uiteindelijk een staande positie in. Tegen de leeftijd van 4 maanden wordt de borst over het algemeen gevormd, maar de puppy blijft groeien - een andere maand zal zijn lichaam langer worden en na 7 maanden is er een versnelde groei in de hoogte vanwege de verlenging van de poten. Tegen dezelfde 7 maanden is de vervanging van melktanden door permanente tanden voltooid - de hond passeert deze fase in ongeveer anderhalve maand.

Er is een apart onderwerp met tanden - hun groei moet zorgvuldig worden gecontroleerd. Het is een feit dat de hoofdtanden groeien in Yorkshireans, hetzij voor of achter de melkvee, maar niet in hun plaats, en daarom voor een goede beet moet u contact opnemen met een dierenarts die voor hun verwijdering zorgt. De wortels van de snijtanden bevinden zich meestal vrij diep in de dikte van de kaak, omdat deze tanden er nooit zelf uit vallen - als ze nog niet zijn verwijderd vóór de leeftijd van 8 maanden, moet dit nu worden gedaan.

In dezelfde 8 maanden krijgt de Yorkshire Terriër de kleur die kenmerkend is voor een volwassen exemplaar van zijn ras: het hoofd wordt goudkleurig en de romp krijgt een stalen tint. Tegelijkertijd krijgt de pup de grootte van een volwassen hond, hoewel veel van de individuele kenmerken afhangt. Met het gewicht is nog steeds minder uniform, en hoewel er een tabel is van hoeveel een hond op een bepaalde leeftijd kan wegen, zijn dit slechts indicatieve gegevens. Maak je geen zorgen als je huisdier afwijkt van de norm. Dus, de gemiddelde Yorkshire-puppy weegt op verschillende leeftijden:

• 1 dag - 110-125 gram;
• 1 maand - 450-575 gram;
• 2 maanden - 825-890 gram;
• 3 maanden - 925-1200 gram;
• 4 maanden - 1,3-1,5 kilogram;
• 6 maanden - 1,5-2 kilogram;
• 8 maanden - 2.1-2.5 kilogram.

Als je vaak en aandachtig Yorkshire terriers observeert die met hun meesters over straat lopen, heb je waarschijnlijk gemerkt dat de strikte beschrijving van de hierboven besproken standaard niet altijd zo strikt in acht wordt genomen. De vermelde raskenmerken zijn zeer nauwkeurig, terwijl baby's vaak worden geboren met bepaalde schendingen van de norm. Tegelijkertijd zijn velen van hen, zelfs als ze door de eigenschappen van hun uiterlijk niet tot de tentoonstelling kunnen worden toegelaten, nog steeds zeldzame schoonheden, daarom worden ze door mensen erg geliefd.

Rassen die niet te ver van de standaard afwijken, verschillen meestal alleen van de kleur in de kleur. Bijvoorbeeld, dat deel van de hond, dat volgens de eisen geelbruin moet zijn, is overdreven opgehelderd of, integendeel, krijgt een donkere chocoladekleur. Zulke veranderingen zijn mogelijk in het deel van het lichaam dat bedekt is met blauwwitte staalwol - hier kan de afdekking zilvergrijs of zelfs helemaal zwart zijn.

Tegelijkertijd hebben experts dat herhaaldelijk opgemerkt wolkleur heeft een rechtstreekse invloed op de kenmerken van de structuur - blijkbaar is dit het effect van het toegenomen aandeel van de vooroudergen van een bepaald oorspronkelijk ras. Dus, de "juiste" Yorkshire is anders Perfect rechte en gladde vachtmaar vertegenwoordigers van donkerdere variëteiten kunnen daar niet van opscheppen - hun dekking onderscheidt zich door toegenomen curiteit, ze zijn als pluizig in plaats van een glad oppervlak.

De schaduw van donker staal voor wol op het lichaam van de hond wordt als een referentie beschouwd, zowel in termen van kleur als in termen van de structuur van de hoes - het creëert de meest positieve indruk van de hond, maar het is moeilijker om hem het meest te krijgen. Tegelijkertijd hebben de meeste fokkers zich onlangs gericht op de structuur en de zachtheid, en niet op de schaduw, daarom kunt u verschillende kleurvariaties van de Yorkshire Terrier op straat zien.

Een echt Yorkshire is niet goedkoop, dus het is niet verrassend dat de eigenaar van zo'n hond voor zijn geld een echt volbloeddier wil hebben, dat naar tentoonstellingen kan worden gebracht en kan worden gebruikt voor de fokkerij. Om deze reden is het eerste advies gegeven door ervaren honden fokkers Richt u nooit op foto's in online advertenties, maar kom altijd persoonlijk naar de kinderkamer en bekijk potentiële huisdieren in eigen persoon.

De kans op onaangename verrassingen zal minder zijn als je de fokker als een verantwoordelijke persoon goed kent, maar het is nauwelijks mogelijk voor een beginneling die York voor de eerste keer kiest. Nogmaals, geloof niet in het advies van vreemdelingen op internet - vraag om aanbevelingen van een vriend van de dierenarts, of van vrienden of kennissen die al zo'n hond hebben gekocht. Een andere plek om een ​​fatsoenlijke fokker te vinden is een tentoonstellingOmdat je daar meteen conclusies kunt trekken over het werk van zo'n persoon.

Een puppy kiezen Zorg ervoor dat je aandacht schenkt aan degene die het heeft laten groeien. Fokkers worden niet gedwongen - een echt goede specialist zal zeker op een goede manier blijken te zijn "geobsedeerd" met zijn favoriete bezigheid, hij zal in staat zijn om al uw vragen over het ras, de eigenaardigheden van de zorg ervoor te beantwoorden, alle geheimen zonder enige moeite en vermijding Voor zo'n specialist zijn al zijn kinderen als hun eigen kinderen, in het communicatieproces wordt duidelijk dat hij heel veel van hen houdt.

Aan wie hij heeft en waar hij ook gaat, hij zal niet opgeven - hij zal geïnteresseerd zijn in wie en onder welke voorwaarden.

Peuters worden meestal ontmanteld op de leeftijd van 2,5-3 maanden, maar in deze fase van hun levensreis verschillen ze erg weinig van elkaar. Om deze reden adviseren ervaren mensen aandacht te schenken aan de moeder - ze zou er in ieder geval aantrekkelijk uit moeten zien.

De aandacht van mijn vader wordt slechts secundair betaald, en vaak is hij niet in de buurt, dus je moet tevreden zijn met slechts een foto. Beide ouders moeten documenten over de stamboom hebben, waarin minstens 3 generaties van voorouders raszuivere mensen uit Yorkshire waren. Op het grondgebied van Rusland geeft de Russische Cynologische Federatie dergelijke documentatie uit.

Het is tijd om een ​​puppy uit het nest te kiezen, dus let op elke individuele baby - je hebt een actieve en nieuwsgierige, stoere kerel nodig die zich op dezelfde manier gedraagt ​​als een volwassen hond - dat wil zeggen, toont nieuwsgierigheid en toont aristocratische gratie. De neus van een gezonde baby is altijd zwart, vochtig en koel (het is warm bij een hond die net wakker is geworden), het tandvlees is strikt rijk roze. Elke zwelling rond de navel kan wijzen op gezondheidsproblemen, dus er mag geen sprake van zijn.

Als alles in orde is met het uiterlijk van de hond en zijn documenten, controleer dan of de papieren speciaal voor dit dier zijn uitgegeven. Dit wordt bepaald door het stigma dat yorks meestal rond de lies of aan de binnenkant van het oor hebben. Met een lettercode en 6 cijfers kan de specialist de geboorteplaats en het registratienummer van een bepaald individu begrijpen - dezelfde nummers moeten in alle documenten staan. Tegen die tijd hadden de pups een aantal vaccinaties moeten krijgen, omdat de baby zijn eigen veterinaire paspoort moet hebben met stempels die aangeven dat het verplichte procedures heeft ondergaan.

Als je geen eenvoudige Yorkshire, maar een mini-York nodig had, wees dan dubbel attent - Je moet dergelijke hondjes alleen krijgen van mensen die je worden aanbevolen door mensen met een goede reputatie. Fraudeurs onder het mom van een miniatuurhond verkopen minder gezonde puppy's of voeden niet specifiek Yorkshire terriers.

Zodra de baby het huis binnenkomt, wijst hij onmiddellijk zijn zones voor slapen en toilet aan - hoe eerder hij went aan de gevestigde orde, hoe beter voor de eigenaars. In de toekomst is het veranderen van de locatie van de gebruikelijke infrastructuur ongewenst - yorkshirers van dergelijke verstoringen beginnen nerveus te worden. De nieuwkomer moet worden neergezet in een warme hoek van de kamer, voor het gemak is het de moeite waard om een ​​huisdier een speciale box of een huisdierbed te kopen.

Als je de baby heel vroeg hebt genomen, is deze niet beperkt tot één aankoop - je moet een puppy van twee maanden vaccineren, want zonder dit is het niet mogelijk om over straat te lopen. Tegelijkertijd is frisse lucht goed voor de baby - deskundige mensen adviseren dagelijks om het minstens 10-15 minuten uit te nemen, op voorwaarde dat het warm is, maar niet erg heet. De jonge hond is nog niet klaar voor lange wandelingen, maar het aantal moet geleidelijk worden verhoogd.

Als het huisdier oorspronkelijk in een landhuis woont, daar bepaalt hij grotendeels hoeveel hij zal lopen, het uithoudingsvermogen van zo'n huisdier is iets hoger. Tegelijkertijd moet de eigenaar nog steeds toezicht houden op de situatie - het dier mag niet overbelast worden, omdat het beest dat te veel is begonnen om te spelen, de kamer in moet worden gevoerd, gevuld met comfortabel water op kamertemperatuur en zachtjes in het recreatiegebied wordt gelokt, zodat het huisdier zou denken dat hij het wilde hebben.

Het verzorgen van een schattige hond is nogal ingewikkeld en het huisdier zelf is niet altijd blij voor hem, maar deze verantwoordelijkheid kan niet worden genegeerd.Na het baden, om de 2-3 weken, moet je je klauwen doorknippen - thuis moet je niet alleen een goede schaar hebben, maar ook zilvernitraat of een speciaal bloedstelpen voor het geval een hond gewond raakt. Als u niet zeker weet wat u kunt doen, neem dan contact op met de trimsalon.

Pet-hoeken moeten twee keer per dag worden schoongemaakt met een vochtige doek of een wattenstaafje, de laatste is goed geschikt voor het reinigen van de oren. Een waanzinnige weerstand kan worden veroorzaakt door een poging om de tanden van de baby schoon te maken, maar dit moet hen van jongs af aan worden geleerd, anders binnen 3 jaar zullen de tanden beginnen te verliezen en met vijf kunnen ze volledig uitvallen. Omdat yorks zich onderscheiden door lang en mooi haar, is constante zorg nodig.

Langharige mensen zullen vaak moeten worden gewassen - letterlijk elke week en zelfs 2-3 keer per dag worden gekamd. Een kapsel vereenvoudigt de taak enorm, omdat het wassen slechts eenmaal per 2-3 weken nodig is en u uw huisdier om de dag kunt kammen.

Zwemmen is een speciale taak, die naleving van bepaalde regels vereist. Om te beginnen wordt de hond voorzichtig gekamd en pas daarna in het water geplaatst met een temperatuur van 34-35 graden. Er moet een rubberen mat op de bodem van de pot worden geplaatst, anders zal de hond wegglippen, bang worden en worden opgesteld tegen hygiënische procedures. Voor het wassen moet je een hondenshampoo gebruiken - een mens kan onvoorziene gevolgen hebben, sommige Yorkies laten het vallen.

Het verloste dier moet in een handdoek worden gewikkeld en naar een warme kamer worden gedragen, en als het huisdier een beetje uitdroogt, borstelt u het. Dit is de beste tijd om het haar te knippen waar het absoluut niet nodig is - op de pootjes en in de buurt van de anus. Hier kunt u de oren zetten en ze de vorm geven dankzij de juiste, voorgevormde snit van wol. Als uw hond een indrukwekkend haar heeft dat u besluit om het in uw eentje steeds korter te maken, kam langs de scheiding en trim het iets boven de vloer.

Yorkshire terriërs zijn goed omdat ze moeilijker te overvoeren zijn dan leden van veel andere hondenrassen - dit dier zal niet te veel eten en zal in staat zijn om op tijd te stoppen. Zoals de meeste andere huisdieren, kan de hond worden gevoerd als een speciaal geproduceerd voer en een speciaal menu met natuurlijke producten maken. Met feed is alles duidelijk - hoe hoger hun klasse, hoe beter, vooral als ze specifiek worden vrijgegeven voor kleine hondenrassen. Met een zelfgemaakte menu is iets gecompliceerder, omdat niet elke eigenaar in staat is om het goed te balanceren.

Het hoofdproduct is, zoals het een roofdier betaamt vlees. Kip en rundvlees, in kleine stukjes gesneden, zijn het best geschikt voor deze rol, zodat het dier geen tijd en moeite hoeft te verspillen aan het verpletteren ervan. Koken is niet nodig - het kan rauw worden gegeven, alleen zou pre moeten zijn verbrand het voedsel met kokend water om de vezels te verzachten en bacteriën te vernietigen. In plaats van het vlees zelf, kun je ook slachtafvallen geven, maar in dit geval is het beter om de voorkeur te geven aan kalfs- of kalfsvlees.

Voor honden is dit echter niet zo typerend voor de Yorkshire-terrieren hou van groenten en fruit - Voor hen is dit een echte delicatesse, niet alleen rauw, maar ook gekookt. Het moet waarschijnlijk niet worden misbruikt, maar Het is gewoon nodig om regelmatig te geven, omdat ze een grote hoeveelheid nuttige vitamines en mineralen bevatten. Vertegenwoordigers van dit ras houden niet zo van zure melkproducten, maar het is ook nuttig voor hun lichaam. Deskundigen adviseren om in de voeding op te nemen kwark, kefir en ryazhenka.

Zoals het vaak voorkomt bij rashonden, zijn veel soorten voedsel die smakelijk en gezond voor een persoon lijken, niet geschikt om een ​​dier te voeren.

Onder de categorie vet en vele andere producten - zoals de echte boter en vele soorten harde kaas. Als Yorkshire normaal boekweit en rijst verbrijzelt, zal havermoutpap of griesmeelpap niet tot iets goeds leiden, hetzelfde geldt voor elk baksel. Hoewel het beest dol is op groenten en fruit, hij is gecontra-indiceerd om kool, citrusvruchten, noten en paddenstoelen te geven. Het is ook niet gebruikelijk om de hond te voeden met snoep, allereerst is chocolade onaanvaardbaar.

De eetlust van dit ras is een zeer variabel verschijnsel en het zal zeker verdwijnen als je plotseling beslist om het dieet van het dier radicaal te veranderen. Als een dergelijke behoefte zich voordoet, doe het dan geleidelijk, waarbij u de gebruikelijke ingrediënten lichtjes vervangt door ongebruikelijke ingrediënten, en stapsgewijs de dosering van het nieuwe voedsel verhoogt.

Normaal dieet voor Yorkshire Meals - 2-3 keer per dag. Als een hond iets leert, moet zijn succes worden aangemoedigd in kleine porties traktaties, maar houd er rekening mee dat ze van een zuiver symbolische grootte moeten zijn om niet een klein dier met een afgemeten ritme te achtervolgen.

Mensen uit Yorkshire zijn slimmer dan veel andere hondenrassen, omdat training meestal niet bijzonder moeilijk is. Als je al op jonge leeftijd begint, is de taak heel eenvoudig. Het eerste wat de moeite van het voorbereiden van een hond waard is, is het bestaan ​​van verschillende luide geluiden. In het begin zou je niet eens te hard moeten spreken of de muziek "in de volle omvang" moeten inschakelen - laat de hond geleidelijk wennen aan het bestaan ​​van luidruchtige mensen, technologie en de metropool.

Hetzelfde geldt voor een te nauw contact met mensen. Hoewel je de baby meteen wilt knuffelen en al je tederheid op hem weggooit, is het het niet waard. Laat je huisdier de wereld om hem heen geleidelijk kennen, en pas als hij helemaal thuis is en aan het hele huishouden gewend is, begin hem de wereld om hem heen te laten zien. De juiste trainingsvolgorde stelt je in staat een zelfverzekerde hond op te voeden die niet bang is voor uitdagingen.

Het is mogelijk om een ​​dier thuis aan een toilet te laten wennen, net zo goed als vertegenwoordigers van andere rassen. De hond ervaart meestal de drang kort na het eten, de bereidheid om naar het toilet te gaan wordt uitgedrukt in een zekere onrust en lichte nervositeit, dus let op je huisdier, en zodra hij dergelijke activiteit begint te vertonen, pak het dan en breng het naar de plek waar je het dienblad hebt uitgerust. Het is belangrijk om zorg te dragen voor de regeling voordat de puppy arriveert - dan zal de training sneller plaatsvinden.

Vergeet niet dat de viervoeters geprezen moeten worden voor goed uitgevoerde zaken, hem behandeld hebben met iets lekkers. Om onaangename verrassingen in de vroege stadia van de training te voorkomen, kun je een dier verkleden in een luier, die echter na elke keer moet worden vervangen, zelfs als het kind correct heeft begrepen waar zijn toilet is.

Ondanks het feit dat de hond slim is en het team goed begrijpt, is het probleem met zijn training de rusteloosheid van het huisdier - hij is te actief en kan zich niet te lang concentreren op training of een andere taak. Om snel naar de afdeling over te brengen dat u tevreden bent met hen, moet u van tevoren beslissen over een woord of zin die een universele uitdrukking van goedkeuring is. De hond zal hem snel herinneren en zal begrijpen dat zijn acties een positief effect hebben.

Yorkshire-mensen kunnen zich alleen vermaken - ze bedenken gemakkelijk games voor zichzelf, wat over het algemeen goed is. Een ander ding is dat ze in hun amusement vaak de neiging hebben om objecten en dingen te gebruiken die hier niet voor bedoeld zijn.

De taak van de meester is tijd om dergelijke neigingen te stoppen. Lichamelijke straf is onaanvaardbaar. - alleen de strenge toon en de oproep "fu" is geschikt, en alleen dan direct op het "moment van misdaad", en niet ooit later. Voor de Yorkshire Terriër zou het erg handig zijn om te trainen tot een bepaald schema, volgens welke hij zal eten, wandelen, baden enzovoort.

De meeste eigenaren karakteriseren de Yorkshire Terrier als echte viervoetige geluk - het is een heel schattig en vriendelijke hond. Als we hem correct onderwijzen, zullen er geen problemen met hem zijn - hij zal een gemeenschappelijke taal vinden met zijn familie, met andere huisdieren, met gasten en met vreemden. Noch een werkende stofzuiger noch het drukke verkeer van een grote metropool zal een probleem worden. Zo'n partner is even goed voor zowel jonge mensen als oudere mensen, omdat de aristocratische hond een tamelijk kalm karakter heeft en de eigenaar meestal geen onnodige problemen bezorgt, en zijn onafhankelijkheid is in veel opzichten indicatief en uitgespeeld.

Kritiek op dergelijke hondjes is relatief zeldzaam en komt vooral van mensen die niet begrepen wat er aan de hand was. Een Yorkshireman is geen bastaard die helemaal geen verzorging nodig heeft, er moet goed op worden gelet, niet alleen op eten en lopen, maar ook op het wassen, trimmen en trainen van het huisdier.

Interessante feiten over Yorks die je in de volgende video zult leren.