Glen of Imaal Terrier: beschrijving van het Ierse ras en zorg voor honden

Glen of Imaal Terrier - Iers hondenras speciaal gefokt voor het jagen op dassen en vossen. Het dier onderscheidt zich door grote behendigheid, uithoudingsvermogen, daarnaast heeft het een stoer karakter en thuis is het gehoorzaam en vriendelijk voor alle gezinsleden. Er zijn echter nuances om dergelijke huisdieren te houden.

De eerste vertegenwoordigers van het ras waren vechthonden en werden aan het begin van de vorige eeuw officieel erkend. Ondanks de jachtkwaliteiten die zorgen voor enige agressiviteit van het dier, gedragen Ierse terriërs zich op een evenwichtige manier en worden zijn helpers en metgezellen als ze samenleven met een persoon.

Het uiterlijk van de terriër is heel anders, als je de hond tijdens en na de jacht bekijkt. In het eerste geval is het een ruig, niet erg netjes uitziend beest, een beetje anders dan de gebruikelijke werfhond. Maar de blik van een Ier verandert enorm wanneer hij deelneemt aan shows en tentoonstellingen. De terriër verschijnt in een ander jasje - schoon, gekamd, als een decoratieve hond.

Voor het ras ontwikkelde specifieke eisen voor het uiterlijk van het dier.

• De terriër heeft een iets langwerpige, maar brede kop, de snuit loopt taps toe van het voorhoofd naar de neus met de zwarte lob. Lippen zijn ook zwart of grijszwart, optimaal naast de kaak. Bijt naar rechts, schaar.
• De oren hebben de vorm van een driehoek, ze zijn klein maar dik, hoog aangezet.
• De ogen zijn klein van formaat, niet-convex, van een donkere schaduw, met een levendige, onverschrokken en aandachtige blik.
• De gemiddelde nekomvang is sterk en sterke spieren.
• Het lichaam van een terriër is langwerpig van vorm, met een diep en breed sternum. De rug is vlak en recht, de lendenen vallen op in reliëf, de maag is opgetrokken.
• De staart heeft een hoge pasvorm, dik aan de basis, bedekt met stug haar. Dit deel van het lichaam kan met een derde worden gestopt.
• De poten van de hond zijn recht, sterk, van matige lengte met ovale poten en zwarte klauwen, een lichte draaiing van de voorpoten is toegestaan.

Volgens de standaard hond Er mogen geen brylle, lichte of amberkleurige tinten van ogen, overmatig hangende staartrand, klompvoeten zijn.

De ondervacht is dik en zacht. De kleur van de glen van Imaala in overeenstemming met de normen kan als volgt zijn:

• grijs gestroomd (blauw);
• roodachtige tijger;
• lichtgeel (licht en uitgesproken met gouden en rode tinten).

De hond heeft mogelijk een donkergrijze strook op de rug en een masker, maar witte vlekken op de borst en poten zijn ongewenst. De hoogte van de reuen bij de schoften is 35-36 cm, het gewicht is niet meer dan 16 kg. Dienovereenkomstig zijn meisjes kleiner in lengte en lichaamsgewicht.

Terriers van dit ras hebben een gebalanceerde psyche en een onafhankelijk karakter. Soms kan een dier ongehoorzaam zijn, dus de eigenaar zal geduld moeten hebben met de eerste dagen en een gemeenschappelijke taal vinden met een ruige vriend. Met een volledig begrip van de dierlijke en menselijke hond, in de regel gehoorzaam en echt toegewijd aan de eigenaar.

Aan de andere kant De terriër onderscheidt zich door een jaloerse houding ten opzichte van degene die hij herkent als de belangrijkste en zal er dol op zijn.

Misschien zal het iemand van streek maken, maar er zijn weinig echte vechthonden van dit ras, en moderne vertegenwoordigers van de stamboom zijn meer als speelse kinderen die redelijk goed overweg kunnen met iedereen rond met een goede houding.

Terriers van dit ras kunnen in een appartement worden gehouden, maar aangezien de hond graag beweegt, is hij meer geschikt voor een landhuis, waar meer ruimte is voor actieve spellen en activiteiten. Zorg voor een dier zorgt voor de vervulling van bepaalde eisen. In het dieet van de hond moet noodzakelijkerwijs aanwezig eiwit aanwezig zijn, echter mag mager vlees in harmonie zijn met groenten en granen. Daarnaast moet je calorieën berekenen, zodat het dier niet te veel eet.

Het vullen van het menu is ongewenst omdat het slecht wordt verteerd door het lichaam van de terriër. Ook heeft hij voor de gezondheid groen nodig, af en toe - vis, uitgebeend, wat plantaardige olie voor de normale huid en vacht.

Terrier-zorg is:

• in lange wandelingen;
• zwemmen om de 3 maanden of omdat de wol is verontreinigd;
• bij het regelmatig verwijderen van groeiend haar op de oren, bij het schoonmaken.

Wol nodig periodiek worden gekamd (1-2 keer in 7 dagen), om geen matten te vormen.

Het kapsel is relevant in het warme seizoen en om het dier zich comfortabel te laten voelen, kunt u een koelmat voor uw huisdier kopen en de luchttemperatuur koel in de kamer houden.

Glen of Imaal Terrier leeft van 12 tot 14 jaar, maar sommige van deze ziekten en een neiging tot pathologieën kunnen deze perioden verminderen:

• aangeboren heupdysplasie;
• aanleg voor verwondingen van poten, vooral in de puppyleeftijd, die in verband staat met een energetisch temperament en een groter gewicht, in vergelijking met groei;
• gevoeligheid voor dystrofie en verdere netvliesatrofie die blindheid kan veroorzaken;
• onbevredigende vertering en assimilatie van eiwitvoedsel, leidend tot spijsverteringsstoornissen;
• allergische manifestaties, vergezeld van jeuk (meestal lijden poten van de hond).

Daarom moet de eigenaar erop voorbereid zijn om de gezondheid van uw huisdier nauwlettend te volgen en op tijd om contact op te nemen met de dierenarts wanneer de eerste tekenen van ziekte verschijnen. Ondanks enkele waarschijnlijke ziektes bij Ierse terriërs, wordt aangenomen dat het vrij gezonde en sterke dieren zijn.

Zie hoe de Glen of Imaal Terrier eruit ziet, zie hieronder.