Fox Terrier: regels van inhoud en een verscheidenheid aan bijnamen

Fox terriers worden beschouwd als een van de meest herkenbare hondenrassen. En het is niet verrassend, want ze behoren tot een van de meest voorkomende in de hele wereld en zijn geliefd bij velen als grappige en toegewijde huisdieren. Desalniettemin werden dergelijke honden niet getoond voor entertainment, en dit heeft tot op zekere hoogte invloed op de specificiteit van de inhoud en opvoeding van dergelijke levende wezens. Om wederzijds begrip te krijgen met het door u gekozen huisdier, moet u erachter komen wat voor soort hond het is.

Zoals het de overgrote meerderheid van terriers betaamt, is Fox een echte Brit. De naam verklaart grotendeels de belangrijkste "specialisatie" van de hond. Ondanks zijn eerder bescheiden formaat, hij is het meest geschikt om op vossen te jagen (in het Engels "fox") en een verscheidenheid aan knaagdieren die in holen leven en vervelende mensen.

Wat interessant is, vandaag kunnen zelfs wetenschappers niet zeggen wie en wanneer moderne fox-terriërs hebben gebracht, maar het is zeker dat sommige soortgelijke honden op de Britse eilanden werden gevonden lang voor de komst van het Engels - ze werden geschreven door de oude Romeinen in 55 v.Chr. Ze beschreven vertegenwoordigers van het ras als snelle dieren met een luide schors, in staat om achter een prooi te komen, zelfs in het dichtstbijzijnde gat.

Totdat de viervoeters door gewone mensen werden gebruikt, was het niet nodig om aan bepaalde normen te voldoen. Zwakke en ongeschikte pups werden afgewezen en de kinderen van enthousiaste rattenjagers werden boven alle andere gewaardeerd. Vanaf ongeveer de 14e eeuw begon zich echter een nieuwe passie te verspreiden onder de Engelse adel, die bestond in het jagen op holbewonende dieren.

Britse collega's konden het zich niet veroorloven om niet alleen de beste honden te kopen, maar zelfs om ze specifiek af te leiden om succes te garanderen. Volgens moderne wetenschappers waren kortharige fox-terriers dan de meest gewilde, beschouwd als directe afstammelingen van rassen zoals de klassieke oud-Engelse black and tan terrier, evenals de beagle, windhond en bull terrier.

Gladde wol voor werk in het gat past niet erg goed - hij wordt vuil en vereist zorgvuldige zorg. Vreemd genoeg verscheen de ruwharige variëteit van Vossen slechts een paar eeuwen later - aan het einde van de negentiende eeuw. Hiertoe speciaal geselecteerde fox-terriers met de meest harde wol, die ze dan kruisen met welshterriërs. Hierdoor is het genotype van de twee soorten van het ras aanzienlijk verschillend geworden.

In dit geval was er lange tijd geen sprake van de Fox Terrier te beschouwen als een specifiek ras met een duidelijk erkende standaard. Zelfs rijke jagers gaven er de voorkeur aan om onafhankelijk van elkaar te experimenteren, niet om hun hond eruit te laten zien als een van de eerder bekende.Dientengevolge kan ongeveer een speciale fox terrier, vergelijkbaar met de huidige, ongeveer vanaf het einde van de achttiende eeuw worden gesproken.

Begin halverwege de vorige eeuw met het fokken van moderne Fox-watervallen. In 1859 begonnen kleine hondjes voor de eerste keer op hondenshows te vallen, hoewel ze niet meteen op de binnenplaats vielen. Interessant genoeg waren ze tegen die tijd niet langer een wonder in Rusland, maar ze bereikten ongeveer 10 jaar later Frankrijk, Italië en Nederland. De Fox Terrier was al begonnen met het bestormen van de tentoonstelling en had tot 1875 geen eigen standaard voor het ras, en alleen het uiterlijk gaf het ras de gelegenheid om te formaliseren - om op te gaan in de lijsten van de Engelse Dog Club.

De fokkers, die de motor waren geworden van het verschijnen van Fox Terriers als een apart ras, hadden als taak een hond te creëren die geen enkele knik zou hebben. Hierdoor is de moderne vos dun, maar niet onbeleefd, gedrongen, maar niet gedrongen - kortom, hij is zowel sterk, wendbaar als elegant. Tegelijkertijd was de hond objectief gezien geen kampioen voor een van deze parameters, maar hij lijkt bijna de ideale oplossing als jachthond.

Zoals het hoort bij een hond die speciaal is gefokt voor werk in een hol, de grootte van de Fox Terrier is helemaal niet indrukwekkend - de schofthoogte is niet meer dan een bescheiden 39 centimeter. Met zulke bescheiden afmetingen ziet de hond er niet uit als een zwakke decoratieve dwerg - integendeel, zelfs van het uiterlijk van een dier kan men vaststellen dat een sterke persoonlijkheid over hem gaat.

Van bovenaf heeft de schedel van een hond een bijna plat oppervlak, het hoofd is langwerpig en de muil neemt bijna de gehele lengte van het hoofd in beslag. Het belangrijkste onderdeel is sterke kaken - onervaren fokkers kunnen meestal niet geloven dat zo'n kleine hond zo'n sterke greep heeft dat hij wordt voorzien van een volledige schaarbeet.

De neus is middelgroot en heeft een zwarte lob, en de donkere ogen zijn klein en rond, bijna zonder convex te zijn. De oren van de foxterriër zijn relatief klein van formaat en hebben een driehoekige vorm, enigszins hangend in de richting van de jukbeenderen.

Het kenmerk van de nek begint meestal met het feit dat de verbindende schakel tussen het hoofd en het lichaam wordt gekenmerkt door een zekere droogte. Het gebrek aan dikte mag niet misleidend zijn - de spieren zijn er en ze zijn voldoende om serieuze jachtproblemen op te lossen. Dichter bij het lichaam verwijdt de nek zich.

Het lichaam van het dier is niet erg lang, het is even waar voor de rug en voor de lumbale regio. Tegelijkertijd is de kist goed ontwikkeld, met valse randen zichtbaar. Het lichaam wordt bekroond met een nette staart, die volgens de norm omhoog moet worden getild, recht moet blijven en niets anders.

De hond beweegt dankzij de rechte voorbenen met goed ontwikkelde schouders, evenals de rug - met opgepompte heupen die het dier een bepaalde sterkte kunnen geven. Eigenlijk verschillen poten van rondheid en compactheid. Wat wol betreft, het uiterlijk ervan varieert sterk, afhankelijk van de subsoort waarover het spreekt - korthaar of hardharig. De eerste heeft een zeer korte (tot 2 centimeter), maar dik haar, dat tegen het lichaam wordt gedrukt, de tweede heeft een krullend "haar" met een lengte van 2-4 centimeter.

Qua kleuren is de foxterriër meestal wit, maar met talrijke inzetstukken die zwart, roodbruin of zwart kunnen zijn.

Er zijn bepaalde tekenen, in de aanwezigheid waarvan een bepaalde Fox gegarandeerd niet wordt toegelaten tot de tentoonstelling. Dit zijn atypische kleuren, bijvoorbeeld vlekken van koffie, blauw of rood zijn onaanvaardbaar.Wol is toegestaan ​​zowel kort als zacht, en taai lang, echter naar beneden is volledig onaanvaardbaar. Het puntje van de neus is strikt zwart, de afwezigheid van een kleur of de aanwezigheid van meerdere in één keer diskwalificeert de hond. Oren moeten worden verlaagd, maar niet slap.

Eigenaars van de Fox Terriër moeten zich van tevoren voorbereiden op het feit dat hun huisdier geen ondergeschikte is, maar een gelijke inwoner van het huis, en het is goed als de onbetwiste leider. De hond heeft een indrukwekkend zelfvertrouwen, hij is mobiel en actief. Genetisch bepaalde bereidheid om met alle vijanden te vechten maakt hem niet alleen sterk, maar ook de dominante persoon.

De eigenaar moet meteen afstemmen op het feit dat zijn nieuwe kamergenoot een serieuze opvoeding nodig heeft, omdat het verloren moment niet kan worden teruggegeven en het meesterlijke beest ondeugend zal worden. Degenen die zeker blij zijn met het uiterlijk van zo'n vriend zijn kinderen. Zoals het een jachthond betaamt, heeft de foxterriër een onuitputtelijke energievoorraad en zal hij bij gebrek aan kansen om te jagen, graag zijn krachten aan spellen besteden.

Compatibiliteit van vertegenwoordigers van dit ras met andere huisdieren is twijfelachtig. Het hangt allemaal af van hoe goed de hond werd opgevoed, of hem werd geleerd dat hij niet noodzakelijk de absolute koning van de situatie zou zijn. Als je bezig bent met het opvoeden van een puppy, en bovendien zal de genetica ook relatief welvarend zijn, is er een mogelijkheid dat de Fox Terrier het goed met elkaar kan vinden, zelfs met de traditionele vijand van alle honden - een kat.

Tegelijkertijd mogen we niet vergeten dat deze dieren zijn gefokt voor jachtbehoeften, wat betekent dat een zekere mate van agressiviteit inherent aan hen zou moeten zijn.en sommige pestkoppen met plezier zullen ruzie maken met elk beest. Het maakt niet uit hoe vredig of vijandig uw persoon is, Vergeet niet: andere honden en knaagdieren veroorzaken traditioneel een speciaal negatief voor vertegenwoordigers van het ras.

De ziel van de jager bepaalt nog een ongewoon kenmerk van de foxterriër: hij graaft graag gaten. Denk niet dat de hond bekend is met de fatsoensregels en alleen op straat deelneemt aan een favoriete hobby. Als de eigenaar geen tijd vindt voor tijdige en vrij lange wandelingen, probeert de hond een gat in het appartement te graven. Een ander specifiek kenmerk van dit dier ligt in het feit dat het precies de hond is die na elk passerend voertuig noodzakelijkerwijs achterna moet jagen, zodat in steden met veel verkeer de eigenaren moeilijk zullen zijn.

Ondanks het feit dat de Fox Terrier voornamelijk is ontworpen voor de jacht, zou het een vergissing zijn om te denken dat een dergelijke hond niet geschikt is voor eigenaren die niet van jagen houden. In feite wordt zo'n hond met gemak een uitstekende wachter, omdat hij alle noodzakelijke ingrediënten hiervoor heeft. Deze zelfverzekerde shorty is ervan overtuigd dat het gebied waaraan hij gewend is zijn persoonlijke eigendom is, en gewoon niemand binnen laten.

Uiteraard kan een dier, dat constant vecht met vossen en andere soortgelijke levende wezens, niet bang zijn, dus deze verzorger heeft geen autoriteit om hem te intimideren.

Fox terriërs in ideale omstandigheden leven relatief lang - voor een goed verzorgde hond is zelfs 15 jaar misschien niet het limiet. Om huisdier zo lang mogelijk te laten leven, moet je goed voor hem zorgen en negeer de verplichte maatregelen zoals vaccinaties en ontworming niet. Zoals het een jachtras betaamt, worden deze honden meestal geprezen om een ​​redelijk goede gezondheid en een groter uithoudingsvermogen, waardoor ze meestal lang genoeg leven zonder uitstekende zorg.

Als u echter niet klaar bent voor onaangename verrassingen, is het beter om de gezondheidstoestand van de hond niet te starten, omdat er bepaalde ziektes zijn waarvoor Fox zeer vatbaar is. De gevaarlijkste omvatten epilepsie, diabetes en cataracten. Meestal wordt de aanleg voor dergelijke aandoeningen gelegd op genetisch niveau, omdat de taak van de persoon die heeft besloten om zo'n favoriet te krijgen - ijverig geïnteresseerd zijn in de stamboom van de puppy die je leuk vindt om jezelf te beschermen tegen verrassingen.

Deze twee rassen zijn moeilijk met elkaar te verwarren, omdat ze nauwe verwanten zijn. Duitse jagdterieri zijn afgeleid precies op basis van Engelse Fox Terriers. Tegelijkertijd hebben ze totaal verschillende kenmerken, en het is onmogelijk om te kiezen welke van hen beslist beter is - honden zijn eenvoudigweg geschikt voor verschillende doeleinden.

Beide rassen zijn geclassificeerd als jacht, maar het verschil zit in de manier waarop de fokkers de creatie van elk ras hebben behandeld. Dus, de vage standaard van de Fox Terrier werd gevormd in de tijd dat niemand serieus bezig was met selectie - dit is een hond waarvan het type niet speciaal is geselecteerd. Het is gewoon de meest succesvolle jachthond van alles wat beschikbaar was voor jagers van de negentiende eeuw. Onder andere dingen Fox Terriërs doen al meer dan 150 jaar op tentoonstellingen.en dit betekent dat hun norm in veel opzichten uitgaat van het volgen van externe tekens, zelfs ten koste van professionele kwaliteiten.

Jagdterrier, hoewel afgeleid van de Fox Terrier, is heel anders gemaakt. Het werd gefokt door mensen die het niet leuk vonden dat zelfs jachthonden esthetisch aantrekkelijk zouden moeten zijn, terwijl ze verplicht zijn om iets heel anders te doen. Deze mensen kozen bewust voor de geruimde duistere fox-terriers, omdat de ervaring suggereerde dat dergelijke dieren zich tijdens de jacht veel agressiever gedragen en in staat zijn om succesvol deel te nemen aan een gevecht met een rivaal.

Om deze reden zijn de fox terrier en jagdterrier honden voor verschillende taken.. Vos wordt bijna nooit gebruikt voor de jacht van vandaag - de overgrote meerderheid van deze kleine honden dienen als begeleiders, of in extreme gevallen, als wachters. Ze zijn schattig, kinderen kunnen ermee spelen - kortom, dit is een typisch huisdier waar het hele gezin dol op is. Jagdterrier is wat dat betreft een echte professional, en in de meeste gevallen zijn het jagers die hem aanzetten, aangezien zo'n hond letterlijk krankzinnig van woede wordt wanneer hij een tegenstander ziet die het spel speelt.

De hoofdregel die de eigenaar duidelijk moet begrijpen, is dat de Fox Terrier het helemaal niet begrijpt, als het nodig is om te stoppen, zal het worden gegeten totdat het eten op is. Om deze reden de hond kan nooit worden overvoerd, evenals het onaanvaardbaar is om het dier met lekkernijen te verwennen, anders zal het gewoon vetmesten en het vermogen om normaal te bewegen verliezen, om nog te zwijgen van de cardiovasculaire ziekten.

Om niet te worden verward met de dosering geven veel eigenaren er de voorkeur aan hun huisdier te voeden met droog voedsel met een bekend caloriegehalte per 100 gram. Voor deze doeleinden zijn producten uit de holistische of super-premium klassen geschikt.

Als u besluit uw viervoetige vriend te voeden met natuurlijke producten, moet u de calorische waarde zelf berekenen. Dit moet gericht zijn op bepaalde producten, proberen te vermijden wat niet in de onderstaande lijst staat vermeld.

• Vlees en vis. Omdat de hond graag eet en gemakkelijk vet kan worden, wordt het meestal gevoerd met vetarm vlees, zoals lamsvlees of rundvlees. Als het eigenlijke vlees kan worden gegeven en rauw, dan zijn vleeswervingen, die ook in het dieet mogen worden opgenomen, alleen toegestaan ​​in gekookte vorm. Daarnaast is het handig als de hond regelmatig zeevisfilets in het menu opneemt.

• Andere dierlijke producten. Sommige aminozuren zijn alleen inherent aan dierlijk voedsel - vooral voor die producten die bedoeld zijn voor opfok. Kippeneieren worden getoond aan fox terriers, net als cottage cheese. Beide zijn waardevolle bronnen van een aantal vitamines en mineralen die moeilijk ergens anders te krijgen zijn. Maar het is beter om niet te experimenteren met andere gefermenteerde melkproducten en vooral verse melk.

• Groenten en fruit. Zoals in het geval van een persoon is de belangrijkste bron van vitaminen voor Fox nog steeds groen, wat regelmatig moet worden gegeven. Voor deze doeleinden, geschikt, bijvoorbeeld, kool, wortels, bieten en appels. In dit geval zou het een grote fout zijn om het dier enige vorm van fruit te geven - het is bijvoorbeeld in principe ongewenst voor honden om peulvruchten of citrusvruchten te eten.

• Granen. Fox, ook al was hij nooit betrokken bij de jacht, is een voorbeeld van een echte zinger - hij is constant in beweging en brengt ongelooflijk veel calorieën door. Hun beste bron is een verscheidenheid van granen, en hoewel het huisdier ver van alles is toegestaan, moet havermout, rijst of boekweit in een dieet aanwezig zijn met een benijdenswaardige frequentie.

Wat nieuwsgierig is, adviseren experts om de Fox Terrier één keer per week een vastendag te geven - op deze dag kan de hond alleen roggebroodkruimels, rauwe wortels en water krijgen. Zo'n uithongering heeft een positief effect op het spijsverteringsstelsel van het dier, dat een uitstekende gelegenheid krijgt om uit te rusten. Trouwens, van alle groenten wordt alleen de wortel rauw aan het huisdier gegeven - alle andere vruchten moeten speciaal worden gestoofd. De tegenovergestelde regel werkt met fruit - ze worden nooit gekookt geserveerd.

Het bovenstaande menu is relevant voor een volwassen hond, maar niet voor een puppy. De kleintjes beginnen geleidelijk aan zichzelf te wennen aan 'vreemd' voedsel, zelfs als het voornamelijk melk eet. Begin met een periodieke vervanging met verdunde droge melk, licht gezoete suiker, en een weinig later kunt u griesmeel aan deze massa toevoegen. Al aan het einde van de eerste maand is het roofdier verplicht om kennis te maken met producten van dierlijke oorsprong - ze schrapen het vlees en behandelen het hondje met kippeneod, wat zeer nuttig is voor de vorming van een jong lichaam.

Zoals het jachthonden betaamt, zijn Fox Terriers niet bijzonder kieskeurig over hun leefomstandigheden. Gezien de bescheiden omvang van de hond, kan hij zowel in een privéhuis als in een stadsappartement wonen, alleen de eigenaars hoeven de toegenomen mobiliteit van hun huisdier in gedachten te houden. Bij afwezigheid van een eigen achtertuin plot, zullen ze hun hond vaker en intensiever moeten laten lopen.

Negeer de wandeling of beperk deze tot een onvoldoende niveau. - en de huishond zal zeker thuis nashalit, maar niet van het kwaad, maar gewoon omdat hij nergens extra energie kan steken. In landelijke gebieden is dit iets eenvoudiger, omdat een viervoetige vriend alleen kan lopen. Maar dan moet je ervoor zorgen dat het hek van alle kanten een onoverkomelijk obstakel vormt voor een korte stapel, wat behoorlijk springerig is.

Smooth-haired Fox Terriers vergen minimale verzorging op het gebied van hygiëne - kort en glad haar kan eenmaal per week worden gekamd, en honden hoeven niet vaak te worden gewassen, omdat wol de unieke eigenschap heeft vuil te weren.

Het lijkt erop dat hardharige broeders nog beter bestand moeten zijn tegen problemen, maar hun haar van grotere lengte heeft de neiging vervuiling in de structuur te verstrengelen en eenvoudig samen te klonteren, dus fans van esthetiek zullen moeten lijden. Al deze krullen 3-4 keer per jaar moeten worden getrimd, en de procedure is niet al te goedgekeurd door de hond zelf - daarom wordt het aangeraden om de pup vanaf zijn leeftijd van anderhalve maand schoonheid te leren.

In het geval van de meeste hondenrassen adviseren speciale aandacht moet worden besteed aan ooghygiëne, maar een foxterriër heeft er meestal geen problemen mee - U kunt de hoeken periodiek inspecteren en het opgehoopte slijm daarvandaan verwijderen met een vochtige doek. Vreemd genoeg, hecht je niet sterk aan je oren - je hoeft de controle slechts één keer in de 2 weken te doen, en je moet niet de geringste stofdeeltjes reinigen, maar alleen goed gemarkeerde vuil en grote brokken zwavel.

Maar poten hebben veel zorgvuldiger verzorging nodig - dierenpads zijn erg delicaat en experts bevelen aan om ze te wassen na elke afslag naar de straat, en ze zelfs te hydrateren met speciale crèmes.

Qua training is de Fox Terrier erg controversieel: aan de ene kant is het vrij cool om te leren, en aan de andere kant, in de vorm van een spel, kan het worden weggevoerd en getraind. Deskundigen zeggen dat Een hond zal veel sneller leren als je laat zien dat leren buitengewoon interessant voor je is. Het dier heeft de neiging om gehecht te raken aan de eigenaar en probeert zo te handelen dat de eigenaar ervan tevreden zal zijn.

Het moet worden begrepen dat een persoon moet niet te ver gaan: studeren moet interessant en spannend, actief en divers zijn, en een overdreven enthousiasme ervoor van jouw kant zal simpelweg de interesse van je huisdier doden. Het wordt aanbevolen om de puppy te "choqueren" met een onverwachte verandering van commando's. Canine-experts geven nog een advies: het huisdier zal meer aandacht besteden aan leerproblemen als u de rusteloosheid al hebt bevredigd door goed te lopen.

In de omstandigheden van een beschaving met een overvloed aan verschillende huisdieren, is het van cruciaal belang om de jachtinstincten van het beest een beetje te kalmeren, daarom zijn terughoudendheid en gehoorzaamheid tijdens het lopen van cruciaal belang. Houd in gedachten dat het helemaal niet emotieloos maken van de hond niet zal werken - het zal nog steeds af en toe op katten afbreken, en dit zal met enig begrip moeten worden behandeld.

Nog een belangrijk punt in de training - het is de fox terrier aan de lijn aan het wennen. Een hyperactieve Fox lijkt in eerste instantie perfecte wreedheid die zijn bewegingsvrijheid beperkt, maar zonder dat risico loop je het risico een vriend in een stedelijke menigte te verliezen.

Deskundigen zeggen dat training naar de kraag moet worden gecombineerd met de teamtraining - de lijn zelf verbetert de discipline van de student, en versnelt zo het beheersen van commando's. In het proces kan het commando "Aport!" Tot automatisme worden gebracht, omdat de Fox Terrier graag verschillende voorwerpen in zijn tanden draagt, en u hem gewoon moet leren hem op commando te geven.

Aangezien vertegenwoordigers van dit ras vaak gescheiden zijn om naar tentoonstellingen te reizen, moet de hond gewend zijn om aan te raken - dit zal noodzakelijkerwijs gebeuren bij de beoordeling. Opgemerkt wordt dat aaien over de rug en het hoofd, evenals een lichte knijpbeweging van de staart, bijdragen aan een ander nuttig resultaat - hieruit heeft Fox de juiste houding. Hoewel de hond klein en nog niet agressief is, is het logisch om mensen die onbekend zijn met dieren te betrekken bij dergelijke trainingen - dan is het een volledige voorbereiding op de tentoonstelling.

Fox Terriër is erg zelfverzekerd, bescheidenheid is niet inherent aan het.Daarom moet een opgeleide puppy speciaal worden opgeleid in de principes van cultureel gedrag en terughoudendheid. Een eenvoudig voorbeeld: scheid uw eigen voedselinname van het voedsel van een hond, behandel uw huisdier niet met voedsel van uw tafel, anders zal de kleine dodger zich snel realiseren dat u op tafel kunt eten.

Hetzelfde geldt voor speelgoed dat speciaal voor het dier is gekocht - het mag niet in verband worden gebracht met andere items in het huis. Dus een poging om met een viervoeter met een servet of doek te spelen, zal ertoe leiden dat elke stof in huis alleen als speelgoed wordt gezien. Klaag dan niet later dat de hond je broek of gordijnen verwend heeft.

De naam van de puppy moet zorgvuldig worden gekozen - hij moet kort en eenvoudig zijn, zodat het gemakkelijk voor een persoon is om hem uit te spreken en alleen de eigenaar van de naam onthouden. In dit geval moet de naam alle huishoudens aanspreken, want het hernoemen van een puppy is een grote dwaasheid.

Voor een jongen, zoals het een echte Engelse heer betaamt, zal elke Engels sprekende mannelijke naam het doen, vooral als hij een zekere aanraking van aristocratie heeft. Deze hondjes worden vaak genoemd: Archie, Mike, Luke, Oscar, Jerry, Charlie, Henry of Simon. Je kunt natuurlijk origineler zijn - veel mannen noemen hun huisdieren na afgoden, dankzij deze honden verschijnen Zidane, Messi, Osborne of zelfs Rockefeller.

Meisjes hebben iets zachtaardigs nodig, maar de hoofdrichting van keuze blijft hetzelfde - de nadruk ligt op Engelse namen, alleen vrouwen. Je kunt vaak fox terriers tegenkomen met een bijnaam Dina, Molly, Daisy, Sally, Linda, Gloria, Chelsea. Suk wordt minder vaak genoemd naar idolen, maar toch houden bijnamen van Heidi, Adel, Limes of zelfs Gucci gevonden. Maar patriottisme is meer onder de dames, dus wees niet verrast om Fox genoemd te ontmoeten Bug.

Over de kenmerken van dit hondenras, zie hieronder.