Je hebt de kousenband van de bruid bij de bruiloft gevangen - wat betekent dit?

De traditie met de kousenband, die wordt gegooid als een boeket van een bruid, is ontleend aan de westerse cultuur. Deze gewoonte leidt zijn geschiedenis uit Frankrijk, maar vooral met succes vestigde hij zich in de Verenigde Staten. Niettemin is het onmogelijk om de populariteit van dit soort entertainment in Europese landen niet op te merken.

Volgens traditie verzamelen ongehuwde jonge mensen zich achter de bruidegom, die eerder de kousenband van het rechterbeen van zijn bruid had verwijderd. Hij kan het met zijn handen doen, maar sommigen geven er de voorkeur aan om "peperkorrels" toe te voegen en het accessoire met zijn tanden af ​​te trekken.

Trouwens, de kousenbanden op de benen van de bruiden zijn niet op dezelfde hoogte. De linker ribbel is iets dichter bij het bovenste deel van de dij. Na de bruiloft kan het dienen als erfstuk van een familie en een amusant souvenir.

Het verwijderingsproces zelf gebeurt met de hand, maar sommigen geven er de voorkeur aan om het met hun tanden te doen. Het zou handig zijn om te zeggen dat dit niet altijd soepel verloopt en dat de bruid haar vaak moet helpen.

Daarna gooit de jongeman, zonder te kijken, de ribbel over zijn hoofd en proberen alleenstaande mannen het te vangen.

Een bijzonder interessant kenmerk van dit ritueel is de heilige betekenis. Er wordt aangenomen dat de man die de kousenband of de man heeft gepakt binnenkort zijn liefde zal vinden, en als hij in een relatie is, nadert hij de tijd van pre-huwelijkse onrust.

In andere gevallen kan zo'n geluk als succesvol worden beschouwd bij vrouwen, wat de resulterende accessoire zegt. De gelukkiger kan zelfs zijn hand vastbinden met een dergelijk ornament en zo het hele festival doorlopen, en vervolgens de kousenband aan de bruid teruggeven of het als souvenir bewaren.

Een dergelijk souvenir, hoewel het tegenwoordig puur decoratief is, heeft eerder nogal praktische doeleinden gediend. Kousen werden aan de kousenbanden bevestigd, waardoor ze hun drager niet konden verlaten.

Natuurlijk wordt de kousenband die nu met de hand wordt gemaakt, in het bijzonder gewaardeerd. Bovendien kan het naar eigen smaak worden gedecoreerd en met een beetje fantasie een echt meesterwerk worden.

Niet minder interessant zijn de kousenbanden die als een relikwie van de ene bruid naar de andere zijn overgegaan, want zodra het accessoire was gepakt, moest het op de bruid worden gelegd van een man die ooit het geluk had gehad haar te vangen.

Maar niet elk meisje kan instemmen met het hergebruik van ondergoed van iemand anders, wat trouwens de kousenband is, ondanks de tekenen. Daarom is het nogal moeilijk om dergelijke opties te vinden en deze tradities gaan geleidelijk de geschiedenis in, hoewel ze blijven hangen in de dressoirs van sommige vrouwen.

Over het spelen van vrienden tijdens het huwelijk bij het gooien van een kousenband, zie hieronder.