Hoe om angst te overwinnen?

Er zijn geen onbevreesde mensen in de wereld die nergens bang voor zijn. Als een persoon plotseling zo wordt, zal hij sterven, omdat hij zijn voorzichtigheid, voorzichtigheid, vermogen om kritisch te beoordelen wat er rondom gebeurt, verliest. Maar soms bemoeilijken onze angsten ons leven aanzienlijk, en dan rijst de vraag: hoe om te gaan met de manifestaties van deze sterke primitieve emotie?

Angst is de fundamentele aangeboren emotie van het menselijk lichaam. Volgens sommige informatie is zelfs een foetus in de baarmoeder van de moeder vóór zijn geboorte in staat om angst te ervaren, en dit stelt ons in staat om met een duidelijk geweten te beweren dat het gevoel van angst door de natuur is gecreëerd niet toevallig is. Dankzij hem overleeft de mensheid, angst maakt een persoon voorzichtiger, voorzichtig, redt zijn leven in gevaarlijke situaties. Dankzij angst hebben mensen veel nuttige uitvindingen bedacht die de veiligheid en het comfort van ons dagelijks leven vergroten.

Het gevoel van angst triggert veel onzichtbare fysiologische processen die onmiddellijk het menselijk lichaam mobiliseren, waardoor het sneller reageert en denkt, actiever beweegt en kracht en snelheid vergroot. Maar tegelijkertijd worden angsten soms een obsessieve toestand. En dan worden ze fobieën genoemd. Als een gezonde reactie een schrik is in verband met een specifieke dreiging, dan is een pathologische angst een irrationele gruwel die de persoon zichzelf niet kan verklaren.

In de regel zijn we allemaal bang voor iets, en dit is genetisch bepaald, geërfd van onze voorouders. De angst voor duisternis is bijvoorbeeld inherent aan bijna alle kinderen en ten minste 10% van de volwassenen. Het is net zo normaal om bang te zijn voor hoogtes, diepte, open vuur, dood. Een gezonde angst maakt een persoon sterker, nadat de dreiging voorbij is, gaat hij snel voorbij en wordt de emotionele toestand gelijk.

Pathologische angst kan in bepaalde situaties voor een specifieke persoon voorkomen, en het mobiliseert niet, maar maakt een persoon kwetsbaar: in een paniekaanval kan niemand beslissingen nemen, niemand kan sterker worden.

Moet ik dat zeggen pathologische angst maakt een persoon ondergeschikt, hij dicteert zijn eigen omstandigheden. Een persoon begint ijverig objecten en situaties te vermijden die paniek veroorzaken, en soms moet hij daarvoor de hele weg van zijn leven veranderen. Oordeel zelf: mensen met claustrofobie (angst voor besloten ruimtes) lopen zelfs naar de bovenverdiepingen van gebouwen met meerdere verdiepingen, gewoon om niet in de atmosfeer van een liftcabine te zijn, en mensen met sociale fobieën weigeren soms om het huis te verlaten, naar de winkel te gaan, naar het werk te gaan, in het openbaar vervoer te gaan ze worden gevangenen van hun eigen angst.

Met tripofobii schrikken mensen clustergaten af ​​en kan een paniekaanval plaatsvinden van een soort afwasspons of stuk kaas, en een parrez verhindert dat iemand naar het toilet gaat wanneer dat nodig is, als hij zich op een openbare plaats bevindt, voorkomt de angst voor een openbaar toilet dat hij gewoon vrij komt blaas.

De meesten van ons hebben normale gezonde angsten, of eigenlijk opwinding, angst, meestal - vóór belangrijke gebeurtenissen, waarvan we het resultaat niet precies kunnen voorspellen (vóór een operatie, examen, interview). Dergelijke ervaringen ontnemen ons in het algemeen geen toereikendheid, maar kunnen de slaap en slaap juist hinderen, anders veroorzaken ze geen aanzienlijke schade. Het gebeurde zo dat mensen de neiging hebben om bang te zijn voor het onbekende, en de komende gebeurtenis is erin gehuld.

Pathologische angsten, zelfs op de drempel van een gebeurtenis, verslechteren de kwaliteit van leven aanzienlijk. - FOB's op de drempel van de operatie kunnen zeer angstig zijn, op de rand van een angststoornis, en wanneer ze worden geconfronteerd met een beangstigend voorwerp, verliezen ze alle controle over zichzelf.

Om te begrijpen hoe je angst kunt verslaan, moet je duidelijk zijn over de wetten die het ontwikkelt:

• in het centrale gebied (limbisch systeem) van de hersenen wordt de amygdala geactiveerd;
• het gevaarsignaal (waar of fictief) wordt verwerkt door de amygdala en het proces wordt gestart, dat "hit or run" wordt genoemd;
• omdat zowel hardlopen als vechten kracht vereisen, beginnen de hersenen in een fractie van een seconde aan het proces van totale mobilisatie - de bloedbaan is meer gericht op de spieren, de uitstroom van bloed uit de interne organen en de huid vindt plaats;
• haar op armen en benen gaat rechtop staan ​​(de natuur heeft deze reflex in de natuur gecreëerd om vijanden te intimideren);
• het werk van de zweetklieren wordt geactiveerd (blijkbaar ook om vijanden te intimideren, maar door de geur), de lichaamstemperatuur daalt;
• de bijnierschors produceert een grote hoeveelheid van het hormoon adrenaline, dat de bloedbaan binnenkomt en onmiddellijk leidt tot een afname van de diepte van de ademhaling, hartkloppingen en verwijde pupillen;
• de huid wordt bleek, de productie van geslachtshormonen daalt scherp, er is een pijnlijke sensatie in de buik;
• monddroog, het wordt moeilijk om door te slikken.

De belangrijkste oorzaak van onze angst is dus onze aard, ons eigen brein en die oude overlevingsprogramma's (het instinct van zelfbehoud) die erin zijn ingebed. Maar niet elke angst verandert in een vorm van psychische stoornissen, en dit is waarom. De kans dat fobieën optreden, is groter als:

• het kind is opgevoed in een autoritair gezin, waar hij geen stemrecht heeft, weten zulke kinderen niet hoe ze beslissingen moeten nemen;
• het kind groeit op in een sfeer van hyper-zorg, en in dit geval weet het kind ook niet hoe het beslissingen moet nemen, maar hij is ook bang voor de wereld buiten het raam (ouders die voorzichtig van kinds af aan suggereren dat hij extreem gevaarlijk is);
• kind let niet op hij heeft niemand om zijn angsten te delen (het principe van de cartoon over het kitten Gave "laten we samen bang zijn" is erg belangrijk in de kindertijd!);
• het kind wordt voor hem blootgesteld aan vreselijke situaties, straffen (in een donkere hoek geplaatst, gesloten in een kast);
• het kind opzettelijk bang maken - "Babai zal komen", "je zult er ziek van worden, je zult sterven", enzovoort.

Angst verschijnt niet alleen in aanwezigheid van een voor de hand liggende bedreiging. Het kan een signaal zijn van een eerdere ervaring (als een persoon door een hond gebeten is, is hij eerder bang voor honden), en angst kan een reden zijn voor een onovertroffen ervaring (ik ben bang voor giftige slangen, hoewel ik ze nog nooit ben tegengekomen). Soms wordt ons angst van buitenaf opgelegd, en hier moet je "dankjewel" zeggen tegen de televisie, die vaak schildert over terreur, moord, medische fouten, gevaarlijke ziektes die zich snel verspreiden), cinema met zijn horrorfilms en thrillers, boeken en "vriendelijke" kennissen. die altijd klaar staan ​​om het "vreselijke verhaal" uit het leven van zijn of zijn vrienden te vertellen.

Om te begrijpen wat je angst precies veroorzaakt, hoef je niet alleen je jeugd, je ouders, hun onderwijsmethoden te onthouden, maar ook om nuchter te beoordelen wie je bent. Het is bewezen dat mensen met een subtiele mentale organisatie, beïnvloedbaar, kwetsbaar, verlegen, en bepaalde moeilijkheden ondervinden bij het communiceren en ervaren ervan nu, alleenstaanden vatbaarder zijn voor angsten.

Voordat je deze vraag beantwoordt, moet je duidelijk begrijpen met welke angst je te maken hebt. Als dit een gezond verdedigingsmechanisme is - het is onmogelijk om het te verslaan, en het is niet nodig, je kunt het zonder het niet overleven. Als we het hebben over pathologische angst (een fobie, een staat op de rand van een fobie), dan is het bijna onmogelijk om die angst alleen te overwinnen - je hebt de hulp van een specialist nodig (psycholoog, psychotherapeut). In de strijd met je angst, zul je het hoofdwapen nodig hebben - een duidelijk begrip dat je niet met emotie moet vechten, maar met de redenen die het veroorzaakten.

Een specialist is nodig om deze oorzaken zo nauwkeurig mogelijk te bepalen. Pogingen om de manifestaties (symptomen) onafhankelijk te bestrijden zonder de oorzaken en correctie te analyseren, zijn verspilling van tijd. Je kunt de trainingen van modieuze coaches volgen zo vaak als je wilt, meditatie studeren, boeken lezen uit de categorie "100 tips - hoe je moed kunt krijgen". Maar zonder vast te stellen dat de grondoorzaken van uw angst voor dit alles nutteloos zijn. Angst zal zeker terugkeren zodra omstandigheden en situaties zich voordoen, vergelijkbaar met die in eerste instantie paniek veroorzaakten.

Als je angst niet gepaard gaat met ernstige paniekaanvallen, kun je zelf proberen de oorzaken te vinden. Denk in een kalme toestand zoveel mogelijk gebeurtenissen uit de kindertijd aan mogelijke situaties waarin je een angstaanjagend object zag, hoorde, waarnam. Ben je bang om met de metro te rijden? Misschien ben je daar in de kindertijd verdwaald? Of een rampenfilm gezien waarin mensen in de metro stierven? Weet je nog hoe je werd opgevoed, hoe vaak voelde je angsten in je kindertijd en adolescentie?

Vervolgens moet je de realiteit beoordelen - in welke situaties begint vaak de aanval van angst dat dit voorafgaat? Leidt angst tot een bepaald object of ben je bang voor iets dat je niet eens in woorden kunt beschrijven?

Nadat het object van angst is geïdentificeerd (in ons geval is het de metro), is de oorzaak van angst een negatieve ervaring met betrekking tot de metro, een incident of een algemene indruk van de film, het is tijd om de instellingen naar de juiste instellingen te veranderen. Begin geleidelijk aan de positieve kant van dit soort transport te zien - snelheid, veiligheid, de mogelijkheid tijdens de reis om interessante mensen te ontmoeten of gewoon om wat tijd door te brengen achter het boek. Het zou moeten zijn eigenlijk autotrainingen.

Ga vervolgens over op een geleidelijke onderdompeling in de metroomgeving. Vandaag, blijf bij de deur van het station. Morgen ga je naar binnen en blijf in de lobby. Let erop dat er niets vreselijks gebeurt. Op de derde dag kun je een kaartje kopen en naar beneden gaan om vervolgens in de auto te stappen en door het station of een andere te rijden. Dus je worstelt niet eens met angst, maar leert je lichaam ernaar, geeft het angst met mate.

Het gevaar waarmee je elke dag omgaat wordt afgeschreven en minder acuut waargenomen. Let op hoe snel mensen wennen aan de situatie in een oorlog of in een natuurrampgebied. Hetzelfde effect kan worden gerealiseerd en jij. Als de angst in het begin vrij sterk is, roep dan de steun in van een geliefde, kameraad, familielid - laat hem samen met jou in de metro staan ​​(alweer, terug naar het cartoonprincipe "laten we samen bang zijn").

Een vergelijkbare methode kan worden gebruikt voor elke angstaanjagende omstandigheid of object. Het is heel belangrijk om niet te vermijden, maar om bang te zijn. Het was niet voor niets dat de leraren samurai adviseerden. Vermijden alleen maar verergert angst.Maar omdat het advies zoals "bang voor de metro - met de bus" is schadelijk en gevaarlijk, hoewel in de ziel voor iedereen die bang is, ze natuurlijk een levendige reactie en goedkeuring vinden.

In het proces van "wennen aan" angst, interne aanpassing eraan, Je hebt een aantal praktische tips nodig die je helpen snel om te gaan met uitingen van emoties als het je plotseling opvalt in elk stadium van je worsteling.

• Werk proactief. Een aanval van obsessieve angst begint meestal niet spontaan, nadat je jezelf hebt waargenomen, zul je een aantal "voorlopers" vinden - angst, beven, zwakte, enz. Heb je deze acties gevoeld, probeer dan je aandacht op iets positiefs te richten. Om dit te doen, kun je een kleine talisman (een item dat geassocieerd wordt met een aangename gebeurtenis, een persoon) hebben en bij je dragen. Houd het vast, kijk ernaar, probeer zo nauwkeurig mogelijk de herinneringen te reproduceren van de dag waarop u dit item ontving, het uiterlijk van de persoon die het aan u heeft gepresenteerd of in de buurt was. Dit zal helpen om angst te verminderen, omdat je het brein een andere taak zal geven.
• Pijn om te helpen. De pijnimpuls is in staat om onmiddellijk je brein over te schakelen naar de beschermingsmodus, het zal het huidige "probleem" beginnen op te lossen en de ontwikkeling van angst zal worden opgeschort. Natuurlijk vragen we niet om verminking en zelfverminking. Het is genoeg om een ​​dunne apotheekgom om je pols te dragen, die je op een vreselijk moment kunt uittrekken en losmaken. Je kunt jezelf ook knijpen.
• Leer ontspannen. Als de situatie het toelaat, neem dan gerust een houding aan bij de eerste tekenen van dreigende angst. Kruis je armen en benen niet, voel hoe je inademt en uitademt. Ontkoppel, indien nodig, de kraag van het shirt, maak de riem losser. Migreer individueel individuele spiergroepen (bijvoorbeeld billen of benen), houd ze ongeveer vijf minuten vast en ontspan. Probeer dit meerdere keren te doen. Leer enkele basisoefeningen van ademhalingsoefeningen - ook nuttig.

• Kijk naar de details. Als angst onvermijdelijk dichterbij komt, probeer het dan in detail te onderzoeken, focus op individuele elementen. Besteed aandachtig aandacht aan wat je ziet, hoe het eruit ziet, welke kleur het heeft, hoe het ruikt. Overweeg in het geval van de metro mensen, probeer hun leeftijd en beroep te bepalen op uiterlijk. Luister naar hun gesprekken. Dit eenvoudige proces zal je afleiden. En het inhaleren van de geuren van de metro zal je helpen je snel aan te passen aan angst. De wiskundige score helpt heel goed - tel de mensen in de auto, tel het aantal stations in de metro, tel de vrouwen, mannen en kinderen afzonderlijk.
• Drink water, doe een lolly in je mond.. Ze kunnen meenemen en het huis verlaten. Dit zal helpen het lichaam te veranderen van mobilisatie naar voedselvertering. Gebruik deze methode alleen als u geen paniekaanvallen met bewustzijnsverlies heeft.

Alle bovenstaande methoden zijn helaas niet geschikt in het geval van fobieën. Als een persoon lijdt aan irrationele angst, dan kunnen aanvallen van deze aard niet door hem worden gecontroleerd en daarom zal het moeilijk zijn om iets alleen te doen. Vechten met angst zal professionals helpen die over veel technieken en methoden van assistentie beschikken.

In het geval van angst voor kinderen kan een ervaren docent of opvoeder helpen, maar op voorwaarde dat de angsten recent zijn begonnen. Gelanceerde vormen van pedagogische fobieën worden niet behandeld. Wat kan een leraar doen? Hij kan een omgeving creëren voor het kind waarin niets beangstigend is en elke nieuwe actie en taak zal van tevoren worden gesproken en voorbereid. Dit zal helpen om het hoge niveau van angst bij het kind te verminderen. Hij zal geleidelijk beginnen te ontspannen.

Veel hangt af van ouders en leraren. Als het kind verlegen is, is het erg belangrijk voor hem om te weten dat ze niet om hem lachen, maar hem in plaats daarvan omhullen. Weet je nog hoe we kinderen leren de eerste stappen te zetten? We ondersteunen de hand. En op een gegeven moment laat je los. Wat doet een kind? Hij valt onmiddellijk en merkt dat hij niet langer wordt vastgehouden. Op dezelfde manier gedragen kinderen zich tijdens het leren fietsen, schaatsen.

Maar als hij in dit stadium het kind ervan zou overtuigen dat hij niet eerder was vastgehouden, dat hij zelf aan het rijden was, dan kunnen we aannemen dat de training in volledig succes is geëindigd. Dat wil zeggen, het kind moet gewoon geloven dat hij het kan. En dan verdwijnt de angst.

Er zijn verschillende methoden voor het corrigeren van fobieën en tegenwoordig zijn psychotherapeutische methoden het meest effectief. Een beproefde methode van onderdompeling "in vivo", waarbij een persoon in feite een behandeling met een shockeffect moet ondergaan.

Onderdompeling in een sfeer van angst, gemeten, regelmatig, uitgevoerd onder toezicht van een specialist, helpt om de gruwel niet te overwinnen, maar om er vreedzaam en rustig mee samen te leven. De methode is gebaseerd op de observaties van specialisten die aanpassingsmechanismen bestudeerden bij mensen in de zones van gevechtsacties en rampen. Het bleek dat je geleidelijk kunt wennen aan angst, en dat de intensiteit en kracht tegelijkertijd afnemen. Het brein zal ophouden met het waarnemen van gevaar als een noodgeval, en zal het gaan behandelen als een dagelijks voorval.

In de praktijk kan dit op verschillende manieren worden gedaan. Het hangt allemaal af van de individuele mentale kenmerken van de persoon. Men moet in een serpentarium worden geplaatst zodat het went aan slangen, en de ander hoeft alleen de dierenwinkel te bezoeken en kruipende reptielen van een veilige afstand te bekijken. De angst voor water kan worden overwonnen door zwem- en duiklessen van een ervaren specialist in deze gebieden, en de angst voor duisternis kan worden overwonnen. interessante activiteiten die alleen in het donker mogelijk zijn (bijvoorbeeld lichte handgrepen tekenen of filmstrips bekijken).

De meest gebruikelijke manier om te helpen met irrationele angsten in de psychiatrie is cognitieve gedragstherapie. Het bevat verschillende fasen. In eerste instantie moet de arts alle mogelijke situaties en omstandigheden van het optreden van paniek ontdekken, evenals de redenen die hebben geleid tot de ontwikkeling van een fobie. Dit gebeurt door te interviewen en te testen. Dientengevolge zal een individuele lijst van "gevaarlijke" situaties worden gecompileerd.

Vervolgens gaat de specialist verder met het vervangen van de verkeerde mentale installaties van de patiënt door de juiste. Dit gebeurt via gesprekken, neuro-linguïstisch programmeren, hypnosesessies. De taak is om de installatie te elimineren die iemand doet geloven dat kleine kittens dodelijk kunnen zijn, dat vleermuizen en spinnen het leven van de mens bedreigen, dat er in het donker een gevaar kan zijn, dat de samenleving vijandig is.

De juiste houdingen, geleidelijk aan hun eigen worden, lossen het probleem van de irrationaliteit van angst op.. De mens begrijpt nu niet alleen dat het vrezen voor een spin stom is, maar ziet in het leven van een spin ook een groot voordeel voor de planeet. Hij erkent zonder schrik het feit van het bestaan ​​van de spin en is bereid om hem te verdragen. Natuurlijk dwingt niemand om van een spin te houden, dit is niet verplicht. Maar de paniekaanvallen, waarmee elke ontmoeting met geleedpotigen eerder is begonnen, zullen dat niet langer zijn.

In het laatste stadium van cognitieve gedragspsychotherapie begint een geleidelijke onderdompeling in gevaarlijke situaties. Neem van de gecompileerde lijst eerst degenen die in eerste instantie de minste angst veroorzaakten en zorgde ervoor dat alle omstandigheden in overeenstemming waren met de toenemende beoordeling van de omvang van angst. Met andere woorden, de meest ernstige nachtmerries die voor het begin van de behandeling heilige gruwel en schokken veroorzaakten, zullen de laatste in werkelijkheid beginnen te vertalen.

Niet alle situaties kunnen in de realiteit worden ervaren. Een persoon is bijvoorbeeld bang voor de ruimte en voor sterren of buitenaardse wezens. Stuur het niet naar het ISS, zodat hij persoonlijk overtuigd is van de afwezigheid van groene mannen in een baan om de aarde!

In dit geval kunnen specialisten hypnosuggestieve technieken toepassen waarbij de situatie door een arts wordt bedacht en onder hypnose aan de patiënt wordt overgedragen. De persoon gelooft in trance, dat hij op het moment aanwezig is op het ISS of op Mars, dat hij een buitenaards schepsel heeft ontmoet. Hij kan communiceren met de dokter, alles wat hij ziet, voelt aan hem overdragen. Zo is de onderdompeling en aanpassing, en uiteindelijk - de waardevermindering van angst als zodanig.

Soms wordt psychotherapie aangevuld met medicatie, maar niet zo vaak. Feit is dat er geen specifieke remedie is voor angst. Tranquilizers helpen alleen om een ​​paniekaanval te onderdrukken, ze genezen de aandoening en de oorzaken niet, en dergelijke medicijnen kunnen ook verslaving veroorzaken. Antidepressiva helpen bij de gelijktijdige staat van depressie (mensen met fobieën zijn erg vatbaar voor deze plaag).

Voor de normalisatie van de slaap kunnen aanbevolen slaappillen zijn, en artsen adviseren vaak kalmerende middelen die zullen helpen kalmeren.

De overgrote meerderheid van de pathologische angsten die ons niet toestaan ​​volledig te leven en je ervan te laten dromen om van ze af te komen, worden gevormd in de kindertijd. En omdat psychologen de ouders aanraden om speciale aandacht aan dit probleem te besteden, omdat we een persoon met een normaal gezond angstniveau voor iets volledig kunnen laten groeien. Om dit te doen, probeer vanaf al jonge leeftijd een sfeer van wederzijds vertrouwen in je huis en gezin te creëren - angsten worden minder wanneer ze worden gesproken en besproken.

• Spot niet met de angst voor het kind, hoe belachelijk het u ook mag lijken. Als het kind beweert dat Buka in de kast woont, betekent dit dat dit in zijn perceptie van de wereld waar is. Luister aandachtig en bedenk een manier om Buku te verslaan (het kan van alles zijn, van een volledig gegeten diner tot een ritueel met een recital van een rijm voordat je naar bed gaat).
• Vind altijd tijd voor een kind. Streling en aandacht gebeurt niet veel. Dit is zijn "veiligheidskabel", die zal helpen om eventuele moeilijkheden het hoofd te bieden, ook met angst.
• Verwacht geen spontane angsten - verzin geen enge verhalen over stoute kinderen, die door het bosmonster worden meegenomen, leer een kind niet zwemmen, duw van de zijkant of de pier ondanks de protesten.
• Versla je eigen volwassen angsten. Vaak erven kinderen onze angsten alleen omdat ze het wereldbeeld van hun ouders als de enige echte beschouwen. Een moeder die bang is voor muizen heeft meer kans op een kind dat ook bang is voor muizen. En genen hebben er niets mee te maken. Slechts een kind uit de kindertijd zal de reactie van de moeder op de muis zien en deze zeker kopiëren.

Deskundigen adviseren niet om een ​​kind te berispen en te straffen voor zijn angsten, om het te negeren, en het als frivool te beschouwen. Neem het kind ook niet mee naar de begrafenis tot de adolescentie, toon hem horrorfilms.

Je kunt de dood van iemand in de buurt van de ziekte niet koppelen, zelfs als de oorzaak van de dood een ziekte was - in de geest van het kind zal er een duidelijk verband worden gelegd tussen het concept 'ziek' en het concept 'sterven'. Dit verhoogt de angst bij elke verkoudheid of ziekte van een familielid. Het is erg belangrijk om de hulp van psychologen, psychotherapeuten, niet te weigeren als u zelf het probleem of het kind niet aankunt.