Angst: wat het is, de voordelen en schade, de oorzaken en methoden van de strijd

Angst is een van de allereerste gevoelens en omstandigheden die een persoon begint te ervaren. Volgens sommige rapporten kan de foetus zelfs in de baarmoeder vrezen. Dan hebben we in het hele leven angsten en vaak redden ze ons leven, laten we geen grote fouten maken. Tegelijkertijd kan angst een echt probleem worden en het leven van een persoon aanzienlijk bemoeilijken.

Angst is een innerlijke emotionele en psychologische toestand die wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van een echte of waargenomen dreiging. Psychologen beschouwen het als een negatieve emotie, helder en sterk, in staat om het gedrag en het denken van een persoon te beïnvloeden. Fysiologen zijn het met hen eens, maar verduidelijken dat Deze emotie is niet alleen gebaseerd op een gevaarlijke verandering in externe omstandigheden, maar ook op eerdere negatieve ervaringen.daarom is angst een noodzakelijke voorwaarde voor het voortbestaan ​​van een soort.

Het is gebaseerd op het zelfbehoudinstinct dat zo oud is als de wereld. Angst wordt beschouwd als een basisemotie, aangeboren.

Verwar angst niet met angst. Hoewel beide toestanden gepaard gaan met een gevoel van angst, is angst nog steeds een reactie op een dreiging, zelfs als deze in werkelijkheid niet bestaat. En angst is de verwachting van mogelijke gevaarlijke gebeurtenissen die mogelijk niet voorkomen, omdat het moeilijk is om ze te voorspellen.

Angst stelt je in staat te overleven, daarom zijn mensen, die de natuur op hun vleugels heeft bedrogen, hoogtevrees. Omdat een persoon natuurlijke bepantsering mist en het vermogen om te overleven zonder zuurstof onder de grond, zijn we allemaal in een of andere mate bang voor aardbevingen, natuurrampen en catastrofes.

Angst is geëvolueerd met mensen. En vandaag zijn we niet langer bang dat er 's nachts een tijger of een beer ons zal aanvallen, maar soms zijn we bang dat hysterie achterblijft zonder een mobiele verbinding of elektriciteit.

Als een verdedigend mechanisme, angst probeert ons nog steeds te beschermen tegen dingen die ons welzijn (fysiek en mentaal) kunnen verstoren. Velen zijn echter nog steeds bang in het donker, omdat de oude herinnering suggereert dat er mogelijk een onbekende dreiging in zit. Velen vrezen diepte, absolute stilte, dood.

Wetenschappers die op verschillende momenten probeerden de mechanismen van angst te bestuderen, ontdekten verschillende manieren waarop deze basisemotie probeert 'uit te reiken' naar ons bewustzijn. Dit zijn de zogenaamde hormonen van angst en stress (adrenaline, cortisol), dit zijn vegetatieve reacties die optreden wanneer bepaalde delen van de hersenen opgewonden raken, wanneer een sterke angst ontstaat.

Zolang een persoon bang is voor echte bedreigingen, is dit een normale, volwaardige, besparende angst, die een grote menselijke "dank u" moet zeggen.

Tegenwoordig heeft bijna iedereen deze of gene fobie (hun lijst is voor zeker onbekend, maar wetenschappers hebben al ongeveer 300 irrationele nachtmerries geteld). Fobieën begeleiden menselijk gedrag en denken. En hoewel hij begrijpt dat het stom is om bang te zijn voor een spin zo groot als een matchhead, omdat hij geen bedreiging vormt, kan een persoon niets doen met zijn gruwel.

Dergelijke angsten veranderen het gedrag - FOB probeert omstandigheden en situaties te vermijden die horror inspireren: een sociale fobie die bang is voor de samenleving, sluit in een huis en leeft als een kluizenaar, je kunt een claustrofobus niet naar een lift rijden, hij zal zelfs naar de bovenste verdieping gaan van een gebouw van dertig verdiepingen te voet, een filmfotograaf zal nooit in de buurt komen van honden, en zijn cumpnophob is zo bang voor knoppen dat hij ze nooit raakt of koopt dergelijke kleding vermijdt contact met mensen die grote, heldere knoppen op hun kleding hebben.

Er zijn geen volledig onbevreesde mensen. Als een persoon deze emotie wordt onthouden, zal hij heel snel ophouden te bestaan, omdat hij voorzichtigheid zal verliezen, zijn denken zal worden verstoord. Om dit te begrijpen, is het voldoende om te weten wat de mechanismen van fobie zijn.

Angst, angst - dit zijn emoties die zowel kunnen redden als doden. In extreme omstandigheden, wanneer de bedreiging van het leven meer dan reëel is, is het de bedoeling dat angst wordt gered, maar in de praktijk leidt dit vaak tot het tegenovergestelde effect. Als een persoon in een extreme situatie in paniek raakt, verliest hij de controle over de situatie en externe veranderingen, die gepaard gaat met de dood. Dr. Alain Bombard uit Frankrijk, om dit te bewijzen, werd alleen gedwongen om de Atlantische Oceaan over te steken in een slappe reddingsboot.

De conclusies die hij heeft gemaakt spreken voor zichzelf: de belangrijkste doodsoorzaak voor mensen in open water is angst, een gevoel van onheil. Hij weerlegde de opvatting dat de dood van slachtoffers van schipbreuk vooral gepaard gaat met een tekort aan vers drinkwater.

Angsten in grote hoeveelheden kunnen de psyche van het kind aanzienlijk schaden. Het bange kind is constant in spanning, zijn persoonlijkheid ontwikkelt zich moeizaam, hij kan niet rustig met anderen communiceren, contacten opbouwen, zich inleven en sympathiseren. Kinderen die al een tijdje in een omgeving van totale angst leven, groeien vaak uit de hand, zijn agressief.

Overmatige angst veroorzaakt tieners en kinderen slaapstoornissen, spraakstoornissen. Denken verliest flexibiliteit, verminderd cognitief vermogen. Bange kinderen zijn minder nieuwsgierig dan hun meer welvarende leeftijdsgenoten.

Ernstige paniek die in bepaalde omstandigheden in de kindertijd wordt ervaren en zonder eraan te zijn gebonden, kan het begin worden van een ernstige fobie op lange termijn waarvoor medische hulp nodig is.

Maar dergelijke gevolgen kunnen niet volledig worden uitgesloten. Als een persoon lang en vaak verschillende angsten heeft ervaren, Het is mogelijk dat niet alleen fobieën zullen ontstaan, maar ook ernstiger psychische aandoeningen - een vervolging of schizofrenie-manie bijvoorbeeld.

In alle eerlijkheid moet worden opgemerkt dat angst een positieve betekenis heeft. Deze toestand brengt het menselijk lichaam in een "gevechts" paraatheid, een persoon wordt actiever, en in een moeilijke situatie helpt het om de gevaren te overwinnen: de spieren worden sterker en duurzamer, een zeer angstige persoon rent veel sneller dan een rustige persoon.

En in situaties waarin een persoon wordt geconfronteerd met een ongekende bedreiging, een onbekend fenomeen, is het de angst die de volledige verantwoordelijkheid voor gedragsreacties op zich neemt. Zolang het individu nadenkt over wat voor hem ligt en hoe gevaarlijk het kan zijn, heeft angst al de "run" -reactie gelanceerd, en de benen dragen, zoals mensen zeggen, de angstige persoon weg.Het vreemde gevaar kan later worden bedacht en begrepen. En nu het belangrijkste - om te ontsnappen.

Wetenschappers identificeren verschillende rollen die angst vervult. Ze zijn niet slecht en niet goed, ze zijn alleen nodig:

• motiverende - angst leidt tot een veiligere leefomgeving voor kinderen, voor zichzelf;
• Adaptive - angst geeft negatieve ervaringen en zorgt ervoor dat de toekomst een voorzichtiger gedrag kan vertonen;
• mobilisatie - het organisme werkt in de "superheld" -modus, het kan zo hoog springen en zo snel rennen als geen enkele Olympische kampioen in een kalme staat kan;
• geschat - angsten dragen bij aan het vermogen om het gevaar in te schatten en remedies te kiezen;
• signaal oriëntatie - een waarschuwingssignaal arriveert en onmiddellijk begint het brein te kiezen hoe het zich moet gedragen om het leven en de gezondheid te behouden;
• organisatorische - vanwege de angst geslagen te worden met een riem of in een hoek te worden geplaatst, wordt het kind minder gepest en leert het beter;
• sociaal - onder invloed van angsten (om niet zoals iedereen te zijn, om te worden veroordeeld) proberen mensen hun negatieve kwaliteiten van karakter, criminele neigingen te verbergen.

De functie van angst is altijd maar één - beschermen en beschermen. En alle rollen zijn uiteindelijk gereduceerd.

Degenen die de enige juiste classificatie van menselijke angsten willen vinden, zullen een grote teleurstelling ervaren: deze classificatie bestaat niet, omdat er veel verschillende classificaties zijn. Emotie is bijvoorbeeld verdeeld volgens de volgende parameters.

Situationele angst is een gevoel dat van nature verschijnt wanneer een situatie verandert (er is een overstroming geweest, er is een vulkaanuitbarsting begonnen, een grote agressieve hond valt de persoon aan). Dergelijke angsten zijn erg besmettelijk voor anderen - ze verspreiden zich snel en bedekken hele groepen mensen.

Persoonlijke angsten zijn kenmerken van zijn karakter, een gevoelige persoon kan bijvoorbeeld alleen bang zijn omdat iemand naar zijn persoonlijke mening hem met veroordeling aankeek.

Object schrik wordt altijd veroorzaakt door iets concreets (slang, spin, etc.). Thematisch gaat over een breed scala aan omstandigheden en situaties waarin angst kan ontstaan. Dus een persoon met horror die hoogte waarneemt, is even bang voor een parachutesprong en een klim naar het uitkijkplatform van een wolkenkrabber (de situaties zijn anders, de onderwerpen zijn hetzelfde). Thematische aandachtspunten zijn angst voor eenzaamheid, gebrek aan kennis, verandering, enz.

Zinloze angst is een plotseling gevoel van gevaar bij afwezigheid van een bepaald object, object of onderwerp.

Het is allemaal vrij eenvoudig. Rationele angst is echt, veroorzaakt door een bestaand gevaar. Irrationele (irrationele) angst is moeilijk uit te leggen vanuit het oogpunt van gezond verstand, omdat er geen duidelijke dreiging is. Alle fobieën, zonder uitzondering, zijn irrationele angsten.

Acute angst is een normale, perfect gezonde reactie van een persoon op gevaar en manifestaties van psychische stoornissen (paniekaanvallen). Hoe het ook zij, in 100% van de gevallen wordt een acute schrik geassocieerd met een tijdelijke situatie. Chronische angst wordt altijd geassocieerd met enkele individuele persoonlijkheidskenmerken (angstig type, verdacht, verlegen).

Veel kinderen ervaren talloze angsten, maar met de leeftijd gaan ze bijna altijd voorbij (de angst voor het donker en een aantal anderen 'gedragen' zich op deze manier). Oudere mensen zijn meer geneigd bang te zijn om beroofd te worden, ziek te worden - en dit is ook natuurlijk. Normale angst voor abnormaal (pathologisch) wordt gekenmerkt door het feit dat het kort, omkeerbaar is en geen invloed heeft op het leven in het algemeen. Als angst ervoor zorgt dat iemand het leven verandert, zich aanpast, als de persoonlijkheid zelf en zijn acties veranderen, dan praten ze over pathologie.

Hij probeerde ook om ze te classificeren. Volgens Freud kan angst echt en neurotisch zijn. In het echt is alles min of meer duidelijk, en de arts heeft niets nieuws uitgevonden dat verder gaat dan wat er al bekend is over de normale reactie op gevaar. Maar neurotische angsten met de verplichte aanwezigheid van affect verdeelde hij in verschillende categorieën:

• angstige verwachting - vooruitziendheid, voorspelling van het ergste dat in bepaalde situaties kan gebeuren, in een extreme vorm ontwikkelt zich de neurose van angst;
• anankastic - fobieën, obsessieve gedachten, acties, in een extreme vorm leiden tot de ontwikkeling van hysterie van angst;
• spontaan - het zijn horroraanvallen zonder reden, in extreme vorm leiden ze tot ernstige mentale stoornissen.

Moderne onderzoekers dragen bij aan de erfenis van de klassieken van psychoanalyse en psychiatrie, speciale soorten die het product zijn van de beschaving. Dit is een sociale fobie.

Dit zijn conflictsituaties waarbij een persoon het risico loopt een normaal gevoel van eigenwaarde, status en relaties te verliezen.

Angst wordt geboren in de hersenen, of beter gezegd in het oudste deel ervan, de centrale regio, het limbisch systeem, of beter gezegd, in de amygdala, die verantwoordelijk is voor het vermogen om beslissingen te nemen over de resultaten van de evaluatie van emoties. Als je een gevaarlijk reëel of fictief signaal hebt ontvangen, activeert dit deel van de hersenen een reactie waarin je snel moet kiezen wat je wilt doen - rennen of verdedigen. Electro-encefalografie, als op dit moment om een ​​dergelijke studie te maken, toont de activiteit van subcorticale structuren, evenals de cortex.

Het menselijk lichaam begint zich actief voor te bereiden op een gevecht of ontsnapping, het activeert de "militaire" modus die hiervoor nodig is: er wordt veel bloed naar de spieren en het hart gestuurd (je moet rennen), hierdoor wordt de huid koeler, worden de zweetklieren actiever en het bekende teken van angst is koud kleverig zweet.

Een grote hoeveelheid adrenaline komt in het bloed, de hartslag versnelt, de ademhaling wordt oppervlakkig, oppervlakkig en frequent.

De huid wordt bleek. Door de uitstroom van bloed uit de inwendige organen naar het spierweefsel krimpt de maag en kunnen onaangename gewaarwordingen in de maag verschijnen. Vaak gaat een aanval van angst gepaard met misselijkheid en soms braken. Ernstige verschrikking kan leiden tot onvrijwillige ontspanning van de sluitspieren en vervolgens ongecontroleerd plassen of stoelgang.

Op het moment van angst in het menselijk lichaam is er een scherpe daling in de productie van geslachtshormonen (nou ja, correct - als er een gevaar is, geen tijd om de race voort te zetten!), De bijnierschors produceert intensief cortisol en de bijniermedulla levert het lichaam snel adrenaline aan.

Droge mond, een gevoel van zwakte in de benen en een brok in de keel (moeilijk te slikken). Hartkloppingen gaan gepaard met tinnitus, het gaat door in het hoofd. Veel hangt af van de individuele kenmerken van het individu, psyche, gezondheid.

Paniekaanvallen (paniekaanvallen) zijn kenmerkend voor mensen met fobieën. Een normale gezonde geest, zelfs op het moment van schrik, zal een persoon in staat stellen om zijn gedrag en conditie te beheersen. Met een fobie is controle onmogelijk - angst leeft zijn eigen, gescheiden leven, naast de bovengenoemde symptomen, verlies van bewustzijn en balans, is een poging zichzelf te schaden mogelijk.Horror ketenen en laat niet los tot het einde van de aanval.

Zoals te zien is aan de mechanismen van de ontwikkeling van emoties, is de belangrijkste reden de primaire stimulus. Het is opmerkelijk dat zelfs een angstaanjagende omstandigheid die het leven en welzijn bedreigt, maar ook de afwezigheid van enig teken van welzijn, een oorzaak kan worden van angst, afschuw, paniek (met name zo'n oorsprong heeft de angst dat een jong kind zich voelt ergens om weg te gaan in hun eigen bedrijf).

De menselijke psychologie is zo ontworpen dat we, ongeacht leeftijd, opleiding, sociale status in een samenleving, geslacht of ras, allemaal bang zijn voor bepaalde dingen. - bijvoorbeeld het onbekende. Als een gebeurtenis niet plaatsvindt, hoewel het werd verwacht, of het is helemaal niet duidelijk wat er vervolgens moet gebeuren, brengt de persoon onwillekeurig zijn psyche in een staat van "volledige alertheid". En het is precies angst die het mobiliseert.

Daarom bewaren we onze gruwelen van natuurrampen en branden gedurende onze hele levensduur aan onze nazaten. Die angst hangt niet af van het cultuurniveau van de samenleving, haar bewustzijn en technologische vooruitgang. Alle andere angsten zijn derivaten. Een kind uit een Afrikaanse nederzetting, waar geen elektriciteit is en internet, is niet bekend met de angst om zonder mobiele telefoon te worden achtergelaten.

In een staat van eenzaamheid worden alle emoties verergerd. En dit is niet toevallig: het vooruitzicht om ziek te worden of alleen gewond te raken, vergroot de kans op een ongunstig resultaat voor een persoon.

Er zijn zowel externe als interne oorzaken voor de ontwikkeling van angst. Extern zijn gebeurtenissen, omstandigheden waarin het leven ons elke seconde plaatst. En interne oorzaken zijn belangrijke behoeften en persoonlijke ervaringen (herinneringen, voorgevoeligheid, de verhouding tussen externe stimuli en persoonlijke ervaringen). Externe oorzaken kunnen worden opgelegd (mensen zijn gewend aan het afvuren van alarmen, luchtalarmen enz.). Mee eens, het is niet nodig om een ​​vuur met je eigen ogen te zien om bang voor te zijn, nadat je gehoord hebt dat er een brandmeldsysteem is geactiveerd in het gebouw waar je bent.

Traumatische ervaringen in de kindertijd leiden vaak tot de vorming van resistente fobieën, zelfs bij volwassenen. Vaak is een persoon alleen bang voor honden omdat hij in de kindertijd of de adolescentie door zo'n dier is gebeten en de angst voor besloten ruimte ontstaat nadat het kind vaak in een donkere kast, een berging, in een donkere hoek werd opgesloten als een straf voor ongepast gedrag.

Persoonlijke ervaring kan niet-traumatisch zijn, gebaseerd op cultuur, onderwijs, kopiëren. Als de ouders van een kind bang zijn voor onweersbuien en elke keer als er onweer dondert buiten het raam en de bliksem flitst, sluiten ze de ramen en deuren strak en tonen angst, dan wordt het kind bang voor onweersbuien, hoewel er nooit fysiek letsel rechtstreeks aan hem is van donder en bliksem. Dus "broadcastden" mensen de angst voor slangen naar elkaar (hoewel de meesten hen zelfs nooit in het leven tegenkwamen), angst om een ​​gevaarlijke ziekte op te lopen (geen van hen was ziek).

De ervaring die we als de onze beschouwen is niet altijd het geval. Soms nemen we waarnemingen waar die van buitenaf opgelegd worden - via televisie, film, schrijvers en journalisten, buren en kennissen.Dus er zijn specifieke angsten: een beïnvloedbare man bekeek een film over giftige kwallen, en iets in hen maakte zoveel indruk op hem dat hij nu met grote angst of helemaal niet in zee zou gaan.

Horrorfilms, thrillers, evenals persberichten over terroristische aanslagen, aanslagen, oorlogen, medische fouten - dit alles vormt in ons een vorm van angst. Wij hebben zelf geen persoonlijke ervaring met het betreffende onderwerp, maar we zijn wel bang voor moordende doktoren, terroristen, bandieten en geesten. In de een of andere mate is iedereen hier bang voor.

Angsten zijn gevoeliger voor mensen met een fijne mentale organisatie (in de taal van artsen wordt dit de hoge prikkelbaarheid van het centrale zenuwstelsel genoemd). Zelfs een onbeduidende externe omstandigheid kan niet alleen een sterke paniek veroorzaken, maar ook een resistente fobie.

Gezonde schrik passeert snel, laat geen "littekens" achter in de ziel en komt later niet terug in nachtmerries. De normale reactie is om de traumatische situatie te onthouden, conclusies te trekken (iets te leren), om je reactie te lachen en te kalmeren.

Maar de grens tussen normale en pathologische angst is erg klein, vooral bij kinderen en adolescenten. Als er persoonlijke kenmerken van een personage zijn, zoals geheimhouding, verlegenheid, angst, dan kan een lange of ernstige schrik de vorming van een fobie, spraakstoornis (stotteren, gebrek aan spraak), een vertraging in de psychomotorische ontwikkeling veroorzaken.

Iemand herinnert zich misschien niet dat zoiets al jaren geleden op jonge leeftijd gebeurde, maar zijn brein onthoudt en gebruikt het ligament dat dan is gevormd tussen het voorwerp en het verschijnen van paniek.

Vanuit het oogpunt van psychosomatiek is angst een destructieve emotie, vooral als deze chronisch is. Dat hij de ware oorzaak van verschillende ziekten wordt. Ziekten van het hart en bloedvaten, het bewegingsapparaat, dermatologische ziekten en auto-immuunziekten worden meestal geassocieerd met angsten. Hoe kan angst een echte ziekte veroorzaken? Ja, heel eenvoudig.

Hierboven werd het mechanisme van angst op een fysiologisch niveau beschreven. Als de angst gezond is, stabiliseert de psychische toestand zich snel, adrenaline wordt uit het lichaam verwijderd, de bloedsomloop wordt hersteld en gelijkmatig verdeeld tussen de interne organen, huid, spieren.

Adrenaline heeft geen tijd om het lichaam te verlaten, de nieuwe uitstoot veroorzaakt hoge niveaus van stresshormonen. Dit veroorzaakt problemen met de productie van geslachtshormonen (de verbinding tussen hen is bewezen en staat buiten twijfel). Voor een kind is dit beladen met schendingen van de puberteit, groei en ontwikkeling. Voor volwassen mannen en vrouwen - psychogene onvruchtbaarheid en een verscheidenheid aan reproductieve gezondheidsproblemen.

Chronische angst veroorzaakt spierklemmen. We herinneren ons dat wanneer het bang is, het bloed naar het spierweefsel snelt en uit de interne organen stroomt, de verdeling van de bloedstroom verandert. Als dit constant gebeurt, zijn de spieren gespannen. Dit leidt tot een verscheidenheid aan ziekten van het bewegingsapparaat, het zenuwstelsel en onvoldoende bloedtoevoer naar de inwendige organen tijdens perioden van angst die leiden tot de ontwikkeling van chronische ziekten.

Maar zonder correctie van de psychologische achtergrond noch pillen, noch drankjes, noch operaties zullen het gewenste effect geven. Psychosomatische ziekte zal blijven terugkeren.

De risico's van het krijgen van een serieuze psychiatrische diagnose bij timide mensen zijn altijd meerdere malen groter. Angst dat iemand geen controle heeft op neurose, fobieën op een ongunstig moment kunnen evolueren en transformeren in schizofrenie, manische stoornis. Mensen die gewoonlijk bang zijn voor iets hebben meer kans om te lijden aan klinische depressie.

Als mensen bang zijn om de straat over te steken, bouwen ze routes om deze actie te vermijden. Als dergelijke routes ontbreken, kunnen ze weigeren ergens heen te gaan. Agorafoben kunnen vaak geen aankopen doen in grote winkels, met een fobie van scherpe voorwerpen, mensen vermijden het gebruik van messen en vorken, met sociale fobieën weigeren ze vaak om werk te bezoeken, openbaar vervoer, het huis te verlaten en wanneer ze bang zijn voor water beginnen mensen hygiëne en hygiëne te vermijden. kan leiden, niet nodig om uit te leggen.

Het zijn de angsten die ons niet toestaan ​​om te worden wat we willen, om te doen waar we van houden, om te reizen, om met een groot aantal mensen te communiceren, om dieren te beginnen, om hoogten in creativiteit te bereiken, om slimmer te worden, mooier, beter, meer succesvol. Ze laten ons niet toe op zo'n manier te leven dat er op hoge leeftijd niets te betreuren valt. En is dit geen reden om na te denken over hoe je van je eigen angsten af ​​kunt komen?

Zelfstandig vechten met angst is alleen mogelijk in het geval dat het niet pathologisch is. In alle andere gevallen is het onmogelijk om te doen zonder de hulp van een psychotherapeut. Omdat er veel redenen zijn die bij iemand angst kunnen veroorzaken, zijn er genoeg manieren om het probleem aan te pakken.

Leraren, opvoeders en ouders zijn meer verantwoordelijk voor de preventieve missie, maar het zou vanaf daar moeten beginnen. Als volwassenen voor het kind een omgeving creëren waarin alles duidelijk en eenvoudig is, dan is de kans op een irrationele panische angst minimaal. Wat het kind ook doet, hij moet hierop zijn voorbereid, dit geldt voor games en leren. Nieuwe vereisten, nieuwe informatie, als er geen voorbereiding was, kunnen angst oproepen.

In beide gevallen wordt een zeer vruchtbare bodem gecreëerd voor de ontwikkeling van niet alleen een angststoornis, maar ook een ernstiger geestesziekte.

De Russische wetenschapper Ivan Sechenov wees op de noodzaak om de wil bij kinderen vanaf jonge leeftijd te verhogen. Zij is het die, volgens de fysioloog, de gelegenheid zal geven om "ondanks huiveringwekkende dingen te presteren". En Ivan Turgenev voerde aan dat, afgezien van de wil, het belangrijkste middel om lafheid te bestrijden een plichtsgevoel is.

En dan is het belangrijk om de waarheid te openen en te melden dat er geen verzekering was en dat alles onafhankelijk kon worden gedaan. Dus kinderen leren fietsen. Terwijl de ouderhanden het voertuig vasthouden, rijdt het kind behoorlijk zelfverzekerd. Maar als hij eenmaal ontdekt dat de fiets niet meer wordt vastgehouden, valt hij steevast of is hij bang. En dit is de beste tijd om te melden dat ze hem ook niet eerder hadden vastgehouden en hij reed al die tijd zelf. Deze aanpak kan op elke leeftijd en in elke situatie worden toegepast.

Volwassene u of een kind, maar uw psyche is zo ingedeeld dat deze zich aan alle omstandigheden kan aanpassen. Houd er rekening mee dat kinderen in een oorlogsgebied of in grensgebieden helemaal niet bang zijn voor het geluid van geweerschoten, het gebrul van vliegtuigen en volwassenen in deze situatie wennen aan het min of meer adequaat leven.

In de praktijk betekent dit dat je je sleutel tot elke angst kunt oppikken. Als een kind wanhopig bang is om te zwemmen, geef hem dan aan het gedeelte waarin een ervaren trainer werkt - met een verzekering, en dan zonder uw kind zal het zeker drijven, en angst bij elke volgende oefening zal afnemen, saai worden en minder acuut waargenomen worden door de hersenen. Maar gooi het kind niet in het water van de boot volgens het principe - "als je wilt leven, zwem je naar buiten".

Met een sterke angst voor de duisternis, kun je oefenen met een lichte pen (door het licht van de tekening zal het niet werken), en geleidelijk zal de duisternis van de vijand voor jou of je kind veranderen in een metgezel en een gelijkgestemde persoon. Als je hoogtevrees hebt, ga dan vaker naar het pretpark en rijd met degenen die een hoge lift inslaan, dit zal je helpen je sneller aan te passen en de hoogte stopt met het veroorzaken van horror.

Het moet duidelijk zijn dat moed in een persoon niet met deze methode of door anderen kan worden ontwikkeld. Maar om de perceptie van angst minder tastbaar te maken, is best mogelijk.

Mensen met irrationele en langdurige angsten, paniekaanvallen en oncontroleerbare aanvallen van horror hebben behandeling nodig en een psychotherapeut of psychiater. De arts helpt de patiënt om zich te ontdoen van de verkeerde instellingen die leiden tot niet-bestaande, denkbeeldige angsten. Dit wordt goed geholpen door de methode van cognitieve gedragstherapie. Het gaat om de identificatie van alle traumatische omstandigheden en objecten, het werken aan veranderende attitudes (soms worden NLP en hypnose gebruikt), en dan beginnen ze de persoon geleidelijk aan aan te passen aan de omstandigheden die hem eerder bang maakten.

Onder de therapeutische benaderingen voor niet-gelanceerde en ondiepe fobieën kan een desensitisatie-methode worden gebruikt. Bij hem begint iemand onmiddellijk te wennen aan datgene waar hij bang voor is. Als er angst bestaat om met de bus te rijden, vraag dan eerst om naar de halte te gaan en daar te gaan zitten. Als je je realiseert dat dit niet eng is, kun je in de cabine stappen en meteen uitstappen, en de volgende dag naar binnen gaan en door de stop rijden. In de meeste gevallen heeft de methode een constante follow-up nodig van de patiënt aan het begin van de therapie - iemand die hij vertrouwt, of de dokter moet alles met hem doen en de situatie samen bespreken, met de nadruk dat er niets ergs is gebeurd.

De psychotherapeut creëert een "gevaarlijke situatie" (soms onder hypnose). Beschrijft het en vraagt ​​de patiënt om te vertellen wat er met hem gebeurt. En wanneer de emoties van een persoon een piek bereiken, vraagt ​​de dokter om te zien, en wie staat nu zij aan zij in de gecreëerde illusie (in de bus bijvoorbeeld). Als het een vrouw is, wat draagt ​​ze dan? Is ze mooi? Wat zit er in haar handen? Als dit een man is, kan hij dan vertrouwen wekken? Is hij jong? Heeft hij een baard? Afleiding stelt u in staat om het aandachtspunt te richten van een paniek op een nieuw object. Zelfs als dit onmiddellijk mislukt, verschijnen de resultaten geleidelijk.

Vervolgens kunnen mensen deze techniek zelf gebruiken, zonder hypnotische effecten. Hij begon zich zorgen te maken, maakte zich zorgen - let op de kleine details van iets dat niets te maken heeft met het voorwerp van schrik.

Soms, als de aandoening gecompliceerd is door bijkomende mentale problemen, kan medicatieondersteuning vereist zijn.

Maar er is geen remedie voor angst. Hij doet het gewoon niet.Tranquilizers, die nog niet zo lang geleden als effectief werden beschouwd, veroorzaken chemische afhankelijkheid, bovendien maskeren ze alleen de manifestaties van angst, dimmen de perceptie van het geheel als geheel en lossen het probleem niet op. Na de afschaffing van tranquillizers komen meestal fobieën terug.

Aanzienlijk betere resultaten laten antidepressiva zien die gelijktijdig met psychotherapie kunnen worden voorgeschreven (er zal geen effect naast zijn). In geval van slaapstoornissen worden hypnotische geneesmiddelen aanbevolen en in het geval van neurose of neurotische toestand - kalmerend, worden sedativa aanbevolen.

Het belangrijkste in de behandeling is ijver, ijver, grote en sterke motivatie. Zonder samenwerking met de arts, zonder naleving van al zijn aanbevelingen om het gewenste effect te bereiken zal niet werken.

Preventie van de ontwikkeling van pathologische angsten moet vanaf de kindertijd worden aangepakt. Als je een persoon wilt laten groeien die geen gijzeling van fobieën wordt, gebruik dan het advies van psychologen:

• als een kind ergens bang voor is, lach er dan niet om, ook al is het echt absurde angst, behandel je ervaringen met respect en wees bereid om serieus te luisteren en de angstaanjagende situatie samen te vatten;
• geef het kind meer tijd, warmte en genegenheid - dit zal zijn "verzekering" zijn, waarmee het gemakkelijker is om met angstaanjagende situaties om te gaan;
• Bouw relaties met het kind zodat het kind je vertrouwt, kan op elk moment, zelfs midden in de nacht, je nachtmerrie komen vertellen, schrik hebben;
• maak geen kunstmatig situaties waarin een kind een paniekaanval kan ervaren (leer hem niet zwemmen, in het water gooien ondanks protesten, hem niet dwingen een hamster te aaien als knaagdieren hem bang maken);
• Voortdurend je angsten overwinnen, zorg ervoor dat het kind het resultaat ziet - dit is een geweldig levendig voorbeeld en de juiste installatie van het kind voor de toekomst - "Ik kan alles doen".

Het is ten strengste verboden:

• het kind de schuld geven omdat hij bang voor hem is, hem een ​​lafaard, een zwakkeling noemt, alle daden oproept, het kind uitscheldt en straft voor zijn angst;
• om te doen alsof er niets is gebeurd - het negeren van de fobie van een kind lost het probleem niet op, maar drijft het dieper, wat dan bijna altijd resulteert in de vorming van een stabiele fobie;
• Om een ​​voorbeeld voor jezelf te stellen: "Ik ben niet bang, papa is niet bang, en je moet niet bang zijn!" - dit werkt helemaal niet;
• om te beweren dat iemand door ziekte is overleden, verbindt de psyche van het kind snel het begrip "ziek worden" en "overlijden", wat leidt tot de ontwikkeling van angst in situaties waarin iemand ziek is of ziek is, en ook niet uit angst ergens besmet te raken;
• om het kind afscheid te nemen van de doden, tot begrafenisceremonieën voor de adolescentie;
• 'Gruwelverhalen' bedenken - Babai zal komen, als je niet eet, sterf je aan uitputting, als je niet gaat slapen, neemt de Grijze Wolf het in zich, enz.;
• om het kind te overprotecteren, om hem te verbieden contact te maken met de wereld, om zijn onafhankelijkheid te beperken;
• Bekijk horrorfilms voordat je de leeftijd van 16-17 hebt bereikt.

Er zijn heel veel methoden - van kunsttherapie tot fysiotherapie, die helpt om nachtmerries onder controle van een ervaren psycholoog of psychotherapeut te overwinnen. Als u niet onmiddellijk contact opneemt met een specialist, zijn de gevolgen van het runnen van een angststoornis zeer negatief.

Over wat angst is, zie hieronder.