Hoe verschilt een Amerikaanse cocker-spaniël van het Engels?

Vanwege hun zachte aard worden cocker spaniels traditioneel beschouwd als een goede keuze als gezelschapshond voor gezinnen met kinderen. Momenteel zijn de meest voorkomende honden twee hondenrassen - Amerikaans en Engels. Daarom is het, voor het kopen van een puppy, de moeite waard om deze twee typen cockers te vergelijken en uit te zoeken hoe hun karakter, uiterlijk en zorgregels verschillen.

De eerste vermelding van de breedspaniels behoort tot Engeland uit de XIIIe eeuw, waar honden werden gebruikt voor de jacht op vogels. Wanneer dit gebeurt, komt dit woord uit het middeleeuwse Franse espaigneul (Spaans), wat betekent dat de voorouders van deze honden zelfs eerder op Misty Albion uit Spanje zijn gevallen.

Aanvankelijk waren alle spanielen verdeeld in water, met als taak het karkas van gedode vogels uit het water en de grond te brengen, die werden gebruikt voor het volgen en opkokken van vogels. In die jaren was het ras veel wilder dan in onze dagen. De eerste veranderingen in de techniek van het trainen en fokken van Spaniels vond plaats in de zeventiende eeuw, toen jagers massaal overstapten van pijl en boog naar vuurwapens, wat meer controle over het gedrag van dieren vereiste. Als gevolg hiervan werden vertegenwoordigers van het ras veel volgzaam en aanhankelijk.

Aan het begin van de 19e eeuw begon de verdere scheiding van het gesteente per productietype. Honden die werden gebruikt om houtsnippen te jagen, die in het Engels houtsnip ("haan van het bos") worden genoemd, werden Cockers genoemd. In 1840 werden de eisen vastgelegd volgens welke de cokers 6 tot 9 kg moesten wegen. Tegelijkertijd konden verschillende puppy's uit hetzelfde nest op dat moment in de categorie Cockers, Toi of Springs vallen, wat betekent dat Cockers nog geen onafhankelijk ras waren.

Pas in 1885 werd de Spaniel Breeders Club opgericht, die de ontwikkeling van rasstandaarden op zich nam. Rond 1890 vond de laatste scheiding plaats tussen de Springer en de Cocker, sindsdien zijn de Britse Cocker-spaniëls gefokt volgens de normen die de Club hanteert.

De eerste spaniels op het grondgebied van de moderne Verenigde Staten verschenen in 1620, omdat veel passagiers van Meiflaver aan boord van hun favorieten namen. De Amerikaanse club van fokkers van dit ras werd opgericht in 1881 (4 jaar voor de Britten) en stelde zichzelf meteen de ambitieuze taak om een ​​eigen variëteit Cockers te maken, die anders zou zijn dan alle anderen (inclusief de Britse). Dit doel werd bereikt in 1905, toen de standaard van het Amerikaanse ras werd geïntroduceerd.

Lange tijd ontwikkelden 2 soorten zich apart, zonder contact met elkaar te maken. Pas in de jaren twintig van de twintigste eeuw begonnen de eerste 'Amerikanen' in Engeland te vallen. Ondanks duidelijke verschillen, was het niet tot 1970 dat Britse fokkers de Amerikaanse cocker-spaniël officieel als een onafhankelijk ras erkenden (voorheen werd het beschouwd als een van de Britse variëteiten). Momenteel hebben beide rassen ongeveer dezelfde populariteit.

Trouwens, de beroemdste geanimeerde cocker, namelijk de Lady uit de Disney "Lady and the Tramp", is niettemin een Amerikaans ras.

De meest opvallende verschillen tussen Amerikaanse en Engelse rassen verschijnen in uiterlijk.Het verschil is al duidelijk in een dergelijke prominente parameter als de hoogte van de hond bij de schoft. Voor de Britten bedraagt ​​dit cijfer 42 centimeter, terwijl Amerikanen zelden boven de 37 centimeter komen. Het gewicht van dieren is dus anders - als honden uit de Verenigde Staten meestal tot 12 kilo wegen, bereiken hun kerels van Foggy Albion een gewicht van 15 kilo.

Opbrengst in grootte, "Amerikanen" zijn superieur aan hun tegenhangers van een ander continent volgens zo'n belangrijk voor overwegend decoratieve hondenindicator, als de lengte van de vacht.

De vorm van het hoofd is verschillend in twee rassen - als de honden van de Amerikaanse variëteit meer worden gekenmerkt door een ronde kop van een kleine relatieve lichaamsafmeting met een iets naar boven gekeerde neus en een verkort 'vierkant' gezicht, dan hebben de Britten meestal een grote kop en een relatief langwerpig gezicht. Ondanks het feit dat het lichaam van alle Cockers meestal een vorm heeft die dicht bij het vierkant staat, heeft het ras uit de VS meestal een hogere positie van het borstbeen, terwijl de Britten een rug hebben die bijna zelfs uit de schoft en tot aan de croupe is.

Maar wat betreft kleur, je begrijpt meteen of de "Amerikaan" of "Engelsman" voor je staat, helaas zal het niet werken, omdat de normen van beide variëteiten veel opties toestaan ​​voor de kleur van hondenhaar. De meest voorkomende kleuren van beide rassen:

• zwart;
• rood;
• goud;
• chocolade;
• fawn;
• gemengd (meestal zwart en wit, rood en wit, bruin en wit).

Zowel de cockerrassen als de oorlengte verschillen niet. - Is dat de honden van de Amerikaanse variëteit, ze kunnen worden bedekt met een beetje meer dichte zes.

Hoewel de externe verschillen tussen de twee Cocker-soorten minimaal zijn, zijn hun tekens heel verschillend. Beide rassen zijn over het algemeen vriendelijk, aanhankelijk en gehoorzaam, opmerkelijk ontvankelijk voor training.

Als gevolg van deze andere benadering van fokken, De 'Britten' zijn energieker en mobieler dan de 'Amerikanen' en met een duidelijk wantrouwende houding tegenover het uiterlijk van vreemdelingen in het huis. Maar het ras uit de VS is rustiger, en een periode van denken kan het uitbreken van de activiteit volgen. Aan de ene kant zal zo'n hond je minder vaak storen, aan de andere kant staan ​​honden van Albion altijd open voor communicatie met familieleden, terwijl "Amerikanen" misschien niet akkoord gaan om deel te nemen aan opgestelde spellen.

Wat betreft de compatibiliteit van cockers met andere huisdieren, dan beide soorten kunnen goed overweg met katten. Als het ras uit de VS echter de aanwezigheid van andere huisdieren in het huis tolereert, dan de eigenaren van de "Engelsen" zouden het huis van papegaaien en andere decoratieve vogels niet moeten starten - het ras heeft jachtinstincten behouden, waardoor het leven van een vogel op een dag tragisch kan worden onderbroken.

Een ander verschil tussen Amerikaanse spaniels is een zeer goede eetlust op de rand van gulzigheid, daarom moet de balans van hun dieet zorgvuldiger worden gevolgd dan bij het fokken van de "Britten".

Bij het kweken van een verscheidenheid aan Cocker Spaniels, is het belangrijkste om voldoende aandacht aan de huisdieren te schenken, omdat ze geen scheiding van de eigenaar tolereren en zeer actief zijn. Als de tijd zich niet bezighoudt met het trainen en opvoeden van een huisdier, kan hij te grillig en oncontroleerbaar worden.

Ze moeten meerdere keren per dag worden gekamd, vooral na wandelingen in de natuur, terwijl een kortharige "Brit" voldoende is om één per dag te kammen.

En hier dagelijkse reiniging van de ogen en oren is vereist voor beide variëteiten van spanielen. Het baden van huisdieren is niet meer dan één keer per week. De "Amerikanen" moeten hun wol noodzakelijkerwijs kammen zowel voor als na het baden, terwijl deze procedure niet noodzakelijk is voor een Brits ras.

Een ander verschil is dat als fokkers van actieve en natuurminnende Engelse Cockers tijd moeten besteden aan frequente wandelingen in de frisse lucht, de "Amerikanen" het redelijk gemakkelijk zullen vinden om 1-2 keer per dag te lopen.

Beide soorten cocker-spaniëls onderscheiden zich door een goede gezondheid en met de juiste zorg. leef van 12 tot 15 jaar.

Een van de meest voorkomende ziekten die kenmerkend zijn voor beide rassen is de zogenaamde hondsdolheid rode spanielen, wat zich uit in de vorm van uitbarstingen van ongemotiveerde agressie. Dat te weten het is geen karaktereigenschap, maar een erfelijke ziekte. Vanwege de decoratieve vorm van het hoofd en de snuit zijn Amerikaanse Cockers gevoeliger voor oog- en luchtwegaandoeningen dan Engelse.

In de volgende video kun je meer te weten komen over de kenmerken van het ras American Cocker Spaniel.