Japanse hin: beschrijving, karakter en cultivatie

Dit lieve huisdier met vier poten is een van de eerste gezelschapshonden. Eeuwenlang zwierven de Japanse Chinas trots door de paleiskamers en gaven hun gemeenschap en liefde aan de grote keizers.

De Japanse Chin is een van de vele miniatuurrassen met een platte snuit, die 1500 jaar geleden ontstond in het Japans Japanse keizerlijke hof. Fans noemen hem speels, ondeugend, slim, vastberaden, koppig en aanhankelijk. Hij is populair onder al diegenen die houden van kleine honden met een gevoel voor humor, slecht temperament en eindeloze vindingrijkheid bij het nastreven van hun interesses.

Veel hypotheses proberen de oorsprong van dit Japanse ras te verklaren. Volgens een van hen zijn de voorouders van dit kleine hondje afkomstig uit Korea, en in 732 werden ze gepresenteerd als een geschenk aan de keizer van Japan. Een andere versie beweert dat honden veel eerder in het land van de rijzende zon arriveerden, samen met boeddhistische zenmonniken die in 538 vanuit Tibet naar Japan kwamen. Deze theorie suggereert dat de Japanse Chin gemeenschappelijke voorouders heeft met een grote en diverse groep honden afkomstig uit Tibet. Jarenlang hebben de mensen in Azië het kleine hondje aanbeden, als het heilige geschenk van de hemel.

In Japan werden honden van dit ras met groot enthousiasme gefokt. Bijzonder gewaardeerde korte benen en platte gezichten, zeer herinnerend aan menselijke gezichten. Sommige fokkers voedden zelfs hun kleine honden rijstwijn om de groei van het dier te stoppen en daardoor dichter bij het ideaal te brengen.

In de 18e eeuw werden deze kleine honden in speciale kooien gehouden, zoals decoratieve vogels. Omdat de keizer van Japan werd geboren onder het teken van een hond volgens de Japanse horoscoop, voelde elk gezin indertijd, uit respect voor de keizer, zich verplicht om minstens één hond te hebben. De Japanse China's werden beschermd door de wet: iedereen die schade leed of zich grof gedroeg tegenover honden, kon zelfs worden geëxecuteerd.

In de wereld is het waarschijnlijk de eerste hond uit Azië, die al heel lang op het Europese continent voorkomt. Een Portugese missionaris bracht een dergelijke hond als een geschenk naar de Britse koning Charles II. In de 18e eeuw kruiste de prins van Marlborough deze hond met een van de kortharige Britse Spaniels en creëerde zo miniatuurspaniels.

Een auteur in 1863 beschreef de Japanse kin als een klein hondje, niet meer dan 25 cm, wat erg veeleisend is om te verzorgen en ongelooflijk duur. Misschien vanwege deze beschrijving, Alexander, de vrouw van de Britse koning Edward VII, wilde zo'n hond - en ze had 28. In 1853 bracht Commodore Matthew Calbrait Perry verschillende quins uit Japan naar de Verenigde Staten van Amerika - ze wekten grote belangstelling.

In 1883 werd een honden fokkende club van dit ras opgericht in de VS en begon zijn duizelingwekkende carrière. Helaas moest hij concurreren met de meer bekende en populaire mopshonden en pekinees.

Aan het einde van de 19e eeuw leken Japanse hin en pekinees (die veel verschillende strepen hadden) behoorlijk op elkaar, zelfs rechters konden zich vergissen. Dit komt door het feit dat deze rassen vaak met elkaar gekruist zijn.Op een hondenshow in New York in 1882, werd de Pekingees zelfs officieel als Japans hin beloond. Maar vandaag, dankzij de ontwikkeling van fokken en duidelijke normen van dit ras, zal niemand hen kunnen verwarren.

Het eerste dat meteen de aandacht trekt, is de lange, luxueuze Japanse Chin-wol. Het heeft geen dichte ondervacht, verlengt en pluist het gebied van de staart, het hoofd en de oorschelpen. Het puntje van de snuit van honden met vrijwel geen wol. Volgens de normen moet het ras voldoen aan een strikt gedefinieerde beschrijving.

• kleur. De standaard Japanse kin is zwart en wit, rood en wit of zwart en wit met bruine vlekken (driekleur). De hoofdachtergrond is altijd wit.
• Head. Breed, met een convex voorhoofd. De neus is sterk ingekort, waardoor de snuit afgeplat is.
• Op het eerste gezicht zit een grote neus, op dezelfde hoogte als de ogen. De neus is altijd zwart of in de kleur van het pak.
• Ogen. Groot, ver uit elkaar geplaatst, enigszins schuin. Ze hebben het effect, alsof de hond door iets wordt verrast.
• Growth. Schofthoogte - tot 25 cm.
• gewicht 3-4 kg gemiddeld.
• Gemiddelde levensverwachting - 12 jaar

Hij is intelligent, nieuwsgierig en zeer goed opgeleid. Ze zijn bereid om ijverig te studeren, gewoon om hun meester te plezieren, en slagen vaak in tests van behendigheid en gehoorzaamheid. Het belangrijkste in het proces van training is om aanmoedigingsmethoden te gebruiken en in geen geval niet te straffen of te schreeuwen tegen dieren. Activiteit is belangrijk voor elke hond, en Japanse kin is geen uitzondering - het heeft dagelijkse wandelingen nodig.

Het grootste voordeel van hin is dat hij laat mensen glimlachen. Het is moeilijk om al zijn acties te voorspellen, maar het is altijd leuk en interessant. De Japanse Chin heeft een echte voorliefde voor grappen. Een van zijn grootste genoegens is om de reactie van zijn eigenaars te volgen, die hij krijgt door iets belachelijks of verboden te doen. Hin is een gelukkig en vrolijk huisdier en deelt het met plezier met zijn familie.

Ondanks de vrolijke aard en kleine afmetingen, volwassen hin voelt zich beter in gezinnen met volwassen kinderen. Omdat ze al begrijpen dat je voorzichtig moet spelen met een miniatuurhond. En met kleine en onbekende kinderen is hij vaker op zijn hoede.

Omdat de Japanse kin alleen als gezelschapshonden wordt gefokt, zijn ze alleen aangepast aan het leven in het huis, maar niet op straat. Door de eigenaardigheden van de structuur van hun platte gezicht zijn ze erg gevoelig voor hoge temperaturen, ze kunnen een zonnesteek krijgen als ze lange tijd buiten staan. Interessante feiten:

• in Japan wordt hin beschouwd als een meer verhoogd wezen dan honden van een ander ras;
• hij houdt heel veel van lopen, maar houdt niet van slecht weer;
• wanneer de hond niet speelt, zit hij thuis op een heuvel en let hij zorgvuldig op alles wat er om hem heen gebeurt;
• de vrolijke aard van de hond, het aanpassingsvermogen en de kleine omvang maken het een geschikt huisdier voor een klein appartement, en voor een groot huis;
• vanwege de liefde voor acrobatiek, wordt het vermogen om hoge objecten te beklimmen en de neiging tot kinzuiverheid ook wel een kat in een hondenkostuum genoemd.

Japanner is geen hond die gemakkelijk in de omgang is met de hele wereld. Hij houdt van zijn familie, maar hij is op zijn hoede voor vreemden. Staat vreemden niet toe om zichzelf te raken. Het verleden (toen hij werd beschouwd als een vierpotige godheid), liet natuurlijk zijn stempel op het karakter van de hond drukken. Hin heeft een prachtige houding en trotse bewegingen. De stap waarin hij zijn poten omhoog tilt, is een attribuut van vergane glorie.

Voor hun eigenaren is Hin helemaal niet arrogant en kan een goede vriend zijn. Helaas is Hin vandaag geen populaire hond.Dit kleine huisdier kan luidruchtig en ondeugend zijn, aan de andere kant weet hij wanneer hij stil en rustig moet blijven. Hins kunnen zowel een diepe gehechtheid als een voldoende afstand tot een persoon laten zien.

De gevoelige intelligentie van deze honden vereist nieuwe indrukken, daarom volgt de hond voortdurend enthousiast alles wat er om haar heen gebeurt. Typerend voor Hina is een enigszins verbaasde uitdrukking van de ogen, waarmee hij de hele wereld bekijkt en nog steeds op zoek is naar nieuwe indrukken. Hij ziet er altijd een beetje attent uit. Het is niet verwonderlijk dat je altijd een zekere filosofische houding van een echte vertegenwoordiger van de oosterse wereld kunt verwachten.

Pro's voor het ras:

• levendig temperament;
• vrolijk humeur;
• elegant;
• zachtaardig en hartelijk;
• mag stil zijn;
• fascinerend karakter;
• intelligent;
• attente waarnemer;
• schattig.

De vrolijke kerel en de filosoof in één wezen. Japanners brengen zeker vreugde en goed humeur naar het huis van de eigenaars. Met enthousiasme staat een vrolijke baby met zijdezachte vacht klaar om op zijn achterpoten rond zijn meester te dansen, hem op te vrolijken. Een klein, kwetsbaar huisdier toont gewillig trucs en wil worden geprezen en beloond. Met acrobatische behendigheid loopt hij op zijn achterpoten en vraagt ​​om genegenheid, vriendelijke woorden of traktaties.

Een vermoeide hond waardeert vrede. Hij klimt zo hoog mogelijk in een stoel of bank, bij voorkeur weg, en observeert de gebeurtenissen om hem heen. Op sommige momenten lijkt hij misschien een beetje verrast, maar keert onmiddellijk terug naar zijn favoriete bezigheid: de wereld observeren.

Japanners worden op het eerste gezicht verliefd. Soms lijkt het erop dat er geen schepsel ter wereld is dat meer toegewijd is aan de mens dan deze hond. Hij weet precies wat hij wil, maar hij is bereid om compromissen te sluiten en concessies te doen. Westerlingen praten vaak over de "ondoordringbare ziel van het Oosten", uiteraard is dit niet alleen van toepassing op mensen, maar ook op de relatie tussen de mens en de Japanse kin.

Hin is zeer toegewijd aan zijn meester, maar vreemdelingen verdienen zijn liefde niet. Dit betekent echter niet dat gasten in het hin-huis elkaar zullen ontmoeten, tanden zullen vertonen - de hond zal eenvoudig de kamer verlaten waar vreemden zullen zijn, of ze zullen niet opmerken. Maar hij zal heel blij zijn als de gasten vertrekken. Dit gedrag is mogelijk als de eigenaar zijn hond op de juiste manier heeft opgevoed. Een opgevoede hond is een beloning voor de eigenaar, omdat een opstaande kin veel toleranter is tegenover vreemden. En een verwende hond, behandeld als een prins, zal zich anders gedragen.

De aard van de Japanse Chin past niet helemaal harmonieus in het moderne leven. Eeuwenlang was zijn huis de mooiste paleizen. Hij groeide op omringd door luxe, pracht en schoonheid. Khin is een van de laatste levende getuigen van de afgelopen cultuur en zelfs van de hele oosterse beschaving.

De Japanse hin is een kleine hond, maar is in feite niet zo eenvoudig. Deze honden hebben geen speciale zorg nodig. Maar liefde en constante zorg zijn erg belangrijk voor hen. Voordat je begint met kin, moet je je sterke punten evalueren, de voor- en nadelen afwegen. Omdat de puppy een belangrijk onderdeel van het gezin wordt en waarschijnlijk nog vele jaren in de familie zal verblijven.

Als u een Japanse kinpuppy kiest, moet dit meer dan 8 weken zijn. De meest gerenommeerde en verantwoordelijke Japanse fokkers zullen niet eens nadenken over het laten gaan van de baby tot 8 weken. Er zijn natuurlijk gewetenloze fokkers die klaar zijn om een ​​puppy van een jongere leeftijd te verkopen, maar het is beter om zulke puppy's te vermijden.

Professionele en verantwoordelijke fokkers moet documenten afgeven die bevestigen dat de puppy gezond is en alle noodzakelijke procedures heeft doorlopen. En moet ook een certificaat van stamboom en een beschrijving van zijn potentiële stamkwaliteiten verstrekken.

Let bij het kiezen van een Japanse Chin-puppy op de volgende punten:

• gedrag en karakter - Een gezonde puppy is altijd actief, nieuwsgierig en sociaal;
• fysieke conditie - het lichaam van de puppy moet sterk, evenredig zijn, zonder zichtbare anomalieën (te dunne, trage puppy - dit is niet normaal);
• oren moet schoon zijn, zonder tekenen van ontsteking;
• ogen helder, zonder tranen en afscheiding;
• de staart moet worden verhoogd en kwispelen.

Japanse hin is een nobele hond, de verzorging ervan kost niet veel moeite. Ondanks hun nogal temperamentvolle humeur, bederven ze het eigendom niet en vernietigen ze niets in het huis. Daarom zal zelfs de meest gewetensvolle gastvrouw hem niet de schuld van de vernietiging kunnen geven.

Japanse kin is een van de weinige hondenrassen die met succes in de stad kunnen leven, zelfs in een klein appartement. Ze zal zich comfortabel voelen, zelfs in een typisch studio-appartement. Japanners waarderen in de eerste plaats de aangename sfeer thuis, en de grootte is een ondergeschikte kwestie. Hij houdt van warmte en comfort, zachte kussens en warme tapijten.

Deze honden zijn niet beperkt tot alleen in de keuken of in de lobby, omdat de Japanse chinas een echte decoratie van de woonkamer is. Hina heeft altijd favoriete plekken in het huis waar hij op de troon zit - op de arm van de bank of op de rug van de stoel.

Het is belangrijk dat de plaats hoog is zodat het gemakkelijk is om alles te observeren wat er rondom gebeurt. Het is verbazingwekkend hoe een hond die zo terughoudend tegenover vreemden omgaat goed met andere honden overweg kan. Ze blaft niet tegen elke naderende hond en verbergt zich niet als ze een veel grotere hond ontmoet. Hin vertoont zeer zelden angst en communiceert meestal perfect met honden, die vrolijk met hen door het park rennen.

Hoewel de Japanse kin nogal fragiel oogt, is deze hond in goede gezondheid. En de ziekten die eigen zijn aan hen zijn kenmerkend voor de meeste miniatuurhondenrassen. Dit ras heeft een onevenredig groot hoofd, maar bij de geboorte veroorzaakt het geen problemen. Puppies bereiken relatief snel onafhankelijkheid, worden vrij krachtig en onafhankelijk geboren. Veel voorkomende gezondheidsproblemen zijn hart- en gewrichtsproblemen.

Bovendien kunnen zich vanwege de korte snuit ademhalingsproblemen voordoen. Evenals een gevoelig punt van hun gezondheid zijn grote ronde ogen die periodieke zorg vereisen (wassen). En je moet regelmatig je oren controleren op de aanwezigheid van een infectie.

Het verzorgen van een schone en ongedwongen Japanse kin kost niet veel moeite. Het volstaat om eenvoudige acties uit te voeren.

• Om te lopen Hoewel hij zich geweldig voelt in huis, zijn er nog steeds ten minste 3-4 wandelingen per dag vereist. Je kunt jezelf tot één beperken, als je hem vertrouwd maakt met het thuisvak.
• Zorg voor wol. Hun lange, zijdeachtige pelsjas heeft eenvoudige dagelijkse verzorging nodig. Ondanks de lengte en het volume, raakt de vacht niet in de knoop en blijft hij niet aan elkaar kleven. U moet uw hond echter regelmatig borstelen met een zachte staalborstel. Borstel moet een speciale kiezen, om te voorkomen dat het haar en verwondingen worden uitgerekt.

Meestal zien andere honden kammen als verfijnde marteling. Hing daarentegen houdt van deze procedure. Het belangrijkste is om het voorzichtig te doen, en dan kan de verzorging van de hond gemakkelijk thuis worden uitgevoerd.

Hin is net als de Yorkshire Terrier dol op schoonheid en bewondering - en dit kan niet worden bereikt zonder te kammen.

• Voor het uitvoeren van een hygiënische haarstijl.
• Neem de tijd voor waterbehandelingen. Het is de moeite waard hina te zwemmen door noodzaak, maar niet vaker dan één keer in de twee weken. Poten en oren om als vervuiling te wassen.Voor zwemmen vandaag is er een grote selectie van dierenshampoos met extra antimicrobiële en anti-parasitaire eigenschappen. Na het baden moet u de vacht grondig drogen.

Het is vrij eenvoudig, maar je moet begrijpen dat het brengen van een Japanse kinpup naar huis is als het brengen van een pasgeboren baby naar huis. Dit betekent regelmatige voedertijd (volgens het schema en aanbevelingen van de fokker), speeltijd, slaaptijd en trainingstijd. Het opvoeden van een Japanse Chin-puppy is heel interessant, maar ook heel moeilijk. Maar als alles goed is gedaan, kun je vele jaren genieten van een geweldige vriend en metgezel.

Ondanks hun lage gewicht hebben de Japanse Hons een geweldige eetlust. Het is vrij typisch dat kleine honden per kilogram lichaam veel meer eten dan grote honden. Met een gewicht van ongeveer drie kilo heeft kleine kin ongeveer 60 gram vlees per dag, 30 gram groente en dezelfde hoeveelheid gekookte rijst of pasta nodig.

Een beetje gist en twee druppels olie, zoals het toevoegen van vitamines of minerale preparaten, zullen een gunstig effect hebben op zijn lange haar. De Japanse kin zal de overgang naar kant-en-klaar hondenvoer voldoende waarnemen. Het is niet belangrijk dat kin droog of ingeblikt voedsel is, maar het moet altijd van de hoogste kwaliteit zijn. Er dient rekening te worden gehouden met het feit dat het afgewerkte voer kan bijdragen aan een toename van het stoelgangvolume van het dier.

In geen geval mag u echter het ene type coma veranderen in het andere, omdat een dergelijke afwisseling van voeding kan leiden tot een maagklachten van het dier. Het is ook niet nodig om het te overdrijven met verschillende delicatessen, zelfs als de geliefde huisdier is zeer aanhoudend en vriendelijk vragen over. Het enige dat een hond zonder schade aan de gezondheid kan worden toegestaan, is een stukje biscuit of een kleine appel.

Japanse kin is een hond met een subtiele psyche die de eigenaar erg liefheeft en begrijpt. De hond is oneindig toegewijd aan hem. Tijdens een wandeling houdt hij van stoeien en rennen, maar tegelijkertijd gehoorzaamt hij strikt aan zijn eigenaar.. Als je met hem wandelt, kun je er zeker van zijn dat de nieuwsgierige en bewonderende blikken van voorbijgangers niet kunnen worden vermeden. Kijkend naar deze schattige wezens, is het gemakkelijker om hem te presenteren als de geliefde hond van een mooie dame dan de hond van een sterke man. Hoewel honden even geliefd en toegewijd zijn aan de eigenaar en eigenaar.

Hina moet met veel zorg en liefde grootgebracht worden, maar zeer consequent. Je moet nooit toegeven aan zijn manipulaties, omdat het is heel gemakkelijk om een ​​kleine maar strikte tiran ter sprake te brengen. Indien nodig, maakt de Japanse kin het gemakkelijk om te begrijpen dat het verkeerd begrepen en onderschat wordt. Het is belangrijk om hem constant te laten zien hoeveel hij geliefd en waardevol is.

Honden van dit ras kunnen succesvol worden onderhouden, zowel in een stadsappartement als in een landhuis. Het is de moeite waard om te onthouden dat de Japanse kinine actief moet worden verplaatst en dat hij gewillig een wandeling in een groot park, bos of rivier gaat maken. Trotse en onafhankelijke kin om in de thuishaven (volière) te houden is onaanvaardbaar. Een uitzondering kan een gedwongen afscheiding van het huisdier zijn, wanneer u het een paar dagen onder begeleiding van vrienden moet achterlaten. Dit kan een goede ervaring zijn voor de hond.

In de regel is de Japanse hin erg sceptisch over de nieuwe omgeving. Hij houdt niet van verandering en kan zo nodig niet de beste aspecten van zijn karakter aantonen. In sommige gevallen zelfs weigeren om te eten. Daarom moet vanaf de vroege kindertijd speciale aandacht worden besteed aan de ontwikkeling van het vermogen om zich aan te passen en te verzoenen met de omgeving. Aanpassing bevordert op gunstige wijze de bekendheid met familie vrienden en kennissen.

De verantwoordelijke eigenaar moet:

• instinct discipline en gehoorzaamheid in het huisdier;
• om te gaan met zijn wantrouwen en verlegenheid tegenover vreemden;
• voldoende tijd besteden aan communicatie met het huisdier;
• Zorg voor een stabiele levensstijl.

De eigenaar mag niet:

• verwen de hond te veel;
• de beweging en het lopen van het dier beperken;
• te veel om toe te staan ​​of, omgekeerd, te streng te zijn;
• laat kin één voor een lange tijd (werk of vakantie).

Japans houdt van kinderen en neemt met het echte enthousiasme deel aan de meest ongelooflijke sweepstakes. Hoewel hij lijkt op een fragiel porseleinen beeldje, maar in feite een behoorlijk sterk en stabiel dier is, is het daarom ideaal voor verschillende soorten sportactiviteiten. Kinderen moeten echter onthouden om voorzichtig te zijn bij het omgaan met een hond.

De benadering van het kiezen van een bijnaam voor Japanse kin kan anders zijn. Het moet rekening houden met de individuele eigenschappen van het huisdier, zijn temperament en karakter. Honden reageren het best op tamelijk korte en sonore namen. Het is goed dat de naam van de hond geluiden bevat zoals "r", "j", "kc". Namen zoals Joker of Max zullen voor een hond veel gemakkelijker te begrijpen en te leren zijn dan bijvoorbeeld Lana of Leon. Nou, als de naam van de hond niet te lang was.

De beste optie is een of twee lettergrepen in de naam. Lange namen zijn niet alleen moeilijk om een ​​hond te leren, maar ook niet erg handig voor de eigenaar. Het is veel gemakkelijker om een ​​hond te bellen met de korte naam Max dan de langere versie van Maximilian. Lange bijnamen veranderen uiteindelijk in iets korter en praktischer.

De praktijk leert dat elke hond ten minste drie bijnamen heeft. Eén gewoon, één kort (verkleinwoord) en één wanneer we serieus tegen een hond praten of deze aan onze vrienden presenteren.

Vermijd populaire namen als Max, Rex, Sonya of Sima. Het is beter om creatief te zijn en uw hond origineler te noemen. Bij de meest voorkomende bijnaam is de kans groot dat andere hondenliefhebbers tijdens een wandeling onbewust de hond bellen. Het is de moeite waard te onthouden dat menselijke spraak niets betekent voor dieren. Het is erg moeilijk voor honden om individuele woorden uit een hele stroom woorden te begrijpen.

Honden worden verward door dergelijke bijnamen dat ze in overeenstemming zijn met andere belangrijke woorden of bevelen. Zo'n bijnaam als Sid, bijvoorbeeld bij het gebruik van het "zit" -commando, maakt het uiteraard moeilijk voor uw huisdier om te oefenen. Omdat deze twee woorden te veel op elkaar lijken om te horen.

De bijnaam moet overeenkomen met de hond, het uiterlijk en het temperament. Maar het is ook de moeite waard eraan te denken dat puppy's snel groeien en dat de naam voor het leven bij de hond blijft. Een belachelijke bijnaam, die geschikt was voor een klein pluizig brok en iedereen in het rond raakte, past helemaal niet bij een volwassen trotse hond. Natuurlijk is het heel opwindend om honden te bellen, maar je moet dit onderwerp zeer verantwoordelijk benaderen.

Je moet zeker bijnamen vermijden die als vulgair of aanstootgevend kunnen worden beschouwd. En geef de honden ook geen menselijke namen. Veel mensen voelen zich beledigd wanneer een hond is vernoemd naar hun kind, vader of grootvader. Het is beter om menselijke namen achter te laten voor mensen.

Als het zo is dat de eigenaar de verkeerde koosnaam heeft opgepikt of een hond met een bijnaam heeft gekozen, kunt u deze wijzigen. Honden wennen aan het geluid van hun naam en leren redelijk snel reageren. Niets belet je echter om zelfs een volwassen huisdier met een nieuwe bijnaam te leren. Je moet natuurlijk niet worden misbruikt met het bedrag van deze veranderingen.

Bij het kiezen van een fokhond uit de kennel zal het hoogstwaarschijnlijk een tamelijk lange en bedachtzame naam hebben. De naam van een rashond bestaat uit twee delen: een eigennaam, geschreven in hoofdletters en de naam van de kennel. De fokker zelf bepaalt de volgorde van de naam. Gebruik in het dagelijks leven meestal een handige korte bijnamen. Interessant is dat puppy's geboren in hetzelfde nest namen moeten hebben die beginnen met dezelfde letter van het alfabet. De alfabetische volgorde van de volgende nesten is echter niet van belang.

Rashonden krijgen vaak bijnamen in het Engels. Dit is waar wanneer de eigenaar van plan is om een ​​hond tentoon te stellen op buitenlandse tentoonstellingen. Het is vrij moeilijk voor rechters en assistenten om de buitenlandse naam van een hond te onthouden en te reproduceren.

Tegenwoordig, onder de Japanse Khins, komen de bijnamen van Slavische oorsprong steeds vaker voor. Maar aanvankelijk werden vertegenwoordigers van dit ras bij voorkeur door Japanse namen genoemd. Hier is bijvoorbeeld een kleine lijst met Japanse bijnamen voor jongens en meisjes:

• Airy;
• Akari;
• Chio;
• Hina;
• Mia;
• Nana;
• Prince;
• Reina;
• Ria;
• Rico;
• Rick;
• Rina;
• rijst;
• Sakura;
• Sarah;
• Shota;
• Soma;
• Sota;
• Taiga;
• Yushin;
• Utah.

Hoewel de Japanse kin vandaag niet op het hoogtepunt van zijn populariteit is, vindt niettemin dit oude keizerlijke ras zijn toegewijde bewonderaars over de hele wereld. Er zijn clubs en genootschappen van fans van dit ras. Ze wordt actief gekweekt en verkocht. De meeste eigenaren zijn het erover eens dat de Japanse hin het ideale hondenras is. Dit is wat ze zeggen over hun trouwe huisdieren:

• nobele, trouwe en loyale vriend;
• heel slim, grappig en grappig huisdier;
• past zich goed aan de nieuwe omgeving aan;
• miniatuur en mobiel - je kunt het overal met je meenemen;
• trots en arrogant;
• houdt van lof en genegenheid;
• vereist geen complexe zorg, het is voldoende om voor lang haar te zorgen;
• ideaal voor inhoud in appartementen in kleine steden;
• leert gewillig commando's, gemakkelijk te trainen;
• zeer dapper en vastberaden, zal altijd opkomen voor de verdediging van zijn meester;
• op hun hoede om zich te gedragen in het gezelschap van vreemden en jonge kinderen;
• een zeer breekbaar en teder huisdier, je kunt hem verwonden door onvoorzichtigheid;
• je hebt veel communicatie nodig, hij houdt er niet van om lang verenigd te blijven;
• heeft een vrij goede gezondheid.

Van de tekortkomingen van het ras noteren de eigenaren van de Japanse Chinus verschillende nuances.

• Grillig humeur. Dit kan te wijten zijn aan onvoldoende opleiding en gebrek aan training.
• Neiging tot genetische ziekten. Dit komt door de eigenaardigheden van de selectie van dit ras om de grootte en de vorming van een typisch uiterlijk te verminderen.
• Overmatige voorzichtigheid of zelfs lafheid. In termen van rasstandaarden is dit een teken van een defect in een ras.

In de volgende video kun je de Japanse kin van dichtbij leren kennen.