Leeftijd van honden volgens menselijke maatstaven

Honden zijn geen honderd jaar voor mensen. Als slimme huisdieren hielpen ze de persoon in de meest verschillende zaken. Elke eigenaar van deze vierpotige wezens is bezorgd over de levensverwachting van zijn hond, en om deze reden is de verhouding tussen mensjaren en hond gevonden door observatie en onderzoek.

Het bepalen van de leeftijd van een hond is visueel behoorlijk moeilijk. Het is gemakkelijk om een ​​volwassen hond te onderscheiden van een pasgeboren puppy, maar het begrijpen van de exacte leeftijd van een dier helpt alleen om alle tekens van een bepaald levensjaar te kennen. Hieronder vindt u een tabel die helpt om de leeftijd van uw huisdier nauwkeurig te bepalen op basis van de kwaliteit van de tanden.

Er moet aan worden herinnerd dat Om de leeftijd van de hond te bepalen met behulp van de tafel kan ongeveer zijn: nauwkeuriger moeten weten op basis van de geboortedatum. Dit gebeurt omdat de kwaliteit van wol, tanden en lichaamsbouw ook afhankelijk is van de omgeving. Dakloze mongrelen verliezen snel hun spieren als gevolg van een slecht dieet en wol kan onderhevig zijn aan ziekten (herpes, huidaandoeningen).

In de thuissituatie, wanneer de hond aandacht en zorg krijgt, is de situatie het tegenovergestelde: de kwaliteit van zijn tanden en vacht is bovengemiddeld, omdat de liefhebbende eigenaren de gezondheid van het huisdier bewaken.

Om een ​​persoon zonder problemen te laten begrijpen hoeveel honden gemiddeld leven, zijn er verschillende manieren gecreëerd om de 'menselijke' leeftijd van het dier te berekenen. Dus, de eigenaren van viervoetige poten begrijpen hoe oud het huisdier is en kunnen zich laten leiden door deze figuur. Het is onmogelijk om precies te zeggen hoe oud een hond is volgens menselijke maatstaven: verwarring wordt gecreëerd door drie verschillende berekeningsmethoden. De verschillen tussen hen zijn niet te groot, maar er moet rekening mee worden gehouden. Dus, als volgens een vereenvoudigde berekening een hond 35 jaar oud is, volgens LeBo's theorie, is hij 45.

Alvorens verder te gaan met de berekening, is het noodzakelijk om te begrijpen dat het onmogelijk is om de perfecte balans van het menselijk leven met een hond te vinden. Elke hond heeft zijn eigen individuele leven, dat de invloed van de omgeving omvat. Dit suggereert dat zelfs na bestudering van de gemiddelde levensduur van een bepaald ras, het onmogelijk is om met nauwkeurigheid te begrijpen hoeveel jaar het dier op menselijke schaal heeft. Om deze reden moet de leeftijd van de hond niet worden gecombineerd met de mens.

In de 20e eeuw werd de eerste, nog steeds primitieve berekening van hondenjaren met een mens geboren. De makers werden dierenartsen, die ongeveer moesten weten hoe de levensduur van een persoon en een hond met elkaar in verband staat. Dierenartsen gingen niet in op deze vraag en bestudeerden verschillende hondenrassen, maar namen een gemiddelde levensduur van 10 jaar. De duur van iemands leven op dat moment fluctueerde sterk, en een rekenkundig gemiddelde van 70 jaar werd in aanmerking genomen.

Zo verscheen een vereenvoudigde berekening van de levensverwachting, die werd teruggebracht tot een eenvoudige conclusie: 1 hondjaar is gelijk aan 7 mensen. En hoewel een dergelijke berekening niet accuraat kan worden genoemd vanwege de individuele gegevens van elk hondenras die niet zijn opgenomen in de berekening, werd de vereenvoudigde methode veel gebruikt door mensen omdat deze snel werd onthouden en gemakkelijk te gebruiken. De correspondentietabel hieronder laat je zien hoeveel "menselijke" jaren een huisdier heeft volgens de vereenvoudigde berekeningsmethode.

De meest populaire, vereenvoudigde berekening is de laatste plaats in nauwkeurigheid. De methode houdt geen rekening met gegevens (het ras van de hond, de eerste levensjaren) en kan daarom de leeftijd niet volgens deze kenmerken overdragen.

Een eenvoudige berekeningsmethode voldeed niet aan de Franse dierenarts A. LeBo, waardoor hij besloot de biologische eigenschappen van honden te bestuderen. LeBo ontdekte dat het eerste jaar van het leven van een hond niet kan worden geteld als 7 jaar, omdat de hond gedurende 365 dagen volledig is gevormd als een volwassene, wat niet kan worden gezegd van een zevenjarig kind. Zo ontstond in 1953 een theorie, op basis waarvan het eerste jaar van het leven van een hond als 15 menselijke jaren werd beschouwd. Het tweede jaar van het hondenleven moet worden beschouwd als 9. Dus een hond op de leeftijd van 2 jaar is gelijk aan een 24-jarige man.

In hun studies hield de dierenarts rekening met de volgende kenmerken:

• levensverwachting;
• de leeftijd van de puberteit, bereidheid tot voortplanting - in de meeste rassen vindt de periode van puberteit plaats tijdens het eerste levensjaar;
• de leeftijd van volwassenheid, het moment waarop de hond volledig is gevormd als een volwassene - in feite is het de leeftijd van twee dieren.

De onderstaande tabel houdt rekening met de gemiddelde gewichtscategorie van honden waarvan het gewicht begint bij 15 kg, maar niet groter is dan 45.

Net als de andere twee methoden, werd LeBo's theorie herhaaldelijk bekritiseerd. De aanwezigheid van variabelen als de leeftijd van de puberteit en het moment van volwassenheid benadrukken echter de LeBo-theorie als een meer accurate manier om de leeftijd van een dier naar menselijke maatstaven te bepalen.

In 1930, in Zwitserland, beschrijft de wetenschapper Max Kleiber een regel die de massa van het lichaam (gewicht) bindt met een individueel metabolisme (de snelheid waarmee voedsel volledig wordt verteerd). De wet is niet alleen van toepassing op honden, maar op alle dieren, het is geschikt voor het bepalen van de "menselijke" jaren van een kat of papegaai. Tegenwoordig wordt de wet van Klaiber ook toegepast op planten.

Eenvoudige taal de wet vestigt een verband tussen de massa van een hond en het metabolisme: hoe groter het dier, hoe langer de levensduur. Dat wil zeggen, kleine rassen van honden met een snel metabolisme zullen enige tijd minder leven dan een Russische wolfshond. Het probleem in de berekeningen is de gemiddelde hartslag van de hond.

De tafel is ontworpen voor een gemiddeld hondengewicht (10-25 kg).

De Clayber-methode heeft een gemiddelde nauwkeurigheid. Het houdt rekening met het gewicht en het metabolisme van een levend wezen, daarom kan individueel voor elk individu het aantal jaren variëren. Het voordeel van de wet is dat deze universeel en geschikt is voor alle levende wezens, wat niet het geval is bij andere berekeningsmethoden.

Fouten in de berekeningen veel. Elke hond heeft een individuele ontwikkeling, daarom is het bijna onmogelijk om de "menselijke" leeftijd nauwkeurig te bepalen. Sommige fouten komen het meest voor.

• In een vereenvoudigde berekening wordt het eerste jaar geteld in 7 jaar. De eerste 365 dagen in het leven van de hond zijn ondergewaardeerd - op dit moment vindt de ontwikkeling van het dier in een dubbel tempo plaats. Spieren worden gevormd, er is een voorbereiding op de puberteit. Om deze reden is het verkeerd om het eerste jaar van het leven van een hond als 7 te tellen. Om fouten te voorkomen, moet u de eerste 12 maanden als 14-15 menselijke jaren nemen.
• Het tweede jaar van het leven van een hond wordt ook beschouwd als een belangrijke periode in het leven van een hond. Terwijl de vereenvoudigde berekening het tweede jaar als 7 beschouwt, moet het als 9-10 jaar worden beschouwd. Dit veroorzaakt vaak verwarring in de berekeningen, maar deze voorwaarden kunnen niet worden verwaarloosd.
• De wet van Klaiber is niet gespecialiseerd in honden. Om deze reden worden factoren zoals het ras en fysiologische kenmerken van het huisdier niet in rekening gebracht in de vergelijking. Daarom is de wet van Klayber niet accuraat wanneer een ras met vier poten een kortere levensduur impliceert dan andere rassen.