Kortom, alle hondenclubs en de International Cynological Association hebben de standaard van beagle-kleur gedefinieerd als "elke schaduw van honden, behalve bruin." Alleen hier erkent de Kennel Club van de Verenigde Staten deze kleur, wat bij hondenliefhebbers over de hele wereld controverses veroorzaakt over wat voor kleur nog steeds acceptabel is.
Vandaag zullen we kennis maken met de kleuren die door de meeste biglevodov worden geaccepteerd, evenals zeldzame, maar niet minder erkende tinten van deze prachtige honden.
Basiskleuren
Het is vermeldenswaard dat de Kennel Club, om maximale duidelijkheid te scheppen, in 2010 al de officieel geaccepteerde lijst met beagle kleuren heeft uitgegeven, en de redactie heeft duidelijk aangegeven welke kleuren standaard worden geaccepteerd en welke absoluut onaanvaardbaar zijn.
Het meest gedenkwaardig voor de meeste mensen die een bigley kennen of houden, is een driekleurenkleuring: de rug is zwart, de snuit is wit, het hele lichaam is rood. Veel mensen noemen deze kleurklassieker.
En toch stoppen variaties hier niet bij, en het bereik is een hele variëteit, waarbij het moeilijk is om elke kleur waar te noemen, en de ander onaanvaardbaar. Alles is zeer subjectief en elke eigenaar van een boek is trots op zijn beagle.
Er zijn verschillende basiscombinaties:
- bicolor;
- tricolor;
- grijze driekleur;
- bruine driekleur.
Er zijn prachtige variaties:
- gespot;
- kastanjebruin;
- gevlekt.
Het is de moeite waard ze in meer detail te bekijken.
bicolor
"Bee" betekent 2, dat wil zeggen, zo'n beagle - een tweekleurige, meestal wit-rood. De rode kleur kan worden gerepresenteerd als gedempt, dichter bij geel en helder, wat eerder herinnert aan rood. Een puppy zal worden geboren met bleke vlekken die na verloop van tijd donkerder worden. De neus zal donker zijn. Als de hond licht is, is de tip intenser van kleur.
driekleur
Kleuren worden op de meest bizarre manier gecombineerd en afgewisseld, maar hier heeft het uiteinde van de staart altijd een witte kleur. De spots hebben verschillende maten en de dominante schaduw voegt een beagle toe aan een steeds uniekere combinatie.
Als er meer wit is, zal het dier er harmonieus en onschuldig uitzien, terwijl mengsels met zwart het uiterlijk van kattenkwaadheid vergroten. Trouwens, zwart is ook niet altijd precies in zijn intensiteit - soms is de kleur meer bleek, dichter bij grijs, soms alleen steenkool, en soms zelfs met een blauwe tint, die ook "de kleur van de ravenvleugel" wordt genoemd. De neus is hetzelfde als in het vorige geval, zwart.
Grijze driekleur
Een andere driekleurenversie is rood-wit-grijs. De grijstint zelf wordt vaak blauw genoemd, omdat het eb wanneer het wordt verlicht of in de zon precies zo'n indruk maakt. De pup wordt wit en grijs geboren en de volwassen beagle heeft de kleur al veranderd - er wordt een roodharige toegevoegd.
De neus neus is een schaduw van een grafietpotlood, de ogen zijn zeer helder, soms citroenschilfers.
Bruine driekleur
In deze prachtige bigley-fokkers is het gen dat verantwoordelijk is voor de zwarte kleur veranderd en opgeklaard tot chocolade. De ogen van deze schoonheden zijn groen, alsof ze een felbruine potloodvoering hebben. Neus is ook bruin. Tinten van deze kleur kunnen zo verschillend zijn dat het niet mogelijk is om alles op te sommen - tot 190 tonen! Dit is oker, en alle "soorten" van chocolade, en zandig, en goud, en nootachtig, en wijn, en vele, vele anderen.
Het is alleen jammer dat een dergelijke variëteit aan bruine beagles de Cynologische Gemeenschap niet trof, en deze prachtige kleur wordt niet als standaard erkend.
gevlekt
Deze kleur wordt gekscherend "gescheurde driekleur" genoemd - vanwege de scherpte die de kleuren op het dier met elkaar contrasteren.Wit is als een basis, en zwart "scheurt het letterlijk" overal. Soms zie je alleen zwarte stippen of vlekken, vermengd met rood.
kastanjebruin
Vertegenwoordigers van deze kleur zien er erg indrukwekkend uit - zowel tweekleurige als driekleurige beagle kunnen verschillende vormen en afmetingen aan zichzelf dragen. Aanvankelijk, in de regel, toen de pup net werd geboren, zijn er geen insluitsels te zien, maar deze verschijnen al na 5 weken van het leven. Maar er zijn echt kastanjebruine puppy's, die al zijn geboren met zo'n prachtig hoogtepunt. Een interessant detail ligt ook in het feit dat de kleur van de voetzooltjes van dergelijke krapovyh-honden effen donker is en roze in alle andere beagles.
bont
Zeer ongebruikelijke smaak. Verschillende kleurintensiteiten bij deze honden creëren een konijnenbontkleur of citroenbegroeiing. De zeldzaamste schaduw is dassenbont, wanneer alle basiswol zwart is.
De meeste van deze honden zijn te vinden in het Verenigd Koninkrijk, waar ze vanwege hun ongewoonheid favoriet zijn bij fokkers, en de kleur zelf, in tegenstelling tot werelddecreten, is opgenomen in de norm.
De kleur van de lob is donker en de snuit is noodzakelijk rood. Maar biglevody definieert niet heel duidelijk waar alle grenzen van deze variëteit liggen. Voor sommigen, wanneer sommige haren van één kleur zijn, en vlekken - van een andere. Anderen beschouwen motley-kleuring, wanneer zwarte en rode haren gelijkmatig worden verspreid.
Deze kleur wordt ook gekenmerkt door een eigenaardigheid van witte kleur, die nooit puur kan worden genoemd. In de kleurrijke beagle is hij altijd "vies" of met allerlei pastelkleurige onzuiverheden. De rand van wit en andere kleuren is erg wazig.
Zoals we zien Er zijn heel veel variaties van zelfs de verschillende typen en subtypen beschreven, en meestal worden, om fouten te voorkomen, slechts twee basiskleuren in de pedigree-documenten van de beagle geschreven: bicolor of tricolor. Zeer zelden kan men aanvullende uitleg zien, maar de eigenaar weet zeker hoe uniek de kleur van zijn trouwe vriend is en hij zal altijd met trots in detail uitleggen aan iedereen die dat wenst.
Over de kenmerken van het beagle-ras, zie de volgende video.
