Leonberger: fokken kenmerken en regels van honden

Leonberger is een van de oudste hondenrassen, maar ondanks dat is het niet erg bekend bij onze landgenoten. Vanwege de groeiende belangstelling van hondenfokkers voor zeldzame rassen, zijn veel fokkers echter begonnen met het bestuderen van deze unieke honden.

Leonberger behoort tot die rassen die zowel duizelingwekkende als onverdiende vergetelheid hebben meegemaakt gedurende de hele geschiedenis van hun bestaan. Het ras slaagde erin om de rol van de favoriet van koningen uit te proberen, om een ​​statushond te zijn in de kringen van aristocraten, en om het object van kritiek en spot van hondenbehandelaars en hondenfokkers te worden. In verband met zo'n rijke geschiedenis van ups en downs, benaderde het aantal dieren dan het merk van enkele miljoenen individuen, rende toen plotseling naar beneden en stond op de rand van uitsterven.

Het begon allemaal in de kleine Duitse stad Leonberg, wat zich vertaalt als 'de stad van de leeuw'. Het was daar, in de jaren 1930, dat cynoloog Heinrich Essig het briljante idee had om een ​​levend symbool van de stad te creëren. De hoofdprioriteit was om een ​​ras te krijgen dat op een leeuw lijkt, wat volledig overeenkomt met zijn naam.

In de laatste fase van het experiment trekt Essig opnieuw de St. Bernard en vervolgens de Pyreneese berghond aan om over te steken. Het resultaat was niet lang op zich wachten, en een grote zilvergrijze puppy met een zwart hoofd en dezelfde oren werd geboren. De pasgeborene voldeed volledig aan de ideeën van de wetenschapper over het nieuwe ras, dat is de reden waarom fokexperimenten werden stopgezet, en in 1848 kreeg het ras de trotse naam Leonberger. Toen was er een snelle opkomst, een nieuw ras werd snel populair en won de harten van hondenkwekers in heel Europa.

De geschiedenis van de oorsprong van Leonberger eindigde hier echter niet, maar kreeg een onverwachte voortzetting. Direct na het overlijden van de fokker vroeg de Duitse hoektand Ströbel de deelname van de St. Bernard aan de vorming van het ras. Naar zijn mening werden uitsluitend alpenhonden als voorouders gebruikt, die verschilden in hun enorme omvang en aantrekkelijke uiterlijk. De mening van Ströbel werd gedeeld door vele gerenommeerde experts, waaronder de wereldberoemde hondenbehandelaars Luket, Leonard en Likhbor.

Dit is echter niet alles. Een derde versie verscheen later, gebaseerd op het verhaal dat drie eeuwen eerder, soortgelijke paarden op paardenmarkten waren gezien en erg populair waren bij herders en boeren. Deze waardevolle informatie werd verkregen uit het dagboek van een rijke prinses, die in haar aantekeningen enorme honden noemde, volgens de beschrijving die lijkt op leonbergers. Ze schreef dat dieren waren de favorieten van de plaatselijke adel en werden gefokt in elite kwekerijenbovendien is er informatie dat Marie-Antoinette al in de 18e eeuw eigenaar werd van een enorme leeuwachtige hond.

Echter, in de 19e eeuw, kort voor het begin van de officiële selectie-experimenten van Essig, woedde in Europa een plaag die een grote populatie huisdieren trof.De infectie is niet overgeslagen en enorme mooie honden, waarvan slechts een paar individuen overleefden, die in de crèche van het klooster woonden. Volgens de derde versie heeft Essig van deze honden het eens bestaande ras hersteld en geen nieuwe gemaakt. Voor commerciële doeleinden was het echter voor de hondengeleider rendabeler om honden te positioneren als vertegenwoordigers van het nieuwe ras dat hij zojuist had gemaakt, en niet de afstammelingen van bekende en ooit gerespecteerde honden in Europa.

Niettemin na Essig's dood nam de populariteit van het ras af en bovendien begonnen hondenfokkers haar te bespotten. Dergelijke gebeurtenissen waren te wijten aan het feit dat de fokker niet alleen de exacte standaard van het ras liet, maar ook documenten die de resultaten van fokkerij-experimenten bevestigden, met vermelding van de rassen van de ouders en een beschrijving van de pups die van hen werden ontvangen. Dit werd snel gebruikt door oplichters die, onder het mom van leonbergers, begonnen met de verkoop van verschillende honden met verafgelegen gelijkenis met de originele en grote maten. Het resultaat was dat het ras volledig in verval raakte en de belangstelling ervoor bijna vervaagd. Maar aan het einde van de 19e eeuw kwam leonberger, dankzij de oprichting van een tribale club, weer in zicht.

Na de droevige gebeurtenissen in de Eerste en Tweede Wereldoorlog waren de Leonbergers echter opnieuw op de rand van uitsterven. Volgens Duitse bronnen overleefden in die tijd slechts 3 raszuivere exemplaren, van welke fokkers het ras konden herstellen.

In ons land is de leonberger nog steeds een van de zeldzaamste honden, maar de positieve dynamiek van de bevolkingsgroei is nog steeds zichtbaar. Afronding van het verhaal over de geschiedenis van de oorsprong van deze nobele en originele hond, het is onmogelijk om niet te zeggen dat zulke opmerkelijke persoonlijkheden als Napoleon III, Prince of Wales, Nicholas II en Richard Wagner in hun tijd waren. En in de Oostenrijkse hoofdstad heeft een beeldhouwwerk van de keizerin Elizabeth van Baden met verschillende leonbergers tot op de dag van vandaag bewaard.

Leonberger is een grote gedrongen hond met een volumineuze manen op zijn kop en een zwart masker op zijn gezicht. Uiterlijk lijkt het dier op een kleine leeuw en ziet er behoorlijk eng uit. De hoogte van de mannetjes varieert van 72 tot 80 cm, vrouwtjes - van 65 tot 75 cm, waardoor het ras wordt ingedeeld bij de groep van de grootste honden. Het gewicht van volwassenen is ook indrukwekkend, en bij grote mannetjes kan het 72 kg bereiken, bij teven - 60.

De kop van de leonberger is vrij groot en komt overeen met het lichaam in de juiste verhouding., de lengte van de snuit is ongeveer gelijk aan de lengte van de schedel, de voet wordt soepel weergegeven, hoewel hij heel duidelijk te zien is. Aan de brede en enigszins bolle zijden van de snuit, zien de jukbeenderen er goed uit en de sterke kaken hebben een set van 42 tanden. De beet in de meeste individuen is schaarachtig, met een dichte overlap van de ondertanden door de bovenste, maar honden worden af ​​en toe gevonden met een directe beet. De lippen van de leonberger hebben zwarte pigmentatie en passen nauwsluitend bij de tanden. De neus is zwart en breed, de neusgaten zijn open. Niet te grote ovale ogen zijn altijd donkerbruin van kleur en staan ​​op het niveau van de voet. De driehoekige, vlezige oren zijn vrij hoog, van gemiddelde lengte en hangen vrij.

Volgens hun lichaamsbouw zijn leonbergers vierkante honden, hoewel ze een iets langwerpig lichaam hebben, waarvan de lengte overeenkomt met de schofthoogte als 10: 9. De honden zijn goed gebouwd en hebben spieren, sterke botten, een brede en gelijkmatige rug en een elastische onderrug ontwikkeld.De schoft is duidelijk zichtbaar, de borst is diep en breed, de buik is opgetrokken, de nek heeft geen keelhuid en ziet er enigszins langwerpig uit. De staart van de leonbergers in rust is los, vrij lang en onder de romplijn geplaatst. Wanneer het dier in beweging is, stijgt het en buigt het enigszins, maar in het algemeen blijft het nog steeds onder de achterlijn. De lange poten op de opgerichte gewrichten zijn parallel gerangschikt, de vingers zijn verzameld in een sterke knobbel en hebben scherpe klauwen.

Wol leonbergerov hard, niet vatbaar voor ontbinding in scheidingen. Zowel op de staart als op het gebied van hoofd en borst is de lengte van het haar in de rest van het lichaam aanzienlijk groter dan hun lengte. Afzonderlijk moet gezegd worden over kleur.

Geelbruine individuen, die uiterlijk op leeuwen leken, waren echter van grote waarde. Na verloop van tijd werden zandige en bruine strengen van kleuren selectief gefixeerd, grijze exemplaren begonnen steeds minder voor te komen en in 1973 waren ze volledig uitgesloten van de hoofdstandaard van het ras.

Momenteel behoren leonbergers volgens de classificatie van de Internationale Cynologische Federatie tot groep 2waaronder pincher, schnauzer, moloss, mountain en Swiss cattle dogs, en bestaan ​​uit een deel van moloss. De gemiddelde kosten van een puppy die geen documenten heeft die de stamboom bevestigen, is 30 duizend roebel, een puppy van een huisdierenklasse is 40 duizend, een bridklasse is 45 en een showklasse is 50 duizend roebels.

Leonbergers zijn honden met een ontzagwekkende verschijning die verbergt onder een vriendelijke, rustige instelling en slijm. Honden zijn volledig verstoken van agressiviteit en absoluut niet vatbaar voor dominantie. Pet zal nooit de bevelen van de eigenaar weerstaan ​​en met hem vechten voor leiderschap. Met betrekking tot andere huisdieren is de hond erg vredig en goedaardig en zal nooit een kat of hond beledigen die per ongeluk in de tuin is afgedwaald. Dit komt grotendeels door de volledige afwezigheid van het jachtinstinct en het zachte karakter.

Bovendien heeft Leonberger een vrij hoge intelligentie, uitstekende beveiligingskwaliteiten en een adequate beoordeling van wat er rondom gebeurt. In de eerste plaats zijn familie, waarvoor de hond een grote verantwoordelijkheid voelt. Daarom, als een gevaar zich voordoet, beoordeelt het huisdier snel de realiteit van de uitgaande dreiging en gaat het zonodig onmiddellijk over tot de bescherming van het huishouden en de bescherming van de huishoudelijke bezittingen die aan het huisdier zijn toevertrouwd. Om een ​​indringer af te weren, hoeft een hond vaak helemaal niets te doen, omdat alleen de formidabele blik en de indrukwekkende afmetingen van een ruig wachter afleiders dwingen te vluchten.

Vertegenwoordigers van dit ras hebben menselijke communicatie nodig, ze weten hoe ze moeten luisteren en zich kunnen inleven. Als je niet lang met de hond communiceert, kan het traag en afstandelijk worden, dus als je besluit een leonberger te nemen, moet dit moment in aanmerking worden genomen. Leg gewoon de hond op de ketting en forceer om de site te beschermen zal niet werken, aangezien Leonberger in de eerste plaats een metgezel, gesprekspartner en betrouwbare vriend is, en pas daarna de bewaker. Van bijzonder belang is het evenwicht van de leonbergers, waardoor ze kalm en kalm blijven, zelfs als er overal veel plezier is of als er een luidruchtig evenement wordt georganiseerd. Zolang niets zijn eigenaars bedreigt, zal het huisdier rustig aan de zijlijn liggen en zorgvuldig observeren wat er gebeurt.

Los daarvan moet u vertellen over de houding van Leonberger tegenover kinderen. De hond houdt van zijn kleine baasjes en is klaar om hun eindeloze spelletjes en grappen te verduren. De hond laat de kinderen zich bij de staart slepen, aan de oren trekken en terug klimmen, dus in dergelijke gevallen moet u zich meer zorgen maken over de gezondheid van de hond dan over de baby. Het is echter onmogelijk om een ​​kind openlijk te bespotten met een dier.

Er moet ook aan worden herinnerd dat met grote liefde en geduld voor kinderen, alleen volwassen honden anders zijn. De puppy kan, na te hebben gespeeld, het kind van streek maken of zijn buitensporige obsessie afstoten. Veel eigenaren van Leonbergers zeggen dat honden vriendelijk zijn voor alle kinderen, inclusief vreemden, en elke keer dat ze een kind trakteren op het zien van kindertranen.

dus, Leonberger is een ideale optie voor zowel een eenzame persoon als gezinnen met kinderen., en zal nooit zijn eigenaars ertoe aanzetten te twijfelen aan de juistheid van de keuze van het huisdier. Dit is echt het zeldzame geval wanneer een hond op harmonieuze wijze wereldse wijsheid en oordeel, loyaliteit en toewijding, evenwicht en kalmte, gezelligheid en luistervaardigheid combineert, evenals hoge hoede-bewaker kwaliteiten en liefde voor kinderen.

Gemiddeld leven leonbergers van 9 tot 12 jaar. Vertegenwoordigers van dit ras onderscheiden zich door een goede gezondheid en goede immuniteit. Net als andere honden in het Molossische gedeelte hebben ze echter vaak ziekten die gepaard gaan met een hoog gewicht. Deze categorie ziekten omvat dysplasie van de heup- en elleboogstatuten en osteomyelitis, een infectie van het botweefsel. Leonberber heeft vaak last van periostitis - ontsteking van het periosteum, artritis en ziekten van het maag-darmkanaal. Rasziekten omvatten conjunctivitis, cataracten, volvulus en huidziekten. Er zijn ook gevallen van oncologie, de ziekte van Addison - bijnierpathologie en hypothyreoïdie - een tekort aan schildklierhormonen.

Zoals je kunt zien leonbergers zijn vatbaar voor een hele reeks ziekten. Ziektes verminderen de levensverwachting van de hond aanzienlijk en verminderen zijn activiteit. Om het optreden van dergelijke aandoeningen te voorkomen, moet de pup worden gekocht in een goede kinderkamer, nadat hij eerder de casusgeschiedenis van zijn ouders heeft gelezen. Deze voorzichtigheid kan natuurlijk het voorkomen van deze ziekten niet volledig elimineren, maar kan het risico van het optreden daarvan aanzienlijk verminderen.

Vanwege het dikke en lange haar van 5-6 cm zijn leonbergers redelijk geschikt voor gebruik buitenshuis. Echter, vanwege de hoge behoefte van honden om met een persoon te communiceren, is leven op straat niet geschikt voor hen. De ideale optie zou een privé-huis zijn, waar het dier een deel van de tijd binnenshuis kan doorbrengen, maar zich tegelijkertijd niet beperkt tot lopen. Als wordt besloten om de hond in het appartement te houden, moet hier worden bedacht dat hij vanwege zijn grote formaat ruimte nodig heeft. Voor kleine appartementen met kleine gangen is Leonberger absoluut niet geschikt. Je moet ook weten dat de hond twee keer per dag lange, langzame wandelingen nodig heeft. Daarom is het beter om te kiezen voor een ander ras als er niemand is die elke dag enkele uren met haar wandelt.

Als de hond in een privéhuis woont, moet hij op de binnenplaats een schuurtje plaatsen waar hij zich kan verstoppen voor de zon en uit de regen kan wachten. Het is absoluut onmogelijk om een ​​huisdier aan een ketting te hangen, aangezien een leonberger een gezelschapshond is die altijd dicht bij de familie moet staan, al zijn leden moet zien en horen en niet alleen aan de lijn moet zitten. Bovendien is dit niet nodig: de hond gehoorzaamt perfect aan de eigenaren en zal niet in de tuin rennen of de bedden vertrappen. Als het nodig is om de Leonberger geografisch te beperken, dan kun je hem een ​​groot gebied omsluiten of een ruime volière bouwen.

In tegenstelling tot de verwachtingen van de eigenaars, die Leonberger voor het eerst namen, eet hij niet meer dan een herdershond. Je moet ook onthouden dat porties niet te groot moeten zijn, omdat de hond niet overvoed kan worden. Tijdens de periode van intensieve groei krijgt de puppy 5-6 keer per dag te eten, bij het bereiken van de leeftijd van 4 maanden worden ze overgeschakeld naar vier maaltijden per dag. Vanaf 7 maanden oud - drie keer per dag, en vanaf 12 maanden voeden ze twee keer per dag. Bij het berekenen van porties voor honden die op straat leven, moet in gedachten worden gehouden dat ze in de winter een kwart meer zouden moeten zijn dan in de zomer.

Het rantsoen van een leonberger zou in de helft van enig mager vlees moeten bestaan: rundvlees, konijnenvlees, gevogelte of paardenvlees, bijproducten kunnen soms in plaats daarvan worden gebruikt. De tweede helft moet bestaan ​​uit pap: boekweit, rijst of Alkmaarse gort.

Het dieet moet gekookte en verse groenten bevatten, gekruid met plantaardige olie, zuivelproducten - zure room en kwark, kraakbeen en grote botten. Als toevoeging aan voedsel dienen beendermeel, gelatine en vitamine-minerale complexen te worden gegeven. Bovendien moet vers drinkwater altijd in de kom zitten.

Als wordt besloten om de leonberger te voeden met kant-en-klare feeds, moet u premiumformules voor grote rassen kiezen., waarin vitaminen, micro-elementen en nuttige stoffen strikt in balans zijn en aanwezig zijn in noodzakelijke hoeveelheden. Het soort voeding dat een puppy moet vinden, zelfs in het stadium van zijn aankoop, en als een beslissing wordt genomen om het naar een ander diervoeder over te brengen, dan is het noodzakelijk om heel voorzichtig te handelen. Er moet ook aan worden herinnerd dat het mengen van kunstmatig voedsel met natuurlijk ten strengste verboden is, en je moet op een van hen blijven. De lijst met verboden voedsel voor honden omvat zoute, gefrituurde en gerookte gerechten, gebakken gebak, vet vlees, peulvruchten, snoepjes, kleine buisvormige botten, pittig voedsel en specerijen.

Leonberger wordt beschouwd als een nogal pretentieloos ras, maar vanwege zijn rijke vacht heeft het iets meer aandacht nodig dan een zachte vacht. De hond moet regelmatig worden gekamd, wat ten minste 3 keer per week moet worden gedaan. Tijdens de ruiperiode moet het huisdier dagelijks worden geschraapt en als de wollen wisseling zeer intensief is, dan 2 of zelfs 3 keer per dag. Hiervoor wordt aanbevolen om zowel traditionele veegborstels, wollen kamwanten als furmer te gebruiken. In overeenstemming met de norm, vervelling vindt twee keer per jaar plaats en is seizoensgebonden: dieren "kleden zich" voor de winter, en dichter bij de lente, werpen hun winterjas af en krijgen zachtere en ademende "kleding".

Het is echter niet ongebruikelijk voor een hond om te ruien van een seizoensgebonden overgang naar een permanente, waarbij de eigenaars in een lichte verwarring worden gebracht. De reden voor dit proces is te droge lucht in de kamer waar het huisdier woont. In dit opzicht is het noodzakelijk om effectieve maatregelen te nemen om de ruimte te bevochtigen, met behulp van daartoe bevochtigers of het installeren van containers met nat zand en rivierkiezelstenen. Hier moet worden opgemerkt dat de dons van Leonberger een uitstekende grondstof is voor het breien van riemen, sokken en wanten.

De tweede belangrijke stap in de verzorging van Leonberger is een regelmatige inspectie van de oren, tanden en ogen van het huisdier. De ogen zijn een probleemgebied voor de meeste volwassenen, hun toestand moet zeer zorgvuldig worden behandeld en vaker moeten ze worden gereinigd met tampons die zijn ondergedompeld in speciale oplossingen. Oren moeten ook regelmatig worden geborsteld, wat moet worden gedaan als ze vies worden. De lengte van de klauwen wordt één keer per maand gecontroleerd en indien nodig gescheurd.

Het volgende is om voor de munitie van de hond te zorgen. Het is noodzakelijk dat de halsband, het harnas, de snuit en de riem altijd schoon zijn. Om dit te doen, worden ze gewassen met antibacteriële middelen, en leerproducten worden bovendien besmeurd met crème.

Er moet ook worden opgemerkt dat leonbergers graag in open reservoirs zwemmen en vaak als strandwachten dienen. Daarom, als er een mogelijkheid is, moet de hond zo vaak mogelijk naar de rivier worden gebracht. Bovendien actieve games in het water geven de gewrichten niet zo veel belasting, als games op het land, maar tegelijkertijd versterken en ontwikkelen ze de spieren van de rug en ledematen veel beter.

Als er een bos in de buurt is, wordt de hond na zijn bezoek zorgvuldig onderzocht op teken, takken en doornen die in de wol zitten en, indien nodig, worden gekamd. Los daarvan moet gezegd worden over vaccinaties. Vaccinatie van een dier moet worden uitgevoerd in strikte overeenstemming met de kalender, die zal helpen om veel gevaarlijke ziekten te vermijden. Bovendien kunnen puppy's die niet de eerste twee vaccinaties hebben, niet naar buiten. Om de 3-4 maanden, en ook 2 weken vóór de volgende vaccinatie, moet het ontwormen van het huisdier worden uitgevoerd.

Leonbergers zijn zeer intelligente en intelligente honden, dus zelfs een beginneling zal het hoofd bieden aan hun opvoeding. Een belangrijk aspect van de training zal socialisatie zijn, die vanaf 3 maanden oud moet worden gestart. Een puppy moet worden voorgesteld aan andere honden en geleerd om op drukke plaatsen te lopen. De hond raakt snel gewend aan de grote drukte en het lawaai van voertuigen en reageert al snel niet meer op hen.

Bij het trainen van Leonberger moet eraan worden herinnerd dat brutale behandeling en oneerlijke straffen onaanvaardbaar zijn. Puppy on the fly grijpt de gemoedstoestand van de eigenaar en probeert zich er op alle mogelijke manieren aan aan te passen. Veel deskundigen zijn van mening dat leonberger een van de weinige rassen is die bepaalde commando's niet hoeft te leren.

Als de hond op het erf of op het perceel woont, moet hij onmiddellijk de grenzen bepalen van wat is toegestaan, en op een strikte manier het benaderen van bijvoorbeeld bedden of bessenstruiken verhinderen. Ook in het huis: Leonberger moet duidelijk weten waar hij kan en waar hij niet kan, want later, wanneer de hond zijn maximale grootte bereikt, zal het kennen van zijn plek vele problemen helpen voorkomen. De algemene cursus kan binnen 5-6 maanden beginnen. Tegelijkertijd moet communiceren met de hond respectvol en rustig zijn. De stem van een puppy verhogen, en nog meer om hem te slaan, is niet nodig - het huisdier pakt alles tijdens de vlucht en onthoudt de commando's bijna de eerste keer. Er moet ook worden opgemerkt dat leonbergers honden zijn met een ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel, daarom worden ze door schreeuwen en onverdiende straffen heel acuut waargenomen.

Een volwassen leonberger heeft echter soms last van het feit dat de plichtsteams van de gastheer, zoals 'zitten' of 'liggen', heel lang kunnen optreden, in de hoop dat de eigenaar van gedachten verandert en hem met rust laat. Deze eigenschap van karakter wordt niet verklaard door luiheid of incompetentie, maar alleen door natuurlijke traagheid en indrukwekkendheid van het ras. Maar zodra het gaat om een ​​buitengewone situatie, mobiliseert Leonberger onmiddellijk en begint hij te handelen in overeenstemming met zijn ideeën over de bescherming van de eigenaar.

Bij het kopen van een leonberger in een volbloedkwekerij verdwijnt het probleem met het kiezen van een bijnaam vanzelf. Pasgeborenen hebben al een volledige naam, die is samengesteld met inachtneming van de stamboom en de regalia van zijn voorouders. In dit geval zou je echter niet boos moeten worden, zolang, vaak bestaande uit meerdere woorden, zijn de namen goed gereduceerd tot korte en aangename oorbijnamen. Soms gebeurt het dat de fokker alleen de eerste letter van de bijnaam bepaalt, en dan is het aan de fantasie en voorkeur van de nieuwe eigenaar.

Bij het verzinnen van de naam van een Leonberger-puppy, moet er rekening mee worden gehouden dat een enorm dier zal groeien uit een pluizige en grappige berenwelpdaarom moet de bijnaam geschikt zijn. Voor zo'n hond is het beter om monosyllabische of disyllabische bijnamen te kiezen, zoals Bucks, Agora, Marven, Sarmat, en voor teven zijn de namen Alma, Vita, Shera, Yanka en Farry geschikt.

Het is belangrijk dat de naam niet overeenkomt met algemene opdrachten. Een hond kan bijvoorbeeld de bijnaam Fars gebruiken als "front" en Accord kan zijn naam verwarren met het commando "aport". Een dergelijke verwarring kan ernstige gevolgen hebben, daarom noemen honden, die geacht worden vroeg over te gaan, niet zulke namen. Je moet ook begrijpen dat leonberger een nogal serieuze hond is, en zijn naam zou ook serieus moeten zijn, daarom zijn bagels, puhliks, bluegrads en Totoshki categorisch niet geschikt.

De jongen kan worden genoemd:

• Gold;
• Ador;
• Bart;
• best;
• Damir;
• EPAC;
• Jousse;
• Zagray;
• Ilmar;
• kraft;
• Kazar;
• Lars;
• Mars;
• Knox;
• opaal;
• piraat;
• De piloot;
• Roy;
• Sabur;
• mist;
• De Oeral;
• Urkhan;
• bos;
• Farhat;
• cheran;
• storm;
• Yutlay;
• Yardis.

Voor meisjes zijn goede namen:

• Bertha;
• Gladys;
• Eve;
• winter;
• Irma;
• Lima;
• manon;
• Nancy;
• Pella;
• Ressi;
• Tilda;
• Urza;
• Chloe;
• Esta;
• Utah;
• Jassi.

Eigenaars Leonbergov geven hen een uitstekende reactie. Bijna allemaal merken ze een scherpe geest en een buitengewone intelligentie van huisdieren, evenals de afwezigheid van agressie, niet alleen voor vreemden, maar zelfs voor naburige katten. Velen zien de sterke vriendschap van de hond met alle bekende kinderen, die hij onvermoeibaar op zijn rug rolt, en neemt deel aan al hun spelletjes en grappen. De eigenaars houden ook van de afwezigheid van ongerechtvaardigde agressiviteit, die wordt veroorzaakt door de afwijzing van te kwaadaardige personen en hun niet-toelating tot verdere fokkerij. Er wordt aandacht besteed aan de hoge veiligheids- en bewakingskwaliteiten, omdat, ondanks het goede humeur en de zachte aard, de bescherming van het eigendom en de eigenaren van de hond perfect samengaan.

Van de nadelen zijn de enorme afmetingen en een grote hoeveelheid wol in het huis. Veel eigenaren schrijven dat met de komst van zo'n hond, het noodzakelijk is om twee keer per dag schoon te maken, en tijdens een intensieve rui om de vod en stofzuiger helemaal niet uit de handen te halen. Als de hond in de regen loopt, ontstaan ​​er ook grote problemen.

Er is ook huisdier kwijlend, en hoewel het speeksel van hen, zoals de buldoggen, niet constant stroomt, hebben zulke honden de gewoonte om hun gezicht weg te borstelen na het eten en drinken, waardoor alles om hen heen wordt gespat met speeksel en voedselresten. Over drinken moet apart worden gezegd: leonbergers drinken zeer achteloos, vegen, regelmatig hun hoofd opheffend en hun gezichten van het water afschudden. Het water stroomt naar de vloer en overstort letterlijk alles rondom. Deze huiselijke momenten verbleken echter voor de charme, intelligentie en intelligentie van de hond en zijn niet zo kritisch dat ze weigeren dit nobele en originele ras te verwerven.

In de volgende video vindt u meer informatie over het verbazingwekkende hondenras Leonberger.