Ca-de-bou: beschrijving van het hondenras, de natuur en de inhoud

Ca-de-bou staat bekend om zijn ongewone uiterlijk en wordt gewaardeerd door hondenkwekers. Met al zijn brutale en formidabele vorm kan zo'n hond vriendelijk en trouw zijn. Het materiaal van dit artikel zal de lezer vertrouwd maken met de geschiedenis van de oorsprong van de "stierhond", de eigenaardigheden van zijn karakter, de beschrijving van de norm en de omstandigheden van detentie.

Spanje wordt beschouwd als het land van herkomst van de Moira-mastiff. Het ras werd geboren aan het begin van de XIII eeuw, ten tijde van de verovering van de Aragonese koning Jaime I de Veroveraar van de Almohaden. Het was in die tijd dat de voorouders van Ca-de-Bo - Molossian honden werden gebracht naar een van de veroverde eilanden door de Aragonese. De geschiedenis sluit de mogelijkheid niet uit dat onder de mogelijke voorouders Spaans, Pyreneese mastiff en buldoggen, Bordeaux-honden kunnen zijn.

Oncontroleerbaarheid van paringen leidde tot het verschijnen van een ras met karakteristieke bewakings- en vechteigenschappen.. Deze dieren werden ca-bestiars genoemd, wat vanuit het Catalaans vertaald 'hond, vee inhalen' betekent. Bovendien kwamen de beschermende eigenschappen tot uiting in de bescherming van huizen en havenmagazijnen. De brutaliteit van het uiterlijk van aristocraten, dat is waarom honden begonnen te worden gebruikt voor de jacht op wilde dieren en groot wild.

Het ras bleef echter zijn kenmerken veranderen en daarom verschilden de honden qua grootte en uiterlijk van elkaar. In de 18e eeuw maakten de Balearen deel uit van een Engelse kolonie, die hun vrijetijdsideeën genereus met de lokale bevolking deelde. Helaas creëert de mens op dit moment echte tirannen van de voorouders van de ca-de-bou. De show, die ze voor het publiek hadden voorbereid, was verschrikkelijk.

In de arena stond een boze stier in contrast met een man en een hond, van wie het nodig was om de eigenaar met zijn eigen leven te redden. Het wrede publiek interesseerde het niet, de honden stierven in de eerste minuten van brutale wedstrijden. Het was in deze tijd dat een man begon na te denken over intimidatie van dieren vanwege zijn verdomde ideeën. Ca de bestiarov gekruist met Old English Bulldogs, met een oncontroleerbaar karakter.

Als gevolg hiervan begonnen de honden te lijken op de moderne majoor molossus, maar fokten ze voor gladiatorengevechten, eerst in contrast met de stieren en vervolgens met andere honden. De selectie van de puppy's was zwaar, de man hielp de honden niet tijdens de problematische bevalling, niemand verzorgde de zwakke pups, beschermde gezonde mensen niet tegen ziektes. De fokkers verschoven de opvoeding van puppy's naar de teef en daarom was het niet nodig om te praten over uithoudingsvermogen en een soort van opleiding. De honden werden agressief, ze kenden geen enkele socialisatie.

Laffe individuen werden vernietigd, evenals honden die zware verwondingen opliepen tijdens gevechten. Een dergelijke selectie maakte het mogelijk om een ​​goede genenpool te bereiken. Hij werd echter de oorzaak van de vernietiging van het vee van rashonden. Aan het begin van de 20e eeuw was hun aantal niet meer dan enkele tientallen. De overgebleven honden vonden, naast vechtspellen, het gebruik als bewakers in veehouderijen.

Een uitstekende gezondheid en een formidabel uiterlijk bevielen de fokkers en daarom is de wens om het vee te laten groeien natuurlijk geworden. Op dit moment zorgde ervoor dat alleen Old English Bulldogs en Ca-bestiars van brindle kleur deelnamen aan de paring. Nu werd er aandacht besteed aan de buitenkant, middelgrote honden werden als de standaard beschouwd, wat zeldzaam was.De honden werden ca-de-bou genoemd in 1923, de hond van dit ras nam voor de eerste keer in 1929 deel aan een tentoonstelling. Registratie met de erkenning van de norm vond plaats in 1964.

Spaanse majoor Mastiff ziet eruit als een mastiff en een bulldog. De vertegenwoordiger van het ras heeft een massieve botten, een grote samenstelling, evenals een iets langwerpig lichaam. Een kenmerkend kenmerk van het ras is een uitgesproken seksueel dimorfisme: het hoofd van de mannetjes wordt groter en groter.

De standaard voor dit ras is vrij strikt en zorgt voor een zekere groei van reuen en teven. Bij mannen varieert het bijvoorbeeld in het bereik van 55-58 cm, bij vrouwtjes van 52 tot 55 cm. De kop is groot bij honden, de vorm ervan is meestal vierkant. De nek is hellend, het voorhoofd is breed en afgeplat, de scheidende groef is diep, goed getraceerd. Het gewicht van honden afhankelijk van het geslacht kan variëren van 25 tot 35 kg.

Het is het lichaam, het totale gewicht en de ontwikkelde spieren geven de hond een formidabel uiterlijk. De nasale botten van de ca-de-bo zijn kort, de kaken zijn enorm, hebben uitgesproken kauwspieren, die zich onder de plooien bevinden. De neus is zwart, de neusgaten zijn wijd uit elkaar, de ogen zijn bruin, ze onderscheiden zich door een diepe pasvorm. De vacht van de ca-de-bou is kort en hard, met de standaard voor verschillende soorten kleur: hert (beige of rood), zwart en tijger.

Iemand noemt de "bulldog" de Malor-bulldog, maar het ras behoort tot de mastiff, omdat het een van hun variëteiten is. Hun borst is vrij diep, cilindrisch, de staart is laag. Het is breed aan de basis en loopt geleidelijk af naar het einde toe.

De poten zijn sterk, de vingers zijn verzameld in een bal, de kussens van de vingers zijn donker gekleurd. De huid is dik, in de nek zie je een kleine suspensie. Het dier beweegt in een draf, beurtelings verschuivend potenparen diagonaal geplaatst. Wat de kleur betreft, laat de standaard enkele afwijkingen in de vorm van witte vlekken toe, op voorwaarde dat hun totale oppervlakte niet meer dan een derde van het lichaamsoppervlak bedraagt. De geringste afwijkingen van de norm zijn dergelijke gebreken:

• een merkbaar verschil tussen de schofthoogte en het heiligbeen (de schofthoogte mag niet hoger zijn);
• verkeerde positie van de oren (ze mogen niet staan ​​of hangen);
• straight of scissor bite;
• staartvorm als een bulldog;
• leegte tussen bovenste en onderste tanden, groter dan 1 cm;
• gebrek aan sommige tanden.

Bovendien worden deze Mastiffs op andere gronden gediskwalificeerd. De iris van hun ogen moet bijvoorbeeld niet te licht of geelachtig zijn. Honden moeten niet verlegen of overdreven boos zijn en om welke reden dan ook agressie vertonen. Vandaag wordt het beschouwd als een misvorming.

Iedereen die de Spaanse mastiff van ver ziet, probeert het niet te benaderen, uit angst voor zijn uiterlijk. Fokkers hebben echter een andere mening, ondanks de vechtlust van hun huisdieren. Het is onmogelijk om met absolute zekerheid te stellen dat een hond volkomen ongevaarlijk is en lijkt op een "Gods paardebloem". Ze kan boos en onbeheersbaar zijn, wat wordt verklaard door twee redenen: het ontbreken van opvoeding en socialisatie, en ook de voorbereiding van een hond op verboden hondengevechten. Daarom is de waarschuwing van voorbijgangers redelijk redelijk.

Als een hond van jongs af aan wordt opgevoed en grootgebracht, ontwikkelt hij geen agressie. Zo'n dier wordt gekenmerkt door psychologische stabiliteit, terughoudendheid en rust. De hond begrijpt perfect de tewerkstelling van de eigenaar en probeert daarom niet aan te dringen op non-stop communicatie. Hij heeft een meester nodig, die hij zal gehoorzamen, die een echte vriend kan worden.

Ca-de-bou gaat goed samen en past gemakkelijk in een klein team dat de familie wordt genoemd. Hij kan alle huishoudens goed behandelen, respecteren en proberen te gehoorzamen. In tegenstelling tot veel vrijheidslievende kerels, voelen de vertegenwoordigers van dit ras subtiel de sfeer die heerst in het gezin, en ze begrijpen perfect hoe ze zich moeten gedragen. Deze formidabele brutalen kunnen zich niet alleen verheugen over menselijk geluk, maar ook empathie hebben met hun meesters, als de gelegenheid dit vereist.

Omdat ze flegmatisch zijn, zijn ca de bou niet bang voor geforceerde eenzaamheid. Ze wachten geduldig op de terugkeer van het huishouden en laten de buren niet huilen of blaffen. Om te wachten, is het belangrijk om de honden te voorzien van hun eigen comfortabele fornuisbank, een kom met vers voedsel en water, evenals een favoriet stuk speelgoed. Veel van het gedrag zal echter afhangen van de eigenaar en de tijdigheid van de training.

De piek van rebellie nabij ca-de-bou valt op in de periode van de adolescentie en kan duren tot de puberteit. Dit manifesteert zich in aanhoudend gedrag: een hond kan bijvoorbeeld proberen een bed, een bank, gerechten en andere dingen van de eigenaar terug te winnen die hem interessanter lijken dan de zijne. Om hun standpunt te verdedigen, kan de hond gedurende deze periode lange tijd. Om deze reden zullen de eigenaars moeten inslaan geduld en doorzettingsvermogen, zodat, zonder psychologisch en fysiek op het huisdier te drukken, hem zijn plaats moet uitleggen.

Een goed getrainde hond kan een uitstekende familie bewaker en beschermer zijn. In de regel zullen intelligente honden niet alleen vreemden aanvallen, maar ook gewone voorbijgangers. Maar als de gast de grenzen overschrijdt van wat is toegestaan ​​in het huis van de eigenaars, verwent de hond zich soms in zijn eigen beslissing. In het begin kan hij lang naar een vreemdeling kijken, maar er zijn gevallen waarin een dier is overgestapt op een aanval.

Met betrekking tot kinderen laten majestueuze Mastiffs loyaliteit zien. Ze hebben ijzeren geduld, daarom laten ze zich niet slecht gedragen als ze in de buurt van kinderen zijn. Zelfs als ze hen pijn doen, begrijpen de honden dat dit niet uit boosaardigheid komt. Huisdieren zijn dol op actieve spellen, hoewel ze kinderen per ongeluk zelf kunnen verwonden, bijvoorbeeld door ze neer te gooien met balspellen.

Wat betreft de buurt met hun familieleden, dan wordt deze ca-de-bou rustig behandeld. Voor katten worden ze getolereerd, maar kleine binnenlandse knaagdieren en vogels houden niet vanen soms, bezwijken voor instincten, kunnen ze als prooi ervaren.

Ca-de-bou is ongelooflijk actief en mobiel en daarom is het voor hen moeilijk om lang opgesloten te blijven in vier muren. Ze proberen hun energie kwijt te raken tijdens wandelingen, bezig met buitenspellen en trainen met de eigenaar. Om het uithoudingsvermogen van honden te vergroten en het immuunsysteem te versterken helpt het rennen, daarnaast heeft de hond op wandelingen zowel een bal als een frisbee nodig..

Het kiezen van een klein puppy op basis van visuele representaties en emoties is roekeloos. Als hij naar hem kijkt, is niet iedereen zich ervan bewust hoeveel werk en tijd in de baby moet worden geïnvesteerd om als een vriendelijke en ontwikkelde hond op te groeien. Dit is een grote verantwoordelijkheid, ook voor de samenleving, waarin de hond zich adequaat moet gedragen, niemand schade berokkent en niemand bang maakt. Niet elke fokker heeft de nodige voorwaarden om te houden, velen zijn gewoon druk, anderen nemen alleen puppy's op zoek naar mode.

Als de koper trouw blijft aan zijn beslissing, moet hij nadenken over het kopen van een baby in een gespecialiseerde kwekerij bij een vertrouwde fokker.Noch de vogelmarkt, noch de dubieuze verkoper op het internet zal niet garanderen dat de koper een raszuivere puppy zonder gebreken zal verwerven. Vaak fladderen dergelijke fokkers bij het nastreven van geld met modder besmeurde honden, wat vaak resulteert in de onmogelijkheid om de tentoonstellingen met huisdieren te bezoeken.

Voordat u contact opneemt met de kennel, moet u een paar hondenshows bezoeken. Dit zal je toelaten dit ras van dichterbij te bekijken, om te begrijpen hoe een dier eruit ziet dat past in de standaard die is vastgelegd in de regelgeving. U kunt ook chatten met fokkers, bladeren door catalogi, waardevolle informatie verzamelen en prioriteit krijgen bij potentiële familieleden.

De gekozen puppy moet gezond, actief, speels en nieuwsgierig zijn. Natuurlijk kan de gemiddelde persoon niet beslissen of een puppy gezond is of misvormingen heeft. Daarom is het beter om samen met een specialist een hond te kopen die dit begrijpt.

Bij het kopen van het is het belangrijk om andere aspecten te overwegen. Het is bijvoorbeeld niet genoeg om alleen naar een puppy te kijken, je hebt meer nodig serieuze visuele inspectie. Bijvoorbeeld, een baby die de leeftijd van 1-1,5 maanden heeft bereikt, moet alle melktanden hebben, het is noodzakelijk om in de mond te kijken bij het kopen.

Bovendien kan veel over het toekomstige huisdier een bult op het hoofd van een puppy vertellen. Zij is het die de expert bepaalde informatie geeft, bijvoorbeeld, de grootte ervan correleert met de afmetingen van het dier: hoe groter het is, hoe groter de hond. Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de beet: het moet correct zijn, bijten meer dan 1 cm wordt als onaanvaardbaar beschouwd. Ondanks de kleine leeftijd van het huisdier, inspectie van zijn staart is ook belangrijk: er mogen geen plooien op zitten.

Het leven van honden is gemiddeld van 10 tot 12 jaar. Het kan echter zowel naar boven als naar beneden variëren. Het verschil wordt bepaald door leefomstandigheden, goede zorg en onderhoud, de aanwezigheid van ziekten, onoplettendheid voor onderzoeken en het voorkomen van ziektes.

Net als elk ander huisdier zal ca-de-bou veel zorg, aandacht, streling, evenals fondsen om hun eigen dingen, uitrusting om te wandelen, voer, te kopen. Het is een vergissing om te veronderstellen dat gezien de korte lengte van de vacht, de honden geen speciale zorg nodig hebben. In feite hangt hun externe prestatie af van de hoeveelheid regelmatige zorg die de gastheer hen biedt. Alles is belangrijk: hoe goed hij het dier voedt, hoe vaak hij tot dierenartscontroles leidt en of hij tijdig vaccinaties uitvoert.

Zorg voor je vacht moet tijdig en regelmatig zijn. Hierdoor kan de hond gewend raken aan lichaamshygiëne, en daarom zal hij in de toekomst niet worden gestoord of ongeduldig wanneer de eigenaar zijn pelsjas aantrekt. Het is noodzakelijk om dood haar minstens tweemaal per week te kammen. Zodat de procedure niet ongemakkelijk lijkt voor het dier, verdient het de voorkeur om er een furminator voor te kopen, de juiste breedte van de kamtrimmer en de juiste frequentie van de tanden te kiezen.

Dit apparaat zal niet alleen het huisdier redden van de haren die de groei van nieuwe voorkomen, maar ook de hond voorzien van een goede massage. Daarom houden dieren van dergelijke procedures. Je kunt de wol ook kammen met een natuurlijke borstel met veel tanden. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan het wegwerken van de hond van overtollige wol tijdens de rui.

Een karakteristieke hondengeur is kenmerkend voor honden van dit ras. Dit feit geeft de eigenaar echter niet het recht om de hond bijna elke week te wassen. Dit kan niet worden gedaan, omdat regelmatig baden ertoe leidt dat de natuurlijke beschermlaag van de haren wordt afgespoeld. Als gevolg hiervan neemt het werk van de klieren toe, wat leidt tot een schending van de vetbalans van hondenhuid.

Het maakt niet uit hoe graag de eigenaar van de geur van een hond af wil, hij kan een ka-de-bou hondenras niet vaker dan 2 keer per maand wassen. Om te baden, verdient het de voorkeur een gespecialiseerd reinigingsmiddel met een lage concentratie aan zuren en logen aan te schaffen. Het selecteren van shampoo, is het noodzakelijk om ervoor te zorgen dat het speciaal is ontworpen voor honden met een harde soort vacht.

Hoewel honden van dit ras niet gevoelig zijn voor oorinfecties, is het nog steeds nodig om hun oren te onderzoeken. Wanneer oorsmeer verschijnt, moet het worden weggegooid met een wattenstaafje of een schijf die is bevochtigd met een droogmiddel. Wattenstaafjes om de oren te reinigen, mogen niet worden gebruikt, want als ze per ongeluk onzorgvuldig bewegen, kunnen ze het trommelvlies beschadigen.

Ogen hebben ook regelmatige inspecties en hygiëne nodig. Elk vreemd deeltje dat daarin is gevangen, moet worden verwijderd met een lichte tangentiële beweging in de richting van de binnenste hoeken. Gebruik hiervoor een speciale lotion of gebrouwde thee. Als de ogen van het huisdier rood, waterig of zuur zijn, is het dringend noodzakelijk om contact op te nemen met een dierenarts die al sinds zijn jeugd naar een hond kijkt.

Weinig hondenkwekers denken dat naast oor- en ooghygiëne Van bijzonder belang is de hygiëne van de mond. De tanden van de ca-de-bou, zoals bij mensen, zonder goede reiniging, worden snel bedekt met een geelachtige bloei, en bovendien zijn ze vatbaar voor de vorming van tandsteen. Preventieve reiniging kan worden uitgevoerd onder de omstandigheden van de cabine. Vroeg of laat moet de eigenaar het echter zelfstandig beheersen, waardoor de procedure deel uitmaakt van een algemeen hygiënisch onderzoek.

Voor deze doeleinden kun je huisdierrubber speelgoed kopen. Goede snacks zijn ook goede snacks gemaakt van samengeperste botten. Plaque moet ongeveer twee keer per maand worden verwijderd: als u dit vaker doet, kunt u het tandglazuur beschadigen. Voor het reinigen kunt u speciale tips op de vingers gebruiken.

Degenen die niet durven om vingers in de mond van het huisdier te steken, verwerven speciale borstels. Honden hebben hun eigen tandpasta, daarom zijn ze volledig ongeschikt voor die hygiëneproducten die mensen gebruiken.

Wie zegt dat de klauwen van ka de bou op natuurlijke wijze worden gedragen, is niet waar. De eigenaar moet ze zelf inkorten zodat het de gang en beweging van de hond niet beïnvloedt. Bovendien kunnen lange klauwen vervorming van de vingers op de voor- en achterbenen veroorzaken. Doggy manicure zal zijn in regelmatige klauwkorting door middel van klauwen.

Wandelen is zeker noodzakelijk voor de juiste ontwikkeling en versterking van de immuniteit van het huisdier. Natuurlijk moet dit bij slecht weer niet gebeuren. Na het lopen moet het dier gewend zijn om de poten af ​​te vegen, zodat het vuil zich niet door het hele huis heen uitstrekt. Bovendien kunnen vuile voeten elke infectie veroorzaken.

Na elke wandeling moet u de hond inspecteren op teken of vlooien. Als parasieten worden gevonden, moet u dringend contact opnemen met een dierenarts om het probleem op te lossen. Flea kan nog niet aarzelen omdat ze zich vrij snel vermenigvuldigen.

Het is noodzakelijk om een ​​huisdier correct te voeren, in eerste instantie met het soort dieet. Als droog industrieel voedsel als basis voor voedsel wordt gekozen, moet u op zoek naar premium-producten voor uw hond. Natuurlijk voedsel moet een dieet zijn.. Er moet speciale aandacht worden besteed aan het dieet, terwijl de puppy klein is en vatbaar is voor snelle gewichtstoename.

Als hij natuurlijke voeding krijgt, dan moet hij daarnaast vitaminesupplementen krijgen. Tijdens de groei van tanden, moet speciale aandacht worden besteed aan de dosering, daarnaast zullen vitamines ook moeten afwisselen. Dit wordt besproken met een specialist, omdat de eigenaar zelf waarschijnlijk niet de juiste optie kiest.

Het kan zowel kip en kalkoen of kalfsvlees zijn, rundvlees. Het verdient de voorkeur om draadige stukjes te kiezen voor voedsel die een beter effect hebben op de werking van het spijsverteringskanaal Ca-de-Bou. Naast vlees heeft hij slachtafval en vis nodig (geschikt voor zowel zee- als oceaan). Naast deze producten, moet in het dieet van de Spaanse mastiff fruit en groenten zijn. Ook handig voor hem kefir, kwark, eieren.

Noch een volwassen hond, noch een puppy moet peulvruchten en kool, zelfgemaakte jam, riviervis, snoep, snoep, meel, melk krijgen. Ongeacht de maaltijd, moet een hond altijd zijn eigen kom met vers water hebben. Je kunt het dier niet dwingen om water voor jezelf te onttrekken, omdat het in dit geval in het bad, de gootsteen of zelfs in het toilet terechtkomt.

Het is noodzakelijk om vanaf de eerste dag van de verschijning van het dier in het huis deel te nemen aan de socialisatie en training van de ca-de-bou. Natuurlijk is het begin van socialisatie de periode die hij voor de aankoop doorbracht, terwijl hij in de kinderkamer was. Dog-mother houdt zich vanaf de geboorte bezig met zijn training, gewend aan de primaire vaardigheden van interactie met de buitenwereld. Ze bestelt niet, dicteert hun voorwaarden niet. De training die de persoon gaat uitvoeren, moet op dezelfde principes zijn gebaseerd.

Gezien het feit dat de pup vanaf zijn geboorte naast zijn broers en zussen is, probeert de persoon hem te socialiseren, en periodiek zijn metgezellen achter te laten in het bedrijf. In dit geval kunnen de broeders iets ouder zijn dan het huisdier. De eigenaar moet echter rekening houden met het feit dat mannen, die bij elkaar blijven, gevechten kunnen beginnen.

Een belangrijk aspect van training is het feit dat de basis wordt gelegd in het eerste jaar van het leven van een hond. In geen geval mag een puppy de regels overtreden die in het huis zijn vastgesteld en doen wat een volwassen hond niet hoort te doen. Het is mogelijk om eventuele tekortkomingen in het onderwijs tot het jaar van het huisdier te corrigeren. Dan is het heel moeilijk, en sommige vertegenwoordigers van het ras zullen het helemaal niet toestaan, in een poging om snel de positie van leider te nemen en de "leider van het familiepakket" te worden.

Je kunt de correctie van tekortkomingen niet uitstellen. Het is gemakkelijker om er meteen vanaf te komen, en hoe sneller de fokker naar een hondengeleider gaat, hoe beter. Wat de basisteams betreft, zal de beginner het hoofd bieden: de honden begrijpen snel wat er van hen wordt verlangd en bij gebrek aan uniformiteit in de training leren ze snel wat ze hebben geleerd.

Bij het uitvoeren van training kan in ieder geval niet worden aangemoedigd hond agressie. Deze benadering is een directe manier om een ​​slechte en niet-controlerende hond te leren. Ongeacht het feit dat eerdere honden werden gefokt als vechters voor wrede shows, zijn onbetaalbare trainingsmethoden in verband hiermee onaanvaardbaar. Wat de opvoeding van individuen voor tentoonstellingsevenementen betreft, in dit geval moet worden nagedacht over omgaan (de kunst van het tentoonstellen van een hond op een tentoonstelling).Cursus training zal nuttig zijn in die zin dat de eigenaar op het juiste moment van de tentoonstelling in staat zal zijn om de voordelen van zijn huisdier te benadrukken, door de bestaande tekortkomingen te verslaan.

De stijl van deze cursus kan anders zijn. (bijvoorbeeld Engels, Duits, Amerikaans). Een dergelijke training vergroot de kansen van het dier om de tentoonstelling te winnen. De specialist leert het dier correct en gracieus te bewegen en geduldig inspecties te ondergaan.

De naam moet het karakter van de hond weerspiegelen en daarom haar keuze moet met alle verantwoordelijkheid worden benaderd. Deze dieren kunnen bijvoorbeeld geen Balls worden genoemd, Bobby, omdat het onmogelijk is om ze toe te wijzen en volledig inadequate bijnamen zoals Khmyr, Sour, Miser, Infection, Bully. Je kunt een hond noemen met de naam van een voortreffelijk dier, gevangen door de geschiedenis.

Het hoeft niet per se lang te zijn. Idealiter kan het een afkorting zijn van de naam gekozen voor de stamboom. De hond zal de korte naam snel onthouden en zal in de toekomst de bijnaam voor de stamboom begrijpen.

Het is bijvoorbeeld vaak genoeg om te onthouden dat de naam uit twee lettergrepen bestaat. Huisdier kan Archie, Alf, Alma, Ralph, Loyd, Black, Berg, Bourse, Beta worden genoemd. Goede geschikte bijnamen kunnen zijn: Brutus, Paddles, Gaby, Greta, Dag, Zus. Je kunt de hond Ryan, Lamp, Gross noemen.

Als je echt wilt opvallen, is het beter om aandacht te schenken aan de bijnamen die de moderne beschaving met zich meebrengt. Een hond kan bijvoorbeeld Google, Tweety, Stark worden genoemd. Zelfs de naam Schwartz zal niet alleen worden begrepen door de eigenaar en hond, maar ook door de mensen om hem heen. Tegelijkertijd is zo'n naam kort, maar gedenkwaardig.

Je kunt ook een huisdier met de naam Dark geven, op basis van de kleur. Wat de bijnamen Fluff of Max betreft, ze zijn beter geschikt voor katten en komen niet overeen met het beeld van het dier.

Ca-de-bou wordt beschouwd als een echte vriend en huisdier, zoals blijkt uit de feedback van de eigenaren van deze honden. In de commentaren op het internet zeggen fokkers dat deze honden familieleden zijn, ze behandelen alle leden van het huishouden even goed, houden van hen en proberen in het middelpunt van de belangstelling te staan. Wat de gezondheid betreft, zijn de meningen anders: sommige beoordelingen wijzen op de uitstekende gezondheid van honden, anderen geven aan dat ze vatbaar zijn voor gewrichtsdysplasie, allergisch zijn voor sommige voedingsmiddelen.

Volgens de eigenaars, agressiviteit bij honden van dit ras is niet meer dan bij andere familieleden van de hondenfamilie. Verlies is gemiddeld, intelligentie is hoog, activiteit is anders. Sommige mensen proberen te reageren op elke manifestatie van aandacht van de gastheer, anderen zijn meer bezadigd en reageren kalmer op wat er gebeurt. In het algemeen, volgens de beoordeling van fokkers, is Ka-de-bo stil, ze creëren geen speciale problemen in de training, maar ze zijn helemaal niet goedkoop voor hun eigenaars.

Bovendien zijn deze honden niet altijd shkodnichayut als ze in een prachtig isolement achterblijven. Sommige van de huisdieren zijn in staat om hun baas op te vrolijken, anderen kunnen op hun eigen manier morele steun geven aan het bedroefde huishouden.

Op straat gedragen de honden zich volgens de eigenaars anders. Sommige vertegenwoordigers van het ras zijn kalm en tonen niet veel interesse in anderen. Anderen daarentegen zijn nieuwsgierig en streven ernaar de omringende ruimte te verkennen.

Hoe is de algemene cursus van honden ka de bou training die je kunt leren door te kijken naar de onderstaande video.