Griffon: soorten honden en hun inhoud

Ieder van ons wilde eens een hond hebben - deze schattige huisdieren zijn ongelooflijk slim, vriendelijk en kunnen bijna iedereen charmeren. Sommigen geven de voorkeur aan vechthonden, anderen geven de voorkeur aan de politie, die weten hoe ze prooien moeten opsporen en dieren achtervolgen, en weer anderen geven de voorkeur aan decoratieve honden, zoals een griffon. In dit artikel zullen we het hebben over de griffons, de variëteiten van dit hondenras, de kenmerken van hun inhoud en voeding.

Griffon - de algemene naam van verschillende rassen van honden met vergelijkbare uiterlijke kenmerken en kwaliteiten. De meest bekende soorten van Griffon zijn de Belgische, Brussel en Petit-Brabancon. Dit hondenras wordt beschouwd als een van de oudste honden ter wereld.

Niemand weet precies welke rassen de eerste voorouders van de griffioenen zijn geworden - hoogstwaarschijnlijk hebben gedurende deze 500 jaar niet minder dan een dozijn verschillende rassen met verschillende uiterlijke kenmerken en kwaliteiten aan de selectie deelgenomen. Het meest verwante familielid van de griffioenen van moderne rassen van honden wordt beschouwd als een affincher, een toy terriër en een pekinees. Deze honden lijken qua uiterlijk, maar ze verschillen in verschillende karaktereigenschappen. Bovendien werd onlangs bekend dat affenpinchers veel later verschenen dan griffons.

Op dit moment worden de griffons het vaakst gevonden in Frankrijk, maar ook in Amerika en Duitsland. De reden voor de popularisering van het ras onder de bevolking was de mooie verschijning van het individu, evenals de mode voor kleine honden, die begon in het begin van de 14e eeuw. Als aan het begin deze honden alleen konden worden gekocht door rijke mensen die hen naar hoge recepties en ballen brachten, werden de griffioenen na verloop van tijd uitstekende metgezellen voor gewone mensen. Ze dienden bijvoorbeeld op boerderijen, assisteerden bij het houden van vee, gevangen knaagdieren en verdreef roofdieren en vogels uit vee.

Sindsdien begonnen de griffioenen zich actief over de wereld te verspreiden - ergens geassimileerd met de lokale rassen en verloren ze hun individualiteit, en ergens verwierven ze nieuwe functies. Dus, bijvoorbeeld, sommige van de gekruiste griffon rassen zijn geweldige jachthonden (bijvoorbeeld de Cortales griffon).

België wordt beschouwd als de geboorteplaats van Griffons - Het was hier aan het einde van de 19e eeuw dat de eerste exemplaren van het ras werden gepresenteerd en de eerste standaard van de griffioenen werd aangenomen. Het griffonras kon zich uiteindelijk pas in 1928 vormen, maar in Rusland en het GOS werden individuen van dit ras pas tegen het einde van de twintigste eeuw gebracht - met enkele andere rassen uit de VS. Rond dezelfde tijd werd er een internationale club van griffioenen gevormd en geopend, die tot op de dag van vandaag blijft bestaan.

Veel grappige en trieste verhalen zijn verbonden met griffioenen. De Servische koningin Draghi had bijvoorbeeld de gewoonte om de elementen van haar eten eerst aan haar huisdieren te geven en vervolgens aan de lunch te beginnen.Het toeval wilde dat de persoon van de griffon de favoriet van de koningin was, en bij een van de diners bleek het eten echt vergiftigd te zijn. Dientengevolge, bedreigde niets de gezondheid van de koningin, maar haar huisdier kon niet worden bewaard.

De eerste standaard van de griffioenen werd geïntroduceerd in 1928 en de belangrijkste bepalingen ervan zijn bewaard gebleven tot onze dagen. Hieronder staan ​​de parameters die min of meer kenmerkend zijn voor het hele griffonras.

• Build. Het lichaam heeft een solide, niet massieve, maar sterke structuur. Deze honden onderscheiden zich niet door een hoge uithoudingsvermogen of recordbrekende snelheid, maar hun spierstelsel is opmerkelijk ontwikkeld.

• Extremiteiten. Massieve, sterke achterpoten die iets langer en krachtiger zijn dan de voorkant. De achterbenen hebben uitstekende trekkracht, waardoor honden van dit ras vaak deelnemen aan wedstrijden en toernooien. De poten van de honden zijn kleine maar sterke, goed verzamelde, amandelvormige of ronde pads. Voeten klein.

• Head. Relatief groot in verhouding tot het hele lichaam. Verschilt scherpe kanteling bij het verplaatsen van het voorhoofd naar het gezicht. De vorm van het hoofd is rond, enigszins afgeplat. Het voorhoofd is licht convex, perfect uitgesproken stop.

• Ogen. Afhankelijk van de variëteit kunnen de maten enigszins verschillen, maar in elk geval zijn ze ondiep ingesteld en zelfs licht convex. Op grote afstand van elkaar geplaatst. De kleur is meestal donkerbruin of zwart.

• Snuit. Extreem kort (behalve voor jagers), met een brede zwarte neus en goed ontwikkelde neusgaten. Deze honden hebben ook een kenmerkende weelderige baard, die vaak op de borst valt en een soort "halfbewogen" vormt.

• Mondholte. Bij deze honden is de onderkaak iets breder en langer dan de bovenkaak, wat deze honden een bijzonder boze blik geeft. Ondanks dit, zijn de tanden en de tong van deze honden altijd verborgen, soms in de rassen zijn er vooruitstekende hoektanden.

• oren. Afhankelijk van het ras kunnen ze van het hangende of staande type zijn, bedekt met een dun laagje wol. Hoog geplaatst, op een aanzienlijke afstand van elkaar. In het verleden mocht het de oren van honden van dit ras stoppen, maar nu is deze procedure in veel landen niet toegestaan. In een stille staat zijn de oren half gebogen, de uiteinden zakken net onder het niveau van de ogen.

• Staart. Het staat hoog, in raszuivere en tentoonstellingsrassen heeft het een rechte, niet afgeronde structuur. Bijna altijd opgestaan. Vroeger was het ook 2/3 van de gehele lengte onder de mottenballen, maar vandaag is de getrimde staart waarschijnlijk een minpunt en een reden voor diskwalificatie van een persoon uit tentoonstellingswedstrijden.

• Wol. In de langharige en gladharige griffon heeft een taaie en onhandelbare structuur, er is bijna geen veerkracht, het is opmerkelijk voor zijn gemiddelde dichtheid. Voor deze honden is trimmen de belangrijkste garantie voor uiterlijk. Zonder goede verzorging ziet de wollen jas er slordig, verward en zorgeloos uit, waardoor de honden van dit ras het uiterlijk hebben van een soort "brownie". Ervaren hondenexperts adviseren om ook de lengte van de vacht te volgen, door regelmatig de hond naar de trimsalons te sturen.

• Gemiddeld gewicht Afhankelijk van de variëteit kan deze enigszins variëren: van 3,5 tot 6,5 kg voor de meest omvangrijke individuen, evenals tot 18 kg voor jachtsoorten.

• Growth. Deze honden verschillen niet in significante groei, de hoogste individuen groeien zelden boven de 22 cm, maar er is een kleine opmerking: de lengte van het lichaam van de ischiale knobbels tot de schouders moet identiek zijn aan de hoogte van de hond bij de schoft.

• Gemiddelde levensverwachting. Deze honden verschillen niet van andere significante levensduur. Naast de rassen die dienden als voorouders van de griffioenen, leven ze meestal niet langer dan 12-15 jaar. In ideale omstandigheden - tot 17.

• Watchdog-potentieel. Deze honden zijn niet geschikt voor de bewaker of bewakingsdienst, maar sommige variëteiten laten zich opmerkelijk goed zien in termen van jagen - ze zijn winterhard, gebalanceerd en kunnen snel op elk terrein bewegen.

Het is noodzakelijk om meer in detail de aard van de griffons te bekijken, fokkers letten er immers op als ze vierpotige huisdieren willen kopen.

• Uitzonderlijke monogaam. Het kan uiterst moeilijk zijn om het vertrouwen van een volwassen griffon te winnen - deze huisdieren zijn zeer sterk gehecht aan de vorige eigenaar, wat ongemak kan veroorzaken bij lange afvaarten, reizen en vervangingen. Deze honden kunnen een echte depressie ontwikkelen op de achtergrond van een lange afwezigheid van de eigenaar van het huis.

• Empathie en ijdelheid. Vanaf de eerste dag van de kennismaking met de eigenaar zijn deze honden erg aan hem gehecht. Ze zijn trouw, gehoorzaam, zelden ondeugend en voeren altijd alles uit wat van hen wordt verlangd. Bij een ongepaste opvoeding met geweld of gebrek aan aandacht is dit hondenras buitengewoon gevoelig voor agressie en ongehoorzaamheid. Als gevolg hiervan kunnen deze kleine honden zich haasten naar kinderen, voorbijgangers en andere huisdieren.

• Courage. Deze huisdieren nemen geen toewijding en moed. In situaties die gevaarlijk zijn voor de eigenaar, nemen ze onmiddellijk een verdedigende houding aan, en ondanks hun kleine gestalte, zullen ze ze in elk geval verdedigen tegen vreemden. De moed van deze honden is opmerkelijk afgestemd op hun aangeboren voorkeur voor training - als gevolg hiervan kunnen deze huisdieren zelfs de meest moedige en gevaarlijke stunts en taken uitvoeren die gepaard gaan met hoogtes en obstakels.

• Houding voor kinderen. Als we het nu al hebben over relatief volwassen kinderen (van 8 tot 12 jaar oud), dan worden de griffioenen volwaardige vrienden en metgezellen voor hen. Ze zullen eventuele streken ondersteunen, zullen graag deelnemen aan gevaarlijke avonturen. Als we het echter over heel jonge kinderen hebben, hebben de griffioenen misschien gewoon niet genoeg geduld voor de eindeloze intimidatie van de kinderen.

• Relatie met andere huisdieren. In dergelijke omstandigheden zijn de griffioenen geneigd om de leidende positie te nemen - zij zijn de initiatiefnemers van games, zij zijn degenen die de regels bepalen en ervoor zorgen dat ze niet worden geschonden. Als de persoonlijke grenzen van de griffon niet worden tegengehouden door een ander huisdier, zal deze hond dit dier goedmoedig behandelen. Griffons zijn vooral vriendelijk voor katten - bijna identieke afmetingen, kracht en behendigheid maken ze tot ideale partners in games en plezier.

• socialisatie. De belangrijkste voorwaarde in de inhoud van griffons is om constant contact met mensen te verzekeren. Deze honden kunnen niet lang in vier muren worden opgesloten. Wanneer de eigenaar thuiskomt, zullen ze hem constant volgen en wijzen op spelletjes en genegenheid. Dat is de reden waarom deze dieren niet worden aanbevolen om de eigenaars te starten met een duidelijk beperkt schema en een kleine hoeveelheid vrije tijd.

• Nieuwsgierigheid. Griffioenen houden gewoon van alles, nieuw, ongewoon en onbekend. Dit is goed, omdat deze honden snel kunnen leren, en niet zozeer omdat hun nieuwsgierigheid vaak tot verschillende incidenten leidt. Daarna knagen ze aan de draden of meubels, draaien dan de potten en strooien de kleren. Dit alles suggereert dat uw hond uw aandacht mist, evenals entertainment in de muren van het appartement.

• Hou van reizen. Een kenmerk van deze soort is hun gehechtheid aan lange wandelingen van enkele uren - ze houden van lange reizen en zijn blij met alles wat nieuw en onbekend is. Een dergelijke nieuwsgierigheid kan de eigenaren in de eerste maanden van onderhoud veel problemen bezorgen. Griffon-puppy's houden er van om hun neus rond te steken en alles te proeven dat op hun weg komt.

• voorzichtigheid. Ondanks hun nieuwsgierige aard hebben griffioenen met een gezond vermoeden te maken met alles wat nieuw is. Voordat je een nieuwe persoon, een nieuw huisdier of zelfs een gewoon nieuw speeltje vertrouwt, zal het huisdier zich altijd voorzichtig en zelfs op afstand gedragen. Griffons zullen alleen zorgeloos omgaan met nieuwe objecten of mensen wanneer ze zich realiseren dat het onderwerp geen gevaar oplevert.

• waakzaamheid. Omdat ze niet geneigd zijn tot onbesproken blaffen, analyseren ze meestal eerst de situatie en pas daarna nemen ze een weloverwogen beslissing. Deze dieren hebben een redelijk stabiele psyche - ze zijn moeilijk te ruilen of een conflict uit te lokken - het dier zal een conflictsituatie tot het laatste moment vermijden, maar zal zich niet verbergen voor de dader.

Onervaren fokkers verwarren vaak vertegenwoordigers van dit hondenras met andere individuen. Dit gebeurt vanwege het feit dat het ras van de griffons ineens wordt vertegenwoordigd door verschillende soorten honden, die in verschillende mate van elkaar verschillen. Hieronder vindt u een beschrijving van elke variëteit en de karakteristieke kenmerken ervan.

Deze variëteit dankt zijn naam aan dezelfde naam als de hoofdstad van België - Brussel. Daar verschenen de eerste individuen van deze soort helemaal aan het begin van de XIXe eeuw.. Ten eerste was het directe doel van dit hondenras het vangen van knaagdieren en ongedierte in de landgoederen en boerderijen van rijke bewoners. Iets later werd het ras op grote schaal gebruikt in de huishoudens van gewone mensen - en dat allemaal dankzij de uitzonderlijke gezellige kwaliteiten van een griffon.

Deze honden werden vooral beroemd omdat ze vaak buschauffeurs vergezelden tijdens hun reizen. Het is door deze bezetting dat de Brussels Griffons de officiële mascotte zijn van alle bestuurders van openbaar vervoer in de hoofdstad van België.

Deze honden onderscheiden zich van hun familieleden door een extreem gespierde, maar elegante buitenkant, evenals rode, roodachtige, tarwe of gouden kleuren. Bovendien wijzen hondenexperts in de blik van de Brusselse honden op wat menselijke zinvolheid en rationaliteit, waardoor ze populair werden onder Europese fashionista's.

Wat betreft karaktereigenschappen, de Brusselse Griffioenen trots op zichzelf, trots en koppig, in gevaarlijke situaties hebben ze de neiging om pure agressie te tonen. Desondanks zijn ze nog steeds loyaal aan hun meesters, kunnen ze goed overweg met kinderen, tolereren ze niet dat ze al heel lang alleen zijn.

Griffons van de Belgische soort zijn vrij zeldzaam. Het ras kreeg zijn naam van de plaats van zijn geboorteland, evenals het verspreidingsgebied - België. De voorouders van het ras zijn de Griffon en de Pug van Brussel, sommige suggereren ook dat speelgoedterriers veel worden gebruikt om moderne rassen te fokken (vanwege hun kleine gestalte).Individuen van dit ras verschenen pas in het begin van de twintigste eeuw op de wereldmarkt voor honden en het ras zelf werd pas in 1928 officieel erkend (Belgische hondenvereniging).

Vóór het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, werd dit hondenras actief verspreid over Europa, maar militaire acties leidden tot de bijna volledige vernietiging van dit ras van honden, daarom wordt deze soort nog steeds beschouwd als een van de zeldzaamste onder andere griffioenen.

Uiterlijk verschillen de Belgische griffioenen van andere variëteiten alleen in zwarte kleur of zwart en bruin. Deze honden zijn intelligent, opgewekt, niet geneigd om hun samenleving op te leggen. In tegenstelling tot hun familieleden is de Belgische griffon opmerkelijk goed te trainen en is hij geneigd om commando's uit te voeren.

Deze soort griffon behoort ook tot de groep kleine Belgische honden (waaronder Brusselse en Belgische griffioenen). Brabancons verschillen van andere leden van hun ras met extreem kort zacht haar, een net gezichtje met bijna geen haarlijn en ook iets lagere groei, waardoor deze soort soms ook "huisdier-brabanson" wordt genoemd.

De naam van de soort komt van een kleine Belgische provincie genaamd Bramant, het voorvoegsel "pti" uit het Frans vertaalt als "klein". Desondanks kan de Brabancon variëteit niet de kleinste van alle griffons worden genoemd - het is een feit bijna alle individuen van dit ras hebben dezelfde lengte en hetzelfde gewicht.

Door hun aard onderscheiden Brabancons zich door een goed ontwikkelde intuïtie en empathie - ze voelen zich goed over hun meester, zijn geneigd om zijn huidige staat en gemoedstoestand te definiëren.

Een scherpe geest laat deze griffioenen niet alleen omgaan met oefeningen en trainingen, maar ook om ongedeerd te ontsnappen, zelfs vanuit de meest hopeloze situaties. Vooral kenmerkend voor deze honden is het likken, dat ze actief gebruiken als ze schuldig zijn aan de eigenaar. Brabancons nemen heel vaak hun toevlucht tot manipulatie om delicatesse te bereiken of de aandacht van de eigenaar te trekken.

Ondanks zo'n dubbelzinnig en sluw karakter, zijn Brabancons ongelooflijk goedaardige honden die klaarstaan ​​om te helpen in elke situatie en een echte en loyale vriend worden. Veel eigenaren van deze honden markeren een ongelooflijke mimicry van deze honden, die er buitengewoon komisch uitzien vanwege de eigenaardigheden van de structuur van de mondholte en kaken van deze honden.

In tegenstelling tot andere soorten griffons zijn mini-Brabancons geweldige wachters van een klein gebied - vooral als het gaat om een ​​privéwoning of een groot appartement. Elke aankomst van gasten in uw appartement zal niet onopgemerkt blijven - bij het minste geluid van openslaande deuren kunnen deze honden het hele appartement naar hun oren tillen dankzij hun sonore en schelle stem. Als een vriend of kennis van zijn meester voor Brabançon staat bij de gasten, zal de hond zich vriendelijk gedragen en onmiddellijk contact opnemen.

Een vrij jonge variëteit aan griffons, die actief uitsluitend voor jachtdoeleinden wordt gebruikt. De voorouders van het ras worden beschouwd als een grote fawn Britse griffon en een vendey basset griffon.

Deze honden verschillen van hun familieleden door de volgende parameters.

• Verhoogde hoogte - tot 38 cm.
• Uitgebreid lichaam en gezicht.
• Rechte korte vacht van verschillende kleuren: goud, bruin, licht, bruin, grijs.
• De ledematen zijn licht gebogen, waardoor deze honden een aanzienlijke snelheid kunnen ontwikkelen op ongelijk en overwoekerd heestersegment.
• Grof en hard wol, houdt perfect vocht en rijp. Het is nooit te lang. De vacht is ongeveer hetzelfde door het hele lichaam.

In zijn thuisland is dit hondenras enorm populair geworden, niet alleen vanwege zijn jachtvaardigheden, maar ook vanwege zijn goede en sociale karakter. Britse basset-griffioenen worden vaak aangetroffen in privéboerderijen, waar ze dienen als bewaker, metgezel of gewoon als een vriend voor kinderen.

Het is misschien wel de meest interessante variëteit onder alle bekende griffioenen. In zijn thuisland - in Nederland, maar ook in Duitsland en Frankrijk, wordt dit type hond beschouwd als een universeel jachtras met opmerkelijke indicatoren van uithoudingsvermogen en moed.

Als de eerste records van het fokken van griffioenen in het midden van de zestiende eeuw verschenen, verscheen de griffon van Cortals pas aan het einde van de 19e eeuw. Het oorspronkelijke idee bij de productie van het ras was de oprichting van een winterharde, sterke en snelle hondenras, geschikt voor de jacht, zelfs in de meest zware omstandigheden van moerassen, bossen en steppen op pelsdieren en vogels.

Het ras kreeg zijn ongebruikelijke naam dankzij zijn maker. Edward Karl Kortal werd in 1851 geboren in een Nederlands gezin dat eigenaar is van een grote veeboerderij in Amsterdam. Dankzij de hobby's van zijn vader heeft Edward Kortal veel ervaring opgedaan met het fokken van dieren. Naast de veeteelt was de vader van Kortal ook dol op de jacht en onderscheidde hij zich ook vanwege zijn passie voor raszuivere jachthonden. Deze passie, evenals een enorme hoeveelheid waardevolle kennis over het fokken van boerderij van zijn vader, werd ook overgenomen door Kortal Jr.

Met dergelijke kennis, evenals vloeiend Duits, Engels en Frans, kreeg Kortal vaak de kans om zijn artikelen over fokkerijen in veel Europese tijdschriften te publiceren. Uitgebreide kennis op het gebied van fokken heeft ertoe bijgedragen dat al in 1872 begon Edward Kortal met opzet draadharige griffioenen te fokken.

Sinds 1870 begon Edward Kortal actief deel te nemen aan het fokken van griffioenen onder auspiciën van de Duitse prins Albrecht Solms-Braunfels, die hij ontmoette op een van de ras-tentoonstellingen. De gemeenschappelijke genegenheid van de fokkers voor de politie en het jagen van hondenrassen maakte vrienden van hen, waarna de prins Kortal uitnodigde naar een van zijn kennels om de fokkerij op te ruimen en politieagenten te trainen. Een interessant feit is dat Kortal bij het verhuizen naar de kennel meerdere van zijn honden meenam voor verdere overtocht.

De prins was tevreden over het werk van Kortal en gaf hem daarom werk in twee andere kwekerijen - in Silesino en in Biebesheim. In de laatste van deze leverde de Duitse prins Edward Kortal alles wat nodig was voor het fokken van het perfecte ras van griffioenen, waarbij hij bijna alle financiële uitgaven op zich nam. Dankzij die samenwerking slaagde Kortal er voor al zijn activiteiten in om ongeveer 600 puppy's met draadharde griffons te bemachtigen, waarvan slechts 62 in zijn fokboek als succesvolle individuen werden opgenomen.

Volgens de gegevens van Kortal zelf gebruikte hij tijdens het werk aan de draadharde griffons materiaal van 8 individuele honden tegelijk (4 mannen en 4 vrouwen). Het is bekend dat een van de mannetjes een raszuivere barbet was, de rest van de individuen hadden hun eigen individuele verschijning, hoewel ze niet tot een bepaald ras behoorden en werden meegenomen uit België, Frankrijk en Duitsland. Ondanks deze gegevens suggereren moderne hondenbehandelaars en fokkers dat, naast moderne griffons, setters, spaniels, otterhunds en spinon hebben deelgenomen aan het fokken van de soort.

Deze variëteit werd in 1951 in Nederland genoemd en wat betreft wereldherkenning gebeurde dit pas in 1954. Ondanks verschillende gegevens over de geschiedenis van de oorsprong van de Cortalse-griffioenen, was het Frankrijk dat werd geïdentificeerd als de geboorteplaats van de soort - tegenwoordig zijn er de meeste kwekerijen voor het fokken van deze dieren.

De Cortals Griffons onderscheiden zich van hun familieleden door een aantal bepaalde uiterlijke kenmerken.

• Sterk langwerpig lichaam sporttype, goed ontwikkeld spierstelsel, maagverstrakking. De ruggengraat is sterk, maar licht, waardoor je snel door moeilijk terrein kunt bewegen.
• Goed ontwikkelde snor, wenkbrauwen en baardde hond de uitstraling van een bepaalde oude man geven. De schedel is wigvormig, niet breed, de snuit is vrij lang met een zachte overgang van de neusbrug naar het voorhoofd. Boven- en onderkaak van dezelfde grootte.
• ogen vrij groot, rond, geplant diep, iris van licht, gouden of lichtbruine kleur.
• neus goed ontwikkeld, bruin van kleur met grote neusgaten.
• oren klein, gelegen op dezelfde lijn als de ogen. Dun, bedekt met een laag vrij lange wol.
• uiteinde recht, gespierd en sterk, bijna even groot. Poten zijn compact, afgerond.
• staart dik, vaak gedokt door 2/3, bijna altijd in een horizontale positie.
• verkeer deze honden zijn voorzichtig, aangepast en sierlijk. Elke stap lijkt zorgvuldig de aarde te proeven.
• wol Stijf, dicht, vrij lang, volgens de textuur zijn kleine draaikolken mogelijk. De exclusiviteit van het haar van deze dieren ligt in het feit dat de toplaag zelf hard is en de ondervacht zacht en dicht is, waardoor deze honden vorst, regen en wind kunnen verdragen.
• Kleur. Meestal grijs of platina met karakteristieke bruine, lichte of rode vlekken op de oren, ledematen, staart en rug.

Veel huisvrouwen zeggen dat het proces van het zorgen voor griffons hen geen grote problemen oplevert. Voor hen is regelmatig kammen van dierenbont leuker dan plicht. Het voorbehoud is echter dat het kammen van de zorg voor deze hond daar niet ophoudt. Veel ervaren hondenexperts zijn van mening dat het griffon hondenras slecht is aangepast aan fokken en houden in normale huiselijke omstandigheden. Om de redenen voor deze mening te begrijpen, is het de moeite waard om de kenmerken van het onderhoud en de verzorging van griffioenen te beschouwen.

• Woonplaats Wat de inhoud van absoluut alle huisdieren betreft, hebben de griffioenen hun eigen persoonlijke ruimte nodig waar ze kunnen rusten en slapen. Als we het hebben over griffioenen, dan moet deze plek zich bevinden waar mensen zich constant bevinden - in de gangen, op de kruispunten van kamers, in de gang. Omdat deze honden niet onderscheiden worden door grote afmetingen of door hun verslaving aan acrobatiek, kunnen ze worden bewaard in de meest gewone appartementen.

• Appartement bestemmingsplan. U moet een verantwoorde benadering kiezen voor de aanwijzing van open en gesloten ruimtes in uw appartement of huis. Overmatige nieuwsgierigheid van het dier kan leiden tot verwondingen, schade aan meubels en zelfs de dood van het dier.

• Actief leven Ondanks de perfecte buitenkant om thuis te houden, hebben griffons constante, dagelijkse fysieke inspanning nodig, wat onrealistisch is om in de muren van elk huis te creëren. Deze huisdieren moeten minstens twee keer per dag lopen, terwijl wandelingen intensief moeten zijn - met oefenen en trainen.

• wol. Het geheim van alle griffon-charme ligt niet alleen in hun geest, maar ook in de schoonheid van het uiterlijk, die wordt bereikt door het verzorgen van het haar van het dier. Dit betekent dat de eigenaar van de hond het regelmatig kamt, de matten uitwrijft, de hygiëne van de wol in het genitale gebied en de anus bewaakt. Kammen moet minstens 2 keer per week worden uitgevoerd. Overdoen met deze zaak is het niet waard, omdat van frequent kammen haar verzwakt en eruit kan vallen. Voor de procedure moet je sint-jakobsschelpen, borstels of kammen kiezen met veelvuldig zachte tanden - ze zullen ook een massagefunctie uitvoeren voor de huid van het dier.

• Wash. Griffioenen zijn zelf achterdochtig en wantrouwend tegenover water. Het is onmogelijk om te zeggen dat ze niet van haar houden, maar dat ze geen plezier hebben van waterprocedures. Was deze huisdieren niet meer dan 10 keer per jaar, als het gaat om wassen met shampoo of zeep. Griffons worden vaak gekenmerkt door de vervuiling van hun baarden na het eten, evenals wol in de ledematen en de anus na het lopen. Het is niet nodig om het huisdier na elke wandeling te wassen, daarom is het voldoende om alleen vuile plaatsen onder stromend warm water te wassen en drogen.

• Haircut. Over het algemeen is te lang haar niet typisch voor griffons, maar op plaatsen zoals de buik, borst, kin, anus en ledematen is het haar vaak langer dan normaal. Overmatige wol op deze plaatsen kan niet alleen het dier zelf ongemak bezorgen (belemmering van beweging, interferentie met stoelgang), maar ook zorg toevoegen aan eigenaren die verplicht zijn om ze regelmatig schoon te maken en te wassen. Ondanks dit is een grondige verzorging van de griffons thuis niet aan te raden - hiervoor worden honden naar verzorgingsstudio's gestuurd om decoratieve kapsels te maken en wol in een nette en verzorgde look te brengen.

• Hygiëne. Vergeet niet dat dwerg-griffioenen banale hygiënische procedures nodig hebben. Dit omvat regelmatige tandenreiniging, routine-inspectie en reiniging van de oren, nagelknippen en oogspoeling.

• De mode voor kleine honden verscheen in de Middeleeuwen, waar kleine vertegenwoordigers van de Griffons fungeerden als satellieten van koninklijke personen, edele mensen en rijke edelen. Het was vanaf die tijd dat de gewoonte kwam om huisdieren in dekens te kleden, zodat ze niet zouden bevriezen en pijn zouden doen. Na verloop van tijd werden de dekens omgevormd tot prachtig outfits voor honden die tot vandaag zijn afgekomen.

• Health. Vergeet niet over vaccinaties en regelmatige controles bij de dierenarts.

• Fokkende griffioenen. Fokkers bevelen het fokken van deze honden niet aan. Het feit is dat de geboorte van een griffon vaak pijnlijk is (soms is een keizersnede nodig), en de pups zelf worden een beetje geboren, terwijl sommige pasgeborenen erg zwak zijn en snel sterven. Het is uiterst belangrijk om een ​​verantwoorde benadering te kiezen voor het selecteren van het juiste paar voor het fokken van griffons - dit moeten uitzonderlijk sterke ouders zijn met een ideale pedigree.

Een belangrijke rol in het onderhoud van de griffons is hun dieet - het heeft direct invloed op zowel de levensduur van het dier en zijn uiterlijk, als op het welzijn. Het voederen van griffons verschilt enigszins van het dieet van grotere hondenrassen.

• Sluit alle buisvormige kipbotten en kippenvlees uit het dieet. In tegenstelling tot andere hondensoorten zijn de griffons niet in staat de botmassa te verteren als gevolg van zwakke ingewanden. Het niet naleven van deze clausule leidt snel tot de vorming van problemen met het spijsverteringskanaal.
• In tegenstelling tot grote honden, zijn griffioenen niet zo dringend nodig in reguliere voeders van vers vlees. Meestal hebben ze niet meer dan 300 gram per dag nodig. De rest van het dieet wordt ingenomen door groenten, granen en vitaminesupplementen.
• Als je je huisdier wilt voeden met kant-en-klare mengsels, probeer dan premium en hogere feeds te kiezen - ze bevatten meer vitamines en nuttige sporenelementen. Het is echter niet nodig om uitsluitend droge feeds van griffons te voeren, probeer een gecombineerd menu te creëren met natuurlijke en kant-en-klare producten.
• Een voorwaarde is de constante beschikbaarheid van zoet water. Zonder dat, is de maag van griffons moeilijk om veel groenten te verwerken, vooral droog voedsel.
• Ondanks het feit dat het huisdier graag van de tafel eet, probeer dan zijn hoeveelheid in het dieet van de hond te beperken. Helaas is het enige belangrijke nadeel van de griffons hun maag, en het is niet in staat om te gaan met gefrituurd, gerookt, gezouten of gebeitst voedsel.
• Beperk de inname van te vet of zuur voedsel van uw hond - geen citrusvruchten, avocado's of kip. Met dezelfde voorzichtigheid om snoepjes te behandelen.
• Vergeet niet de toevoeging van vitamines in het winterseizoen, en ook als u alleen de natuurlijke voeding prefereert.

Over de kenmerken van het ras, zie onderstaande video.