Engelse Mastiff: kenmerken en aanbevelingen voor kiezen

De Engelse Mastiff is een van de grootste vertegenwoordigers van de hondenwereld, de eigenaar van gigantische maten en een nobel karakter. Een echte gladiator, hij ziet er indrukwekkend uit en is een echte eigenschap van kracht en kracht. Deze hond zal absoluut geen overmatige geïrriteerdheid of nervositeit vertonen. Ze is altijd kalm, evenwichtig en weet precies wanneer de eigenaar in gevaar is en het is tijd om je tanden te laten zien.

De Engelse Mastiff is een hondenras uit het Verenigd Koninkrijk dat meer dan een eeuw geleden boogvormig en officieel erkend is. Ze ontving haar eerste standaard in 1883. Maar daarvoor wist een van de grootste honden ter wereld zich op de beste manier te vestigen. De voorouders van de Mastiffs waren bekend in de tijd van de grootsheid van Babylon, Assyrië en Perzië. De Molossers uit dat tijdperk hadden meer rauwe botten en een zware stap, ze werden gebruikt als bewakers, ze voerden militaire campagnes uit.

Er wordt verondersteld dat in Groot-Brittannië de voorouders van Oud-Engelse mastiffs verschenen tijdens de migratie van Keltische stammen in de 4e - 3e eeuw voor Christus. Met de komst van de Romeinen op het eiland, schreven hun historici veel over de grote, massieve honden die door de Britten werden gebruikt. Er was een speciale wreedheid van deze dieren, hun fysieke kracht en moed. Het is niet verwonderlijk dat de Mastiffs, namelijk het zogenaamde ras in de tijd van Julius Caesar, actief in het Romeinse Rijk werden gebracht, en zelfs een speciale post over de selectie van dieren verscheen aan het hof. Hier begonnen de Engelse reuzen te worden gebruikt in gladiatorengevechten, samen met legionairs. In de toekomst werd de ontwikkeling van het ras beïnvloed door een nieuwe militaire invasie van het eiland - de komst van de Saksen in 407, een nieuw tijdperk leidde tot een golf van vers bloed.

Onder de geïmporteerde dieren viel de gafaelgi - honden gebruikt voor jachtdoeleinden om dieren te aas tijdens de jacht. Het gemengde type, gemengd met de mastiffs die eerder op het eiland waren, heette Costog. De honden hadden een vacht van gemiddelde lengte, donkere kleur en een zeer woest karakter. Het was in deze vorm dat dieren tot de XI eeuw bestonden, toen de Noormannen Brittannië binnenvielen.

In die tijd hadden vertegenwoordigers van continentaal Europa hun favorieten - Alans of jachtmasten. Hun verwarring met lokale fokpramolosa resulteerde in de splitsing in verschillende rassen tegelijk. Honden waardeerden slechtheid, onbevreesdheid, groot formaat. Old-type bandogs, die verscheen als gevolg van de Saksen, behielden ook hun populariteit. Ze werden gebruikt om bewakingsfuncties uit te voeren, vanwege de donkere kleur waren ze in het donker onzichtbaar.

Als onafhankelijk ras begon de Engelse Mastiff zich na 1415 te vormen, na de beruchte slag om Azinkure, waarin honden vochten met hun eigenaars en klaar waren om hun leven te geven voor de Britse kroon. De dood van Sir Pierce Lee, de eigenaar van het landgoed van Lime Hall, op bevel van koning Hendrik IV, kreeg dezelfde militaire eer als zijn eigenaar. Vervolgens werd de lijn van haar nakomelingen een van de drie belangrijkste kwekerijen in het Verenigd Koninkrijk. Bovendien waren na de 18e eeuw de familie Gattons en de hertog van Devonshire betrokken bij de selectie van mastiffs. Tot 1835 was het belangrijkste doel van het ras bestiale vervolging, met name honden die met beren werden bestreden en met succes werden verslagen.

Moderne Engelse mastiffs lijken een beetje op hun verre voorouders. Hun verdwijning leidde tot een nieuwe golf van interesse van fokkers in deze verloren Britse schat. Bij het herstel van het ras werd het bloed van de volgende soorten honden gebruikt:

• Amerikaanse en Alpine Mastiffs;

• medelyany;

• St. Bernards;

• Duitse Doggen;

• Newfoundland;

• Bullmastiff.

De eerste hond van het moderne type werd in 1873 tentoongesteld. Dankzij de inspanningen van de club, waarin de fans van de Old English Mastiff verenigd waren, kreeg het dier een nobel uiterlijk en behield het de herkenbare trekken van de Molossers. Mannelijke Tauras van de kwekerij "Nanbury", die deelnam aan de show, werd zijn winnaar. Maar de stamvader van de moderne Engelse mastiff is zijn afstammeling genaamd Cron Prince. Later werden honden die in deze lijn werden geboren herhaaldelijk kampioenen, winnaars van tentoonstellingen.

Tegen 1906 vereiste de nieuwe populatie Engelse Mastiffs de creatie van een standaard die overeenkwam met veranderingen in het fenotype. Langharige, vlekkerige, zwarte en grijze dieren werden afgewezen. Gedurende de twintigste eeuw bleef de rassenpopulatie erg klein, na de Tweede Wereldoorlog bleef het volledig overwegend in de Verenigde Staten.

Het belangrijkste kenmerk van het Engelse Mastiff-ras is de massaliteit en de grote omvang. Het moderne aantal honden ziet er enorm uit, maar proportioneel, zonder overmatige vochtigheid van de ruggengraat. Het maximale gewicht van een van de grootste honden bereikt 130 kg. Maar gemiddeld weegt een hond van 68 tot 113 kg met een hoogte van 76 cm op de schoft. De grootte van de vrouwtjes is minder indrukwekkend - 54-91 kg en tot 70 cm hoog.

De nadruk in het uiterlijk van de Engelse mastiff valt op het hoofd - het ziet er volumineus uit, met scherpe hoeken. De verhouding van breedte tot lengte volgens de standaard is 2: 3. De honden hebben een sterk langwerpig lichaam, ontwikkelde het spierstelsel van het lichaam met een uitgesproken reliëf. De ledematen van het dier zijn sterk, recht, ver uit elkaar geplaatst. De vacht moet kort zijn, zonder uit te dunnen in het gebied van de schouderbladen, rug, nek, glanzend, strak tegen het lichaam. Zwarte kleur is alleen toegestaan ​​in het masker op het gezicht en op de oren. De rest van het lichaam en hoofd moet worden geschilderd in een reekleurige, lichte, zilveren of donkere versie van de hertenkleuren, abrikozentinten. Bijzonder populair is de Engelse tijgermastiff, die banden langs het lichaam heeft uitgesproken.

Daarnaast zijn de volgende kenmerken ingesteld door de standaard voor honden van dit ras:

• diepe en brede borst - de contouren moeten goed gedefinieerd zijn, de onderkant komt naar de ellebogen of gaat eronderdoor;
• een staart met een matig hoge lichaamshouding - aan de basis is deze verdikt, loopt taps naar de punt; de staart langs de lengte moet het spronggewricht bereiken, wanneer hij wordt opgewonden stijgt hij boven het niveau van de rug;
• de nek is vrij lang, goed ontwikkeld, een lichte bocht is kenmerkend voor het ras, de nekspieren zijn goed ontwikkeld;
• compacte oren met een hoge en brede positie - hun dikte is klein, in een kalme staat, de onderste rand bevindt zich op de wangen;
• goed ontwikkelde kaken met tanggebit of kenmerkende snack; krachtige hoektanden, wit glazuur;
• de ogen zijn hazelnoot of donkere hazelnoot in kleur met een brede set, de maat is klein, de omtrek is donker gepigmenteerd, het derde ooglid wordt beschouwd als een tribaal huwelijk.

Het karakter van de Engelse Mastiff onderscheidt zich door een echt Engelse gelijkmoedigheid.Honden zijn matig agressief ten opzichte van vreemden, vertonen geen significante fysieke activiteit. Ze zijn intellectueel ontwikkeld, met de juiste opvoeding beheersen ze het hoofdtraject van de training. Mastiffs zijn erg vriendelijk tegen de eigenaar, tolereren geen eenzaamheid, zelden en weinig schors. Anders dan hun oude voorouders hebben moderne molossians uit Groot-Brittannië een gebalanceerd, volledig niet-agressief karakter.

Zelfs op zeer jonge leeftijd worden deze honden gekenmerkt door mate, traagheid in beweging. De flegmatieke aard van het dier is slechts schijn - reuzehonden zijn zeer vriendelijk voor mensen, sterk gehecht aan het gastgezin en zijn klaar om het te beschermen tegen alle bedreigingen. De manifestatie van tedere gevoelens kan tot zeer onverwachte gevolgen leiden. Honden vergeten vaak hun grote formaat en proberen de eigenaar op zijn knieën te beklimmen. Met een gewicht van 70 kg wordt de Engelse Mastiff een zeer zware last. Daarom is het de moeite waard om van kinds af aan hem te ontwennen van zo'n duidelijke manifestatie van gevoelens.

Mastiffs voelen zich alleen goed met voldoende aandacht. Ze worden aanbevolen om te starten in een groot gezin, waar de hond veel aandacht zal krijgen. Alleen al lang alleen, een verveelde reus kan een serieus probleem zijn. Hij blaft niet en huilt, maar het kan wel degelijk leiden tot ernstige materiële schade. Je moet je geen zorgen maken tijdens een wandeling - Engelse Mastiffs zijn niet geneigd om weg te lopen en keren altijd terug naar hun eigenaar.

De waakinstincten en het gevoel van hun eigen territorium zijn zeer goed ontwikkeld bij honden van dit ras. Dieren beschermen ijverig hun territorium, wantrouwend tegenover vreemden. Maar ze kunnen het niet goed vinden met andere huisdieren, ze kunnen jaloers zijn. Een goed opgevoede hond kan echter zelfs het bestaan ​​van een kat op hetzelfde territorium accepteren. Engelse Mastiffs zijn een slechte beslissing voor een gezin met kleine kinderen. Zelfs een puppy heeft een grootte die groot genoeg is om per ongeluk een kind te laten vallen of duwen. Het is zelfs nog moeilijker voor de Big Molossian om in een huis of appartement te manoeuvreren, alle gezinsleden zullen ongemak ervaren.

Voordat je de kenmerken van puppy's van de Mastiff van het ras bestudeert, moet je er rekening mee houden dat deze hond goede omstandigheden van detentie nodig heeft. Het dier moet bewegingsvrijheid hebben, regelmatig bewegen. Over het algemeen is de behoefte aan fysieke activiteit niet te hoog, Engelse Mastiffs zijn zeer geschikt voor mensen met een zittende levensstijl. Het is beter om frisbee, behendigheid of een huisdier na een fiets te vergeten. Een onderscheidend kenmerk van honden is overvloedig speeksel, ze zijn slordig eten en snurken tijdens de slaap.

Wat betreft de directe selectie van de Engelse Engelse mastiff, is het de moeite waard om een ​​aantal aanbevelingen van ervaren fokkers te overwegen.

• Ophalen van een toekomstige huisdier is in de officiële kwekerij. Het is noodzakelijk om aandacht te schenken aan de stamboom, vooral als je van plan bent om een ​​hond te blijven vertonen, om hem in de fokkerij te gebruiken. Een groot pluspunt is de oorsprong van Amerikaanse fabrikanten.
• De aard van de hond, vatbaar voor dominantie op genetisch niveau, is van groot belang. In een gezin met kinderen is het beter om een ​​baby te kiezen met de meest inschikkelijke, zachte instelling. Maar een timide dier moet niet worden gestart - zo'n puppy wordt als een tribaal huwelijk beschouwd.
• Als er al andere dieren in het huis zijn, is het de moeite waard om een ​​Engelse mastiff van het andere geslacht te nemen. Bovendien moet de fokker zelf ervaring hebben met het houden van grote honden, anders zullen gedragsproblemen onvermijdelijk zijn.
• De optimale leeftijd voor het spenen van een puppy van de moeder is 1,5-3 maanden. Gedurende deze periode is hij genoeg gesocialiseerd om de eigenaar te verwerven.
• Visuele inspectie voor het kopen van een puppy is verplicht.Het toekomstige huisdier mag geen duidelijke gebreken en ontwikkelingsstoornissen vertonen. Zaken en gezondheid. Droge neus, dof haar, afscheiding uit de ogen - een reden om de aankoop te staken. Nou, als je de ouders van puppy's kunt zien, vraag dan hulp bij vaccinatie.

Het is belangrijk! Als we het niet over de tentoonstelling hebben, kun je een Engelse mastiff kopen met kleine rassendefecten. Alleen honden die volledig aan de norm voldoen, met een goede pedigree en met een adellijke titel ouders worden gekocht voor de fokkerij.

Het organiseren van een goed dieet is belangrijk voor het kweken van Engelse Mastiffs. Een groot dier vanaf zijn kindertijd vereist een vrij hoge calorie, met uitgebalanceerd voedsel. De beste keuze is een kant-en-klare dieetpremie. Het moet worden gekozen uit het voer voor grote rassen van toonaangevende Europese fabrikanten en rekening houdend met de leeftijd van het huisdier.

Natuurlijk voedsel is ook geschikt voor Engelse Mastiffs, maar met bepaalde beperkingen. De hond moet vitamines en minerale supplementen ontvangen. Het is belangrijk om te onthouden dat de verbinding van verschillende soorten feed onaanvaardbaar is. Dit is schadelijk voor de gezondheid van het dier en kan leiden tot verstoring van het spijsverteringskanaal.

Bij de frequentie van het voederen moet rekening worden gehouden met de leeftijdskarakteristieken van dieren, namelijk:

• van 1 tot 4 maanden krijgen puppy's 5 keer per dag voedsel;
• maaltijden voor maximaal zes maanden moeten viermaal worden gedaan;
• tot een jaar van mastiffs gevoed ontbijt, lunch en diner;
• het is genoeg voor een volwassen dier om twee keer per dag te eten.

Uitsluiting van het dieet van de hond moet een aantal producten zijn. Dus bij het bereiken van 4 maanden mogen Engelse Mastiffs geen melk ontvangen. Verboden voedingsmiddelen met veel koolhydraten, vet vlees (lam, varkensvlees), pittige gerechten, tubulaire botten, riviervis. Exclusief snoepgoed, gerookt vlees, peulvruchten. Je moet de hond regelmatig water geven, dagelijks het water in de kom veranderen. De beste keuze zijn ongekookte gebottelde producten. De minerale samenstelling op de beste manier beïnvloedt de gezondheid van de hond.

Wanneer de inhoud van de Engelse mastiff voor een hond zorgt, is niet moeilijk. Kortharige dieren hebben alleen regelmatig kammen nodig - ongeveer 2-3 keer per maand. Tijdens de ruiperiode moeten hygiëneprocedures vaker worden herhaald. Gebruik als verzorgingsproduct een borstel met natuurlijke harde haren. Honden van dit ras zijn gecontra-indiceerd in het gebruik van een overpeinzing, handschoenen met siliconen coating in de vorm van spikes zijn ook niet geschikt. Voeg glanswol toe om suède of fluweel te helpen.

Vaak wordt het baden van huisdieren ook niet aanbevolen. Als de hond niet in contact komt met sterke bronnen van vervuiling, volstaat het om droge shampoos in sprays te gebruiken om vet en stof te verwijderen. Wanneer een hond volledig wordt gebaad, is het noodzakelijk om gespecialiseerde shampoos te gebruiken die bedoeld zijn voor dieren.

Als er niet vaak hoeft te worden gewassen, worden andere hygiëneprocedures helemaal niet geannuleerd. Het opvouwen van de snuit van de Engelse Mastiff vereist speciale aandacht. Binnen de rimpels kunnen voedselresten, zweet en vetafzetting worden afgezet. Om de ontwikkeling van ontstekingsprocessen te voorkomen, is het noodzakelijk om alle vouwen dagelijks schoon te vegen met een vochtige doek of hypoallergene maandverbanden.

Na op straat te zijn geweest, moeten ook de oren van de hond worden onderzocht. Hun binnenste delen moeten regelmatig worden gereinigd met een wattenstaafje dat bevochtigd is met boorzuuroplossing. Ogen worden dagelijks schoongemaakt, vanuit de binnenhoek van het oog worden opeenhopende klonten afscheidingen uitgewassen met een natte schijf katoen, bevochtigd met een theeoplossing of kamille-afkooksel.

Grote tanden van de Engelse Mastiff moeten wekelijks worden schoongemaakt. Vanwege een onjuiste bijtkarakteristiek van het ras, is het risico op het ontwikkelen van cariës daarin aanzienlijk hoger dan dat van andere vertegenwoordigers van de hondenwereld. Het is vermeldenswaard dat de verwerking van glazuur wordt uitgevoerd met behulp van een speciale pasta en borstel of mondstuk op de vinger. Er moet speciale aandacht worden besteed aan de achterste tanden - om het proces van het onderwijzen van het dier naar de procedure te vergemakkelijken, moet het van het puppy zijn. Stitching claws vereist ook aandacht. Als de lengte van de hond vrij groot blijft, is het noodzakelijk om het stratum corneum kunstmatig te verkorten met behulp van speciale snoeischaren, ontworpen met de bijbehorende diersoort. Aangezien Engelse Mastiffs niet verschillen in liefde voor lange wandelingen, moet u niet vertrouwen op het natuurlijke slijpen van de klauw.

Zoals de meeste gigantische rassen, hebben de Engelse Mastiffs een zeer lange kindertijd. Grote afmetingen zijn misleidend - de hond zal wispelturig zijn, ondeugend, dingen bederven. Verzachtende volwassenheid mag niet als reden worden opgevat om de opvoeding van het dier uit te stellen. Het ras is vatbaar voor dominantie en toont zijn leiderschapskenmerken. Dat is de reden waarom in de training vanaf de eerste dag een zekere hardheid moet tonen. Het onderdrukken van pogingen om het recht op leiderschap te grijpen, moet uitsluitend op een vreedzame manier plaatsvinden, zonder agressie. Engelse Mastiffs mogen niet verslagen worden, tasten hun waardigheid aan.

Vooruitgang in training is sterk afhankelijk van de karaktereigenschappen, de intelligentie van een bepaald dier. Veel Mastiffs assimileren gemakkelijk en met plezier nieuwe teams, demonstreren trucjes. Maar de basiscursus gehoorzaamheid moet door elke hond gaan - zonder hem zal het onmogelijk zijn om met een huisdier om te gaan. Bij het leren van nieuwe commando's moet heel veel aandacht worden besteed aan de promotie van het dier. Engelse reuzen zijn zich terdege bewust van de waarde van delicatessen en tonen bereidwillig om het te krijgen.

Mastiffs zijn een ras dat strikte naleving van het dagelijkse regime vereist. Lessen worden aanbevolen in de namiddag, voor het avondeten en rust. De hond behoudt in dit geval een voldoende houding en concentratie. De aanbevolen duur van de training is minstens 60 minuten. Het wordt aanbevolen om lessen te starten met een herhaling van het behandelde materiaal.

Kenmerken van het Engelse Mastiff-ras in onderstaande video.