Akbash: kenmerken, voor- en nadelen, temperament en basiszorg

Akbash is een unieke herdershond en onderscheidt zich in zijn werkkwaliteiten duidelijk tegen de achtergrond van andere rassen die worden gebruikt om de kudde te beschermen. Als uitstekende beveiliger met een goed ontwikkeld plichtsbesef werpt de akbash in geen geval de kudde, maar ook een lam dat achter haar is gevallen of een verzwakt persoon.

De geschiedenis van de oprichting van het Turkse akbash-ras heeft zijn wortels in het verre verleden. Volgens sommige bronnen zijn hun naaste verwanten de Anatolische herder, de Kangali Karabash, de Pyreneese berghond, de Hongaarse Komondor en de Tatra-herdershond. Sinds de vroegste tijden was de belangrijkste bestemming van het ras bescherming en vee grazen, waarmee Akbashi veel beter omging dan andere herdershonden die op dat moment in Turkije woonden. Een grote hond kon op gelijke voet staan ​​met verschillende wolven en beeraanvallen afwijzen, die natuurlijk niet van andere rassen konden bogen.

Lange tijd werden honden van dit ras uitsluitend in Turkije gefokt.en ze werden pas in de tweede helft van de jaren 70 van de vorige eeuw meer algemeen verspreid toen ze naar de Verenigde Staten van Amerika werden gebracht. De Amerikanen hielden echt van een ras dat hen onbekend was en zij begonnen deze nobele en onbevreesde hond actief te fokken. In Amerika werd het dier echter niet meer voor het beoogde doel gebruikt - als een herder, maar meer als een bewaker en metgezel.

Gezien de niet-erkenning door de International Canine Federation van de officiële standaard van het Akbash-ras, bestaat het simpelweg niet. Op basis van de resultaten van het fokwerk van specialisten van grote kwekerijen in Turkije en de Verenigde Staten, kunt u echter een vrij duidelijke beschrijving van het ras maken. Dus zijn vertegenwoordigers zijn grote honden van witte kleur, met lange en rechte benen en harige staart. Het is het ras dat zijn naam te danken heeft, omdat het woord "Akbash" in het Turks "witkop" betekent. Een onderscheidend kenmerk van honden is een goed ontwikkelde spiermassa van de rug en poten, evenals het hoofd van indrukwekkende grootte.

Wat betreft de vacht, een duidelijke standaard bestaat hier niet, en honden binnen het ras kunnen verschillende soorten wol hebben.

In beide gevallen blijft de kleur onveranderlijk wit en de ondervacht, bestaande uit zacht haar, strak tegen het lichaam, beschermt de hond op betrouwbare wijze tegen temperatuurveranderingen. Akbash is een tamelijk groot ras en als de groei van een teef varieert van 69 tot 75 cm bij de schoft, dan bereikt bij sommige mannetjes 86-87 cm. Het gewicht van dieren is van 40 kg in teven en tot 60 kg in grote mannetjes. De levensverwachting voor vertegenwoordigers van dit ras is 10-12 jaar.

Als we akbash beschrijven, is het onmogelijk om niet te vermelden dat het ministerie van Binnenlandse Zaken van de Russische Federatie begin 2019 een bijgewerkte versie van de lijst met honden van bijzonder gevaarlijke rassen heeft uitgebracht.

Akbash om een ​​aantal redenen is ook aanwezig in deze lijst en vereist daarom speciale regels met inhoud waaraan moet worden voldaan. Echter, met de juiste opvoeding en het gebruik van een hond voor het beoogde doel, kan de akbash een uitstekende herder, een betrouwbare eigendomswacht en een onverschrokken beschermer blijken te zijn.

De vraag naar akbash bij veehouders en oprechte interesse in het ras onder de inwoners zijn te wijten aan een aantal onbetwistbare voordelen van dit unieke ras.

• Honden onderscheiden zich door een hoge intelligentie en vindingrijkheid, waardoor ze steeds vaker terug te vinden zijn in de rol van bewaker en metgezel.
• Toewijding en onafhankelijkheid van bekende en bekende hondenmanagers. De hond zal de eigenaar nooit aanstoot geven en zal de mate en de realiteit van de dreiging van de dader bepalen.
• Vertegenwoordigers van het ras onderscheiden zich door een benijdenswaardige verantwoordelijkheid en verlaten in geen geval hun functie. Op deze manier verschillen ze van vele schapenrassen, bijvoorbeeld van de Kangal, die zonder aarzeling de kudde zal gooien en achter de wolf of een ander roofzuchtig beest aan zal rennen. Akbash zal de roofdier ter plekke behandelen, of hem gewoon wegjagen van de kudden, maar zal nooit achteraf haasten.
• Hoog uithoudingsvermogen en bescheidenheid van de detentievoorwaarden maken het voor de hond mogelijk om nomadische kuddes te bewaken, die zich voortdurend over grote afstanden verplaatsen op zoek naar beter grasland. De hond zal de herder onvermoeibaar helpen en de kudde onder volledige controle houden.

De nadelen van het ras omvatten moeilijkheden in het onderwijs, die vooral voelbaar zijn in de beginfase van de training. Tijdens deze periode probeert het jonge dier de eigenaar of leden van zijn familie te domineren en vereist het dat de eigenaar ironisch en volhardend is. Echter, met een professionele aanpak en naleving van de aanbevelingen van ervaren hondengeleiders, kan de niet-reproduceerbare energie van de hond snel in de juiste richting worden gestuurd, waarna dergelijke problemen zich meestal niet voordoen. Het moet gezegd worden over de genadeloosheid tegenover de dader, van wie Akbash zijn eigen tanden op eigen initiatief waarschijnlijk niet zal loslaten.

Het is vanwege de buitensporige agressiviteit voor de overtreders van het territorium of de aanvallers, de hond was gerangschikt als gevaarlijk. Ter wille van de gerechtigheid is het vermeldenswaard dat akbas de familie en vrienden van zijn familie heel erg liefheeft en zich nooit agressie tegen hen mag permitteren. De eigenaar met een dergelijke bewaker moet echter heel respectvol worden behandeld en zelfs als een grap, zijn stem niet verheffen en zijn hand opsteken. Anders zal Akbash de speelsheid van de aanvallen niet echt begrijpen, en in alle ernst op de zogenaamde "overtreder" reageren.

Ondanks het feit dat Akbashi in Turkije wordt beschouwd als een wolfshond, buiten het werk op de kudde en in een stille thuisomgeving, zijn ze absoluut niet verwaand en kunnen ze goed opschieten met alle huisdieren die in hetzelfde huis met hen wonen. Akbashi zijn erg op hun hoede voor vreemden, dus elke territoriale invasie van naburige katten en honden kan heel droevig eindigen. Opgemerkt moet worden dat de hond op neutraal terrein geen aandacht zal schenken aan vreemden, als ze de eigenaar niet bedreigen. De hond, die voor de eerste keer naar het huis is gekomen, zal de hond echter niet meteen bijten, maar eerst zal het doel van het bezoek worden geanalyseerd en de reactie van de eigenaar worden bekeken.

Als Akbash de vriendelijkheid van de eigenaar voor de nieuwkomer ziet, zal hij opzij stappen en genoegen nemen met een onafhankelijke blik. Maar onverschilligheid is alleen opzichtig: de hond zal de situatie nauwlettend volgen en onder controle houden. Volgens deze karaktertrek vergelijken veel fokkers akbash met een Duitse herder, bekend om zijn hoge intelligentie, 'alledaagse' wijsheid en het vermogen om onafhankelijke beslissingen te nemen.

Een ander belangrijk voordeel van het akbash-karakter is zijn vermogen om met kinderen om te gaan, wat niet het geval is bij de meeste andere hoedende rassen, die op zijn best eenvoudig baby's negeren.Akbash, in relatie tot het kind, zal enige dominantie tonen, maar absoluut zonder boosaardigheid en agressie. Zelfs als het kind de Akbash te erg begint te ergeren met zijn spelletjes, zal de hond zijn vrijheden lange tijd tolereren en dan gewoon naar een afgelegen plek gaan.

Vanwege de te grote afmetingen van de hond is het echter onmogelijk om heel kleine kinderen alleen met haar achter te laten. Het dier kan, onbewust, het kind op de grond vastzetten of laten vallen, wat hem bang maakt of zelfs pijn doet.

Houd een hondenras dat Akbash moet "bevrijden". Als de hond niet als herder wordt genomen, maar voor persoonlijke bescherming en bescherming van eigendom, dan is een groot privéperceel de beste optie. Vanwege de beschikbaarheid van ruimte voor spelletjes en wandelingen, zal het dier volledig voldoen aan de vereisten voor fysieke activiteit en correct ontwikkelen. En integendeel: individuen die in appartementen worden gehouden en wat lopen, zien er nogal passief en depressief uit. Daarom is onderhoud van woningen toegestaan ​​als tijdelijke maatregel en alleen in uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld in het geval van een dierziekte of onder andere omstandigheden van overmacht. Op enig ander moment moeten honden van dit ras in de open lucht leven en veel kunnen rennen en spelen.

Gezien de omstandigheden van het ras, is het noodzakelijk om een ​​ander belangrijk onderwerp aan te raken - landen op de ketting. In geen geval kan dit worden gedaan, aangezien de herdershonden niet in deze positie kunnen zijn, en dit geldt in het bijzonder voor de Turkse akbash. Het kettingdier verliest snel zijn werkkwaliteiten en interpersoonlijke vaardigheden, wordt onhandelbaar en overdreven agressief.

Als een optie, kunt u de bouw van een ruime kooi overwegen, maar aan een ketting zetten is ten strengste verboden. Als er geen mogelijkheid is om een ​​hond een grote persoonlijke ruimte te geven en deel te nemen aan zijn opvoeding, dan is het beter om naar een ander ras te kijken, omdat akbash speciale detentievoorwaarden en de zorgvuldige houding van de gastheer moet creëren.

Een ander belangrijk aspect van de inhoud van Akbash is om de veiligheid van anderen te waarborgen. In dit opzicht, de eigenaren van honden die in de samenleving leven, is het noodzakelijk om een ​​cursus te volgen, om het territorium van het huishouden te beschermen met een sterk hek en aan de poort en poort te blijven hangen, waarschuwend voor de aanwezigheid van een kwaadaardige hond.

Het dieet van Akbash-honden is niet anders dan het dieet van andere grote honden en kan natuurlijk voedsel of voer omvatten. Het menu van een volwassen hond die regelmatig voedsel eet, moet bestaan ​​uit de helft van rauw of licht gekookt vlees, boekweit, rijst of havermout, evenals een kleine hoeveelheid groenten en fruit. Hele melk wordt niet aan honden gegeven, maar gefermenteerde melkproducten zijn erg nuttig voor hen, evenals zeevis die in kleine hoeveelheden aan dieren wordt aangeboden. Naast honden die een natuurlijke voeding hebben, bieden ze vitamine-minerale complexen, beendermeel en visolie.

Het is ten strengste verboden om de hond te voeren met snoep, meel en suikerwerk, gerookte producten en augurken: dergelijk voedsel kan een allergische reactie veroorzaken en het werk van de alvleesklier nadelig beïnvloeden. Je moet geen voedsel combineren, dat wil zeggen, om gespecialiseerd voedsel en regulier voedsel te mengen. Een dergelijk dieet leidt tot onevenwichtige voeding en veroorzaakt een overschot van sommige sporenelementen tegen de achtergrond van een tekort aan andere.

Wat het voedingsschema betreft, worden puppy's gewoonlijk 3 tot 5 keer per dag gevoerd, en een volwassen dier - 1-2 keer afhankelijk van de omstandigheden van detentie en de tijd van het jaar. Als je werkt aan het bewaken van een kudde, wordt de hond meestal eenmaal per dag gevoerd, maar heel overvloedig, terwijl in het nationale akbashi het dagrantsoen in twee keer verdeeld kan worden om het dier 's ochtends en' s avonds te voeren. Tijdens extreme kou wordt de hond ook twee keer per dag gevoerd, waardoor de calorieën die aan lichaamswarmte worden besteed, worden aangevuld.

Bij het kiezen van diervoeders moet de voorkeur worden gegeven aan formuleringen met een hoog gehalte aan stoffen die nodig zijn voor de normale werking van het bewegingsapparaat. Dit komt omdat hun gebrek kan leiden tot artritis en heupdysplasie, die een probleemgebied vormen voor de meeste grote rassen.

Vertegenwoordigers van het Akbash-ras zijn zeer schone dieren en hebben niet de geur van een hond. Om ervoor te zorgen dat de hond er altijd netjes en verzorgd uitziet, moet hij minstens tweemaal per week zorgvuldig worden gekamd. Dit zal helpen om verloren haar tijdig te verwijderen en te voorkomen dat het in de knoop raakt en kronkelt.. Tijdens de rui wordt de kamprocedure dagelijks aanbevolen, en met intensief haarverlies, twee keer per dag. Behalve kammen, moet je de klauwen van het dier regelmatig trimmen en de oren schoonmaken. Het is noodzakelijk om een ​​hond te wassen als dat nodig is, maar niet vaker dan eenmaal per maand.

Dit aspect van akbash honden fokken is erg belangrijk, en soms is het vanwege de behoefte aan regelmatige training en training dat veel hondenfokkers kiezen voor de eenvoudigere rassen in termen van training. De belangrijkste garantie voor de teelt van een mentaal gebalanceerde en gehoorzame hond is doorzettingsvermogen en geduld. Met de training van puppies kan Akbash beter niet vertragen, door hem te starten zodra de baby de leeftijd van 9-10 weken heeft bereikt. Als er geen ervaring is met het grootbrengen van herdershonden, is het beter om de training toe te vertrouwen aan professionele hondenspecialisten die de vorming van bewaker-eigenschappen correct organiseren en de overmatige agressie van jonge mannen beteugelen.

Van nature is Akbash een zeer slimme en intelligente hond.die letterlijk alles nieuw grijpt en de informatie assimileert met interesse. Bij het kiezen van de juiste techniek onthouden dieren zich zeer snel en goed de commando's, gehoorzaam ze uit. Ervaren hondenverzorgers hebben er alle vertrouwen in dat de basis van de opvoeding tot 6 maanden oud wordt gelegd, dus het zijn de eerste zes maanden die bepalend zijn voor het karakter van de hond, en de fouten die in deze periode zijn gemaakt, kunnen in de toekomst grote problemen worden. Als u bijvoorbeeld uitsluitend bewakings- en bewakingskwaliteiten toepast, leidt dit tot buitensporige agressiviteit en wantrouwen jegens het dier. Daarom heeft het, samen met oefeningen om de hond te beschermen, extra socialisatie nodig.

Zonder dit zal de hond naar elke hoek gooien en zijn meester veel problemen geven. Bovendien, zoals veel herdershonden, neemt akbash voor een kudde niet alleen een kudde, maar ook een grote groep mensen. Hij staat niet toe dat iemand zich afscheidt van de "kudde", en begint haar te bewaken en te grazen in alle ernst. Om dit te voorkomen, moet je de puppy zo vaak mogelijk naar plaatsen met grote groepen mensen brengen en niet vergeten hem te leren een korte riem en een snuit te hebben.

Zoals elke herdershond is akbash gehoorzaam en presteert het, maar het vereist een redelijk solide communicatie. Het is belangrijk om vanaf de eerste dagen de pup te laten zien dat het belangrijkste in het huis niet is dat hij, maar de eigenaar, en om zijn opdrachten te vervullen, de directe verantwoordelijkheid van de hond is. De training wordt uitgevoerd met de klassieke methode met behulp van "wortels en stokken", zonder fysieke kracht te gebruiken.

Niet alles is echter zo soepel in de opvoeding van de Turkse akbash, en het belangrijkste is het vermogen om een ​​gemeenschappelijke taal te vinden met de hond. Dit is te wijten aan aangeboren zelfbeheersing en een ontwikkeld gevoel van eigenwaarde, waarvoor gepaste communicatie en respect voor de hond vereist is. Vanwege deze eigenaardigheid van het karakter, raden ervaren hondenexperts niet aan om een ​​Turkse akbash te beginnen als de eerste hond. Maar mensen die ervaring hebben met het trainen van herdershonden, kunnen zichzelf van akbash een uitstekende bewaker, betrouwbare wachter en spirituele metgezel opleiden.

In de volgende video kun je kennismaken met een geweldig ras van Akbash-honden.