Nationale hoeden

De kracht van elke natie ligt in haar tradities. Dit zijn vakanties, lifestyle en gerechten en natuurlijk kleding. Alle naties wijzen zorgvuldig, van generatie op generatie, op de kenmerken en subtiliteiten van hun nationale klederdracht, schoenen, accessoires en hoeden, inclusief hoeden.

Op dit moment wint de reconstructie van het nationale kostuum aan populariteit. Dit fenomeen heeft veel enthousiastelingen gevangengenomen die zichzelf tot taak hebben gesteld om de tradities van hun voorouders opnieuw te creëren, te behouden en over te dragen aan hun tijdgenoten. Daarom zijn er steeds vaker in musea en beurshallen exposities gewijd aan de nationale klederdracht van verschillende nationaliteiten, en in het bijzonder aan hoofddeksels.

Bezoekers van dergelijke tentoonstellingen kunnen met hun eigen ogen een verscheidenheid aan hoeden, hoeden, caps, caps, caps, baretten, bowlers, hoofdbanden, kokoshniks van over de hele wereld zien. Ze waren gemaakt van wol, zijde, vilt, palmbladeren, gebreid linnen, kurk, bont en andere materialen. Door hun uiterlijk was het mogelijk om de leeftijd, sociale, burgerlijke staat van een persoon te bepalen.

Sommige hoeden, petten en andere hoeden zijn van echte historische en culturele waarde. En de hoeden van individuele landen zijn een echt uniek spektakel. Bijvoorbeeld, de kalebas die vandaag de dag in sommige etnische groepen van Ethiopië wordt gebruikt, is ook een lichtgewicht, duurzaam hoofddeksel voor bescherming tegen regen of zon.

Het traditionele hoofddeksel van de leiders van de stammen van Nigeria is een enorme kroon, versierd met kralen. Het is versierd met dierenfiguren, vogels en mensen gemaakt van kralen. Een dikke sluier over het gezicht van de leider is ook gemaakt van verschillende dunne kraal hangers.

Een van de mooiste hoeden is een hoed die een jonge Chinese vrouw op haar trouwdag aantrekt. De pet is gemaakt van puur zilver en gedecoreerd met het beeld van een vogel met lange staart. Zo'n stuk weegt ongeveer 10 kilo, en om het voor hun dochter te kopen, beginnen veel Chinezen geld te sparen vanaf haar geboorte.

De eerste hoeden verschenen in Rusland rond de jaren '30 van de XVII eeuw. Daarna werden ze gekocht voor de hovelingen, evenals voor officieren van sommige regimenten. In principe zijn ze naaide van dichte materialen, bijvoorbeeld, voelde of voelde. Vooral waardevolle hoeden waren versierd met de bever naar beneden.

Aan het begin van de achttiende eeuw, dankzij Peter I, begonnen de hoeden zich geleidelijk buiten het paleis en het leger te verspreiden. Hoeden werden genaaid van hazenhuid, wol, beverbont en van één kant weggestopt. Geleidelijk veranderden de hoeden, nieuwe modellen verschenen, bijvoorbeeld, coaches.

De vorm en hoogte van de kroon en de breedte van de velden, de vorm van het hoofddeksel, werden aangepast. Een van de populaire modellen uit het midden van de achttiende eeuw was bijvoorbeeld een boekweithoed, die eruit zag als een Engelse hoge hoed. En de hoed kreeg zijn naam te danken aan het feit dat hij van schapenwol was gemaakt en in potten werd gegoten voor boekweitpap.

In de XIXe eeuw kwamen cilinders in de mode. Ze werden niet alleen gedragen door vertegenwoordigers van de aristocratische of diplomatieke kring, maar ook door iedereen die er nobel en modern uit wilde zien. Mode stond nog steeds niet stil, oosterse fez of studentenpetjes waren populair.

Aan het begin van de 20e eeuw was een hoed nog steeds een verplicht attribuut van de garderobe van een man. Populaire cilinders en nette bowlingspelers. Tegen het midden van de vorige eeuw bleef de hoed hetzelfde element alleen in de garderobe van rijke mannen.De vilthoed perfect aanvulde het elegante driedelige pak.

In de tweede helft van de 20e eeuw kwamen strooien hoeden in zwang die vaak te vinden waren op het strand, in de stad, op toeristen. Tegenwoordig is een hoed geen verplicht element van een garderobe voor mannen of vrouwen. Grotendeels, kan het worden gevonden als aanvulling op een mannenpak of deel van een strandset.

Vietnamese nationale hoed is een kegelvormige hoofdtooi gemaakt van stro. Traditioneel werd ze beschouwd als de constante metgezel van de boeren: ze beschermde perfect een man die op het veld werkte tegen de stralen van de hete zon of zware regen. Tegelijkertijd werd de hoed ook gebruikt als een mand voor het plukken van fruit of een waterkan.

Het uiterlijk van deze hoed wordt geassocieerd met een oude Vietnamese legende, volgens welke er eens een vrouw een hoed van brede bladeren op haar hoofd droeg. De hoed was magisch: overal waar deze vrouw verscheen, verdwenen daar onmiddellijk wolken en werd het weer helder en zonnig. Sindsdien hebben bijna alle Vietnamezen zo'n hoed aan.

Interessant is het proces van het maken van deze hoed. Neem hiervoor onderontwikkelde bamboebladeren en dompel ze onder in water om delaminatie te voorkomen. Daarna werden ze schoongemaakt en gedroogd tot wit. Voor het behoud van de kleur van de bladeren werden grijs verwerkt en vervolgens verdeeld in de dunste stroken, waarvan vervolgens een hoed genaaid.

Eens versierde deze hoed het hoofd van eenvoudige boeren, maar vandaag is het gemakkelijk te vinden in combinatie met elegante avondjurken. Je kunt deze hoofddoek bijna overal tegenkomen, inclusief souvenirwinkels.

Hoed met een kroon in de vorm van een trapezium en een kleine langsvouw. Haar smalle velden zijn aan de zijkanten en achterkant weggestopt. De traditionele hoed van het Alpengebied is gemaakt van zacht donkergroen vilt en versierd met een gedraaid koord, kwastje of veren. Afhankelijk van de bezette sociale positie, kan een dergelijke hoed worden genaaid uit verschillende materialen en worden versierd met een gebruikelijke groene draad of gouden kant.

Deze hoed is ook populair in Beieren, dus het wordt vaak Beierse genoemd.

Volgens de oudste kanunniken van de etiquette mag het hoofd van de Chinezen niet worden ontdekt. Hiervoor zijn veel verschillende hoeden ontworpen en gemaakt op basis van de situatie, leeftijd of positie in de samenleving. Jonge mannen droegen bijvoorbeeld kleine metalen doppen op hun hoofd. Jongeren uit adellijke families - hoeden van goud en edelstenen.

Toen de jongen 20 jaar oud was, werd een speciaal ritueel van het aantrekken van een hoed ("guanli") met hem uitgevoerd. Het hoofd van de Chinese keizer was versierd met "mian" - een ontwerp waarvan elk deel een zekere betekenis had.

Tijdens de Middeleeuwen was de meest populaire hoofdtooi van gewone Chinezen een rieten hoed of een vilten hoed. Meestal hadden de doppen een conische vorm, die tot op de dag van vandaag perfect bewaard is gebleven. Kleine Chinese hoeden gemaakt van karton en bedekt met zijde zijn ook zeer goed bekend.

Een luxe zwarte hoed met een brede rand en een rood satijnen lint om de kroon gewikkeld, is zeker een van de belangrijkste versieringen van het traditionele Spaanse kostuum. Goudkoord, het veld versieren, geeft het hoofddeksel nog meer elegantie en waardigheid.

Naast breedgerande hoeden droegen de Spanjaarden duivelskoppen en fitters (platte hoeden gemaakt van dikke stof). Ze waren versierd met lichte vlechtwerk, koorden, ongewone prints en vastgebonden onder de kin.

Het traditionele hoofddeksel van de Spanjaarden was Kofya de Papos, bestaande uit tatoeages met een metalen frame en bedsprei.

Bij de vermelding van de Mexicaanse traditionele hoed, komt de naam "sombrero" onmiddellijk voor de geest. Ondanks het feit dat dit item deel uitmaakt van de nationale klederdracht van de Mexicaan, zijn de wortels afkomstig uit Spanje.

"Sombra" in vertaling betekent "schaduw".Daarom noemden de Spanjaarden in eerste instantie "sombrero's" alle hoeden met een zeer brede rand. Het klassieke model doet veld, werpt een schaduw op het gezicht en schouders van een persoon. Velden kan vlak of licht bleek te zijn. Hat aangevuld koord of band voor het vastbinden onder de kin.

By the way, een sombrero - een deel van de nationale klederdracht, niet alleen in Mexico, maar ook in andere landen. In Colombia is deze hoed bijvoorbeeld gemaakt van riet en is zwart-wit geverfd. In Panama is deze hoed met de hand geweven en hoe meer dunne wendingen worden gebruikt om de hoed te maken, hoe hoger de kwaliteit en waarde.

Voor de vervaardiging van sombrero gebruikt een verscheidenheid aan materialen. Arme mannen weven een hoed van gewoon stro, ze weten hoe ze hoeden van vilt of fluweel moeten kopen. Sombrero is versierd met borduurwerk van gouden draden, bloemen, andere ornamenten. Kroon vlak of langwerpig slug en taps zijn.

Tegenwoordig is een sombrero niet alleen een onderdeel van het Mexicaanse kostuum, het is een onveranderlijke eigenschap van een zomergarderobe, een uitstekende souvenir en zelfs een deel van het interieur, gemaakt in etnische stijl.

Als je een doel stelt en een traditioneel Japans kostuum oproept, zul je onmiddellijk kimono, obi en andere elementen terughalen, maar geen hoofdtooi. En inderdaad, hoeden waren niet een verplicht onderdeel van het Japanse nationale kostuum. Maar kapsels, vooral mannen, waren van het allergrootste belang. De oude Japanners droegen vaak los, los haar dat in een knotje kon worden gebonden of gevlochten.

In de XIV - XV eeuw werden kapsels complexer, voor hun decoratie werden kammen en haarspelden gebruikt, speciale rollen om volume te geven.

De traditionele hoed van de Australiërs heet Akubra. Het is een model met een hoge kroon, licht hol in het midden en brede opgaande velden. Voor de productie ervan werd de wol van het Australische konijn gebruikt. Deze hoed won wereldwijde bekendheid en faam na de première van de film "Dundee met de bijnaam" Krokodil ".

Vandaag is deze hoed nog steeds populair. Haar zijn boeren, herders, jagers, enz.

De Duitsers tijden XIX - begin van de XX eeuw was een vrij brede selectie van verschillende hoeden. Duitse vrouwen droegen sjaals, mutsen en strooien hoeden. Caps hadden een andere vorm: van een klein kapje, nauwelijks de bovenkant bedekkend, tot luxueuze gouden caps op het hele hoofd. Ze waren versierd met linten, kant, bloemen.

In sommige delen van Duitsland droegen de Duitsers bever-, marter- of otterbontmutsen. Ze werden gedragen door mannen en vrouwen. Soms werden deze hoeden precies over de doppen gedragen.

De traditionele Duitse herenmuts had een kleine nette vorm en boog aan de zijkanten en achter het veld. Als decoratie ervoor dat u de kant te gebruiken rond de kruin en een klein bosje veren.

Als het gaat om het hoofddeksel van een Engelse heer, herinnert hij zich altijd aan een mooie halfronde vilten hoed - een bolhoed. Aan het einde van de 19e eeuw verving deze elegante hoed een niet minder elegante, maar meer omvangrijke hoge hoed. Tegenwoordig wordt de Engelse bowler zelden gezien in de straten van Londen, dit kledingstuk is alleen gebleven voor ceremoniële of ceremoniële gelegenheden.

Een traditionele Beierse hoed was versierd met veters, veren of haarborstels. Een nette hoed met kleine gebogen randen en vandaag is onderdeel van de dagelijkse of feestelijke kostuum van de Beierse bewoner. Beierse eertradities, dit geldt ook voor de eerbiedige houding ten opzichte van nationale klederdracht. Ondanks het feit dat het traditionele volkskostuum vrij duur is, wordt het dragen ervan beschouwd als een teken van goede smaak.

Hoeden Italianen variëren aanzienlijk afhankelijk van het gebied waar ze wonen. Vrouwen zetten petjes, nette kokoshniks en felle cover-capes op een metalen frame.

De mannen droegen verschillende hoeden, tweed caps (coppola), afgeronde petten met een hangende top en baggy baretten, die trouwens nog steeds in sommige delen van Italië te vinden zijn.

Aziatische hoed is een generieke naam voor modellen die populair zijn in de landen van Oost- en Zuidoost-Azië. Meestal is het een conische hoofdtooi, hoewel er soms modellen met een speciale kroon worden gevonden. Kegelvormige hoed was oorspronkelijk bedoeld om te beschermen tegen zonlicht en zware regen.

Stro, palmbladen of textiel worden gebruikt als materiaal om deze hoeden te maken. Voor het gemak zijn sommige modellen bovendien uitgerust met zijden linten om onder de kin te binden.

Deze modellen zijn grotendeels gemaakt in natuurlijke kleuren, maar soms zijn ze geverfd, bijvoorbeeld in de kleuren van de nationale vlag, favoriete sportteam, versierd met inscripties, afdrukken, enz.

Het traditionele hoofddeksel van de Fransman - Kanto, is een hard gevormde hoed met een cilindrische kroon en rechte velden. De hoed is gemaakt van stro. Het verscheen voor het eerst rond het midden van de 19e eeuw en werd voor het eerst gebruikt door roeisporters voor bescherming tegen de zon. De kanote'e kreeg al in de 20e eeuw een enorme populariteit toen de hoed een modieuze en stijlvolle toevoeging werd, niet alleen voor het mannelijke, maar ook voor het vrouwelijke kostuum. Een grote bewonderaar van deze elegante hoed was bijvoorbeeld de trendsetter Coco Chanel.

Kanote is niet alleen populair in Frankrijk, maar ook in veel andere landen van de wereld. In de USSR werd de hoed bijvoorbeeld waanzinnig veel gevraagd nadat de film "Old Man Hottabych" op de schermen van het land werd uitgebracht, waar een vriendelijke goochelaar voor het publiek verscheen in dit Franse hoofddeksel.

Hawaii is de zon, de hete zomer, de exotische vegetatie en de kleurrijke lichte kleding. Het is heel gemakkelijk om een ​​Hawaïaans kostuum te presenteren, zelfs aan degenen die niet sterk zijn in kennis over de tradities van verschillende landen van de wereld: dit zijn lichte shirts, korte broeken, rokken en bustiers, beschilderd met bloemen, exotische vegetatie, paradijsvogels, enz. Een essentieel onderdeel van het kostuum is een heldere, geurige bloemenkrans, gedragen op de hals. Wat de decoratie van het hoofd betreft, meestal is het een grote geurige exotische bloem die het haar van de vrouw siert, of een krans van bloemen.

Voor mannen is het een strohoed gedecoreerd met verse bloemen of een florale rand, lint en andere decoraties.

De populariteit van Tsjechische nationale kleding ligt in de eenvoud van de snit en de rijke en gevarieerde afwerkingen. Allereerst is het borduurwerk en zijn ornamenten gebruikt in verschillende delen van de Tsjechische Republiek. Wat betreft hoeden, voor vrouwen is het een kleine hoed versierd met een geborduurd lint en een kanten rand. Onder haar werd in de regel een prachtige cape gedragen. Getrouwde Tsjechen droegen kleine, stevig gestoofde doppen. Voor mannen diende een hoge bonthoed als een hoofdtooi of, in tegendeel, een beverhoed met gedraaide velden en een lage kroon.