Alles over kaketoe

Kakadu-papegaaien worden beschouwd als een van de meest redelijke en buitengewone leden van hun familie. Ze zijn ongelooflijk intelligent, actief en charmant, en daarom worden ze vaak een geliefd en waardevol gezinslid. In dit artikel zullen we het hebben over kaketoe papegaaien: hun kenmerken, levensstijl en de meest bekende soort.

Een kaketoe is een vogel die behoort tot de familie van papegaaien. Het verschilt van andere leden van zijn familie met een uitgesproken intellect, een actief en buitengewoon karakter, evenals een ongelooflijke levensduur - tot 100 jaar.

Het meest opvallende verschil met andere soorten is de aanwezigheid van een bosje of kroon. (langwerpige veren op het hoofd van een individu). Opgeheven veren kunnen tegelijkertijd op angst, verrassing, woede en vreugde duiden, afhankelijk van de situatie. Naast de "kroon" heeft kaketoe nog andere onderscheidende kenmerken.

Naast de heldere en verbazingwekkende kleuren, Kaketoe staat bekend om hun massieve, sterke en gekrulde snavel. Als andere soorten een bek hebben van puur decoratieve aard of worden gebruikt voor het eten, heeft de kaketoe een universele helper voor het kraken van noten, vruchten en botten. Om nog maar te zwijgen over het feit dat ze hun snavel actief gebruiken voor beweging in bomen en struiken, en ook voor bescherming tegen roofdieren.

De lengte van het lichaam van een individuele kaketoe individu, afhankelijk van de soort, kan variëren van 35 tot 85 cm, het gemiddelde gewicht van individuen varieert van 280 gram tot 1,1 kg. Soorten verschillen in kleuring, habitat en dieet. Ondanks uiterlijke en gedragsverschillen, alle kakatoe zijn diep sociale vogels, die vaak favoriet worden in het gezin en beste vrienden.

Tot op heden zijn er ongeveer 25 soorten kaketoe. Sommigen van hen zijn niet gemakkelijk te ontmoeten, zelfs niet in gevangenschap, en daarom worden hieronder de meest voorkomende rassen gegeven. In totaal omvat de kaketoe-familie 21 volledige soorten en 5 geslachten.

De kaketoe van dit type wordt gekenmerkt door de volgende kenmerken: het hoofd en de kuif zijn wit, het buitenste deel van de vleugels is ook wit. De veren zelf zijn smal en lang, het onderste gedeelte van het verenkleed is meestal gelig of citroengeel. De rand bij de ogen is kaal, veren zijn niet bedekt. Het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje is in de kleur van de iris van de ogen: als het mannetje de iris meestal bruin of donkerbruin heeft, heeft het vrouwtje fel roodachtige tinten in de iris. Poten van de papegaai met gele kuif zijn grijs, leerachtig, vaak grijs of zwart. De snavel is ook donker, vrij kort, maar enorm, het bovenste deel van de snavel is gebogen.

Er zijn twee soorten geelkopapen: klein en groot. Ze verschillen van elkaar in lengte van het lichaam en de vleugels, evenals in de kleur van het verenkleed in het plukje.

Deze variëteit wordt beschouwd het meest populair bij thuis gefokt. Verschilt van gezelligheid, lange levensduur, activiteit, snelle ontwikkeling van nieuwe detentievoorwaarden. De vogel heeft echter meer aandacht nodig voor zijn persoonlijke ruimte.Vanwege de grote omvang van grote exemplaren (tot 55 centimeter in lichaamslengte), is het noodzakelijk om dit kaketoe-ras te voorzien van een kooi met afmetingen van minimaal 100 bij 100 cm en een hoogte van minimaal 170 cm.

Onder natuurlijke omstandigheden, leeft de vogel in Australië en Tasmanië, beweegt in koppels van maximaal 30 individuen, het grootste deel van zijn voedsel is fruit, zaden, insecten. Ze heeft geen speciale voorkeuren voor haar en voelt zich daarom thuis goed. Goed over training. Het voeden van een volwassene is twee keer per dag - vroeg in de ochtend en 's avonds. Verwijst naar de vorm van papegaaien, die kunnen worden geleerd om te praten.

Ook een vrij algemeen type, dat vaak thuis te vinden is. Je kunt leren door een sneeuwwit verenkleed en een plukje, dat, als het wordt opgeheven, een karakteristieke kroon vormt. Het buitenste gedeelte van sommige vleugels kan geelachtig of enigszins roodachtig zijn. De rand van de ogen is blauw of grijs. Het verschil tussen het vrouwtje en het mannetje is in de kleur van de iris: bij het wijfje is het bruin met rode tinten, bij mannetjes is het zwart, donkerbruin. De poten zijn massief, sterk, de kleur is grijs of zwart, net als de kleur van de snavel (ook massief, het bovenste gedeelte is gebogen).

Deze soort is niet de kleinste: de lichaamslengte van volwassen individuen kan oplopen tot 50 centimeter, de vleugels zijn zo groot als 35 cm en de staart kan oplopen tot 18-20 cm. Bovendien heeft de soort een vrij groot gewicht, tot 600 gram.

De soort wordt meestal verspreid op de eilanden van de Molukse archipel, het wordt gevonden in bossen, moerassen, mangroven en vormt vaak nesten op een hoogte van een halve mijl boven zeeniveau. Het dieet is vergelijkbaar met het dieet van geelkuif soorten: insecten, fruit, zaden van fruit en planten. Beweegt in koppels van maximaal 60 individuen, en in paren.

Thuis wordt de variëteit als uiterst sociaal beschouwd, voortdurend op zoek naar communicatie en aandacht. Houdt van spelen, vliegen, in één woord - ondeugend. In tegenstelling tot andere soorten, heeft het een vrij stille stem. Van karakter kalm, speels, vertrouwend en intelligent.

Het wordt beschouwd als een van de grootste in grootte van alle soorten kaketoe. De lengte van het lichaam alleen bij een volwassen persoon kan 60 centimeter bereiken, terwijl de massa van de meeste personen vaak 1,2 kg bereikt. Een onderscheidend kenmerk van dit type kaketoe is een wit of lichtroze verenkleed, evenals de felrode kleur van de binnenkant van de top. Op basis van de beschrijving is dit gemakkelijk te begrijpen de vogel heeft een extreem omvangrijke kooi (tot 2 meter hoog) en een enorme persoonlijke ruimte nodig.

De algemene beschrijving van de soort is vergelijkbaar met de beschrijving van de kuifkuif met witte en kuif: lange, dunne veren, een lange top tot 15 cm lang (maar in dit geval geen dun, maar een breed type), de snavel is groot, sterk, zwart of grijs. Poten zijn groot, massief, grijs of donkergrijs. De iris van het oog is donker (mannelijk) of bordeauxrood (vrouwelijk), de rand rond de ogen zonder veren, glad.

In de natuurlijke omgeving kan tot 90 jaar leven, geeft de voorkeur aan verplaatsen in pakketten van maximaal 20 personen en meer. In het dieet geeft de voorkeur aan meer insecten en zaden. In gevangenschap is het niet bijzonder kieskeurig over voedsel, maar het is de moeite waard om voedsel dat schadelijk is voor papegaaien (wat later zal worden besproken) en zaden / granen van de Pink-familie uit het dieet te verwijderen. Deze kaketoe is groot en nieuwsgierig, en in plaats van abrikozenzaad of kers met hun snavel te verbreken, kunnen ze het gewoon doorslikken.

Thuis onderscheidt het zich door activiteit, vriendelijkheid en liefde voor de eigenaar, maar ook door agressie met slechte zorg en oneerlijke houding ten opzichte van zichzelf. De soort is vatbaar voor depressieve stoornissen, dus het achterlaten van een dergelijke papegaai is het niet waard.

Het is de grootste vertegenwoordiger van zijn familie - de lengte van het lichaam kan 85 cm (maximaal gewicht - 1000 g) bereiken. Het verschilt van de rest van de kaketoe met een diepe donkere kleur (met een groene of roodachtige tint), een lange en naar beneden gebogen snavel, evenals rode of roze gerimpelde wangen die verdonkeren onder stress, angst of agressie. Andere kenmerken: veren vrij kort en dun, grote staart en massieve, lange pluk met puntige uiteinden, ogen van zwarte en bruine kleur. Mannen verschillen van vrouwtjes door de aanwezigheid van rode reflux op de borst en kleinere maten.

Het geboorteland van de vogel is Indonesië, de noordelijke regio's van Australië en Nieuw-Guinea. In tegenstelling tot andere soorten, reist het liever meer alleen of samen. Dankzij zijn sterke klauwen klimt hij perfect bomen, leeft hij en nestelt hij zich graag op een hoogte, ver van de grond. Geeft er de voorkeur aan om allemaal hetzelfde fruit, zaden en insecten te eten tijdens periodes van gebrek aan voedsel. Onder natuurlijke omstandigheden, kan leven tot 90 jaar.

Als het thuis wordt bewaard, kan het veel problemen en ongemakken opleveren.

• Vanwege de grote spanwijdte en de algehele grote afmeting heeft het geen kooi nodig, maar een echte volière met een minimumhoogte van 2 meter of meer.
• Ondanks zijn aantrekkelijke en exotische uiterlijk, vindt het zelden een gemeenschappelijke taal met de eigenaar, vaak zonder stemming. In een staat van agressie kan de eigenaar knijpen en bijten.
• Het is extreem jaloers en wraakzuchtig - tolereert geen andere huisdieren in het huis of zelfs meer kinderen. Het is niet aan te raden hem zonder kooi achter te laten in een kamer met kinderen - hij kan ze verlammen terwijl de eigenaar vertrokken is.
• Kleurrijke stem is niet anders, met irritatie en angst maakt harde en onaangename geluiden. Tegelijkertijd spreekt hij slecht en geeft bijna niet toe aan training, in zijn hele leven kan hij niet meer dan 10 woorden leren.

Een van de meest miniatuur gekende kaketoe soorten. Het verschilt van andere vogels in de familie in extreem kleine maten - tot 35 cm, het gewicht is ook klein - tot 370 gram in de meeste volwassen mannetjes. De vleugels zijn niet langwerpig, afgerond, tot 30 cm lang, de staart is ook klein - tot 12-15 cm. Het is bijna onmogelijk om het vrouwtje van het mannetje tot 3 jaar te onderscheiden, dan wordt de iris veel helderder bij de vrouwtjes en geelachtig of zelfs oranje. donkerder naar donkerbruin meer).

Kleur van het gevederte en bont, gekenmerkt door felle roze, groene en rode tonen. Het hoofd is volledig wit of licht met een roze kleur, de buik en het lichaam zijn roze of donkerroze van kleur, de rug is grijsachtig, de vleugels zijn meestal grijs of blauwachtig van kleur, de staart is lichtgroen of lichtblauw. Op het hoofd bevindt zich een kleine top tot een lengte van 5-7 cm, een grijze snavel en klauwen. Het voedt zich voornamelijk met planten, insecten, fruit (papaja, mango, kappertjes).

profs:

• ondanks hun onopvallende uiterlijk leven ze lang genoeg - tot 50-55 jaar in natuurlijke omstandigheden;
• kalm en vriendelijk van aard, ze went snel aan nieuwe omstandigheden van detentie, raakt gehecht aan de eigenaar;
• in tegenstelling tot een zwarte of wit-tot-vochtige papegaai heeft hij een rustige en aangename stem;
• heeft geen grote kooien en volières nodig, went snel aan nieuw voedsel, aarzelt niet om groenten en fruit te eten.

nadelen:

• ze spreken nogal slecht, hoewel ze met alle macht proberen bepaalde zinnen na je te herhalen, maar in hun hele leven kunnen niet meer dan 40 afzonderlijke woorden worden onthouden;
• extreem sociaal, zonder dat regelmatige communicatie met de eigenaar letterlijk kan verdorren;
• in hun thuisland wordt beschouwd als een echte plaagvormende kudde van maximaal 1000 individuen, de soort kan hele velden verwoesten.

De zeldzaamste en duurste soort kaketoe onder de hele familie. Het is te herkennen aan het zwarte verenkleed bedekt met gouden stippen en de rode staart. Papegaaien van dit ras worden beschouwd als long-levers onder alle kaketoe en kunnen tot 100 jaar in gevangenschap leven. De ongebruikelijke naam is te danken aan de Engelse natuuronderzoeker Joseph Banks, die leefde in de achttiende eeuw. De werkelijke habitat van de rouwkaketoe is Noord-Australië. Op dit moment is het uitzicht bijna verdwenen van het aardoppervlak en staat daarom onder de waakzame bescherming van de Australische overheid.

Roodstaartige schoonheden hebben een grote totale lichaamslengte (tot 65 cm) en een lange staart (tot 28-30 cm). Het gewicht van een individuele volwassene schommelt rond de 750 gram. Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is vrij duidelijk: mannetjes (volledig zwart) hebben een rood verenkleed in het staartgedeelte, vrouwtjes hebben talloze gouden en zilveren vlekken en vlekjes over hun hele lichaam, en de staart is versierd met donker oranje verenkleed. Bovendien is bij mannetjes de snavel in de regel veel donkerder dan bij vrouwtjes.

Het dieet bestaat uit planten, verschillende noten en zaden, maar ook fruit en insecten.

Het ras wordt zelden in gevangenschap buiten Australië gevonden, daarom is het moeilijk om hun intellectuele en persoonlijke kwaliteiten en persoonlijkheidskenmerken te beoordelen terwijl ze thuis wonen. Zoölogen beweren dat ze vriendelijke, vertrouwende, maar vrijheidslievende vogels zijn die zelden lang op één plek rondhangen en de voorkeur geven aan migratie van plaats naar plaats.

De variëteit wordt beschouwd als een van de mooiste van de hele familie papegaaien. Het verschilt van andere soorten in lichtroze, soms perzikkleurig verenkleed en een karakteristiek bont plukje. Het ras is uitsluitend te vinden in West-Australië, waar het leeft in mangrove- en eucalyptusbossen. De soort is ook bestand tegen uitdroging van het externe klimaat, maar probeert nesten bij het water te lokaliseren.

Hij verschilt niet in grote lengte of gewicht - tot 40 cm lichaamslengte en gewicht tot 450 gram. De wangen, hoofd en borst tot aan de uiteinden zijn lichtroze, de vleugels zijn wit met een kenmerkende oranje kleur aan de binnenkant. De staart is wit, het plukje is lang en dun - tot 12-15 cm, bevat drie tinten tegelijk - rood, oranje en wit. Klyuvik miniatuur, witte, bovenste brug van roodachtig roze kleur.

Kaketoe is een van die pluimvee die niet alleen zeer zorgvuldige verzorging vereist, maar ook een gezond, evenwichtig en vooral gevarieerd dieet. In hun natuurlijke habitat voeden deze vogels zich insecten larven, vers fruit. Een dergelijke voeding omvat alles wat nodig is voor het volledig functioneren van het lichaam. Dat is de reden waarom thuis het eten zou moeten niet alleen bevredigend zijn, maar ook een grote hoeveelheid sporenelementen en vitamines bevatten.

De hoofdregel bij het opstellen van een kaketoe-rantsoen is om het ideale midden te vinden waarin de papegaai geen langdurige honger zou ervaren, maar niet overvoerd zou worden. Het veranderen van het dieet met de geleidelijke toevoeging van nieuwe producten en voer is ook een van de belangrijke voorwaarden voor de juiste voeding van deze vogel.

De dagelijkse voeding van de jonge kaketoe is verdeeld in 3 of 4 fasen met de geleidelijke toevoeging van een kleine hoeveelheid voedsel. Voor volwassenen is 2-3 porties per dag voldoende. De basis van de voeding van deze vogels zijn graanmengsels, zaden, noten, maïs, amandelen. Tegelijkertijd moet het voer zo vers mogelijk zijn, de kaketoe zal neerslachtig zijn naar al stilstaand voedsel en zal eerder hongerig blijven dan bedorven voedsel uitproberen.

Door zijn unieke vermogen om zich aan te passen aan de omgeving, heeft de kakatoe een positieve houding ten opzichte van de consumptie van veel fruit en groenten. Van groenten waar ze van houden bieten, aubergines, komkommers, wortels, sperziebonen. Papegaaien kunnen helemaal niet zonder fruit en geven de voorkeur aan niet alleen het vlees, maar ook de botten, die veel voedingsstoffen bevatten voor hun ontwikkeling. De meest favoriete vruchten zijn peren, appels, ananassen, granaatappels. Ze assimileren ook veel bessen perfect: kersen en kersen, frambozen, kruisbessen, bosbessen, aardbeien.

Voor het serveren moet het fruit in plakjes worden gesneden, zodat de papegaai ze veilig in de poot kan nemen. Laat geen fruit of ander voedsel in de kooi liggen - Verwijder ze onmiddellijk, zodat ze niet beginnen te verslechteren en de vogel ze niet vergiftigt. Jonge kaketoe kan lange tijd niets eten behalve zonnebloempitten. Probeer in dit geval geleidelijk meer fruit aan het dieet toe te voegen en de gelijktijdige stroom van zaden te verminderen.

Natuurlijk zijn er producten die zelfs in de kleinste hoeveelheden niet aan papegaaien mogen worden gegeven.

• Onmiddellijk is het noodzakelijk om alle snoep uit de voeding te verwijderen, evenals producten met een hoog suikergehalte. Vooral het betreft snoep en producten met chocolade. Feit is dat suiker substanties bevat die schadelijk zijn voor papegaaien en die van invloed zijn op hun spijsvertering.
• Probeer onder geen enkele omstandigheid een kadavervet, gebakken, zout of zuur gerecht te geven. Al deze producten kunnen zeer geliefd zijn bij uw vogel, maar in elk geval zullen ze een negatief effect hebben op het lichaam.
• Weigeren om melk aan het dieet toe te voegen, het bevat lactose die schadelijk is voor papegaaien, die ze niet fysiologisch kunnen verwerken. Hierdoor kunnen de dieren last hebben van darmaandoeningen, diarree.
• Voor individuen van een groot type wordt het niet aanbevolen om fruit met grote korrels te geven - om te voorkomen dat de hele botten van de papegaai worden ingeslikt.
• Vergeet films over piraten en geef je alcohol in je kuif nooit meer als eten of drinken. Zelfs een minimale dosis alcohol kan een dodelijk effect hebben op de organen van pluimvee.
• Van alle gangbare groenten en fruit is kaketoe ten strengste verboden om avocado's te geven. Deze vrucht bevat een groot percentage vet dat het lichaam van deze vogel niet kan verwerken. Het is ook niet aan te raden om peterselie, kool en koffie te geven.

Voordat u nieuw fruit, groenten, granen en andere producten toevoegt aan het dieet neem vooraf contact op met een ervaren zoöloog of dierenarts. Het helpt u niet alleen schadelijke stoffen uit de voeding te verwijderen, maar ook een gedetailleerd vogelrantsoen voor de nabije toekomst.

Een van de belangrijkste momenten in het fokken van kaketoe zijn detentievoorwaarden. Het is op het comfort en hoe de vogel zal worden verzorgd, afhankelijk van de gemoedstoestand en gezondheid. Helemaal aan het begin is het de moeite waard om te denken aan het kopen van een kooi als je thuis een kaketoe wilt kweken. De kooi is een noodzaak voor de kaketoe - de papegaaien moeten hun eigen plek hebben, waar ze altijd eten en drinken hebben, entertainment.

De meeste kaketoesoorten zijn grote vogels met een enorme vleugelspanwijdte, daarom zouden de geschatte kenmerken van de kooi minimaal 120x90x120 cm moeten zijn. Dit moet een redelijk ruime binnenruimte zijn met een goede zuurstofcirculatie. Om de kooi makkelijker te wassen en schoon te maken van uitwerpselen en voedsel, koop een variant met een intrekbare bodem.

Als je van plan bent om een ​​kaketoe te fokken en verwacht dat je meerdere mensen buiten het huis zult laten groeien, zorg dan dat je een grote volière koopt met afmetingen van minimaal 4,5x2x2 meter. In de volière zouden voor elke papegaai meerdere afzonderlijke huizen moeten worden gebouwd. Net als in de situatie met de kooi, vult u de behuizing met een bepaald aantal speelgoed, palen en rustplaatsen. In de kooi / volière moet er een klein moeilijk ding zijn dat een papegaai zou kunnen knabbelen.

Met betrekking tot het materiaal waaruit de cel zou moeten bestaan, moet allereerst rekening worden gehouden met metaalcellen. Tijdens de periode van activiteit en verveling kan de kaketoe eenvoudigweg het polymeer of de houten structuren beschadigen. De feeders, de grendel of het slot moeten ook zijn gemaakt van sterk en duurzaam materiaal, het slot moet sterk en ingewikkeld zijn, anders kan zo'n slimme vogel, net als een kaketoe, hem eenvoudig breken. Geef vaste glazen cellen zoals aquariums op - de kaketoe heeft voortdurend frisse lucht nodig, bovendien zijn dergelijke aquariums veel moeilijker te reinigen.

De kooi moet op een goed verlichte plaats worden geplaatst. met een geschatte temperatuur van 18-20 graden Celsius. De gewenste vochtigheidsgraad mag niet lager zijn dan 70%, zodat tocht niet mogelijk is. Sommige fokkers plaatsen de vogel het liefst bij het raam aan de zonnige kant, maar dit is alleen acceptabel in de winter, wanneer de vogel zoveel licht en warmte nodig heeft als mogelijk. Je moet de vogel niet in de buurt van de batterijen plaatsen en in direct zonlicht kan het ook ernstige ziekten betreuren.

Als er geen ruimte is voor een zwembad of deze constant is verstopt - U kunt uw vogel eenmaal per dag spuiten met een gewone spuit, het water moet warm zijn en enigszins worden neergeslagen.

Een van de onaangename kenmerken van een kaketoe is een zeer hoge en luide stem. Een geïrriteerde, hongerige of gewoon verveelde vogel kan veel zorg aan u en uw buren schenken. Daarom is het beter om de papegaai een kamer voor te bereiden met een aanvaardbare geluidsisolatie.

Vermijd frequent contact met dieren. Als je de kaketoe aan constante aandacht gewend bent, zal de vogel zich zeker niet vervelen als hij niet thuis is, wat zijn gezondheid zal schaden. Deze moeilijkheid is meer van toepassing op gezinnen met kinderen, waar jonge kinderen tot een bepaalde leeftijd actief geïnteresseerd zijn in de vogel en ermee spelen, en dan steeds minder komen.

De kaketoe onderscheidt zich door zijn fenomenale levensduur onder zijn makkers - in zeldzame gevallen, voor sommige personen, bereikt hij 90 of zelfs 95 jaar. Bij het kopen van enige vorm van kaketoe moet u echter niet op een specifieke periode van het leven rekenen. Dit is het geval wanneer echt alles van de eigenaar afhangt. De regelmaat en het nut van voeding, zorgvuldige verzorging - alleen het noodzakelijke minimum dat van u wordt verlangd.

Het grootste nadeel, en tegelijkertijd het grootste voordeel van deze soort, is de ongelooflijke sociale genegenheid.In de natuurlijke omgeving voordat ze de rijpheidsperiode bereiken, verplaatsen de papegaaien zich in koppels totdat ze de enige partner vinden met wie ze tot de dood zullen blijven.

Dat is de reden waarom de kaketoe, evenals op het gebied van liefde, erg gehecht is aan hun meesters en ze tijdens hun lange afwezigheid vaak mist. Als u veel tijd op het werk of onderweg doorbrengt, kan het voorkomen dat uw vogel zich verveelt. En dit kan in haar tot een ernstige depressie leiden. Voor alles, inclusief de scheiding, kun en moet je de vogel wennen.

Begin met korte deadlines - ga een tijdje naar een andere kamer en laat de papegaai alleen, en keer terug (je kunt wat lekkers meebrengen). Verhoog geleidelijk de scheidingstijd - de kaketoe zou moeten wennen aan het feit dat als je weggaat, je zeker terug zult komen.

Helaas zijn er geen dieren die immuun zijn voor ziekte en overlijden. Afhankelijk van de zorg, opvoeding, leefomstandigheden, kan uw vogel ziek worden. De volgende zijn de meest voorkomende kwalen bij deze vogelsoort.

• ziekten geassocieerd met verminderde spijsvertering;
• parasitaire infecties;
• veren trekken - onder stress, verveling en honger;
• longontsteking, enkele infectieziekten.

Veel voorkomende symptomen van de ziekte:

• slechte eetlust of gebrek daaraan;
• regelmatig en toenemend niezen;
• tranen in de ogen, afscheiding uit de neusgaten;
• het plotselinge verschijnen van sluimerende kreten;
• hij ziet er moe uit, ademt diep, zijn ogen zijn mistig, lichtjes bedekt.

Meestal veroorzaakt het volgende de opkomst van ziekten en de daaropvolgende dood van een vogel:

• onregelmatige maaltijden, gebrek aan voedsel en water;
• gebrek aan variatie in het dieet;
• late behandeling van verkoudheid;
• opname van verboden voedsel voor kaketoe in de voeding;
• langdurige afwezigheid van een gastheer of sociale contacten.

De volgende video bevat inhoud en zorg voor een kaketoe-papegaai.