Rosella papegaai: beschrijving, types, regels van inhoud

Veel mensen krijgen papegaaien. Om mogelijke problemen met een huisdier te voorkomen, moet u de kenmerken van elke soort zorgvuldig bestuderen. Dit omvat natuurlijk rosella.

Dit type vogel valt op tussen andere papegaaien vanwege zijn ongewoon uitziende heldere verenkleed. Het heeft een geschubde structuur. Rosella leeft zelfs in stadsparken, wat het niveau van aanpassing van deze papegaai aan moeilijke omstandigheden duidelijk laat zien. Kenners van dieren in het wild baren gewillig Rosella. De populariteit van deze soort wordt geassocieerd met:

• tederheid en luidheid van stem;
• de melodie van fluiters en fluitklanken;
• gemak van leren;
• uiterlijke schoonheid.

Wat is belangrijk Rosella is ook erg appeasable. Een volledig contact met haar maken is eenvoudig. De vogel stelt geen speciale eisen aan de inhoud. Ze spreekt echter niet zo goed. Zelfs als je de speciale aanbevelingen strikt opvolgt tijdens het leren, Rosella kan niet meer dan 10 woorden leren.

Met de gebruikelijke nette inhoud zal de woordenschat de helft zijn. Maar de zangstem van Rosella is zeer aangenaam. Het intellectuele niveau van de papegaai biedt hem de mogelijkheid om andere vogels zonder problemen na te bootsen. Soms worden zelfs de geluiden van de natuur gereproduceerd.

Parrot gemiddelde grootte (lichaamslengte is 0.25-0.35 m). Alle soorten van dit geslacht hebben een tamelijk brede getrapte staart van 4 veren. Het oppervlak van de bovenste onderkaak aan de uiterste punt bevat de originele inkeping. Grote vlekken worden gevormd op de wangen:

• geel;
• blauw;
• melkachtig wit.

Het is erg moeilijk om de rosellevloer te bepalen. Seksueel dimorfisme is niet erg uitgesproken. Zelfs zeer ervaren fokkers kopen soms ten onrechte vogels van hetzelfde geslacht. De kleuren en de grootte van individuen zijn precies hetzelfde. Het is noodzakelijk om in de eerste plaats aandacht te besteden aan de grootte van het hoofd en de snavel (bij mannen zijn ze groter).

De leeftijd van rosella kan 15-20 jaar worden. In ieder geval, als de gebruikelijke thuissituatie wordt gerespecteerd. Met veel geluk kun je verwachten dat de papegaai meer dan 25 jaar zal leven. Natuurlijk is deze levensverwachting alleen verzekerd met goede voeding.

De overgrote meerderheid van de rosella heeft blauwe vleugels, bedekt met zwarte vlekken. De vleugels zelf in de lengte bereiken een maximum van 0,1 m. De vliegeigenschappen van de vogel zijn laag: ze kunnen slechts een korte afstand vliegen, vaak met hun vleugels klapperend. Volgens de bestaande ornithologische classificatie worden 7 soorten rosella onderscheiden.

In het wild voedt de papegaai zich met verschillende feeds. Het dieet kan bevatten:

• vruchten;
• bessen;
• granen en andere gewassen;
• veld-, bos- en tuingreens.

Het verschil tussen de rosella-rotsen is overwegend in de vorm van een veer. Andere hoofdkenmerken van hen komen min of meer overeen.

• De lengte van het bleke type bereikt 0,33 m. De achterkant is bedekt met een zwarte veer met een gele rand. Lichtgele hoofdgunstig beschaduwde witte wangen. Aan de achterkant, op het hoofdgedeelte van de vleugel en boven de staart, zijn de veren blauw (of blauw met een groenachtige tint). Rode undertail ziet er erg aantrekkelijk uit.

• Groene rosella kan groeien tot 0,36 m. Het verenpak is zeer gevarieerd, maar in de meeste gevallen is het lichaam van de vogel bruin bovenop, omgeven door een blauwe rand. De nek, borst en kroon zijn geelgroen, met de keelkleur blauw en het voorhoofd rood.

• Rood (ze zijn penant) Rosella groeit tot 0,36 m, hun kleur is erg bont. Het hoofd en de borst zijn rood gekleurd en de wangen zijn blauwachtig wit. Van onderaf heeft de rosella een groene kleur, met een zwarte rug, blauwe vleugels en een witgroene staart.

• Zwart hoofd rosella onderscheiden zich door een zwarte en gele veren bedekking:
  1. bovenrug;
  2. schouders;
  3. achterkant van het hoofd.

• De geelachtige rosella is de kleinste in grootte. Ze wordt gewaardeerd om haar verbazingwekkende verenkleed.

• Pale Rosella woont voornamelijk in het noordoosten van Australië. Het vee van deze soort is vrij groot in Queensland en in New South Wales zijn een aantal mensen te vinden in Tasmanië. Rode Rosella is te vinden in de zuidelijke en oostelijke delen van Australië, op de aangrenzende eilanden. Geelachtige soorten hebben dezelfde regio's onder de knie.

• Een Blackhead-papegaai is overal in de noordkust van Australië te zien. Daar werden optimale omstandigheden voor hen gecreëerd (savanne waar je zaden kunt eten). Vogels bezoeken vaak zonnebloemvelden en maisvelden, kunnen zelfs op groenteplantages foerageren. Een lichtgekleurde papegaai samen met dergelijk voedsel kan ook kleine insecten uitroeien.

• De bonte rosella is verdeeld in drie ondersoorten, die te vinden zijn in Tasmanië en in het zuidoosten van Australië. De grootte van de vogel is relatief klein (lengte is niet meer dan 0,32 m, vleugel - tot 0,11 m). De vogel onderscheidt zich door sierlijk verenkleed. De bovenste veren aan de achterkant zijn zwart, maar elk heeft een geelgroene rand. Dezelfde geelgroene kleur is kenmerkend voor het onderste gedeelte van de rug als geheel. De heldere rode hals en borst zien er erg aantrekkelijk uit.

Op de buik en over de staart zijn veren geschilderd in een lichtgroene tint. De vleugels hebben een paarsblauwe tonaliteit, verdund met zwarte vlekken. De stuurpen is blauw gekleurd, de uiteinden zijn iets lichter dan het hoofdgedeelte.

• Motley papegaai koloniseert open gebieden van het terrein. Voor hem, typische voedselzaden van zowel wilde als kunstmatig gekweekte planten. Tegelijkertijd bestrijdt de vogel onkruid en schadelijke insecten. Het kan nestelen in:
  1. holtes grote takken;
  2. verlaten konijnengaten;
  3. nesten van andere vogels;
  4. handige plaatsen op een paal of haag.

• De robijnrode look werd genoemd naar zijn sierlijke kleur. Veren hebben gelige vlekken. Zo'n rosella beheerste de imitatie van menselijke spraak heel goed. De levensverwachting kan 30 jaar worden.

• Roze Rosella wordt eigenlijk niet in de natuur gevonden.. In wetenschappelijke bronnen is er in elk geval absoluut geen sprake van.

Zorg thuis voor Rosella is duidelijk moeilijker dan het in eerste instantie lijkt. Zo'n papegaai is andere verlegenheid. Onzorgvuldig gebruik ervan kan onherstelbare mentale schade veroorzaken.

Al thuis, moet je de baars van de drager verwijderen en vervolgens de drager naar de openstaande huiskooi verplaatsen. De vogel zelf zal daar vliegen. Het is ook belangrijk hoe deze cel eruit zal zien.In het wild vliegt Rosella graag van de ene tak naar de andere, dus heeft ze thuis maximale ruimte nodig.

Het is ook wenselijk dat in de cel zit meer palen. Al op de zeer jonge leeftijd van de Australische papegaai moet actief worden gevlogen. Door hem constant opgesloten te houden, vergroten de eigenaars de kans op ziekte.

Rosella is anders dan andere papegaaien tolereert geen hoge luchtvochtigheid. Cellen worden in droge ruimtes geplaatst die niet door tocht worden geblazen. Het beste van alles, als de kamer is uitgerust met airconditioning, afgestemd op een luchtvochtigheid van 60%. Rosella houdt gewoon van spatten en zwemmen in helder water. De tank ermee moet continu in een kooi staan.

Sprekend over de verzorging van deze papegaaien, inclusief over eten, kun je hun karakteristieke eigenschap - conservatisme - niet negeren. Zowel een dramatische verandering in locatie als veranderingen in voedsel kunnen grote schade aan de vogel veroorzaken. Rosella gaat extreem slecht door geluiden, vooral muziek. In het gezin, waar het constant schandalig is, zal de papegaai zich ongemakkelijk voelen. Het is onwenselijk om ermee te beginnen en liefhebbers van luidruchtige feesten.

Het is noodzakelijk om een ​​vogel alleen verse producten te voeren. Gebruik hiervoor:

• groenten;
• vruchten;
• graanmengsels voor middelgrote papegaaien.

Rosella eet gewillig bananen. Maar alleen als ze in eerste instantie aan dergelijk voedsel gewend waren. Van de rest van de vogel zal koppig de snavel draaien. Rosella eet groente. Met behulp van een groene salade van vochtige bladeren kun je niet alleen je huisdier voeden, maar ook water geven.

In het wild jaagt rosella op wormen, insecten en verschillende larven. Het is niet nodig om hen dergelijk voedsel in gevangenschap te geven. Bovendien is het onmogelijk om de soort te verkrijgen die nodig is voor vogels in ons land. Een goed alternatief zijn gekookte eieren en magere kwark. Je moet niet met de rest van het eten experimenteren.

Om Rosella de papegaai te leren zitten op de hand is best mogelijk. Het belangrijkste is om rekening te houden met het natuurlijke conservatisme van deze vogels en niet om het proces te forceren. Ze zullen ongeveer een maand besteden aan het beheersen van het huis. Dit wordt elke ochtend gevolgd, nadert voorzichtig de kooi en begint te voeden. We moeten elke dag veel rosella doorbrengen, anders worden ze niet getemd.

Meestal kun je in 1-2 maanden een kalme, onverschrokken pasvorm op de schouders bereiken. Tegelijkertijd is het noodzakelijk om de vogel te vertrouwen. Als hij van zijn schouder wil vliegen en door het huis wil dwarrelen, laat hem dat dan doen.

Een genest huis van 0,25 x 0,25 x 0,4 m is in het voorjaar gebouwd voor vogels. Turf en zaagsel vallen binnenin in slaap. Dit is de meest gunstige basis voor incubatie. Belangrijk: de vogels zelf kunnen een nest bouwen. Zou het materiaal zijn voor een dergelijke constructie.

Door het fokken van papegaaien aan te passen, kunnen ze opzettelijk beroofd worden van het vermogen om een ​​nest te bouwen. Maar zelfs met strikte naleving van de basisregels, kun je niet wachten op het verschijnen van kuikens. De belangrijkste redenen voor hun dood zijn:

• gebrek aan zuurstof;
• lage luchtvochtigheid;
• schiloppervlak verstopt raken.

Rosella verlaat het nest tijdens het incuberen alleen voor maaltijden. Voedsel en water moeten dichter bij de vogel worden geplaatst. Uitbroedende kuikens zijn blind, maar hebben al een dikke pluisjes. Voeren valt eigenlijk op de eigenaars. Rosella kan alleen op een leeftijd van één maand zelfstandig eten.

De temperatuur van de lucht met het gehalte aan rosella moet op ongeveer 20-25 graden worden gehouden. Moet zorgen voor een constante stroom verse lucht. De lichte dag moet minstens 18 uur zijn. In de winter wordt het gebrek aan licht kunstmatig gecompenseerd.

Ondanks de weerstand van het lichaam als geheel en de immuniteit in het bijzonder, kan rosella nog steeds pijn doen. Het grootste gevaar is stress. Als een vogel eraan is blootgesteld, is de dreiging van manifestatie van de pathogene eigenschappen van een micro-organisme erg groot. Als door stress verwondingen worden ontvangen, is behandeling in principe onmogelijk. De enige manier om te vechten is om optimale vrede te behouden.

Het is mogelijk om infectie met respiratoire mycoplasmose uit te sluiten als:

• systematisch opruimen van de kooi;
• geef alleen schoon water;
• zorg voor de kwaliteit van het voer;
• behandel de cel periodiek met ongebluste kalk.

Rosella's die uit Europese landen worden geleverd, zijn vaak besmet met het circovirus. In de EU is de veterinaire controle bij het importeren van dieren veel strenger en daarom worden ze regelmatig "gedumpt" in ons land. Door de ziekte is het verenkleed van de vogel gestoord, de vorm van de snavel is vervormd. Erger nog, de immuniteit en het vederachtige zenuwweefsel zijn aangetast.

Bij aankoop moet je zorgvuldig het land van herkomst van rosella vinden. Het is handig om te vragen en begeleidende begeleidende documenten. U kunt het risico op infectie verminderen als:

• verwijder voorzichtig schubben en uitwerpselen;
• alleen bewezen voedsel van hoge kwaliteit geven;
• voorkom contact van zieke en gezonde vogels.

Omdat Rosella nieuwsgierig en zeer mobiel is, kan ze ernstig gewond raken. Er zijn geen manieren om blessures te voorkomen. Hulp kan alleen worden verleend door een ornitholoog-dierenarts. Methoden voor de preventie van avitaminose en parasitaire ziekten zijn dezelfde als die van andere papegaaien. Het wordt sterk aanbevolen om regelmatig veterinaire onderzoeken uit te voeren.

Het behoud van de normale bestaansvoorwaarden van de vogel is mogelijk dankzij luchtbevochtigers en ionisatoren. Het lichaam van rosella papegaaien versterken met behulp van conventionele vitaminepreparaten. Bewaar ze in de koelkast. Om tijdig met de behandeling te beginnen, is het noodzakelijk om het veranderende gedrag van rosella van dichtbij te volgen.

Om vergiftiging te voorkomen, is het noodzakelijk om de papegaaien uit de kamer te verwijderen met elke kleur en desinfectie, met desinfestatie, tijdens reparatie en reiniging met het gebruik van giftige stoffen. Rosella kan worden vergiftigd door een verscheidenheid aan huis- en tuinplanten. Daarom moeten we de papegaai weghouden van alle vegetatie die niet opzettelijk veilig is voor deze soort.

Wildgroeiende dope, henbane, nachtschade, belladonna en Voronets zijn ook giftig. Van kamerculturen wordt geadviseerd om op te passen:

• oleander;
• maagdenpalm;
• kraaienoog;
• alle soorten dieffenbachia.

Ondanks alle problemen bij de verzorging van rosella, kan een papegaai een echte decoratie zijn voor elk huis. Het is noodzakelijk om daar rekening mee te houden zelfs met vele jaren van onderhoud, zal deze vogel tot het einde van de handleiding dat niet doen. Contacten met de buitenwereld zijn eerder pijnlijk voor haar. Als de vogel een vreemdeling, een onbekende stem hoort, probeert hij de spreker te beschouwen, terwijl hij zijn hoofd draait. Sommigen zeggen dat zelfs met het verschijnen van huisgenoten in atypische kleding, Rosella zal afsterven en wachten op de gevolgen van de ongewone situatie.

Ze zal niet te vaak zingen, meestal als er niemand anders in de kamer is. Tijdelijke screams verschijnen soepel van melodieuze zang.

Zie de volgende video over het temmen van een rosella papegaai.