Quaker papegaaienfuncties

In de dierenwinkels vind je soms ongewone en verbazingwekkende vogels - Quaker-wigstaartpapegaaien. Dit is de enige soort die tot het geslacht Myiopsitta behoort. Natuurlijke habitat - steppe, palmbossen en bosstruikgewas van zuidelijk Zuid-Amerika. Net als huisduiven en mussen voelen vogels zich uitstekend in de straten van steden in de buurt van mensen.

Quakers in verschillende landen worden anders genoemd: monnikspapegaai, kalita. De vogels kregen hun zo ongebruikelijke naam vanwege het bescheiden gevederte dat lijkt op de gewaden van Quaker-monniken. Het bovenste gedeelte van de vogel, inclusief de achterkant van het hoofd, de rug en de vleugels, is geschilderd in een donkergroene kleur, er is een grijze "kap" op het hoofd, deze outfit lijkt erg op een gewone regenjas met een grijze kap. De kist is wit en grijs van kleur, een heldergroene broek wordt op de benen gedragen - dit is de natuurlijke kleur van de papegaai.

Vogels van deze soort zijn meestal niet erg groot - mannetjes bereiken 30 centimeter lang, hun spanwijdte bereikt een halve meter. Vrouwtjes in grootte zijn minder dan mannen met 20-25 procent. Monnikpapegaaien vermenigvuldigen zich snel en leggen vier tot acht eieren per keer. Het is niet mogelijk om het geslacht van vogels visueel te onderscheiden - er zijn geen seksuele symptomen.

Thuis wordt kalita als een plaag beschouwd. Met enorme aantallen, veroorzaken de vogels onherstelbare schade aan landbouwgrond en boomgaarden.

Dit zijn luidruchtige vogels, gevoelig voor de publicatie van scherpe beangstigende geluiden om bijna elke reden, of het nu angst of interesse in iets is. Het is deze neiging die een kenmerk is dat het mogelijk maakt om een ​​monnik nauwkeurig te onderscheiden van andere soorten papegaaien. Dit zijn zeer gedomesticeerde vogels, die zeker naar hun leefgebied terugkeren, of het nu het huis van de eigenaar in gevangenschap is of een favoriete plek onder de blote hemel.

Quakers zijn de enige soorten papegaaien die liever nesten bouwen voor het leggen van eieren.. Zoals veel vogels zijn hun broedplaatsen gebouwd van natuurlijk materiaal - boomtakken. De locatie van woningen die zo ongebruikelijk zijn voor papegaaien, kunnen niet alleen bomen zijn, maar ook daken van huizen, viaducten, pieren van bruggen en hoogspanningsleidingen.

Ook kunnen papegaaien monniken kiezen voor holtes en rotsen, nadat ze hun familienesten op hen hebben geplaatst. Kuikens erin verschijnen niet meer dan twee keer in het jaar. De natuurlijke kleur van papegaaien van deze soort is groen. Maar door kunstmatige middelen, evenals door mutaties, was het mogelijk om personen van verschillende kleuren naar buiten te brengen:

• blauw - bovenste verenkleed, inclusief vleugels en poten, heeft verschillende kleurschakeringen van blauwe kleur, natuurlijk groen is afwezig;
• blauw - natuurlijke groene kleur vervangen verzadigd blauw; het uiterlijk van de vogels is ongebruikelijk;
• oranje - Unieke voorbeelden van rijke kleuren, die erg moeilijk te verbergen zijn in de groene bladeren.

De monniken zijn erg vriendelijk, raken snel gehecht aan de eigenaar en staan ​​klaar om hem overal te vergezellen. Ze zijn gemakkelijk te leren praten: zoals de meeste papegaaien hebben ze uitstekende vaardigheden op dit gebied. Maar de woorden van kalita zijn niet duidelijk uitgesproken, maar verschillende tientallen kunnen ze onthouden.. Spreken van vogels lijkt meer op fragmenten van individuele woorden dan op samenhangende spraak.

Veel beter krijgen ze een imitatie van verschillende geluiden, gemaakt door mensen en andere dieren, en objecten en instrumenten. Bovendien kan de vogel favoriete liedjes zoemen. Vogels geven de voorkeur aan gezelschap, tolereren geen eenzaamheid, worden geïrriteerd en schrijnen. Maar als bedrijf geven ze de voorkeur aan een persoon of aan hun familieleden.

Ze houden van quakers en nieuw speelgoed, ze kunnen verschillende snuisterijen meenemen die ze leuk vinden in hun cache, en dan met hen spelen op sluwe. Een van de entertainment wordt zwemmen: Vogels kunnen niet alleen zichzelf weken, maar ook kleine voorwerpen die binnen handbereik zijn.

In de natuur leven papegaaien in nesten, gemakkelijk te vinden in verschillende klimatologische omgevingen. In gevangenschap moeten ze een comfortabele woning uitrusten en gunstige leefomstandigheden creëren.wat vooral belangrijk is voor de gezondheid en levensduur van het dier.

Monniken zijn zeer actieve en mobiele wezens voor wie het erg belangrijk is om voor een lange tijd te vliegen. Bij het kiezen van een cel moet met deze nuance rekening worden gehouden: de ruimte erin moet groot zijn, waardoor er gelegenheid is om te vliegen.

Vogels moeten worden beschermd tegen stressvolle situaties.dat kan ernstige ziekte veroorzaken tot de plotselinge dood van kalita. Vogels zijn vooral bang voor harde geluiden, onverwachts flikkerend helder licht, plotselinge willekeurige celbewegingen.

Wat betreft de cel: kies voor metaal, dat in zijn samenstelling geen stoffen bevat die schadelijk zijn voor levende wezens. Hout is ongetwijfeld een milieuvriendelijk en veilig materiaal. maar onder de scherpe snavel van een Quaker-papegaai zal een houten kooi in korte tijd in fiches veranderen.

Kunstmatig gecreëerde woningen moeten hoeken hebben - De aanwezigheid van een afgelegen plek is erg belangrijk voor het gevederde huisdier. De zitstokken zijn ook een verplicht attribuut van de celopstelling, omdat vogels een aanzienlijk deel van hun leven eraan besteden. Een slot moet op de deur worden aangebracht: de monniken zijn zo inventief dat ze, zonder medeweten van de eigenaar, de gebruikelijke sloten kunnen openen.

Papegaaien hebben zonlicht nodig, in de winter kan het gebrek worden gecompenseerd door de stralen van een ultraviolette lamp. Temperatuur en vochtigheid spelen ook een grote rol in het leven van deze papegaaien.

In gevangenschap broeden papegaaien met tegenzin. Door een speciale omgeving voor hen te creëren en een nest in een kooi te plaatsen, is het echter mogelijk om te rekenen op gezonde nakomelingen. Zoals in het wild, het vrouwtje kan maximaal acht testikels leggen - één per dag. Ze zal ze om de beurt met het mannetje uitbroeden gedurende ongeveer 26 dagen.

Het moet het onafhankelijke leven van kuikens leren nadat ze drie weken oud zijn. Vanaf deze leeftijd moeten baby's apart van hun ouders wonen. Hoe eerder je begint ze te temmen, hoe beter je resultaten kunt behalen.

In hun natuurlijke omgeving voeden Quakers zich met granen, bessen en vruchten van fruitbomen. In gevangenschap hebben ze een gevarieerder dieet nodig dat rijk is aan vitamines en mineralen. Het is een feit dat de papegaaien van deze soort een verhoogde neiging hebben tot leverziekten, en daarom zal de eigenaar ze geduldig moeten leren aan de diversiteit van de tafel. Voer ze om mixen te drogen in combinatie met gekookte granen, groenten, fruit, kruiden (gras en bladeren).

In het geval van het verschijnen van nageslacht, worden kippeneieren, fijngehakt rundvleeshart noodzakelijkerwijs (maar niet in grote hoeveelheden) aan het dieet toegevoegd.

Als een delicatesse die je kunt geven verse cracker en vers sap. Vergeet het water niet - het is de basis van het leven van alle levende wezens. Honing of citroensap kan worden toegevoegd aan vogelwater.

De levensduur van papegaaienmonniken gemiddelden drie decennia. Hoe meer voorwaarden voor hun onderhoud in de buurt komen van de natuurlijke, hoe comfortabeler het gevederde huisdier zal voelen. Vergeet niet dat de vogels vatbaar zijn voor ziekten zoals jicht en ornithose, die alleen kunnen worden genezen met tijdige behandeling naar de dierenarts.

Bovendien moet het gedrag van vogels constant onder controle worden gehouden - ze hebben de neiging tot zelfvergieten. Aldus met inachtneming van de basisregels van zorg en voeding, kunnen Quakers de gastheer vele jaren behagen met hun aanwezigheid in een kunstmatig gecreëerde habitat.

Hoe je een Quaker kunt selecteren en temmen, je leert van de volgende video.