Tuvinian Shepherd Dogs: rasbeschrijving en hondeninhoud

De Tuvinian Shepherd Dog heeft niet zo'n brede verspreiding op het grondgebied van ons land als andere soorten herdershonden, wat verband houdt met de geschiedenis van de oorsprong van het ras en zijn specialisatie.

De Tuvinian Shepherd is een herder-inheemse hond, die het resultaat is van een eeuwenoude selectie. Vaak hoor je de populaire naam van het ras, zoals de Tuvinian guard, die ook volledig de hoofdfuncties van deze sterke en betrouwbare hond weerspiegelt. De oorsprong van het ras wordt geassocieerd met de actieve ontwikkeling van fokkersschap, kenmerkend in die tijd voor de volkeren van Tibet, Mongolië, Tuva en Altai.

De Tuvinian Shepherd Dog bleek een uiterst gedisciplineerde hond en absorbeerde de beste bewaker en bewaker kwaliteiten van zijn voorouders. Ze ging goed om met vee, beschermde particuliere huizen tegen aanvallen van wilde dieren en fungeerde als een betrouwbare metgezel tijdens lange reizen en jagen.

Met de komst van Tuva in de Sovjet-staat nam de vraag naar dit ras echter af en bijgevolg vertraagde de ontwikkeling van het ras dramatisch. Dit komt door het verbod op inheems nomadisme en de promotie van een zittende levensstijl. Als gevolg daarvan bleven rasechte individuen tegen 1959 kritisch laag, terwijl degenen die het overleefden gecastreerd waren.

De heropleving van Tuvinian Shepherd Dogs als een onafhankelijk ras begon pas begin jaren 2000, met de steun van de regionale autoriteiten van Tyva en met de medewerking van overheidssubsidies. Als het fokmateriaal werden zeven van de beste individuen geselecteerd, die werden gebruikt om het ras te herstellen. Op dit moment zijn er twee stamhokken in de republiek, waarvan de werknemers alles in het werk stellen om deze mooie en vlugge herdershond, die al eeuwenlang mensen dient, te behouden.

Ondanks het enthousiasme van hondenfokkers, De totale bevolking van Tuvinese herders bevindt zich op een kritiek punt en overschrijdt amper 100 personen. Dit komt door de niet-erkenning van het ras. Internationale hondenorganisatie, die door haar autoriteit goed zou kunnen bijdragen aan de popularisering ervan.

Vanwege het feit dat honden gefokt werden in een sterk continentaal klimaat, ze zijn perfect aangepast aan de barre omstandigheden in de bergen en snelle temperatuurwisselingen. De unieke structuur van wol stoot water af en zorgt ervoor dat dieren zich goed voelen in zowel veertig graden vorst als vijftig graden hitte.

Vanwege de niet-erkenning van het Tuvinsk Shepherd Dog International Film Festival is er geen officiële beschrijving van het ras, daarom is de standaard voorwaardelijk en wordt er rekening gehouden door specialisten in de fokkerij. Dus, de Tuvan herder is een vrij groot dier: de groei van een hond bij de schoft bereikt 60-70 cm, de tak is maximaal 58 cm. Het gewicht varieert van 38 tot 50 kg voor honden en van 30 tot 40 kg voor teven.

Het ras is proportioneel in verhouding tot het lijf, de brede, verlaagde borst en de weggestopte buik. Bruine ogen zijn niet te groot en hebben een ovale vorm, de neus is vrij breed met een grote lob, de lippen hebben een donkere kleur en zijn stevig tegen de kaak gedrukt. De oren zijn driehoekig van vorm en hoog aangezet, de tanden zijn vrij groot, met de juiste beet en een volledige reeks hoektanden.

De honden hebben een brede, sterke nek, een niet-gespannen onderrug en een rechte rug. De poten zijn recht en sterk, vormen een strakke klomp, de klauwen zijn sterk, zwart geverfd. De staart heeft een langwerpige maat, een lage pasvorm en is dik bedekt met wol.

Het haar van dieren is zeer elastisch en dik en vormt een goed gemarkeerde manen in het gebied van de schoft en nek. De ondervacht is vrij dicht, maar tegelijkertijd zacht en licht. Achter de oren en op de staart valt de wol vaak naar beneden, vormt "oorbellen" en ziet er slordig uit.

De kleur van de Tuva-herder is overwegend zwart, maar soms zijn de borsten en poten bedekt met witte vlekken. Meer zelden zijn er witte vertegenwoordigers van het ras, wiens lichaam is bedekt met grote zwarte vlekken, en de lippen van dergelijke individuen worden vaak gespot. Naast witte en zwarte kleuren worden soms bruin, sabelachtig en zelfs grijs met grote witte vlekken aangetroffen.

Het kenmerk van het karakter van de Tuvinian Shepherd is het vermogen om onafhankelijke beslissingen te nemen zonder naar de persoon te kijken. De hond beslist zelf wanneer hij moet ingrijpen in deze of gene situatie, of het nu de bewaker van de kudde is of de escorte van de gastheer. In een normale situatie zijn de vertegenwoordigers van het ras heel kalm naar buiten toe, maar dit is slechts een verschijning - Tuvan is altijd alert en op elk moment klaar om het aan hem toevertrouwde eigendom te beschermen.

Jongeren zijn vaak koppig en reageren niet onmiddellijk op bevelen, maar met de juiste en tijdige opleiding kan niet alleen een betrouwbare bewaker worden opgevoed, maar ook een uitstekende metgezel.

Dieren herkennen de gemoedstoestand van de eigenaar door zijn gezichtsuitdrukkingen en emoties en onderscheiden zich door hoge toewijding. Onredelijke agressie tussen vertegenwoordigers van dit ras is afwezig, maar in geval van een reëel gevaar zal de aanvaller het heel moeilijk hebben. Tuvan-herders kunnen goed overweg met andere honden die bij hen in hetzelfde huis wonen en letten niet op katten, maar als vreemden de territoriale grens overschrijden, vallen ze onmiddellijk aan. Buiten hun territorium zijn ze absoluut onverschillig voor buitenstaanders als ze geen actie ondernemen tegen de eigenaar.

Hondensocialisatie kan het beste 2-3 maanden worden gedaan, terwijl je haar leert aan luide geluiden, voertuigen en stadslawaai. Wat training betreft, geven dieren er gemakkelijk aan toe en met vier maanden kunnen ze de eenvoudigste commando's beheersen: "zitten", "naar me toe komen", "kan niet" en "plaatsen". Van 4-5 maanden met een hond moet je een vroege cursus afronden en dan doorgaan met het ontwikkelen van bewaker- en bewakingskwaliteiten.

Gezien de oorsprong en het hoofddoel van het ras, zal een privéhuis met een grote tuin en een ruime volière de beste plaats zijn om een ​​Tuva-herdershond te houden. Tegelijkertijd moet het dier vrij kunnen bewegen op zijn grondgebied en regelmatig voldoende beweging krijgen.

Het is ten strengste verboden om een ​​herdershond aan een ketting te zitten en als je de toegang tot een tuin of tuin wilt beperken, moet je een beschermnet maken of een volière bouwen. Bovendien moet er op de locatie een cabine worden geïnstalleerd die als observatiepunt voor het dier dient en het weer beschermt tegen de weersomstandigheden in geval van sterke wind en regen.

Hondenverzorging procedures zijn de meest voorkomende.

• Honden moeten wekelijks worden gekamd, en tijdens de ruiperiode zullen ze elke dag moeten kammen. Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de gebieden van de nek, de buik, de staart en de lies.
• Behandeling voor parasieten moet regelmatig worden uitgevoerd, vanwege het dikke en lange haar van het dier, dat een ideale voedingsbodem is voor vlooien.
• Het is noodzakelijk om alleen een herdershond te wassen omdat deze is besmet met speciale shampoos voor langharige honden.
• Behandeling van de neus, ogen en oren moet één keer per week worden gedaan en klauwen moeten worden bijgesneden wanneer ze groeien.
• Ook moet het huisdier eenmaal per 3-4 maanden volgens de kalender anthelmintisch en geïmmuniseerd worden.

Ze voeren "Tuvinians" ofwel met een uitgebalanceerde voeding voor grote rassen of met natuurlijke producten. Met natuurlijke voeding in de dagelijkse voeding van het dier moet 30 gram eiwit per kilogram van het gewicht, en de rest moet vallen op groenten, granen en verse groenten. Herdershonden kunnen niet te dik vlees, kwark, rijst, boekweit, havermoutpap en zeevis eten. Bovendien is het bij laatstgenoemde noodzakelijk om alle binnenkant te verwijderen, grote botten te kiezen en het hoofd af te snijden.

Eieren kunnen worden gegeven, maar dit mag niet vaker dan twee keer per week worden gedaan. Wat is een puppy, wat is een volwassene kan geen buisvormige botten, zoete en peper gerechten, aardappelen, pasta, riviervis, druiven, vette zure room, pruimen, citrus, chocolade, muffins en restjes van de master tafel worden gegeven.

Je kunt de pups van de Tuva Shepherd Dog wat lager bekijken.