De Duitse herder is een zwartharige hond die erg populair is bij professionele fokkers. Deze nobele en mooie hond neemt regelmatig deel aan vele tentoonstellingen. Rasechte vertegenwoordigers van het ras hebben hun eigen temperament, werkkwaliteiten en vereisen ook bepaalde voorwaarden in de inhoud, dus voordat je zo'n huisdier hebt, moet je de regels van de zorg voor hem zorgvuldig bestuderen.
De oorsprong van het ras
Duitse herder honden van zwarte kleur verscheen in het midden van de XIXe eeuw in Duitsland, ze werden gebracht door Max Frederick von Stephanitz. De grootvader van het ras is een reu, deze hond had een vuile witte vachtkleur, hij onderscheidde zich door een statige houding en ongewone intelligentie. Het enige dat niet bij de fokker paste, was de kleur van het haar van het huisdier, dat niet voldeed aan de rasstandaard.
Een paar jaar later kreeg de fokker eindelijk de nobele kleur van de hond en in 1924 werden de eerste schoonheden naar Rusland gebracht. In het begin ontstonden er veel problemen met hun fokkerij, omdat ze niet over de vaardigheden en het geld beschikten om te onderhouden, maar na verloop van tijd werd er een cynologische club in het land geopend en zijn vertegenwoordigers begonnen actief gezonde dieren te fokken.
beschrijving
Zwarte herdershonden hebben een uitgerekte lichaamsvorm, maar ze zien er niet gehurkt uit. Hun lichaam is evenredig, alle delen worden harmonieus met elkaar gecombineerd. De lengte van het hoofd is 40% van de schofthoogte. Schedel en snuit zijn gelijk in lengte. Het hoofd is van gemiddelde breedte en wigvormig, terwijl bij vrouwen het minder massief is dan bij mannen.
De oren van de hond zijn klein, rechtopstaand, ze hebben een driehoekige vorm en zijn licht afgerond aan de uiteinden. De ogen van de zwarte herdershond zijn ovaal, donker, hun ogen zijn alert en intelligent. De neus is zwart, vrij groot. De nek wordt gekenmerkt door ontwikkelde spieren, geplaatst in een hoek van 45 graden. Bij honden van deze soort zijn de schoft bijzonder uitgesproken, het is schuin en enigszins langwerpig.
Wanneer de dieren in een geïnteresseerde staat zijn, stijgt hun staart en in rust wordt deze verlaagd. De ledematen van de hond zijn plat en sterk, de achterpoten zijn iets langer dan de voorkant, ze zijn bespierd. Wat de wol betreft, deze kan zo taai, kort en zacht, langwerpig zijn. De hond heeft een gemiddelde lengte, de hoogte is van 55 tot 65 cm, het gewicht van individuen reikt van 22 tot 40 kg.
Het belangrijkste onderscheidende kenmerk van deze Duitse herders is de aanwezigheid van donkere vlekken op de vacht, die lijken op de vorm van een cheprak. Spots worden op de rug, schouders, nek, schoft en staart geplaatst. Ze kunnen van verschillende grootten en vormen zijn, maar ook intens en slecht gekleurd zijn.
Het huisdier van dit ras is attent, zeer intelligent en toegewijd aan het huisdier van de eigenaar. In zijn karakter is er een wantrouwen jegens vreemden, vastberadenheid en moed. Deze honden zijn uitstekende lijfwachten en bewakers, omdat ze bijna onmogelijk om te kopen zijn en vals spelen. Omdat de herdershond van deze soort gehoorzaam wordt met de juiste opvoeding, valt hij nooit op vreemden aan zonder een bevel van een gastheer, maar als hij er niet is, kan hij zelfstandig beslissingen nemen. De zwarte herdershond wordt als universeel beschouwd, hij wordt meestal bevallen als:
- gezelschapshonden;
- betrouwbare bewaker;
- diensthond;
- de gids.
De belangrijkste voordelen van dit ras zijn: snelle leerling, loyaliteit, een vrij hoog niveau van scherpzinnigheid, beschermende instincten en goede werkkwaliteiten. Wat de tekortkomingen betreft, zijn er maar weinig: honden hebben constant lichaamsbeweging nodig, vereisen systematische training.
Puppies Duitse herder zwartharig
Deze charmante donzige ballen laten niemand onverschillig. Puppy's van dit ras hebben grote benen, een onschuldige uitstraling en zien eruit als onhandige welpen. Het is het beste om baby's te verwerven in gespecialiseerde crèches (militair of privé) die zich bezighouden met het professioneel fokken van raszuivere dieren. Als je van plan bent om je showcarrière voor te bereiden op je huisdier, dan moet hij onmiddellijk na de overname zorgen voor goed onderwijs en goede zorg.
Rasechte baby's naast het hebben van een stamboom moet ook een conclusie hebben over de geschiktheid voor het fokken, er mogen geen vertegenwoordigers in de stam staan die lijden aan genetische ziekten en andere afwijkingen van het ras.
Voordat u een geschikte puppy kiest, moet u letten op de eerdere voorwaarden voor de inhoud, evenals de relatie met de moederhond. Meestal worden in een nest ongeveer 11 pups geboren. De voorkeur moet worden gegeven aan die individuen die verschillen in uiterlijk, goede manieren en vetheid.
Gezonde kinderen De Shepherd Shepherd-kleur beweegt vol vertrouwen en staat op hun pootjes, perfect georiënteerd in de omringende ruimte, heeft een wijs uiterlijk, een schone en glanzende vacht. Ze zijn actief en nieuwsgierig, vertonen geen lafheid en tekenen van agressie. Het aantal pups is langwerpig, maar niet vierkant. Oren in kleine herdershonden jonger dan 2-3 maanden hangen, als de uiteinden van de schelpen in een staande positie zijn, dit is een teken van verstarring van kraakbeen veroorzaakt door abnormaal calcium-fosformetabolisme. Staart bij pups zonder knikken en recht.
Tot twee maanden oud kunnen de ogen van puppy's een blauwe tint hebben, maar deze verdwijnt na verloop van tijd. Het wordt aanbevolen dat baby's op jonge leeftijd worden gescheiden van hun moeder, dit kan het beste worden gedaan als ze 2,5 - 3 maanden oud zijn. Hoe ouder de hond, hoe moeilijker het is om te trainen en de slechte gewoonten te leren.
Kleur functies
Herdershonden van deze soort onderscheiden zich door ongewone kleuring van wol. De zwarte kleur ten opzichte van het zwarte gen is dominant, maar deze heeft de overhand op de zwart-bruine kleur. Af en toe zijn er individuen in de natuur waarin de dop verzwakt is, dit komt door het verlies van intensiteit van de zwarte kleur op de rug. Als afstammelingen van in het zwart geklede ouders zonder toevoeging van andere genen worden gebruikt in fokhonden, wordt de kleur in de loop van de tijd lichter.
Het belangrijkste kenmerk in de kleur van deze herdershonden is dat de cheprak ("zwarte mantel") zachtjes kan worden neergelaten tot aan de poten van het dier. Wat betreft de lagere torso, kan het zijn:
- rood;
- zwavel;
- geel;
- lichtbruin.
De snuit van honden heeft een "donker masker", de kleur van de borstkas kan variëren van zwarte tot lichte schaduw. Vaak staat op de borst een zwarte "stropdas". Schep elk individu kan een ander patroon en schaduw hebben.
Gezondheid en levensverwachting
Duitse herders met een zwarte kleur worden gekenmerkt door een lange levensduur, met goede omstandigheden om huisdieren tot 14 jaar oud te houden. Ondanks het feit dat de individuen van dit ras in goede gezondheid verkeren, kunnen ze soms worden blootgesteld aan ziekten zoals allergieën, ziekten van het maagdarmkanaal, ontsteking in de oren. Ook lijden honden aan huidziekten (dermatitis, eczeem) en heupdysplasie.
Bovendien zijn huisdieren van dit ras geneigd om te draaien in de maag, dus voor hun voeding is het noodzakelijk om een strikt schema op te stellen, probeer het huisdier niet te voeren en zorg ervoor dat het in rust is na 3 uur eten.
Zorg en onderhoud
Voordat je een Duitse harige zwartharige hond in huis begint, moet je weten dat deze slecht zal vervagen. Daarom moet u erop voorbereid zijn dat het huisdier ten minste 4 keer per week moet worden gekamd. Bovendien moet de hond mentaal en fysiek worden getraind, terwijl hij door de frisse lucht loopt. De eigenaren die het grootste deel van hun tijd op het werk doorbrengen, en in het weekend willen ze gewoon op de bank liggen, dit hondenras doet het niet.
Duitse herders zijn niet bijzonder veeleisend om te verzorgen, maar hun eigenaren moeten regelmatig de conditie van de tanden en oren van huisdieren controleren. Het wordt aanbevolen tanden grondig te reinigen met een speciaal ontworpen pasta, periodiek moeten honden op verse botten kunnen knabbelen. Oren worden twee keer per maand met een nat wattenstaafje afgeveegd.
Om te voorkomen dat de klauwen het dier pijn doen tijdens het hardlopen en springen op een hard oppervlak, moeten ze eenmaal per maand worden geknipt.
Een grote rol in het onderhoud van dergelijke huisdieren wordt gespeeld en de juiste voeding, zodat toekomstige eigenaren moeten worden voorbereid op het feit dat ze veel aan voedsel moeten spenderen. Omdat het ras groot is, Er zijn maximaal 4 maaltijden per dag vereist. Sommige fokkers geven de voorkeur aan het voeden van hun huisdieren met droogvoer, in welk geval u super premium-producten moet kopen.
Opgemerkt moet worden dat dergelijke honden kunnen worden gevoed met natuurlijke producten in de vorm van groenten, stukken vlees, eieren en kwark.
Training en training
Zwarte herdershonden worden als intelligente dieren beschouwd, dus hun training wordt aanbevolen om al op jonge leeftijd te beginnen. Honden van dit ras kunnen in slechts enkele herhalingen eenvoudige commando's leren. Het is het beste om een training in de vorm van een spel te geven, het zal het dier interesseren. Het is onmogelijk om agressie te tonen tijdens de training, omdat de hond het verkeerd begrijpt en contact met het huisdier voorgoed verloren zal zijn.
Op de allereerste plaats Een puppy moet zijn bijnaam goed leren en eraan wennen. Om dit te doen, moet het op het hoofd worden gestreeld en de naam van het huisdier liefkozend noemen. Met oudere puppy's kun je beginnen met het leren van commando's zoals "Geef me je poot", "Zit", "Stem", "Kom bij me", "Ga liggen". Als de baby het bevel niet heeft vervuld, kun je er niet voor straffen. Het huisdier moet ook duidelijk de plaats kennen die ervoor is toegewezen.
Verplicht voor het lesgeven zijn de commando's "Niets", "Fu". Het is ook belangrijk om te voorkomen dat de pup van de grond komt. Wanneer de toekomstige herder 6 maanden oud zal zijn, wordt haar geleerd om zo'n accessoire als een muilkorf te maken.
Voor het goede gedrag van het huisdier moet worden aangemoedigd door verschillende hapjes. Ook moet de hond worden geleerd om op zijn hoede te zijn voor vreemden, want je kunt gasten niet toestaan ermee te spelen.
Interessante feiten over Duitse herders, zie de volgende video.
