Hoe en wat om een ​​Duitse herder te voeden?

De normale ontwikkeling van het dier, zijn gezondheidstoestand, zijn vitaliteit en zijn welzijn hangen grotendeels af van hoe competent het dieet van de Duitse Herdershond is en hoe goed het in evenwicht is. Volgens hondenexperts met ervaring is er geen universeel dieet geschikt voor een Duitse herder. In elk geval worden fokkers van honden van dit ras geleid door de individuele kenmerken van hun huisdieren: hun niveau van dagelijkse activiteit, leeftijd, samenstelling, gewicht. Waar moet rekening mee worden gehouden bij het plannen van het dieet van dergelijke honden?

Bij het plannen van een dieet van Duitse herders houden ervaren fokkers rekening niet alleen de fysieke parameters van het dier, maar ook het temperament. Dus kalmerende flegmatische honden, die gedurende de dag gematigde activiteit vertonen, geven minder energie uit, in tegenstelling tot hun bloedverwanten van het sanguine en cholerische type. Flegmatische honden zijn geen aanbevolen voeding, die is gebaseerd op vetten. Overmatig rijk en vet voedsel kan in dit geval gewichtstoename veroorzaken en, als een gevolg, de mogelijke ontwikkeling van endocriene ziekten en aandoeningen.

Meestal voor Duitse herders vreemd sanguine type temperament. Honden van zo'n pakhuis hebben een gebalanceerd en flexibel zenuwstelsel. Ze zijn mobiel, actief, in staat om snel van de ene taak naar de andere te schakelen. In de meeste gevallen kunnen hun energiekosten compenseren voor het standaardrantsoen, dat is gebaseerd op eiwitproducten.

Meer zelden ontmoeten de Duitse herders vertegenwoordigers cholerisch type. Dergelijke individuen worden gekenmerkt door verhoogde prikkelbaarheid, een slecht stabiel zenuwstelsel, uitbarstingen van angst en zelfs agressie. Choleric honden verbruiken snel energie, dus hun dieet is meestal voedzamer en voedzamer. In dit geval maakt voedsel rijk aan koolhydraten het mogelijk om hoge energiekosten te compenseren.

De basis van het dieet van de Duitse herder moet eiwitproducten zijn. Het is echter onmogelijk om volledig op het menu van de eekhoorn alleen te bouwen. Een teveel aan eiwit in het dieet van een dier brengt vaak de ontwikkeling van ziekten van de urineleiders met zich mee.

Sommige hondenfokkers geven hun huisdieren de voorkeur aan natuurlijke voeding ("naturalskoy"), anderen - kant en klaar droog en nat voedsel. En in feite, en in een ander geval, zijn er specifieke eigenaardigheden, voor- en nadelen.

Het plannen van een hondendieet op basis van natuurlijke producten vereist een nauwkeurige balans tussen bronnen van vet, koolhydraten en eiwitten. Al deze voedingsstoffen zijn nodig voor het lichaam van het dier voor volledige ontwikkeling, optimaal energiemetabolisme, normaal functioneren van interne organen en systemen.

De lijst met producten die geldig zijn in het menu van de Duitse Herder omvat het volgende:

• mager vlees (rundvlees, rundergehakt, mager gekookt varkensvlees);
• vlees van pluimvee (kip, kalkoen);
• thermisch verwerkt slachtafval (hart, longen, magen, lever);
• kwartel- of kippeneieren;
• granen, granen;
• cottage cheese, ryazhenka, kefir;
• vetarme vissoorten (benige, rivier- en meervissen zijn niet toegestaan);
• in kleine hoeveelheden - melk (als het geen allergieën of stoelgangstoornissen bij het dier veroorzaakt);
• groenten.

De tabel met de geschatte verhouding van producten in het dieet van de Duitse herder is als volgt:

In kinderdagverblijven wordt het basisdieet van Duitse herders meestal weergegeven met kant en klaar droog of nat voedsel. Ze verschillen niet alleen in prijs, maar ook in samenstelling en energiewaarde. Sommige soorten voer zijn bedoeld voor gezonde volwassen honden, anderen voor puppy's, anderen voor allergische honden, de vierde voor verzwakte dieren die een operatie of ernstige ziekte hebben ondergaan, en de vijfde voor oude honden, zogende en zwangere teven.

Moderne fabrikanten produceren eindproducten in de volgende categorieën:

• economie - het meest goedkope type met minimale voedingswaarde;
• premie - relatief goedkoop type voer met hoge energiewaarde;
• premium plus - duur type voeder met hoge energiewaarde, verrijkt met vitamines en micro-elementen;
• super premium - duur type gebalanceerd voer met hoge voedingswaarde, met een maximum aan voedingsstoffen, vitaminen en mineralen.

Goed bewezen kant-en-klaar voer van merken zoals: Royal Canin, Happy dog, Bosch, Wolfsblut, Trainer. In de lijn van hondenvoer van deze fabrikanten worden hondenvoer van alle leeftijden gepresenteerd. De berekening van de dagelijkse hoeveelheid voer wordt uitgevoerd volgens de instructies van de fabrikant.

De meeste fokkers geven de voorkeur aan het voeden van hun huisdieren met natuurlijke voeding, terwijl ze hun dieet thuis onafhankelijk plannen. Met een competente mastering-aanpak krijgt een hond die natuurlijke voeding eet alle voedingsstoffen, vitaminen, macro- en micro-elementen nodig voor zijn lichaam. Bij het samenstellen van een huisdierenmenu laten ze zich leiden door hun leeftijd, gezondheid, niveau van activiteit en, zoals hierboven vermeld, temperament.

Het belangrijkste product in het dieet van een puppy vanaf het moment van geboorte tot een maand oud is moedermelk. Het heeft een hoge voedingswaarde en bevat alle vitaminen, voedingsstoffen, macro- en micronutriënten die de baby nodig heeft.

Als de voedende teef niet genoeg melk heeft, dan toegestaan ​​om puppy's daarnaast te voeden. Gebruik hiervoor de droge melkformule voor pasgeboren baby's of speciale melkmengsels voor puppy's die kunstmatige voeding geven. Sommige eigenaren nemen de hulp in van verpleegkundig fokkers die door andere fokkers worden opgevoed. Het is belangrijk dat puppy's in de vrouwelijke verpleegster 2-3 dagen eerder bevallen dan puppy's die extra voeding nodig hebben.

3-4 weken van het levenwanneer de baby's mollig beginnen te lijken, is het toegestaan ​​om de eerste aanvullende voedingsmiddelen te introduceren. Als aanvullend voedsel wordt gebruikt rundvlees gebruikt. Een week later wordt het aanbevolen om een ​​tweede type voeding in de vorm van kwark te introduceren.Wanneer het spijsverteringssysteem van een puppy zich aanpast aan eiwitvoedsel van dierlijke oorsprong, is het toegestaan ​​om bronnen van plantaardig eiwit als aanvullende voeding te gebruiken.

Vanaf de leeftijd van twee maanden puppy's beginnen geleidelijk aan hun interesse in moedermelk te verliezen, en daarom zou hun menu wat gevarieerder moeten worden. Het is noodzakelijk om magere soorten vlees (konijn, kip), de eerste pap (rijst, haver, boekweit) te introduceren. Tegen de leeftijd van drie maanden is het toegestaan ​​om witte zeevis (heilbot, kabeljauw, koolvis, heek) toe te voegen aan het puppyrantsoen. Het wordt met zorg toegediend aan dieren in zeer beperkte hoeveelheden.

5 maanden oud Baby's van de Duitse herder krijgen dagelijks ongeveer 500 gram vlees, 250 gram zuivelproducten (yoghurt, kefir), 250 gram groenten en dezelfde hoeveelheid graan (rijst-boekweit). Er moet ook aan worden herinnerd dat naarmate de pups groeien, ze extra bronnen van vitamines en micro-elementen nodig hebben: visolie, gemalen eierdoppen, biergist, beendermeel.

Vanaf de leeftijd van 6-7 maandenHet puppies-menu moet zodanig worden aangepast dat de dieren zich versterken en zich ontwikkelen, maar niet aankomen. Voor dit doel zijn granen beperkt in het dieet, maar ze verhogen het volume van eiwitproducten en vezels. Op deze leeftijd kunnen puppy's dagelijks tot 750 gram vlees en 250-300 gram groente krijgen. Tweemaal per week is het toegestaan ​​om een ​​hond met een ei te behandelen, het werd aanbevolen om 1-2 keer per week een huisdier te verwennen. Een dergelijk dieet is wenselijk om te houden aan het moment waarop de pup 12-15 maanden oud zal zijn.

Volwassen Duitse herders zijn grote winterharde dieren met een uitstekende eetlust. De honden zijn energiek door de dag heen en hebben behoefte aan calorierijk, kwalitatief en gezond voedsel.

Dagelijkse huisdier moet ontvangen niet minder dan 700 gram vlees, 350 - 400 gram granen, 350 gram groenten, 400 gram andere eiwitbronnen (kwark, kip). Daarnaast heeft de hond behoefte aan extra bronnen van vitaminen en mineralen. Volwassen en oudere dieren hebben ook chondroprotectors nodig - speciale preparaten die gewrichten en botten beschermen tegen de ontwikkeling van destructieve ziekten. Onder de beroemdste chondroprotectors hier kan worden opgemerkt zoals "Stride Plus", "Stopartrit", "Hyalutidin".

De hoeveelheden porties van de volwassen herder moeten worden gecontroleerd en aangepast, waarbij de nadruk ligt op de activiteit van het huisdier. Tijdens de seizoenen, wanneer het dier minder vaak beweegt, probeert het meer tijd in rust te brengen (bijvoorbeeld in de winter), de volumes van de delen beperken een beetje zodat de hond geen overgewicht bereikt. In de zomer, wanneer de herder meer beweegt, langer en vaker wandelt, nemen de dagelijkse hoeveelheden voedsel iets toe.

Pasgeboren puppy's kunnen 7 of 8 keer per dag moedermelk eten. Ervaren canine-experts geloven dat Moedermelk is de beste voedingsoptie voor baby's jonger dan drie weken oud.

Op de leeftijd van 4 tot 8 weken is de frequentie van het voeden van puppy's 6 keer per dag. Vanaf 2 maanden worden baby's overgezet naar vijf maaltijden per dag. Als pups 3 maanden oud zijn, wordt het aantal voedingen teruggebracht tot 4 keer per dag. Drie keer wordt het voedsel van dieren overgedragen op de leeftijd van zes maanden.

Drie keer per dag eten honden tot ze een jaar oud zijn. Sinds de leeftijd van 12 maanden worden jonge dieren 2 keer per dag gevoerd. Men gelooft dat een een jaar oude hond is vrij volwassen en in staat om lange tussenpozen tussen de maaltijden te weerstaan.

Elke eigenaar van een Duitse herder moet de lijst met producten in detail kennen die in elk geval niet in de voeding van het dier aanwezig zou moeten zijn. Deze verboden en beperkingen zijn ontstaan ​​en bestaan ​​niet bij toeval. Sommige producten die honden niet mogen voeren, kunnen ernstige allergieën veroorzaken, andere - langdurige spijsverteringsstoornissen en andere kunnen zelfs gevaarlijke verwondingen aan inwendige organen veroorzaken. daarom het is niet nodig om af te wijken van de aanbevelingen van ervaren hondenfokkers, zelfs als u een huisdier met een niet vertrouwde delicatesse echt wilt verwennen.

Dus, in het menu van de Duitse herdershond zijn de volgende producten ten strengste verboden:

• vet vlees;
• buisvormige en gehakte botten met scherven;
• eventuele halffabrikaten van vleesproducten (dumplings, khinkali);
• alle snoepjes, inclusief chocolade, snoep, ijs;
• peulvruchten (erwten, bonen);
• wit brood, gebak;
• ingeblikt voedsel (bedoeld voor mensen, niet voor dieren);
• worstjes, worstjes, worstjes, kebab;
• riviervis;
• bieten.

Sommige onervaren hondenbezitters mengen vaak natuurlijke en kant-en-klare droge voeding in een kom. Volgens hondenkwekers met ervaring is dit ongewenst. "Naturalka" en droogvoer moeten apart van elkaar worden gegeven. In zeldzame uitzonderingen "naturalku" toegestaan ​​om te mengen met nat hondenvoer, halve vermindering van de aanbevolen enkele volume van elk type feed.

Een enkele dosis voor elk type gespecialiseerd nat en droog voer is individueel. Als u voor uw huisdier de optimale hoeveelheid voer kiest, moet u zich concentreren op de aanbevelingen van de fabrikant en op de kenmerken van het dier, zijn leeftijd en samenstelling.

Het wordt niet aanbevolen om de hond te overvoeren. Dit geldt met name voor dieren die in stedelijke omgevingen worden gehouden en aanzienlijk worden beperkt in beweging. Duitse herders zijn vrij gemakkelijk om overgewicht te bereiken, wat gezondheidsproblemen kan veroorzaken.

Voer de hond tegelijkertijd. Gebruik voor het voeren kommen die op speciale standaards zijn bevestigd. Ze zullen het dier tijdens het eten niet laten bukken en laten hangen.

Eetlust is een van de belangrijkste indicatoren voor de gezondheid van een herdershond. Als de hond ophoudt te eten, zijn interesse in anderen heeft verloren, apathisch en sedentair is geworden, kan dit op de ontwikkeling van een ziekte wijzen. Om deze reden is het belangrijk om de eetlust van het huisdier onder controle te houden, bij te houden hoeveel het eet, en of het het niet-opgegeten voedsel na het eten achterlaat.

Het is raadzaam om het dier na de wandeling te voeren. Tijdens het lopen heeft de hond de tijd om zichzelf te ontspannen, te stoeien, te spelen met andere dieren. Het zal vrij moeilijk en ongemakkelijk zijn voor een huisdier op een volle maag. Als de hond de hond voor het rennen heeft gevoerd, riskeert de eigenaar hem niet mee te nemen met een overvolle darm, blaas en maag naar de speeltuin. In deze situatie is er een verhoogd risico dat een goedgevoede hond de behoefte thuis weer herbeleeft.

Zie hieronder hoe u de hond op de juiste manier kunt voeren.