Collie: geschiedenis, types, keuze en zorg

Veel van de moderne rassen van honden werden te zijner tijd gemaakt om de bescherming van de kuddes tegen roofdieren te verzekeren. Een voorbeeld van zo'n dier is de collie.

Zelfs ervaren professionals kunnen nog niet precies zeggen waar de naam van de hond van de collie vandaan komt. Er zijn verschillende versies:

• men verhoogt de naam van het ras naar het Gallische woord "nuttig";
• de andere voor het Schotse woord steenkool;
• de derde tot de lokale aanduiding van zwartkopschaap.

Meestal wordt het woord "collie" gebruikt in relatie tot de Schotse herder, gefokt op het grondgebied van deze Britse regio. Precies dezelfde soort individuen die elders worden gefokt, eenvoudigweg aangeduid als herdershonden of herdershonden. Naast de Britse eilanden leven ze voornamelijk op het Australische continent en in Noord-Amerika. Een collie is echter in elke andere hoek van de wereld te vinden.

In het hoofdgebied dat door het ras wordt bezet, werd het in het verleden actief gebruikt om nieuwe hoedende honden te fokken. Zowel raszuivere als hybride lijnen zijn gemaakt. Sommige takken bevatten het woord "collie" in hun naam. De aanwezigheid van een dergelijke groepdefinitie is echter optioneel.

De vroegst bekende vermelding van de Schotse herdershond dateert uit 1790. Maar er bestaat geen twijfel over dat het collie-ras veel vroeger begon te worden gebruikt dan het in schriftelijke bronnen werd genoemd. De oudste namen zijn "koeli", "collis". De moderne naam verscheen later. De voorouders van de Schotse herder werden door de Romeinse indringers naar Groot-Brittannië gebracht. Aanvankelijk werden de dieren zwart geverfd.

De hoofdrichting van selectie werd natuurlijk het verbeteren van hoeden kwaliteiten. Onderweg veranderde en verbeterde hun uiterlijk. In 1860 werden de eerste collies naar Londen gebracht, waar hun fokkerij begon. Engelse fokkers zijn druk aan het werk aan het ras.

In hetzelfde jaar, 1860, werd de Schotse herdershond voor het eerst getoond op de tentoonstelling in Birmingham. Na 19 jaar, in 1879, werd het zeer gewaardeerd in de Nieuwe Wereld. De eerste van de clubs van collie-liefhebbers verscheen in 1886 in de Verenigde Staten. In de volgende 50-70 jaar marcheert het ras triomfantelijk over de wereld. En het dankt zijn succes aan een aantal waardevolle kwaliteiten.

Opgemerkt moet worden dat de bovenstaande hypothese over de vroege geschiedenis van Schotse herdershonden niet door alle specialisten wordt gedeeld. Sommige hondenexperts geloven dat de voorouders van het ras geen Romeinse honden zijn, maar die op het Britse eiland zijn verschenen als ze zijn geregeerd door de nomaden uit het stenen tijdperk. Als deze aanname waar is, dan moeten de vroegste sporen van de aanwezigheid van een collie worden gezocht in de zuidelijke regio's van Engeland. Het is onwaarschijnlijk dat dit argument ooit overtuigend zal worden afgesloten.

Er is geen overeenstemming tussen de professionals en over wat voor soort ras de voorgangers waren van de Schotse herdershond.

Er is een mening dat de hoofdrol bij de vorming van de moderne collie werd gespeeld door de Golden Moray Sheepdog, die zich vestigde in het verleden ten oosten van Schotland en de vruchtbare gebieden van de bergen. Dit ras was anders:

• zwart en wit;
• gewicht 11,5-13,5 kg;
• relatief korte benen;
• langwerpig lichaam.

De voorpoten van Golden Moray verschilden van elkaar door hun kromming, terwijl de achterpoten koeien waren.De heersende mening over de hogere intelligentie van onvolgroeide individuen beïnvloedde de verschijning van de voorouder van de Schotse herdershond. Lange pups gewoon vernietigd. Karakteristieke kenmerken van Moray waren:

• brede, convexe schedelconfiguratie;
• gele ronde ogen;
• laaghangende oren;
• vooral dichte tweelaagse wol.

De lengte van de vacht was vaak klein, maar sommige voorkeur honden met lange gangpaden. De eigenaren waren niet zozeer de herders zelf, als boeren met rijkdom. Aanhangers van de oorsprong van de collie van Moray zijn van mening dat de decoratieve kwaliteiten al in de eerste eeuwen van het voorouderras bijzonder gewaardeerd werden, niet zozeer als praktisch.

Huisdieren werden gezien als een decoratie van het huis en de plot, als een onderwerp van trots van de eigenaar. In de late Middeleeuwen en de vroege Nieuwe Tijd vond de vorming van het Schotse ras plaats als gevolg van hybridisatie met de herdershonden van de noordelijke districten van Engeland (die direct grenzen aan Schotse landen).

Als gevolg hiervan was er een toename in grootte en afname in lichaamslengte, verhoogde snuit. De bolling van de schedel kromp tegelijkertijd in en het haar werd ingekort. Maar tegelijkertijd bleef de dominante zwart-witte kleur onschendbaar.

Een belangrijke rol vervolgens gespeeld door hybridisatie met de Ierse setter. De heersende kleur is veranderd en alle tonen van rode kleur werden beschouwd als overeenkomend met de standaard. Moderne Schotse collies hebben van setters geleend:

• relatief hoog;
• zwaarte van lichaam;
• het strekken van benen;
• saaiheid van de snuit;
• karakteristieke "rauwe" lippen.

Soms worden hun externe overeenkomsten met retrievers genoteerd. Maar experts hebben geen overtuigend bewijs dat een dergelijke hybridisatie daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. In elk geval is het door een grondig onderzoek van de genealogische prijswinnaars van tentoonstellingen niet mogelijk om sporen van een dergelijk kruis voorlopig te ontdekken. Maar het is authentiek bekend over de kruising met de windhond, ondernomen om de snuit te trekken en de aristocratische uitstraling te vergroten. Al geruime tijd was het het type met de greyhound-kenmerken dat het meest in trek was bij alle collies.

In de 21e eeuw komen soortgelijke honden nog steeds voor, hoewel niet zo vaak als voorheen. Het is vanwege de invloed van de windhond dat er geen duidelijke overgang is en de frontale kwab van het hoofd enigszins schuin is. Nog meer invloed van betekenis op de moderne Schotse herder heeft een kruising gehad met een hondenband. De oorsprong is onbekend en er is nog geen algemeen aanvaarde vertaling van dit woord in het Russisch.

Volgens deskundigen, de laatste vouwing van de "Schotten" look gebeurde tussen 1860 en 1890. Zelfs wanneer we de hele geschiedenis van de cynologie beschouwen, is het moeilijk om andere voorbeelden te vinden van even snelle klaring van het ras.

Werkhonden zonder stamboom, die vervolgens werden verworven op de markten van werkdieren, verschilden relatief weinig. Het zou moeilijk zijn voor hun ledematen om de schoonheidsstandaard te worden genoemd, zelfs voor de meest veeleisende persoon. En zelfs met het uiterlijk van de eerste clubs die de lijsten met fokvee bijhouden, zijn alle gegevens, met uitzondering van de bijnaam en de naam van de eigenaar, niet in deze lijsten opgenomen.

Tot 1895 werden collies opgenomen in fokboeken, vaak als herdershonden, en pas toen werd een duidelijke, geïsoleerde sectie uitgekozen. Het belangrijkste centrum van fokken en fokken is Birmingham geworden. In de twintigste eeuw gingen de veranderingen door en kwekers deden hun uiterste best, zodat de Schotse herdershonden er zo nobel mogelijk uit zouden zien. Kwekers slaagden erin deze indicatoren aanzienlijk te verbeteren (als we de honden die aan het begin van de vorige eeuw leefden als basis nemen).Daarom is het belangrijk om te weten hoe dit ras er nu uitziet.

De term "collie" in hondenpraktijken is niet van toepassing op één ras, maar op een hele groep hoedende rassen die zijn gefokt in Schotland en de noordelijke regio's van Engeland. In deze categorie is het gebruikelijk om niet alleen officieel erkende soorten toe te schrijven, maar ook kleine lokale subtypen. In het algemeen aanvaarde kenmerk van een collie zijn 5 typische kenmerken aangegeven:

• proportioneel lichaam;
• gemiddelde hoogte;
• gemak van toevoeging;
• taps toelopen van de snuit;
• specifieke kleur.

De geschiedenis van het ras werd hierin op de meest overtuigende manier weerspiegeld - tot dusverre hebben de meeste individuen van de collie een sterk ontwikkeld kuddesinstinct. Gebruikers, evenals professionele hondenverzorgers, merken deze waardevolle eigenschappen van deze honden op:

• fysiek uithoudingsvermogen;
• indrukwekkende behendigheid;
• goede leerling.

Het gewicht van de overgrote meerderheid van de collie is 22-32 kg. Kies voor graasvee de meest grote honden. Er zijn verschillende soorten staarten - verlaagd, verhoogd, soms zelfs met een bocht. Het is echter niet mogelijk om het in een ring te draaien en aan de achterkant aan te raken.

Alle collies zijn anders activiteit en kracht. Ze kunnen de hele dag over ruw terrein lopen met moeilijk terrein. Door deskundigen wordt opgemerkt dat de intellectuele capaciteiten van het ras het mogelijk maken om het toe te schrijven aan de twintig beste honden van de wereld. Deze omstandigheid maakte de "Schotten" vaste deelnemers aan de competitie voor:

• flaybolu;
• de kunst van de herder;
• behendigheid;
• Freestyle.

Afzonderlijke rassen van de collie-groep, met name langharige en kortharige, zijn vatbaar voor genetische kwalen. Het zijn relatief slecht getolereerde infecties. Een andere zwakte van deze takken is verhoogde vatbaarheid voor bepaalde geneesmiddelen. De groei van de schoft volgens de norm is van 0,55 tot 0,65 m.

De figuur van de hond is gespierd. Spieren in overvloed en lange, elegant gebogen nek. De vorm van het hoofd lijkt op een kegel; de kenmerken zijn niet te scherp, de schedel heeft een platte vorm. Driehoekige oren zijn niet te groot.

Vanwege de amandelvormige ogen lijkt het erop dat het dier er op de een of andere manier sluw en mysterieus uitziet. In deze weergave mogen zelfs geen kleine agressieve tonen worden uitgedrukt. Onderaan de zwarte neus zitten sterke kaken met een schaargebit. Collie's lange lichaam bevat:

• rechtgetrokken rug;
• relatief lage borst;
• langwerpige rechte benen;
• sabelstaart.

De hond loopt gemakkelijk en breed, terwijl hij heel soepel beweegt. De officiële standaard staat slechts 3 kleuren toe:

• tri-color;
• zand (van verschillende tinten, met uitzondering van room- en stro-tonen);
• blauw (gedomineerd door lichte kleuren).

Ongeacht de kleur van de hond moeten grote witte vlekken zijn. De klassieke herdershond uit Schotland heeft:

• witte opening op het gezicht;
• dezelfde kraag;
• witachtige punt van de staart;
• witte sokken.

Het uiterlijk van een collie is echt verbazingwekkend en verbazingwekkend. Hij drukt steevast kalm adel uit. Zelfs deze hond straalt letterlijk vriendelijkheid uit.

Het zou voor veehouders en begeleidende werknemers veel moeilijker zijn om hun werk te doen zonder de hulp van een collie. Een goedgetrainde hond kan iets doen dat bovendien ten minste 20 mensen nodig heeft. Zelfs vandaag, wanneer verschillende technische innovaties te danken zijn aan veehouders, is de waarde van de vier-herder moeilijk te overschatten.In de stad kan een collie niet overtuigend overkomen, niet aantrekkelijk genoeg, maar alles verandert wanneer de hond zich in een vertrouwde omgeving bevindt.

Maar het is belangrijk om de beperkingen te begrijpen die geassocieerd zijn met het verleden van dit ras. Het werd uitsluitend gebruikt voor beweiding en niet voor bescherming. Grotere wolfshonden fungeerden als bewakers. Schotse herdershonden zijn door hun kaakstructuur niet in staat om te bijten, wat resulteert in ernstige verwonding van het slachtoffer. Reeds in de oudheid werden honden op grote schaal meedogenloos weggegooid van honden die hun mond wijd openden en verminkte dieren.

Incompetente trainers zoeken alleen het uiterlijk van eindeloze driftbuien. Het feit is dat Inprenten van agressiviteit botst met de eeuwenoude installatie die de ongeoorloofde aanval op andere dieren blokkeert, vooral op mensen.

De psyche van de hond kan de elkaar uitsluitende motieven niet op een acceptabele manier verwerken, daarom verschijnen eigenaardigheden in gedrag. Maar we moeten begrijpen dat als de verdediger, wanneer de aanval al onderweg is, de collie zich heel goed toont. Het belangrijkste is dat het huisdier goed opgeleid en getraind is, dan zal het zichzelf en de eigenaars echt beschermen indien nodig.

De collie probeert zijn emotionele gehechtheid op iemand te concentreren en niet aan het hele gezin te verdelen. Devotie is sterk afhankelijk van de leeftijd waarop de collie in het huis verscheen. Volwassen dieren, vooral oververkochte dieren, zijn minder goedgelovig en niet zo toegewijd. Een veel voorkomende mening over langharige collies, die te veel enthousiasme en exorbitante activiteit aan hen toeschrijven, klopt niet helemaal.

Als honden lang kunnen rennen en vrijuit kunnen bewegen, wordt buitensporige emotionaliteit verwijderd. De Schotse herder moet op zijn minst enige conclusie van zijn kokende energie vinden - en ze zal zeker naar hem zoeken, ondanks alle onvrede van de eigenaars.

Wees niet bang dat de collie een soort extreme modus nodig heeft, vooral intense fysieke inspanning. Ze kunnen een fatsoenlijke fysieke vorm behouden zonder speciale training. Voor volwassenen is het voldoende om de trap op te lopen, af en toe zijn familie-uitstapjes naar het platteland vereist.

In ons land worden collies voornamelijk gebruikt in de regio's Altai en Verre Oosten. Er zijn niet te veel schapen, maar er zijn gevlekte herten. Geen enkele andere hond, zelfs de meest gezaghebbende en populaire, is geschikt voor het begeleiden van herten. Maar de Schotse herder wordt lange tijd gebruikt, niet alleen voor het werk van de herder.

Ongebruikelijke kwaliteiten toegestaan ​​om het te gebruiken voor bewakingsdoeleinden. De eerste dergelijke pogingen werden gedaan in het begin van de twintigste eeuw. Nu wordt de collie gebruikt door de grensdiensten van de Scandinavische staten. Samen met dit, hun gebruik als huisdier neemt voortdurend toe.

In de lange geschiedenis van de collie zijn veel subtypen van dit ras gefokt.En speciale aandacht moet worden besteed Australische herder Aussie. In tegenstelling tot de naam, verscheen ze in de Verenigde Staten. Het belangrijkste gebruik van deze honden is begrazing en veebewaking. Aussies zouden zijn afgeleid met behulp van:

• Baskische herdershonden;
• klassieke Engelse collies;
• Spaanse herdershond

Een karakteristiek kenmerk van Aussies wordt beschouwd dik, redelijk lang haar. Het hoofd is versierd met halfrechtopstaande oren en het lichaam eindigt met een korte staart. Vaak is het noodzakelijk om heterochromie onder ogen te zien. In Australië zelf zijn er kortstaarthondenhonden. Ze verschenen als gevolg van de kruising van herdershonden en dingo's geïmporteerd uit Europa.

Short-tailed honden onderscheiden zich door hun lichte bouw en relatief kort haar. Het is belangrijk om ze te onderscheiden van de Australische genezers, het zijn ook Australische herdershonden. Bij het fokken van deze ondersoort waren verschillende gevallen van dingo's en collies met kort haar nodig. Een kenmerkend kenmerk van deze soort wordt beschouwd als:

• krachtige lichaamsbouw;
• vrij korte jas;
• verticale oren.

Australische Métis zijn blauwachtig of rood met stipkleur. De hoofdtoon wordt verdund door brandwonden. Nog steeds opmerkelijk zijn twee groepen Collies, ontwikkeld op het zuidelijke continent. Kelpi ontwikkelde zich op basis van honden die rechtstreeks uit Schotland of de noordelijke regio's van Engeland werden geïmporteerd. Deskundigen suggereren dat toen Kelpie verscheen, hybridisatie met dingo's werd gebruikt, maar dit punt is nog niet opgehelderd.

Het ras heeft kort haar en rechtopstaande oren. Er zijn vrij verschillende kleuren, waaronder zwarte, rode of roodbruine tinten. Bij de ontwikkeling van Australische koelies werden niet alleen Europese collies gebruikt, maar ook honden uit Duitsland en Spanje.

Verdient aandacht en Engelse herder. De naam mag niet misleidend zijn - het ras is gefokt door Amerikaanse fokkers en de Engelsen zijn oorspronkelijk alleen de oorspronkelijke personen. Opknoping oren van de Engelse herder zien er heel goed uit. Het is kenmerkend dikke laag zwart of zwart en tan kleur, verdund met witte aftekeningen. Blue-Lacy kreeg, al een Engelse herdershond kruising met een verscheidenheid aan rassen. Wat waren deze rassen, zelfs experts nog steeds niet achterhaald.

Het is precies bekend dat Blue Lacy drie kleurvariaties kan hebben:

• gember;
• blauw;
• tricolor.

De beroemdste van alle collies blijft echter bestaan border collie. Haar hoofdspecialisatie is grazende schapen. Border Collies zijn niet geschikt om met groot vee te werken. Dit ras kan zowel gedeeltelijk rechtopstaande als hangende oren hebben. Het zijdeachtige haar van een border collie kan erg lang zijn, maar het is erg kort op de benen en op het gezicht.

De kleuren van dit ras zijn zwart, rood, zwart en bruin en merle. Ongeacht de specifieke kleuren hebben ze witte markeringen en dezelfde kraag. Soms worden honden bijna helemaal wit. Blauwe merle betekent de overheersing van puur zilverblauwe toon, verdund op verschillende plaatsen met kleine donkere vlekken.

Onder de standaard blauwe merle vallen niet:

• natuurlijke leisteenkleur;
• grote zwarte gebieden;
• roestige tinten (zelfs ondervacht).

Marble Collie ziet er niet minder geniaal uit. Hij kan zowel bruine ogen als verschillende blauwe ogen hebben. Maar de gebaarde collie van het ras is zelfs vooruit op vele anderen in decoratieve termijnen. Geen wonder dat het bijna niet meer werd gebruikt in het bedrijf van de herder, maar dat het als een voorbeeld van een begeleider en tentoonstelling werd gebruikt. De "bebaarde" altijd hangende oren en langwerpig, zijdeachtig haar door het hele lichaam. Naast zwarte, bruine, blauwe, grijze en rode kleuren is zand toegestaan; witte aftekeningen zijn mogelijk.

Wat betreft de Cumberland Shepherd, wordt het beschouwd als te worden opgenomen door een soortgelijke soort - een border collie, evenals de onmiddellijke voorouder van de Australische tak. De pure Cumberlands zelf zijn al lang verdwenen. Hun kenmerkende eigenschap is de hoge dichtheid van zwarte vacht.

De herdershond McNaba (of gewoon McNab) is behoorlijk populair. Het ontving zijn naam ter ere van de maker. Verschillende personen kunnen rechtopstaande of gedeeltelijk rechtopstaande oren hebben. Kort zwart of rood haar wordt aangevuld door witte insluitsels op de borst en het gezicht. Een Nieuw-Zeelandse collie werd gefokt met de steun van de border collie. Een Nieuw-Zeelandse variëteit opent zijn mond niet tijdens het grazen. Veel herders geloven dat deze honden kunnen in één oogopslag het vee elke bestelling geven.

Naast haar was er in het verleden ook de zogenaamde Smithfield-herdershond. Dit waren grote honden die niet alleen de kuddes vee beschermden, maar ook destilleren. Ze ontvingen hun naam ter ere van de oudste van de vleesmarkten in Londen (om voor de hand liggende redenen waren ze daar altijd te zien).

In de eenentwintigste eeuw worden de Smithfields Tasmaanse honden genoemd, vergelijkbaar met de gebaarde collie. Onder andere rassen verdienen Welsh Shepherd Dogs en Shelties aandacht (het zijn Shetland-herdershonden). In feite is een collie in de dagelijkse zin een klassieke Schotse herder. Omdat het is gefokt in de hooglanden van Groot-Brittannië, heeft het uitstekende wol en een dikke ondervacht. Dat en het andere stelt hen in staat succesvol zelfs slecht weer te doorstaan.

Maar de oorsprong van de herder van de collie betekent niet dat de zorg voor hen door de eigenaars niet belangrijk genoeg is. Schotse herders kunnen het best op straat leven. Het zou echter veel correcter zijn om ze dichter bij de eigenaren te houden. Natuurlijk zijn deze dieren niet geneigd om hun huizen te vernielen vanwege een gebrek aan communicatie met mensen, zoals boksers dat soms doen. Het ding is anders - honden zijn aanhankelijk en vriendelijk, omdat de eigenaren zullen profiteren van hun aanpak en constant contact.

Net als in relaties met andere rassen, zal het nodig zijn om:

• duidelijk de plaats bepalen waar de hond zal rusten en slapen;
• speelgoed kopen;
• zorg voor het bed;
• voorraad op kommen voor voedsel en water.

Langhaar herders verdienen het dagelijks kammen (minstens een uur). Samen met de gebruikelijke borstel gebruiken ze hiervoor ook een kam met kleine tanden. Kammen moet zorgvuldig en zorgvuldig gebeuren. In dit geval worden lang haar opgetild om hun wortels te bereiken. De grootste aandacht is altijd vereist:

• manen;
• staart;
• vacht op de voeten en andere delen van de ledematen.

Het is op deze drie plaatsen dat de onoplettende huisdieren meestal bedekt zijn met matten. Wat betreft mensen met een glad haar kunnen ze 1 keer na 5-7 dagen worden gekamd. Maar je kunt de volledige zorg niet alleen verminderen om met het haar van de hond te werken. Het is noodzakelijk om Schotse herders eens per 2 maanden te baden. Buitengewoon baden wordt uitgevoerd met zware vervuiling.

Om het resultaat te verbeteren, worden waterprocedures uitgevoerd met een verzachtende shampoo. Je kunt het kopen bij elke veterinaire apotheek. Oren worden eenmaal per week behandeld met een speciale oplossing. Gelijktijdig met de behandeling inspecteren ze de oren zelf om verwondingen, ontstekingsreacties of een overmatige hoeveelheid ontslag in de tijd te detecteren.

Moeten ook systematisch de tanden van uw hond poetsen. Overtreding van deze regel dreigt met het verschijnen van slechte geuren en de vorming van tandsteen.

Klauwen worden niet bijgesneden volgens het schema, maar volgens de snelheid van hun groei. Te lange klauwen zullen de normale beweging verstoren. Maar een collie, als gevolg van verhoogde fysieke activiteit, komt minder vaak voor bij het knippen van klauwen.

Volg de ontlading en verzamel in de ogen. Ze worden verwijderd met een doek gedrenkt in gekookt water. Farmaceutische kamilleoplossing kan als een goed alternatief worden beschouwd. Het systematische uiterlijk van de ontlading moet de eigenaars onmiddellijk waarschuwen.

Collies zijn geschikt om te voeren alleen natuurlijke producten. Ze kunnen worden vervangen door de elite-klasse voor droog voedsel. In de voeding van een hond die natuurlijke voeding krijgt, moet er een vis zijn. Het maximale interval tussen topdressing zeevruchten is 30-40 dagen. Kaas en koekjes zijn geschikt voor delicatessen.

Je kunt categorisch geen collie geven:

• gezouten of vers vet;
• bonen, bonen, erwten;
• meelproducten.

De Schotse herdershonden onderscheiden zich door een goede gezondheid en zijn bijna niet vatbaar voor aangeboren aandoeningen. Ze kunnen leven van 12 tot 15 jaar, als alleen hun zorg correct is. Van bijzonder belang voor de levensverwachting zijn:

• normaal dieet;
• regelmatige bezoeken aan dierenartsen;
• systematische vaccinatie;
• regelmatige behandeling met geneesmiddelen die huidparasieten onderdrukken.

Maar we moeten begrijpen dat zelfs een collie behoorlijk ernstige aandoeningen kan hebben. Er is zelfs een speciaal collie-eye-syndroom. Bij dit syndroom, dat wordt overgeërfd, ontwikkelen de ogen zich abnormaal. Een andere pathologie van hun ontwikkeling is distichiaz, uitgedrukt in het uiterlijk van een extra rij wimpers. Ook collies kunnen last hebben van:

• epilepsie;
• dermatitis (ooglidomslag);
• bladachtige pemphigus (auto-immuun huidlaesie);
• Vitiligo (melatonine storing);
• aangeboren doofheid;
• dysplasie;
• aspergillose;
• elleboog dislocatie.

Immuun-gemedieerde hemolytische anemie, digestiefouten zijn een ernstig gevaar voor dieren. Bij hemolytische anemie tast de immuunrespons de rode bloedcellen aan. De Schotse herdershond is erg gevoelig voor de meeste medicijnen.

Terugkerend naar de zorg voor wol, is het noodzakelijk om een ​​paar verplichte attributen te vermelden:

• kam met fijne tanden;
• kammen met grote tanden;
• borstel;
• een spray voor het sproeien van water (verwijdering van statische elektriciteit).

Eerst wordt de collie gekamd langs het haar, van de nek naar de staart, met behulp van een grote kam. Neem vervolgens een kleinere kam of borstel om de vacht eindelijk in orde te brengen. Honden maximaal een jaar om harder te kammen en moeten het daarom vaker doen. Verhoog de kammen tijdens periodes van vervelling.

Een veelgemaakte fout is niet poetsen, wanneer de collie schoon en in perfecte staat lijkt. We moeten er een regel van maken, ongeacht het uiterlijk van wol, doe het 10 of 15 minuten per dag. Opgemerkt wordt dat het aanraken van de kam niet alleen de conditie van het haar verbetert, maar ook een positieve invloed heeft op de bloedstroom in de bovenste laag van de huid. Wat wassen betreft, dit is zeer zelden vereist.

Als er geen speciale dierentuinshampoo is, kunt u doen met babyzeep of zeep voor de gevoelige huid. Het is noodzakelijk om zorgvuldig te controleren of water en detergentcomposities niet in de ogen vallen, oren. Ik heb een hond gekocht die meteen is uitgekamd. Vervolgens zal het moeten blijven in een warme kamer minstens 8 uur, deze eis is vooral belangrijk in de winter. Collies worden zelden vuil, als dit gebeurt, is het raadzaam om alleen besmette gebieden te wassen en geen afwasmiddelen te gebruiken.

Het onbetwiste voordeel van een collie is de loyaliteit aan de eigenaars. Ja, dit is een typisch kenmerk van veel rassen. De 'tartan' valt echter zelfs op tegen de algemene achtergrond. Er zijn gevallen waarin ze zich naar de verdediging van de eigenaar of andere familieleden haastte en hun eigen leven riskeerde. Wat nog belangrijker is, kan de collie affectie in een ontspannen atmosfeer tonen.

Het dier zal proberen de eigenaars te imiteren en zich eraan aan te passen. Gezelligheid maakt het bijna onaanvaardbaar isolement of lange scheiding van de eigenaren. Pastorale gedragspatronen ontwikkeld gedurende vele eeuwen dwingen collie om te proberen alle gezinsleden bij elkaar te brengen. Wanneer een gezelschap van mensen of huisdieren rond is, ervaart de herdershond echte gelukzaligheid.

De houding tegenover kinderen tegenover haar is letterlijk eerbiedig. Het ras wordt beschouwd als een ideale viervoeter, die in staat is om zowel met kinderen te spelen als om ze tegen alle gevaren te beschermen.

Kleine collies onderscheiden zich door toegenomen nieuwsgierigheid. Daarom is het noodzakelijk om het gedrag zorgvuldig te controleren, zodat ze niet in gevaar komen. De hond is uitzonderlijk actief en aanvankelijk raakt zijn bereidheid voor het spel, voor wedstrijden en ochtend en avond joggen met de eigenaars bijna altijd. Maar je moet goed nadenken over wat je mogelijkheden zijn, of het mogelijk zal zijn om veel tijd met een collie door te brengen. De positieve eigenschappen van het ras zijn:

• hoogontwikkelde intelligentie;
• geannuleerd geheugen;
• kunstenaarschap;
• gebrek aan agressiviteit (tenminste bij gezonde en goed getrainde dieren).

De ontwikkelde geest vergemakkelijkt de training enorm. Maar het is belangrijk om te begrijpen dat de collie soms onvoldoende vaardigheden en onvoldoende aandrang van de gastheren gebruikt. Dan zijn de puppy's koppig, sluw en laten ze zien dat de vereisten van de trainer onbegrijpelijk voor hen zijn. Deze truc is elementair gestopt: je moet je lijn alleen duidelijk en consequent volgen - zonder grofheid en geweld, maar in koud bloed en zonder afwijkingen aan de kant.

Een collie is altijd mooi en elegant - alle kenners en experts merken dit op. Ras, zoals het een 'herder' betaamt, verdraagt ​​kalmte en warmte. Van de tekortkomingen is het vermeldenswaard de complexiteit van de zorg voor het en de noodzaak om de gebruikelijke geneesmiddelen voor de behandeling van ziekten zorgvuldig te selecteren.

De meest robuuste gezondheid onderscheidt zich door de "klassieke" collies, die zich onderscheiden van de vertegenwoordigers van de branche "modern" door:

• een drogere grondwet;
• nek elegantie;
• ledematen verlenging;
• droog hoofd;
• robuustere bundels.

Een volwaardige "klassieker" zorgt voor meer bewegingsvrijheid en behoudt fysieke activiteit tot een latere leeftijd. Maar "droogte" moet niet overdreven worden uitgedrukt. De nadelen van individuen kunnen een slungelige constitutie, een afgeplatte borstkas en een langwerpige snuit zijn. "Modern" beweegt enigszins beperkt, vaak lijdend aan stoornissen in de skeletstructuur en ligamenten. Slechts in geringe mate worden deze gebreken gerechtvaardigd door de zoete uitdrukking op het gezicht.

Andere problemen van "modern" zijn:

• zwakte van de ligamenten;
• achterover hangen;
• verkorte nek (tot het volledige gebrek aan visuele);
• overdreven gebogen ribben, die de indruk wekken van een ton;
• te ontwikkelde ondervacht.

Zoals het geval is met andere hondenrassen, is het raadzaam een ​​collie een beknopte, sonore naam te noemen. De voorwaardelijke naam moet immers heel vaak worden uitgesproken. En nog een nuance: hoe harder de naam, hoe moeilijker het is om de hond in een kritieke situatie te stoppen, noem het maar.

"Meisje" wordt vaak Kelly genoemd, maar dergelijke opties zijn ook vaak:

• Madeira;
• Jasmine;
• Nicole;
• Olivia;
• Grace;
• Francesca;
• Betty;
• Emily;
• Kat;
• Vega.

Collie "boys" heten:

• Forsyth;
• dandy;
• Rikami;
• Olaf;
• Lloyd;
• De Oscars;
• Lawrence;
• Bruno;
• Mikami;
• Denami;
• Mozart;
• Henry;
• Oliver;
• Steve.

De pretentieuze namen van buitenlandse afkomst worden niet door iedereen geliefd en het is niet noodzakelijk om zich tot hen te beperken. Van de meer bekende bijnamen voor honden passen:

• Pearce;
• donder;
• Kai;
• Yakut;
• Polkan;
• Sultan;
• Bertha;
• Busia;
• Elsa;
• Sophie;
• Ada;
• arrow;
• beta;
• bug;
• Venus.

Wanneer het besluit om een ​​collie te beginnen eindelijk wordt gemaakt, moet je de juiste hond zorgvuldig selecteren. En daarmee is het doel waarvoor het dier wordt verkregen van bijzonder belang. Zij is het die bepaalt welke parameters het belangrijkst zijn. Dus, bij het kopen van puppy's als de beste vrienden van een persoon, niveau van gezondheid en karaktereigenschappen. Maar velen hebben een veel ambitieuzere doelstelling - om te winnen in verschillende tentoonstellingen.

Ambitieuze mensen zullen ook de normen van het ras, de kenmerken van een bepaald dier grondig moeten bestuderen en het vervolgens controleren op inconsistentie met de rasstandaard. Niet minder belangrijk voor het tentoonstellingswerk is een goede stamboom. Elke jury, elke expert zal het zeker evalueren. En toch komt de gezondheid van de hond altijd op de eerste plaats. Sterke en normaal ontwikkelde collie op de leeftijd van 8 weken is anders:

• plat terug;
• licht afgeronde snuit zonder vernauwingen;
• sterkte en soepele structuur van de benen;
• langwerpige nek;
• oren die naar voren hangen;
• lichaam, dicht bij vierkant;
• schaargebit;
• krachtige vacht.

Maar we moeten niet alleen naar de dieren zelf kijken. Kwalitatief, gezond vee kan niet worden gekweekt in slechte omstandigheden, wanneer het rond strak en vies is. Verantwoordelijke verkopers kennen zonder aarzelen de kopers alle voorwaarden van hun puppy's. De huisdieren zelf moeten enigszins mollig zijn en vatbaar voor actieve beweging. Ze mogen geen parasieten of ziektes van welke aard dan ook hebben, dus je moet dierenartsen om hulp vragen bij de fokkers of de eigenaren van de kwekerij, wat de uitstekende gezondheid van het huisdier bevestigt.

Over de kenmerken van het collie ras, zie de volgende video.