Wanneer staan ​​Duitse herderoren op?

Tegenwoordig zijn Duitse herders erg populair onder hondenliefhebbers. Ze kunnen trouwe metgezellen zijn, zelfs als ze thuis zijn, omdat ze goed overweg kunnen met kleine kinderen. Tegelijkertijd worden ze vaak bewaakt als waakhonden. Sommigen leiden ook actief vertegenwoordigers van dit hondenras op tentoonstellingen, dus het is vooral belangrijk voor zulke mensen om de oren van een jong huisdier te zien. We stellen voor om te overwegen op welke leeftijd de oren opstaan, hoe ze thuis in een puppy te leggen, en mogelijke oorzaken als ze niet opstaan.

Vanaf de geboorte, zoals alle andere hondenrassen, zijn herderoren nog niet volledig gevormd. Al op jonge leeftijd zijn ze vrij zacht kraakbeen, wat erg strak is voor het hoofd van de puppy. Na verloop van tijd beginnen zijn oren met hem mee te groeien en worden ze groter. We mogen het moment van vorming van het oor niet missen, omdat het kraakbeen na het bereiken van een bepaalde fase van ontwikkeling wordt omgezet in een elastische plaat die niet kan worden veranderd.

De nadkhryashnits is verantwoordelijk voor de vorming van de oren - het hangt van haar af hoe de oren van de puppy zich zullen ontwikkelen. Het wordt een soort geleider vanwege de kleine vaten en capillairen, waardoor de noodzakelijke stoffen die verantwoordelijk zijn voor de groei en vorming ervan doordringen in het kraakbeen.

Velen merken op dat een puppy van de Duitse herder op jonge leeftijd een oor heeft dat veel groter is dan een hoofd. Dit komt door de activiteit van absoluut alle delen van de oorschelp van de puppy. Vanaf ongeveer twee tot vier maanden beginnen kraakbeencellen in grote hoeveelheden collageen en elastine vrij te maken, stoffen die de groei van het oor bevorderen. Zo is de ontwikkeling van de oren vooruitlopend op de algehele ontwikkeling van de hond.

In de eerste periode van ontwikkeling van een kleine herder mag geen paniek rijzen vanwege de vorm van haar oren. Op deze leeftijd moet het kraakbeen zich in die positie bevinden. Een van de eigenschappen die ervoor zorgt dat onervaren eigenaars paniek zaaien, is de eerste ontwikkeling van de oren van de hond en daarna de val. Dit fenomeen houdt rechtstreeks verband met de verandering van de tanden van de puppy. Zo blijkt dat op de leeftijd van 2 maanden kunnen de oren opstaan ​​en binnen een maand kunnen ze weer vallen. Dit is een natuurlijk proces waarmee daarom niets kan worden gedaan Maak je geen zorgen van tevoren.

Wanneer de pup 4 maanden oud is, neemt de productie van groeibevorderende stoffen dramatisch af. Dus, op de leeftijd van 5 maanden, is het praktisch tot nul teruggebracht, het is gedurende deze periode dat de oorschelp een bepaalde structuur en dichtheid krijgt. U hoeft zich geen zorgen te maken als het kraakbeen op dit moment niet staat. Misschien stijgen ze 30-45 dagen na de vervaldatum - dit wordt nog steeds als normaal beschouwd. Nu, als de hond 8 maanden oud wordt en de oren nog steeds hangen, dan moet je natuurlijk het alarm afgaan.

Veel mensen maken een fout en kijken naar de vorming van kraakbeen vanaf de geboorte van een Duitse herder, maar dit is te vroeg om te worden vastgesteld. Houd er rekening mee dat elke hond zich op zijn eigen manier zal ontwikkelen, dus u moet uw puppy niet te vaak onderwerpen aan examens.

Om er zeker van te zijn dat de oren rechtop gaan staan, is het wenselijk om de hond te voorzien van alle vitamines die nodig zijn voor de vorming ervan, en om eenvoudige procedures uit te voeren voor een betere formatie. We stellen voor om de belangrijkste te overwegen.

• Veel hondenfokkers voegen beendermeel, verschillende soorten vis en kefir toe aan het standaard puppyrantsoen.
• Het is raadzaam om het oor van de hond te masseren, wat nodig is voor een goede bloedcirculatie en versterking van het kraakbeen, maar deze procedure moet zorgvuldig worden uitgevoerd om het dier niet te schaden.
• De eigenaar kan opzettelijk plotse geluiden maken of ritselen. Zo zal de puppy je oren belasten en opstaan ​​om het geluid te vangen.
• Vereist om de gezondheid van de puppy te controleren. In het geval van een afwijking die u kunt identificeren (bijvoorbeeld irritatie, allergieën), moet u onmiddellijk met uw huisdier meegaan voor overleg met een gekwalificeerde dierenarts.

Zoals hierboven vermeld, als de hond een bepaalde leeftijd heeft bereikt en de oren niet zijn opgekomen, kan dit aan verschillende factoren te wijten zijn. Het is heel belangrijk om het moment niet te missen en naar de kliniek te gaan voor specialisten. De dierenarts zal de hond onderzoeken, u een reeks vragen stellen en vervolgens de exacte reden vaststellen waarom de oren niet rechtstaan.

De meest voorkomende oorzaken van deze afwijking zijn de volgende.

• Verwonding van de oren tijdens het ontstaan ​​van de baby.
• Ziekten die direct verband houden met de oren.
• Allergische reactie van het lichaam op bepaalde producten.
• Vroegere ziekten tot de vorming van de oren.
• Ongepaste hondencondities, inclusief ongepast dieet.
• Gebrek aan essentiële vitaminen, te worden.
• Een klein aantal wandelingen in de frisse lucht.
• Gebruik niet die bio-voeding of gebrek daaraan in het dieet.
• Ouders van een huisdier hebben een soort hormonale verstoringen.
• De lengte en het gewicht van de pup komen niet overeen met de leeftijd.
• De opkomst van een stressvolle situatie die de hond heeft getroffen.
• Slechte erfelijkheid.
• Reactie op vaccinatie of het ontbreken daarvan. Dus het lichaam van je huisdier kan vechten met een van de virussen.

Allereerst is het redelijk om contact op te nemen met een gekwalificeerde dierenarts. Alleen een specialist kan de oorzaken van een soortgelijk probleem nauwkeurig vaststellen en een oplossing voorstellen. Daarnaast zijn er een aantal manieren waarop je thuis de oren van een Duitse herder kunt helpen om sterker en vormiger te worden door de juiste vorm te verkrijgen. Ze moeten ook met de arts worden besproken.

De meeste dierenartsen beweren dat als op de leeftijd van 8 maanden de oren nog steeds niet staan, dan zullen ze nooit stijgen. In dit geval zou de enige oplossing het uitvoeren van een chirurgische ingreep zijn, waarbij kunstmatige implantaten in de pup worden geïmplanteerd, waardoor de gewenste vorm wordt verkregen. Natuurlijk blijft het probleem bestaan, maar de hond zal de nodige kenmerken hebben om deel te nemen aan verschillende tentoonstellingen.

We stellen voor enkele van de meest effectieve manieren te bedenken om het oor te plaatsen. In het eerste geval moet de eigenaar grote schuimrollers hebben (een alternatief kan een kleine buis zijn), een witte chirurgische pleister, medische lijm en een stevig (zonder verscherping) potlood, stok of een ander langwerpig voorwerp.

1. Verwijder de centrale as van de eerder bereide krultang en steek een stok 20 mm naar binnen. Het oppervlak van de krultang moet worden uitgesmeerd met lijm.
2. Het ontwerp wordt in het oor van de hond ingebracht zodat het de puppy niet schaadt en de toegang tot de gehoorgang niet blokkeert.Wanneer de krulspelden worden geplaatst, is het noodzakelijk om het oppervlak van het oor naar beneden te duwen zodat het aan de medische lijm kleeft, maar doe het voorzichtig.
3. Daarna moet je over een oor en haarkrulspelden een pleister plakken. Op dit punt moet je een potlood of een toverstaf vasthouden, afhankelijk van wat je hebt gekozen. Het wikkelproces moet van onder naar boven beginnen, en het is vereist om dit niet te strak te doen, om de baby niet te schaden en de bloedsomloop niet te verstoren. Zodra je een einde maakt, wordt het staafje verwijderd van de krultang.
4. De volgende stap is de stabilisatie van het oor. Om dit te doen, moet je een stok ijs aan de achterkant hechten en het dan fixen. Hiermee wordt de geselecteerde positie hersteld.
5. Het is noodzakelijk om de puppy af te leiden, zodat het verband pas een bepaalde tijd wordt verwijderd.
6. De opwinding moet niet langer dan twee weken op het oor zitten, de optimale periode is 10 dagen.

Een andere manier is om de pup van de nodige hoeveelheid calcium te voorzien. Om dit te doen, moet je je puppy een eetlepel kwark of yoghurt geven bij elke maaltijd. Het is echter noodzakelijk om af te zien van het verkrijgen en toevoegen van voedingssupplementen aan het dieet, omdat de overmaat van dit element kan worden afgezet in de botten, en dit zal verder tot een aantal problemen leiden.

De zachtste manier om de oren in te stellen is plakken.

• Neem een ​​paar identieke stukken karton.
• Het gehoorkanaal van de leerling is bedekt met katoen en een zwak oorgebied is geschoren waar het karton zal worden gelijmd. Het is vereist om het bijgesneden gebied en de kleefzijde van de pleister te verwerken. Een dergelijke procedure is vereist om pijnlijke gewaarwordingen bij verdere verwijdering van de lijm te elimineren. Na het drogen van de behandeling wordt de lijm op de gekozen plaats gelijmd en gladgemaakt.
• Daarna wordt een stuk karton genomen en gesmeerd met sneldrogende lijm. Het moet worden vastgelijmd, het oor vasthouden en vervolgens de geselecteerde positie met een pleister fixeren.
• Kleverige stok op de oren niet meer dan twee weken.

Na de vorming van de oren, is het noodzakelijk om te voorkomen dat ze weer vallen. Dit kan heel goed zijn, als je stopt met het opletten van het kraakbeen, zodra ze de juiste vorm hebben verkregen. Dit vereist constant het maken van harde geluiden, maar om de hond niet bang te maken, zal het je oren op hun tenen houden. Het is handig om de oren te masseren voor een betere bloedcirculatie.

Wanneer het richten van oren op een puppy van de Duitse herder speciale aandacht vereist. Natuurlijk moet niet elke eigenaar in de juiste vorm zijn, omdat niet iedereen een hond begint om deel te nemen aan wedstrijden. Het moet echter duidelijk zijn dat De oren zetten een herdershond in - dit is correct, zowel van de esthetische kant, als van de fysiologische.

Zie hieronder voor twee manieren om de oren van de Duitse herder op te steken.