Bern Sheepdog: rasbeschrijving en fokkerij

In de Zwitserse Alpen, een van de meest pittoreske plekken op aarde, is een hondenras verschenen dat onmogelijk is om niet lief te hebben. Mooie, loyale, loyale, vredelievende, maar niet slappe Bernse herdershonden kunnen echt als alpenhonden worden beschouwd. Een andere naam voor het ras is de Berner Sennenhond. Het Zwitserse kanton Bern wordt beschouwd als het minder belangrijke thuisland van herdershonden.

Het ras kreeg officiële erkenning pas in 1907, hoewel de werkelijke geschiedenis veel vroeger begon. Mentions van honden, één op één die doet denken aan de Bernse herder, zijn te vinden onder oude historici. Eeuwenlang werd de berghond gebruikt als een loyale en moedige bewaker, evenals een professionele herder. De kracht en het uithoudingsvermogen van dieren was volledig gewijd aan de service van de eigenaar. En dit zijn geen grote woorden! In de Middeleeuwen werden de boeren vaak gehavend door nomadische strijders, terwijl het vee leed onder de aanvallen van wilde dieren: de Zwitserse berghond was onmisbaar.

Over hoe nuttig en waardevol een berghond was, die op verschillende tijdstippen sprak en schreef. Over de toegewijden van honden gecomponeerde legendes.

In 1902 werd een gespecialiseerde tentoonstelling gehouden in Bern. Daar werd voor de eerste keer de hond van dit ras officieel geïntroduceerd. Goede en genereuze instelling, opmerkelijke verschijning, kracht, uitstekende gezondheid en de geest van het dier maakten hem snel een universeel huisdier. In het begin hielden ze van de hond in Zwitserland, toen kwam de liefde voor de herdershond naar Duitsland, Oostenrijk, en nu was heel Europa vol warme gevoelens voor de Bernse herder.

Vijf jaar na de toonaangevende tentoonstelling in Zwitserland verscheen een club die Sennenhund-fokkers bij elkaar bracht. In Rusland kan het ras de Bernese weidehond worden genoemd, wat ook waar is. In Moskou verscheen een hond van een dergelijk ras voor het eerst aan het eind van de jaren tachtig en in 1995 werd de eerste Russische club, Bern Sennenhund, georganiseerd.

Bernese herdershonden zijn driekleurige dieren waarvan het haar dik en lang is. Ze onderscheiden zich door hun sterke lichaamsbouw: dieren zijn goed gebouwd en zeer mobiel. De grootte van de hond is bovengemiddeld, ze zijn sterk, met sterke benen en een harmonieuze toevoeging, ze kunnen bogen op een goede gezondheid en uithoudingsvermogen. Zo'n kenmerk maakt het mogelijk om niet toe te geven aan de Newfoundler of de Sint-Bernardus.

Teven en reuen verschillen in grootte: de gemiddelde lengte van een hond bij de schoft is 68 cm, het gewicht is 47 kg. Teef groeit tot 66 cm en weegt maximaal 45 kg. Het lichaam van de hond is lang, de rug is vlak, recht, de zwarte hond (hoewel hij in werkelijkheid driekleurig is) heeft sterke botten en ontwikkelde spieren. Sterke ledematen met brede kussentjes, een lange en hangende staart, een massieve, krachtige kop met strakke kaaktanden die sluiten, met de juiste bijt - dit gaat allemaal over de Bernse herdershond. Haar oren zijn hangend met voorover buigen (noch zij noch de staart stoppen niet).

Belangrijke punten:

• De vacht van de hond is dik en lang, de ondervacht is dik, wat erg belangrijk is in de context van de alpiene winter - er is geen kortharige versie van het ras en dat kan ook niet zo zijn;
• de vacht heeft de grootste lengte op de staart en borst, de kortste op het voorhoofd en de oren;
• Slechts één kleur is eigen aan het ras, alle andere varianten zullen zeker een huwelijk zijn.

Pasgeboren Berghonden worden doof en blind geboren, ze kunnen de temperatuur van hun eigen lichaam niet regelen.Pas aan het einde van de derde week gaan de ogen van de baby's open, ze horen allemaal en op de vierde hebben ze tanden doorgesneden.

Op het intellectuele niveau van honden kunnen worden vergeleken met dienst rassen - Duitse en Belgische herdershonden. De honden hebben een benijdenswaardige autonomie, wat niet verwonderlijk is: de "ruige herders" voerden een serieuze taak uit. Ze moesten kuddes grazen in de bergen, soms zelfs zonder een gastheer.

Mannetjes parmantig, levendig, vrolijk. Groei langzaam omdat grote honden kunnen zich gedragen als enorme puppy's, waar kinderen vooral van houden. Vóór 2-3 jaar zult u geen traagheid en grondigheid in een dier overwegen.

Vrouwtjes groeien sneller op: opdrachten worden met grote verantwoordelijkheid uitgevoerd. Om de eigenaren en de nabije omgeving zijn aanhankelijk, vriendelijk. Voor vreemden zijn op hun hoede. Zonder reden blaffen is niet inherent aan de Berner Herder, maar de honden hebben ook geen last van overmatige stilte. Genetisch gezien hebben ze de behoefte om de mens te dienen, omdat een meer trouw, loyaal, sterk en intelligent dier nog steeds moet worden opgezocht.

Het is geen toeval dat veel volwassenen er geen twijfel over hebben: Sennenhond zal kleine maar belangrijke taken aankunnen. Hij kan bijvoorbeeld een kind tot stilstand brengen, hij kan hem op een slee rijden of zelfs in staat zijn een hoofdzak uit een winkel te dragen. En nog belangrijker, het is geen last voor de hond, maar een genot om te dienen. De hond waardeert echt de communicatie met een persoon, omdat er tijd aan moet worden besteed. Maar deze uitgaven zijn aangenaam voor beide partijen - probeer zo'n vriend te vinden!

De Bern Shepherd Dog heeft verschillende naaste verwanten: andere Swiss Mountain Dogs zijn bijvoorbeeld verwant aan een Zwitserse berghond. En uiterlijk is het gemakkelijk op te merken.

Maar de verschillen zijn nog steeds merkbaar:

• Appenzeller Sennenhond - niet de grootste vertegenwoordiger van de familie, de grootte is gemiddeld, en je kunt een hond met een glad haar onderscheiden door een gevouwen staart in de hoorn;
• Grote Zwitserse berghond - De grootste hond ter wereld, een hond kan groeien tot een hoogte van 72 cm
• entlebucher berghond - De kleinste hond in de familie, boven de 50 cm bij de schoft, ze groeien niet.

Het is natuurlijk niet nodig om naar de eerste bekeken advertentie te haasten, hoe welsprekend de fokker ook zou zijn, en hoe geweldig je verlangen zou zijn om zo snel mogelijk een vriend te krijgen. Het zou nuttig zijn om informatie te verzamelen over grote clubs en kinderdagverblijven, hun reputatie is belangrijk. En als je naar tentoonstellingen gaat, zie je daar al de ouders van je toekomstige vriend. Het eerste moment voor de ontmoeting met de pup is een beoordeling van de geboortekist en de kamer waar de pups worden gehouden. Een sterke onaangename geur, algemene slordigheid moet worden gewaarschuwd.

Hoe gezonde baby's eruit zien:

• heldere, heldere ogen zonder ontlading (er mag geen bewolkte film op zitten);
• het haar van de hond is schoon - niet droog en niet breekbaar;
• de tuit is nat, zonder ontlading;
• de anus van de puppy mag geen kleverige vacht hebben, er is er een, hij spreekt over problemen met de spijsvertering;
• puppy's zouden niet lethargisch moeten zijn, inactief, hoe meer kinderen ronddolen en spelen, hoe groter de kans dat ze gezond en vol energie zijn.

Besteed aandacht aan de volgende punten.

• De ruggengraat. Vergelijk de dikte van de pootjes van baby's: degene met wie ze dun zijn, verliest duidelijk. Maar karper niet te veel, puppy's van anderhalf tot twee maanden zouden de beren wel moeten herinneren, maar niet hun ouders in het klein. Dus passeren onhandigheid en wat coördinatie.
• Poten. Voor en achter recht, evenwijdig aan elkaar. De hoeken van de achterpoten zijn licht afgevlakt.Als je het bekijkt, zie je dat de achterbenen lijken op een vat in vorm, dit is normaal. Het is abnormaal als ze hol naar binnen en gevormd zijn.
• Head. Al in de kindertijd moet het duidelijk zijn dat het groot is, de snuit is volumineus. Als de snuit smal en langwerpig is, zal deze zo blijven, in grootte zal hij natuurlijk toenemen, maar deze wanverhouding van het lichaam zal de hond niet ontgroeien. Baby-oren moeten groot en breed zijn.
• Movement. Lichtheid en vrijheid - de belangrijkste criteria bij het kiezen van puppy's. Als de baby is gehakt, is het niet erg goed. Ouders van puppy's moeten foto's van dysplasie hebben, ervaren fokkers kijken hiernaar. Dysplasie zelf is niet bijzonder eng, maar artritis en artrose die hiermee gepaard gaan, ondermijnen de gezondheid van de hond.
• Spina. Direct, zonder alle storingen. De puppy mag niet de indruk wekken van een gebochelde rug. Tijdens de groeiperiode kan het lijken alsof de rug "valt", maar dit gebeurt omdat de achterpoten voor de voorbenen staan.
• Staart. Lang, dik aan de basis met een versmalling naar het einde toe. De staartvorm is sabelvormig, in de geëxciteerde toestand stijgt de staart naar de achterlijn. Als de staart van een puppy in een ring draait, is het een rasdefect. Het is moeilijk voor puppy's om de ring te zien, maar hier is de neiging tot krullen goed overwogen.
• Kleur en wol. Je zult geen perfecte symmetrie vinden. Besteed aandacht aan de goede kleur van het gezicht. Dickey en kruis op de borst zouden zonder pauzes moeten gaan. De vacht is schoon, niet droog, niet bros, zonder roos. Baby's hebben een zachte, donzige vacht.

Door de aard van de puppy moet sociaal en nieuwsgierig zijn. Je moet hem niet bang maken: sommige kopers gooien hun sleutels voor een puppy, wachtend op actie. Maar de meeste baby's worden gewoon bang.

Geloof de fokkers niet die garanties en beloften geven. Inspectie, kenmerken van ouders - dit is de informatie op basis waarvan de koper concludeert.

Lengte en gewicht per maand

Want de schoonheid van de hondeneigenaar hoeft alleen maar te volgen. Zonder de inspanningen van de eigenaar is het voor een hond moeilijk om zijn geweldige genetica te behouden. Als je geen tijd en energie hebt om voor zo'n grote hond te zorgen, is het beter om meteen af ​​te zien van het idee om een ​​hond van dit specifieke ras te hebben. Het vergieten van en wol rond het huis zal zeker zijn, het maakt sommige sommigen bang, anderen beschouwen het als een "levenszaak" en een kleine prijs om te betalen voor geluk om zo'n vriend te vinden.

De hond, ondanks zijn grootte en ruige, vrij netjes. Maar je moet het nog regelmatig poetsen en schoonmaken. Ostonishaar moet eenmaal per week worden gekamd met een kam met lange magere tanden. Herfst en lente kunnen niet zonder Puhoder (furminator). Een voorwaarde voor zorg is de tijdige verwijdering van de ondervacht. Als de eigenaar niet genoeg aandacht besteedt aan het vervellen van het dier, zal de zaak zich keren tot dermatitis of vochtig eczeem.

Andere belangrijke aspecten van de zorg en het onderhoud van de Bern Shepherd.

• Wees voorzichtig met zwemmen. Was de hond kan en zou moeten zijn, maar zonder fanatisme. Het is niet altijd mogelijk om onmiddellijk een wasmiddel te vinden dat loyaal is aan het lichaam van de hond. Het is onmogelijk om een ​​hond te baden die zijn ondervacht niet heeft weggegooid. Als je je niet voorbereidt op de tentoonstelling, probeer je huisdier dan zo min mogelijk in de winter te wassen.
• Inspecteer de ogen van de hond elke dag. Verwijder voorzichtig ontladingen die zich ophopen in de hoeken van het ooglid (spons gedrenkt in warm water) Elke roodheid en zwelling van de oogleden is een reden om contact op te nemen met de dierenarts. Maar met thee en kruidenthee is het onmogelijk om de ogen van de hond schoon te vegen (het kan allergisch zijn).
• Inspecteer de oren elke dag, vooral na zomerwandelingen, contact met hoog gras, enz. Om de tanden en het bijten van de hond in goede gezondheid te houden, bevat het huisdierenmenu geen harde botten en maslaki (dit is van toepassing op degenen die zich zorgen maken over de showcarrière van de hond).

Een heel belangrijk punt - Bern kan geen lange lever worden genoemd. Helaas, maar om verschillende redenen, die nu algemeen worden besproken in de kring van professionele gemeenschappen, leven Berner herders tot 6,5-8 jaar. Als alle fokkers zich tijdig tot specialisten wenden, als een hondenziekte niet eindigt in zelfbehandeling, kan de levensduur van het ras worden verhoogd. Onjuiste diagnoses, het niet vaststellen van de doodsoorzaak, de verkoop van puppy's zonder documenten en stambomen - dit alles verergert alleen het probleem.

Berna's zijn gevoelig voor cataracten, progressieve atrofie en dystrofie van het netvlies, hypothyreoïdie, enz. De hond moet in de gaten worden gehouden! Alles wat je kunt doen voor de gezondheid van de hond, doe het.

Het voedsel dat het dieet van Bern vormt, beïnvloedt zowel zijn gezondheid als zijn gedrag. Sommige voedselelementen verbeteren de conditie van de vacht, terwijl andere de gezondheid van de hond juist kunnen verergeren. Want wat de hond moet voeren en in welke modus is een heel belangrijke vraag.

8 regels van voeding Bern.

• Droog voedsel moet 18-26% eiwit bevatten, tot 16% vet. Het mag niet worden gedomineerd door chemische conserveermiddelen, omdat dit kan leiden tot een allergische reactie. Het moet niet worden opgenomen in de voeding van tarwe, soja, maïs. Als een hond allergisch is, is dit een ijzeren regel. Kip of visolie in droogvoer is welkom.
• De basis van het dieet van de Bernse Herder - rauw mager vlees: kip, rund, lam. Zeevis is mogelijk. Wissel vlees met slachtafvallen af.
• Met vlees zal het huisdier graag groenten eten - wortels, broccoli, pompoen en courgette. Zoals een huisdier en een lekkernij zoals appels, bananen (maar niet vaak).
• De beste bronnen van voedingsvezels zijn rijst, haver en gerst.
• Eenmaal per week (maximaal - twee), geef Bern rauwe of gekookte eieren, evenals zuivelproducten, niet erg vet voedsel.
• De ideale formule voor het dieet van Bern is 40-60% vlees, niet meer dan 10% slachtafval, maximaal 20% groenten en fruit, 10% zuivelproducten en granen.
• Met leeftijdsgebonden ziekten van de hond wordt het voeden aangepast - bijvoorbeeld, de hoeveelheid natrium die met voedsel wordt geleverd, neemt af.
• Chondroïtine en glucosamine moeten als waardevolle toevoegingsmiddelen worden toegevoegd.

Volwassen verbrandingen zouden ongeveer 1800 calorieën per dag moeten ontvangen, oudere honden - 1500. Als de hond actief en werkend is, is zijn dagelijkse calorie 3000 calorieën. Na de maaltijd is het niet nodig om de hond onmiddellijk actief te laten lopen: een uur of twee, laat het rusten. Als uw huisdier een volle maag heeft en u blootstelt aan fysieke stress, is een gevaarlijke torsie van de darmen niet uitgesloten. Train na de training ook niet om je huisdier te voeren - wacht een half uur.

Verpleegsters en gidsen - dit is ook wat ze Berns noemen. Hun belangrijkste kwaliteit ligt in de wens om nuttig te zijn voor hun eigenaar. Ze worden enthousiast aanvaard voor elke opdracht: bovendien, als een hond geen zinvolle activiteiten meer doet ten bate van de eigenaar, wordt ze vaak ziek en gaat ze vroegtijdig over.

Training en opleiding is geen proces afgeleid van routine. Bij elke wandeling, spel, thuiscommunicatie verandert u in een les voor het huisdier. Je moet beginnen met 2-3 maanden, wanneer erfelijke gedragsstereotypen van gedrag worden geactiveerd bij een baby, kunnen nieuwe dingen al worden gevormd op levenservaring. Het is op deze leeftijd dat moeders functionele gedragsvormen van puppy's leren.

De belangrijkste punten van onderwijs en opleiding:

• effectieve aanmoediging is zowel een delicatesse als genoeg geluk om met de gastheren te spelen en te praten;
• de bijzonderheid van de Berns is dat de missie zelf heel snel hun beloning wordt - voor hen is het het belangrijkste om de eigenaar te plezieren en te helpen;
• Vermijd fysieke en mentale overbelasting - deel niet met herhaalde herhalingen, breng geen puppy's tot vermoeidheid;
• de allereerste "bijtgraaiende spellen" is een reden om de hond snel te leren de kaken niet erg strak in te drukken;
• Als de training correct is georganiseerd, zal uw baby al na 4 maanden de belangrijkste disciplinaire vaardigheden beheersen.

Drie maanden is een heel belangrijke periode voor Bern, het is tijd voor een puppy om te socialiseren. Op deze leeftijd wordt zijn zenuwstelsel gevormd, dus laat hem de echte wereld om hem heen zien, met luidruchtige straten en grote menigten. Maar doe het voorzichtig, geleidelijk aan het verhogen van de tijd besteed aan een drukke straat in het park. Stel je huisdier voorzichtig voor aan andere mensen en andere honden, maar zorg er eerst voor dat ze vriendelijk zijn.

Op deze leeftijd begint de baby de belangrijkste dingen te begrijpen: je kunt op straat naar het toilet gaan en het niet verdragen. Niet iedereen wil communiceren, dus elke groep enthousiast naar huis vliegen is het niet waard - en dit wordt ook door het kind geleerd. Ten slotte leert hij om voedsel alleen uit de handen van de eigenaar te nemen.

Cynologen hebben eerder verschillende technieken gebruikt, die elk over hun leeftijd praatten. Vandaag houden experts vast aan een enkel systeem zonder extra stadia van training, op een vlotte manier, die zo veel mogelijk gebaseerd is op zoöpsychologie.

De Bernse herdershond is een aardige, vriendelijke, zeer intelligente en zorgzame hond. Je raakt snel gehecht aan haar, ze wordt verliefd op het hele gezin. Als je serieus bent en niet bang bent om tijd en energie te steken in het opvoeden en verzorgen van een grote, ruige vriend, is het tijd om uit te kijken voor schattige puppy's. En als iemand al in uw huis is verschenen, help dan uw trouwe vriend om het leven van een gelukkige hond te leiden!

In de volgende video vindt u een overzicht van het ras van de Bernse herdershond.