Waarom wordt de cavia zo genoemd?

Fokkers afgeleid ongeveer 80 rassen en variëteiten van cavia's, verschillend in grootte, textuur van de dekking, kleur. Maar mensen weten er niet zoveel van. We zullen proberen dit gat met interessant materiaal te vullen.

Cavia's (of cavia's) worden knaagdieren van de gelten van de cavia-familie genoemd. Niettemin kruist het dier op geen enkele manier het varkensras en correleert het ook niet met de bewoners van de zeebodems. Hun familieleden zijn konijn, eekhoorn, bever, capibara.

Bovendien is het onwaarschijnlijk dat ze op enigerlei wijze worden geassocieerd met Guinee. Een dergelijke "lastige" naam van deze goedaardige dieren kreeg historisch gezien in verband met hun uiterlijk, rekening houdend met de fysiologische en gedragskenmerken, evenals op basis van hun habitats en distributiekenmerken. Bij deze gelegenheid zijn er een aantal versies, maar de voorkeur geven aan een van deze is vrij moeilijk.

Caivey (een andere naam voor cavia's) zijn zeer oude dieren. Ze temidden van hun Inca's in de XIII - XV eeuw, gebruikten als een bron van waardevol, dieetvlees en voor decoratieve doeleinden. Volgens onderzoeker Neringa werden de mummies van dieren in Peru gevonden op de begraafplaats van Ancona. Zoals een van de betrouwbaarste versies zegt, leven hun vermeende wilde voorouders nog steeds in Peru.

Tegenwoordig bevatten Peruaanse ondernemingen tot 70 miljoen gedomesticeerde dieren. Elk jaar produceren ze ongeveer 17.000 ton waardevol vlees. Eeuwenlang hebben de bewoners van de Andes het vlees van deze dieren geleverd, dat een heel complex van voedings- en smaakeigenschappen heeft.

Het dier kan zichzelf niet actief verdedigen en daarom gedwongen worden in groepen te leven. En het team is, zoals je weet, moeilijk te overrompelen. De watchdog-functies worden expliciet uitgedrukt en worden zelfs in paren in de volgorde van opvolging uitgevoerd. Ze reproduceren op verschillende tijdstippen van het jaar intensief vanwege de noodzaak om de soort te beschermen.

Bovendien hebben varkens een zeer gevoelig oor en een ongewoon ontwikkeld reukvermogen. Wanneer een gevaar zich voordoet, verbergen de dieren zich snel in hun holen waar de agressor hen niet kan bereiken. Varkens zijn extreem schoon - ze "wassen" zichzelf vaak en wassen hun kinderen onvermoeibaar. Daarom is het voor roofdieren niet gemakkelijk om het dier met geur te vinden - zijn pelsmantel ademt alleen de subtiele ruikt naar hooi.

In Europa werden deze harige dieren bekend in de 16e eeuw na de verovering van een aantal Amerikaanse regio's door de Spaanse conquistadores. Later, door water, waren ze in Europa, waar ze zich als huisdieren verspreidden.

Het gemiddelde gewicht van een volwassen bof is 1-1,5 kg, lengte - 25-35 cm. Sommige vertegenwoordigers bereiken 2 kg. Ze leven 8-10 jaar.

Bij tamme varkens is de kleur meestal bruin-grijs, de buik is licht. Wilde zwijnen zijn meestal grijs. Er zijn verschillende groepen van rassen van huisdieren (met verschillende kleuren):

1. met kort haar (selfs, kruisen en anderen);
2. met lang haar (Texel, Peruviaans, Merino, Angora);
3. met harde wol (teddy, rex);
4. zonder wol of met een kleine hoeveelheid (wol en dun).

'S Nachts kunnen ze de tweet nauwelijks horen als vogels. Huwelijksliederen worden uitgevoerd door mannen in de stijl van verschillende tonen. Vanwege hun hoge gevoeligheid voor pathogenen van een aantal infecties, worden dieren veel gebruikt voor laboratoriumexperimenten. Deze kwaliteit leidde tot hun gebruik bij de diagnose van verschillende ziekten - difterie, tuberculose en andere.

In onderzoeken van beroemde Russische en buitenlandse wetenschappers-bacteriologen (I.I. Mechnikov, N.F. Gamalei, R.Kokh) bezetten Keivi een leidende positie onder proefdieren.

Bedenk eens waarom dit grappige kleine dier zo vreemd genoemd wordt. Er zijn verschillende hypotheses over de oorsprong van de naam, respectievelijk onderscheiden ze een aantal directe tekens van twee belangrijke factoren:

1. verschijning;
2. Gedrag en geluiden.

Voor de eerste keer dat het dier in zijn wetenschappelijke verhandelingen ("Chronicles of Peru") schrijft Pedro Ciez de Leon in 1554, noemt het "Kui" (Spaanse Cuy). Later in de boeken van Diego G. Olgina (1608) zijn er "Ccoui", "Ccuy", wat letterlijk betekent "het lokale kleine konijn". Tegelijkertijd wordt "ccuy" vertaald als "geschenk". In Amerika hebben verschillende leden van deze familie deze naam bewaard in onze tijd.

Als we er rekening mee houden dat het voedingsvlees van een dier met plezier werd gegeten, het dier werd vereerd en beeldjes en andere decoratieve voorwerpen met zijn afbeelding nog steeds bestaan, dan komt het woord 'geschenk' in zijn semantische inhoud volledig overeen met het object.

De naam "cavia" verscheen vanaf het moment dat de dieren in Europa verschenen, waar ze door Spaanse zeelieden werden gebracht. Daarom is het zeer waarschijnlijk dat de dieren hun Europese naam in Spanje hebben gekregen. Dus, met de lichte hand van de Spaanse matrozen, veranderde het "konijn-dar" in een varken. En aangezien deze 'gave' overzee was, werd het dier bij aankomst in Europa ook 'zee', hoewel het niet leerde zwemmen.

Door zo'n naam te geven en oplettend te zijn, gingen de auteurs terecht uit van verschillende specifieke kenmerken van het dier, kenmerkend voor het uiterlijk, evenals fysiologische en gedragskenmerken.

Kenmerkend voor caivi: langwerpig lichaam, ruw haar, korte nek, kleine benen. Op de voorste ledematen zijn er 4, en op de achterste - 3 vingers, uitgerust met grote, vergelijkbaar met de hoef, klauwen. De staart ontbreekt. De stem van het dier is als gorgelend water en als hij bang wordt, verandert hij in een krijsende stem. De geluidsemissies van de kleine dieren lijken duidelijk op het gemopper van varkens.

Bovendien lijkt de stompe vorm van het gezicht erg op het varkensvarken.

Het is waarschijnlijk dat hier een rol speelde en de manier waarop de inboorlingen varkens voor voedsel kookten. Pre-karkassen werden gebrand met kokend water om wol te verwijderen, zoals het verwijderen van varkensharen uit varkens.

En ook te koop aangeboden in Peru lijken de karkassen van het dier erg op karkassen van melkvarkens.

De bestaande indirecte tekens, die in hun meerderheid de eerder geciteerde hypothesen van het verschijnen van de naam "cavia" bevestigen. Er zijn echter tegenstrijdigheden.

Dus de Engelse naam met het woord "Guinese" wordt ook op verschillende manieren uitgelegd. Een van de versies is gebaseerd op het feit dat de handel met Guinee op het moment van het verschijnen van dieren in Europa het meest intens was, en daarom werd het vaak verward met andere gebieden. Een andere versie bepleit de opvatting dat de Keiwie oorspronkelijk niet gedomesticeerd was, maar alleen als voedingsproduct werd gebruikt. Het is mogelijk dat de opkomst van het idioom cavia - "varken voor Guinee" - hiermee verband hield (tot 1816 was Guinee een munt genoemd naar de staat Guinee, waar de Britten goud afmaakten).

Een andere veronderstelling - in Engeland van die tijd, "Guinea" in zijn nominale interpretatie correspondeerde met alles wat uit verre overzeese gebieden kwam. Er is ook een suggestie dat Keiwi daadwerkelijk voor 1 Guinea handelde.Het is mogelijk dat de letters in de namen Guiana (Guyana) en Guinee (Guinea) elementair verward zijn.

De gebruikte wetenschappelijke Latijnse term is Cavia porcellus, die porcellus - "klein varken" bevat, maar het woord cavia komt van cabiai. Vandaar dat de specialisten de naam Cavy (keiwi) gebruiken, terwijl de term "cavia" breder wordt gebruikt.

We hebben de term afkomstig uit Polen (swinka morska) en in Polen - uit Duitsland.

In de meeste gevallen bevat de definitie van dieren het woord 'varken'. Dus de Fransen hebben een Indiaas varken, de Nederlanders hebben een Guinees varken, de Portugezen hebben een klein Indiaas varken en de Chinezen hebben een Nederlands varken. De lijst kan worden voortgezet.

Er zijn echter parallellen met andere dieren. In het Japans - モ ル モ ッ ト (morumotto - marmot); in het Spaans - conejillo de Indias (klein Indiaas konijn); op een van de Duitse dialecten - merswin (dolfijn). Dergelijke scherpe verschillen worden meestal verklaard door de taalkundige kenmerken van de taal en de toevalligheden in de uitspraak.

Samenvattend merken we dat het dier in verschillende talen anders wordt genoemd:

1. in het Duits - cavia;
2. in het Engels - cavia, home keiwi, rusteloos (mobiel) kevey;
3. in het Spaans - Indiase bof;
4. in het Frans - Indiase bof;
5. in het Oekraïens - morska bof, cavia guvineka;
6. in het Italiaans - Indiase bof;
7. in het Portugees - Indiaas varken;
8. in het Nederlands - een Indiase bof.

Het is duidelijk dat een bepaalde variëteit aan namen de geschiedenis en bron van dieren in een bepaald land weerspiegelt. Een belangrijke factor in dit verband zijn de taalkenmerken van een bepaald land. Niettemin spreekt de aanwezigheid van de overweldigende 'zwijnen'-analogie in de naam van dit schepsel voor de basisversie. Bovendien is de "bof" niet zozeer schadelijk voor het oor, omdat het de oorsprong van het oor is.

Zie waarom de cavia wordt genoemd in de volgende video.