Maine Coons Polydacty: Functies en regels van inhoud

In moderne tijden hebben mensen steeds meer gezelschapsdieren. Maine Coons - een van de meest populaire rassen onder felines. Ze trekken de aandacht met hun gratie en enorme omvang. Het dier is actief verspreid op het grondgebied van Amerika, dat wordt beschouwd als hun thuisland. De samenleving scheidt vaak gewone Maine Coon van polydactyl.

Polydactyly - een natuurlijke mutatie, gekenmerkt door het verschijnen van extra vingers. Dit gen verschijnt niet vaak, in 50% van de gevallen, en alleen als er een verandering is in een van de ouders. Het omgekeerde proces wordt oligodactylie genoemd. Bovendien worden polydacten beschouwd als intelligenter en speelser.

Tegenwoordig beschouwen razvodchiki polydactyly ras standaard. Het is van twee soorten:

• preaxial - extra duim;
• postaksialnaya - extra pink.

De eerste soort komt vaker voor dan de tweede. Vaak zijn mutaties uitsluitend forelimbs. Het is een bewezen feit dat meer dan de helft van de Maine Coon-populatie mutaties heeft.

Experts verdelen de polys op 'goed' en 'fout'. Tot "rechts" behoren personen met extra vingers, die geen problemen hebben. "Wrong" wordt de Maine Coon genoemd, die op zijn beurt fysieke onderontwikkeling heeft, leidend tot een kromming van de gewrichten en botten van de onderarm. In de regel zijn dergelijke katten gecastreerd.

Volgens de legende verschenen de eerste individuen met mutaties bij het kruisen van wasbeerkatten met katten die in de havens van Boston woonden. Dat is de manier waarop de wetenschappers geloven dat het gen in dit ras is doorgedrongen en verschanst, omdat het dominant is. Sindsdien worden katten vaak satellieten voor zeelieden genoemd, scheepskatten.

Zeilers namen ze graag mee op een lange reis, omdat ze geloofden dat ze geluk brachten. Dankzij de extra vingerkootjes van de vingers waren ze gemakkelijker knaagdieren te vangen, om hun evenwicht te bewaren op het gladde dek, op het ijs en op andere oppervlakken. In sommige gevallen wordt beweerd dat de Maine Coons in water hadden kunnen vissen, een natuurlijk jachtinstinct bevestigt dit.

Veel grote figuren waren gefascineerd door veelzijdige wezens. Dus, Ernest Hemingway ontving een polydactyl Maine Coon als een geschenk en werd er verliefd op. Op dit moment ter ere van het museum kunt u een groot aantal Maine Coons met extra vingers zien. Ze worden ook vaak "Hemingway" genoemd ter ere van de getalenteerde schrijver. Theodore Roosevelt was ook verbaasd over de schoonheid van deze dieren. De eerste polyactische kat met de naam Slippers verscheen in het Witte Huis vlak onder hem.

Meestal lijkt de Maine Coon Polikad veel groter dan hun gebruikelijke familieleden. De poot van zo'n kat is breder, anders dan de standaardvorm. Hun ledematen lijken op wanten doordat hun vingers naar de zijkant uitsteken. Soms hoor je nog "sneeuwschoenen", wat ook benen met veranderingen betekent.

Zelfs bij personen met een mutatie wordt een duidelijk bredere ribbenkast waargenomen. Polydactyl kitten is moeilijker aan te passen, respectievelijk begint hij iets later te lopen dan gewone katten. De gewrichten en ligamenten van zestiendekatten zijn meestal sterker, wat betekent dat individuen gezonder zijn, zowel lichamelijk als geestelijk. De vachtkleur is hetzelfde als gewoonlijk.

Kittens zijn erg speels en spelen vaak met zichzelf. Dit ras houdt er niet van om op de grond te zitten, als ze niet de mogelijkheid hebben om energie te spenderen, hun capaciteiten te tonen, kunnen ze in een depressie vervallen. De vertegenwoordigers van het ras zullen je nooit lastig vallen, ze houden echt van kleine kinderen en ze zullen ze nooit beledigen. DHet belangrijkste kenmerk is trouw, het is niet vaak voor niets dat ze worden vergeleken met honden. De eigenaren zeggen dat hun intellect vergelijkbaar is met menselijke intelligentie, ze zijn erg spraakzaam en weten hoe lief te hebben.

Polydactanten zijn pas sinds 2008 erkend. Hoewel ze als een afwijking van de normen worden beschouwd, kunnen ze nog steeds deelnemen aan tentoonstellingen, maar ze kunnen de ruimte niet bezetten. Tegenwoordig is er een ontwikkeling van afzonderlijke standaarden voor individuen met een mutatie, en het is niet verrassend dat ze in de nabije toekomst zullen kunnen strijden voor de kampioenstitel. Er zijn verschillende organisaties die katten herkennen en ondersteunen met mutatieaanpassingen. Bijvoorbeeld: CFA, TICA, CFF en ACFA.

Het grootste deel van de Maine Coon met polydactyly bevindt zich in de Verenigde Staten van Amerika. In ons land zijn ze weinigen. Velen beschouwen ze als aantrekkelijke dieren die geluk brengen in het huis. Het andere deel, relatief klein, vindt ze lelijk. In de oudheid werden dergelijke katten in Europa uitgeroeid, alle afwijkingen van de normen werden niet erkend.

In de loop van de tijd veranderde de houding tegenover mensen met meerdere tenen. Als tot de jaren 80 zo'n fenomeen niemand trof en geen publieke aandacht trok, veranderde alles in de jaren 90. De oprichting van speciale kwekerijen voor het fokken van katten met een mutatie is begonnen. Tegenwoordig zijn polydactyl Maine Coons erg populair, nemen deel aan tentoonstellingen en zijn op geen enkele manier verboden in landen over de hele wereld. Het idee om speciale individuen te scheiden in een afzonderlijke soort wordt naar voren gebracht.

Om een ​​kat met een mutatie te krijgen, is het noodzakelijk dat een van de ouders de drager is. Gezien het feit dat het gen dominant is, is de kans op het hebben van een polydactyl kitten 50%. Door de generatie wordt de mutatie niet op dezelfde manier overgedragen als de vorm van de poten. Het kan verschillen van de ouder, met een andere vorm en aantal vingers.

Maine-coons verscheen pas in de jaren 70 in Europa en sindsdien is constant selectiewerk verricht. Het is dankzij het harde werk dat nieuwe kleuren en enkele interessante functies zijn verschenen. Een langwerpige snuit, schuine ogen, een lang lijf en dik haar zijn allemaal kenmerkende eigenschappen van de Europese Maine Coon.

Amerikaanse vertegenwoordigers hebben kleinere afmetingen, maar geen minder ontwikkelde spieren en uithoudingsvermogen. Ze zien er heel vriendelijk uit vanwege ronde expressieve ogen. De aanwezigheid van dikke, elegante wol met tabby patronen geeft ze een zekere charme. Kwasten op wijd uitgezette oren zijn afwezig.

Polydactyly is een mutatie die op geen enkele wijze schadelijk is en niet voorkomt dat de kat volledig leeft. Het beïnvloedt alleen het uiterlijk, bovendien zijn poly katten gezonder dan hun familieleden.

Dit heeft natuurlijk geen invloed op u of uw gezinsleden, omdat deze verandering niet wordt doorgegeven aan de persoon. We begrijpen dus dat polydactyly niet als een ernstige afwijking wordt beschouwd, dus kan met volledige zekerheid worden gezegd dat er geen problemen zullen zijn met katten met polydactyly.

Hoe ziet polidakty eruit, zie hieronder.