Shopaholisme: wat is het en hoe kom je er vanaf?

De mens evolueert, verandert, en met hem verandert hij mentale stoornissen. Een van de nieuwste vermeldingen in de naslagwerken van psychiaters was shopaholisme. Op het eerste gezicht kan onschadelijk op het eerste gezicht - winkelen en winkelen - het leven van een persoon, zijn familie, onherkenbaar ontsieren om zijn persoonlijkheid te veranderen.

In de taal van artsen en wetenschappers wordt shopaholisme het mooie woord oniomania genoemd. Deze definitie komt van de Griekse woorden "onius" - "te koop" en "manie" - "gekte". Het probleem is dus een irrationele, onweerstaanbare wens om op zijn minst iets te kopen. In dit geval, de shopaholic stelt geen vragen over de haalbaarheid van de aankoop, de noodzaak ervan, hij is blij met het proces van het maken van aankopen. De positieve emoties die hem vergezellen worden een soort drug, verslaving ontwikkelt zich van hen.

Als medische term werd de definitie van 'onymania' voor het eerst in de geschiedenis voorgesteld in de 19e eeuw door een psychiater uit Duitsland, Emil Crepelin, die met collega's voor het eerst de aandacht vestigde op het vreemde gedrag van sommige mensen in winkelcentra en winkels. Psychiaters over de hele wereld waren het erover eens dat shopaholisme een psychische stoornis is, en alleen vertegenwoordigers van de American Psychiatric Association weigerden lange tijd de buitensporige pijnlijke passie voor winkelziekte te erkennen. En pas in 2009 gaven Amerikaanse artsen voor het eerst toe dat het gedrag van een shopaholic identiek is aan het gedrag van patiënten met manische symptomen.

Volgens statistieken, met de ontwikkeling van grote winkelcentra en grote winkels, is shopaholisme bijna epidemisch geworden. Alleen al in Duitsland lijden ongeveer een miljoen mensen aan oniomanie, in de VS zijn er ongeveer 13 miljoen van dergelijke mensen, in het VK zijn er ongeveer 700 duizend van dergelijke patiënten, in Italië, Spanje en Schotland heeft tot 40% van de vrouwen tussen de 15 en 35 te maken met een of andere vorm van kanker. oniomania. En het aantal shopaholics groeit, want nu om plezier te hebben van winkelen hoef je niet eens naar de winkel te gaan, alles wat je nodig hebt is om alles online te bestellen.

De gevolgen van shopaholisme lijken sterk op de effecten van alcoholisme, drugsverslaving en gokken. En dit betekent dat onyomanie niet als een slechte gewoonte kan worden beschouwd - het is een psychische stoornis. Hier zijn slechts enkele van de meest voorkomende effecten van niet te stoppen dorst om te kopen:

• enorme persoonlijke en gezinsschulden (een maandsalaris kan binnen een paar minuten verdwijnen);
• het misdrijf van de wet is winkeldiefstal, fraude, afpersing, prostitutie, omdat een shopaholic op zoek naar middelen om te winkelen klaar is voor alles, zoals een drinkend persoon - voor een glas alcohol en een verslaafde - voor een dosis bedwelmende substantie;
• echtscheiding, uitval van het gezin, persoonlijke onzekerheid en eenzaamheid - en psychologie is hier machteloos.

Sociologen en artsen hebben gemerkt dat pandemische uitbraken van oniomanie worden geregistreerd tijdens perioden van vakantiepromoties en -verkoop. Vanwege het onweerstaanbare verlangen naar aankopen moest de vrouw van de beroemde voetballer David Beckham Victoria haar huis verpanden voor schulden. Zanger Britney Spears werd een shopaholic, op de vlucht voor een depressie, die vielen tijdens de behandeling van drugsverslaving. Winkelen hielp haar om haar op te vrolijken. Maar niet lang.Al snel ontstonden er grote schulden, Britney kreeg een ernstige zenuwinzinking en ging opnieuw naar een psychiatrisch ziekenhuis.

Hollywood-actrice Cameron Diaz - de shopaholic met de ervaring, ze brengt aankopen mee naar huis en pakt zelfs niet veel pakketten uit. Dit is niet nodig - het plezier van het proces is opgedaan. Krantenmagnaat William Hearst, die in 1951 stierf, leed aan ernstige oniomanie - hij kocht volkomen onnodige dingen. De piek was de acquisitie "van verlangen" van het Spaanse klooster van de tiende eeuw in Segovia voor 40 duizend dollar. Om de aankoop bij de tycoon af te leveren, moest ik het klooster op de stenen demonteren, nummeren en Hearst langs een speciaal aangelegde spoorlijn sturen.

Shopaholisme treft vaak vrouwen, terwijl leeftijd niet significant is. De eigenaardigheid van deze psychische stoornis is dat shopaholics zelf trots hun zwakte toegeven, ze maken zichzelf slachtoffer van verslaving en laten gemakkelijk de afhankelijkheid van anderen zien. Alcoholisten en drugsverslaafden, moet worden toegegeven, zijn bescheidener in het aantonen van hun passies.

De redenen die kunnen leiden tot een ongezonde houding ten opzichte van winkelen zijn talrijk. Artsen geloven dat de hoeksteen van dit soort afhankelijkheid aandachttekort is, een gevoel van eenzaamheid en een lege innerlijke leegte. Shopaholics hebben behoefte aan liefde en erkenning, in uitvoering. Een andere veel voorkomende reden van Duitse specialisten is een staat van depressie. Een persoon kan erin duiken vanwege verschillende levensomstandigheden. En op een gegeven moment lijkt het erop dat aankopen een gevoel van illusoir geluk geven, zo noodzakelijk voor depressieve personen.

Onder andere redenen die een geobsedeerde shopaholic "zonder remmen" maken van de gewone klant, zijn er verschillende factoren.

• Minder zelfcontrole. Enthousiaste persoonlijkheden weten vaak niet hoe ze op het juiste moment moeten stoppen.
• Behoefte aan adrenalinestoot. Een echte chemische verslaving wordt geproduceerd door dit hormoon, en hoe vaker een persoon adrenaline "vangt", hoe groter de behoefte eraan. Kopen is een minispanning en het gaat ook gepaard met een verhoogd niveau van bepaalde hormonen.
• De illusie van almacht en macht. Merk op hoe shopaholics aankopen kiezen - ze nemen niet alleen dingen, ze nemen dingen die voorwaardelijke machtssymbolen kunnen zijn. Bovendien behandelen de verkopers op het moment van aankoop de koper vriendelijk, prijzen hem, respecteren en vleien hem - in zo'n omgeving is het gemakkelijk om je een meer betekenisvol persoon te voelen.
• De illusie van vrijheid. De shopaholic respecteert zichzelf, hij heeft de illusie van keuze, keuzevrijheid. Het is vooral leuk als hij niet krijgt wat nodig is, maar wat "gewoon wilde".

De voorwaarden die leiden tot de ontwikkeling van oniomania zijn ook talrijk. Dit zijn kenmerken van opvoeding in de kindertijd, en relaties met leeftijdsgenoten in de adolescentie, en persoonlijke ervaringen met liefdesrelaties. Heel vaak zijn shopaholics mensen van wie de ouders alles gewoonlijk hebben opgeslagen - ze breken persoonlijke stereotypen en verkeerde attitudes, geleend van de jeugd dat "modieuze kleding je populairder en begeerlijker maakt", "geld beslist alles", je in staat stellen te compenseren voor fouten in persoonlijk leven, kinderloosheid, een mislukte carrière.

Opgemerkt moet worden en de sociale factor - we letterlijk opleggen kopen: reclame, promoties, verkoop en kortingen voor beïnvloedbare en ongelukkige mensen op hun eigen manier met grote interne leegte is een vent, en voor ondernemers is het slechts een middel tot verrijking. Reclame is opdringerig voor de psyche, wat niet alleen aangeeft dat de aankoop een persoon gelukkiger, meer succesvol zal maken, hem status zal geven, maar ook smaakt bepaalt en vormgeeft. Dit is een enorme manipulatie, maar velen realiseren zich de simpele waarheid niet - ons bewustzijn is genadeloos gemanipuleerd.Reclame belooft het welzijn, het leven, uiterlijk, succes en erkenning te verbeteren. Er is maar één ding nodig: kopen en alle problemen worden opgelost.

Hoe een shopaholic te onderscheiden van een gewone liefhebber van winkelen - de vraag is duidelijk en voorspelbaar. Maak het gemakkelijk, want een afhankelijk persoon wordt gekenmerkt door manische handelingen. Een shopaholic kan:

• zo maar naar de winkel gaan, zonder een doel, zonder een duidelijk gearticuleerd verlangen om iets concreets te kopen;
• Een shopaholic brengt veel tijd door in de winkel, totdat hij rondkijkt, probeert, voelt dat de meeste goederen worden gepresenteerd, hij zal niet kalmeren;
• wanneer de keuze is gemaakt, kan een echte shopaholic de vraag om welke reden dan ook niet beantwoorden aan de hand van welke criteria, heeft hij gekozen wat hij heeft gekozen, heeft hij eenvoudigweg geen objectieve geldige reden voor een dergelijke keuze
• onyomans kunnen modebladen heel lang met grote belangstelling bestuderen, terwijl een gewoon persoon deze publicaties snel kan bekijken;
• Een persoon na aankoop kan uren en zelfs meerdere dagen besteden aan het bespreken van zijn aankoop met anderen;
• als er geen mogelijkheid is om in de winkel te komen of een aankoop te doen, valt de verslaafde in een depressieve toestand, die voornamelijk wordt gekenmerkt door apathie - alles verliest zijn betekenis, niets is interessant;
• verslaafden die verslaafd zijn aan winkelen weten niet hoe ze moeten sparen, ze geven soms geld uit aan de laatste cent zonder na te denken over hoe ze verder zullen leven.

Na een dag winkelen, wanneer de euforie voorbijgaat, kan een shopaholic spijt hebben van het kopen, geld spenderen aan een onnodige aankoop en een reprimande geven dat er geen meer zal zijn. Maar de behoefte aan adrenaline laat zich snel weer voelen, en opnieuw vindt de winkelcyclus plaats in een staat die op een trance lijkt. Wanneer negatieve gevolgen optreden - schulden, echtscheiding, veroordeling, afwijzing door familieleden, begint de verslaafde tekenen van persoonlijkheidsbeschadiging te ervaren. Hij valt in agressie, die wordt vervangen door apathie, slaap wordt verstoord, er zijn problemen met bloeddruk, hoofdpijn, slaapstoornissen, obsessieve ideeën, hallucinaties zijn mogelijk.

Oniomany is anders, maar de indeling is zeer voorwaardelijk. De finale van een dergelijk verhaal met elk type is één - eenzaamheid, ziekte, afhankelijkheid van alcohol of psychotrope stoffen, schulden, geruïneerd leven. Dus voorwaardelijk afhankelijk kan worden onderverdeeld in verschillende categorieën.

• Bewuste Shopaholic - hij begrijpt het probleem, ontkent niet dat hij onlogisch handelt, ten onrechte is hij zich goed bewust van de mogelijke gevolgen, maar weet ook dat hij de volgende aanval van manie niet aankan. Gebruikt vaak zwakte om spanning te verlichten, vermoeidheid, vindt een excuus.
• Spontane shopaholic - proberen zichzelf te beheersen, zelfs boodschappenlijstjes kunnen maken. Maar nog steeds te veel ophalen, hun acties rechtvaardigen met aandelen, kortingen, verkoop.
• Doelgerichte Shopaholic - heeft geen adequate perceptie van zijn probleem, herkent het niet. Ontkent de gevolgen, ziet kritiek als een uiting van vijandigheid. Hij spendeert alles tot een cent, kan een aanval niet rechtvaardigen, maar in het algemeen ging hij naar de winkel, wat hij kocht, hoeveel en waarom hij het deed.
• Waar shopaholic - hij koopt ter wille van de aankoop, soms zonder passend, dingen passen hem niet in grootte, maar dit verwart niet. Het verdere lot van verworven goed is oninteressant. Wat belangrijk is, is het acquisitieproces.
• Latent shopaholic - een persoon herkent zichzelf niet als zodanig, hij is altijd van plan om te kopen en neemt alleen wat hij heeft gepland, maar in enorme hoeveelheden, verschillende redelijke grenzen overschrijdend. Ze hebben hier altijd een excuus voor - er was een actie "koop 10 voor de prijs van 1" of "de prijzen waren zo verlaagd dat ze besloten om de toekomst te nemen".

Het is mogelijk om van oniomanie af te komen, en het probleem is op dezelfde manier opgelost als de meeste andere gedragsproblemen. Allereerst moet je begrijpen dat shopaholisme niet alleen maar een slechte gewoonte is, het is een ziekte, en daarom is het onmogelijk om simpelweg te stoppen met winkelen en alles wat je leuk vindt te kopen. Een persoon kan niet stoppen met ziek zijn als hij dat wil. Eerst moet je een woord geloven - het is een ziekte en het moet worden behandeld. Als je dit begrepen hebt, is het niet nodig om excuses te zoeken, maar om je te wenden tot een specialist die een adequate behandeling kan voorschrijven - een psychiater of psychotherapeut.

Voor de behandeling van shopaholisme met behulp van verschillende methoden van psychotherapie. De arts kan de omstandigheden bepalen waarin de wens om te gaan winkelen het vaakst voorkomt. Verdere samenwerking met de patiënt zal gericht zijn op het uitsluiten van de oorzaken die meestal tot mislukken leiden.

Om snel met het probleem om te gaan, werkt het niet, moet je al geruime tijd vechten. In de tweede fase creëert de psychotherapeut nieuwe, correcte houdingen, zodat een persoon zijn kijk op het proces van een aankoop als geheel kan veranderen.

Psychotherapie is zonder twijfel werken met de sensuele sfeer - het is belangrijk om de invloed van schuldgevoelens, angst voor eenzaamheid te verminderen, een persoon moet leren goed te leven en negatieve gevoelens.

In dit stadium is soms medicamenteuze ondersteuning van de psychotherapeutische cursus vereist: antidepressiva, slaappillen om de slaap te normaliseren en sedativa. Maar medicijnen worden alleen begrepen als hun ontvangst wordt gecombineerd met een psychotherapeutische behandeling. Het is in principe onmogelijk om Onyonia alleen met medicijnen te overwinnen.

In de revalidatiefase is het belangrijk dat iemand een steungroep bijwoont, leert hoe hij zijn tijd, zijn budget en vooral zijn uitgavenzijde correct en nauwkeurig kan plannen. Als een persoon de motivatie heeft om van shopaholisme af te komen, zal hij in staat zijn, zijn de voorspellingen gunstig.

Preventie van wanorde omvat enkele eenvoudige, inherent, tips, let op dat alle kopers waard zijn, omdat de potentiële shopaholic in ieder van ons leeft.

• Plan altijd je aankopen - of het een grote koop is of een 'kleinigheidje' van een huishouden. Bestudeer vooraf de markt, kijk naar modellen, de prijzen, het bereik. Nou beeld je in wat je wilt kopen. Probeer op zijn minst twee plaatsen te vinden waar dergelijke goederen goedkoper worden aangeboden dan de oorspronkelijke prijs. Het kost tijd en het helpt spontane aankopen te voorkomen. Als je van plan bent iets te kopen, probeer dan niet eens in je gedachten de mogelijkheid te rechtvaardigen om daarnaast een soort accessoire bij de hoofdaankoop te kopen. Een accessoire nodig - koop het later, kom naar de keuze op hetzelfde principe.
• Vergeet niet dat de actie en korting geen reden is om een ​​aankoop te doen. Omdat de goederen plotseling vielen, werd het niet noodzakelijker voor u.
• Koop geen aankopen voor de toekomst - er is een grote kans dat het ding nooit van pas zal komen.
• "Nieuwe collectie" - Dit is een concept waarvan je over het algemeen weg moet blijven. Dit betekent automatisch hoge prijzen. Als je precies datgene uit de nieuwe collectie wilt hebben, wacht dan even, binnen een maand neemt deze collectie deel aan de verkoop.
• Gebruik geen creditcards meer. Het is handig om te lenen. Maar juist deze mogelijkheid draagt ​​bij aan de ontwikkeling van afhankelijkheid. Betalen met pinpas of alleen contant zal u helpen om beter te begrijpen hoeveel u uitgeeft en hoeveel u nog over hebt.
• Laad geen grote bedragen op bij het verlaten van het huis. Beperk jezelf tot een minimum - op reis, voor lunch, op eten voor het avondeten. Dus er zal geen verleiding zijn om de jurk die je leuk vindt met spoed te kopen in de etalage waar je langs ging.