Gokken: typen en manieren van vechten

Gokonderwerpen mensen van alle leeftijden. En sociale status, opvoeding, beroep, hobby en omgeving hebben geen invloed op de waarschijnlijkheid van gameverslaving. Lange tijd werd gokken beschouwd als gewoon een slechte gewoonte, maar toen werd het toegevoegd aan de lijst met psychische aandoeningen, verslavingen die kunnen en moeten worden behandeld.

Gokken in de brede zin van het woord verwijst naar elke pathologische afhankelijkheid van de gameplay. Dit geldt ook voor gok- en videogames en games op de beurzen. Daarom zijn er verschillende namen voor één probleem - gokken, ludomanie. Gokken is een van de meest voorkomende menselijke verslavingen ter wereld., het toegeeft leiderschap alleen aan zulke slechte gewoonten als alcoholisme en afhankelijkheid van verdovende middelen. Maar de valkuil zit hem in het feit dat slechte gewoontes zich graag groeperen, en daarom hebben spelers vaak last van zowel alcoholisme als drugsverslaving.

Gameverslaving verwijst naar niet-chemische vormen van verslaving. In medische termen is het verslaving, wat gepaard gaat met de allesverslindende passie van een man voor het spel. Dit werd lange tijd niet als een ziekte beschouwd, maar de laatste decennia hebben medische professionals gedwongen om hun houding tegenover het probleem te heroverwegen. - Het aantal gameverslaafden is tientallen keren gegroeid en het werd duidelijk dat het tijd was om in te grijpen in wetenschap en geneeskunde. De prevalentie van gokken wordt door de WHO als een epidemie geschat.

Er zijn allemaal nieuwe spelapparaten, enorme videogames, waarin miljoenen mensen worden getrokken. Maatregelen om gokautomaten en casino's te beperken helpen, maar niet zo goed als het eerst leek: gamers zijn verhuisd naar het internet en hebben gratis speelruimtes waar gokken is toegestaan, en illegale casino's en speelzalen bloeien met badstof.

Gamer is aanzienlijk beperkt in wereldbeeld. Zijn interessegebied is erg smal, hij is bijna altijd in een alarmerende staat en het coördinatensysteem van waarden dat belangrijk is voor het normale menselijke leven - familie, kinderen, gezondheid en professionele realisatie gaan naar het tweede, derde en vierde plan. De game neemt de eerste plaats in het leven van de gamer in.

Degenen die gokverslaving als een ziekte niet beschouwen, hebben het bij het verkeerde eind. Gokken is officieel opgenomen in de ICD-10 als een geestesziekte onder de code F 63.0. Het feit dat dit een echte ziekte is, wordt erkend door artsen over de hele wereld.

Het spel is een belangrijk cognitief proces dat kinderen helpt de wetten van het universum te beheersen, en daarom ligt de liefde van het spel als geheel in ieders bloed. Kenmerken van gokken liggen in het feit dat een persoon een bepaalde 'onevenwichtigheid' is - een spel dat op zich geen kwaad kan doen, maar het belangrijkste onderdeel van het leven wordt. Het feit is dat op het moment van het spel een persoon sterke emoties kan voelen die niet beschikbaar zijn voor hem in het dagelijks leven. Daarom is het, om iets na een werkweek te spelen, bijvoorbeeld niet verboden, voor een emotionele "release". En velen slagen er zelfs in om periodiek gokspelen te spelen, zonder erin te worden betrokken vóór de pathologische afhankelijkheid.

In het geval van gamers is alles anders.Ze zijn niet in staat om de pijnlijke verslaving te overwinnen die alle andere verlangens en waarden verdringt, waardoor de betekenis van het menselijk leven wordt gedevalueerd. De gokmechanismen lijken sterk op de mechanismen van alcoholisme. - een persoon kan in zichzelf geen overweldigend verlangen onderdrukken, omdat het ontwenningssyndroom eigenlijk op het fysieke niveau is. Hij is niet in staat zichzelf kritisch te behandelen, zijn acties, heeft geen controle over hen en kan de omgeving niet op een verstandige manier beoordelen. Een persoon spelen in een vlaag van onbeheersbare verlangens zit op elk moment, zonder zijn tijd en financiële middelen sober te waarderen, zonder te kijken naar de behoeften van zijn familie, zijn eigen behoeften. Het spel eindigt voor hem wanneer de aanval voorbij is. En tot de volgende aanval kan hij kritisch kijken naar zijn acties. En de volgende aanval zal gebeuren. Daarom wordt gokken beschouwd als een chronische psychische aandoening die vatbaar is voor herhaling en progressie (aanvallen worden frequenter en sterker in de tijd).

Sociologen hebben gemerkt dat in de meest welvarende landen het niveau van gokken bij volwassenen lager isdan in landen met onstabiele economieën en andere problemen (0,4% versus 7%). In Canada bedraagt ​​de prevalentie van kansspelen bijvoorbeeld niet meer dan 1,5%, en in Rusland en op het grondgebied van de voormalige GOS-landen - van 3,5%. Kinderen en tieners, ongeacht hun land van verblijf, lijden tweemaal zo vaak aan gokken als volwassenen.

Gameverslaving heeft verschillende vormen. Ze zijn allemaal gevaarlijk, niet alleen voor de gezondheid, maar ook voor het menselijk leven. De classificatie is gebaseerd op het type spellen.

Dit zijn casino's, gokautomaten, online casino's, kaartspellen, roulette en ga zo maar door. Dergelijke games hebben een oude geschiedenis. Maar de eerste casino werd in Venetië in de zeventiende eeuw geopend. Sindsdien hebben gokhuizen zich over de hele wereld verspreid en nu zijn ze aanwezig in de virtuele ruimte.

Gokken is aantrekkelijk voor een persoon omdat ze hem een ​​dergelijke hitte van passie laten ervaren, die hij eenvoudigweg niet in zijn dagelijkse leven kan krijgen. Bovendien is een belangrijke factor die de ontwikkeling van afhankelijkheid veroorzaakt, het vooruitzicht van verrijking, om de bank te verbreken, om makkelijk geld te verdienen of om andere waarden te verdienen.

De game-industrie bood de mensheid meer dan alleen een kans om geld te winnen. Ze bood hem een ​​alternatieve nieuwe wereld waarin iedereen kan worden wat ze willen. Is dit geen droom, geen utopie? Dientengevolge het aantal gamers dat verslaafd is aan videogames is de afgelopen jaren snel gegroeiden tegenwoordig is dit soort afhankelijkheid bijna hetzelfde als pathologische afhankelijkheid van gokken, en materiële beloningen zijn niet langer een stimulans voor spelers.

Volgens artsen en wetenschappers zijn netwerkspellen, vooral MMORPG, het meest verslavend. Na verschillende gevallen waarin mensen (inclusief kinderen) overleden aan uitputting, gebrek aan slaap tijdens een meerdaags spel, erkende de WHO dit type afhankelijkheid als een ziekte en nam het op in ICD-11 (de classificator zal ICD-10 vervangen in het begin van 2022).

Deze vorm van afhankelijkheid ontwikkelt zich vanwege ontevredenheid met de echte wereld, instabiliteit van de psyche, het verlangen om gerealiseerd te worden in de afwezigheid van het vermogen of de wens om dat in werkelijkheid te doen. In de virtuele ruimte is het gemakkelijk om een ​​held te zijn, niet te sterven, op te staan, te overwinnen, te overwinnen, hoogten te bereiken en zelfs de sterrenstelsels te besturen. Tegelijkertijd zorgden de makers van de spellen voor de beloning als een stimulans - de meeste spellen hebben een cyclus waarbij de speler een aantal ongrijpbare beloningen ontvangt voor de voltooide levels en prestaties, en dit moedigt een persoon aan om het spelproces voort te zetten.

Moderne onderzoekers van gokverslaving beweren dat pathologische manie kan ontstaan ​​als gevolg van overmatig enthousiasme voor een spel. In 2018 werd een lijst gepubliceerd met spellen die meestal de sterkste psychische verslaving veroorzaken, waarvoor gekwalificeerde medische zorg vereist is:

• DOTA-2;
• Madden;
• Grand Theft Auto V (GTA);
• minecraft;
• EverQuest;
• De Sims;
• World of Warcraft;
• pokemon;
• World of Tanks.

Je zou kunnen beweren dat dergelijke hobby's geen spel zijn, geen verslaving of een ziekte. Maar het feit blijft. Overmatige fascinatie voor loten, sportweddenschappen, spelen op het verschil in valuta of de waarde van aandelen wordt ook beschouwd als een vorm van gokken.

De organisatoren van loterijen en sweepstakes zijn helemaal niet bezorgd over de financiële situatie van de spelers. Ze geven om hun eigen winst. Maar om de loterij te spelen en te wedden, maakt men, vreemd genoeg, geloof in wonderen. In de kindertijd krijgen we sprookjes te horen waarin iets op een wonderbaarlijke, onverklaarbare manier gebeurt, en de hoofdpersonen die ontberingen en verdriet hebben meegemaakt worden opeens gelukkig en rijk (het verhaal van snoek en Emelya, de lamp van Aladdin en anderen).

Meestal wordt dit type verslaving niet aangetast door rijke mensen. Chronische pathologische "lotterijen" zijn mensen van wie de levensstandaard onder het gemiddelde ligt, volgens sociologen. Ze zijn klaar om de laatste centen voor een lot te geven, in de hoop hun "Aladdin-lamp" daar te vinden. Ongeveer hetzelfde gemiddelde portret van de regulars-sweepstakes.

Speculatie op de valutamarkt en aandelenmarkten vereist bepaalde vaardigheden. En hier ontwikkelt zich afhankelijkheid bij bepaalde mensen - goed thuis in wiskunde, kansrekening, politiek, economie, redelijk opgeleid. In feite is dit een gewone gok, hoewel ze het vertegenwoordigen als 'het werk van de geest'. Vreemd genoeg is op de beurs niet zo veel afhankelijk van een persoon en zijn mentale vermogens.

De situatie wordt verergerd door het feit dat tegenwoordig veel van dergelijke sites op internet niet alleen mensen gratis training bieden, maar zelfs klaar staan ​​om leningen te verstrekken voor verdere tarieven. Zeer snel krijgt de speler een zware financiële slavernij, van waaruit hij opnieuw wordt aangeboden om uit te stappen met behulp van herfinanciering en verdere spellen. De schuld groeit, de kans op een volledig faillissement en alle negatieve gevolgen die hieruit voortvloeien, waaronder ernstige psychische stoornissen, onaangepastheid in de samenleving en poging tot zelfmoord, neemt toe.

Het gedrag van gamers is behoorlijk karakteristiek. In het algemeen verschilt het niet veel van het gedrag van een alcoholist of drugsverslaafde, omdat zowel bij chemische als niet-chemische verslavingen de symptomen bij een persoon ongeveer dezelfde zijn.

De belangenkring van een persoon met gokverslaving is beperkt. En zelfs als hij vroeger dol was op lezen, reizen, veel communiceerde, meedeed aan archeologische opgravingen en schermlessen volgde, dan verloren met het begin van gokverslaving alle interesses hun aantrekkelijkheid, alleen interesse in het spel blijft. Dit is gemakkelijk te begrijpen wanneer je met iemand praat - hij is bijzonder tevreden met de bespreking van de details van het spel, zijn ervaring, subtiliteiten en geheimen. Andere onderwerpen die geen verband houden met de gameplay en alles wat er direct mee te maken heeft, worden met irritatie of uiterst onzorgvuldig ervaren.

De gamer stopt met communiceren met zijn oude vrienden, stopt met aandacht schenken aan familieleden en zichzelf, en kan vergeten te wassen, eten, eten. Hij verwaarloost de taken en zaken die zijn deelname vereisen, omdat dit hem afleidt van het spelen. Wanneer mogelijk speelt hij.Als er geen mogelijkheid is (ze hebben het licht uitgedaan, er is geen internet, de computer is stuk gegaan, enzovoort), is de gamer erg nerveus, hij is geïrriteerd, kan ontsnappen aan familieleden, gillen, terwijl hij alleen wonderen van vindingrijkheid kan tonen om de computer zo snel mogelijk te repareren elektriciteit zodat het spelproces weer mogelijk wordt.

Als de omstandigheden vereisen dat je het spel onderbreekt, na een korte tijd, de persoon begint grote angst en angst te ervaren, moet hij terugkeren naar het spel. Dit is net zo sterk als het verlangen van een alcoholist naar een glas alcohol, de drugsverslaafde, naar de volgende dosis van een verboden stof. Artsen merkten op dat 95% van de gamers met de ervaring van ontwenningsverschijnselen in het geval een persoon het speelvermogen ontneemt identiek zijn aan de klinische symptomen van het ontwenningssyndroom:

• sterk verminderde stemming;
• hoofdpijn met variërende intensiteit verschijnt;
• slaap is verstoord, slapeloosheid verschijnt;
• het is uiterst moeilijk voor een persoon om zich op iets te concentreren, om zijn aandacht te concentreren;
• "Gaten" verschijnen vaker in het geheugen - op korte termijn (een persoon kan zich niet herinneren wat hij 's morgens voor het ontbijt at, wat hij gisteravond heeft gedaan);
• spierpijn en tremor van de ledematen en de lippen kunnen verschijnen.

Met toegang tot het spel kan een persoon met een dergelijke stoornis niet alleen stoppen na een reeks verliezen of na een overwinning. In periodes van "verlichting" zijn gamers zich er goed van bewust dat zijn hobby hem en anderen schaadt, en daarom kan hij zelf beslissingen nemen om nooit meer te spelen. Maar deze beslissing komt bijna nooit tot leven, omdat er een heleboel redenen zijn waarom een ​​persoon steeds weer achter de computer zit of naar een gokvestiging gaat.

Psychiaters beschouwen gokken als een zeer complexe en aanhoudende schending, omdat het voortdurend wordt ondersteund door speciale denkfouten. Tactische fouten dragen bij aan een toestand die dichtbij de trance staat is. Daarin is een persoon er zeker van dat hij alles kan doen, dat "ik vandaag zeker geluk heb, ik weet het", dat "alleen een overwinning me zal helpen om schulden terug te betalen". Strategische irrationele fouten in het denkproces lokken een positieve houding uit van een persoon ten opzichte van zijn verslaving - hij begrijpt dat hij afhankelijk is, maar hij rechtvaardigt het om veel redenen. Zulke overtuigingen klinken meestal als volgt: "Geld bepaalt alles, opent deuren", "Alles wordt gekocht en verkocht". Tegelijkertijd is een persoon natuurlijk niet tevreden met wat hij heeft, maar hij droomt er constant over hoe zijn leven zal veranderen, en hijzelf, wanneer hij er uiteindelijk in slaagt een grote som te scoren.

Het gedrag van gamers is altijd cyclisch. Het is vrij voorspelbaar, het is voldoende om de volgorde van de fasen en hun symptomen te kennen.

• "Lichtperiode" (periode van onthouding) - Een persoon weigert te spelen, herkent misschien de onervarenheid van verder enthousiasme voor het proces, voelt zich schuldig.
• Periode van fantasie en projecties - er zijn gedachten over het spel, hun intensiteit neemt toe, angst, verstrooidheid begint te verschijnen. Geestelijk speelt een persoon al en wint en scrolt in zijn hoofd de gebeurtenis van zijn overwinning. Tijdens deze periode, misschien een groter seksueel verlangen, is er behoefte om iets te doen, terwijl gamers zich vaak volledig doelloos werk laden "voor werk".
• Beslissingstermijn - gedachten over het spel bereiken een obsessieve aard, er zijn tekenen van depressie, een onweerstaanbare emotionele aantrekkingskracht. Een verslaafde kan losraken, schreeuwen zonder reden, hij is erg geïrriteerd over kleinigheden. Gamer is in deze fase op zoek naar een reden om te spelen.
• Periode van weigering van de beslissing - een zeer gevaarlijke periode waarin een persoon een illusie ervaart over zijn wilskracht. Het lijkt hem dat hij de aantrekkingskracht nog een keer kon verslaan. Dit is slechts een illusie, bedrog. De verslaafde ontspant enigszins en gaat systematisch de volgende fase in.
• Implementatieperiode - ontving een salaris, ruzie met geliefden, er verscheen veel vrije tijd.De reden is misschien dat het om een ​​of andere reden gaat. De oplossing wordt geïmplementeerd. De man komt in het spel. De hierboven beschreven trance-status verschijnt (gemiddeld kan deze van 4 tot 15 uur duren). Hij is gelukkig, hij gelooft in zijn kracht, hij ervaart sterke emoties.
• Periode van terugkeer naar de realiteit - treedt op onmiddellijk nadat de emotionele stress begint af te nemen. De persoon is zich bewust van wat er is gebeurd en kan zichzelf niet uitleggen waarom dit opnieuw gebeurde. Hij is depressief. Hierna komt berouw, spijt en begint de "heldere periode" opnieuw.

Alles wordt in die volgorde herhaald. In de loop van de tijd wordt elke periode ingekort. Hoe langer de afhankelijkheid blijft, hoe korter deze perioden zijn en hoe sterker de afhankelijkheid. Met meer dan zes maanden van afhankelijkheid begint een persoon veel te liegen en zonder veel voordeel, conflicten, wrokverhogingen, neemt het niveau van empathie af (de gamer verliest het vermogen zich in te leven in andere mensen), er verschijnt een neiging tot criminele en criminele daden. De prestaties nemen af, het geheugen verslechtert.

Waarom gokken zich ontwikkelt bij kinderen, adolescenten en volwassenen, het is moeilijk om ondubbelzinnig te antwoorden. Er zijn veel standpunten, wetenschappelijke concepten. Ervaren psychiaters zijn van mening dat de waarschijnlijkheid van verslaving in meer of mindere mate door hen wordt beïnvloed: dit is de stimulatie van een mogelijke winst, en de fouten van het denkproces zoals hierboven beschreven. Mensen met een onstabiele psyche, verslaafde en zelfs creatieve mensen, zeer beïnvloedbare mensen, angstig en onzeker over hun mogelijkheden in de echte wereld, zijn gevoeliger voor gokverslaving. Aangezien deze beschrijving voor ten minste de helft van de kinderen en adolescenten past (vanwege de leeftijdskenmerken van de psyche), is de prevalentie van gokken onder hen om voor de hand liggende redenen een aantal malen hoger dan bij volwassenen.

Vereisten voor de ontwikkeling van de ziekte kunnen in de kindertijd worden gelegd en kunnen later worden verworven. Experts zijn van mening dat de kans op pathologische afhankelijkheid groter is voor diegenen die gewend zijn om vrije tijd door te brengen met kaartspellen, zelfs als ze niet voor geld spelen in het gezin.

Een positief en zelfs 'heroïsch' beeld van de spelers is te vinden in films, boeken, en de emotionele perceptie van dergelijke beelden kan ook dat onzichtbare aftellingpunt worden, dat vroeg of laat een persoon naar de speelhal leidt of je laat gaan zitten voor een videogame.

Voor de meeste kinderen en een aanzienlijk aantal volwassenen lijkt het bestaan ​​in de virtuele wereld gemakkelijker, aantrekkelijker, interessanter dan het gewone dagelijkse leven, waarin noch de draak wordt gedood noch de prinses wordt gestolen. Je kunt een tiener of een volwassene herhalen over de negatieve aspecten van gokken: schulden, geldverlies, respect, familie, vriendschap, communicatie, het eigen 'ik'. Dit alles zal steevast blijven buiten de perceptie en aandacht van de persoon die geneigd is tot de spelen.

Als je probeert gokken uit te leggen in termen van biologische, biochemische en fysiologische processen, dan de reden voor de vorming van afhankelijkheid is het onjuiste werk van het zogenaamde "pleziercentrum" in de hersenen. Herinneringen aan de spelatmosfeer, aan overwinningen en triomf veroorzaken de activering van dit deel van het limbische systeem. In de normale modus zorgt dit centrum van de hersenen ervoor dat een persoon plezier ervaart, dorst lessen, eten, seks hebben, dat wil zeggen met natuurlijke behoeften. In het geval van gokken, geeft het pleziercentrum "een systeemfout" - de gameplay begint bevrediging te brengen, en op dit punt in het lichaam zal elke keer een neurotransmitter vrijkomen die reacties opwekt die lijken op de reacties van een alcoholist of drugsverslaafde op een glas alcohol of een medicijn.

Wie loopt het risico om zich bij de gamers te voegen:

• mensen die een ongepaste opvoeding hebben gekregen in het gezin (te streng of overdreven beschermend);
• mensen van wie de ouders of kennissen hebben gespeeld, gespeeld en hun verslaving niet verbergen;
• degenen die gewend zijn om hun vrije tijd sinds de kindertijd uitsluitend voor spellen (ongeacht welk) te gebruiken;
• mensen die lijden aan dingen - de pathologische goedkeuring van materiële waarden, dingen, om ze te bezitten;
• mensen die lijden onder de afgunst van de financiële toestand van anderen, de materiële situatie van buitenstaanders;
• kinderen en volwassenen die gevoelig zijn voor overschatting van waarden zonder hun eigen duidelijke positie in het leven;
• kinderen en volwassenen die vatbaar zijn voor depressie, angststoornissen.

In 1984, de onderzoeker van mentale afwijkingen bij gamers R. Caster Hij stelde voor om verschillende stadia van deze afhankelijkheid te onderscheiden:

• winst;
• verliezen;
• teleurstelling.

In de eerste fase speelt de gamer zelden, en soms in het algemeen, zelden. Het is opmerkelijk dat hij vaak wint, in verband waarmee er een primaire foutieve houding in zijn geest optreedt - dat hij letterlijk almachtig is en ongelofelijk veel geluk heeft. De verbeelding speelt zich af en creëert heldere beelden van een comfortabele en mooie toekomst. De tarieven stijgen (tijd voor computergames neemt toe), in dit stadium zijn echte investeringen in online games mogelijk. Optimisme rolt over en de persoon, zonder het te weten, is al afhankelijk.

In het stadium van het verliezen van spel, begint een persoon zich te concentreren, vaak alleen, houdt hij ervan om te roemen over zijn overwinningen en winsten, zijn geluk, en in momenten van opscheppen gelooft hij zelf in wat hij zegt. In dit stadium denkt en reflecteert hij al voornamelijk over de gameplay. Het is al onmogelijk om te stoppen, er verschijnen veel leugens in iemands leven, hij besteedt minder tijd aan vrienden, familie en werk. Verandering van persoonlijkheid begint - schaamte verdwijnt, geïrriteerdheid verschijnt, iemand wordt snel moe, wil niet communiceren, als het gaat om kansspelverslaving, dan is het in dit stadium dat schulden en weigering om ervoor te betalen verschijnen.

Het stadium van teleurstelling houdt verband met de verergering van het degradatieproces. Persoonlijke reputatie, professionele taken en relaties met familieleden houden niet langer op om de gamers te prikkelen, de tijd die hij besteedt aan het spel neemt zelfs nog meer toe. Soms wordt hij gekweld door het geweten, maar hij vindt de oorzaak van zijn problemen zeker niet in zichzelf, maar in de mensen om hem heen, kwelt hij hen met ongegronde beschuldigingen en haat.

Om beter te begrijpen waarom een ​​gamer dit doet en niet anderszins, waarom hij niet gewoon zijn verslaving kan nemen en opgeven, moet men weten dat elke fase van de spelcyclus (onthouding - projecties en gedachten - besluitvorming - afwijzing van besluitvorming - realisatie - teleurstelling) ze hebben hun eigen gedrags- en fysiologische syndromen, die grotendeels de sequentiële ontwikkeling van de fasen bepalen.

• Wanneer de verslaafde zich aangetrokken voelt tot het spel, concentreert hij zich op alles wat met het spel te maken heeft. Op fysiologisch niveau kunnen vegetatieve reacties worden waargenomen - bloeddrukdalingen, blozen, overmatig zweten. In de psyche zijn er initiële veranderingen, de zogenaamde ideatorische stoornissen, vergezeld van obsessieve gedachten over het spel.
• Trance-syndroom, dat optreedt tijdens de implementatiefase van de beslissing, kan gepaard gaan met een toename van de druk en pijn in het hart. Rationeel denken gaat verloren. Er is een golf van kracht. Kan maximaal een halve dag duren.
• In het stadium van winnen ervaart een verslaafde een syndroom, dat een win-syndroom wordt genoemd. Het kan van een paar uur tot 1-2 dagen duren. Het wordt geassocieerd met nog grotere euforie, zelfvertrouwen.
• In het stadium van verlies duurt elk syndroom na een laesie maximaal twee dagen en manifesteert het zich door angst, woede, wrok, agressie. Op dit moment worden gamers bijgelovig - ze kunnen hogere krachten om hulp vragen, bidden en alleen begrijpelijke rituelen voor 'geluk' uitvoeren.
• In de teleurstellende fase heerst een gevoel van leegte en vermoeidheid. Tegen de achtergrond van depressie en slaapstoornissen zijn de treurigste gevolgen niet uitgesloten.

Wetend wat cycli vóór het spel een persoon met gokverslaving passeert, kunnen familieleden en vrienden snel leren begrijpen wat er vervolgens zal gebeuren, welke acties en acties door het afhankelijke familielid zullen worden ondernomen. Deze kennis kan worden gebruikt bij het voorkomen van aanvallen, zelfmoorden.

Ondanks het feit dat gokken gemakkelijk te herkennen is, is het de arts die de juiste diagnose moet stellen. En hiervoor moet u beslissen wat het belangrijkste is: naar een medisch specialist gaan en om hulp vragen. Zowel de gamer zelf als zijn familieleden zouden dit moeten doen. Omdat de verslaafde niet in staat is om alles objectief te evalueren, ontvangt de arts vaak de informatie van zijn familie of vrienden om het stadium en de diepte van afhankelijkheid te bepalen.

Je kunt thuis van gokverslaving af komen, maar de kans op een "breakdown" wanneer een persoon in een vertrouwde omgeving is, is groter en daarom wordt het aangeraden om gamers in een psychiatrisch of narcologisch ziekenhuis te behandelen. Het is in het belang van familieleden om niet te eisen dat de verslaafde na de behandeling naar huis gaat - het verlangen naar het spel is bijna onmogelijk te beheersen, en de gamers kunnen zichzelf niet kritisch waarnemen en kunnen het niet. Daarom zijn het stationaire omstandigheden die optimaal zijn om verslaving te overwinnen.

Om een ​​gamer te genezen, heb je een uitgebreide therapeutische aanpak nodig: medicatie en continue concomitante psychotherapie. Methoden die worden gebruikt om verslaving te elimineren zijn talrijk - dit is cognitieve psychotherapie (met een verandering in de verkeerde attitudes, de 'mentale systeemfouten'), en rationele therapie (met correctie van denkfouten), analytische studies (met een effect op het onbewuste), en suggestieve en hypnotische psychotherapie (suggestiesessies in een toestand van waakzaamheid, trance en hypnosebehandeling).

Het doel wordt als bereikt beschouwd als de patiënt de instellingen voor meer echte verandert - hij begrijpt dat hij op zichzelf moet werken, leren, doelen bereiken en niet op een soort van kortstondig succes rekenen, hij begrijpt dat hij de meester van zijn leven is en in staat is om elke hoogte erin te bereiken niet met behulp van gokken of virtual reality, maar door hun kennis, vaardigheden, talenten, vaardigheden.

Psychotherapie wordt individueel en in groepen toegepast. Werken in een steungroep is erg belangrijk, omdat een afhankelijke zijn probleem "van de zijkant" kan zien door het voorbeeld van anderen. Om slaapstoornissen, angst en prikkelbaarheid te elimineren, gelijktijdig met de loop van de psychotherapie, wordt een beloop van slaappillen en krachtige sedativa voorgeschreven. Als een gamer het ziekenhuis al in het stadium van frustratie binnengaat, met ernstige depressies en zelfmoordgedachten, wordt hij bovendien voorgeschreven aan antidepressiva. Voor aanvallen van agressie kunnen kalmerende middelen in een korte loop worden voorgeschreven.

Veel mensen denken dat er een snelle methode is om gokken te coderen, dat de arts de patiënt een paar woorden onder hypnose zal vertellen of een injectie zal maken - en alles zal gaan zoals het was. Er zijn geen dergelijke methoden. Wat mensen codering noemen, is het complex van psychotherapie met medicijnondersteuning, en de behandeling is bijna altijd behoorlijk lang. Hoe succesvol het zal zijn, hangt af van hoeveel de verslaafde bereid is hulp te aanvaarden. Het is mogelijk om afhankelijkheid te genezen, het is mogelijk om het te bestrijden, maar alleen als de patiënt zijn eigen motivatie heeft. Als hij door verstoorde verwanten gedwongen naar de dokter wordt gebracht en hij niet van plan is om met de arts samen te werken, is de kans op een effectieve behandeling bijna minimaal.

Uiteindelijk is het erg afhankelijk van de familieleden, familieleden en vrienden van de gamers, van hun juiste houding en gedrag in deze situatie. Allereerst moeten ze begrijpen dat gokken geen slecht gedrag is, maar een ziekte. Daarom geen lezingen over hoe te leven, kan de situatie niet worden gecorrigeerd. Tantrums, screams, threats, chantage zullen niet helpen. De wereld is niet alleen verstoord voor de afhankelijke, maar ook voor degenen om hem heen. Dit effect wordt het effect van codependency genoemd.

De juiste reactie is niet om de zwakheid van de verslaafde toe te geven, niet om hem te rechtvaardigen, en niet om jezelf de schuld te geven. Dat klopt - vechten voor hun fatsoenlijk bestaan ​​en de materiële middelen van het gezin. Familieleden zullen controle moeten krijgen over de huisadministratie, de hele manier van leven van het gezin. Bij de verzoeken, manipulaties, bedreigingen en beschuldigingen moeten gamers slechts één ding beantwoorden - een krachtige en resolute weigering.

Besteed aandacht aan de naam van de ziekte. Het heeft het woord "manie". Zoals de meeste manieën, heeft gokken de neiging vooruit te gaan en erger te worden als een persoon geen behandeling krijgt. Als gevolg hiervan zal zijn leven worden vernietigd, relaties met familieleden worden onderbroken, vrienden en collega's zullen vertrekken, hij zal alleen blijven. De persoonlijkheid stort zich van binnenuit in, degradatie raakt al zijn kanten. De grootste fout van diegenen die graag spelen is dat ze er zeker van zijn dat een ziekte gevaarlijk is voor iedereen, maar niet voor hen, dus dit zal nooit met hen gebeuren, er zal geen schade aanrichten. Dus elke gamer denkt in de beginfase. Er zijn geen uitzonderingen.

Overmatig gokken (casino's, gokautomaten, online casino's, beurzen en aandelenplatforms) leidt in 90% van de gevallen tot de ontwikkeling van psychische aandoeningen, volgens statistieken. In verschillende gradaties en stadia van de ziekte zal optreden bij 9 van de 10 spelers. Gokverslaving leidt bijna altijd tot de ineenstorting van een carrière - studie of werk gaat langs de kant, een persoon brengt zichzelf in diskrediet als een specialist, professional, student. Financiële problemen zijn onvermijdelijk - schulden, leningen die niets te betalen hebben, verzamelaars, bedreigingen en rechtbanken.

Het falen van casino's en online casino's slagen er meestal niet in warme familierelaties te onderhouden. Elk geduld van ouders, partner, kinderen heeft zijn grenzen, en daarom eindigt de relatie in de meeste gevallen snel - luid, traumatisch, met smakende gerechten (mensen), echtscheiding en eigendomsverdeling (als de gerechtsdeurwaarders nog geen tijd hebben gehad om hem te arresteren).

In de meeste gevallen verergeren gokverslaving bestaande problemen met alcohol en als ze eerder niet bestonden, verschijnen ze meestal. Alcoholisme of drugsverslaving verergert de toch al onooglijke positie van gamers. Het overtreden van de wet lijkt heel logisch, veel gamers, om geld te krijgen voor het spel, gaan naar misdaden (diefstal, fraude, moord). Lang bestaande afhankelijkheid leidt tot de ontwikkeling van daarmee samenhangende psychische stoornissen, die op een bepaald moment een persoon tot ernstige zelfbeschadiging of zelfmoord kan brengen.

Computerspelletjes, hoewel ze minder gevaarlijk lijken, kunnen niettemin een lijst met negatieve gevolgen veroorzaken, vooral voor kinderen en adolescenten, van wie de psyche niet veel eerder opstaat. Dit is beladen met volledige desintegratie van de persoonlijkheid, en dan zullen zelfs psychiaters machteloos zijn. Het is genoeg om te onthouden hoe tieners, die vergeten zijn wie ze werkelijk zijn, echte wapens opnemen en naar hun school of universiteit gaan, waar ze koelbloedig schieten, knippen, opblazen, maar de echte mensen die nog leven met wie ze gisteren vastzaten warme en zelfs vriendschappen, liefde, genegenheid.

Naast hem zijn er minder tragische, maar niet minder ernstige gevolgen. Een gamer verliest contacten met de echte wereld, hij heeft geen vrienden, zijn relatie met zijn ouders, familieleden en kennissen is vernietigd. Hij is niet geïnteresseerd in de levens van anderen en de wereld zelf. Adaptieve vaardigheden, communicatieve vaardigheden en leervaardigheden zijn verloren. Als gevolg hiervan worden de kansen om een ​​interessant en rijk leven te leiden verminderd, waardoor je echt een held kunt zijn.

Overdreven enthousiasme voor videogames kan een abnormale houding bij kinderen, mentale veranderingen, verminderd gezichtsvermogen, neurologische stoornissen veroorzaken. Er zijn verschillende gevallen waarbij de gamer weigerde te eten, er geen tijd voor te vinden, uit angst om het spel te onderbreken, wat de oorzaak van de dood was. Er zijn ook gevallen waarin het spel om zelfs de fysiologische behoeften te overweldigen - het kind stierf omdat meerdere dagen doorgebracht in het spel, de darmen niet legen, geen water dronken.

Om gokspelen in het eigen kind niet tegen te komen, en zelfs om in de toekomst geen psychologische voorwaarden te scheppen voor de ontwikkeling van een dergelijke ziekte, moet duidelijk worden begrepen dat kinderen die voldoende bezig zijn met zakendoen gewoon niet veel tijd aan games kunnen besteden. En omdat het advies van een psycholoog voor ouders die een kind tegen ongeluk willen beschermen, vrij eenvoudig is.

• Plan de tijd van je kind zodat het schema van de dag, ongeacht de leeftijd van de zoon of dochter, niet meer dan 20-30 minuten duurt om te spelen. Dit geldt voor bordspellen, computer, mobiele applicaties. Voor kinderen onder de 5 jaar raadt de WHO over het algemeen niet aan om videogames te spelen.
• Inspireer een kind van jongs af aan met sporten - omdat het de mogelijkheid biedt om de zeer scherpe emoties waar gamers achteraan jagen te ervaren. Sport geeft je de kans om een ​​winnaar en een verliezer, een kampioen en een junior te zijn, en ook daar, voor prestaties, geef je incentive-beloningen. Wat is geen alternatief?
• Ondersteun uw kind om te communiceren en te communiceren met familie, vrienden, vrienden en collega's. Ga op bezoek, nodig gasten uit bij u thuis, woon tentoonstellingen bij, bioscopen, concerten samen, verzamel rugzakken voor een wandeling en een picknick.
• Geef uw kind een interessante hobby. Wat het ook is - het verzamelen van stempels of modelleren uit klei, de hobby moet het kind plezier bezorgen, en dit is ook een uitstekend alternatief voor de aangename emoties die de gamers ervaren in het eerste stadium van afhankelijkheid.
• Stel uw prioriteiten correct in en leer het kind hetzelfde. Spelen op een computer verandert alleen in een probleem wanneer het probeert om holtes te vullen - tijd die nergens door bezet is. Als zelfs het kind graag achter de computer speelt, stel dan een moeilijke deadline in - neem het spel niet meer dan een half uur per dag. Volg dezelfde regel zelf. Helaas proberen ouders steeds vaker een kind met een computer of gadget mee te nemen voor huishoudelijke taken, voor persoonlijke behoeften. Dit wordt ten strengste afgeraden.
• In staat zijn om te ontspannen en hetzelfde aan het kind te leren. Kinderen en volwassenen met een hoge mate van stress zijn meer vatbaar voor gokken. En ze beginnen te spelen als rust, ontspanning, afleiding van problemen en zaken.Als je leert af te leiden en te ontspannen op andere manieren, dan is er geen noodzaak voor het spelproces. Normale natuurlijke ontspanning - een ontspannen familie wandelingen, meditatie, luisteren naar aangename muziek, ademhalingsoefeningen, zwemmen, een bezoek aan het bad.

Speel spellen niet negatief. Met mate kan virtual reality zelfs nuttig zijn, fungeren als een leer-, ontwikkelingsfunctie. Het spel bevat, als het geschikt is voor de leeftijd, geen scènes van geweld, bloed, kan een uitstekende training zijn voor aandacht, reactiesnelheid, creativiteit en het vermogen om naar niet-standaard oplossingen te zoeken. Het belangrijkste is om de balans tussen de norm en de pathologie niet te verstoren. Als het spel geen cultus is, is de afhankelijkheid onwaarschijnlijk.