Dwarf Labrador: hoe te kijken en hoe voor hem te zorgen?

Kleine honden komen agressief in de mode, dus fokkers werken vaak aan het verminderen van de grootte van populair en geliefd bij veel rassen. Labrador heeft een set van de beste kwaliteiten, hij is aardig, aanhankelijk en slim. De afmetingen van dergelijke honden zijn echter behoorlijk indrukwekkend, waardoor hun inhoud in stadsappartementen niet erg handig is. Daarom waren er dwerglabradors, die ook "mini" worden genoemd.

De Labrador is een vrij grote en zeer energieke hond. Ze heeft speciale voorwaarden nodig voor een comfortabel leven, kenners van het ras met grote belangstelling hebben het uiterlijk van haar miniatuurvertegenwoordigers waargenomen.

Bovendien beweren fokkers en hondenbehandelaars dat Labrador honden die niet voldoen aan de maatstaven zijn een huwelijk. Ze kunnen niet worden vertegenwoordigd op tentoonstellingen. Zelfs het fokken van dergelijke dieren is officieel verboden.

Er zijn geen exacte gegevens over hoe dergelijke honden verschenen. Er zijn echter verschillende versies van dit feit. Een van hen is een genetische mutatie waarbij de moeder een volwaardige vertegenwoordiger van het ras was en de vader een dwerg was. Over het algemeen moeten dergelijke kopieën worden onderworpen aan ruiming. Maar gewetenloze fokkers kunnen dit moment verbergen.

Een andere optie is om honden te kruisen. In de cynologie wordt dit proces inteelt genoemd. Puppy's hebben 2 identieke genen, die op hun beurt de groei ongunstig beïnvloeden, die stopt en niet de norm bereikt. Er is een vergelijkbare situatie met de kruising van vertegenwoordigers van verschillende rassen. Als je echter grote honden mengt, worden puppy's ook niet klein. Daarom is er een versie die mini-Labradors verscheen met tussenkomst van straathonden van niet al te grote maten.

Onder andere: diabetes, abnormaal werk van het hart, bloedvaten en schildklier, een kleine hoeveelheid groeihormoon. Het kan ook worden veroorzaakt door nierstoornissen, skeletdysplasie, hormonale verstoringen in het lichaam van de ouders.

Bovendien kan de fokker dergelijke honden niet verkopen, zelfs niet met documenten over de stamboom. Het is ook een foutieve versie dat dit ras speciaal is gefokt voor het arresteren van criminelen en jagen.

Zulke honden zien er heel schattig uit. Van hun grote tegenhangers, ze verschillen in hoogte, die minder dan ongeveer 20 centimeter is.

Omdat de oorsprong van dit ras geen officiële bevestiging vindt, is het moeilijk om voorspellingen te doen over de aard van het dier. Als we aannemen dat de puppy de kwaliteit van de officiële vertegenwoordigers van het ras zal erven, hij moet vriendelijk zijn, volledig niet-agressief, actief en opgewekt. Ook hondje moet anders zijn intelligentie, vindingrijkheid, vaardigheid om te leren, kalmte en toewijding.

In het geval dat het kan worden gemengd met een ander ras, kunnen volledig onverwachte functies verschijnen in het karakter van de mini-Labrador. Sommigen komen niet uit de kindertijd op de voorgrond, maar in de meer volwassen leeftijd. Het is ook onmogelijk om geen rekening te houden met het feit dat kleine honden vaak hysterisch en agressief zijn, ze onderscheiden zich door onredelijk geblaf.

Hoe dan ook, een kleine hond is niet de norm. Om deze reden zijn er onder zulke huisdieren mensen die een niet erg stabiele psyche hebben. Omdat groei het resultaat is van een mutatie, leidt dit tot een verstoring van het functioneren van elk systeem van het lichaam, en of dit verband zal houden met de mentale toestand van een dwerg Labrador is een controversieel onderwerp.

Een van de voordelen van dwerg labradors is hun compacte formaat, waardoor je gemakkelijk zo'n dier kunt krijgen, zelfs in een klein stadsappartement. Ze kunnen de kwaliteit van de volwaardige vertegenwoordigers van het ras erven, wat betekent dat ze in contact kunnen komen met kinderen, dat het uitstekende geleidehonden en begeleiders zijn. Zulke honden zijn erg speels, sociaal, vriendelijk voor mensen.

Een van de nadelen van het ras is het vermelden waard de kleine honden kunnen niet tegen eenzaamheid. Als je niet deelneemt aan hun opleiding, kunnen mini-Labradors veel problemen veroorzaken vanwege hun verhoogde activiteit, daarnaast moeten ze lange wandelingen maken. Deze honden werpen het hele jaar door. Vanwege hun goedaardige instelling is het niet mogelijk om ze te gebruiken als beveiligingsmedewerkers.

Gemiddeld kunnen Labradors leven van 10 tot 14 jaar. Het leven van dwergen hieronder - van 8 tot 12 jaar. Er zijn verklaringen voor deze indicatoren. Allereerst hebben we het over genetische afwijkingen. Gerelateerd kruisen of de aanwezigheid van een dwerggen vermindert niet alleen de immuniteit, maar draagt ​​ook bij aan snellere veroudering.

Gezondheid is een ander kwetsbaar moment voor kleine huisdieren. Honden kunnen lijden aan ziekten van de ogen en heupgewrichten, ze hebben vaak problemen met hun tanden. Bovendien zijn dieren vatbaar voor hydrocefalus, verstoring van de maag en darmen, allergische reacties, mastocytoom, beroertes.

Elk dier heeft verzorging nodig. Wat betreft de dwergvertegenwoordigers van het ras, het is niet moeilijker om voor hen te zorgen dan voor grote. Honden moeten, indien nodig, eens per week worden gekamd om wol, oren en ogen te borstelen en om de klauwen te knippen. Waterprocedures mogen niet worden misbruikt, ze zijn alleen nodig als de hond echt vies is geworden.

Tijdens het seizoen is het noodzakelijk om een ​​antiparasitaire behandeling uit te voeren met speciale preparaten. Een hond kan worden gebeten door een teek, daarom is het na elke wandeling nodig om de wol te inspecteren op de aanwezigheid van deze insecten. Huisdieren houden ook van wandelen en zijn erg actief, dus een paar uur per dag moet worden besteed in de frisse lucht, spelen met een huisdier in buitenspellen.

Mini Labradors moeten regelmatig aan een dierenarts worden getoond. Ze hebben alle benodigde vaccinaties nodig. In het huis moet je een plaats voor een hond toewijzen en daar een comfortabel bed plaatsen. Ook nodig om gerechten, lijn en harnas aan te schaffen. Om een ​​huisdier groot te brengen, is het de moeite waard om door een hondentraining te gaan of het zelf te doen.

Het ras Labrador, ongeacht zijn grootte, heeft een uitstekende eetlust. Daarom is het bij de voorbereiding van het dieet niet alleen noodzakelijk om te beslissen of er gespecialiseerd voer of natuurlijke voeding zal zijn.

In een gezonde, goed ontwikkelde dwerg-labrador voel je gemakkelijk de ribben.

Het is noodzakelijk om varkensvlees, melk, gezouten en gerookte producten, riviervis zonder hittebehandeling, aardappelen en bonen uit te sluiten. Maar vitaminecomplexen zullen het dier alleen maar ten goede komen. De helft van het dieet zou bijproducten en vlees moeten zijn, de andere helft: groenten, granen, fruit, groenten, zuivelproducten. Bovendien kan een huisdier niet meer dan 2 gekookte kippeneieren per week krijgen.

Degenen die besloten om een ​​dwerg-labrador te starten, zullen het hoofdprobleem moeten aanpakken - er zijn eenvoudigweg geen kinderdagverblijven waarin ze officieel kunnen worden gekocht. Daarom is het noodzakelijk om sociale netwerken te monitoren en te zoeken naar privé-advertenties. In dit geval is het meestal niet mogelijk om de ouders van de hond te zien. Ze heeft geen documenten, dus de nadruk moet liggen op visuele inspectie.

Het belangrijkste ding dat het toekomstige huisdier gezond was. Om dit te doen, is het noodzakelijk om de externe gegevens, de staat van het haar, ogen en oren te evalueren. Het moet in acht worden genomen en het gedrag van de puppy, hij moet vriendelijk, actief, niet bang voor mensen en gemakkelijk om contact te maken. Als je geluk hebt, krijg je een betrouwbare vriend en trouwe metgezel die hun meesters vele jaren zal verrassen. Er moet echter rekening mee worden gehouden dat het risico in dit geval nog steeds aanwezig is. Daarom moet een dergelijke beslissing met de grootste verantwoordelijkheid worden genomen.

Over hoe u op de juiste manier voor een Labrador-puppy kunt zorgen, kunt u in de volgende video zien.