Alles over degu

De eekhoorn degu in Rusland zit uitsluitend in gevangenschap. Uiterlijk ziet dit grappige huisdier er op hetzelfde moment uit als een eekhoorn en een jerboa, het ziet er schattig uit, terwijl het dier pretentieloos is, geen speciale zorg nodig heeft en bijna geen onaangename geuren afgeeft.

Decoratieve rat al zijn uiterlijk lijkt veeleer op een hamster, jerboa of een grote muisin plaats van een springende inwoner van parken, pleinen en bossen, kan het echter ook worden aangezien voor een exotische chinchilla - de vorm van de oren en de nogal dikke ondervacht maken dit dier tot een degu. De dieren hebben Zuid-Amerikaanse wortels, dus de mensen noemen het meestal Chileens.

In de natuur leeft het in zandige, rotsachtige en beboste gebieden dichtbij de Andes, samen met zijn stamleden, zijn er ook Australische soorten. Gekweekte gekweekte rat raakt snel aan zijn meesters gewend en vraagt ​​voortdurend om aandacht.

In de natuurlijke habitat zijn grijsachtige en geelachtig bruine exemplaren te vinden, voor thuis fokkers werden fokdieren gefokt verschillende rassen met zand, zwart en gevlekte kleur, buik meestal een beetje lichter dan de achterkant.

Kenmerkende kenmerken van degus:

• lichaamslengte - 10-20 cm;
• langwerpige snuit;
• oren afgerond, lang;
• staart bereikt 105 mm, kwast aan het uiteinde;
• gewicht - ongeveer 500 g;
• vacht kort, dik, zeer zacht.

Het knaagdier is behoorlijk slecht in het zien, wat wordt verklaard door de eigenaardigheden van de structuur en plaatsing van de ogen, dit wordt echter ruimschoots gecompenseerd door een perfect reukvermogen en goed gehoor. Onder natuurlijke omstandigheden kan degus zich niet alleen in het licht, maar ook in het donker oriënteren.

Degene die heeft besloten om de eigenaar van dit schattige kleine dier te worden, moet weten dat de decoratieve eekhoorn is een zeer nieuwsgierig dier dat zich graag mengt met zijn verwanten. Als je meerdere knaagdieren tegelijkertijd leidt, hebben de dieren altijd een bijzonder goed humeur, maar als het knaagdier alleen in je huis woont, wees dan voorbereid op het feit dat hij veel aandacht zal moeten besteden - om constant te aaien en vaak te praten.

Zo compenseert u het gebrek aan communicatie met hun familieleden. Het zou handig zijn om hem te leren voedsel uit je handen te halen. Als je hem alleen laat, zal het dier agressie gaan vertonen richting zijn fokkers, daarnaast leidt een zenuwinzinking vaak tot een verslechtering van de gezondheid van de eekhoorn.

Bij het thuis houden van een huis, moeten verschillende belangrijke punten worden overwogen.

Ondanks de relatief kleine omvang van knaagdieren hebben ze behoorlijk veel ruimte nodig. Het feit is dat eekhoorns zeer mobiele wezens zijn, daarom hebben ze voor games en comfortabel bewegen dimensionale cellen nodig.

De minimaal toegestane grootte van de behuizing is 60x60x60 cm, maar een kooi met parameters van 120x60x100 cm wordt als ideaal beschouwd. Het is wenselijk dat de behuizing gemaakt is van roestvrij staal, alle andere materialen zijn hier niet geschikt, omdat het hout en plastic het dier eenvoudig met hun puntige tanden in slechts enkele minuten kunnen knagen.

Optimaal twee of drie niveaus binnenin rangschikken, evenals een compartiment in elke volière voor een nachtrust en rest van het dier met een hangmat creëren, meestal hiervoor verwerven ze een klein huis. In de kooi moet zeker een dienblad met zaagsel zijnOverigens kunnen zij zelf de bodem van de cel bedekken. En als de chips of het zaagsel niet bij de hand zijn, kunnen ze worden vervangen door witte vellen gewoon papier of geperste maïskolven.

Chileense eekhoorns gedragen zich als kinderen: ze verstoppen zich graag in allerlei schuilplaatsenHoud daarom rekening met het ontwerp van dergelijke plaatsen. Meestal plaatsen verzorgende eigenaren kleine kleipotten in een kooi, haken of sierlijke takken - dieren springen er met veel plezier overheen en scherpen tegelijkertijd hun tanden aan.

In hun natuurlijke omgeving is de degu constant in beweging. Thuis hebben ze niet het vermogen om zo intens te bewegen, omdat in de volière meestal het wiel wordt geplaatst. Bewegend, verbruiken de dieren hun energie en voelen ze zich zeer comfortabel. Zorg ervoor dat je een paar feeders plaatst voor verschillende soorten voedsel en voeding.

Na de aankoop van dit grappige knaagdier, wordt de eerste wens van elke gastheer zijn snelle plaatsing in een nieuwe habitat. Dit moet echter niet worden gedaan - het is een feit Het duurt even voor gewenning en aanpassing aan nieuwe omgevingsfactoren. Het is raadzaam om het een tijdje in de draagtas te laten liggen en in de buurt van de kooi te plaatsen.

Na verloop van tijd zal het dier eraan wennen en zich kalmer gaan gedragen in het nieuwe huis, waarna het mogelijk zal zijn om het uit te nemen en het in een ruime kooi te verplaatsen. Dit moet met de nodige voorzichtigheid gebeuren en zorg in ieder geval niet voor onnodige angst bij het dier. Zelfs vóór het veranderen van de woonplaats, is het nodig om een ​​deel van de drager in de kooi te doen - in dit geval zal de degus op een nieuwe plaats ruiken, en dit zal zijn toestand verlichten en helpen om te gaan met sterke emoties.

Als het dier de volière onder de knie heeft, moet het van tijd tot tijd worden vrijgelaten voor een wandeling. Je moet niet toestaan ​​dat hij vrij rondloopt door het huis, een kleine afgesloten ruimte in de woning is voldoende, houd er echter rekening mee dat deze plek moet worden bevrijd van elektrische bedrading en stopcontacten, glazen voorwerpen en ook enkele kamerplanten (voor eekhoorns, callas, rododendron en klimop).

Vaak voelt het knaagdier na een aangename wandeling geen groot verlangen om terug te gaan naar de kooi - dan moet de kooi ernaast worden geplaatst en de deur open laten. Zodra het dier honger heeft, zal het zeker naar binnen terugkeren. Als je niet de mogelijkheid hebt om lang te wachten, probeer dan zijn aandacht met een traktatie te krijgen en zet hem uitdagend in de voederbak, deze manipulaties gaan het best gepaard met een laag gefluit. Wees zeker de eekhoorn zal dit geluid onthouden en zal er onvermijdelijk op reageren in de toekomst, onmiddellijk de trog naderen in afwachting van de smakelijke.

Chileense eekhoorns in het wild zijn herbivoren, dus hun dieet thuis moet overwegend plantaardig zijn, maar tegelijkertijd vol en divers. Feed moet omvatten:

• graanmengsel;
• gemalen crackers;
• gedroogde groene erwten;
• havermout en andere vlokken.

Vergeet niet om pap, groenten en zaden in het menu op te nemen. Fruit is toegestaan, maar ze moeten ongezoet zijn (bijvoorbeeld groene appels), anders kan uw huisdier diabetes ontwikkelen. Het wordt niet aanbevolen om overrijpe vruchten, maar ook gedroogde vruchten in de voeding op te nemen.. Een strikt taboe ligt op alle soorten zuivelproducten, maar ook op vlees- en visproducten, het gebruik van restjes van de tafel is onaanvaardbaar.

Veel fokkers zullen het zeker waarderen dat Chileense eekhoorns niet gewassen hoeven te worden. Dit zijn zeer nette wezens die dat zijn geen extra baden nodig. Deze schattige kleine dieren zijn volledig in staat zichzelf te verzorgen - hiervoor hoeft u alleen maar een kooi in een klein bad met rivierzand te plaatsen. Dieren tuimelen in het zand en reinigen alle stof en vuil van de vacht.

Maar de hygiëne van het huis van het dier moet speciale aandacht krijgen. Om de 2-3 dagen moet het nest worden vervangen, tenminste om de 10 dagen moet u de kooi wassen met warm water met een borstel, zeker met huishoudelijke of antibacteriële zeep. Veeg aan het eind van de was de lade droog, leg er vellen papier op en vul deze met zaagsel.

Degu zijn zeer sociale wezens, die snel wennen aan menselijke handen en hun eigenaar beginnen herkennen aan de geur. Beschouwd als uhde meest intelligente wezens onder alle soorten knaagdierenJe kunt zelfs deze eekhoorns leren om op je naam te reageren en eenvoudige opdrachten te leren. Elk individu heeft zijn eigen individuele temperament, maar tegelijkertijd tonen ze allemaal kracht, activiteit en mobiliteit.

Ondanks het feit dat deze exotische knaagdieren zeer voorzichtig zijn en tamelijk verlegen, verkrijgt nieuwsgierigheid meestal nog steeds de overhand en beginnen ze als eersten het initiatief te nemen om een ​​relatie met hun eigenaar aan te gaan. Elk hard woord of hard geluid kan ze echter afschrikken.

Om te beginnen zou je zo vaak mogelijk met hem moeten praten, op een zachte manier, en constant op naam moeten roepen. Communicatie moet regelmatig zijn en gepaard gaan met aaien. De eerste pogingen om het knaagdier te temmen, moeten zorgvuldig gebeuren - het is noodzakelijk om de arm met de achterkant naar beneden uit te rekken. Het duurt enkele weken voordat het dier aan je gewend raakt en begint gelukkig samen te komen in afwachting van een traktatie.

Houd er rekening mee dat dit dier de vertrouwdheid niet tolereert, en als iemand met geweld met hem probeert contact te maken, zal het antwoord op dergelijke acties zijn bijt met vrij scherpe tanden. Geloof me, ze bijten, het doet pijn, en de gevoelens die je zult ervaren zijn niet de meest aangename. Om deze reden kan de degu geen goede keuze voor een huisdier voor jonge kinderen worden genoemd.

Voor een gezond en sterk nageslacht mogen vrouwtjes van een jaar tot vijf jaar met een gewicht van meer dan 200 g broeden. lichte baby's en maak nieuwe baby's. Het is optimaal dat er minimaal 1 jaar is verstreken tussen de geboorten, vandaar dat de nieuw gesnapte jonge moeder onmiddellijk wordt neergelegd in een aparte cel.

Zwangerschap duurt ongeveer 3 maanden, en om te begrijpen dat de opkomst van nieuwe eiwitten al dichtbij is, pas aan het einde van de eerste maand van de zwangerschap. Op dit punt is het dier merkbaar afgerond en alle degu bewegingen worden onhandig en ongemakkelijk.

Meestal krijgt het vrouwtje 1 tot 10 jongen, gemiddeld is het aantal baby's in elk nest 4-8. Onthoud dat Thuisbevallingen bij Degu vinden meestal vrij moeilijk plaats, vaak met ernstige complicaties, dus de vrouw heeft de hulp van een specialist nodig. Het is raadzaam om contact op te nemen met het dierenartskliniek, want er is een grote kans op extreme gevallen wanneer een keizersnede of andere speciale manipulaties, evenals injecties, vereist kunnen zijn.

Chileense eekhoorns worden geboren met open ogen en dik haar. Ze ontwikkelen zich vrij snel en groeien daarom na zes weken worden ze onafhankelijk en kunnen ze gemakkelijk van de moedercel gescheiden worden.

Er zijn situaties waarin het vrouwtje sterft tijdens de bevalling of kort daarna van complicaties - in dit geval moet de fokker voor de pasgeborene zorgen. Het is noodzakelijk de baby's te voeden met een mengsel voor pasgeboren kittens, dat in een zoooptek wordt verkocht. Het voeren gebeurt elke 2-2,5 uur met een spuit of een speciale fles met een rubberen tip. Na elke maaltijd is het nodig om de buik van de welp te masseren.

Door het uiterlijk van de kinderen, is het bijna onmogelijk om te bepalen wie het is - een jongen of een meisje, omdat Chileense eekhoorns missen volledig seksueel dimorfisme. Maar het is nog steeds mogelijk om ze te onderscheiden, hiervoor is het de moeite waard om de knaagdieren in de afvoer te zien. Als de afstand tussen de anus en de urinebuis ongeveer rond de pink ligt, is het mannetje waarschijnlijk voor je en als dit gebied bijna onzichtbaar is voor het oog, heb je te maken met een jong wijfje.

De natuur zorgde voor de Chileense eekhoorns, waardoor ze een tamelijk sterke en resistente immuniteit kregen. De lijst met pathologieën waaraan deze grappige dieren zijn blootgesteld, is klein, waaronder de volgende ziekten.

Het is een ziekte, waarvan de aanleg in degus in de genen wordt gelegd. Meestal zijn de triggerfactoren niet-naleving van de regels voor het voederen, de opname in het dieet van snoep, evenals melk en zetmeelbevattende stoffen. Een teveel aan noten is ook niet erg handig voor knaagdieren. De eerste tekenen van diabetes - verlies van coördinatie, vermindering van de kracht en verslechtering van de gezichtsscherpte.

Regelmatig baden in koud water, sterke tocht en temperatuurschommelingen - dit veroorzaakt vaak een koude Degu. Op dit punt, het dier nasale afscheiding verschijnt, ogen beginnen te tranen, dit gaat meestal gepaard met weigering om te eten. In de strijd tegen verkoudheid, raden deskundigen meestal aan voldoende water, rust en de introductie van vitaminesupplementen in de voeding te drinken.

Alopecia bij sier knaagdieren kan om verschillende redenen voorkomen: vanwege voedingsfouten, als gevolg van mechanische slijtage van wol, allergieën, huidpathologieën van schimmels. In de meeste gevallen, met een goed gedefinieerde oorzaak van de ziekte, wordt haaruitval snel behandeld en zonder onaangename gevolgen.

Elke specialist zal je vertellen dat het voedsel een van de belangrijkste aspecten van het leven van een captive degu wordt. Dieetonbalans en afwijking van het voorgeschreven dieet veroorzaken problemen met het spijsverteringsstelsel.

Veel fokkers wenden zich tot klinieken met het verzoek om hun huisdieren te vaccineren. En het is tevergeefs - Chileense eiwitten zijn niet gevaccineerd, en daar zijn twee redenen voor:

• degu zijn niet gepredisponeerd voor allerlei soorten infectieuze en virale ziekten;
• een vaccin dat volledig veilig was voor sierratten tot het uitgevonden was.

In het wild degu leven ongeveer 5-6 jaar. In gevangenschap is deze parameter langer bij het maken van een comfortabel leefgebied - tot 8-10 jaar. In de regel is de levensverwachting direct afhankelijk van het voldoen aan de hygiënische eisen, lichamelijke activiteit en een uitgebalanceerd dieet.Het langste leven van een degoe in een huis werd vastgesteld op ongeveer 15 jaar.

Wanneer u een Chileense eekhoorn koopt, moet u eerst en vooral letten op het uiterlijk en de algemene toestand van het dier. Een gezond eiwit is als volgt:

• ogen helder, glanzend, schoon trilharen kleven niet aan elkaar;
• de tanden zijn geelachtig, een paar hogere snijtanden zijn duidelijk te onderscheiden;
• haar glad, glanzend, haren strak tegen het lichaam;
• Het gedrag is behoorlijk actief, maar tegelijkertijd is het dier alert.

De Chileense eekhoorn is een zeer interessant dier, waarvan de inhoud in de thuisomgeving veel voordelen heeft:

• het dier is miniatuur, dus het heeft niet veel ruimte nodig;
• degu eet veel minder dan bijvoorbeeld cavia;
• de biologische ritmes van het knaagdier vallen volledig samen met de menselijke.

Met alle deugden is de degu echter nog steeds een exotisch dier en, ondanks het feit dat dit huisdier vele generaties geleden naar Rusland is gebracht, komt het nog altijd uit warme landen met een heet, vochtig klimaat. daarom zal het decor in uw huis enkele functies vereisen.

• De behoefte aan zandbaden. Chileense eekhoorns houden ervan om in het zand te zwemmen en verspreiden het op de volière, dus als u vastbesloten bent om zo'n huisdier te hebben, wees dan klaar om te worden schoongemaakt in de buurt van de kooi.
• Scherpe snijtanden. Degu heeft 8 paar, groeiende tanden moeten regelmatig worden opgewarmd. Als je de eekhoorn geen geschikte materialen geeft, zal het dier knagen aan alles wat "onder zijn tanden" komt - meubels, speelgoed en nog veel meer.
• Daegu ervaart een echt fysiologische behoefte aan communicatie. Als het huisdier zich eenzaam voelt, verliest het activiteit, begint het te verwelken en kan het zelfs sterven.

Zie 10 video-mythen hieronder.