Het nationale kostuum in Moldavië is een levendig voorbeeld van de unieke creativiteit van volksmensen, een staaltje van oude gebruiken, bewijs van de diepe interactie van de Moldavische etnische groep met naburige landen.
Nog niet zo lang geleden was elke craftswoman verplicht om zijn eigen outfit te maken. Bovendien was het kopiëren van ingewikkelde patronen en patronen niet toegestaan. Door de aard van het patroon, het kleurenschema, de kenmerken van de hoes, was het mogelijk om de sociale status van het meisje, de neigingen van haar karakter te beoordelen. Een vereiste was de harmonie van het kostuum met het algemene uiterlijk - de kleur van ogen, haar, hoofddeksels.
Natuurlijke stoffen dienden traditioneel als materiaal voor de productie: wol, vlas, hennep en katoen.
Het materiaal van het kostuum weerspiegelde het welzijn van het gezin. Moldaviërs met een bescheiden welvaart gebruikten hennepstof en meer welvarend - linnen of katoen, dat veel malser was dan hennep. En de doeken zelf werden vaak thuis gemaakt. Ook gebruikte zijde voor de vervaardiging van handdoeken die vrouwen dienden om het hoofd te bedekken.
Moldavische kostuumversieringen waren direct gerelateerd aan de plaats waar deze natie woonde. Bodemvruchtbaarheid, mild klimaat, rijke oogsten - alles weerspiegeld in borduurwerk en patronen op de stof. Het patroon in de vorm van bladeren, bloemen, druiventrossen in combinatie met het geometrische borduurpatroon creëerde een unieke smaak van het Moldavische nationale kostuum.
Nationale kostuum voor vrouwen
De samenstelling van het nationale kostuum voor vrouwen omvat traditioneel de volgende componenten: een hoed, bovenkleding, schoenen, sieraden en accessoires, die variëren afhankelijk van de omstandigheden.
Verschillende details van het kostuum: de aard van de decoratie, de snit van de buitenkledij, het ornament en het kleurenschema getuigen niet alleen van de sociale status en het soort beroep, maar zelfs van de leeftijd.
Gehuwde vrouwen gaven dus de voorkeur aan rustigere kleuren, eenvoudige snit en bescheiden materialen. Meisjes droegen daarentegen opvallende en opvallende outfits. Hun kostuum betekende vaak niet het dragen van een hoofddeksel en een schort.
Tegelijkertijd moet worden opgemerkt dat sommige aspecten van de materiële en spirituele cultuur van het volk, ook op het gebied van kostuum, de stempel hebben van de demografische structuur van een bepaalde etnografische regio.
Een groot aantal Oekraïners woont in het noorden van Moldavië, en in het zuiden wonen de Gagauz en de Bulgaren samen met de Moldaviërs. Als gevolg van de wederzijdse uitwisseling van tradities zijn elementen die kenmerkend zijn voor andere etnische groepen opgenomen in de nationale klederdracht van deze geografische regio's.
overhemd
Een van de belangrijkste elementen van het Moldavische kostuum is het shirt. Gemaakt van witte stof. Ze had een eenvoudige snit, leek op een tuniek met een vierkante of ronde spleet voor het hoofd.
Het shirt was vaak versierd met een eenvoudig geometrisch of bloemmotief. Het kleurenschema wordt meestal weergegeven in 2-3 kleuren, maar monochrome patronen en ornamenten komen ook vaak voor.
Het shirt was uit drie rechthoekige delen gesneden: de achterkant, voorkant en mouwen. Voor het naaien van het bovenste gedeelte werd zachte stof gebruikt en het onderste gedeelte was dik.
rok
De complete set nationale kleding van de vrouw ging zonder falen in een rok. In de eerste plaats was populariteit een soort "katrina". Het was vooral kenmerkend voor het noorden van Moldavië.Een doek voor dit type rok is niet genaaid en ploegt de ene verdieping na de andere. Dit canvas was aan de riem bevestigd. Meisjes versierden ook zo'n rok met een felle zakdoek. Want het gebruikte alleen de wol peri of de lîna van de hoogste kwaliteit.
Katrina was van twee soorten. In het eerste geval verschilden de bovenkant en onderkant van de rok van kleur, terwijl in de tweede de zijkanten en het centrale deel verschilden. Over het algemeen werden de dagelijkse rokken niet onderscheiden door felle kleuren of patronen en waren ze meestal zwart of bruin. De feestelijke versie van de rok werd ondertekend en geborduurd met een bloemmotief en gekleurde draden.
In het zuiden van het land droegen vrouwen alleen een rok met een rok. De basis voor haar was twee schort gemaakt van wol. De fust-rok was genaaid uit verschillende wigvormige doeken die waren versierd met veelkleurige linten. Moldavische vrouwen begonnen pas aan het einde van de 19e eeuw een canvas schort te gebruiken. Bij het verschijnen van het schort kon men de status van een vrouw ontdekken. Meisjes konden het alleen na de bruiloft dragen.
bovenkleding
Het vest was typisch voor de zomer, een bontvest in voor de winter getrimd bont. Ook warme mouwloze waren genaaid van bont, van schapenvacht van dikke stoffen stof. Bovenkledingstijlen kunnen heel divers zijn.
De lengte, kleur, locatie van de sneden, het aantal gespen en bevestigingsmiddelen varieerde sterk in verschillende delen van Moldavië. Maar bovenkleding in alle regio's was een rijke verf en borduurwerk van kleding. Multi-gekleurde veters, satijnen en zijden linten, dunne veters, appliqués, kruissteek en satijnen steek - dit alles kon worden gevonden in folk kostuum.
hoofddeksel
Hoofdtooien werden alleen gebruikt door getrouwde vrouwen. Bij de bruiloft werd de sluier van de bruid verwijderd en de eerste hoofdtooi aan haar gegeven.
Tot dit moment versierden de meisjes de vlechten alleen met bloemenkransen of lieten zelfs hun haar los.
Er waren twee soorten verbandmiddelen: voor de plechtige gelegenheden "neframa" en de dagelijkse cîrpa:
- Sîrpa is een complexe structuur met een basis van een houten rand met uiteinden in de vorm van hoorns omwikkeld met een sjaal. De uiteinden van de sjaal bedekten de schouders en borst.
- Neframa is een zijden of katoenen sjaal die op verschillende manieren is vastgebonden, maar op een zodanige manier dat de geborduurde en versierde uiteinden duidelijk zichtbaar zijn.
In de winter droegen vrouwen dezelfde hoofddeksels, weefden ze alleen van dichter garen of gebruikte herenachtige hoeden met omzoomd dierenvacht.
schoenen
Moldavisch schoeisel was ongelooide huid opinci. Gewoon uitgerekt langs de rand van het koord stuk leer. Ze werden overal gedragen.
In de winter droegen alleen rijke Moldaviërs laarzen of laarzen. Schoenen voor meisjes waren zeer zeldzaam. Ze werden alleen bij een plechtige gelegenheid genaaid en werden verschillende generaties zorgvuldig bewaard en langs de vrouwelijke lijn gevoerd.
Mannen nationale klederdracht
overhemd
Mannen droegen minder heldere en kleurrijke kleding. Katoenen of linnen hemden werden aan de voorkant gedragen en omgord met verschillende riemen.
De oudste en meest populaire was een blouse, vergelijkbaar met een tuniek met een ronde kraag in het midden gesneden. Jonge mannen droegen meestal rijk versierde shirts. Geborduurd met een klein, helder patroon van de manchet, de randen van de kraag en de onderkant van het shirt.
Het shirt op de coquette kwam in de vroege twintigste eeuw in zwang en kreeg geleidelijk aan populariteit onder de mannelijke bevolking, waardoor het shirt werd verplaatst.
broek
Er waren verschillende soorten broeken. In verschillende regionale Moldavië verschillende stoffen en stijlen gebruikt:
- Izmene - lichtgewicht casual broek gemaakt van natuurlijke materialen (linnen, hennep of katoen). Na verloop van tijd ging dit model in de categorie ondergoed, gedragen onder de meer strakke broek.
- Iari - wollen smalle broeken met witte kleur hadden een zeer grote lengte, vanwege wat ze verzamelden op de schenen in talrijke plooien. Ze waren populair onder de herders in de noordelijke regio's van Moldavië.
- Cioareci - winterversie van een wollen broek, vaak gedecoreerd in de riem met een eenvoudig geometrisch patroon.
- Meini - de warmste winterbroek, genaaid van schapenhuiden.Gewoonlijk droegen alleen herders het vanwege het lange verblijf in de kou.
bovenkleding
Bovenkleding, evenals vrouwen, was behoorlijk divers. Vesten, wollen en bont mouwloze jassen, wollen langharige jassen hadden ook een diverse snit en materialen, afhankelijk van het seizoen. Herenkleding verschilde meer bescheiden patroon, minder sieraden en borduurwerk. Welvarende boeren konden het zich veroorloven een natuurlijke schapenvacht te naaien.
De herenhoeden waren niet zo divers en bestonden uit een kegelvormige schaapmuts in de winter en een stro- of vilthoed in de zomer. Jongens extra versierde hoeden met veren of bloemen.
Rassen van riemen
In het Moldavische nationale kostuum, zowel bij mannen als vrouwen, waren riemen van groot belang. Ze spraken, gaven de bruiloft, in de overtuiging dat de juiste riem geluk, welzijn of een goede oogst zal brengen. Voor vrouwen symboliseerden ze leeftijd, voor mannen, rijkdom. De meisjes omgorden hun rokken met zijden of satijnen riemen, en de oude boerenvrouwen droegen wollen.
Mannen van rijke families maakten riemen om te bestellen. Ze gebruikten leer met metalen inzetstukken en de armen gebruikten gewoon touw.
Als je naar het Moldavische kostuum kijkt, vraag je je nooit af hoeveel vreugde en positieve energie de oude meesters hebben weten te investeren in hun producten. Natuurlijk, in de moderne wereld heeft het een plaats alleen op feestdagen, evenementen gewijd aan volkskunst en in musea. Een complex patroon, felle kleuren, verschillende elementen maken het nationale kostuum van Moldaviërs tot een kunstwerk.