Mari nationaal kostuum

Nationaal kostuum is niet alleen kleding, het is de cultuur en geschiedenis van een volk, zijn tradities en manier van leven. Een treffend voorbeeld hiervan is het Mari-nationale kostuum, dat de ideeën van het Mari-volk weergeeft over harmonie en schoonheid van het leven.

Het Mari-volk behoort tot de Fins-Oegrische taalgroep en zijn de laatste heidense mensen in Europa. Ondanks het vele eeuwen geleden aangenomen christendom, voert het Mari-volk magische en heidense rituelen uit.

De mensen zijn verdeeld in drie territoriale groepen:

• Berg Mari van de Republiek Mari El;
• weide - regio Volgo-Vyatka;
• oostelijk - Bashkir republiek en Priuralsky-district.

Elke groep Mari in een pak heeft zijn eigen kenmerken, verschillen in versiering en versiering, maar in het algemeen zijn alle elementen van folklorekleding bij Mari hetzelfde.

Een gewoon pak bestaat uit een shirt, een broek, een riem met hangers, een hoofdtooi en schoenen: in het dagelijks leven zijn het geweven sandalen en op feestdagen - schoenen gemaakt van schapen- of koeienleer.

Het model van feestkleding was niet anders dan alledaagse kleding - de kleding kon alleen worden onderscheiden door specifieke hangers en versieringen.

De tuniek, het grootste deel van elke Mari-outfit, is als volgt gemaakt: een linnenmachine van een bepaalde lengte werd gemaakt op de thuismachine, vervolgens werd de stof dubbelgevouwen en werd een gat gesneden voor het hoofd. Zonder de armsgaten uit te snijden, werd een deel van het canvas in de lengte gebogen en aan elkaar genaaid - op deze manier werden de sleeves verkregen.

In het koude seizoen werd het nationale kostuum aangevuld met de volgende elementen: verschillende soorten kaftans, een schapenvachtjas, winterschoenen (viltlaarzen, minder vaak laarzen) en een warme hoed.

Mari kostuum, evenals de outfit van een andere nationaliteit, heeft zijn eigen kenmerken en kenmerken:

• De hoofdkleur is wit met spatten van zwart, bordeaux en bruin borduurwerk. In latere perioden begon rood te domineren in nationale kledij - het werd verkregen door bepaalde planten te koken.
• Geometrische en florale ornamenten, die symbool stonden voor het behoren van de drager van de kleding aan een of andere sociale groep, waren meer aanwezig in het borduurwerk. Bovendien werden rituele symbolen versleuteld in borduurwerk, wat geluk en voorspoed opleverde.

• Het Mari-kostuum viel onder de invloed van de Russische cultuur en leende er veel van: bijvoorbeeld in latere perioden begon de Mari kleding van katoen te maken in plaats van vlas, zoals het eerder was.

• Onder elke outfit, ongeacht of hij mannelijk of vrouwelijk is, was de broek versleten.

Het mannenpak bestond uit een hemd iets onder de knieën, een riem, een kaftan, canvasbroeken en bastschoenen. Aan het einde van de 19e eeuw nam de lengte van het hemd af - tegen die tijd bereikte de tuniek slechts middenbenen.

Wat betreft de broek, ze werden op verschillende manieren in verschillende Mari-groepen genaaid. Weide en berg Mari naaide smalle broek, en oost-breed.

Kaftans maakten integraal deel uit van de garderobe: in de zomer waren ze gemaakt van linnen stoffen en in de winter - van stof. Kaftans waren in de regel zwart en wit.

Het is opmerkelijk dat de halslijn op het hemd was verbonden met een speciaal ornament, dat de man beschermde tegen kwade krachten en het boze oog.

Een integraal onderdeel van het kostuum was een hoofdtooi - in de winter was dit een vilten hoed of een ushanka, in de zomer - een witte (feestelijke) en zwarte (dagelijkse) hoed, die later werd vervangen door een pet.

In tegenstelling tot de mannelijke damesoutfit verschilde een grote variëteit en unieke schoonheid van sieraden en ornamenten.

De basis voor dameskleding was ook een tuniekhemd, geborduurd met een sieraad op de borst, mouwen en zoom. De betekenis van borduursymbolen sprak over het behoren van een drager tot cultuur, zijn sociale status en burgerlijke staat. In zeldzame gevallen was de achterkant van het shirt bedekt met een ornament.

Damestuniek was versierd met kralen, knopen en kleurrijke linten - hoe meer sieraden er op het shirt lagen, hoe meer een vrouw trots kon zijn op haar handgemaakte vaardigheden.

Onder het shirt zetten Mari-vrouwen, net als mannen, een canvasbroek op. Hun ras hing af van het woongebied - de Oost-Mari gekleed in een ruime broek, berg en weide - in smal.

Dameskaftans zijn onderverdeeld in zomer- en wintermodellen. De zomerse kaftanlengte bereikte de taille van de taille van de drager, de winterkaftan was bedoeld om warm te blijven en had een rechte tuniekvorm.

Hoofddeksels in de samenstelling van het Mari-folkkostuum voor vrouwen speelden een belangrijke rol en waren verdeeld in twee hoofdtypen: meisje en vrouw. Decoratie, model en een bepaald type hoofdtooi gaven de status en positie van de Mari in de samenleving en leeftijd aan.

In de oudheid droegen getrouwde vrouwen versierde hoofddoeken en sjaals, terwijl meisjes leren en wollen hoofdbanden droegen, rijk versierd met kralen en munten. Later werden hoofddoeken en bandages aangevuld met andere stukken: een halfbolvormige tackia, waarop een gewone hoofddoek wordt gedragen, een framedop, een schopvormig, veertigpuntig en ander hoofddeksel.

Verplichte elementen van vrouwenkostuum waren de volgende elementen: slabbetje, schort en riem. Deze elementen waren versierd met bonte linten, munten, borduurwerk en kralen. Portefeuilles, zakdoeken, speciale zakken, kleurrijke handdoeken, ijzeren ringen en oorbellen en nog veel meer werden aan de riem bevestigd.

Schorten werden geborduurd met linten, linten en versierd met munten en kralen. Slabben hadden verschillende soorten en vormen en bestonden bijna volledig uit munten.

Wat schoenen betreft, dan was het voor vrouwen hetzelfde als voor mannen - dit zijn sandalen in de zomer en laarzen in de winter.

Women's Mari-outfit was prachtig, rijkelijk versierd met borduurwerk en linten en munten. Op eigen verzoek kan een vrouw of een meisje haar outfit extra decoreren met ringen, kralen, gordelhanddoeken en andere accessoires.

Children's Mari-kostuums doen in veel opzichten denken aan volwassenen, alleen voor kinderen hadden minder sieraden en borduurwerk een beschermend karakter. In de kleding van de meiden waren vaak lichte volants aanwezig - op de mouwen van de elleboog tot het einde, en in het grootste deel van de kleding van riem tot zoom.

De mooiste onder de Mari tussen alle soorten gewaden was een trouwpak. De hoofdkleur van de gewaden is natuurlijk wit.

De bruidegom trok zijn vakantie-outfit aan, omgordde zich met een speciale riem versierd met munten en zette een speciale hoed op met gebogen randen.

De bruidsjurk van de bruid bestond uit verschillende delen. Een witte jurk werd gedragen op het onderhemd;

Alle elementen van de kleding waren versierd met munten, linten, kralen, bekleed met bont, versierd met licht borduurwerk en kleurrijke vlecht. De decoraties hadden geen grenzen, behalve het naleven van tradities en fantasie van meesters. Een rode sjaal moet bij de bruid aanwezig zijn - in de zomer is hij bovenop de taki gebonden, in de winter, bovenop een bonthoed.

Sommige elementen van de trouwjurk zijn anders voor Mari van verschillende groepen, maar alle kostuums zijn hetzelfde mooi en rijkelijk versierd.

De tijd staat niet stil en het Mari-klederdracht ondergaat veranderingen, maar zelfs in het moderne technologische tijdperk verliest het zijn relevantie en populariteit onder vertegenwoordigers van het Mari-volk niet. Steeds meer jongeren zetten een nationale klederdracht voor bruiloften, feestdagen en plechtige gebeurtenissen neer, waarmee ze hun bekendheid met de geschiedenis en cultuur van het Mari-volk laten zien.

Het moderne Mari-kostuum is iets anders dan het traditionele Mariakostuum en heeft verschillende nieuwe kledingstukken:

• een rood vest versierd met munten en een ornament wordt gedragen over een witte tuniek met een korte mouw en geborduurd met gouden borduurwerk;
• De bruidsjurk van de bruid is een verkorte (knielange) tuniek en een witte kaftan met groen borduurwerk bij de zoom, gedragen over de tuniek. Ook is de outfit versierd met bloemmotieven en een verscheidenheid aan linten;
• een feestelijk vrouwelijk kostuum ziet er als volgt uit: een satijnen jurk met mouwen-ruches en een slabbetje met een bloemenornament.

Ongeacht hoe het Mari-kostuum verandert, hij zal altijd worden geprezen en vereerd door dankbare nakomelingen die de cultuur en tradities van zijn volk niet vergeten.