Kazachse nationale klederdracht

Het Kazachse nationale kostuum verpersoonlijkt de lange geschiedenis van de ontwikkeling en vorming van de bevolking van Kazachstan. Door de eeuwen heen veranderde en verbeterde hij de oude tradities van hun voorouders.

Net als in de spiegel weerspiegelt het alle aspecten van het leven: een moeilijk klimaat, geografische locatie, economische toestand, sociale omgeving, levensstijl en de belangrijkste activiteiten van de bevolking. Het onderwerp van nationale trots van de Kazachen, belichaamde hij de nationale kleur en heldere identiteit.

Het traditionele kostuum weerspiegelt altijd de stijl en levensstijl van de mensen, dus het kostuum van elke nationaliteit heeft zijn eigen nuances, kenmerken en verschillen met andere naties. Het Kazachse nationale kostuum was geen uitzondering.

• Zowel mannelijke als vrouwelijke, ingerichte kleding, scharnierend, met een geur helemaal aan de linkerkant.
• Damesoutfit was rijkelijk versierd met chique franjes en franjes.
• Op hoge hoeden versierd met juwelen, veren, patroonborduurwerk.
• De discrepanties tussen de feestelijke en vrijetijdskleding waren minimaal: de feestelijkheden werden vrijgemaakt en de sieraden en accessoires waren groter.

• Het minimale kleurenbereik in een reeks met het optimale aantal tinten.
• De kleding was noodzakelijkerwijs versierd met een soort "logo" - unieke originele strepen, patronen, weven, ornament in de nationale stijl.
• Het pak was zeer comfortabel en praktisch, het was geschikt om te rijden, en om de nacht door te brengen in een onvriendelijke steppe, en festiviteiten en voor werk.
• De Kazachen hebben een traditie die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven - om als een geschenk een rijkelijk geborduurd etnisch patroon in nationale patronen te presenteren - "Shapan".

De oudste voorouders van de Kazachen maakten kleding gemaakt van leer en bont. Nadat ze zich bezig hadden gehouden met nomadische veeteelt, voegden ze toe aan deze magere keuze, voelbaar gemaakt van schapen en kamelenwol, die ze leerden zelf te maken. Deze materialen zijn het meest populair en goedkoop geworden, omdat hun leveranciers altijd bij de hand waren.

Vanwege het feit dat op het grondgebied van Kazachstan de "zijderoute" liep, begonnen de handelaren de Kazachen te voorzien van katoenen stoffen, zijde, brokaat, fluweel, satijn. Door de aanwezigheid van dure stoffen in een pak, kon men de financiële situatie van de eigenaar beoordelen.

Kazachse nationale klederdracht is altijd opvallen met felle heldere kleuren als een bewijs van rijkdom en welzijn. Dameskleding, evenals mannen, scheen met alle tinten groen en goud, rood en blauw.

• mannelijk

De samenstelling van de herenset bestaat uit een grote harembroek, een hemd, een jurk, een hoge hoed, een riem en laarzen. Het kenmerk van de broek zit in de inzetstukken van schapenhuid, die dienen om de huid te beschermen tijdens het rijden tijdens lange trektochten. Een vergelijkbare functie wordt uitgevoerd door lange laarzen, die in een broek worden gestopt. Een shirt gemaakt van katoenen stoffen als een tuniek met een opstaande kraag of een turn-down kraag.

De bovenkleding voor het arme deel van de mannelijke bevolking was een gewatteerd gewaad gemaakt door kameel, schapenwol of suède. De rijke en rijke Kazachen droegen hemdjes of beshmet, voor het afstemmen van zijde, brokaat, fijne stof, fluweel.

• vrouw

In het verleden, toen vrouwen op gelijke voet met mannen reed, was hun kostuum anders dan dat van mannen, met uitzondering van de aanwezigheid van een rok die aan beide kanten openzwaaide. De rest van de set was hetzelfde, maar verschilde qua stijl en snit. Later werd er nog een toegevoegd aan dit ensemble - een jurk met een uitlopende rok.

Damesoutfit was ingesteld op basis van leeftijd. Voor meisjes en meisjes was de meest voorkomende kleding een maximaal aansluitende lichte jurk met verschillende rijen franjes langs de zoom, onderkant van mouwen en kraag; kleurrijk fluwelen jasje; broek, hoed en riem, geborduurd en versierd met allerlei patronen en juwelen.

Het kostuum van een getrouwde vrouw onderscheidde zich door een hoofdtooi en door ouderen - door een riem en een kleur van een hemd. Als jonge meisjes veelkleurige, heldere, sappige hemdjes hebben, dan zijn tinten volwassen vrouwen in hemden van uitsluitend donkere kleuren. De kleding van de Kazachse vrouwen zit vol met schoonheid, rijkdom en luxe.

De trouwjurk van het Kazachse meisje verdient een aparte beschrijving. Om dit meesterwerk van pracht te creëren werden alleen dure materialen en stoffen meegenomen. De jurk was genaaid van satijn, zijde, taft, organza. Voor de vervaardiging van een nationaal sieraad, dat aanwezig moet zijn, werden parels, gouden koorden en linten in de loop gebruikt.

De keuze van de kleur van de stof op de trouwjurk was allesbehalve toevallig. De voorkeur ging uit naar rood als symbool van de jeugd en de bloei van het leven, evenals blauw als symbool voor een wolkenloze lucht, warmte, zuiverheid en integriteit. De jurk droeg een hemd, die in overeenstemming was met de jurk en was ook versierd met borduurwerk, ornamenten, juwelen.

Het belangrijkste kenmerk van een trouwjurk is een fenomenale hoofdtooi, die "saukele" wordt genoemd. Hij maakte deel uit van de bruidsschat, moest duur en luxueus zijn, omdat deze kegelvormige hoed, versierd met een enorme hoeveelheid sieraden, een maatstaf was voor het welzijn van de bruid.

De overvloed en luxe van sieraden is niet onbelangrijk. Ze zijn aanwezig in bijna alle kledingstukken. Het onderscheid tussen soorten, vormen, materialen en methoden voor het maken van decoraties kan een onderscheidend teken van mensen zijn op basis van leeftijd, sociale en familiale status, regionale basis.

Een belangrijk fragment, dat de identiteit van het nationale ensemble geeft, is het ornament. Voor het meisje was het verplicht om de kunst van het borduren te leren. De technieken van borduren met een platform, een cordonsteek, een naald, een priem met haak en hoepels met verschillende vormen voor het werk, werden door de jaren heen bekwame vakvrouwen en naaisters.

Geborduurd met zijde, gouddraad, lurex, kralen. Het borduurpatroon kan het meest divers zijn: het reliëfpatroon is een natuurlijk patroon met vertegenwoordigers van de lokale fauna en flora. Soms hebben borduurwerken, strepen, toepassingen een hele plot weergegeven.

Er waren veel elementen van decor in kleding. Dit waren ringen, ringen, oorbellen, hangers, armbanden, maar ook borden, gespen, metalen platen en platen van de meest uiteenlopende vormen. Afhankelijk van de rijkdom van de familie werden brons en zilver, koper en goud, gekleurd glas en parels, koralen en parelmoer, agaat en turkoois gebruikt om ze te maken. En natuurlijk, de traditionele nuance is de decoratie van de jurk met de veren van vogels en waardevolle bont.

Kazakh-hoeden staan ​​bekend om een ​​verscheidenheid aan stijlen, een verscheidenheid aan materialen voor hun vervaardiging en een nog groter aantal accessoires en sieraden die elke hoed uniek maken.

Skullcap is algemeen erkende Kazachse hoofdtooi. Gedragen door haar kinderen, tieners, ouderen, mannen en vrouwen. Ze naaide van katoenen stoffen, satijn, fluweel, stoffen, zijde.

In de zomer was de meest populaire onder de mannen een hoed met een gebogen hoed gemaakt van vilt. In de winterkou werden schapenbontmutsen als onmisbaar beschouwd: kinderen werden van de vos genaaid. De dop van de dop beschermde de rijp van de schouders en nek.

De meisjes hadden maar twee soorten hoofddeksels, deze muts en wintermuts, afgezet met bont. Maar het breedste scala aan kleuren en een grote verscheidenheid aan ornamenten.

Eeuwenlang hebben de Kazachen hun nationale schoenen aangepast en verbeterd, en aangepast aan het nomadische leven, totdat ze een optimaal resultaat behaalden. Schoenen, die aan alle eisen van bruikbaarheid en comfort voldoen, zijn hoge laarzen geworden, waarin het handig is om te rijden, met brede tops, waarin het handig is om de broek te vullen.

Zomerlaarzen verschillen van hiel en gebogen tenen. Schoenen, zoals alle elementen van het kostuum, waren rijkelijk versierd, vooral voor vrouwen. Laarzen van jonge meisjes en vrouwen waren versierd met borduursels en applicaties. Ouderen droegen laarzen zonder hielen. In de winter werden laarzen op warme vilten kousen gezet. De armen en herders droegen gevoelde laarzen met leren zolen.

Zonder een beschrijving van winterkleren zou een verhaal over Kazachse kleding onvolledig zijn. De pelsjas is niet onbelangrijk, gezien het ondankbare en ernstige zijn de Kazachstaanse steppen.

In de loop van de tijd hebben de Kazachen perfect de kunst geleerd om vachten, leer en naaikleding van hen te maken. Schapenvachten, geiten, kameelbontjassen waren het goedkoopst en het meest gewild. De vacht en de huid van wilde dieren werden altijd op prijs gesteld.

De tijgers, saigas en kulans werden beschouwd als de eigenaren van dure huiden, onder de pelsdieren, de vacht van de fret, muskusrat, vos en wasbeer opviel. Bontjassen werden gemaakt van de dons van duiker, zwaan en reiger. Maar de meest gewaardeerde marter en sabel. Bontjassen bedekt met stof, zijde of brokaat waren de trots van rijke Kazachen.

Met scharnierende en niet vastgemaakte bovenkleding was de riem een ​​integraal onderdeel ervan.

De herenriem was gemaakt van leer, soms van zijde of fluweel. Lederen riemen waren versierd met decoratieve reliëf, gevormde metalen inzetstukken, afgewisseld met kostbare en halfedelstenen, fancy strepen van bot. Gespen werden gemaakt in de vorm van figuren van dieren of vogels.

Damesriemen hadden overeenkomsten met mannen, maar ze waren breder en eleganter: zijde en fluweel, geborduurd met gouden draad en parels, geweven van geiten- of kamelenwol.

De moderne uitstraling van het Kazachse traditionele kostuum is al heel lang gevormd.

Maar sappige levende kleuren, nationaal uniek ornament, subtiliteit en elegantie, die altijd inherent zijn geweest aan het sacramentele kostuum van het Kazachse volk en het onderscheiden van andere nationaliteiten, worden steeds populairder onder de hedendaagse inwoners van Kazachstan, waardoor Kazachse ontwerpers en ontwerpers een onuitputtelijke bron van fantasie worden.

Het nationale kostuum voor meisjes wordt tegenwoordig erg populair. Hij wordt gedragen om op te treden op het podium, en op dagen van nationale en nationale feestdagen, wanneer kleine Kazachse vrouwen in traditionele kostuums langs de straten lopen.