De geschiedenis van het nationale kostuum van Georgië
De traditionele klederdracht van het Georgische volk begint in de 9e eeuw. Het was tijdens deze periode, in de tijd van de Khazar Kaganate, dat de bovenkleding van de Kaukasische mensen Chokha heette., wat zich vertaalt uit de Turkse talen als "doek, doek voor kleding". Dergelijke bovenkleding was zowel bij mannen als vrouwen gebruikelijk en werd het hele jaar door gedragen.
Het is nogal moeilijk om de verschijning van de nationale kostuums van Georgiërs uit die tijd, evenals van andere Kaukasische volkeren, te beoordelen, aangezien er geen nauwkeurige beschrijvingen van de kleding van de bewoners van de Kaukasus zijn bewaard.
Er wordt opgemerkt dat de chokha tot het begin van de 19e eeuw een meer vrije stijl had. Na verloop van tijd werden de kostuums meer gesloten en rigoureuzer, en ze vonden een nauw passend silhouet, dat zich soepel uit de taille verbreedde.
Een opvallend kenmerk van het Georgische kostuum is de aanwezigheid van gasreservoirs aan de zijkanten op de borst. Zo'n naam zijn speciale borstzakken, die kleine compartimenten hebben voor het opslaan van poederladingen - gazyry. Deze zakken verschenen niet zo lang geleden op de bovenkleding van Georgiërs met de verspreiding van vuurwapens. Aanvankelijk werden de gasyrieën bewaard in zakken over de schouder of in de taille, maar later, voor het gemak, werden deze zakken uitgevonden, wat een karakteristiek kenmerk werd van het Georgische kostuum.
Het Georgische nationale kostuum in de moderne wereld speelt een belangrijke rol in verschillende ceremoniële evenementen die de eerbiediging eisen van de tradities van zijn volk. Aan het begin van de vorige eeuw begon de traditionele kleding in Georgië, zoals in veel andere landen, naar de achtergrond te verdwijnen. Jonge mensen gaven de voorkeur aan elegante en licht gekrulde nationale kostuums voor eenvoudigere en comfortabelere kleding. Tegenwoordig dragen veel jonge mensen en meisjes echter met plezier moderne kleding met traditionele Georgische motieven als een teken van respect en eerbied voor hun mensen.
Functiebeschrijving
Kleurbereik
Voor de nationale kleding van Georgiërs zijn 6 chokha-kleuren kenmerkend.
De paarse kleur van het kostuum is heel aantrekkelijk voor moderne toeristen, de lokale bevolking houdt van zwarte en witte kleding. Daarnaast zijn er nog steeds kostuums van grijs, blauw en bordeauxrode kleuren.
Zwarte kleding was het voorrecht van nobele mensen. Rijke mensen droegen zwarte kleding niet alleen in het dagelijks leven, maar gaven er ook de voorkeur aan voor speciale gelegenheden.
Functies knippen en decor
Ongeacht geslacht en sociale verbondenheid, ziet het Georgische kostuum er nogal strikt uit, maar tegelijkertijd elegant. Stoffen werden vrij sterk en duurzaam gekozen. Rijke mensen konden zich zijden en fluwelen pakken veroorloven. Kant kan de decoratie worden voor zulke luxueuze outfits voor het warme seizoen, en in de koude maanden voor edel bont.
De bruidsjurk van de bruid was te allen tijde bijzonder luxueus. Hoewel hij uiterlijk leek op het alledaagse vrouwelijke kostuum, werd de bruidsjurk altijd alleen van witte stof gemaakt. Een belangrijk onderdeel was de kostbare inrichting van kleding voor de bruid.
Trouwjurken zijn geborduurd met goud of zilverdraad en versierd met verschillende applicaties. Ongeacht de financiële situatie van het gezin, moest de bruidsoutfit er rijk uitzien.
Op het hoofd van de bruid droegen ze een nationale fluwelen hoofdtooi met een lichte sjaal, waarmee de bruid haar gezicht bedekte.
Georgische kostuum voor dames
De Georgiërs, die traditionele kostuums van hun mensen droegen, zagen er zelfs in het dagelijks leven redelijk slim uit. De jurk genaamd kartuli, hoewel het de benen van vrouwen verborg, maar het had een nogal strakke stijl aan de bovenkant. Het korsetgedeelte van de jurk was versierd met verschillende decoratieve elementen. Het kan vlechtwerk of kralenwerk en stenen zijn.
In aanvulling op de jurk werd de outfit van vrouwen noodzakelijkerwijs aangenomen dat er een riem aanwezig was. Hij zou zijde of fluweel kunnen zijn. De riem was ook versierd met de hulp van decoratieve originele borduurwerk of parels en vastgebonden, zodat al zijn charme viel langs de vrouwelijke silhouet en was op een prominente plaats.
Voor vrouwen uit rijke families werden jurken genaaid van dure stoffen die speciaal van ver waren gebracht. Zijdeachtige en satijnen nationale damespakken zagen er elegant en luxueus uit
Bovenkleding Georgische vrouwen heeft de naam Katibi. Het was meestal genaaid van fluweel en zijden stoffen van felle kleuren, natuurlijke vachten of watten werden gebruikt als isolerend, de voering van dergelijke kleding was gemaakt van zijde.
De vrouwen gebruikten een dunne sluier, de genezers genoemd als hoofdtooi. De stof op het hoofd werd gefixeerd met behulp van een zijdenroller van de mijn, gevuld met katoen, en ook de rand van chikhta gemaakt van karton bedekt met fluwelen stof. Bovenop dit alles deden ze een sluier op, die later werd vervangen door een zakdoek die Baghdadi heette.
Als schoenen droegen vrouwen uit eenvoudige gezinnen stoere leren laarzen die calamani heetten. Voor vrouwen uit adellijke families waren er fluwelen schoenen met hakken en geen ruggen. De neuzen van zulke schoenen, Koshi genaamd, waren gebogen.
Als decoraties werden producten gemaakt van natuursteen, zoals koraal en barnsteen, op grote schaal verspreid. Vrouwenkapsels bestonden uit het weven van vlechten en krullen, die het tijdelijke deel bedekten.
Ook gebruikten Georgische vrouwen op grote schaal blozen en henna voor het kleuren van wenkbrauwen, nagels en palmen, wat erg in de mode was.
Kinderkostuum in Georgië
Het nationale kostuum voor het meisje was in de afbeelding van een damesjurk genaaid, maar zonder al te veel luxe.
Omdat kinderen heel actief zijn, werden meer verkorte versies van het kostuum toegestaan voor extra gemak. Het kleurenschema kan ook verschillen van monotone volwassen kleding en worden aangevuld met heldere tinten.
Want jongens naaiden ook kostuums naar het beeld van mannen.
Georgisch herenpak
De traditionele klederdracht van de Georgiër bestond uit de onderste broek van een Shendish en een top-up broek of sharwals gemaakt van zwarte of bordeauxrode kleur, die geen beweging belemmerde. Boven droegen ze een shirt genaamd peranga.
Bovenkleding werd geselecteerd in overeenstemming met het seizoen en de sociale situatie en was verdeeld in verschillende types:
- Circassian of chocha Georgians noemen het. Dit kledingstuk voor heren werd op elk moment van het jaar als verplicht beschouwd. Cherkeskos werden over de kaftan getrokken en omgord met zilveren of gewone metalen achtervolgingsriemen. De gordel diende in dit geval niet alleen een decoratieve functie, mannen bevestigden er ook een dolk of een sabel aan, die ook deel uitmaakten van de nationale klederdracht van de Georgiërs.
De karakteristieke kleuren voor deze kleding zijn zwart, bruin en grijs, er zijn ook witte en blauwe smoorspoelen.
Aanvankelijk was dit kledingstuk gemaakt van schapen- of kamelenwol. Tegenwoordig worden lichtere stoffen zoals katoen gebruikt. De lengte van de Circassians ligt meestal net onder de knieën, de snit is vrij los, maar benadrukt het mannelijke silhouet. Chokha heeft bevestigingsmiddelen vanaf de bovenkant en de taille. Op de borst zijn zakken voor het opslaan van buskruit, die vandaag de dag het Georgische kostuum onderscheiden van de rest.
De chokha heeft meestal geen kraag, maar in sommige variaties kan er een kraag met een standaard zijn. De mouwen van dit kledingstuk zijn meestal breed en ellebooglengte, waardoor het mogelijk was om vrij te bewegen tijdens het gevecht. Voor ouderen waren lange mouwen voor chokhi acceptabel.Tegenwoordig zijn er verschillende soorten met verschillende lengtes aan mouwen.
- Kaba. Rijke mensen uit adellijke en prinselijke families droegen dit soort bovenkleding, gemaakt van zijde met een dichte structuur. Zwart zijden koord werd gebruikt om de cabines te voltooien en er werden ook bevestigingsmiddelen van gemaakt.
- Kuladzha. Dit kledingstuk voor heren was bedoeld voor immigranten uit de adel. voor speciale gelegenheden. Kuladzha was een jurk van kleine lengte, die over kleding werd gedragen. Fluweel in verschillende kleuren werd gebruikt voor het afstemmen van ceremoniële jurken. Natuurlijke vacht kan als decoratieve elementen worden gebruikt. Met kuladzhey moest men noodzakelijkerwijs een bontmuts uit Astrachan opdoen.
- Pik en pabadi. Voor de wintermaanden gebruikten de Georgiërs de trigger. Ze was een bontjas versierd met borduurwerk met goud en zilverdraad. Ook in het koude seizoen droegen ze pabadi.
Deze naam werd gegeven aan een mantel zonder mouwen, die was gemaakt van vilt met geitenhaar.
Dergelijke kleren met witte, zwarte of bruine kleur worden ook boerka genoemd. In de wintermaanden was het hoofd bedekt met een bontmuts, die was genaaid van astrakan bont of schapenvacht.
Naast de kap, die kenmerkend is voor de bergbeklimmers, droegen Georgiërs andere hoofddeksels, afhankelijk van de geografische locatie. Dus droegen ze in verschillende regio's vilten hoeden en een capuchon, kabal akhi genaamd, en zelfs hoeden met kleine velden.
Als schoeisel voor het heren klederdracht waren Georgiërs ook gebruikelijk: de koshi - onder de rijke klassen, de kalamani - onder de armen. Voor rijke mensen waren er nog steeds leerwraak op een platte zool, evenals tsaga - leren laarzen, die vaak zelfs met behulp van edelstenen werden gedecoreerd.
