Grieks nationaal kostuum

De oude Griekse cultuur, de eerste in de geschiedenis van de wereldbeschaving, bevestigde de schoonheid en harmonie van het menselijk lichaam en zijn geest. Het was in Hellas, een land gelegen aan de oevers van de warme Egeïsche Zee, die stijl, later klassiek genoemd, werd geboren, die de materiële, spirituele en esthetische basis legde voor de ontwikkeling van bijna alle Europese volkeren.

Na het behalen van groot succes op verschillende culturele gebieden slaagden de oude Grieken erin zich te kleden: ze waren de eersten om tot de conclusie te komen dat de mens in zijn grootsheid op God lijkt en zijn lichaam een ​​spiegel is die de idealen van het universum weerspiegelt.

Aanvankelijk onderscheidde het nationale Griekse kostuum zich door eenvoud en tegelijkertijd genade. Zelfs de kleding van goden en godinnen, geëtst in gravures en standbeelden, schittert niet met luxe en rijkdom. Er zijn vijf onderscheidende kenmerken van het oude Griekse kostuum: geldigheid, harmonie, samenhang, stabiliteit, tijdigheid.

In het oude Griekenland waren de belangrijkste elementen van de nationale klederdracht: een chiton (ondergoed) en himation (een cape, die een rechthoekig stuk stof voorstelt dat vakkundig is gedrapeerd, om de eenheid van kleding met het lichaam te benadrukken). De kunst om het weefsel door het lichaam te laten stromen, de uitstulpingen te omhullen of een gespierde figuur te omhullen, voor een prijs en door herkenning, was hoger dan de kosten van de stof en de elegantie van het ornament.

Jaren verstreken, het systeem veranderen, mensen, interesses, genegenheid. Het kostuum onderging ook enkele veranderingen: stoffen, decoratie, accessoires en sieraden werden steeds ingewikkelder en verfijnder.

De productiemethode bleef onveranderd: de stof voor het kostuum was niet gesneden en was praktisch niet genaaid.

De aanvaarding van het christendom door Griekenland had niet alleen invloed op het spirituele leven van de bevolking, maar ook op de nationale kleding. Jurken begonnen het grootste deel van het lichaam te bedekken, hoeden werden in de mode.

Maar het moet worden opgemerkt dat de moderne Griekse stijl een outfit uit de oudheid impliceert, toen mensen de goddelijke inwoners van Olympus aanbaden en probeerden zich te kleden in hun beeld en gelijkenis.

Een oude Hellene gekleed in een chiton, die was gemaakt van een brede flap van stof, en vastgemaakt op zijn schouders met een gesp (broche). Een riem was in de taille gebonden. De lengte tot aan de knie werd als gemiddeld beschouwd, de jeugd en krijgers werden tot die lengte ingekort, de ouderen en priesters werden integendeel verlengd.

Volwassenen in één chiton gingen niet de straat op en accepteerden geen gasten, omdat de chiton als de onderkant van de kleding werd beschouwd. Bij het verlaten van het huis zet de man een cape of een regenjas op. Het beroemdste type oude Griekse mantel is himation, gemaakt van een stuk rechthoekige stof die rond het lichaam is gedrapeerd.

Van de andere soorten van de mantel bekende chlamydah, die de voorkeur had van jonge mannen, militairen, herders en reizigers. Het verschil in het kostuum van een krijger was dat er op de chiton militaire uitrusting werd gedragen, waarna een chlamyd werd aangevallen.

De kostuums werden verdeeld in dagelijks en feestelijk. De outfits van vertegenwoordigers van verschillende beroepen en klassen verschilden.

Gebaseerd op de morele en ethische vereisten van die tijd, was het Griekse kostuum langer dan het mannelijke en bedekte het een groot deel van het lichaam. Dameskleding, ook bestaande uit een chiton en himation, was veel helderder en kleurrijker. Het onderscheid van de klassieke periode chiton is dat aan de bovenrand een revers werd gemaakt, waarvan de decoratie was bekwaam borduurwerk, ingewikkelde ornament, appliqué gemaakt van een weefsel van een andere tint of kleur.

Chitons gemaakt van dunne, plastic stof waren royaal gedrapeerd en omgorden rond de borst en de taille. Door de grote breedte is de zichtbaarheid van de hoes ontstaan. De vrouwelijke himation was minder dan de mannelijke, maar het werd gecompenseerd door een rijk ornament.

Het nationale kostuum van de Griekse vrouw bestaat uit een jurk, een shirt met een wijde mouw, een lange rok, een schort. De kleding van vrouwen uit de arme lagen van de bevolking leek erg op het kostuum van opmerkelijke personen, maar het volume was kleiner, gemaakt van goedkope stoffen, aangevuld met bescheiden sieraden.

Spinnen en weven waren de voornaamste bezigheden van de Griekse vrouwen. De inwoners van het oude Griekenland droegen jassen van wol en vlas. De stof werd met de hand gemaakt, dus het bleek zacht en volgzaam, wat van groot belang was voor het creëren van unieke draperie slagen.

Fenicische en Perzische materie, evenals Syrische zijde en Indiase katoen, werden later aan Griekenland geleverd toen Griekenland handelsbetrekkingen met andere landen begon te ontwikkelen. Kleding Grieken worden eleganter. Jurken van rijke Griekse vrouwen zijn gemaakt van delicate luchtige stoffen die het silhouet van een godin kunnen creëren.

De oude Grieken hadden de mooiste en prachtige witte kleur, die werd beschouwd als de kleur van de goden en het voorrecht van de aristocratie. Later verdeelde de witte kleur de palm met paars. Het paarse doek was het duurst en alleen krijgsheren konden het dragen.

De kleding was rood en geel gedragen door vrouwen. Bruin en grijs werden beschouwd als bloemen van rouw.

Bonte kleding werd niet verwelkomd door de Grieken. Monochrome outfit versierd met bekwaam borduurwerk of ornament. In pakken van de late periode is er een donker vest en een riem van karmozijnrode kleur.

In het oude Griekenland waren schoenen een prioriteit voor volwassenen. De meeste kinderen liepen op blote voeten. De traditionele schoenen van de Grieken - sandalen, die een platte zool vertegenwoordigen, aangevuld met talrijke smalle riemen.

Door schoenen serieus en verantwoordelijk te benaderen. De belangrijkste vereisten voor schoenen waren gemak en elegantie. Versierd en versierd waren gekleurd leer, vergulde bandjes, metalen platen, zilver en parels.

Het hoofddeksel was niet populair bij de Grieken. Tijdens hun reizen, bij slecht weer, voor werk in het veld, droegen ze petas, een vilten hoed met brede rand, vastgebonden met lange riemen.

Vrouwen hadden dit kenmerk van kleding nog minder nodig, omdat ze zich meestal binnen de muren van hun huis bevonden. Indien nodig gebruikten ze een sjaal, de rand van een regenjas of een lichte sjaal - caliptra.

De Grieken besteedden speciale aandacht aan haarstyling in harmonie met kleding. Goed verzorgd kort haar, snor en ronde baard, die diende als een symbool van moed - dit is het beeld van de vrije Hellene. Het belangrijkste vrouwelijke kapsel was een "Griekse knoop": haar verdeeld in een rechte scheiding en verlaagd haar laag over het voorhoofd werd in een knoop geplaatst aan de achterkant van het hoofd. De vorm is eenvoudig, maar met behulp van verbanden, tiara's, linten, netten, kammen was het mogelijk talloze variaties ervan te creëren.

Sieradenvaardigheid in het oude Griekenland bereikte perfectie.Sieraden gemaakt van edele metalen en stenen waren meestal vrouwenaccessoires. Mannen konden zich alleen een zegel veroorloven, een kostbare gesp. Sierlijke ringen en armbanden, oorbellen en kettingen, tiara's en haarnetten completeerden de outfits en kapsels van de prachtige helft van Hellas. Sieraden was beroemd om zijn uniekheid en perfectie.

Griekse vrouwen keken stipt naar hun uiterlijk. En het volgende punt bij het bereiken van het ideaal was cosmetica. Antimoon, witkalk, blos, eyeliners en wenkbrauwen, parfums, aromatische oliën - alles werd gebruikt, maar heel subtiel en delicaat, omdat het alleen maar de natuurlijke schoonheid moest benadrukken, en niet ontkennen.

Tegenwoordig maakt het kostuum in Griekse stijl niet alleen deel uit van de geschiedenis van het land, maar inspireren ook modeontwerpers en ontwerpers van over de hele wereld om nieuwe creaties van hedendaagse modekunst te maken.

Het verlangen naar de basis van oude stijl, gebaseerd op lichtheid, elegantie, harmonie en plasticiteit, trekt steeds meer fashionista's naar de gelederen van bewonderaars van de Griekse stijl die zich willen kleden in de kleding van olympische godinnen.

De klassieke basis in de moderne presentatie stelt je in staat om zo'n outfit te dragen op een bedrijfsfeest of een soiree, een afstudeerfeest of een bruiloft. Deze stijl is voor het gezicht en het tienermeisje, verzameld op een themafeest of schoolbal.

Om een ​​traditionele toga te maken, heb je een groot stuk witte stof nodig. Zo niet, pak een laken. Bind de hoeken van de knipknoop of zet vast met spelden, broches. De basis is klaar.

Je kunt een lang shirt of T-shirt en petticoat dragen. Accessoires, kapsel, schoenen zijn afhankelijk van je verbeelding. Maak een lint in je haar, maak een krans, trek een mooie riem aan, grote oorbellen, armbanden. Het belangrijkste is met mate en smaak. De Griekse stijl is tenslotte de keuze van verfijnde en verfijnde personen.