Nationale kostuums

Nationaal kostuum van de Joden

Nationaal kostuum van de Joden

doe mee aan de discussie

 
inhoud
  1. Historische feiten
  2. Op weg naar het ideaal
  3. Functies van kleurenschaal
  4. Materiaal en stijl
  5. Mannelijke outfit
  6. Pak voor vrouwen
  7. Baby opties
  8. Sieraden en schoenen
  9. hoofddeksel
  10. Klederdracht in de moderne samenleving
  11. beoordelingen

Historische feiten

De geschiedenis van de ontwikkeling van de nationale klederdracht van de Joden is divers, interessant en zelfs verdrietig. Bij het maken van een traditionele kleding hadden vertegenwoordigers van de Joodse natie er rekening mee moeten houden dat de inwoners van de meeste landen extreem negatief tegen hen waren. Daarom probeerden ze de kleding er uit te laten zien alsof ze er op een willekeurige plaats uitzagen, maar ze imiteerden niet tegelijkertijd de persoon.

Hebreeën hebben dit effect weten te bereiken. Het traditionele Joodse kostuum combineert twee noodzakelijke kwaliteiten: het helpt de nadruk te leggen op de kleur, de details van de mensen, zonder misverstanden te veroorzaken bij mensen met een andere nationaliteit.

In een relatief korte periode binnen de wereldgeschiedenis slaagden joden erin om perfectie in hun nationale kleding te bereiken. Er werd veel rekening gehouden om het kostuum aantrekkelijk en comfortabel te maken.

Tegenwoordig zijn Joodse traditionele kleding bijna niet onderhevig aan verandering, maar getalenteerde ontwerpers passen vaak kleding aan, waarbij ze experimenteren met kleuren, decor en stijl.

Op weg naar het ideaal

Het Joodse nationale kostuum moest de stappen van progressiviteit bewandelen om precies te worden wat mensen van de eenentwintigste eeuw het zien.

  • De allereerste versie van Joodse kleding werd geboren dankzij de cultuur van het grote Babylon. De Joden, die de ketenen van de Babylonische slavernij afwierpen, deden een kaftan aan. Twee shirts werden als standaard beschouwd - van linnen en wol. Het pak werd aangevuld door een brede riem.
  • De regering van koning Salomo had een positief effect op de nationale klederdracht van de Joden. Om een ​​jurk te maken, begon men gewichtloze stoffen te gebruiken die luchtig leken. Borduurwerk in gouden en zilveren draden is wijdverspreid. Vooral rijke families konden zelfs het decor van edelstenen veroorloven. Het haar van rijke meisjes was versierd met parels.
  • Met de nadering van de twintigste eeuw verloor de kleding van de Joden zijn chic. Beknoptheid en bescheidenheid begonnen de overhand te krijgen in stijl. De nadruk werd gelegd op de details die het lidmaatschap van een gemeenschap en religie bepaalden. Om te fuseren met de Europese samenleving, moesten de Joden de jassen en zwarte hoeden gebruiken die toen populair waren.

Functies van kleurenschaal

Het nationale kostuum van de Joden verschilt niet in helderheid en verzadiging van tinten. De jurk wordt bewaard, tot op zekere hoogte zelfs streng. In de twintigste eeuw, toen ze zich vestigden in de kleine steden van Europa, waren de Joden bang om de aandacht te trekken, dus moesten ze kleurrijke bloemen vergeten.

Beschrijf in het kort de hoofdkleur van Joodse kledij - neutraliteit. Zwart komt vooral voor. In het koude seizoen kleedden de joden zich in jurken die bruin of blauw waren gedecoreerd. En tijdens de zomermaanden droegen ze witte kleren om te ontsnappen aan de hitte.

Materiaal en stijl

De Joodse cultuur is altijd alleen gericht geweest op het leven in de stad, dus het model voor de boeren bestaat niet. In tegenstelling tot vertegenwoordigers van andere culturen, moesten meisjes nooit zelf het materiaal voor kleding produceren - alle stoffen werden op markten gekocht.

De snit van het Joodse nationale kostuum is vrij en omvangrijk, maar verbergt niet volledig de omtrek van het silhouet, wat een pluspunt is - welke vrouw zou haar waardigheid willen verbergen voor andere mensen?

Mannelijke outfit

Joodse mannen wilden niet in het middelpunt van de aandacht van vrouwen staan ​​door mooie kleding. Ze gingen de andere kant op. Het mannenkostuum van de Joden roept sympathie op voor zijn specifieke elegantie, legt vakkundig de nadruk op mannelijkheid en religiositeit. De mantel is een zwarte mantel en geklede jas.

De cape heeft een officiële naam - tallit katan. Zonder dit element is het onmogelijk je de nationale herenkleding voor te stellen! De cape lijkt op een witte rechthoek van stof met een brede spleet voor het hoofd. Aan de randen zitten speciale kwastjes. Aan elke hangt acht strengen.

Talit Katan is prettig om alleen bovenkleding te beschouwen, maar dit is een waanidee. Mannen dragen een cape en onder een shirt. Het is belangrijk dat aan de enige voorwaarde wordt voldaan: de borstels moeten zich boven de broek bevinden.

Pak voor vrouwen

Damespakken konden niet bogen op iets transcendentaals, maar de jurken verhulden nog steeds niet de natuurlijke aantrekkingskracht van Joodse meisjes. Ja, ze droegen geen elegante kleding zoals Europeanen, maar er was altijd iets speciaals aan de nationale kostuums van de Joden. Wat maakte ze buitengewoon.

De traditionele outfit van vrouwen bestond uit een rok, blouse, jurk en schort. Alle kleding moest een praktische functie vervullen: donkere kleuren (zwart, grijs, bruin) werden perfect beschermd tegen huishoudelijke vervuiling, die steevast vrouwen achtervolgen die huishoudelijk werk doen. Er werd ook geloofd dat het schort beschermt tegen vloeken en het boze oog.

Meisjes die zich houden aan verouderde opvattingen over religie, kozen voor jurken met lange mouwen, hand in hand tot de polsen. Zulke damespakken waren versierd met wit kant en borduurwerk, wat symbool stond voor zuiverheid en vriendelijkheid. De jurk onderscheidde zich door een hoge kraag, aangevuld met kant. Een strakke leren riem was geconcentreerd op de taille.

Baby opties

Het Joodse nationale kostuum voor kinderen verschilde niet veel van de volwassen versie. De meisjes droegen zo'n gesloten, verstoken helderheidskleding, maar ze waren niet zo lang als hun moeders.

De jongens hadden niet het recht om een ​​cape genaamd "citite" te dragen - dit was verboden door religieuze kanunniken. Toen ze de leeftijd van dertien jaar hadden bereikt, konden de jonge mannen de barmitsva vieren en pas daarna werd de citiet voor hen toegankelijk. Na de viering kon de jongen zichzelf met trots een man noemen.

Sieraden en schoenen

Het Joodse nationale kostuum bevat niet een groot aantal toegestane accessoires. Mannen dragen riemen en banden, maar in zeldzame gevallen. Stropdassen veroorzaken veel geschillen onder Joden. Als je het knoopt, krijg je een knoop in de vorm van een kruis. Dat is wat aanhangers van orthodoxe religie ontmoedigt.

Vrouwen hielden van hoeden. Prachtige kralen die in twee rijen droegen, waren zeer gewild.

Schoenen in joods kostuum zijn hoge, redelijk comfortabele schoenen, stevig aan het been vastgemaakt met behulp van duurzame vetersluiting. In het warme seizoen droegen ze geen sokken en bij het begin van koud weer moesten ze gebreide veters gebruiken.

hoofddeksel

Geen zichzelf respecterende Jood kan niet zonder hoed. In sommige gevallen gebruiken mannen verschillende producten. Meestal is het een keppeltje bedekt met een streepje of een kasket.

Van groot belang is de Yarmulke. De maat en snit van dit traditionele hoofddeksel verbergt een verborgen betekenis. De Yarmulka ziet eruit als een ronde kap, en veel mensen, die het hebben gezien, denken meteen aan de Joodse natie.

Als je de naam letterlijk vertaalt, krijg je twee woorden - "yer" en "malka". De vertaling is eenvoudig - "hij die de heer vreest", dat is God. Religie speelt een grote rol in het leven van de Joden.

Het ontwerp van yarmolok is anders. Misschien is dit het enige heldere attribuut in de nationale klederdracht van de Joden. Hoeden naaien van wol en vilt, er zijn gebreide modellen.Maar mannen kunnen niet zomaar een Yarmulke kopen, waarbij ze de voorkeur geven aan elke stijl of kleur. De keuze moet gebaseerd zijn op welke optie Joden uit de gemeenschap dragen.

Zwarte hoeden geven ook tips over religieuze overtuiging. De grootte en de decoratieve inzetstukken laten zien in welke tak van het jodendom de eigenaar van de hoofdtooi leunt.

Klederdracht in de moderne samenleving

Joodse kledij in de moderne tijd werd niet minder frequent. Tot nu toe versieren modellen van nationale klederdracht de straten van verschillende steden. Diepgelovige mensen weigerden niet van de capes met Yarmulke. Producten zijn een beetje eenvoudiger geworden, maar bij verschillende ceremoniële evenementen verschijnen er joden in de originele versie van traditionele kleding.

Nationaal kostuum is noodzakelijk om te dansen, omdat thematische festivals vaak worden gehouden! Meisjes geven de voorkeur aan het publiek in een moderne variant van de Joodse outfit, omdat het veel handiger is om actieve bewegingen te maken.

beoordelingen

Kopers van joodse kostuums zijn tevreden met de aankoop. Ze beweren dat de outfit in staat is om buitengewone sensaties te geven. De eigenaar van nationale kleding zal in de geschiedenis kunnen duiken, genieten van dit vreemde, maar aangename gevoel.

Het kostuum ziet er aantrekkelijk en origineel uit.

Schrijf een reactie
Informatie verstrekt voor referentiedoeleinden. Do not self-medicate. Raadpleeg voor de gezondheid altijd een specialist.

mode

schoonheid

betrekkingen