Basjkiers nationaal kostuum

De geschiedenis van de ontwikkeling van het Basjkische nationale kostuum is fascinerend en divers. Kunstenaars die zich bezighouden met de studie van de oprichting van traditionele kleding van verschillende naties, houden nog steeds niet op om de oorsprong van het kostuum van Bashkiria te bewonderen.

De Basjkiers vestigden zich in een zeer groot gebied, met als gevolg dat elke regio een speciale mentaliteit heeft. Dit was te wijten aan het feit dat de menselijke activiteit rechtstreeks afhankelijk was van de natuurlijke hulpbronnen, die het meest in hun gebied aanwezig waren. In een deel van Bashkortostan jaagden en beoefenden de bewoners veeteelt, in de andere werd de voorkeur gegeven aan toegepaste kunst, in het derde - aan de landbouw.

Totale regio's waren zeven:

• noordoosten;
• Northwest;
• Zuidoost;
• Westers;
• Centraal;
• oosten;
• Samara-Irgiz.

Maar ondanks een aantal gedetailleerde kledingverschillen tussen bewoners van verschillende gebieden, behoudt de Baska-nationale klederdracht op wonderlijke wijze dezelfde cultuur, dezelfde tradities, die een bepaalde volksgeest uitstraalt. Dit is wat hem interessant maakt.

Een opvallend kenmerk van de nationale klederdracht van Bashkortostan is de meerlagige structuur. Zelfs als de zon genadeloos op straat brandde, waren de Bashkirs noodzakelijkerwijs gekleed in verschillende lagen bovenkleding. Dit onderscheidt de Basjkir-mensen van de rest.

Het belangrijkste element van de nationale klederdracht van de Basjkiers wordt "Kozak" genoemd. Dit is bovenkleding die eruit ziet als een getailleerd jasje met ruime mouwen, voorzien van een duurzame voering. Kazakin bevestigd met knopen. Dit product was universeel - het werd met plezier gedragen door zowel vrouwen als mannen. Soldaten trokken ook Kozakken aan.

De mensen van Bashkiria hebben nog nooit onverschilligheid voor luxe ervaren, en deze kwaliteit komt perfect tot uiting in de traditionele klederdracht. Mensen uit rijke families droegen witte satijnen kleding, duur fluweel, zijde en satijn.

Niet minder populair waren producten van katoenweefsel. De Bashkirs, wier portemonnees niet zo vol munten waren, hadden meestal kleding gemaakt van schapenvacht, huisdoek en vilt. Vaak gebruikte hennep en brandneteldoeken.

Elegant bont, leer, interessant borduurwerk met gouden en zilveren draden, kralen en zelfs munten fungeerden als decoratieve elementen.

Religie speelde een belangrijke rol in het leven van de Bashkirs, daarom waren sommige kanonnen nodig om te observeren bij het maken van een nationale klederdracht. Kleding moet niet te open zijn, zodat vrouwen de natuurlijke voordelen van hun lichaam voor andere mannen niet kunnen aantonen. Dus de stijl van de traditionele jurk is erg los.

De Bashkirs stint niet dat het een verscheidenheid van kleuren in hun nationale klederdracht was!

Vrijetijdskleding kon niet beschikken over een speciale helderheid, maar het is gewoon onmogelijk om de blik van de jurk af te scheuren. Op het eerste gezicht zijn de gebruikelijke tinten ongewoon vakkundig gecombineerd in een pak, wat een ideale compositie vormt die zelfs in de twintigste eeuw de verbeelding prikkelt van getalenteerde ontwerpers.

In de dagelijkse kostuums, kleuren de overhand:

• Red.
• Brown.
• Blue.
• Black.
• Green.
• Geel.

Voor het naaien van vakantie-outfits gebruikt veel andere tinten. Vieringen op het festival hebben altijd veel betekend voor de Basjkiers, dus het is niet verrassend dat iedereen tijdens het feest zo veel mogelijk wilde opvallen tussen de rest en traditionele entertainment.

Het ornament van het nationale kostuum heeft altijd een symbolische betekenis gehad. Plantpatronen, afbeeldingen van dieren en andere etnische symbolen beschermden mensen tegen schade en trokken geluk.

De traditionele outfit van het Basjkisch meisje zet de langzame aanpassing nog steeds voort. Voor vrouwen is het belangrijk om altijd bovenaan te staan, om geïnteresseerde meningen voor zichzelf te trekken, en het Basjkische dameskostuum gaat perfect om met de vervulling van dit verlangen.

• Geen enkel meisje kon zichzelf voorstellen zonder een nationale jurk genaamd Kuldek. De jurk was versierd met borduurwerk. Aanvankelijk werd kuldek gekenmerkt door brede sneden, een turn-down kraag en bindgaren in de borst, maar de twintigste eeuw bracht een verandering in de gebruikelijke look van de jurk. De mantel kreeg een revers en plooien op de borst.

• Over de jurk was een slabbetje. Men geloofde dat dit product beschermt tegen boze geesten.
• De rijke Basjkiers konden het zich veroorloven een jas te dragen. Dit kenmerk gaf de positie van een persoon op de sociale schaal weer. Hemdje versierd met veel zilveren munten.

• Onder de kuldek droegen meisjes ştan - comfortabele broek.
• Alkyapys (schort) Basjkiers gebruiken in twee gevallen - huishoudelijke taken uitvoeren of naar een plechtige gebeurtenis gaan. Het schort ontworpen voor de feestdagen, ziet er veel eleganter uit.

Bruiloft is het belangrijkste feest van de Basjkiers! Een zorgvuldige voorbereiding werd uitgevoerd en het grootste deel van deze voorbereiding werd aan kleding gegeven. Zodat de bruiloftskledij alle gasten trof, betaalde de betrokken familie veel geld aan de vrouwen die het beste het talent van het borduren bezaten.

• Damesjurken afgezet met elegante linten. Ruffles van bruidspakken benadrukten de individuele kwaliteiten van de bruid.
• Het kleurenbereik verschilde van speciale waarde. Rode tinten symboliseerden de warmte van het huis en wit werd beschouwd als een teken van de zon en het gezinswelzijn.
• De benen van de bruid waren in witte laarzen, voor de vervaardiging waarvan het dunne leer van geiten werd gebruikt.

• Het hoofd van het Basjkir-meisje was onder de sjaal.
• De bruid is verantwoordelijk voor het bruidsoverhemd voor de bruidegom. Basjkirka zelf naaide een rode stof en presenteerde het aan haar toekomstige echtgenoot net voordat de bruiloft begon.

Basjkiers waren niet zo kieskeurig in hun kleding, dus het nationale kostuum voor mannen is iets minder divers, maar niet minder magnifiek. Als je naar de Basjkiers kijkt, zie je een los hemd, een broek en een gewaad dat werd vervangen door een hemd. Dit is een alledaagse versie van de traditionele jurk.

Er zijn twee soorten Bashkir-hemden:

• In de zuidelijke regio droegen mannen overhemden met een schuine snit, die werd vastgemaakt met een veter. Er zat geen halsband op het product.
• De overhemden van de inwoners van het noordelijke deel van het land hadden een kraag en de snede was recht.

Bovenkleding was een chekmeni - gewaden van stoffen doek, altijd gedecoreerd in een rijke groene kleur, wat een symbool is van adel en mannelijkheid. Naast het gewaad konden de mannen bogen op een Kaseki-kaftan met een hoge kraag en uitlopende snit.

De kwaliteit van het materiaal maakte duidelijk wat een man heeft. Als de mantel van thuis geweven stof was, werd het iedereen duidelijk dat de Basjkiers er niet in slaagden om rijkdom te verwerven.

In de winter liepen de Bashkirs door de straten in schapenvachtjassen en schapenbontjassen.

Het uiterlijk van de nationale klederdracht van de kinderen van Bashkiria verschilt erg weinig.

De outfit voor het meisje ziet er precies hetzelfde uit als de volwassen versie, met slechts één uitzondering - meisjes jonger dan tien jaar mochten geen hoofdtooi dragen met een sluier genaamd "takyya".

Sinds hun kindertijd zijn jongens doordrenkt met patriottisme, dus er waren geen beperkingen in hun kostuum. De jurk van de jongemannen herhaalde in detail de kleding van hun vaders. De jongens droegen een traditionele riem, die de aandacht trok van degenen rond met een rijk goudpatroon, evenals strakke overhemden en broeken.

Damesschoenen werden versierd met aantrekkelijke kwastjes. In de zomer droegen de meisjes sabats (als je de naam russri, krijg je de gebruikelijke bast shoes), waaronder je kousen moet aantrekken. Doeken en wol werden gebruikt om ze te maken. In het geval van een vakantie, had de vrouw manufacturenhandel ingericht.

Basjkir mannen konden ook kousen gebruiken, maar de meerderheid verving ze door voetkussens.

Standaard herenschoenen werden beschouwd als boots saryk en itk. Tijdens het feest legden de Bashkirs deze laarzen apart en verschenen ze in het openbaar in prachtige igichi. Om ze niet vies te maken op weg naar een vakantie, moesten ze overschoenen opdoen. Eenmaal op de drempel van het huis, waar het plezier plaatsvond, werden de overschoenen verwijderd en bleven in igichahs.

Bashkirs besteedde veel aandacht aan hoofddeksels. Dit accessoire zette de toon voor het hele beeld van de vertegenwoordiger van de Basjkische natie. Het hoofddeksel toonde veel feiten aan anderen - wat is de financiële toestand van de eigenaar, hoe oud is hij ... En edelstenen sierden niet alleen het product, maar dienden ook als bewaker.

Er zijn maar weinig mannenhoeden - een kalotje en een bonthoed. Baskirs, die de islam belijden, mochten niet voor de ogen van de samenleving verschijnen met hun hoofd onbedekt. De mutsen van de jonge mannen waren versierd in lichte tinten en de hoofddeksel van de bejaarden inspireerde respect in de donkere kleuren.

Het assortiment dameshoeden bewonderd. Meisjes konden een product kiezen voor elke smaak en kleur.

In het geval dat de echtgenoot van een Basjkis een groot fortuin bezat, kon ze jaloers zijn op andere dames, omdat het rijkste hoofddeksel, Kashmau, haar ter beschikking stond. Het accessoire is een dop met een gat in de kruin. Een lang lint geborduurd met heldere kralen en aangevuld met een pony die uit het model stroomde.

Figuur kostuum van de Basjkir-natie zal niemand onverschillig laten. Beoordelingen van mensen die kennis hebben gemaakt met hun ervaring met de traditionele klederdracht van Bashkortostan zijn uitermate verheugd. Kleding helpt om echt een majestueus meisje te voelen, om de wijsheid van de mensen te voelen.