Cat's Whiskers: hoe heten ze, wat zijn hun functies, kunnen ze worden bijgesneden?

De structuur van katten roept vaak veel vragen op bij hun fokkers. In het bijzonder zijn kattenbezitters geïnteresseerd in kattenwhiskers. Ze zijn geïnteresseerd in waar ze voor zijn en of ze moeten snijden. Het is tijd om dit probleem te achterhalen.

Kattenwhiskers worden wetenschappelijk vibrissae genoemd (ze ontvingen de naam van het Latijnse woord "vibrissae", wat "vibrate", "squirm", "wobble" betekent). Dit zijn de zintuigen van het huisdier, die constant bewegen en trillen. In wezen dit zijn tactiele kattenharen die verschillen van de rest van het haar in grotere stijfheid, dikte, lengte en beworteling.

De structuur van de vibrissus heeft zijn eigen kenmerken. Elk haar wordt in zijn eigen capsule geplaatst, de follikel genoemd. Het is verbonden met de zenuwuiteinden, vaten en spieren. Het is precies vanwege de verbinding met de hersenen van het dier dat de kat reageert op eventuele veranderingen in de omgeving, te beginnen met de fluctuaties van de lucht en eindigend met de beweging van alle objecten.

Sommige rijen snorharen op het gezicht van het huisdier (3 snorharen aan elke kant van de neus) kunnen echter afzonderlijk worden verplaatst. Vibrissae zijn diep geplaatst, hun schade is beladen met verlies van oriëntatie in de richting waarvoor een bepaald haar verantwoordelijk is.. De haarwortel bevindt zich onder de laag van de opperhuid en wordt omgeven door huidklieren, veneuze sinussen en zenuwuiteinden.

Dikke en harde vibrissae hebben een gemiddelde lengte van 6-7 cm. Voor vertegenwoordigers van grote rassen (bijvoorbeeld maine coons) is het langer en kan het 18-19 cm worden. De lengte van de vibrissae op de wangen en andere plaatsen kan verschillen. In dit geval heeft het geen invloed op de functies van de tactiele organen: zowel die als andere haartjes doen uitstekend werk met hun taak.

Bijvoorbeeld, korte vibrissae op de voeten helpen het dier om de vibratie van de vloer te voelen. Die snorharen die de wenkbrauwen van de fokker lijken, zijn oogbescherming en dragen bij tot een beter ruimtegevoel. Opmerkelijk is het feit dat De lengte van de snorharen houdt niet alleen verband met de grootte van het ras, maar ook met de dikte van het dier. Snorharen zijn bijvoorbeeld vaak langer bij dikke katten.

Gewoonlijk bestaan ​​tactiele sensorische organen uit 24 haren, die in 4 rijen aan beide zijden boven de bovenlip van het dier zijn aangebracht. Dat wil zeggen, er zijn 12 haren aan elke kant van de neus (soms zijn er nog veel meer). Bovendien kunnen ze zich in de oogzone, op de kin en de onderste delen van het lichaam bevinden - op de pads. De hoeveelheid bulk-vibrissae kan variëren.

Elke snor maakt verbinding met een specifiek deel van de hersenen. Wat ze ook aanraken, het biedt bepaalde informatie van de buitenwereld. Vibrissae met zenuwuiteinden geassocieerd met receptoren in de hersenen, groeien los van elkaar. Sommigen van hen buigen slecht, maar ze functioneren even goed in individuen van verschillende geslachten. Ze bevinden zich naar boven of naar de zijkanten en bemoeien zich daarom niet met dieren.

Vibrissae kan variëren in dikte, afhankelijk van het ras van de kat. De dikte van de tastorganen is 2 of zelfs 3 keer dikker dan de vacht van het dier. Het kan verschillen afhankelijk van de locatie.Om bijvoorbeeld anders te zijn op de onderkaak en op de achterkant van de voorpoten, zijn ze dikker op de wangen dan boven de ogen. Desondanks zijn ze extreem gevoelig en daarom probeert de kat hen niet bloot te stellen aan overmatige druk. Soms kan het eten van voedsel uit een smalle kom bijvoorbeeld vibrissale stress veroorzaken.

Cat Whiskers hebben veel functies. Dankzij hen kunnen katten zich nauwkeurig oriënteren in de ruimte, zelfs 's nachts. Vibrissae helpt dieren om manoeuvreerbare sprongen over lange afstanden uit te voeren, om onderscheid te maken tussen kwaliteit en slecht voedsel, om te jagen en de vijand te evalueren tijdens een gevecht of tijdens wedstrijden.

Opdat een dier vrij door de ruimte kan navigeren, hoeft het geen objecten met vibrissae aan te raken. Voor een volledig en helder beeld is de fluctuatie van lucht voldoende. Het kan ook worden gemaakt terwijl de kat in beweging is, stuitert tegen muren of objecten. Vibrissae kunnen gereflecteerde golven opvangen en een virtueel beeld "tekenen".

De parameters van de snorharen helpen de kat te begrijpen of hij in een nauwe ruimte kan kruipen. Daarom klimt hij zonder angst in dozen, tassen en nauwe mangaten. De haren op de rug van de voorpoten kunnen de tweede ogen van katten worden genoemd: met hun hulp klimt het dier niet alleen en krijgt het voedsel, maar kan het ook toeslaan op de jacht. De haartjes op de wangen, aan weerszijden van de neus, zijn verbonden met de spieren. Door ze te verplaatsen en verschillende voorwerpen aan te raken, ontvangt de kat waardevolle informatie over de omringende ruimte.

De kattenfokker merkte ongetwijfeld op dat de kat tijdens het jagen op de grond leunde. Hij dacht echter nauwelijks dat dit nodig was voor een tactiel contact van de vibrissae met de grond. Zelfs de kleinste vibratie die wordt geleverd door muispoten kan niet ontsnappen aan gevoelige vibrissae. Het is genoeg om ze op de grond te raken en de nodige informatie zal worden verkregen.

Het komt door de vibrissa die de kat begrijpt op welke manier de muis is weggelopen. Deze functies van de haren zijn echter niet beperkt. Wanneer de kat het slachtoffer vangt, zijn het de bakkebaarden die hem vertellen of ze nog leeft of dood is. In dit geval zal het huisdier geen prooi eten, omdat een muis in een aanval van sterfelijke angst een kat kan bijten.

Nadat de prooi gewurgd is, begint de kat de maaltijd. U zult misschien merken dat hij ook het voedsel uit de kom controleert op "levendigheid". Door hem aan te raken met vibrissae, evalueert hij of het voedsel leeft en pas daarna begint hij te eten.

Het is onwaarschijnlijk dat de eigenaar van de kat dacht aan het feit dat zijn huisdier communiceert met andere dieren met behulp van vibrissae. Via hun kat stuurt hij signalen naar andere broers over zijn humeur. Een snor helpt hem bijvoorbeeld zelfs wanneer hij vecht voor een vrouw of in een duel om territorium. De uitgerekte snor suggereert dat de kat niet tegen het daten van een medemens is. Wanneer ze uit elkaar worden getrokken, duidt dit op onvriendelijkheid, en als de haren strak tegen de snuit zijn gedrukt, is het dier bang.

Ondanks het feit dat de snor sneller groeit dan de hoofdwol, kunnen ze niet worden geknipt. Deze fokker veroorzaakt ernstige schade aan de gezondheid van uw huisdier. Het verlies van snorharen berooft het dier van aanvullende informatie die het nodig heeft voor een juiste groei en ontwikkeling. Dit heeft invloed op de eetlust, activiteit en gezondheid. Natuurlijk groeien de vibrissae na verloop van tijd terug, maar gedurende deze tijd zullen de huisdieren veel beroofd worden. In feite kan dit worden vergeleken met een persoon die het gehoor, het gezichtsvermogen en de aanraking heeft verslechterd.

De verandering van vibrissus bij katten gebeurt vanzelf gedurende het hele leven. Geen hulpmanipulatie nodig, omdat de natuur niets voor een kat heeft uitgevonden. Gedeeltelijke trimmen van de vibrissae op het gezicht is alleen toegestaan ​​in het geval van radicale behandeling van schimmellaesies. Deze maatregel is echter extreem. Het is alleen mogelijk wanneer de gezondheid van de kat profiteert van manipulatie opweegt tegen de mogelijke risico's.

De attente eigenaar die voor zijn huisdier zorgt, weet: vibrissae zijn sensoren die wijzen op gezondheidsproblemen bij katten. Hoe slechter hun toestand, hoe slechter de kwaliteit van het leven van het huisdier.

Problemen met een snor bij katten kunnen bijvoorbeeld optreden als gevolg van hormonale verstoring. Het kan bij vrouwen leiden tot stress, overgangsduur of de toestand van de zwangerschap. In dergelijke gevallen moet u uw huisdier aan een professionele dierenarts laten zien. Vibrissae kan dun worden, broos en onelastisch worden.

Er zijn gevallen waarin de katten zelf vibrissae verschroeien, in de buurt van de open haard of gasfornuis. Niet elk van hen heeft het instinct van angst voor vuur, maar omdat de eigenaar ervoor moet zorgen dat het dier de gevaarlijke plek niet te dichtbij nadert.

Verhoogde fragiliteit van de snor spreekt over 2 factoren: gebrek aan vocht en onjuist wassen van de kat. Een snor van een dier kan bijvoorbeeld lijden als de lucht in de kamer droog is. Bovendien moet een kat, ongeacht de voedertijd, een bak met vers water hebben. Als het wordt beperkt in het gebruik van vloeistof, worden de vibrissae broos.

Wat betreft de wasprocedure zijn er 2 redenen hiervoor:. Dit kan te wijten zijn aan de keuze van hulpmiddelen van slechte kwaliteit om te zwemmen. Bovendien letten er maar weinig mensen op dat het wassen van de kat met wasmiddel niet altijd nodig is. Soms genoeg warm water.

Snoruitval is een serieuzer probleem. In tegenstelling tot breken, hangt het niet af van de omgevingsomstandigheden. Het duidt gezondheidsproblemen aan en gaat vaak gepaard met een allergische reactie. In de regel kunnen haarverlies, tranenvloed en verminderde ontlasting geassocieerde symptomen zijn.

Geconfronteerd met dit probleem, is het noodzakelijk om de voedingswaarde van het dieet van het dier te herzien. Het is waarschijnlijk dat de oorzaak van het verlies avitaminose is, waardoor het verlies van bakkebaarden een grotere schaal krijgt. Dit kan te wijten zijn aan de monotonie van voeding, waardoor een tekort aan vitaminen en mineralen ontstaat dat nodig is voor het lichaam.

Verlies kan worden veroorzaakt door parasieten die de kat infecteren. Hun afvalproducten zijn uiterst giftig en kunnen tot vergiftiging van het lichaam leiden. Vanwege een slechte toevoer ontvangen de haarzakjes niet genoeg voedingsstoffen, waardoor de vibrissus verzwakt en uitvalt. Bovendien kan een snor uitvallen vanwege een allergie van een dier tegen vlooienspeeksel of een schimmelinfectie van de huid.

Als de vibrissae van de kat langzaam groeien, niet verschillend in sterkte en voldoende dikte, is het noodzakelijk om niet alleen het voedsel, maar ook de omstandigheden van bewaring te heroverwegen. De redenen voor slechte groei kunnen voedsel van lage kwaliteit, gebrek aan vitamines en sporenelementen, een slecht metabolisme of problemen met het endocriene systeem zijn. Om de groei van vibrissae te verbeteren, is het noodzakelijk om de kwaliteit van het dier te verbeteren.

Het gebeurt dat slechte groei een gevolg is van de ziekte. Dit kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een prolaps veroorzaakt door een goedaardige tumor in het oor. Helaas onthult ons medicijn dergelijke gevallen niet altijd op tijd.

Een kat zonder snor is als een patiënt met een verminderd gezichtsvermogen, gehoor en smaak. Afhankelijk van de aard van de kat kan het gedrag bij het breken van een snor of uitval variëren. Als de vibrissae bijvoorbeeld bijna alles uitvallen, verzwakt het niet alleen, maar wordt het ook niet in staat om in het donker te bewegen.Het dier kan op verschillende voorwerpen stoten vanwege een slechte oriëntatie in het donker, het zal niet in staat zijn de grootte van de gaten in te schatten en daarom raakt het erin vast.

De nauwkeurigheid van katensprongen neemt ook af. De kat kan de afstand niet schatten en kan vaak niet naar het gewenste object springen. Als het verlies van een huisdier niet zo gevaarlijk is voor een huisdier, zal een straatkat niet gemakkelijk zijn.

Om een ​​dier elastische en dikke snorharen te laten groeien, is het noodzakelijk om natuurlijk voedsel in het dieet op te nemen. Het moet worden uitgebalanceerd, geselecteerd in overeenstemming met de leeftijd van het huisdier. Wat betreft goedkope voeders, ze worden geproduceerd uit peulvruchten, ze zijn nutteloos voor dieren en bevatten veel chemicaliën. De kwaliteit van de snor groeit niet.

Katten hebben echter een verandering van snorharen, wat een natuurlijk proces is. In de regel valt er tegelijkertijd één haar uit, en in plaats daarvan groeit er onmiddellijk een nieuw haar. Als het verlies overvloedig is, kunnen de gevolgen in het gedrag verschrikkelijk zijn. Het verlies van het navigatiesysteem kan er bijvoorbeeld toe leiden dat het dier zichzelf kan krassen of kan stoppen met jagen.

Binnenlandse kat op dit moment uit te laten is ongewenst. Opmerkelijk is het feit dat sommige kattenmama's de snor zelf bijten aan kleine kittens. Ze doen dit om baby's in de buurt te houden, zo lang mogelijk. In dit geval moet je echter niet bang zijn: de vibrissae van kittens groeien van nature. Als het aantal snorharen is afgenomen, is dit een reden om een ​​arts te raadplegen.

Zie hieronder voor de redenen voor kattenwhiskers.