Alles wat u moet weten over Somalische katten

Somalische katten zijn erg mooi. Ze zien eruit als echte aristocraten - flexibel, sierlijk, met donzige "vos" -staart, doordringende blik en verfijnde kraag. Tegelijkertijd zijn ze nieuwsgierig als kittens, speelse, zachte - echte metgezellen. Als u op zoek bent naar een vriendelijke en leuke, terwijl onopvallende kat met het karakter van een hond - er is niemand beter dan een Somalische.

De precieze details van de oorsprong van het Somalische kattenras zijn onbekend, maar periodiek verschenen de langharige kittens in de nesten van het Abessijnse ras, en dit gebeurde op verschillende plaatsen. Het uiterlijk van het zogenaamde longhair-gen is geassocieerd met de naam van de fokker Janet Robertson. In de jaren 1940 werden haar Abessijnse kittens over de hele wereld verkocht. Dus, na enige tijd, waren er onder de Australische, Canadese en Amerikaanse Abessijnen kittens met lang haar en een staart met verhoogde bossigheid. In die tijd werd dit beschouwd als een rassenhuwelijk en de kittens namen niet deel aan de verdere fokkerij.

In de jaren zestig besloten Canadese en Amerikaanse kattenkwekers dat een langharig Abessins kitten een apart ras zou worden. Het succes van langharige kittens wordt geassocieerd met de naam van een andere fokker - Mary Meiling, zij was het die hen op een tentoonstelling in Canada liet zien, waar ze furore maakten. In 1978 erkende de CFA het Somalische ras en nu hebben Somaliërs wereldwijd erkenning gekregen. In hetzelfde jaar werd een beschrijving van dit ras opgesteld en werd er een standaard voor goedgekeurd.

Het ras kreeg zijn naam van het land aan de grens met Ethiopië, waar waarschijnlijk Abessijnse katten verschenen, stelde zijn fokker Evelyn Megyu uit Amerika voor. De eerste vertegenwoordiger van het ras werd officieel geregistreerd op naam van dezelfde Mary Meiling in 1965. Een club "Somalis" verdiend in 1972.

Het is logisch om dat te concluderen Somaliërs zijn de naaste verwanten van de Abessijnen. In 1979 behaalden de Somaliërs de status van kampioen. Het jaar daarop werden Somaliërs geaccepteerd door alle felinologenclubs, ze werden toegelaten tot de tentoonstellingen. Een jaar later zijn Somalische katten verspreid in Europese landen en na 10 jaar worden ze erkend door internationale organisaties. Somaliërs kunnen nu deelnemen aan elke tentoonstelling die in de wereld wordt gehouden.

Het blijft een raadsel waarom het langharige gen verscheen. Immers, de Abessijnen zijn katten met kort haar. Ze hebben een dikke en zachte vacht, in de schouder is het korter. Hoofd Somalis klein formaat, heel netjes. In tegenstelling tot het hoofd zijn de oren erg groot. Sommige vertegenwoordigers van het ras hebben kwasten aan de oren. De voorpoten hebben 5 vingers en de achterpoten hebben 4. Het haar is dik tussen de vingers. De ogen van de Somaliërs zijn zeer expressief, amandelvormig en kunnen bruin of groen zijn, of amberachtig goudkleurig.

Katten groeien tot een lengte van 26-30 cm, tot 30 cm hoog en kunnen 3,5-5 kg ​​wegen. Somalische katten zijn zeer heldere, aantrekkelijke dieren. Vanwege de contrasterende kleuren van het gezicht en de grote oren, evenals de nieuwsgierige look, zien ze eruit als cantharellen. De gelijkenis verbetert de pluizige staart.

De rasstandaard biedt ook de volgende functies:

• hoofd wigvormig, soepel afgerond naar de kin;
• oren hebben een brede landing;
• de lengte van de staart is evenredig aan de lengte van de romp;
• ogen samengevat zwart met een "pijl" bovenaan;
• poten hebben een kromming naar de lijn van de vingers;
• jukbeenderen zijn zwak, onder de lijn van vibrissae zijn ze versmald.

Het haar is ongelijk verdeeld over het lichaam, de lengte op de schouderbladen is minimaal, de rug is iets langer en het haar is het langst. Er is een weelderige kraag rond de nek van de kat en een donzige broek op hun achterpoten.

Zoals elk ander kattenras hebben Somaliërs zowel voor- als nadelen. Laten we beginnen met de voordelen, namelijk:

• vertegenwoordigers van het ras zijn absoluut charmant;
• speels, nieuwsgierig;
• zijn ontvankelijk voor training;
• onopvallend en hebben een uitstekende intuïtie;
• slim en snel van verstand;
• pretentieloos in voedsel;
• uitstekende gezondheid.

Er zijn ook nadelen, hoewel niet essentieel, zoals:

• Somaliërs tolereren zeer slecht eenzaamheid, zelfs van korte duur;
• vrij wispelturig en kan soms de eigenaar ongehoorzaam zijn;
• graag spelen met het haar van de eigenaars, dus mensen met een langharig haar kunnen moeilijk zijn met zulke katten;
• vatbaar voor nieraandoeningen;
• ongewoon mobiel, wat mensen kan doen vermoeien tot geneigdheid tot contemplatie.

Somalische katten zijn geweldig. Het zijn familieleden van Abessijnse katten, van hen werden nieuwsgierigheid en levendige natuur naar hen overgebracht. Maar de Somalische katachtigen zijn rustiger en tactvoler in vergelijking met Abessijnen. Somaliërs zijn geliefd bij alle gezinsleden. Ze zijn uitstekend in contact met kinderen, zelfs de kleinste. Ze houden ervan om met ze te spelen, zijn geduldig en krabben nooit aan het kind, zelfs als hij ze ongemak bezorgde.

Bij een volwassene gedraagt ​​een Somalische kat zich anders. Zelfs met de immense nieuwsgierigheid van de kat naar alle acties van de eigenaar, zal hij zijn samenleving niet aan hem opdringen en zal hij hem niet storen. Somaliërs houden ervan ongelooflijk te communiceren. Zelfs als iemand voor de eerste keer naar het huis komt, zal de kat alles laten zien wat hij kan om zijn aandacht te trekken. Maar ze voelen intuïtief aan als hun interesse ongepast is, als een persoon niet in de juiste stemming is om te spelen en te communiceren, dan gaan ze opzij.

Vertegenwoordigers van dit ras hebben een geweldige geest. Ze zijn redelijk eenvoudig te trainen, ze zijn goed op de hoogte van de basisset standaardcommando's, ze kunnen zelfs leren hoe ze kleine voorwerpen bij de meester kunnen brengen. Sommige Somaliërs kunnen een aantal trucjes uitvoeren, omdat ze niet inherent zijn aan koppigheid, en ze nemen ook acties met interesse van de eigenaar. Maar natuurlijk zijn het nog steeds katten, geen honden.

Somaliërs passen zich snel aan veranderende omstandigheden aan. Ze zijn gemakkelijk in de omgang met andere huisdieren in huis, en hoewel ze geweldige jagers zijn, kunnen ze zelfs vrienden maken met knaagdieren. Vertegenwoordigers van het ras behouden speelsheid en nieuwsgierigheid naar ouderdom. Ze houden echt van kleine voorwerpen en onderdelen, en vooral - druppels water uit de kraan, die ze met hun poot vangen.

Somaliërs hebben buitengewone behendigheid. Ze klimmen moeiteloos op de hoogste objecten in het huis - een kledingkast, een koelkast en weten ook hoe ze op moeilijk bereikbare plaatsen kunnen 'lekken'. De motiliteit van de vertegenwoordigers van het ras is goed ontwikkeld - ze kunnen kleine voorwerpen in hun poten houden en ermee spelen. Ze zijn zeer lenig, behendig, energiek. Soms lijkt het alsof ze geen rust nodig hebben.

Ze houden ervan om bij iemand van de familieleden te zijn, maar als de eigenaars niet aan hem zijn, zullen ze voor hun eigen zaken zorgen. Als je het lange tijd alleen laat, kan het gek worden.Een uitstekende uitweg is om een ​​"partner" huisdier te krijgen, bij voorkeur ook uit de kattenfamilie.

Onderscheidende kenmerken van langharige Abessijnen zijn als volgt:

• niet-agressief, noch voor eigenaars, noch voor vreemden;
• gemakkelijk te contacteren, vriendelijk;
• slim, slim;
• zoals "knuffels", aanhankelijk, teder;
• goed opgeleid, onthoud commando's, vatbaar voor training;
• wispelturig, ze kunnen een overdreven obsessieve persoon "uitschieten".

Ondanks zijn niet-agressiviteit, Somalische katten reageren niet altijd rustig op het ongemak dat ze krijgen. Als het gezin kinderen heeft, is het beter om ze niet alleen te laten met de kat. Als het kind uitgespeeld is, kan het per ongeluk de kat bij de staart of snor trekken en geraakt worden door een poot of een beet.

Somali's zijn langharige "kopieën" van Abessijnen. Ze hebben even flexibele en sierlijke lichamen van gemiddelde of grote omvang. De snuit is zeer expressief. Er zijn echter ook verschillen, namelijk:

• vacht lengte;
• weelderige kraag en donzige staart, lijkend op een vos.

Tijdens de ruiperiode zien Somaliërs er nogal lelijk uit, maar de rest van de tijd zijn ze erg mooi. De kleur van de vertegenwoordigers van het ras kan verschillen, maar tikken is er altijd. De aanwezigheid van getikte kleuren - het belangrijkste kenmerk van de Somalische. Getekleurde kleur is de aanwezigheid van donkere transversale strepen op elk haar. Hoe meer strepen een kat heeft, des te waardevoller het is.

Aanvankelijk waren er slechts twee kleuren in het kleurenpalet aanwezig - dit is wild en zuring. Nu is het veel breder en wordt het elk jaar meer en meer verfijnd. Het belangrijkste kleurenspectrum van Somaliërs wordt tegenwoordig weergegeven in kleuren zoals:

• wild - roodachtige of bruinrode kleur van wol, zwart aan de uiteinden; een donkere rugriem moet zijn;
• ree - crème-matte wol, op sommige plaatsen heeft een warme kleur, aan de basis is de schaduw erg licht; voor "reeën" wordt de uniforme kleur het meest gewaardeerd;
• blauw, of liever, een rokerige blauwe tint van boven en van binnen - lichtbeige of crème; op het oppervlak zijn duidelijk zichtbare strepen van een grijsblauwe tint, dezelfde toon en kussens op de poten;
• zuring - koperrode kleur met zorg in lichtbruin, aan de basis van een abrikozentint; bij katten van deze kleur zijn de neus en voetzool roze gekleurd, en op het puntje van de staart en de oren is er karywol;
• verzilverd - elke kleur waarin de schaduw van de ondervacht en het tijk wit is.

Als u een Somalisch katje koopt om deel te nemen aan tentoonstellingen, moet u overwegen wat als een huwelijk van een ras wordt beschouwd, namelijk:

• aanwezigheid van zand of grijze tint;
• zwarte gebieden aan de basis van de vacht;
• overblijvende patronen - strepen op de benen, vlekken op het lichaam;
• witte vlekken is een indicator voor diskwalificatie van een kitten; laten we zeggen witte kleur alleen op de kin, keel, neusgaten;
• gebogen staart;
• gesloten ketting;
• de aanwezigheid van een extra vinger of, omgekeerd, onvolledig.

De kosten van een vertegenwoordiger van het ras beginnen vanaf 11.000 roebel. Natuurlijk hangt de prijs af van welk geslacht het kitten is, welke externe gegevens het heeft, wat de stamboom is. Er zijn verschillende Somalische kwekerijen in het land, de grootste in Moskou.

Er zijn kinderdagverblijven in Kiev en Minsk. Als u een kitten via internet koopt, vermeldt u allereerst de reputatie van de verkoper en de feedback daarop. Bel of schrijf klanten die kittens hebben gekocht van deze fokker en vraag of ze tevreden zijn met de aankoop. Op deze manier kunt u voorkomen dat u geld verspilt, omdat, zoals eerder vermeld, Somaliërs niet goedkoop zijn.

Zorg voor de Somalische kat (evenals voor elke langharige vertegenwoordiger van de kattenfamilie) moet heel voorzichtig zijn. Lang haar vereist borstelen en regelmatig poetsen. Somaliërs hebben een dunne zachte vacht van gemiddelde lengte, die er goed verzorgd uitziet en niet in matten rolt. Maar dit betekent natuurlijk niet dat je de wol niet hoeft te kammen.

Naast wol hebben vertegenwoordigers van het ras een ondervacht die vrij dik groeit. Dit vereist een furminator. Als je het gebruikt, zal de rui niet zo sterk zijn. Dit heeft natuurlijk een positief effect op het schoonmaken van de kamer. Hoewel het moet worden opgemerkt dat Somaliërs werpen, ondanks hun relatief lange behaardheid, niet zoveel uit als andere rassen met vergelijkbare luchtigheid.

Als de Somalische zich in de voorwaarden van een stadsappartement bevindt, moet je regelmatig met haar wandelen. Als je zeker weet dat er geen teken op het gazon is waar je loopt, dan kun je een harnas op de kat zetten en het laten lopen. Als er geen vertrouwen is, is het beter om de kat te laten lopen op een perceel omheind en besproeid met insecten. Het kan de moeite waard zijn om ook een speciale anti-teekraag te gebruiken. Je kunt de kat op de loggia laten staan, op voorwaarde dat hij geglazuurd en goed geblokkeerd is.

Na het lopen moeten de katten worden gewassen. Somaliërs zijn absoluut kalm in water, bovendien vertrouwen ze alleen op de eigenaar, dus er mogen geen problemen zijn met het baden en wassen van de poten. Somaliërs hebben speelgoed, krabpalen en andere spellen nodig. Het is wenselijk om het speelgoed te veranderen, zodat ze de kat niet hinderen. Omdat als dit gebeurt, het nieuwsgierige dier op zoek gaat naar 'speelgoed' op de tafel of het nachtkastje van de meester.

Somalische katten moeten goed en goed eten. De eigenaar kan haar eigen eten koken of kant en klaar voedsel kopen. Beide opties zijn acceptabel. In het afgewerkte voer moet ten minste 40% van het vlees aanwezig zijn. Dit is natuurlijk niet goedkoop, maar het andere is onaanvaardbaar. Als u een kant-en-klaar voer kiest, is het onmogelijk om dit af te wisselen met natuurlijk voedsel. Anders kan de kat wachten op spijsverteringsaandoeningen.

Als je stopt met natuurlijk voedsel, moet het heel strikt worden uitgebalanceerd: voor kittens in een verhouding van 3: 1 van dier op groente en voor volwassenen - 2: 1.

Vertegenwoordigers van het Somalische ras verschillen van uitstekende gezondheid. Soms veroorzaken tanden en tandvlees angst, ze moeten regelmatig worden gecontroleerd. Tanden moeten dagelijks worden schoongemaakt. Vanwege hun vriendelijkheid en nieuwsgierigheid besteden Somaliërs vaak aandacht aan andere dieren - vogels, honden en andere katten. Niet iedereen is blij met dergelijke druk en wil niet communiceren. Daarom zijn Somaliërs soms gewond door dieren.

Tussen 9 en 12 weken kunnen kittens voor de eerste keer worden geënt. Dit is een uitgebreide vaccinatie: het beschermt tegen chlamydia, hondenziekte, calicivirose en rhinotracheïtis. Een maand later kunt u een tweede vaccinatie maken. Ze worden ingeënt tegen rabiës met een primaire vaccinatie of een tweede vaccinatie - dit hangt af van de wil van de eigenaar. Vervolgens worden de vaccinaties gedaan op de leeftijd van een jaar en vervolgens elk jaar.

Er is één ernstige ziekte waar Somaliërs last van hebben. Dit is een tekort aan pyruvaat-kinase. Dit gebeurt door de aanwezigheid van een recessief gen dat de ontwikkeling van geelzucht veroorzaakt. De risicogroep bestaat uit kittens tot zes maanden en personen na 12 jaar. Behandel geelzucht door injectie van glucose en zoutoplossing. Intraveneuze injecties.

In overeenstemming met de statistieken verzameld door dierenartsen, Somalische katten zijn vatbaar voor ziekten zoals:

• renale amyloïdose - helaas is er geen behandeling; alleen katten zijn ziek, veroorzaakt door een overtreding van het eiwitmetabolisme;
• dislocaties knieschijven - deze pathologie is erfelijk; als de vorm van de ziekte ernstig is, dan wordt het behandeld door een operatie;
• zwaarlijvigheid - mannen lijden vooral na de castratieprocedure; je eetlust neemt toe, dus je moet vooral voorzichtig zijn met wat en hoeveel de kat eet.

Als het dier niet genoeg vitaminen heeft, kan er tandvleesontsteking (gingivitis) optreden, evenals de vorming van tandsteen. Het is niet nodig om de noodzaak van regelmatig ontwormen te vermelden, evenals inspectie voor vlooien. Dit is vooral belangrijk voor die katten die op straat lopen. Eenmaal in de 6 maanden is het noodzakelijk om de dierenarts te bezoeken voor een routineonderzoek.

Het uiterlijk van de eerste oestrus in een kat valt meestal op de leeftijd van 8 maanden. Het wordt echter aanbevolen om niet eerder dan de leeftijd van een jaar te bevallen. Vanwege de aristocratie en verfijning van het ras, is het moeilijk voor Somalië om zwanger te worden, onder hen die vaak niet in staat zijn tot zwangerschap en het dragen van nakomelingen individuen zijn. Dat is de reden waarom kittens zo duur zijn.

Om de kans op zwangerschap te vergroten, moeten bijeenkomsten met een kat op het territorium van de kat worden gehouden. De kat moet daar 3-4 dagen blijven om zich comfortabel te voelen en stress te verminderen. Als het feit van de zwangerschap van een kat is vastgesteld, dan heeft het veel aandacht en aanhankelijke communicatie nodig.

Kittens worden geboren met kragen en broeken (natuurlijk, in hun kindertijd, maar nog steeds te onderscheiden). Mama-kat verzorgt de kittens heel voorzichtig. Het is beter om de kittens bij de moeder te laten tot ze de leeftijd van 12 weken hebben bereikt, anders zullen ze ernstige stress ervaren. Dit kan hun mentale en fysiologische toestand beïnvloeden. Als de kat niet wordt teruggetrokken voor paring, zal estrus steeds vaker voorkomen, zoveel mogelijk - drie keer per maand. Ze verstoren de werking van het voortplantingssysteem, er worden cysten en poliepen gevormd.

Zie meer over Somalische katten in de volgende video.