Schotse kattenkleuren

De Schotse kat is een zeer populair ras van katachtige dieren. Eerder was een van de meest voorkomende kleuren grijs (blauw). In de loop van de tijd zijn echter nieuwe kleurvariaties verschenen.

Scottish Fold (Scottish Fold) is een pionier van de Schotse William Ross, die kittens opmerkte met ongewone kleuren en vreemde oorvormen van een bekende boer. Voor nieuwe, meer gevarieerde kleuring werd het Schotse ras eerst gekruist met anderen.

Meestal trad kruising op met Britse katten. Nu hebben vertegenwoordigers van het Scottish Fold-ras echter alle benodigde genen om vrijwel elke kleur te reproduceren., dus dat het kruisen van een raszuivere tartan met andere rassen zeer, zeer ongewenst is.

Net als andere dieren is een bepaald aantal genen verantwoordelijk voor het kleuren in Schotten. Er zijn twee tinten overheersend: rood en zwart. Elk van de kleuren, en meer precies, van bepaalde genen die verantwoordelijk zijn voor een bepaalde kleur, is zowel dominant als recessief. De verzadiging van een bepaalde tint van de wol, die wordt gevormd door het verdunningsmiddel, is hiervan afhankelijk.

Een zeer ongebruikelijke genetische combinatie bij witte katten. Twee gevallen zijn mogelijk: beide volledig gebrek aan kleur of onderdrukking van andere genen. In dit opzicht zijn witte Schotse katten verdeeld in albino's en dominant wit.

Monofoon (solide, stevig) - Een beschrijving van dit type schaduw kan worden afgeleid uit de naam. Katten van deze kleur hebben uniforme, ononderbroken toon, zonder de aanwezigheid van andere kleuren (volledige afwezigheid van vlekken, vlekken, strepen en dergelijke). Als er nog andere kleuren aanwezig zijn, is het noodzakelijk om de blotting zelf zorgvuldig te onderzoeken - deze kan over een andere kleurvariant spreken of naar een geboorteafwijking verwijzen, waardoor de kosten van een persoon en markeringen op shows worden verlaagd.

Monofone kleuren zijn onderverdeeld in de volgende typen.

• blauw (wat gewone mensen voor grijs nemen). Nog niet zo lang geleden werd de blauwe kleur beschouwd als een klassieker voor Schotse katten, maar na verloop van tijd verschenen andere monochrome tinten. Er zijn verschillende variaties: sommige dichter bij grijs, andere blauw en blauw. Kittens kunnen een verscheidenheid aan hebben tekeningen op wolwelke een paar maanden na de geboorte zou moeten verdwijnen. De ogen zijn amberkleurig, de neus en de voetzooltjes komen overeen met het kleurbereik van de wol.

• Zwart (ebbenhout). Toegestaan ​​1-2 lichte haren, niet meer. De aanwezigheid van grote rode of andere vlekken van roestige tonen geeft aan dat het dier onrein is. Ogen oranje kleuren. De neus en voetzooltjes zijn zwart, de kleur van de vacht, komen vaak samen.

• wit. Deze katten zijn controversieel en kunnen ook oranje, blauwe, koperkleurige ogen hebben. Bij kittens of individuen tot twee jaar, de aanwezigheid van vlekken van vreemde tinten, die echter volledig met twee jaar zouden moeten verdwijnen. Witte kleur moet glashelder zijn, zonder gele tint. De neus en pads zijn roze.

• Bruin (chocolade). Zeldzame genoeg kleur. De ogen zijn goud, geel of koper.

• Lila (lavendel of lichte koffie met melk). In feite is de laatste tintnaam onjuist, omdat deze ondersoort veel lichter is. De vacht van een zachte grijze tint verandert geleidelijk in een lavendeltint, maar behoudt zijn eentonigheid. Zo'n mengsel geeft het effect van een roze-blauwe kleur. Katten hebben ogen van amber, oranje, koperkleuren en een lichte, lichtbruine neus.

• Jonge herten (fawn of lichtpaars). Iets vergelijkbaar met de vorige soort, maar in werkelijkheid is het een geklaarde kaneel. Het is eenvoudig om deze twee soorten te onderscheiden - de neus en kussentjes van de kittens van deze tint zijn geschilderd in een beige-roze tint.

• kaneel. Lichter dan chocolade, maar donkerder dan rood. De tint is een beetje zoals kaneel. De voetzooltjes en neuspads zijn bruin, roze of beige.

• Rood (rood). Bij kittens, zoals bij volwassen exemplaren, is de staart ongelijk gekleurd. Dit defect verdwijnt niet met de leeftijd. Als de kat een patroon op het hoofd of de benen heeft, dat niet op de leeftijd van twee jaar verdwenen is, is dit een afwijking van de algemeen aanvaarde rasstandaards.

Ogen oranje kleuren. De neus en pads zijn eentonig met een vacht. Vrij zeldzame kleur.

• Crème (perzik). Deze katten zijn veel lichter dan rode katten. Er kunnen subtiele, wazige patronen op de ledematen en staart voorkomen, ook bij volwassen dieren. Luipaardvlekken zijn echter onaanvaardbaar.

Ogen in de gouden tonen. Voetkussentjes en neus - roze.

bicolor - een soort wolkleuring, wanneer een dier optreedt als drager van twee basistonen. De sneeuwwitte fungeert als een basis en er zijn patronen van blauw, crème, rode bloemen of tabby.

Hoe symmetrisch het patroon, hoe hoger de waarde van zo'n persoon.. Het overwicht van wit in kleuren is verplicht. In raszuivere bicolors met dieren van dezelfde kleur als hun voorouders, zijn de buik, nek, borst, benen, kin en aantrekkelijk gezicht wit. Het is mogelijk om een ​​plek op het gezicht zelf te vinden, een beetje vergelijkbaar met de omgekeerde letter V. Ogen zijn verschillende kleuren, of goud of blauw.

Bicolors zijn onderverdeeld in de volgende typen:

• Particolor (calico) - een dier met witte kleur als basis en patronen van schildpaddenkleuren of gevlekte tabby;
• harlekijn - witte persoon met zwarte staart, oren en kroon;
• van - bijna de hele kat sneeuwwitte schaduw, behalve de staart. Laat de aanwezigheid van meerdere vlekken op de kroon soms toe.

Punt (of kleurpunt) - licht haar, maar de ledematen, het aantrekkelijke gezicht en de oren zijn veel donkerder. Er zijn verschillende subtypes van deze kleur.

• Pilak Point. De combinatie van de witte kleur van wol met het verbranden van onopvallende lavendelbloemen.

• Blue Point. Lichte kleuren van wol, ledematen hebben een lichtblauwe tint.

• Choklit punt Sneeuwwitte vacht met stukjes droge cacao of koffie.

• Cream punt De basiscrème, lichtgekleurde wol met donkere crèmekleurige delen.

• Tortie punt Zeer ongebruikelijke, exotische kleur, wat de aanwezigheid impliceert van de belangrijkste verplichte markeringen op de staart, benen en aantrekkelijk gezicht, die zullen afwisselen en verschillende combinaties maken met crème, rood en andere kleuren. Het patroon moet symmetrisch over de vacht worden verdeeld. Deze kleur behoort exclusief toe aan katten. Bij katten is dit een genetische aandoening en spreekt van onvruchtbaarheid.

Naast de combinatie met rood en crème, kan het een combinatie zijn van chocolade en rood, blauw en crème, lila en crème tinten enzovoort. Allerlei opties zijn toegestaan. De ogen zijn geel, de neus en voetzooltjes zijn roze of zwart.

• Tabby-punt. Poten in een strip, evenals een aantrekkelijk gezicht en een staart.

Rokerige (fig of rokerige) kleur. Bij katten met dergelijke kleuren worden de haren over de gehele lengte in verschillende tinten geschilderd. Dat wil zeggen, het wortelgebied van het haar zal zilver of wit zijn en de andere helft, die dichter bij de punt ligt, zal van een andere tint zijn. Deze verdeling van haren in kleursegmenten wordt kantelen genoemd. en is het resultaat van de aanwezigheid van het dominante zilvergen. In deze versie van de kleuren mag het dier geen afbeelding of patroon zijn.

Het is niet duidelijk waarom, maar momenteel mogen rokerig gekleurde katten niet deelnemen aan tentoonstellingen.

Gearceerde kleur het is een beetje vergelijkbaar met rokerig, maar ze verschillen in die zin dat wanneer de kleur gearceerd is, bijna het gehele haar wit of licht zal zijn en alleen het bovenste, derde haarsegment gekleurd blijft. De toppen van de wol die de bovenste laag van de vacht vormen, dragen elke toon die inherent is aan de schotten. Er mag geen duidelijk patroon op de vacht zijn, alleen de aanwezigheid van de letter "M" op het voorste gedeelte van het voorhoofd en verduisterde krullen op de poten zijn toegestaan.

Kleurplaten tabby (of tabby) suggereert aanwezigheid van zonepatroon. Het kan de letter "M" op het voorhoofd zijn, eyeliner van de neus en ogen, een ketting op de borst, krullen rond de staart en benen, lichtere plekken op de achterkant van het oor en krullende patronen op de wangen.. Regels schrijven alles voor strepen moeten een kleine breedte hebbenen in marmerkleuren moet een soepele, geleidelijke overgang naar vlekken worden waargenomen, die vervolgens wordt gevouwen in tekeningen op de buik en nek van de verzegeling. Het patroon is vaak erg helder en komt goed uit de achtergrond.vaak gecontrasteerd. Het puntje van de neus en de ogen lijken enigszins omcirkeld.

De typen tabby-kleur zijn verdeeld volgens de volgende principes.

1. Tijger (hij is een makreel) - heeft verticale, smalle, verschillende strepen aan de zijkanten. Op de hals, het patroon vormt een schijn van een brede kraag, de staart is gestreept. De banden aan de zijkanten stijgen hoger en vormen een patroon op de rug, dat enigszins op een zadel lijkt.
2. Gespot (gespot) impliceert de aanwezigheid van vlekken van verschillende vormen en grootten, maar de contouren van dergelijke vlekken zijn meestal zeer duidelijk omlijnd. Langs de spinale vlekken kan een lijn ontstaan ​​die loopt van het hoofd naar de staartbasis, die ook is bedekt met strepen. Er zijn ook vlekken op de maag, maar veel kleiner.
3. Marmer (gearceerd, Whiskas) - tekening van vlekken en strepen willekeurig verspreid door de vacht. Vertegenwoordigers van dit ras kunnen bijna elke kleur hebben, maar een duidelijk patroon zal altijd een helder zichtbaar contrast zijn met de basiskleur. Dit ras heeft zo'n naam gekregen, omdat de kleur een beetje lijkt op patronen op goed gepolijst marmer.

• Zilver. De hoofdachtergrond is zilver, de patronen zijn zwart.
• Zilver blauw. Met witte ondervacht, zijkanten, aantrekkelijk gezicht en staart.
• rood. Lichtrode basis met diep rode tonen.
• bruin. De schaduw van het oude, verdonkerde koper met een zwart patroon.
• blauw. Basiscrème of blauwe tinten, rijk patroon.
• crème. De basis is erg licht, romig, het patroon is veel donkerder, misschien beige.
• Cameo tabby. De basis is wit met rode strepen strepen.

De basis van het uiterlijk van de chinchilla-kleuring is al bekend concept-tipping. Deze variëteiten worden gekenmerkt door een kleur van ongeveer een achtste van een haar, terwijl de meeste nog sneeuwwit zijn.

Er zijn drie soorten chinchilla's: zilver, goud en uniek en daarom waardevol - blauwgouden chinchilla. De zilverachtige aan de staart kan contouren hebben - "schaduwen" van de strepen. De ogen zijn groen, de neus is beige. De sneeuwwitte ondervacht lijkt een beetje op grijs haar. De uiteinden van de oren, kin en buik zijn sneeuwwit.

De gouden chinchilla heeft een roodachtige tint op de rug, staart en zijkanten. In tegenstelling tot goud lijkt de blauwgouden chinchilla van de ondervacht op gesmolten melk (delicate, lichte karamel) in kleur, en de wol is blauw gekleurd met een glanzende toon. De ogen hebben een rijke groene kleur en lijken op grote pure smaragden.

De getikte (andere naam - Abessijn) kleur is zeldzaam. Als in gevallen met kantelen het haar in twee verschillende tonen is gekleurd, impliceert een getikte kleur de aanwezigheid van drie kleuren op één haar.

Tijk - uniforme zonale kleuring met afwisselend donkere en gele krullen op het haaroppervlak en de donkere top. Elke wol heeft strepen in verschillende tinten, dat wil zeggen dat elk haar uniek wordt.

Over de zeldzaamste kleuren van Schotse katten, vertel de volgende video.