Beschrijving van Angora-katten, hun kenmerken van houden en voeden

De meest voorkomende huisdieren zijn katten. Momenteel zijn er veel verschillende rassen van deze schattige wezens. Onder al deze diversiteit is het oudste en meest bekende angora kattenras bekend.

Angora katten, zoals inderdaad alle rassen, zijn afkomstig van wilde verwanten. De voorouder van deze schattige wezens wordt beschouwd als een wilde Afrikaanse kat of, zoals het ook wordt genoemd, een kat uit het Midden-Oosten. De eerste gedomesticeerde kortharige afstammelingen van deze soort bevonden zich in Turkije (toen Oost-Anatolië), van waaruit ze naar Egypte werden gebracht. Door de herhaalde mutatie werd hun wol niet alleen lang, maar kreeg ze ook een witte kleur die herkenbaar was voor het ras.

De oudste gedomesticeerde katten uit Oost-Anatolië zijn de voorouders van de Van cat. Zij, zoals de Turkse Angora, mutatie van het gen dat verantwoordelijk is voor de lengte van wol, vond geleidelijk plaats. Net als in uiterlijk hebben deze rassen die behoren tot een enkele mediterrane groep nog steeds enige verschillen van elkaar op genetisch niveau.

De Angora-kat, gecreëerd door de inspanningen van Europese en Amerikaanse fokkers, heeft een officiële status gekregen vanwege de personen in de dierentuin van Ankara in Turkije. Ze werden eruit gehaald en officieel geregistreerd in het midden van de twintigste eeuw.

Maar het ras zelf werd al veel eerder beroemd in Europa. Volgens sommige informatie werden de eerste vertegenwoordigers van het ras in de 14e eeuw naar het Europese grondgebied gebracht, in tijden van militaire campagnes met een religieuze oriëntatie. Volgens andere bronnen verschenen de eerste langharige kittens met witte kleur pas op het grondgebied van Europa in de zestiende eeuw en een onafhankelijk ras werd pas in het begin van de XVII eeuw herkend.

In Turkije werden katten van dit ras zeer gewaardeerd en kostten ze fantastisch geld, dus alleen zeer rijke mensen konden het krijgen. Angora-katten woonden in het paleis van de sultan. De vertegenwoordigers van dit ras hadden een vrij hoge status: ze mochten de moskee binnengaan en daar blijven zolang ze wilden. En dit is niet verrassend, omdat moslims hen dicht in de buurt van de profeet Mohammed beschouwden.

Tegen het einde van de 16e eeuw verspreidden langharige katten met een witte kleur zich in heel Europa. Ze begonnen ze te importeren naar Frankrijk en het VK, niet alleen van het grondgebied van de Byzantijnse Ankira (Ankara), de geboorteplaats van het ras, maar ook van Perzië (het moderne Iran), Centraal-Azië en zelfs, vreemd genoeg, uit Rusland. Angora-katten worden vaak gebruikt om de kwaliteit van Perzische wol te verbeteren. Mindless cross-breeding leidde tot een scherpe daling van het aantal Angora-katten, wat bijna leidde tot het volledig uitsterven van deze individuen.

Breed begon pas in het begin van de XX eeuw. Het fokprogramma, goedgekeurd door de Turkse overheid in 1917, was niet alleen bedoeld om het ras te behouden, maar ook om het aantal individuen te vergroten. Voor de fokkerij werd gekozen tot dierentuin Ankars.Het Angora-ras ontving pas in het midden van de twintigste eeuw - in 1973 - officiële registratie in de organisatie die zich bezighield met het fokken van nieuwe katten (CFA). Tot 1978 was het toegestaan ​​om alleen personen met een witte kleur te registreren, maar na verloop van tijd werden de eisen minder, en werd het mogelijk om katten met andere kleuren te registreren.

Elk kattenras heeft zijn eigen normen voor schoonheid en kenmerken die Angora-dieren ook hebben. Vertegenwoordigers van dit ras hebben een middelmatige en zelfs enigszins droge bouw, maar hun spieren zijn nog steeds goed ontwikkeld. Ze zijn flexibel, sierlijk en zeer elegant. Het gewicht van katten is traditioneel iets minder dan dat van katten. Voor vrouwen wordt de indicator geacht in het bereik van 2,5-3 kg te liggen, en voor mannen - in het bereik van 4-5 kg Het gewicht van individuele vertegenwoordigers kan enigszins afwijken van de norm: voor katten - 4 kg en voor katten - 6 kg.

Het wigvormige type van de kop van de Angora-katten met een kenmerkende smalle maar sterke kin en een goed ontwikkeld frontdeel is een van de onderscheidende kenmerken van dit dierenras. Een lange dunne nek met een soepel gedefinieerde snuit, waarop vrij grote, wijd uitgezette, amandelachtige ogen opvallen, ziet er erg elegant uit. De kleur van enigszins schuine ogen varieert: er zijn personen met zowel groene, gele als blauwe kleuren van de iris. Heel vaak heeft het Turkse ras door heterochromie geverfde ogen.

Voor het beschreven ras wordt gekenmerkt door grote, dicht bij elkaar geplaatste oren met puntige bovenuiteinden. In sommige vertegenwoordigers zijn de uiteinden van de oren versierd met kwasten bestaande uit langere haren in vergelijking met de vacht op het gezicht. De binnenkant van de oorschelp is bedekt met lange dikke plukjes wol, in de vorm van een miniatuurborstel.

De ledematen van katten van dit ras zijn lang, droog, maar met goed ontwikkelde spieren. De lengte van de achterpoten is iets langer dan aan de voorkant. De vorm van de poten is overwegend ovaal, tussen de tenen zitten dikke bosjes pels die kenmerkend zijn voor deze katten.

Angora katten hebben een zeer mooie en zijdeachtige aanvoelende vacht met een licht golvende structuur in de buik. Het vloeiende effect van wol werd mogelijk gemaakt door de afwezigheid van ondervacht - het bestaat alleen uit bewakingsharen. Het Angora-ras heeft bijna geen Koltunov en brokken die inherent zijn aan langharige katten en katten, omdat het proces van vorming van onooglijke vilten brokken optreedt vanwege de aanwezigheid van een dikke ondervacht.

Angora-katten zijn vriendelijke en heel schattige wezens. Ze kunnen goed overweg met alle huishoudens, maar ze zijn het meest gehecht aan degene die ze voedt en brengt de meeste tijd met hen door. Door vreemden die met voorzichtigheid worden behandeld, maar zonder al te veel agressie. Ze zullen niet sissen en gaan liever weg of verbergen zich zelfs in een afgelegen hoek. Maar na een tijdje kan het opkomen om een ​​vreemdeling te ruiken. Als ze de geur leuk vinden en de persoon geen agressiviteit naar hen toonde, kunnen ze zich zelfs laten strelen of zelfs op hun knieën springen.

Katten van dit ras zijn niet strijdig. De aanwezigheid van andere dieren in het huis heeft geen invloed op hun leven.Meestal houden dieren liever een korte afstand van andere vertegenwoordigers van de fauna, maar ze kunnen er vriendschap mee sluiten, vooral als contact met mensen wordt geminimaliseerd. Er is vaak een vertrouwensrelatie met honden: sommige vertegenwoordigers kunnen zelfs uit een hondenkom eten en naast hen slapen. Relaties met andere leden van de katachtige familie zijn redelijk neutraal. Maar toch, Angorakatten geven de voorkeur aan de ontvangende samenleving, meer dan gemeenschap met andere dieren.

Als het gezin kleine kinderen heeft, kunnen de katten zorgzame 'babysitters' voor hen worden. Ze kunnen uren in de buurt van de wieg zitten terwijl de baby slaapt, of voor een lange tijd met hem spelen als hij wakker is. Tranen van een kleine vriend maken de kat erg veel zorgen en nemen een reeks acties. Ze zal haar wangen likken, wrijven en spinnen totdat de baby kalmeert. En als iemand zijn stem verheft tegen het kind of het slaat, kan de kat de overtreder bijten - vertegenwoordigers van het ras zijn niet laf.

Ze zijn niet alleen vriendelijk, maar ook leergierig en speels. Vertegenwoordigers van dit ras, zoals, echter, en alle katten, houden ervan om op hooggeplaatste objecten te staan. Zittend op een boom, een gordijn, een hoge kast of op een vensterbank kijken ze niet alleen, maar kijken ze zorgvuldig naar alle objecten in haar gezichtsveld.

Ze zijn ook geïnteresseerd in waar de eigenaar zich op dit moment bevindt. Turkse variëteiten van dit ras zijn dol op elke beweging van de gastheer en kunnen uren achtereen door het huis, het appartement of de tuin jagen en eisen meer aandacht voor zijn persoon.

Soms wordt dit gedrag zelfs onnodig opdringerig, omdat vertegenwoordigers van het ras beroemd zijn vanwege hun koppigheid en eigenzinnigheid. Om bepaalde acties van de eigenaar te bereiken, kunnen ze niet alleen voorzichtig op het been of miauw wrijven, maar zelfs een beetje bijten. Deze schattige stoute meisjes gebruiken alle beschikbare methoden om de aandacht van hun geliefde meester te trekken. En zelfs hun straf kan moeilijk te stoppen zijn, hoewel ze in normale tijden heel goed begrijpen waartoe een bepaalde handeling kan leiden.

De gewoonten van de Turkse variëteiten van katten lijken soms op een hond. Volgens de eigenaren spelen katten met plezier niet alleen met verschillende voorwerpen, maar kunnen ze deze ook naar de eigenaar brengen om het spel voort te zetten. Het dragen van verschillende voorwerpen in de tanden is een van de favoriete bezigheden van dit ras.

Volgens de eigenaren hebben katten een goede intelligentie. Ze zijn heel goed in staat om in korte tijd te leren hoe ze met het openen en sluiten van deuren kunnen omgaan, begrijpen hoe ze bij de schakelaar of het elektrische apparaat kunnen komen en op een knop drukken, en kunnen eenvoudige zakjes openen. Ze zijn makkelijker dan andere katten om te trainen om bepaalde stunts uit te voeren. Door hun intelligentie en natuurlijke reinheid raken katten al op jonge leeftijd en in korte tijd gewend aan een bepaalde locatie van hun toilet.

Bovendien kunnen ze snel aan de klauw wennen, wat het dier redt van zo'n barbaarse procedure als klauwverwijdering. Dankzij hun natuurlijke inzicht kunnen ze zich snel aanpassen aan een nieuwe habitat.

Katten van de Turkse soort zijn uitstekende jagers - ze zijn perfect bestand tegen niet alleen de knaagdieren die op de grond leven, maar kunnen ook tijdens de vlucht jagen en een vogel of een insect vangen. Dankzij hun vrij lange benen en hun gespierde lichaam kun je precieze sprongen maken naar hoge oppervlakken.

Angora-katten hebben, in tegenstelling tot andere rassen, vrijwel geen angst voor waterprocedures. Ze zijn er voorstander van hen te drenken met water en zelfs graag in containers met een klein volume te spatten. Maar ze moeten al vanaf jonge leeftijd gewend zijn aan water, maar het is beter als dit niet gebeurt zonder de medewerking van de moederkat.

Een ander onderscheidend kenmerk van het ras is hun geweldige manier van geluidsweergave. Natuurlijk weten ze, net als andere katten, te miauwen, maar hun baarmoeder spint zonder een mond te openen, maakt een onuitwisbare indruk. Tegelijkertijd kunnen vertegenwoordigers van de katachtigen op deze manier hun gemoedstoestand, die anders is in emotionele kleuren, overbrengen. Katten van dit ras met veel plezier en een lange tijd kunnen op deze manier communiceren met de eigenaar, en niet met het gebruikelijke "miauwen".

Het leven van katten hangt van veel factoren af. Deze indicator wordt beïnvloed door de identiteit van het ras, genetische kenmerken, leefomstandigheden en, natuurlijk, voeding. De gemiddelde levensverwachting van katten is binnen 10-14 jaar. Vertegenwoordigers van het Turkse ras leven gemiddeld 12 tot 15 jaar. Op het eerste gezicht is dit erg klein, maar katten hebben hun eigen ritme van het leven, en een jaar lang kattenleven is niet gelijk aan één menselijk jaar. Er wordt aangenomen dat de leeftijd van katten moet worden beschouwd als 1 tot 7, maar dit is niet helemaal waar. In de eerste twee levensjaren zijn groei en ontwikkeling veel intensiever dan in de daaropvolgende jaren, en daarom is het eerste jaar ongeveer 15 menselijke jaren. Het tweede jaar is gelijk aan 24 jaar iemands leven, en alle volgende jaren toevoegen aan katten 4 jaar.

Angora-katten, volgens menselijke maatstaven voor een periode van 15 jaar, zijn, hoewel niet afgeleefd, maar oude mensen, omdat ze al ongeveer 90 jaar oud zijn. De Turkse variëteit behoort tot de oostelijke groep, en naar de mening van dierenartsen zijn het vertegenwoordigers van deze groep die zich onderscheiden door hun uithoudingsvermogen en een goede gezondheid. Onder hen zijn de meest langlevende individuen. Met goede levensomstandigheden en een uitgebalanceerd dieet kunnen Angora katten tot 20 jaar leven, wat volgens menselijke maatstaven vrij veel is.

Onder dit concept moet worden begrepen aangenomen voor de ras kleur normen van wol. Voor monochromatische kleuren is slechts één laagkleur kenmerkend - het beschermhaar moet volledig uniform zijn zonder de minste vlekken, teer en zelfs vlekken. Onder de tweekleurige kleur betekent de aanwezigheid van twee kleuren. De standaard wordt beschouwd als driekleurige katten, en de kleur moet de vorm hebben van een bepaald patroon.

De klassieke versie van de kleur van dit ras is natuurlijk wit. Het moet uniform zijn, zonder de minste vlekken van een andere tint, terwijl de huid van de voetzooltjes en de neus roze moeten zijn.

Elk land heeft specifieke kleurvereisten. Voor het VK worden alleen individuen met een puur witte tint beschouwd als de benchmark en in de VS mogen kortharige katten met een andere kleur zich registreren. Maar lila en chocoladekleur zijn in geen enkel land onaanvaardbaar. In de Verenigde Staten mogen personen met een witte kleur en blauwe ogen zich niet registreren, aangezien de overdracht van dergelijke tekens aan hun nakomelingen gepaard gaat met de geboorte van dove kittens.

Volgens geaccepteerde normen moeten katten met een zwarte vacht en huidskleur dezelfde of bruine voetzolen hebben. Blauw of grijs met een zilveren glinsterende laag moet worden gecombineerd met de kleur van de huid van de neus en de pads, en als de vacht een crèmekleurige tint heeft, moeten de neus en de pads roze zijn. Voor de rode kleur van de vacht moeten de huid van de neus en de pads een iets lichtere toon hebben in vergelijking met de vacht.

Kleuren zwarte en blauwe rook impliceren de aanwezigheid van twee kleuren die goed op elkaar zijn afgestemd. In beide gevallen is de hoofdkleur zwart of grijs met een zilveren tint en is de extra kleur in beide gevallen wit.

De kleur van katten met een specifiek patroon op de wol heeft verschillende namen. Afhankelijk van de locatie van de strips en de patronen die ze vormen, verschillen de marmeren tabby en tabby-makreel.

Voor een tabby met een marmerpatroon is een bepaalde opstelling van strepen kenmerkend. Op het hoofd, donkerder vergeleken met de hoofdtoon, vormen de strepen een patroon dat visueel lijkt op de letter "M". In het ooggebied aan elke kant van de buitenrand zijn duidelijk gedefinieerde, bijna platte lijnen, eindigend in het gebied van de achterhoofdsknobbel.

Vanaf de plaats waar het schoudergewricht zich bevindt, lopen drie banden over de rug. Op elke vatkat zitten vlekken en cirkels. In de nek hebben de lijnen een lichte halvemaanvormige bocht en vanaf de borst naar de buik zijn er kleine rijen spikkels die in twee parallel ten opzichte van elkaar zijn gerangschikt. De staart en de benen zijn omlijnd met cirkelvormige lijnen.

De tekening van een gestreepte kat makreel is een beetje vergelijkbaar met de marmeren in de rangschikking van de slagen op het hoofd, de borst en de ledematen. Een kat met dezelfde kleur op het hoofd heeft dezelfde letter "M" en de buitenste hoek van het oog en de achterkant van het hoofd zijn ook verbonden door een lijn. De halvemaanvormige lijnen zijn duidelijk afgebakend in de nek, en "armbanden" op de poten en de staart. Maar er zijn enkele verschillen: langs de wervelkolom is er een dunne, volle lijn, afkomstig van het laagste punt op de achterkant van het hoofd en eindigend aan de basis van de staart. Aan beide kanten zijn dunne, stevige strepen geplaatst loodrecht ten opzichte van de ruggengraatlijn.

Afhankelijk van de kleuren in de kleur, zijn er verschillende soorten tabby (klassieke makreel). De hoofdtoon kan blauw zijn (grijs met een zilveren tint), crème (lichtbeige), bruinig-koper (auburn), zilver en rood.

Voor zilveren tabby is de extra toon zwart. Het zijn geschilderde patroonlijnen en voetzolen. De huid van de neus heeft een baksteenrode tint.

De rode tabby-look is een mooie felle kleur. In dit geval zijn de lijnen en lijnen van de afbeelding duidelijker gemarkeerd, donkerder dan de basis.. De huid van de kin en de lippen vallen in kleur samen met het patroon.

Het uiterlijk van een crème tabby onderscheidt zich door een vrij delicate kleur. Donkerder patroon valt op tegen de lichte achtergrond. De huid van de neus en de pads is lichtroze en een deel van de kin en de lippen komen overeen met de basis.

Een soort bruine tabby. Het verschilt van de anderen in zijn heldere koper-bruine basis, tegen de achtergrond waarvan niet alleen de patroonlijnen, maar ook het achtergebied van de ledematen in zwart zijn gemarkeerd. De huid op de pads kan zwart of bruin zijn.

Grijs met een zilverkleurige wolblauwe tabby ziet er zeer indrukwekkend uit. Aan de kin en de lippen valt de huidskleur samen met de basis, terwijl de lijnen van het patroon een iets donkerdere tint hebben, terwijl de huid van de pads en de tuit roze is.

Zeer interessante kleur heeft een patchwork-tabby. De hoofdachtergrond kan bruin, blauw of zilver zijn. Het patroon in de vorm van vlekken, in een lijn die lijkt op restjes stof, is gekleurd in crème of in rood.

Bij een kat met een schildpadkleur zijn de paletten rode en crèmekleurige paletten gelijkmatig verdeeld over het hele oppervlak en zijn er brandvlekken op het gezicht met een vergelijkbare tint. De hoofdkleur van de achtergrond is zwart.

Kleur chintz (calico) en chintz verduidelijkt. Voor beide kleuren zijn meer opgehoopte vlekken in de bovenste delen van het lichaam en het hoofd. De achtergrond in de eerste en in de tweede kleur is wit, maar alleen calico heeft rode en zwarte vlekken, terwijl ze in calico een blauwe en crèmekleurige kleur hebben.

Voor een roomblauwe kleur is de crème duidelijk gedefinieerd en gelijkmatig verdeeld over het hele oppervlak van de vlek. De hoofdachtergrond heeft een blauwe tint.

Kleur tweekleurig - een combinatie van twee kleuren. De hoofdachtergrond kan zwart, rood, crème of blauw zijn en wit is altijd een extra kleur.

Heel vaak wordt de Angora-kat verward met het Anatolische ras (Turkse korthaar), en dit is niet verrassend, omdat beide rassen tot een enkele mediterrane groep behoren. Zowel in het een als in het andere is er een witte kleur en verschillend gekleurde ogen. Ze hebben een visuele gelijkenis, maar er zijn aanzienlijke verschillen. Bijvoorbeeld, het haar van een Anatolische kat is niet alleen kort, maar ook stijver. In de kortere staart, vergeleken met het Angora-ras, lijkt de vorm van de punt op een borstel.

De Turkse angoravariëteit behoort niet tot bijzonder pretentieuze rassen en vereist in de regel geen enkele uitzonderlijke voorwaarde daarvoor. Maar toch is het noodzakelijk om bepaalde regels te volgen om uw huisdier zich comfortabel te laten voelen. Onder de inhoud moeten worden begrepen aanbevelingen voor het uitvoeren van hygiënische procedures en de organisatie van vrije tijd van de Angora kat.

Van alle hygiëneprocedures is natuurlijk kammen. Het Angora-ras heeft lang haar met een zeer zachte en zijdeachtige structuur, dus het vereist regelmatige verzorging. De procedure voor het kammen moet ten minste tweemaal per week worden uitgevoerd en bij het begin van vervellingen die zich voordoen in de lente-herfstperiode en vaker. Het proces zelf is beter om vanuit het hoofd te starten en vervolgens soepel naar achteren te bewegen, waarna je voorzichtig naar de basis kunt bewegen en vervolgens naar de punt van de staart. Buik en poten als laatste gekamd. Als gereedschap moet je een penseel met een gemiddelde stapel gebruiken.

De eigenaren, die voor het eerst eigenaar werden van de Angora-schoonheid, hebben vaak een vraag over het wassen van de kat. Er is geen eenduidig ​​antwoord op de vraag, omdat alles afhangt van de individuele kenmerken, de kleur van wol en van reizen naar tentoonstellingen. Katten zijn zeer schone wezens en hebben geen waterprocedures nodig. Bovendien wast in de meeste gevallen frequent baden de beschermende film weg van de huid, hetgeen kan leiden tot een verzwakking van de immuniteit van het dier en dientengevolge tot de ziekte. Maar als de kat vaak de tentoonstelling bezoekt en haar vacht wit van kleur is, kan zwemmen niet worden voorkomen. Voor waterprocedures is het beter om speciale shampoo voor katten te gebruiken en voor dieren met witte kleur, die regelmatig naar de tentoonstelling gaan, kunt u een hulpmiddel gebruiken dat geelheid verwijdert.

Een even belangrijke hygiëneprocedure is het reinigen van de ogen en oren van een kat. Om de afscheiding uit de ogen te reinigen, wordt een uitzonderlijk schoon wattenschijfje gebruikt, vooraf bevochtigd in gekookt water, of in een zwakke kamilleoplossing, of in een speciale oogoplossing.

Oren niet minder dan de ogen hebben regelmatige inspecties en behandelingen nodig. Inspectie wordt uitgevoerd voor contaminatie. De reiniging wordt uitgevoerd met speciale vochtige doekjes die eerder zijn bevochtigd in een oplossing die is ontworpen om de oren te reinigen. Het gebruik van watten of eetstokjes voor deze procedure is ongewenst, omdat er een grote kans op verwonding is voor dit gevoelige orgaan. Gebruik ook geen waterstofperoxide als oplossing, omdat het een uitdrogend en geen bevochtigend effect heeft.

Niet minder regelmatig om de conditie van de tanden te controleren. De ontstane afzettingen op het tandglazuur worden met speciale middelen gereinigd in een compartiment met een borstel. U kunt deze procedure uiteraard zelfstandig uitvoeren, maar het is beter als een dierenarts dit doet. Het is ook noodzakelijk om de staat van de klauwen te controleren, of beter, de lengte ervan.Ze moeten minstens één keer per week worden getrimd met behulp van speciale tondeuses. Maar in de regel hebben Angora-katten deze procedure niet nodig - ze kunnen deze taak met succes met behulp van een krabber aan. Gewenning aan een dergelijk onderwerp is vrij simpel - ze begrijpen perfect waarom het nodig is.

Angora katten zijn van nature uitstekende jagers en ontdekkingsreizigers. Om deze reden, als de eigenaar de mogelijkheid heeft, is het beter om ze periodiek vrij te geven voor een wandeling - de frisse lucht en de zon hebben een gunstig effect op de gezondheid van het huisdier. Voor wandelingen op de binnenplaats van dieren is het noodzakelijk om te repareren met behulp van een riem die speciaal is ontworpen voor katten, en op een omheind terrein kan je het zonder doen.

Het is beter om katten van het Angora-ras al op jonge leeftijd aan de wc-lade te laten wennen. Meestal geven fokkers kittens die al gewend zijn aan het toilet, maar soms moet de eigenaar deze missie uitvoeren. Het spijsverteringsstelsel van katten is zo ontworpen dat ze bijna onmiddellijk na het eten poepen hebben, dus na een maaltijd moeten ze naar het dienblad worden gebracht en wachten tot het kitten naar het toilet gaat. Over het algemeen treedt volledige verslaving op binnen 2-4 weken.

Correct uitgebalanceerd voor alle noodzakelijke componenten van voedsel - de sleutel tot een goede gezondheid en een lang leven van de kat.

Katten behoren tot de vleesetende groep dieren, dus hun spijsverteringssysteem is ontworpen om het thermisch onbewerkte vlees en rauwe eieren te verteren. Maar het natuurlijke type voedsel is bijna altijd uit balans als een percentage van de benodigde componenten. Dit voedsel, hoewel rijk aan eiwitten, verzadigt het lichaam van de kat met essentiële aminozuren, maar het heeft niet de juiste balans tussen essentiële spoorelementen zoals fosfor en calcium. De laatste is in de regel niet genoeg, wat onvermijdelijk leidt tot het dunner worden van botten, tanden en klauwen. Bovendien bevat dit soort voedsel niet alle vitaminen die nodig zijn voor de kat, wat ongetwijfeld het werk van de interne organen zal beïnvloeden, en de bereiding van dergelijk voedsel kost te veel tijd en moeite.

Het argument voor de keuze van industrieel voer is niet alleen het evenwicht in alle vitamines en sporenelementen, maar ook de verscheidenheid aan smaken. Het is bekend dat angora-katten geen eentonig voedsel verdragen en vaak, naar de mening van veel eigenaren, weigeren ze ooit-favoriet voedsel. Het probleem oplossen met behulp van industriële voeders is vrij eenvoudig - je hoeft alleen maar de ene smaak voor de andere te veranderen of het kattenvoer van een andere fabrikant aan te bieden.

Een belangrijk argument bij de bescherming van industriële voeders kan het feit zijn dat het sneeuwwitte haar van de kat van regelmatig gebruik van thermisch ruwe bijproducten een enigszins gelige tint krijgt, wat natuurlijk niet bijdraagt ​​aan de esthetische aantrekkingskracht van het dier, vooral als het dier vaak wordt meegenomen naar tentoonstellingen.

Bij het kiezen van een industrieel voer, moet men uiteraard rekening houden met de smaakvoorkeuren van het huisdier. Vergeet ook niet de kwaliteit van het voorgestelde kattenproduct. De voorkeur moet worden gegeven aan feeds van premiumklasse, omdat juist daarin geen smaakversterkers en kleurstoffen aanwezig zijn. Bovendien is het aandeel vlees daarin iets hoger dan in voeders met een lage prijs, en zelfs dergelijke vitaminen en sporenelementen zijn bijna perfect gebalanceerd, daarom hoeven huisdieren met zeldzame uitzonderingen niet met supplementen te worden gevoed.

Heel vaak worden de eigenaren geconfronteerd met de vraag welk voer het beste te geven is: droog of nat. De keuze van een of andere soort hangt niet zozeer af van de voorkeuren van het dier, maar van de gastheer zelf. Droogvoer is erg zout, wat betekent dat het dier altijd schoon water in de kom moet hebben. Bovendien drinken Angora-katten veel en vaak.

Droogvoer voor gecastreerde katten is helemaal niet gecontra-indiceerd, omdat het volgens de meeste dierenartsen één van de hoofdoorzaken van urolithiasis is. Met een natuurlijk voedingspatroon van gecastreerde katten moet je vissen ook niet verwennen, omdat het bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van urolithiasis.

Het aantal en de frequentie van het voer hangen af ​​van de leeftijd en de conditie van het dier. Meestal op verpakkingen met industrieel voer, geven fabrikanten altijd een enkele dosis aan, afhankelijk van gewicht en leeftijd, en de frequentie van voedingen per dag.

De dagelijkse voedingssnelheid voor een volwassen gezond dier varieert van 200-250 g. Als het dieet van het huisdier voornamelijk uit rauw vlees bestaat, moet u er groenten aan toevoegen, aangezien het percentage eiwitten en koolhydraten in gezond kattenvoer 3 tot 1 moet zijn. In industriële voedingen is de procentuele verhouding van deze componenten zo dicht mogelijk bij normaal. Voor volwassenen en gezonde personen wordt de frequentie van het voeden verminderd tot drie keer per dag. Het dieet van kittens en zwakke dieren omvat in de regel supplementen met essentiële sporenelementen en vitamines. Een supplement nodig en een kat met een natuurlijk dieet. Voor de selectie van de noodzakelijke supplementen is het beter om contact op te nemen met uw dierenarts.

Ongeacht het type voedsel dat wordt gekozen, en Turkse katten zijn geen uitzondering, dieren hebben speciale onkruidconsumptie nodig. Katten raken daarmee ontdaan van willekeurig ingeslikte bosjes wol. Meestal zijn ze blij om dit gras te eten. Het belangrijkste is om degene die je leuk vindt te kiezen. Je kunt dergelijk onkruid kopen in elke dierenwinkel, maar het is beter om het zelf te laten groeien, met behulp van havergranen, gerst of tarwe.

Katten van het Angora-ras hebben een redelijk goede immuniteit en zijn om deze reden niet bijzonder gevoelig voor verschillende ziekten. Maar toch zijn het levende wezens en daarom is er altijd de kans op het optreden van een bepaalde ziekte. Ziekten die bij katten kunnen voorkomen, zijn meestal verdeeld in drie groepen: infectieus (viraal, bacterieel, schimmel), invasief (parasitair) en niet-infectieus (aangeboren of verworven afwijkingen van organen en weefsels).

Individuen van het Angora-ras zijn vatbaar voor bepaalde aangeboren ziekten. Een van de meest voorkomende is hypertrofische cardiomyopathie (pathologische verdikking van de wanden van het spierweefsel van het hart).

De ziekte kan asymptomatisch zijn, evenals met de manifestatie van symptomen die kenmerkend zijn voor de ziekte. Tot gematigde klinische manifestaties behoren:

• moeite met ademhalen
• lage mate van uithoudingsvermogen
• vermoeidheid,
• volledig verlies van bewustzijn.

Dergelijke dieren zijn meestal flegmatisch, passief en vertonen zelden hun motoriek. De diagnose wordt gesteld op basis van echocardiografiegegevens en de behandeling wordt voorgeschreven door een dierenarts en selecteert in de regel geneesmiddelen voor individuele behandeling. Preventie van de ziekte is de vroege detectie, continue monitoring en routine-inspectie minstens één keer per jaar.

Een andere ziekte van aangeboren aard is ataxie of cerebellaire ataxie.Deze ziekte is neurologisch van aard en manifesteert zich in de vorm van verminderde coördinatie van beweging. Het cerebellum, dat verantwoordelijk is voor de coördinatie van bewegingen, wordt zelfs in de baarmoeder aangetast, waardoor klinische symptomen onmiddellijk verschijnen zodra het kitten actief begint te bewegen. Klinische symptomen worden als dergelijke manifestaties beschouwd als veranderde gang, wijd uit elkaar geplaatste poten, plotselinge druppels en onnatuurlijk schudden van het hoofd..

Deze ziekte wordt gediagnosticeerd door MRI, maar een ervaren dierenarts is in staat om een ​​correcte diagnose te stellen, zelfs na een eenvoudig visueel onderzoek. Er is geen remedie voor deze ziekte, maar dieren met een dergelijke diagnose kunnen een vrij normaal leven leiden, omdat ze geen fysieke pijn ervaren en hun mentale vermogens op een vrij hoog niveau zijn.

Een andere ziekte die angora katten de neiging hebben te hebben is doofheid. Mensen met een zuiver witte haarkleur en ogen met een blauwe kleur van de iris zijn vatbaar voor deze ziekte. Angora katten, waarin slechts één oog een blauwe iris heeft, zijn doof, lijden in de regel niet, maar zijn dragers van dit gen. Soms zijn er onder zulke personen nog steeds katten met eenzijdige doofheid. Om deze ziekte te bevestigen of te weerleggen, is het noodzakelijk om een ​​speciale test uit te voeren, die nu in bijna elke veterinaire kliniek kan worden uitgevoerd.

Niet minder erg voor katten zijn infectieziekten. De gevaarlijkste omvatten variëteiten als rhinotracheïtis, infectieuze peritonitis, calcivirose, panleukopenie (pest), leukemie en trichophytosis. Tijdige vaccinatie bespaart de meeste ziekten. Katten worden in de meeste gevallen jaarlijks gevaccineerd, vanaf een leeftijd van 10-12 weken. De meeste moderne vaccins kunnen tegelijkertijd immuniteit tegen verschillende ziekten ontwikkelen.

De gevaarlijkste ziekten van de invasieve (parasitaire) natuur zijn toxoplasmose en otodectes. Om te voorkomen dat de kat toxoplasmose krijgt, moet regelmatig en grondig de toiletpot worden gereinigd, moet de ontworming tijdig plaatsvinden en moet het voeren van rauw vlees worden geweigerd, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan industrieel voer. Het is ook noodzakelijk om waar mogelijk te volgen dat de kat de gevangen knaagdieren niet opeet, omdat zij degene zijn die meer de bron van infectie zijn. En natuurlijk moet je regelmatig een dierenarts bezoeken voor een routine-onderzoek.

Vanaf de otodektoz bespaar speciale anti-mijt medicijnen, die zijn voorgeschreven door een dierenarts. Druppels worden alleen begraven na de behandeling van de oorschelp.

In de volgende video wacht je op de kenmerken van het Turkse Angora-ras.