American Burmese Cats: beschrijving en kenmerken van zorg

Het Amerikaanse Birmese kattenras verscheen in de vorige eeuw in de Verenigde Staten, de fokkers staken een Thaise koperkat over met Siamezen. Door selectie bleken verbazingwekkende kortharige dieren. Opgemerkt moet worden dat het Birmaanse ras verschillende ondersoorten heeft, waarvan de meest bekende de Amerikaanse en Europese zijn.

De voorouders van het Birmese ras leefden in Birma en Thailand. Koperkatten werden bewaard in tempels en beschouwd als gereïncarneerde zielen van overleden monniken. Dieren kwamen pas in het begin van de 20e eeuw naar Europa. De dienaren van het klooster van Lao Zong hebben verschillende mensen aan twee Europeanen voorgesteld, dus de dieren kwamen naar Frankrijk. Er wordt aangenomen dat alle Birmese katten afstammelingen zijn van koperschoonheden geschonken door monniken.

Maar er is een andere versie volgens welke verbazingwekkende dieren vanuit de VS naar Europa kwamen.

De kat die hem in 1930 werd aangeboden, afkomstig uit het oosten, maakte zoveel indruk op de arts dat hij fokkers verbond die de eerste dieren van het nieuwe ras al in 1934 konden presenteren en in 1936 kreeg het ras de officiële status. Katten werden bijna onmiddellijk populair.

In 1949 werden verschillende dieren van de Amerikaanse Birmese naar Engeland gebracht, ze gaven de ontwikkeling van de Europese linie. Tegenwoordig verschillen Amerikaanse en Europese Birmezen van uiterlijk, maar elke kat van dit ras heeft een ongewoon pluche vacht.

De burmans hebben een korte, ongewoon zachte, zijdeachtige vacht. Ze heeft eigenlijk geen ondervacht en past strak op het lichaam. De kleur van dieren van dit ras is anders, maar altijd onderscheidend en buitengewoon aantrekkelijk.

Sable is een basale wolschaduw, die het kenmerk is geworden van de Birmese en over de hele wereld is verheerlijkt. Het is een mooie, rijke bruine kleur met verschillende tinten, van licht tot donker. Voor de rest van het kattenras is een dergelijke kleur volkomen onkarakteristiek, wat de Birmaan bijzonder aantrekkelijk maakt. Ze heeft zelfs het puntje van de neus en de pads op de voeten hebben een bruine tint.

De kleur van deze groep dieren is vergelijkbaar met sable, maar wordt gekenmerkt door een meer expressieve chocoladekleur, die meestal donker is. Dieren van dit type hebben een snuit van de kleur van donkere chocolade, en de neus en pads op de poten zijn te vinden in het toonbereik van kaneeltinten tot donkerbruin.

Een aangename delicate variëteit van Birmese katten heeft een zachte vacht met een blauwe glans. Van andere rassen met een vergelijkbare tint, onderscheiden ze zich door een verzachting van het kleurengamma aan de uiteinden van de vacht, waardoor de tonaliteit van de kleur gemakkelijker en luchtiger wordt.

De lichtste en unieke kleur van het Birmese ras, die niet te vinden is in andere vertegenwoordigers van de kattenwereld. Burmese met een zachte perzik of lila schaduw ziet eruit als een ontroerende blonde.

Voortbordurend op het thema van kleur, kan men de expressieve grote ogen van de Birmese zien, verrassend met alle tinten geel, van de toon van een bleke maan tot een rijke barnsteen. En de kleur kan variëren afhankelijk van de verlichting en de stemming van de kat. De mooie snit van de ogen creëert een bedrieglijke indruk van de gemakkelijke boosheid van het dier, in feite is het ras zeer welwillend.

De Birmaanse kat is ongelooflijk gehecht aan de eigenaar en het gezin waarin hij leeft. Vanwege deze kwaliteit geloven ze dat ze een 'dogistisch' karakter heeft. Ze is goedaardig, vredig, met haar kun je kleine kinderen achterlaten, de Burmezen zullen graag voor ze zorgen.

Ondanks de volgzaamheid van het karakter, is ze zeer actief, geeft ze zo nodig snel af aan andere katten en honden die veel groter zijn dan zij in grootte.

Bij het planten van een Burman-ras moet men rekening houden met de affectie van de kat voor de eigenaars. Voor haar is hun constante aanwezigheid erg belangrijk. Het contact met het gezin verliezen, de kat verlangt, maakt zich zorgen, en als deze toestand wordt uitgesteld, valt de kat in een depressie waarvan het moeilijk is om zich terug te trekken.

De oplossing kan de verwerving van twee dieren zijn, samen spelen zal hen van eenzaamheid redden.

Burmezen zijn intelligente katten, ze begrijpen de persoon goed en zijn gemakkelijk te trainen. In communicatie voel je dat het dier echt weet waar het over gaat. Bovendien is de kat zelf niet vies van "praten", ze heeft een diepe stem, antwoordt, ze maakt rommelende geluiden met haar mond gesloten.

Burmezen kunnen worden geleerd om een ​​bal te spelen, dingen mee te brengen, de eigenaars te begeleiden en nog veel meer te doen. Een scherp verstand en buitengewone speelsheid ondersteunen haar interesse in leren. Trouwens, vanwege de speelsheid, kunnen kittens en zelfs een volwassen kat het huis ondersteboven keren, je moet ze hier niet over schrapen, ergens moet je de energie vrijmaken die zich in deze dieren ophoopt.

Australiërs fokten ook hun ondersoorten van de Birmese katten, maar als het gaat om de Birmese, impliceren ze meestal de Amerikaanse en Europese lijnen. We beschouwen eerst wat al deze ondersoorten verenigt, dat wil zeggen, we merken op dat het kenmerkend is voor het uiterlijk van vertegenwoordigers van dit ras.

Het lichaamsgewicht lijkt onverwacht groot voor een schijnbaar sierlijk wezen. De illusie van elegantie creëert een kort haar zonder ondervacht, strak tegen het lichaam.

Als u een langharige kat van dezelfde grootte neemt en deze nat maakt met water, kunt u meteen zien hoe het verschil in afmetingen verandert. Bovendien geeft de ernst van het dier een sterk skelet en krachtige spiermassa. Een kat wordt beschouwd als een "bundel ijzerspieren." Wat betreft de onderscheidende criteria, ze zijn als volgt.

• Europese vertegenwoordigers hebben een meer gevarieerde kleur, Amerikaanse houden zich gewoonlijk aan traditionele bruine tinten. Europeanen zijn begiftigd met meer gratie en wilde charme, terwijl Amerikanen op teddyberen lijken.
• Amerikaans dieren hebben ronde muilkorven, met nette gladde oren, die ver van elkaar liggen. Het profiel van de Europeanen is uitgerekt, enigszins geslepen, waardoor een wigvormige vorm ontstaat. Ook spits en oren, dicht bij elkaar geplaatst. Poten lijken langer en slanker dan hun buitenlandse familieleden.

De verschillen hebben alleen betrekking op het uiterlijk van dieren, het karakter van alle Birmese katten is goedaardig en energiek.

Het is gemakkelijk om voor de Burmezen te zorgen, het is kortharig.

Het mag ook niet worden gewassen, het dier is erg schoon. Alles wat nodig is voor hygiëne, doet ze zelf. Soms kun je je tanden poetsen. Het is beter om al je zorgen te besteden aan spellen met actieve dieren en voeding.

Burma's voedsel moet in evenwicht zijn, het zal helpen spiermassa in vorm te houden en wol om een ​​unieke glans te hebben. Naast ingeblikt kattenvoer en droogvoer met vitamines, moet het dieet een beetje vis, vlees en gevogelte zijn. Burmezen zijn een sterke, gezonde soort rotsen, maar ze hebben problemen met hun tanden, dus moeten vaste ingrediënten gedeeltelijk aanwezig zijn in de voeding.

Soms vertoont de Amerikaanse ondersoort moeilijk ademhalen, dit wordt geassocieerd met een verkorte platte neus. Zelfs een gezond dier moet regelmatig aan een dierenarts worden getoond, preventie helpt het huisdier in goede lichamelijke conditie te houden en leeft 15-20 jaar oud. De Birmese zijn verrassend mooie, vriendelijke en intelligente dieren. Ze zijn zelfs geschikt voor mensen die gevoelig zijn voor kattenhaar. Als je katten met liefde behandelt, kun je echte genegenheid en vriendschap terugkrijgen.

In de volgende video kun je meer te weten komen over de Amerikaanse Birmaanse katten.